Khollan Vafa : اخوان صفا: مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (نهم) 1

انف العجل . [ افُل ع ] (ع ا مرکب ) ثمری است شبیه به بینی گاو، و نبات آن مابین شجر و گیاه و برگ آن شبیه ببرگ کاسنی و ریزه تر از آن و ثمر آن مستعمل نیست بلکه برگ آن مستعمل است . (مخزن الادویه ). انارّینُن . لخنیس . (لکلرک ) . و رجوع به مخزن الادویه و تذکره ضریر داود انطاکی و مفردات ابن البیطار و ترجمه فرانسوی آن شود.

میمون . [ م مو / م مو ] (ا) گیاهی است از تیره میمونیان و از راسته دولپه ایهای پیوسته گلبرگ که میوه اش کپسول است و با دو شکاف بازمیشود و یکی از گیاهان زینتی است و گلهایش غالباً به رنگ سفید و بنفش و قرمز است . انف الثور. انف العجل . گل میمون . تم الذئب . واق واق چیچکی . ارسلان اغزی . (از گیاه شناسی گل گلاب ) (از فرهنگ گیاهی ). وجه تسمیه این گیاه به مناسبت شکل ظاهری جام گل این گیاه به قیافه میمون است .

///////////

انف العجل

بفتح همزه و سکون نون و ضم فا و الف و لام و کسر عین مهمله و سکون جیم و لام لغت مغربی است

ماهیت

آن

ثمری است شبیه ببینی کاو و نبات آن ما بین شجر و کیاه و برک آن شبیه ببرک کاسنی و ریزه تر از ان و ثمر آن مستعمل نیست بلکه برک آن مستعمل است

طبیعت آن معتدل در کرمی و سردی و با قوت محلله

افعال و خواص آن

آشامیدن طبیخ برک ان جهت ادرار حیض و رفع سموم بالخاصیه و نطول ان جهت تحلیل صلابات و تسکین وجع کزیدن هوام نافع و چون در روغن سوسن داخل نمایند و بر صورت بمالند باعث قبول ناظرین می کردد و این دو خاصیت از ان مشهور است در مغرب

ص: 338

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////

گیاه نوروزی

اشاره

به فارسی «گیاه نوروزی» و در کتب طب سنتی با نامهای «محاجم»، «قلیحه»، «مخلصه»، «جوز آرمانیوس» نام برده شده است. به فرانسوی‌Linaire وLinaire commune وLinaire vulgaire وLin sauvage و به انگلیسی‌Wild flax وButter and eggs وCommon toad flax گفته می‌شود و چون خیلی شبیه گل میمون است در بعضی مناطق فرانسه نام محلی آن‌Muflier B tard می‌باشد. گیاهی است از خانواده گل میمون‌Scrophulariaceae و نام علمی آن‌Linaria vulgaris Mill . می‌باشد.

مشخصات

گیاهی است علفی چندساله خیلی کوچک، بلندی آن در حدود یک وجب، برگهای آن دراز باریک، نوک‌تیز شبیه برگن کتان به رنگ سبز روشن و گلهای آن شبیه گل میمون به رنگ زرد روشن و به‌طور گروهی خوشه‌ای در انتهای شاخه گل‌دهنده ظاهر می‌شود. این گیاه در مزارع و قسمت روشن و غیر انبوه جنگلها می‌روید. در ایران در بلوچستان به‌طور خودرو دیده می‌شود.

معارف گیاهی، ج‌3، ص: 141

گیاه نوروزی 1. میوه 2. گل

ترکیبات شیمیایی

از نظر ترکیبات شیمیایی وجود تعدادی گلوکوزید نظیر لینارین 230]، لیناراکرین 231]، لینارزین 232]، لیناروسمین 233] و چند اسید از جمله آنتی‌رینیک اسید[234]، فورمیک اسید، سیتریک اسید، مالیک اسید و کمی صمغ، و سایر مواد در گیاه تأیید شده است.

خواص- کاربرد

گیاه نوروزی و یا مخلصه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و

معارف گیاهی، ج‌3، ص: 142

خشک است. خوردن آن برای تقویت معده و کبد و طحال و اعصاب و رفع دردهای مفاصل و درد پشت و درد سرین نافع است. خوردن 8- 4 گرم آن مانع تأثیر سموم، مانند سم مار شاخدار و عقرب، خواه کمی قبل از گزیدن و خواه کمی بعد از گزیدن باشد، می‌شود. مقدار خوراک آن 5 گرم با روغن زیتون است.

گونه دیگری از این گیاه در ایران می‌روید که در کتب طب سنتی با نام «الاطینی» و «لبلاب اخرش» آمده است. به فرانسوی‌Elatine و به انگلیسی‌Cancerwort گفته می‌شود. نام علمی آن‌Linaria elatine Mill . است. گیاهی است چندساله، ساقه آن گسترده روی زمین و پوشیده از کرک به درازی تا 50 سانتی‌متر است. برگهای آن نیز کمانی به رنگ سبز تیره و گلهای آن کوچک به رنگ زرد می‌باشد، این گیاه تلخ است.

این گیاه در کرج، خراسان، اصفهان و اطراف غرب تهران دیده می‌شود. خوردن آن مسهل و ملین است و برای رفع عوارض کمی ویتامین‌C مفید است و استعمال خارجی آن برای التیام زخم نافع است.

معارف گیاهی، ج‌3، ص:

///////////

گل میمون یا گل میمونی با نام علمی Antirrhinum majus گونه‌ای گل زینتی است که در باغبانی بسیار معمول است و در فصل تابستان با گلهای رنگارنگ و مخملی خود جلوه خاصی به باغچه‌ها می‌دهد.

این گیاه از جنس Antirrhinum و متعلق به خانواده گل‌میمونیان (scrophulariaceae) می‌باشد. از گلهای زینتی دیگری که از این خانواده در باغبانی معمول است گل انگشتانه Digitalis و گوشی calceolaria را می‌توان نام برد.

از جنس Antirrhinum حدود ۴۰ گونه مختلف علفی یکساله و دو ساله و چند ساله و نیمه درختچه‌ای شناسایی شده که یکی از این گونه‌ها Antirrhinum majus است که نام علمی گل میمون بوده و از گیاهان علفی چند ساله این جنس می‌باشد ولی معمولاً از آن به‌عنوان گل یکساله استفاده می‌شود و دارای تعداد زیادی واریته و فرم مختلف است. طول گیاه و رنگ و اندازه گل در واریته‌های مختلف متفاوت بوده و همین تنوع این گونه را جزء یکی ازپر استفاده‌ترین گیاهان در گل‌کاری قرار می‌دهد.

ارتفاع این گیاه در واریته‌های مختلف بین ده سانتیمتر تا یک متر متغیر است . از فرم‌های بلند آن برای گل بریده و از فرم‌های کوتاه آن برای کاشت در حاشیه باغچه‌ها می‌توان استفاده کرد.

محتویات [نمایش]

طرز نگهداری و کاشت[ویرایش]

گل میمون برای رشد و گلدهی به نور کافی احتیاج دارد . بنابراین بایستی در محل آفتابگیر در باغچه کاشته شود. خاک باغچه باید بایستی قوی و دارای زهکشی خوبی باشد.

فاصله کاشت نسبت به طول گیاه فرق می‌کند معمولاً فرم‌های کوتاه را با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتری و فرم‌های بلند را با فاصله ۵۰-۴۰ سانتیمتری می‌کارند.

برای طولانی شدن طول گلدهی گلها را می‌برند و از آن به عنوان گل بریده استفاده می‌کنند و یا بعد از پژمرده شدن و قبل از تشکیل بذر آنها را قیچی می‌کنند.

زمانی که گیاه بعد از مدتی گل دادن فرم شاداب و جوان خود را از دست داد آنرا از محل نزدیک به زمین قیچی کرده و سپس با یک کود مایع آنرا کودپاشی می‌کنند. در این صورت گیاه از نو شروع به رشد و فعالیت کرده و گلهای خوبی خواهد داد.

گل میمون را در گلدان نیز می‌توان پرورش داده و نسبت به زمان کاشن بذر در فصول مختلف در گلخانه به گل می‌نشیند.

ازدیاد گل[ویرایش]

بهترین روش تکثیر کاشت بذر است که آنرا به دو صورت می‌توان انچام داد: ۱- در فصل پاییز بذرها را در ترکیبی خاکی که نصف ماسه و نصف پیت یا خاک برگ است در گلخانه بکارند . بذرها معمولاً" بعد از ۲۰-۱۰ روز سبز می‌شوند . بعد از اینکه نشاءها باندازه کافی رشد کردند در گلدانهای کوچک کاشته می‌شوند و در گلخانه سرد یا شاسی قرار می‌گیرند. این گیاهان در فصل بهار به باغچه منتقل شده و گیاهانی که بدین ترتیب پرورش یافته‌اند زودتر از سایرین به گل می‌نشینند و در واقع با این روش گلهای زودرس بدست می‌آیند . در صورتیکه فرم‌های بلند آن برای گل بریده پرورش داده شده باشند، می‌توان بعد از جابجا کردن نشاها آنها را در گلخانه‌ای که حداقل درجه حرارت آن بین –۷و ۴ درجه سانتیگراد باشد قرار داد و در فصل زمستان از گلهای آن استفاده کرد.

۲- طریقه دیگر کاشت مستقیم بذر است یعنی می‌توان بذر را در بهار مستقیماً در خاک باغچه پاشید. در آبیاری آن دقت شود که بطور یکنواخت با آبپاش که سوراخهای ریز دارند آبیاری شوند و بعد از سبز شدن بذرها آنها را تُنُک نموده و فاصله مناسب را رعایت می‌کنند.

بیماری و آفت[ویرایش]

یکی از بیماریهای رایج در گل میمون بیماری قارچی زنگ است که بسرعت در گیاه پیشرفت می‌کنند. لکه‌های قهوه‌ای رنگ پودر مانند که درزیر برگ و در روی ساقه ظاهر می‌شود از علائم بیماری هستند.

آفت شته نیز معمولاً روی شاخه‌های جوان بچشم می‌خورد که می‌توان با استفاده از سم‌هایی که در بازار موجود است نسبت به سمپاشی اقدام کرد.

منابع[ویرایش]

داده‌ها از: مجله باغبان مردادماه ۱۳۶۲ از زیبا جم زاد.

////////////

فم السمكة الشائع أو حنك السبع أو أنف الثور أو أنف العجل[1] (الاسم العلمی: Antirrhinum majus) نوع نباتی ینتمی إلى جنس فم السمكة من الفصیلة الحملیة.[2]

یعد من نباتات الزینة المهمة، فهو یزرع بشكل واسع فی الحدائق والبیوت، وهو نبات عشبی معمر، تبلغ طول قامته بین 0.5-1 م ونادرا ما یصل إلى 2 متر.

الموئل والانتشار[عدل]

موطن هذا النوع بلاد الشام والمغرب العربی وتركیا وإسبانیا والبرتغال وفرنسا وإیطالیا.[3]

مراجع[عدل]

^ أحمد عیسى بك، 1931. معجم أسماء النبات. وزارة المعارف العمومیة. القاهرة. الطبعة الأولى. ص 34.

^ موقع لائحة النباتات فم السمكة الشائع (بالإنكلیزیة). تاریخ الولوج 10 أیار 2014.

^ قاعدة البیانات الأوروبیة-المتوسطیة للنباتات.خریطة فم السمكة الشائع (بالإنكلیزیة). تاریخ الولوج 10 أیار 2014.

//////////

به عبری:

לוֹעַ-אֲרִי גָּדוֹל (שם מדעי: Antirrhinum majus) הוא בן-שיח מסוג לוע הארי בעל פריחה בולטת הנמנה עם משפחת הלחכיים (בעבר שויך למשפחת הלועניתיים). שמו מגיע משום דמיון הפרח לפה. ניתן אף באמצעות לחיצה קלה על כותרת הפרח, 'לפתוח ולסגור' אותו, בצורה שמדמהפה של טורף.

תוכן עניינים

[הסתרה]

· 1 מורפולוגיה

· 2 תפוצה בארץ ישראל

· 3 לוע-הארי כצמח נוי

· 4 קישורים חיצוניים

· 5 הערות שוליים

מורפולוגיה[עריכת קוד מקור | עריכה]

מין זה ניכר בהיותו צמח רב-שנתי, בעל עלים מסורגים, ועמודי פריחה יפים. צבע הפרחים הכללי הוא ורוד ובמרכז הפרח ישנו כתם בהיר יותר. הפרחים בעלי סימטריה דו-צידית.

פריחתו בולטת בזמן תחילת הקיץ, שאינה משופעת בפריחה. במקרים מסוימים, ניתן לראות פרחים פורחים לכל אורך הקיץ, במיוחד אם משק המים של הצמח משופר. פרטים של מין זה לעתים נראים כשיח בינוני בקומתו, ולעתים מופיעים פרטים קטנים יותר על מחשופי סלעים וכתלים, כצמח כתלים אופייני שפורץ ממקומות עם אדמה מועטה מאוד.

הפרי הוא תרמיל בעל צורה אופיינית, שמכיל זרעים רבים. לזרעים פוריות רבה, נביטתם קלה ומתאפשרת לכל אורך השנה.

תפוצה בארץ ישראל[עריכת קוד מקור | עריכה]

כיום, ניתן למצוא את לוע-הארי הגדול בשני בתי גידול שונים בארץ-ישראל:

· באזור הגליל כצמח כתלים ומצוקים טחובים. אתרים ידועים כדוגמה הם נחל כזיב בגליל המערבי ונחל עיון ליד מטולה. קיים פולמוס לגבי מקורם של צמחים אלה - אם כצמח בר נדיר, או שמדובר בצמחים פליטי תרבות שהובאו לארץ באמצעות הצלבנים. בהנחה שמדובר בצמח בר, הוא נדיר ביותר, נמצא רק במספר אתרים מצומצם והוא ערך טבע מוגן^[1].

· באזור מבואות ירושלים, בעיקר בשולי כביש מספר 1. מין זה נשתל שם על ידי מע"צ ומפיץ את עצמו לאורך בית-גידול מופרע זה, ומייפה את הנוף בתקופת פריחתו.

לוע-ארי גדול, פורח בגבעות ליד ראש העין ואלעד. צילום ממרץ 2008.

לוע-הארי כצמח נוי[עריכת קוד מקור | עריכה]

הסוג לוע הארי מגודל כצמח נוי בארץ ובעולם, בייחוד כצמח חד-שנתי. השימוש במין לוע-ארי גדול לא מקובל, ועיקר השימוש הוא בזנים שונים של לוע הארי חד-שנתי. כיום ניתן למצוא במשתלות מגוון זנים של צמח זה, בצבעים שונים. יתרונותיו של צמח זה הוא פריחה יפה וארוכה, במגוון צבעים, תוך זמן קצר באופן יחסי. בישראל, מגדלים את הלוע הארי בעיקר כצמח חד-שנתי בעונת החורף, משום שצמח זה עמיד לצינה.

קישורים חיצוניים[עריכת קוד מקור | עריכה]

מיזמי קרן ויקימדיה

תמונות ומדיה בוויקישיתוף: לוע-ארי גדול

· לוע-ארי גדול, באתר "צמח השדה"

· לוע-ארי גדול, באתר "צמחיית ישראל ברשת"

· לוע הארי הגדול באתר טיולי

הערות שוליים[עריכת קוד מקור | עריכה]

1. ^ אכרזת גנים לאומיים, שמורות טבע, אתרים לאומיים ואתרי הנצחה (ערכי טבע מוגנים), התשס"ה-2005

קטגוריות:

· לחכיים

· לועניתיים

· ערכי טבע מוגנים בישראל: צמחים

· צמחי נוי

· פרחים ורודים בארץ ישראל

///////////

به آذری:

Antirrhinum majus (lat. Antirrhinum majus) - bağayarpağıkimilər fəsiləsinin antirrhinum cinsinə aid bitkinövü.

////////////

Antirrhinum majus

From Wikipedia, the free encyclopedia

For other uses, see Snapdragon (disambiguation).

*Antirrhinum majus*

Plant growing in an old wall in Thasos, Greece
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Lamiales
Family:	Plantaginaceae / Veronicaceae ^[1]
Genus:	Antirrhinum
Species:	*A. majus*
Binomial name
*Antirrhinum majus* L.

Antirrhinum majus (common snapdragon; often - especially in horticulture - simply "snapdragon") is a species of flowering plant belonging to the genus Antirrhinum. It is native to the Mediterranean region, from Morocco and Portugal north to southern France, and east to Turkey and Syria. ^[2]^[3] The common name "snapdragon", originates from the flowers' reaction to having their throats squeezed, which causes the "mouth" of the flower to snap open like a dragon's mouth.

Contents

[show]

Description[edit]

It is an herbaceous perennial plant, growing to 0.5–1 m tall, rarely up to 2 m. Theleaves are spirally arranged, broadly lanceolate, 1–7 cm long and 2-2.5 cm broad. The flowers are produced on a tall spike, each flower is 3.5-4.5 cm long,zygomorphic, with two 'lips' closing the corolla tube; wild plants have pink to purple flowers, often with yellow lips. The fruit is an ovoid capsule 10–14 mm diameter, containing numerous small seeds. ^[4] The plants are pollinated by bumblebees, and the flowers close over the insects when they enter and deposit pollen on their bodies.

Taxonomy[edit]

Antirrhinum majus

Antirrhinum majus subsp. linkianum

There are five subspecies:^[2]^[3]

· Antirrhinum majus subsp. majus. Southern France, northeast Spain.

· Antirrhinum majus subsp. cirrhigerum (Ficalho) Franco. Southern Portugal, southwest Spain.

· Antirrhinum majus subsp. linkianum (Boiss. & Reut.) Rothm. Western Portugal (endemic).

· Antirrhinum majus subsp. litigiosum (Pau) Rothm. Southeastern Spain.

· Antirrhinum majus subsp. tortuosum (Bosc) Rouy. Throughout the species' range.

Cultivation and uses[edit]

A peloric Snapdragon

Though perennial, the species is often cultivated as a biennial or annual plant, particularly in colder areas where it may not survive the winter. Numerous cultivars are available, including plants with lavender, orange, pink, yellow, or white flowers, and also plants withpeloric flowers, where the normal flowering spike is topped with a single large, symmetrical flower. ^[4]^[5]

The trailing (creeping) variety is often referred to as A. majus pendula (syn. A. pendula, A. repens).

It often escapes from cultivation, and naturalised populations occur widely in Europe north of the native range,^[4] and elsewhere in temperate regions of the world.^[3]

In the laboratory it is a model organism,^[6] for example containing the gene DEFICIENS which provides the letter "D" in the acronym MADS-box for a family of genes which are important in plant development.

Chemistry[edit]

Antirrhinin is an anthocyanin found in A. majus.^[7] It is the 3-rutinoside of cyanidin.

References[edit]

1. Jump up^ Tank, David C.; Beardsley, Paul M.; Kelchner, Scot A.; Olmstead, Richard G. (2006). "Review of the systematics of Scrophulariaceae s.l. and their current disposition". Australian Systematic Botany 19 (4): 289–307.doi:10.1071/SB05009.

2. ^ Jump up to:^a ^b Flora Europaea: Antirrhinum majus

3. ^ Jump up to:^a ^b ^c Germplasm Resources Information Network: Antirrhinum majus

4. ^ Jump up to:^a ^b ^c Blamey, M.; Grey-Wilson, C. (1989). Flora of Britain and Northern Europe.ISBN 0-340-40170-2.

5. Jump up^ Huxley, A, ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-47494-5.

6. Jump up^ Oyama, R. K.; Baum, D. A. (2004). "Phylogenetic relationships of North American Antirrhinum (Veronicaceae)". American Journal of Botany 91 (6): 918–25.doi:10.3732/ajb.91.6.918. PMID 21653448.

7. Jump up^ Scott-Moncrieff, R (1930). "Natural anthocyanin pigments: The magenta flower pigment of Antirrhinum majus". Biochemical Journal 24 (3): 753–766.PMC 1254517. PMID 16744416.

Wikimedia Commons has media related to Antirrhinum majus.

Wikispecies has information related to: Antirrhinum majus

Categories:

· Antirrhinum

· Plants described in 1753

&&&&&&&

انفحه؛ پنیرمایه، شیردان.

////////

انفحه / انفجه (پنیرمایه)

پنیرمایه ها متنوع هستند. در باره هر جانوری كه بحث می كنیم فواید پنیرمایه اش را نیز ذكر خواهیم كرد.

گزینش:

بهترین نوع پنیرمایه متعلّق به خرگوش است.

مزاج:

تمام پنیرمایه ها گرم و خشك و آتشین هستند.

خواص درمانی:

پنیرمایه، هر ماده جامدی را حل می كند . خواه خون باشد و خواه شیر منعقد شده در معده و خواه خلط

غلیظ. این ماده هر ماده گداخته ای را بند می آورد . تمام پنیرمایه ها خاصیت برندگی (تقطیع) دارند و از خونریزی

زنانه و هر نوع سیلانی جلوگیری می كنند . پنیرمایه ها لطافت می بخشند و با این خاصیت بدون شك خشكاننده هم هستند. جالینوس فرماید: "هرجا كه به گیرنده ای نیاز است نوع حاد (تند) پنیرمایه را به كار نمی برم".

در اندام های ناحیه سر:

تناول همه پنیرمایه ها بویژه پنیرمایه بیدستر در درمان صرع مفیدند.

در اندام های تنفسی و سینه:

پنیرمایه خون منعقد شده در شُش ها را حل می كند.

در اندام های تغذیه:

شیری كه در معده پنیر (منعقد) شده است با تناول همزمان پنیرمایه و سركه حل می شود . پنیرمایه خون

جامد را در معده حل می كند و برای معده زیان بخش است.

در اندام های دفعی:

اگر زنان پنیرمایه را بعد از تمام شدن حیض شیاف كنند به بارداری آن ها كمك می كند و اگر قبل از پاك

شدن حیض بیاشامند مانع بارداری می شود . پنیرمایه بویژه پنیرمایه بیدستر در درمان خفگی زهدان مفید است . هر پنیرمایه ای بویژه پنیرمایه كرّه اسب، درد زهدان و زخم روده ها را برطرف می نماید.

زهرها:

پنیرمایه ها همه پادزهرند و سم شوكران را دفع می كنند و در دفع سموم پنیرمایه های بزغاله، آهوبچه،

شتربچه، بره گوسفند از سایر پنیرمایه ها قوی ترند . برای دفع زهر نیش حیوانات رام تناول پنیرمایه به وزن سه

اونولوس كافی است و شربت آن را به وزن ده قیراط تناول نمایند و محلول پنیرمایه را برجای نیش مالیدن خالی از

فایده نیست. ضمنا پنیرمایه بزغاله پادزهر فربیون است (شبرم).

قانون در طب ترجمه شرفکندی

/////////

انفحه‌

بپارسی پنیرمایه گویند و طبیعت مجموع پنیر مایها (مایه‌ها) گرم و خشک است و ملطف و محلل و در مجموع تریاقیه است و مفصل گفته شود

در مخزن الادویه می‌نویسد: انفحه بکسر همزه و فتح فا بفارسی پنیرمایه و بهندی چاک و جسته بضم جیم گویند و آن معده حیوانات شیرخواره بسیار صغیر است قریب به ولادت خواه تازه آن‌

انفحة الارنب‌

پنیر مایه خرگوش چون با سرکه بیاشامند صرع را نافع بود و نیم مثقال پادزهر جانوران بود ماسرجویه گوید یک قیراط از وی چون با شراب کهن پخته بیاشامند گزندگی مار و عقرب و مجموع گزندگان را نافع بود و اگر زن آبستن پنیرمایه خرگوش نر یا خصیه وی با شراب ممزوج بیاشامد فرزند نر آورد و اگر پنیر مایه خرگوش ماده بدین عنوان استعمال کند فرزند ماده آورد و اگر مقدار باقلا با شراب بیاشامد تب ربع را نافع بود و اگر بر سرطان طلا کنند بغایت نافع بود و این مجرب است اگر کودکان بیاشامند از صرع ایمن باشند و همه پنیر مایه‌ها این خاصیت دارد خاصه خرگوش و اگر به آب بسرشند و در بینی نهند خون رفتن از بینی را بازدارد و اگر بچه شیرخواره قی کند و شیر در شکم وی بسته بود چون قدری بوی دهند دفع آن بکند و اگر زن بعد از طهر با مشک بر خود برگیرد بر آبستنی یاری دهد و اگر بعد از طهر سه روز بیاشامد منع آبستنی کند و امساک سیلان رطوبت رحم بکند و شکم ببندد و سجح روده و نزف آن را نافع بود و اگر با خطمی و زیت بر عضوی نهند که خاریانی در آنجا بود بیرون آورد

انفحة الفرس‌

اسهال مزمن را نافع بود و ریش روده و درد آن را

انفحة الجدی‌

انفحة الجدی و الظبا و الحمیر الوحشیه و الخشف و العجل و فرح الجاموس و الابل دفع زهر شوکران و قطر بکند و شربتی از وی نیم مثقال بود و چون با سرکه بیاشامند موافق بود جهت بستن شیر در معده و انفحه خشف که آن بچه نرینه ابل بود چون زن بعد از طهر سه روز بخود برگیرد آبستنی بازدارد و صاحب جامع آورده است پنیرمایه شتر مقدار نخودی به آب نیم‌گرم پیش از مجامعت بیاشامند قوت باه از همه داروهای باهی بیشتر بدهد و انفحه مانند جند بیدستر بود در قوت و چون بیاشامند جهت صرع و اختناق رحم نافع بود مجموع انفحه‌ها آنچه بسته بود بگدازد و آنچه گداخته بود ببندد

انفحة الدب‌

ابن زهر در خواص آورده است که پنیرمایه خرس فربهی آورد چون بیاشامند

اختیارات بدیعی، ص: 47

////////////

انفحه

بکسر همزه و سکون نون و فتح فا و حاء مهمله و ها لغت عربی است بفارسی پنیر مایه و به هندی چاک و چسته بضم جیم فارسی و سکون سین مهمله و تای مثناه فوقانیه و ها و بجای ها الف نیز خوانند چنانچه رسم اکثر اهل هند است که های اخر کلمات و اسما را بالف بدل می کنند و انفحه هر حیوانی در حین ذکر آن حیوان با خواص و منافع آن ان شاء اللّه تعالی مذکور خواهد شد و اینجا بطریق کلی بیان می شود

ماهیت آن

معدۀ حیوانات شیرخوارۀ بسیار صغیر قریب بولادت است که بعد ذبح برمی آورند و استعمال می نمایند خواه تازه و خواه خشک نموده و چون آنها اندک بزرک شدند و کاه خوردند آن زمان آن

١٨١را انفحه نمی نامند و آن خواص و منافع بر ان مترتب نمی کردد بالجمله طبیعت مجموع آن کرم و خشک در درجۀ دوم و کفته اند تا درجۀ سوم است

افعال و خواص آن

آشامیدن آن جهت صرع و با سرکه و یا با مسکه و یا با عسل جهت صرع بلغمی خصوصا انفحۀ ارنب که درین باب اقوی است که نیم درم آن را در سرکۀ انکوری حل نموده بنوشند و چون صبیان را قدری از ان بخورانند ایمن می کردند از صرع و انفحۀ بچۀ اسپ و انفحۀ حیوان بحری که قوفی نامند و در دریای روم بهم می رسد قوت و خاصیت آن مانند جندبیدستر است بدستور و آشامیدن هریک از ان هر دو و آشامیدن تمامی انافح می باشند نافع از برای تمدد و کزاز بلغمی و اختناق رجم جهت آنکه ملطف و محلل و کدازندۀ کل اخلاط منجمده و مجمد و مغلظ اخلاط رقیقۀ کداخته شده است و لهذا محلول آن با سرکه محلل خون منجمد در معده و بتنهائی و یا با ادویۀ مناسبه محلل خون و شیر که در معده و مثانه و سائر اعضا منجمد شده باشد و مانع رعاف و حمل و حابس اسهال و بالخاصیه مقوی قلب و مفرح است اما چون بسیار کرم است مهیج غضب زیاده از فرح است و حمول آن بعد از طهر معین بر حمل و آشامیدن مقدار نیم درهم آن با شراب بسبب قوت تریاقیتی که دارد جهت رفع ضرر نهش هوام و سموم قتاله و منع اسهال مزمن و وجع بطن و قرحۀ امعا و سیلان رطوبات از رحم که مزمن شده باشد مفید و چون سه روز متوالی بعد از طهر بیاشامند جهت رفع صرع و کفته اند چون زن انفحۀ ارنب نر و یا خصیه آن را با شراب ممزوج بیاشامد آبستن کردد و پسر زاید و از ماده دختر آورد و چون مقدار یک باقلا از ان با شراب بیاشامند جهت تپ ربع نافع و چون با خطمی و زیت سرشته بر بدن بکذارند پیکان و نی و خار از ان برآورد و طلای آن بزمنخرین جهت قطع رعاف و تعلیق آن بر ابهام صاحب تپ جهت ازالۀ آن مؤثر و انفحۀ کور خر و بز کوهی و آهو و استر و کوسفند و فیل بقدری نخودی بغایت مبهی اند و امتحان خالص آن آنست که بیندازند بر ان هر انفحۀ حیوان دیکر که باشد اکر کداخته شود خالص است و الا غیر خالص و حب انفحه و دوا و سفوف و معجون آن در قرابادین کبیر ذکر یافت

ص: 339

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

/////////////

المنفحة مادة مساعدة لصناعة الجبن, یمكن أن تكون سائلة أو جافة, تستخرج من معدة العجول الرضیعة وتحتوی على أنزیم الرنین الذی یعمل على تخثیر الحلیب لصنع الجبن.

تؤخذ المنفحة من المعدة الرابعة{الحقیقیة} للعجول الرضیعة التی تعتمد على الحلیب فی تغذیتها. بعد ذبح العجول یتم اخذ المعدة الرابعة مع جزء منالمعدة وغسلها وتنظیفها بعد ذلك تجفف وتعمل على شكل مسحوق وهی تساعد على تخثر الحلیب نتیجة وجود انزیم الرنین فی المنفحة. وتوجد عدة أنواع منها للصناعات الغذائیة (اصناعة الجبن) فمنها الحیوانیة سابقة الذكر ومنها المیكروبیة ومنها الانزیمیة .

/////////////

///////////

به عبری:

אנזים הגבנה (באנגלית: Rennet) הוא שם כולל לאנזימים ממקורות שונים המשמשים בתעשיית החלב. אנזים ההגבנה משמש בתהליך הפיכת החלב מנוזל למוצק הקרוי גבן.

מקורות להפקת האנזים[עריכת קוד מקור | עריכה]

אנזים הגבנה מופק מכמה מקורות. הראשון והחשוב שבהם הוא קיבת בעלי חיים מעלי גירה. תערובת אנזימים זו נקראת rennet ומכילה תערובת של שני סוגי אנזימים פרוטאוליטיים, הראשון קרוי פפסין אנזים פרוטאוליטי בעל פעילות לא ספציפית; השני (החשוב בתעשיית החלב) קרוי כימוזין (chymosin) והוא משמש הגורם העיקרי בתהליך ההגבנה.

מקור נוסף הנחשב כיום נפוץ באותה המידה קרוי (F.P.C. (fermentation produced cymosin. מדובר באנזים הגבנה זהה לכימוזין המופק ממיקרואורגניזמים בשיטות של הנדסה גנטית וברוב המקרים נחשב מתאים לצמחונים.

המקור השלישי מבחינת נפוצות הוא אנזים הגבנה המיוצר ממיקרואורגניזמים לא מהונדסים גנטית באמצעות מיצוי אנזימים פרוטאוליטיים המצויים באופן טבעי באותם מיקרואורגניזמים, לדוגמה Rhizomucor miehei.

דרך פעולות[עריכת קוד מקור | עריכה]

לכל אנזימי ההגבנה דרך פעולה זהה. חיתוך של מולקולת קפא-קזאין הנמצא במיצלת הקזאין בנק' 105-106 (105פנילאלנין, 106מתיונין) כך שמתקבלת מיצלה הידרופובית ושייר הידרופילי המופרש לתוך מי הגבינה.

///////////

Rennet

From Wikipedia, the free encyclopedia

For the apple varieties, see Reinette.

Rennet /ˈrɛnᵻt/ is a complex of enzymes produced in the stomachs of ruminant mammals. Chymosin, its key component, is a protease enzyme that curdles the casein in milk. This helps young mammals digest their mothers' milk. Rennet can also be used to separate milk into solid curds for cheesemaking and liquid whey. In addition to chymosin, rennet contains other important enzymes such as pepsin and a lipase.

Rennet is used in the production of most cheeses. The mammal's digestive system must be accessed to obtain its rennet. Non-animal alternatives for rennet are suitable for consumption by vegetarians.

Contents

[show]

Extraction of calf rennet[edit]

This section does not cite any sources. Please help improve this section byadding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged andremoved. (January 2016) (Learn how and when to remove this template message)

Calf rennet is extracted from the inner mucosa of the fourth stomach chamber (the abomasum) of young, unweanedcalves as part of livestock butchering. These stomachs are a byproduct of veal production. If rennet is extracted from older calves (grass-fed or grain-fed), the rennet contains less or no chymosin, but a high level of pepsin and can only be used for special types of milk and cheeses. As each ruminant produces a special kind of rennet to digest the milk of its ownspecies, milk-specific rennets are available, such as kid goat rennet for goat's milk and lamb rennet for sheep's milk.

Traditional method[edit]

Dried and cleaned stomachs of young calves are sliced into small pieces and then put into salt water or whey, together with some vinegar or wine to lower the pH of the solution. After some time (overnight or several days), the solution is filtered. The crude rennet that remains in the filtered solution can then be used to coagulate milk. About 1 g of this solution can normally coagulate 2 to 4 L of milk.

Modern method[edit]

Deep-frozen stomachs are milled and put into an enzyme-extracting solution. The crude rennet extract is then activated by adding acid; the enzymes in the stomach are produced in an inactive form and are activated by the stomach acid. The acid is then neutralized and the rennet extract is filtered in several stages and concentrated until reaching a typical potency of about 1:15,000; meaning 1 g of extract can coagulate 15 kg of milk.

One kg of rennet extract has about 0.7 g of active enzymes – the rest is water and salt and sometimes sodium benzoate(E211), 0.5% - 1.0% for preservation. Typically, 1 kg of cheese contains about 0.0003 g of rennet enzymes.

Alternative sources[edit]

Because of the limited availability of mammalian stomachs for rennet production, cheese makers have sought other ways to coagulate milk since at least Roman times. The many sources of enzymes that can be a substitute for animal rennet range from plants and fungi to microbial sources.^[1] Cheeses produced from any of these varieties of rennet are suitable for lactovegetarians. Fermentation-produced chymosin is used more often in industrial cheesemaking in North America and Europe today because it is less expensive than animal rennet.^[2]

Vegetable[edit]

Many plants have coagulating properties. Homer suggests in the Iliad that the Greeks used an extract of fig juice to coagulate milk.^[3] Other examples include dried caper leaves,^[4] nettles, thistles, mallow, and Ground Ivy (Creeping Charlie). Enzymes from thistle or Cynara are used in some traditional cheese production in the Mediterranean. Phytic acid, derived from unfermented soybeans, or fermentation-produced chymosin (FPC) may also be used.

Vegetable rennets are also suitable for vegetarians. Vegetable rennet might be used in the production of kosher and halalcheeses, but nearly all kosher cheeses are produced with either microbial rennet or FPC.^[^{citation needed}^] Commercial so-called vegetable rennets usually contain rennet from the mold Mucor miehei.

Microbial[edit]

Some molds such as Rhizomucor miehei are able to produce proteolytic enzymes. These molds are produced in afermenter and then specially concentrated and purified to avoid contamination with unpleasant byproducts of the mold growth.

The flavor and taste of cheeses produced with microbial rennets tend towards some bitterness, especially after longer maturation periods.^[5] Cheeses produced this way are suitable for vegetarians, provided no animal-based alimentation was used during the production.

Fermentation-produced chymosin[edit]

Because of the above imperfections of microbial and animal rennets, many producers sought other replacements of rennet. With genetic engineering it became possible to isolate rennet genes from animals and introduce them into certainbacteria, fungi, or yeasts to make them produce chymosin during fermentation. The genetically modified microorganism is killed after fermentation and chymosin isolated from the fermentation broth, so that the fermentation-produced chymosin (FPC) used by cheese producers does not contain a GMO or any GMO DNA. FPC is identical to chymosin made by an animal, but is produced in a more efficient way. FPC products have been on the market since 1990 and have been considered in the last 20 years the ideal milk-clotting enzyme.^[6]

FPC was the first artificially produced enzyme to be registered and allowed by the US Food and Drug Administration.^[7]^[8]In 1999, about 60% of US hard cheeses were made with FPC,^[9] and it has up to 80% of the global market share for rennet.^[10]

By 2008, about 80% to 90% of commercially made cheeses in the US and Britain were made using FPC.^[2] Today, the most widely used FPC is produced either by the fungus Aspergillus niger and commercialized under the trademark CHY-MAX®^[11] by the Danish company Chr. Hansen, or produced by Kluyveromyces lactis and commercialized under the trademark MAXIREN®^[12] by the Dutch company DSM.

FPC is chymosin B, so is more pure than animal rennet, which contains a multitude of proteins. FPC can deliver several benefits to the cheese producer compared with animal or microbial rennet, such as higher production yield, better curd texture, and reduced bitterness.^[6]

Cheeses produced with FPC can be certified kosher^[13]^[14] and halal,^[14] and are suitable for vegetarians if no animal-based alimentation was used during the chymosin production in the fermenter.

Nonrennet coagulation[edit]

Many soft cheeses are produced without use of rennet, by coagulating milk with acid, such as citric acid or vinegar, or thelactic acid produced by soured milk. Cream cheese, paneer, and rubing are traditionally made this way (seeCategory:Acid-set cheeses for others). The acidification can also come from bacterial fermentation such as in cultured milk.^[^{citation needed}^]

Vegan alternatives to cheese are manufactured without using animal milk but instead use soy, wheat, rice or cashew. These can be coagulated with acid using sources such as vinegar or lemon juice.^[15]^[16]^[17]^[18]

See also[edit]

· Cheese

· Junket (dessert)

· Pepsin

References[edit]

1. Jump up^ "TECHNICAL REPORT OF EFSA: Explanatory Note for the Guidance of the Scientific Panel of Food Contact Materials, Enzymes, Flavourings and Processing Aids (CEF) on the Submission of a Dossier on Food Enzymes: 3.2. Source Materials and Manufacturing Process: Comments/Explanations: Updated on version 2014:EN-579" (PDF). European Food Safety Authority. Retrieved 2015-11-11.

2. ^ Jump up to:^a ^b "Chymosin". GMO Compass. Retrieved 2011-03-03.

3. Jump up^ P. F. Fox; Paul McSweeney; Timothy M. Cogan; Timothy P. Guinee (2004). "Cheese: Major cheese groups". Academic Press: 2. ISBN 978-0-12-263652-3. Retrieved 2009-05-06.

4. Jump up^ Mike, Tad, "Capers: The Flower Inside", Epikouria Magazine, Fall/Winter 2006

5. Jump up^ Samson Agboola; Shaojiang Chen; Jian Zhao (2004). "Formation of bitter peptides during ripening of ovine milk cheese made with different coagulants". Lait (in English and French). EDP Sciences. 84 (6): 567–578. doi:10.1051/lait:2004032. Retrieved2007-12-31. The concentration of bitter peptides (those with a molecular size of 165-6500 g·mol-1) was highest in cheese made with microbial coagulant and lowest in cheese made with calf rennet. Cheese made with microbial coagulant was perceived to be the most bitter by the sensory panel, followed by calf and cardoon coagulant cheeses.

6. ^ Jump up to:^a ^b Law, Barry A. (2010). Technology of Cheesemaking. UK: WILEY-BLACKWELL. pp. 100–101. ISBN 978-1-4051-8298-0.

7. Jump up^ "FDA Approves 1st Genetically Engineered Product for Food". Los Angeles Times. 24 March 1990. Retrieved 1 May 2014.

8. Jump up^ Staff, National Centre for Biotechnology Education, 2006. Case Study: Chymosin

9. Jump up^ "Food Biotechnology in the United States: Science, Regulation, and Issues". U.S. Department of State. Retrieved2006-08-14.

10. Jump up^ E. Johnson, J. A. Lucey (2006) Major Technological Advances and Trends in Cheese J. Dairy Sci. 89(4): 1174–1178

11. Jump up^ http://www.chr-hansen.com/products/product-areas/enzymes/our-product-offering.html

12. Jump up^ http://www.dsm.com/le/en_US/foodspecialties/html/Products_Maxiren.htm

13. Jump up^ Cheese

14. ^ Jump up to:^a ^b Chymax spec sheet

15. Jump up^ http://www.onegreenplanet.org/vegan-recipe/10-vegan-cheeses-that-will-knock-your-socks-off/

16. Jump up^ http://www.chooseveg.com/11-vegan-cheese-recipes-that-will-change

17. Jump up^ http://www.veganricha.com/category/cheese

18. Jump up^ http://www.vegkitchen.com/recipes/8-amazing-vegan-cheese-recipes/

· Carroll, Ricki. Making Cheese, Butter, & Yogurt. Storey Publishing 2003.

· "Biotechnology and Food: Leader and Participant Guide," publication no. 569, produced by North Central Regional Extension. Printed by Cooperative Extension Publications, University of Wisconsin-Extension, Madison, WI, 1994. Publication date: 1994. Tom Zinnen and Jane Voichick

&&&&&&&

انکول و اکول

ماهیت آن

حکیم میر عبد الحمید نوشته درختی است هندی برک آن شبیه ببرک شفتالو و میوۀ آن شیرین و مغز تخم آن بسیار چرب و لحم آن تلخ و با عفوصت

طبیعت آن

کرم و تر در دوم

افعال و خواص

آن

ضماد آن جهت استسقا و اورام و دفع زهر جانوران زهردار نافع و ثمر آن ملین طبع و دافع فساد خون و بلغم شور و جهت سوزش اعضا و دق شیخوخت و سرعت انزال و تقلیل منی نافع و در ایام طاعون چون یک عدد از ثمر آن را به آب سائیده بر بثرۀ آن طلا نمایند به خیریت کذرد و شفا یابد و کویند مجرب است و اکر تخم آن را کوفته در آب آمله مقشر هفت مرتبه تسقیه کنند پس خشک نموده از ان تخم و بدستور روغن کنجد روغن برآورند و از ان روغن تا چهل روز سعوط نمایند موی سفید را سیاه کرداند و اکر از چوب درخت آن سر بر سازند و شب بر ان بخوابند از شر حشرات زهردار در امان باشند و آن چوب را چون سائیده بملسوع و ملذوع و صاحب هیضۀ ردیه را بخورانند شفا یابد

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&&

انکیز

بفتح همزه و سکون نون و کسر کاف فارسی و سکون یاء مثناه تحتانیه و زای معجمه بلغت صفانیه خاوانی نامند

ماهیت

آن

نر و ماده می باشد حکیم میر محمد مؤمن نوشته که امین الدوله کوید کیاهی است منبت آن حریم جبال کیلان چون بر روی آن نشسته بر روی زمین بخوابانند روز دیکر آنچه قسم نر آن است بازر است مشاهده کردد و آنچه مادۀ آنست بهمان هیئت بماند

ص: 30

طبیعت آن کرم و خشک است

افعال و خواص آن

ضماد برک خشک آن با آب کوکرد در یک روز بهق را زائل کند و تخم نر آن بغایت منعظ و تخم مادۀ آن موجب شدت شیق زنان و اندکی از ان با شراب منوم قوی به حدی که تا سه شبانه روز شارب آن بیدار نشود و آشامیدن روغن زیتون با آب رفع خواب آن می کند مقدار شربت آن تا دو درهم

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&

انناس←آناناس: pineapple

آناناس نوعی میوه است[۵] که ریشه آن از جنوب برزیل و پاراگوئه است.[۶] بزرگی آن ۱–۱٫۵ متر و بزرگی برجستگی روی آن تا ۳۰–۱۰۰ سانتیمتر است. این میوه نوعی میوه چندگانه است.

این گیاه بومی دائمی ناحیه گرمسیری قاره‌ای آمریکا است. میوه‌های خاردار و مطبوع آن از کوبا، پورتوریکو و هاوایی از نظر محصول، آناناس در رتبه اول قرار داد. آب و میوه گوشت این میوه را به مقدار زیاد کنسرو می‌کنند همچنین در جزایر فیلیپین از برگ‌های خاردار آن رشته‌هایی به دست می‌آید که با آن پارچه می‌بافند.

محتویات [نمایش]

گیاه‌شناسی[ویرایش]

دمای مطلوب برای رشد آناناس بین ۱۵٫۵ الی ۳۰ درجه سانتیگراد است. دمای کمتر و یا بیشتر از آن سبب کندی و یا توقف رشد گیاه آناناس می‌شود. آناناس به دمای پایینتر از ۶ درجه سانتیگراد به شدت حساس بوده و در صورت طولانی شدن دوره سرما، سبب مرگ گیاه می‌شود.هر چند که آناناس بومی مناطق استوایی است اما می‌توان با کمی حوصله و مراقبت، آن را در ایران به صورت یک گیاه آپارتمانی پرورش داد. (پاییز، زمستان و اوایل بهار درون خانه و اواسط بهار و تابستان خارج از خانه)

در دسترس‌ترین اندام قابل کاشت آناناس [۷] که در میوه آن وجود دارد، تاج و دانه‌ها هستند، پرورش بذرهای کوچک و قهوه‌ای رنگ آناناس هر چند که کار غیرممکن و دشواری نیست اما به دلیل طولانی بودن فرایند رشد چندان مطلوب نمی‌باشد، به همین دلیل پرورش آناناس از تاج در بین پرورش دهندگان آماتور به مراتب متداولتر بوده و موفقیت آمیزتر است.

برای کاشت آناناس کافی است با چرخاندن تاج آن (قسمت برگدار که بهتر است دارای برگهای سبز و سالمی باشد) را از میوه جدا کرده و با برش چاقو از پایین‌ترین قسمت، باقیمانده میوه را از تاج کاملاً پاک نمایید، سپس چند ردیف از برگ‌های پایینی تاج (حدود ۳ الی ۴ سانتیمتر) را با دست جدا کرده و اجازه دهید در دمای معمولی اتاق (محل برش) به مدت ۲–۳ روز خشک شود. سپس تاج را درون لیوان آب به نحوی که برگ‌های آن کاملاً بالای سطح آب باشد (در دمای مناسب و پشت پنجره نورگیر) قرار داده و هر چند روز یکبار آب لیوان را تعویض نمایید. به یاد داشته باشید احتمال خراب شدن تاج براثر رطوبت زیاد به مراتب بیشتر از احتمال خرابی آن به علت خشک شدن تاج است به همین علت از خیس کردن برگ‌ها در تمامی مراحل کار جدا خودداری نمایید.

تاج آناناس پس از حدود یک ماه ریشه داده و آماده انتقال به گلدان می‌شود. خوشبختانه گیاه آناناس برای رشد به مواد مغذی چندانی احتیاج ندارد و از طرفی تاج بریده شده به شدت در مراحل اولیه کاشت به رطوبت زیاد خاک حساس است، به همین علت بهتر است تاج را در گلدانی با عمق حدود ۲۰ سانتیمتر که با ماسه پر شده است بکارید و در آبیاری آن زیاده روی نکنید، تعداد دفعات مطلوب برای آبیاری در تابستان هفته‌ای دو بار و در زمستان هفته‌ای یکبار می‌باشد.

متداول‌ترین مشکل در پرورش تاج، فساد قسمت مرکزی آن (محل رشد و گلدهی آناناس) به علت آلودگی‌های قارچی ناشی از نگهداری و انبارداری در شرایط نامناسب می‌باشد، در صورت فساد مرکز تاج، برگ‌های فاسد شده را از تاج جدا کرده و در صورت سالم بودن بقیه تاج، نگران از بین رفتن تلاش‌هایتان نباشید، چون بزودی گیاه با ایجاد پاجوش مسیر رشد را ادامه خواهد داد. در صورتی که خوش شانس باشید، تاج بعد از ۲۰ الی ۲۴ ماه گل داده و پس از ۶ ماه میوه آن قابل برداشت می‌باشد. [۸]

تاج یکی از کند رشدترین قسمت‌های گیاه آناناس است اما به دلیل در دسترس نبودن سایر قسمت‌های قابل تکثیر گیاه آناناس در ایران، بهترین گزینه جهت ایجاد یک گیاه جدید است[نیازمند منبع].

ترکیب شیمیایی[ویرایش]

میوه رسیده آناناس حاوی مواد زیر است: ویتامین A، ویتامین C، ویتامین‌های گروه B، کلسیم، فسفر، آهن، اسید سیتریک، اسید مالیک، بعلاوه میوه خام و رسیده آناناس حاوی یک آنزیم پروتئولیتیک بنام بروملین یا بروملائین است که اولین مرتبه درسال ۱۹۸۱ از آن استخراج شده و در در پایین ساقه آن نیز فراوان است.

کاربرد دارویی آناناس[ویرایش]

بروملائین که از میوه آناناس به دست می‌آورند برای درمان بیماری‌های زیر مصرف می‌شود: بعنوان ضد آماس پس ازاعمال جراحی دندان، جراحی زنان، جراحی عمومی، برای درمان کوفتگی‌ها، خونمردگی‌ها و زخم‌های بعد از تصادفات، آبسه‌ها بکارمی رود. از میوه آناناس و عصاره آن نیز در گیاه درمانی درموارد زیر استفاده می‌شود:

قبل از زایمان برای تحریک انقباضات رحم و کوتاه کردن مدت زایمان.

درمان زخم‌ها و بیماریهای دهان.

بیماریهای دستگاه ادراری.

بیماری‌های زنان.

امراض دوران پیری.

درمان سوختگی‌ها.

درمان آماس وریدها.

خیز یا ورم ریه‌ها.

پیشگیری از سرطان‌ها.

پیشگیری از بروز زخم‌ها.

درمان سینوزیت.

درمان حساسیت ها (آلرژی‌ها)

منابع[ویرایش]

گیتاشناسی نوین کشورها ص ۵۴۷

دکتر محمد صادق رجحان. درمان بوسیله گیاهان دارویی. چاپ دوم. مرکز فرهنگی آبا، ۱۳۷۷.

پرش به بالا ↑ Liliopsida

پرش به بالا ↑ Poales

پرش به بالا ↑ Bromeliaceae

پرش به بالا ↑ Bromelioideae

پرش به بالا ↑ pineapple definition | Dictionary.com

پرش به بالا ↑ Pineapples Arrive in Hawaii

پرش به بالا ↑ روش کشت تجاری آناناس http://www.ctahr.hawaii.edu/oc/freepubs/pdf/f_n-7.pdf

پرش به بالا ↑ بیولوژی آناناس http://www.ogtr.gov.au/internet/ogtr/publishing.nsf/content/pineapple-3/$FILE/biologypineapple08_2.pdf

//////////

انناس

بفتح همزه و دو نون اول ساکن دوم مشدد و الف و سین مهمله لغت هندی است

ماهیت آن

ثمریست هندی معروف و در بنکاله بسیار می شود و خوش بو و خوش طعم نبات آن فی الجمله شبیه بنبات صبر و کاذی و برک آن از برک صبر و کاذی کوتاه تر و نازکتر و نبات این از ان کوچکتر و تا بذرعی و خاردار و از وسط آن ساقی می روید و ثمر آن بر بالای آن ساق بهم می رسد و بر سر آن نیز برکهای کوتاه انبوه و شنیده شده که در یک ساق دو انناس یکی بر بالای دیکر نیز بندرت بهم می رسد و چون قدری از سر آن را با آن برکها ببرند و بنشانند باز سبز می کردد و از ان انناس بهم می رسد و از اطراف سر ثمر و بیخ نبات آن نیز مانند درخت نخل و موز بچه ها می روید و چون آنها را جدا نموده بنشانند بجاهای دیکر نیز ثمر می دهد و و از هر نباتی سالی یک ثمر بعمل می آید و هنکام رسیدن آن بودن آفتاب در جوزا و سرطان است که موسم بارش است در انجا و دو نوع می باشد یکی را انناس کونله می نامند و این کوچک بقدر نارنجی می باشد و مغز آن شیرین خوش طعم و رائحه و زرد رنک طلائی و دیکر بزرک و مغز خوب رسیدۀ این چاشنی دار و اندک نارس این ترش و پوست هر دو نوع در هنکام خامی سبز می باشد و خانه خانه و اطراف خانها اندک پوست نازکی برآمده و بعد رسیدن زرد مائل بسرخی می کردد و اندک براق صیقلی و در هر خانه قریب بپوست تخمهای ریزه زرد تیره و هر دو نوع آن با رطوبت بورقی جای بسیار خصوص نوع بزرک آن و طریقۀ خوردن ان این است که نوع کونلۀ آن را یک ورق از پوست جدا نموده با اندک نمک و آب می شویند تا بورقیت آن کم کردد پس یک ورق دیکر از بالای آن برداشته که تخمها و خشبیت خانهای پوست آنکه در جرم آن نفوذ کرده زائل کردد پس مغز آن را ورقهای نازک بریده در ظرف چینی یا شیشه برهم می چینند و بعضی بر ان قند و یا نبات کوبیده پاشیده تناول می نمایند و قدری کلاب نیز می پاشند و بعضی بسبب شیرینی ذاتی خود احتیاج بشیرینی از خارج ندارد بلکه شیرینی طعم آن را منحرف می کرداند و نوع بزرک آن را بدستور پوست خشبی ظاهر آن را جدا نموده قدری نمک بر ان مالیده اندک زمانی می کذارند تا بورقیت آن قدری کم کردد پس شسته یک ورق دیکر از روی آن جدا نموده برای ازالۀ تخم و خشبیت آن پس مغز آن را نازک ورق کرده نبات یا قند بران پاشیده تناول می نمایند و در بعضی که اندک ترشی غالب می باشد با نمک خوردن نیز لذیذ می باشد

ص: 31

طبیعت آن سرد و تر در دوم

افعال و خواص آن

مسکن حدت صفرا و مقوی معده و کبد حار و بطئ الهضم مضر مبرودین و مرطوبین مصلح آن خوردن آن با نمک و زنجبیل پرورده با نمک و یا نمک بالای آن خوردن است و پلاؤ چاشنی دار و آش و مربا و شربت آن نیز خوب می شود.

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

///////////

آناناس

اشاره

به فرانسوی‌Ananas وAnanas Comestible و به انگلیسی‌Pineapple گفته می‌شود. گیاهی است از خانواده‌Bromeliaceae ، نام علمی آن‌Ananas comosus Merr . و مترادف آن‌Ananas sativus Schult .f . وAnanassa sativa Lindl . می‌باشد.

مشخصات

گیاهی است پایا و علفی، بومی جزایر آنتیل و امریکای حاره، برگهای آنکه به طور گروهی از ناحیه یقه بوته گیاه بیرون می‌آید دراز، باریک، نوک‌تیز و سخت و اغلب در کناره برگها خار وجود دارد. گلها به صورت خوشه‌ای فشرده در ابعاد یک مخلوط میوه کاج و بزرگتر و تخم‌مرغی درشت است. میوه‌های آن به تعداد خیلی زیاد در اطراف ساقه که قبلا از گل پوشیده شده به‌طور فشرده و گوشت‌دار ظاهر شده و در بالای هر میوه، به شکل کاکل یک دسته از برگها دیده می‌شود. بعضی از انواع آن برای زینت کاشته می‌شوند ولی هدف زراعت بزرگ آناناس نخست انواعی است که به عنوان میوه مصرف وسیعی دارد.

آناناس که ابتدا در جزایر آنتیل کاشته می‌شده بعدها در دوران لویی پانزده به اروپا وارد شده و برای اولین بار در مزرعه سبزیکاری و صیفی‌کاری ورسای فرانسه کاشته شده و بعدها در سایر مناطق گرم دنیا نیز برده شده است. گیاهی است گرمسیری،

معارف گیاهی، ج‌2، ص: 35

در مناطق معتدل و سرد باید در گلخانه کاشته شود و حد اقل 2 سال طول می‌کشد که گیاه به میوه بنشیند. تکثیر آن از طریق کشت پاجوشهای گیاه و یا جوانه‌هایی که در کاکل گیاه بالای میوه می‌رویند انجام می‌گیرد.

ترکیبات شیمیایی

از نظر ترکیبات شیمیایی در گیاه وجود بروملین 52] مشخص شده است و به علاوه در هریک صد گرم گیاه در حدود 008/ 0 میلی‌گرم ارسنیک یافت می‌شود. در عصاره میوه ماده بروملین که یک انزیم 53] است و به هضم غذا کمک می‌کند، وجود دارد.

از نظر ترکیبات شیمیایی در بررسی‌های دیگری گزارش شده است که در میوه رسیده آن قند، اسیدهای آزاد آلی، مقدار کمی وانیلین 54] و انزیم بروملین وجود دارد.

در هریک صد گرم قسمت قابل خوردن میوه رسیده خام آناناس به‌طور متوسط مواد زیر وجود دارد:

آب 85 گرم، پروتئین 4/ 0 گرم، چرب 2/ 0 گرم، مواد قندی 13 گرم، خاکستر 4/ 0 گرم، کلسیم 17 میلی‌گرم، فسفر 8 میلی‌گرم، آهن 5/ 0 میلی‌گرم، سدیم 1 میلی‌گرم، پتاسیم 146 میلی‌گرم، ویتامین‌A 70 واحد بین‌المللی، تیامین 09/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 03/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 2/ 0 میلی‌گرم، و ویتامین‌C 17 میلی‌گرم.

خواص- کاربرد

عصاره برگهای آناناس ضد کرم و انگل‌کش است. میوه نرسیده آن برای سقط جنین مؤثر است و عصاره میوه آن دارای ویتامین‌C بوده و برای رفع عوارض کمبود ویتامین‌C مفید است.

در هند و چین از میوه رسیده آن به عنوان خونساز و تصفیه‌کننده خون استفاده می‌شود [فوکود] و مدرّ است. دم‌کرده ریشه آن برای سوزاک به کار می‌رود. دم‌کرده ریشه آن را اغلب مخلوط با ریشه پاپایا تهیه می‌کنند و برای معالجه سنگ کلیه به کار

معارف گیاهی، ج‌2، ص: 36

آناناس

1. گل 2. مقطع گل 3. میوه

می‌برند [می‌نات و پتلو**]. در شبه‌جزیره مالی عصاره میوه نیمه‌رسیده آناناس را مانند مسهل قوی مصرف می‌کنند و برای سقط جنین نیز به کار می‌برند. اگر به مقدار کم مصرف شود ضد کرم است. میوه آناناس و عصاره میوه آن به هاضمه کمک می‌کند و برای ناراحتی‌های گلو داروی شفابخشی است [هین وان‌استی‌نیس**].

برگهای جوان گیاه تب‌بر است و از جوشانده برگهای آن برای معالجه بیماری‌های آمیزشی استفاده می‌شود [برکیل و هانیف**]. در فیلی‌پین از مایع زردرنگی که از خیس کردن برگهای آن در آب به دست می‌آید برای تسهیل وضع حمل استفاده می‌شود و برگهای له‌شده آن را مخلوط با نمک برای مالش کمر و تسکین درد کمر به کار می‌برند.

معارف گیاهی، ج‌2، ص: 37

//////////////

الأناناس الوبری (الاسم العلمی: Ananas comosus) هی نبات یتبع جنس الأناناس من الفصیلة البرومیلیة.[1][2][3] والأناناس فاكهة استوائیة لا تنبت إلا فی المناطق الاستوائیة.

للأناناس شكل هرمی وممیز وملفت للنظر، لذیذ الطعم ویمكن تحویل محتواه إلى عصیر. ویملك اللون الأصفر الخفیف (اللیمونی). اكتشفت لأول مرة فی القارة الأمریكیة لكنها كانت مجهوله بالرغم من انهم كانوا متعجبین منها لعدة سنین.

عندما اكتشفت أمریكا الجنوبیة هذه الفاكهة اللذیذة بدأت فی محاولة معرفتها ومعرفة كیفیة زراعتها وكذلك نقلها لأماكن أخرى فی العالم. وكما نشاهد الیوم فهی متواجدة أغلب أماكن العالم الحارة مثل وسط أفریقیا والغابات التی تقع على خط الاستواء. وقد سمی بعد نقله بتفاح الصنوبر "Pineapples". یمكن زراعته فی البیئات الغیر الصالحة لنموه داخل البیوت المحمیة ولكنه عمل شاق وغالبا ما یكون كهوایة أو متعة وتسلیة ولیس لغرض التجارة.

Split ananas.jpg

محتویات [أظهر]

المكونات[عدل]

یحتوی الأناناس على كمیات كبیرة جدا من السكر وغنی جدا بالفیتامینات والخمائر المساعدة على الهضم.. 70% من وزنها ماء و 20% سكر، یوجد فی الأناناس مادة تسمى البرومیلین التی تساعد فی هضم أثقل الأغذیة على المعدة.. كما وجد بها الكثیر من الأملاح المعدنیة مثل الفسفور والیود. یمنع الأناناس عن المصابین بمرض السكر. یفید فی ادرار البول ومكافحة السموم الموجودة فی الدم.

الإنتاج[عدل]

حقل أناناس فی المكسیك

فلاح غانی یحمل أناناس

الإنتاج بالطن. أرقام لسنة 2003-2004

معطیات منظمة الفاو

تایلندا 1.700.000 12% 1.700.000 11%

الفلبین 1.650.000 11% 1.650.000 11%

الصین 1.316.280 9% 1.475.000 10%

البرازیل 1.400.190 10% 1.435.600 9%

الهند 1.100.000 8% 1.300.000 9%

نیجیریا 889.000 6% 889.000 6%

كوستاریكا 725.224 5% 725.224 5%

المكسیك 720.900 5% 720.900 5%

اندونیسیا 467.395 3% 700.000 5%

كینیا 600.000 4% 600.000 4%

كولومبیا 405.901 3% 390.000 3%

فینزویلا 383.922 3% 380.000 2%

بلدان أخرى 3.257.267 25% 2.655.689 15%

المجموع 15.145.631 100% 15.287.413 100%

الاستعمالات والفوائد[عدل]

خمائر الأناناس كانت تستعمل فی علاج الحروق وعقص الهوام، ولكن هذ الخاصة لم تثبت فعالیتها، وحالیآ یستعمل فی صناعة الاغذیة كفاكهة لذیذة، وكمادة تستعمل لتطریة اللحم القاسی

یكافح الرشح وعوارضه بسب احتوائه على الفیتامینات وخصوصآ فیتامین C

یكسر العطش والحر فی الصیف وبسبب كثرة الماء فی تركیبه فإنه یمنع ضربات الشمس

یدر البول، ویمنع تشكل الرمل والحصى فی الكلى والمثانة والمجاری البولیة كلها

یستعمل من قبل من یتبع حمیة، ولأنه مدر للبول، ویقذف السوائل الزائدة خارج الجسم

یمنع تراكم الدهون داخل الأوعیة الدمویة خصوصآ الشرایین، لذلك یمنع تصلب الشرایین

یسّهل هضم الطعام ویمنع قبوضة المعدة

ینشط وظائف الكبد ویكافح الیرقان

عبر الانزیمات التی یحتویها البروملین، یمنع الأورام وانتفاخ الانسجة والتهابها وهنالك ادویة كثیرة تحتوی هذه الانزیمات تحت أسماء تجاریة لشركات ادویة كثیرة

یكافح القروح والحروق

باحتوائه على مادة الفلورید الذی یمنع التسوس الأسنان ویفضل أن یعطى إلى الأطفال خلال مرحلة النمو لحمایة اسنانهم واللثة.

المعلومات الغذائیة[عدل]

یحوی الكوب الواحد من قطع الأناناس الطازجة ما یقارب 82 سُعرة حراریة، و0 غرام من الدسم، و0 غرام من الكولسترول، و2 غرام من الصودیوم، و22 غرام من الكربوهیدرات الكلیة (بما فی ذلك 16 غرام سكر، و2،3 ألیاف)، و1 غرام بروتینات. یغطی الكوب الواحد من قطع الأناناس الطازجة 131% من الاحتیاج الیومی للفیتامین C، و2% من احتیاجنا للفیتامین A، و2% من احتیاجنا للكالسیوم، و2% من احتیاجنا للحدید. كما یشكّل الأناناس مصدراً لفیتامینات ومعادن مهمّة، مثل الثیامین والریبوفلافین وفیتامین B6 والفولات وحمض البانتوثینیك والمغنزیوم والمنغنیز والبوتاسیوم ومُضادات الأكسدة والبولیفینولات، مثل البیتا كاروتین.[4] الأناناس الطازج هو المصدر الوحید المعروف لإنزیم البرومیلین، والذی یستخدم فی تسكین ألم المفاصل والتهاب المفصل، وتخفیف الالتهاب، وتثبیط النمو الورمی، وتقصیر مدة النقاهة بعد الجراحة التجمیلیة. :

أناناس, خام

القیمة الغذائیة لكل (100 غرام)

الطاقة الغذائیة 209 كیلو جول (50 ك.ح)

الكربوهیدرات 13.12 g

السكر 9.85 g

ألیاف غذائیة 1.4 g

البروتین

بروتین كلی 0.54 g

الدهون

دهون 0.12 g

الفیتامینات

الثیامین (فیتامین ب١) 0.079 ملیغرام (6%)

الرایبوفلافین (فیتامین ب٢) 0.032 ملیغرام (2%)

نیاسین (Vit. B3) 0.5 ملیغرام (3%)

فیتامین ب٥ أو حمض بانتوثینیك 0.213 ملیغرام (4%)

فیتامین بی6 0.112 ملیغرام (9%)

ملح حمض الفولیك (فیتامین ب9) 18 میكروغرام (5%)

كولین 5.5 ملیغرام (1%)

فیتامین ج 47.8 ملیغرام (80%)

معادن وأملاح

كالسیوم 13 ملیغرام (1%)

الحدید 0.29 ملیغرام (2%)

مغنیزیوم 12 ملیغرام (3%)

منغنیز 0.927 ملیغرام (46%)

فسفور 8 ملیغرام (1%)

بوتاسیوم 109 ملیغرام (2%)

صودیوم 1 ملیغرام (0%)

زنك 0.12 ملیغرام (1%)

معلومات أخرى

Link to USDA Database entry

النسب المئویة هی نسب مقدرة بالتقریب

باستخدام التوصیات الأمریكیة لنظام الغذاء للفرد البالغ.

المصدر: قاعدة بیانات وزارة الزراعة الأمیركیة للمواد الغذائیة

تعدیل طالع توثیق القالب

المضار والآثار الجانبیة[عدل]

إن أكل الأناناس بكثرة یؤدی إلى :-

اضطرابات فی الجهاز الهضمی مثل، اسهال معوی، غثیان، قیء

طفوح جلدیة

بثور فی اطراف الشفتین والفم

انقباض فی عضلات الرحم مما یسبب الإجهاض

یحتوی على إنزیم یسمى إنزیم البرومیلین أكدت الدراسات دوره فی تنظیم الهضم وكمضاد للالتهابات والآلام ویساعد على التخلص من السیولیت وأظهرت الدراسات أیضاً قدرته على تحطیم البروتینات التی تسبب تخثر الدم ومن ثم حمایة الإنسان من تصلب الشرایین وأمراض القلب.كما وجد أن البرومیلین یعمل على علاج مشاكل التنفس والربو التی تحدث بسبب وجود المخاط السمیك, فهو یعمل على إذابة البلغم. وهو كذلك یؤدی دوراً هاماً كمضاد للالتهابات, ولهذا فهو ینصح بتناول مكملات تحتوی على البرومیلین عقب العملیات الجراحیة. وتشیر الأبحاث إلى أن تناول 200-400 ملجم یومیاً من مكملات البرومیلین یساعد على تخفیف الآلام والالتهابات والتی من بینها التهاب المفاصل وبعض المشاكل الجلدیة مثل حب الشباب والتهاب الجلد والإكزیما والصدفیة. ویشیر المركز الطبی لجامعة میرلاند الأمریكیة إلى أن البرومیلین یساعد فی تخفیف آلام المعدة والإسهال ویعتقد أن الكمیة الأكبر من البرومیلین توجد فی أوراق الأناناس, لذا یفضل البعض تناوله كمكمل غذائی للحصول على فوائده بشكل أكبر. ولكن یشیر الباحثون إلى أن كمیة كبیرة من البرومیلین فی أمعائك یمكن أن تسبب الغثیان أو الإسهال وأیضاً له قدرات اجهاضیة كما ذكر موقع Drugs.com.

التفاعل مع الأدویة[عدل]

یفضل عدم اكل الأناناس عند مرضى ضغط الدم الذی یستعملون :

أدویة الضغط

ممیعات الدم

التحضیر[عدل]

یكثر استخدام الأناناس فی العصائر، الكوكتیل والسموثی، كما یمكن تحضیر حلویات من الأناناس مثل كیك الأناناس. أو یمكن إضافته إلى أطباق ساخنة كالروبیان وغیره.

انظر أیضاً[عدل]

أناناس

قائمة أنواع الأناناس

مراجع[عدل]

^ موقع لائحة النباتات أناناس وبری تاریخ الولوج 12 ابریل 2012

^ موقع لائحة النباتات أنواع الأناناس تاریخ الولوج 12 ابریل 2012

^ موقع zipcodezoo.com أناناس وبری تاریخ الولوج 25 مایو 2012

^ مجمع الترجمة الطبیة | ما هی الفوائد الصحیة للأناناس؟ - Medical Translation Academy | What are the health benefits of pineapple?

المعلومات الغذائیة عن الأناناس

الأناناس فی الطب البدیل

تحضیر الأناناس

ما هی فوائد الاناناس؟

///////////

به عبری آناناس:

אננס (שם מדעי: Ananas comosus) הוא צמח טרופי הגדל באזורי ברזיל, בוליביה ופרגוואי, ממשפחת הברומליים. האננס הוא צמח רב שנתי קטן עם עלים באורך 30 - 100 סנטימטרים המקיפים גזע עבה. כל צמח מניב פרי אחד שיוצא מהגזע. בשנים הבאות, ייחורי צד גדלים סביב צמח האם והם יכולים להניב פירות. מקור השם אננס הוא מהמילה הטופית "אננה" שמשמעותה "פרי טוב".

//////////

به پنجابی انناس:

انناس

وکیپیڈیا توں

انناس

Ananaspflanze.jpg

پچھان

دیس: بوٹے

برادری: پھلوالے بوٹے

ٹبر: برومیلی ٹبر

سائینسی ناں: Ananas comosus

انناس پھل والے بوٹیاں دے برومیلی ٹبر دی اک چاڑی دا ناں اے ۔ دکھنی امریکہ دا ایہ واسی اے پر ایہنوں ہن ساری دنیا وچ ٹراپیکی تھانواں تے ایہدے فروٹ لئ اگایا جاندا اے۔ ایہدے گودے والے فروٹ نوں سجرا کھادا جاندا اے یا ڈبیاں وچ بچایا جاندا اے۔ ایہدا رس وی پیتا جاندا اے۔

حصے

1 وکھالہ

2 ورتن

3 ناں

4 بارلے جوڑ

وکھالہ[لکھو]

انناس اک نکے ناپ دا سدا رہنوالا بوٹا اے جیہڑا اک توں ڈیڑھ میٹر اچا جاندا اے۔ ایہدا تکڑا نکا تنا ہوندا اے جیدے تےپینڈے مومی پتے ہوندے نیں۔ ایہدے پتے لمے نیزے ورگے 2۔1 سینٹی میٹر لمے تے 7-3 سینٹی میٹر چوڑے ہوندے نیں ۔ پتے تنے دے دوالے تے پتہ ٹیسی اتے ول ہوندی اے۔ تلے دے انت تے پھل لگدے نیں جیہڑے فروٹ بندے نیں۔

/////////

به کردی سورانی ئه نه ناس:

ئەنەناس ناوی زانستی (ananas comosus)میوە یێکەلەپۆلی بڕۆمیلیەکانە، کەتەنھالەناوچەی ھێڵی کەمەرەیی زەویی ەوەدەڕوێت، لەشێوەی قوچەک دایەکەزۆرسەرنج ڕاکێش و تامێکی نایابی ھەیەو لەشێوەی سروشتی خۆی و شەربەت دەخورێت ڕەنگێکی زەردباو ھەڵدەگرێت، بۆیەکەم جارلە کیشوەری ئەمێریکا دۆزرایەوە، لەسەرەتاداھەوڵێکی زۆردراتالەجۆریەتی وچۆنیەتی تێبگەن تابۆشوێنەکانی تری جیھان بگوازنەوە، دەرکەوت کەتەنھالەشوێنەگەرمەکانی جیھان دەڕوێت یان ئەوناوچانەی کەشوھەوایەکی کەمەرەیی ھەیەوەک باشوری ئەمێریکا و ناوەڕاستی ئەفریکا.

////////////

به آذری اصل آناناس:

Əsl ananas (lat. Ananas comosus) – bromeliyakimilər fəsiləsinin ananas cinsinə aid bitki növü

////////////

به ترکی آناناس:

Ananas (Ananas comosus), ananasgiller (Bromeliaceae) familyasından sıcak ülkelerde yetişen bitki ve onun meyvesi. Anayurdu Güney Amerika'dır. Meyvesi iri, güzel kokulu ve lezzetlidir, üstünde bir demetyaprak vardır. 1555'te Jean de Léry tarafından Brezilya'da bulundu, oradan İngiltere'ye götürüldü, sonraFransa'da yetiştirildi.

Ananas genelde 1-1.5 metre boylarında, bazen daha uzun olup görünümü parlak uzun mumsu yapraklı bir görünümü olan kısa ve tıknaz kök yapısına sahiptir. Meyve oluşumu sırasında 200'e kadar çiçek oluşturabilme kabiliyetine sahiptir. Çiçekleri bir araya gelerek ananası oluştururlar. Üst kısmında fibonacci dizilimine göre yapraklanma oluştururlar.

//////////

Pineapple

From Wikipedia, the free encyclopedia

This article is about the large fruit and the plant that bears it. For other uses, see Pineapple (disambiguation).

Pineapple

A pineapple on its parent plant
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Monocots
(unranked):	Commelinids
Order:	Poales
Family:	Bromeliaceae
Subfamily:	Bromelioideae
Genus:	Ananas
Species:	*A. comosus*
Binomial name
*Ananas comosus* (L.) Merr.
Synonyms^[1]
List[show]

The pineapple (Ananas comosus) is a tropical plant with edible multiple fruitconsisting of coalesced berries, also called pineapples,^[2]^[3] and the most economically significant plant in the Bromeliaceae family.^[4]

Pineapples may be cultivated from a crown cutting of the fruit,^[2]^[5] possibly flowering in 20–24 months and fruiting in the following six months.^[5]^[6] Pineapples do not ripen significantly post-harvest.^[7]

Pineapples can be consumed fresh, cooked, juiced, or preserved. They are found in a wide array of cuisines. In addition to consumption, the pineapple leaves are used to produce the textile fiber piña in the Philippines, commonly used as the material for the men's Barong Tagalog and women's Baro't saya formal wear in the country. The fiber is also used as a component for wallpaper and other furnishings.^[8]

Contents

[show]

Etymology[edit]

Pineapple and its cross section.

A pineapple flower in Iriomote, Japan.

The word "pineapple" in English was first recorded to describe the reproductive organs of conifer trees (now termed pine cones). When European explorers discovered this tropical fruit in the Americas, they called them "pineapples" (first referenced in 1664 for resemblance to the pine cone).^[9]^[10]

In the scientific binomial Ananas comosus, ananas, the original name of the fruit, comes from the Tupi word nanas, meaning "excellent fruit,"^[11] as recorded byAndré Thevet in 1555, and comosus, tufted, refers to the stem of the fruit. Other members of the Ananas genus are often called pine, as well, in other languages. In Spanish, pineapples are called piña ("pine cone"), or ananá (ananás) (for example, the piña colada drink).^[^{citation needed}^]

Botany[edit]

Pineapple in the starting stage.

The pineapple is a herbaceous perennial, which grows to 1.0 to 1.5 meters (3.3 to 4.9 ft) tall, although sometimes it can be taller. In appearance, the plant has a short, stocky stem with tough, waxy leaves. When creating its fruit, it usually produces up to 200 flowers, although some large-fruited cultivars can exceed this. Once it flowers, the individual fruits of the flowers join together to create what is commonly referred to as a pineapple. After the first fruit is produced, side shoots (called 'suckers' by commercial growers) are produced in the leaf axils of the main stem. These may be removed for propagation, or left to produce additional fruits on the original plant.^[5] Commercially, suckers that appear around the base are cultivated. It has 30 or more long, narrow, fleshy, trough-shaped leaves with sharp spines along the margins that are 30 to 100 centimeters (1.0 to 3.3 ft) long, surrounding a thick stem. In the first year of growth, the axis lengthens and thickens, bearing numerous leaves in close spirals. After 12 to 20 months, the stem grows into a spike-like inflorescence up to 15 cm (6 in) long with over 100 spirally arranged, trimerous flowers, each subtended by a bract. Flower colors vary, depending on variety, from lavender, through light purple to red.^[^{citation needed}^]

The ovaries develop into berries, which coalesce into a large, compact, multipleaccessory fruit. The fruit of a pineapple is arranged in two interlocking helices, eight in one direction, thirteen in the other, each being a Fibonacci number.^[12]

The pineapple carries out CAM photosynthesis,^[13] fixing carbon dioxide at night and storing it as the acid malate, then releasing it during the day aiding photosynthesis.

Pollination[edit]

Seed formation needs pollination, but the presence of seeds harms the quality of the fruit. In Hawaii, where pineapple is cultivated on an agricultural scale, importation of hummingbirds is prohibited for this reason.^[14] Certain bat-pollinated wild pineapples open their flowers only at night.^[^{citation needed}^]

Culinary uses[edit]

Pineapple, raw
Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
Energy	209 kJ (50 kcal)

Carbohydrates	13.12 g
Sugars	9.85 g
Dietary fiber	1.4 g

Fat	0.12 g

Protein	0.54 g

Vitamins
Thiamine (B1)	(7%) 0.079 mg
Riboflavin (B2)	(3%) 0.032 mg
Niacin (B3)	(3%) 0.5 mg
Pantothenic acid (B5)	(4%) 0.213 mg
Vitamin B6	(9%) 0.112 mg
Folate (B9)	(5%) 18 μg
Choline	(1%) 5.5 mg
Vitamin C	(58%) 47.8 mg

Minerals
Calcium	(1%) 13 mg
Iron	(2%) 0.29 mg
Magnesium	(3%) 12 mg
Manganese	(44%) 0.927 mg
Phosphorus	(1%) 8 mg
Potassium	(2%) 109 mg
Sodium	(0%) 1 mg
Zinc	(1%) 0.12 mg
Link to USDA Database entry
· Units · μg = micrograms • mg = milligrams · IU = International units
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults.

Pineapple juice.

The flesh and juice of the pineapple are used in cuisines around the world. In many tropical countries pineapple is prepared and sold on roadsides as a snack. It is sold whole or in halves with a stick inserted. Whole, cored slices with a cherry in the middle are a common garnish on hams in the West. Chunks of pineapple are used in desserts such as fruit salad, as well as in some savory dishes, including pizza toppings and a grilled ring on ahamburger. Crushed pineapple is used in yogurt, jam, sweets, and ice cream. The juice of the pineapple is served as a beverage, and it is also the main ingredient in cocktails such as the piña colada and in the drinktepache.

Nutrition[edit]

In a 100 gram serving, raw pineapple is an excellent source of manganese(44% Daily Value (DV)) and vitamin C (58% DV), but otherwise contains noessential nutrients in significant content (table).^[15]

Bromelain[edit]

Present in all parts of the pineapple plant,^[16] bromelain is a mixture ofproteolytic enzymes. Bromelain is under preliminary research for a variety of clinical disorders, but to date has not been adequately defined for its effects in the human body.^[17] Bromelain may be unsafe for some users, such as inpregnancy, allergies, or anticoagulation therapy.^[17]

If having sufficient bromelain content, raw pineapple juice may be useful as a meat marinade and tenderizer.^[18] Although pineapple enzymes can interfere with the preparation of some foods or manufactured products, such as gelatin-based desserts or gel capsules,^[19] their proteolytic activity responsible for such properties may be degraded during cooking andcanning. Although the quantity of bromelain in a typical serving of pineapple fruit is probably not significant, specific extraction can yield sufficient quantities fordomestic and industrial processing.^[18]^[20]

History[edit]

The plant is indigenous to South America and is said to originate from the area between southern Brazil and Paraguay;^[2] however, little is known about the origin of the domesticated pineapple (Pickersgill, 1976). M.S. Bertoni (1919)^[21] considered theParaná–Paraguay River drainages to be the place of origin of A. comosus.^[22] The natives of southern Brazil and Paraguay spread the pineapple throughout South America, and it eventually reached the Caribbean, Central America and Mexico, where it was cultivated by the Mayas and the Aztecs. Columbus encountered the pineapple in 1493 on the leeward island of Guadeloupe. He called it piña de Indes, meaning "pine of the Indians", and brought it back with him to Spain, thus making the pineapple the first bromeliad to be introduced by humans outside of the New World.^[23] The Spanish introduced it into the Philippines, Hawaii (introduced in the early 19th century, first commercial plantation 1886), Zimbabwe and Guam. The fruit is said to have been first introduced in Hawaii when a Spanish ship brought it there in the 1500s.^[24] The Portuguese took the fruit from Brazil and introduced it into India by 1550.^[25]

Charles II presented with the first pineapple grown in England (1675 painting by Hendrik Danckerts).

The pineapple was brought to northern Europe by the Dutch from their colony inSurinam. The first pineapple to be successfully cultivated in Europe, is said to have been grown by Pieter de la Court at Meerburg in 1658.^[26] In England, a huge "Pineapple stove" needed to grow the plants had been built at the Chelsea Physic Garden in 1723.^[27] In France, King Louis XV was presented with a pineapple that had been grown at Versailles in 1733. Catherine the Great ate pineapples grown on her own estates before her death in 1796.^[28] Because of the expense of direct import and the enormous cost in equipment and labour required to grow them in a temperate climate, using hothouses called "pineries", pineapples soon became a symbol of wealth. They were initially used mainly for display at dinner parties, rather than being eaten, and were used again and again until they began to rot.^[29] By the second half of the 18th century, the production of the fruit on British estates had become the subject of great rivalry between wealthy aristocrats.^[29] John Murray, 4th Earl of Dunmore built a hothouse on his estate surmounted by a huge stonecupola 14 metres tall in the shape of the fruit; it is known as the Dunmore Pineapple.^[30]

John Kidwell is credited with the introduction of the pineapple industry to Hawaii. Large-scale pineapple cultivation by US companies began in the early 1900s on Hawaii. Among the most famous and influential pineapple industrialists wasJames Dole who moved to Hawaii in 1899^[31] and started a pineapple plantation in 1900.^[32] The companies Dole and Del Monte began growing pineapples on the island of Oahu in 1901 and 1917, respectively. Dole's pineapple company began with the acquisition of 60 acres (24 ha) of land in 1901, and grew into a major company, Dole Food Co.. Maui Pineapple Company began pineapple cultivation on the island of Maui in 1909.^[33]

In the US, in 1986, the Pineapple Research Institute was dissolved and its assets divided between Del Monte and Maui Land and Pineapple. Del Monte took cultivar '73–114', dubbed 'MD-2', to its plantations in Costa Rica, found it to be well-suited to growing there, and launched it publicly in 1996 as 'Gold Extra Sweet' while Del Monte also began marketing '73–50', dubbed 'CO-2', as 'Del Monte Gold'.^[34]

Dole ceased its cannery operations in Honolulu in 1991, and in 2008, Del Monte terminated its pineapple growing operations in Hawaii.^[35] In 2009, the Maui Pineapple Company reduced its operations to supply pineapples only locally on Maui,^[36] and by 2013, only the Dole Plantation on Oahu grew pineapples in a volume of about 0.1% of the world's production.^[35]

Production and cultivation[edit]

Pineapple production – 2013
Country	Production (millions oftonnes)
Costa Rica	2.7
Philippines	2.5
Brazil	2.5
Thailand	2.2
India	1.8
World	24.8
Source: FAOSTAT of the United Nations ^[37]

In 2013, world production was 24.8 million tonnes, with the top five countries producing half of this total, led by Costa Rica (table).^[37]

In commercial farming, flowering can be induced artificially, and the early harvesting of the main fruit can encourage the development of a second crop of smaller fruits. Once removed during cleaning, the top of the pineapple can be planted in soil and a new plant will grow. Slips and suckers are planted commercially.^[2]

An unripe pineapple

A pineapple field

Pineapple field, Hawaii (1958)

Red pineapple

Ornamental pineapple

Ethical and environmental concerns[edit]

Three-quarters of the pineapples sold in Europe are grown in Costa Rica, where pineapple production is highly industrialised. Growers typically use 20 kg (44 lb) ofpesticides per hectare in each growing cycle,^[38] a process that may affect soil quality and biodiversity. The pesticides – organophosphates, organochlorines andhormone disruptors – have the potential to affect workers' health and can contaminate local drinking water supplies.^[38] Many of these chemicals have potential to be carcinogens, and may be related to birth defects.^[38]

Because of commercial pressures, many pineapple workers – 60% of whom areNicaraguan – in Costa Rica are paid low wages.^[^quantify^] European supermarkets' price-reduction policies have lowered growers' incomes.^[38] One major pineapple producer contests these claims.^[39]

Cultivars[edit]

There are many cultivars.^[2] The leaves of the commonly grown "smooth cayenne" are smooth^[40] and it is the most commonly grown worldwide. Many cultivars have become distributed from its origins in Paraguay and the southern part of Brazil, and later improved stocks were introduced into the Americas, the Azores, Africa, India, Malaysia and Australia.^[2] Varieties include:^[^{citation needed}^]

· 'Hilo': a compact 1–1.5 kg (2–3 lb) Hawaiian variant of smooth cayenne, the fruit is more cylindrical and produces many suckers, but no slips.

· 'Kona sugarloaf': 2.5–3 kg (5–6 lb), white flesh with no woodiness in the center, cylindrical in shape, it has a high sugar content but no acid, an unusually sweet fruit.

· 'Natal queen': 1–1.5 kg (2–3 lb), golden yellow flesh, crisp texture and delicate mild flavor, well-adapted to fresh consumption, keeps well after ripening, spiny leaves, grown in Australia, Malaysia, and South Africa

· 'Pernambuco' ('eleuthera'): 1–2 kg (2–4 lb) with pale yellow to white flesh, sweet, melting and excellent for eating fresh, poorly adapted for shipping, spiny leaves, grown in Latin America

· 'Red Spanish': 1–2 kg (2–4 lb), pale yellow flesh with pleasant aroma, squarish in shape, well-adapted for shipping as fresh fruit to distant markets, spiny leaves, grown in Latin America

· 'Smooth cayenne': 2.5–3 kg (5–6 lb), pale yellow to yellow flesh, cylindrical in shape, high sugar and acid content, well-adapted to canning and processing, leaves without spines. It is an ancient cultivar developed by Amerind peoples.^[34]Until recently, this was the variety from Hawaii, and the most easily obtainable in US grocery stores, but has been replaced by 'MD-2'.^[34] It is one of the ancestors of cultivars '73–114' (also called 'MD-2') and '73-50' (also called 'MD-1' and 'CO-2').^[34]

· Some Ananas species are grown as ornamentals for color, novel fruit size and other aesthetic qualities.

Abacaxi

Tropical Gold

Victoria

Pests and diseases[edit]

Main article: List of pineapple diseases

Pineapples are subject to a variety of diseases, the most serious of which is wilt disease vectored by mealybugs ^[41]typically found on the surface of pineapples, but possibly in the closed blossom cups.^[2] Other diseases include pink disease, bacterial heart rot, anthracnose,^[41] fungal heart rot, root rot, black rot, butt rot, fruitlet core rot, and yellow spot virus.^[42] Pink disease is characterized by the fruit developing a brownish to black discoloration when heated during the canning process. The causal agents of pink disease are the bacteria Acetobacter aceti, Gluconobacter oxydans, andPantoea citrea.^[43]

Some pests that commonly affect pineapple plants are scales, thrips, mites, mealybugs, ants, and symphylids.^[42]

Storage and transport[edit]

Some buyers prefer green fruit, others ripened or off-green. A plant growth regulator, Ethephon, is typically sprayed onto the fruit one week before harvest, developing ethylene, which turns the fruit golden yellow. After cleaning and slicing, a pineapple is typically canned in sugar syrup with added preservative.^[2]

A pineapple will never become any riper than it was when harvested.^[44] A fully ripe pineapple can bruise and rot quickly.^[^{citation needed}^]

The fruit itself is quite perishable^[2] and if it is stored at room temperature, it should be used within two days; however, if it is refrigerated, the time span extends to five to seven days.^[45]

Usage in culture[edit]

In the Caribbean, Europe and North America, the pineapple became associated with the return of ships from extended voyages, and an emblem of welcome and hospitality that made its way into contemporary art.^[46]^[47]

In the television show Psych, the writers have included a pineapple in every episode as a running joke, and there is a website dedicated to compiling a list of every pineapple.^[48]

During the Chinese New Year, the pineapple represents wealth, luck, excellent fortune and gambling luck.^[49]

Chemistry[edit]

Gallic acid, catechin, epicatechin and ferulic acid are the main polyphenolics in pineapple peels.^[51]

Gallery[edit]

A pineapple being prepared by a roadside vendor in Hainan, China.

A pineapple (high-resolution)

Pineapple detail (high-resolution)

Pineapple leaf detail

Khollan Vafa : اخوان صفا

۱۳۹۵ مرداد ۱۴, پنجشنبه

مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (نهم) 1

دنبال کننده ها

بايگانی وبلاگ

درباره من