مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (چهاردهم) 6

بقلة الحامضة ؛ از نباتات است . (منتهی الارب ). تره  خراسانی را گویند. قسمی از حماض بزرگ ورق است بی ساق و از برگ کرنب کوچکتر و ترش مزه و در جای نمناک میروید. تره ای است شبیه چغندر خراسانی ، کُرْنُت ْ (مفردات ابن بیطار). تره  خراسانی و ساق ترشک* و به هندی ساک جوکه نامند. (مخزن الادویه ).

* ترشک . [ ت ُ ش َ ] (اِ) پرنده ای سبزرنگ . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || برگ گیاهی است ترش مزه . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). و آنرا ترش گیاه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). گیاهی که بتازی حماض گویند. (ناظم الاطباء). قسمی سبزی صحرایی بهاره  خوردنی با طعمی نزدیک به ترش که در آشها کنند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ترشه (از ترش )، طبری تِرْشَه . (حاشیه  برهان قاطع چ معین ). ترشک ، رومکس ، از انواع تیره  ترشکها که بحالت خودرو در نقاط مرطوب بسیار دیده میشود وبرگهای آن دارای اکسالات دو کلسیم زیاد است . انواع دیگر تیره  ترشکها عبارتند از گندم سیاه و ریوند. و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 272 و 273 شود :

بسا حاجی که خود را زاشتر انداخت

که تلخک را ز ترشک بازنشناخت .

نظامی .

///////////////

بقلۀ حامضه

بفارسی ترۀ خراسانی و ساق ترشک و بهندی ساک چوکه نامند

ماهیت ان

قسمی از حماض بزرک ورق بی ساق است و از برک کرنب کوچکتر و در جاهای نمناک می روید و طعم آن ترش

طبیعت ان

در دوم سرد و خشک و کویند در اول

افعال و خواص آن

شکم ببندد و مرۀ صفرا را سودمند بود و اشتهای طعام آورد هر کاه نقصان از حرارت باشد و محرور المزاج را نافع و مبرود را مضر و عصب را بدستور مصلح آن عسل است

///////////////

ترشک درشت (در منون طب سنتی حماض و بقلۀ حامضه) (نام علمی: Rumex acetosella) گیاهی است تک جنسی (دو پایه) [۱] که برگ، ریشه و دانه آن برای درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار میگیرد.[۲]

منابع[ویرایش]

پرش به بالا ↑ متین عادل و مرضیه سادات حسینی ، بانک اطلاعات گیاهان هرز ایران

پرش به بالا ↑ پردیس كشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران صفحه ۶۲

//////////////

به عربی حماض بستانی:

حماض بستاني[عدل]

الحمّاض البستاني

الحُمَّاض البُسْتَانِيّ[1][2] أو الحُمَّاض الأَسْفَانَاخِيّ[3] (بالإنجليزية: Sorrel)، و اسمه العلمي .Rumex acetosa L، هو نوع من الحُمَّاض.

الحماض البستاني نوعان، الأول عشبه يبلغ ارتفاعه نحو 30 سم ويسمى الحماض البستاني الصغير. أوصافها: ساقه مشربة بحمرة وأوراقه بشكل الحربة فوق ساق طويله غليظة نوعاً ما، ومذاقها شديد الحموضة وأزهاره صغيرة خضراء مشربة بحمرة.

الجزء الطبي منها الأوراق في فصل الربيع.

المواد الفعالة فيها: ثاني أوكسالات البوتاس مع حامض الأوكسالات (منق للدم) ويكثر فيه فيتامين ج.

استعماله الطبي[عدل]

لا يستعمل من الخارج. أما من الداخل، يستعمل لمعالجة الإمساك عند الشيوخ كبار السن، ومعالجة احتقان الصفراء (أبو صفار) وذلك بأكل مقدار حفنة منه في اليوم مع السلطات أو يعصر ويشرب مقدار ملعقة صغيرة أو ملعقتين يومياً في ماء محلى بالسكر. ولا يجوز استعمال الحماض إذا وجدت أمراض في الكلى أو النقرس أو تكون الحصاة البولية وفي حالات الإسهال.

انظر أيضاً[عدل]

الحماض

حماض أصفر

حماض بري

حماض تفه

حماض جبلي

حماض حامض

حميض

حماض درقي

حماض السواقي

عثرب

حماض العيد

حماض الغنم

حماض كبير

حماض الماء

حماض نهري

المراجع[عدل]

^ ابن البيطار المالقي. الجامع لمفردات الأدوية والأغذية. دار الكتب العلمية. بيروت (لبنان) 1992.

^ د. حسان قبيسي. معجم الأعشاب والنباتات الطبية. دار الكتب العلمية. بيروت (لبنان) 2002.

^ بك البنك الآلي السعودي للمصطلحات (باسم).

///////////

به کردی:

Tirşo (Rumex acetosa) ji famîleya tirşoyan (Polygonaceae) navê cinsekê riwekan e. Pincarek e biharê ye. Bi qasî 130 cureyên wê hene. Pirranî li nîvkada bakur bicihbûyî ye.

Li Kurdistanê gelek tê dîtin û gelek cureyên wê hene. Pincareke tirş e. Li hin deverên Kurdistanê jê re kerika berxê, tirşikê zerecan, sêxaşik, tirşoya nalik jî dibêjin. Di rastiyê de evana hemî cureyên tirşoyê ne.

//////////////

به آذری عادی اِوِلیک:

Adi əvəlik (lat. Rumex acetosa)[1] - əvəlik cinsinə aid bitki növü.[2]

/////////////

به زازاکی امِنواز:

Amênvaş, yew vaşo ke vılıkê xo sıpiyê u eke bırriya koka cı ra çiyo de awın be rengo sıpê rêzeno. No vaş serba amênê pendiri u khulanê iltıhabınan de gurêniyeno.

/////////////

Sorrel

From Wikipedia, the free encyclopedia

This article is about common sorrel, Rumex acetosa. For other uses, see Sorrel (disambiguation).

Not to be confused with Hibiscus sabdariffa, the "sorrel of the Caribbean", used to make a beverage.

"Narrow-leaved sorrel" and variants redirect here. These terms may also refer to curled dock (R. crispus).

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (March 2013) (Learn how and when to remove this template message)

Sorrel
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Core eudicots
Order:	Caryophyllales
Family:	Polygonaceae
Genus:	Rumex
Species:	R. acetosa
Binomial name
Rumex acetosa L.
Synonyms[1]
·         Acetosa agrestis Raf. ·         Acetosa amplexicaulis Raf. ·         Acetosa angustata Raf. ·         Acetosa bidentula Raf. ·         Acetosa fontanopaludosa (Kalela) Holub ·         Acetosa hastifolia Schur ·         Acetosa hastulata Raf. ·         Acetosa magna Gilib. ·         Acetosa officinalis Gueldenst. ex Ledeb. ·         Acetosa olitoria Raf. ·         Acetosa pratensis Garsault nom. inval. ·         Acetosa pratensis Mill. ·         Acetosa subalpina Schur ·         Rumex biformis Lange ·         Rumex fontanopaludosus Kalela

Flowering sorrel

Common sorrel or garden sorrel (Rumex acetosa), often simply called sorrel, is a perennial herb in the family Polygonaceae. Other names for sorrel includespinach dock and narrow-leaved dock. It is a common plant in grassland habitats and is cultivated as a garden herb or leaf vegetable (pot herb).

Contents

  [hide] 

·         1Description

·         2Distribution

·         3Uses

·         4Subspecies

·         5See also

·         6References

Description[edit]

Sorrel (aveluk in Armenian) picked fresh from Mount Ara and braided before sale, for ease of drying and extended use

Sorrel is a slender herbaceous perennial plant about 60 centimetres (24 in) high, with roots that run deep into the ground, as well as juicy stems and edible, arrow-shaped (sagittate) leaves. The leaves, when consumed raw, have a sour taste. The lower leaves are 7 to 15 centimetres (2.8 to 5.9 in) in length with long petiolesand a membranous ocrea formed of fused, sheathing stipules. The upper ones aresessile, and frequently become crimson. It has whorled spikes of reddish-greenflowers, which bloom in early summer, becoming purplish.^[2][3] The species isdioecious, with stamens and pistils on different plants.^[3]

The leaves are eaten by the larvae of several species of Lepidoptera (butterfly andmoth) including the blood-vein moth.

Sorrel soup with egg and croutons;Polish cuisine

Sorrel in Hyogo, Japan

Distribution[edit]

Rumex acetosa occurs in grassland habitats throughout Europe from the northernMediterranean coast to the north of Scandinavia and in parts of Central Asia. It occurs as an introduced species in parts of North America.^[4]

Uses[edit]

Common sorrel has been cultivated for centuries. The leaves may be puréed insoups and sauces or added to salads; they have a flavour that is similar to kiwifruitor sour wild strawberries. The plant's sharp taste is due to oxalic acid, which is mildly toxic.

In northern Nigeria, sorrel is known as yakuwa or sure (pronounced suuray) inHausa or karassu in Kanuri. It is also used in stews usually in addition to spinach. In some Hausa communities, it is steamed and made into salad using kuli-kuli(traditional roasted peanut cakes with oil extracted), salt, pepper, onion and tomatoes. The recipe varies according to different levels of household income.

In Romania, wild or garden sorrel, known asmăcriş or ştevie, is used to make sour soups, stewed with spinach, added fresh to lettuce and spinach in salads or over open sandwiches.

In Russia and Ukraine it is called shchavel(щавель, pronounced [ɕːɐˈvʲelʲ]) and is used to make soup called green borscht. It is used as a soup ingredient in other countries, too (e.g.Lithuania, where it is known as rūgštynė).

In Hungary the plant and its leaves are known assóska (pronounced [ˈʃoːʃkɒ]). It is called kuzukulağı(pronounced [ku.zu.kuˈɫɑ.ɰɯ], 'the lamb's ear') in Turkish. In Polish it is called szczaw(pronounced [ʂʈʂaf]).

In Croatia and Bulgaria is used for soups or with mashed potatoes, or as part of a traditional dish containing eel and other green herbs.

In rural Greece it is used with spinach, leeks, and chard in spanakopita.

In the Flemish part of Belgium it is called zurkel and preserved pureed sorrel is mixed with mashed potatoes and eaten with sausages, meatballs or fried bacon, as a traditional winter dish.

In Vietnam it is called Rau Chua and is used to added fresh to lettuce and in salads for Bánh Xēo.

In Portugal, it is called azeda or azeda-brava (pronounced: [ɐˈzeðɐ], [ɐˈzeðɐ ˈβɾavɐ], "sour", "fierce sour"), and is usually eaten raw in salads or used to make soups. This is identical to its use in Brazil, under the name of azedinha ([ɐzeˈdʒĩɲɐ], "small/lovely tart").

In India, the leaves are called chukkakura in Telugu,and Pundi in Northern Parts of Karnataka(Gulbarga, Bidar, Bijapur etc) in making recipes, such as Chukkakura pappu , a soup made with sorrel and yellow lentils or Pundi Palya , a curry made with sorrel, yellow lentils and peanuts.

In Albania it is called lëpjeta, the leaves are simmered and served cold marinated in olive oil, it is used in soups, and even as an ingredient for filling byrek pies (byrek me lakra).

Subspecies[edit]

Several subspecies have been named.^[3] Not all are cultivated:

·         Rumex acetosa ssp. acetosa

·         Rumex acetosa ssp. ambiguus

·         Rumex acetosa ssp. arifolius

·         Rumex acetosa ssp. hibernicus

·         Rumex acetosa ssp. hirtulus

·         Rumex acetosa ssp. vinealis

See also[edit]

·         Rumex acetosella, Sheep's sorrel

·         Rumex scutatus, French sorrel

·         Oxalis, Wood Sorrel

·         Oxalis enneaphylla, Scurvy-grass sorrel

·         Sorrel soup

References[edit]

1.     Jump up^ The Plant List: A Working List of All Plant Species, retrieved 10 May 2016

2.     Jump up^ Blamey, M.; Fitter, R.; Fitter, A (2003). Wild flowers of Britain and Ireland: The Complete Guide to the British and Irish Flora. London: A & C Black. p. 64. ISBN 978-1408179505.

3.     ^ Jump up to:^a b c Stace, C.A. (2010). New flora of the British isles (Third ed.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. p. 446.ISBN 9780521707725.

4.     Jump up^ [1]

[show] ·         v ·         t ·         e Culinary herbs and spices

Categories: 

·         Rumex

·         Herbs

·         Leaf vegetables

·         Perennial vegetables

·         Medicinal plants

·         Caribbean cuisine

·         Plants described in 1753

·         Taxa named by Carl Linnaeus

&&&&&&&

بقلة البراری ، بقلة الرمل ؛ گیاهی است . (از ناظم الاطباء). از نباتات است . (منتهی الارب ). نباتی است که از کاسنی بری کوچکتر و بیخش بر روی زمین پهن میشود و گلش زرد، بخلاف قنابری که بیخ آن بر زمین فرو رفته است . و طعم این با اندک شوری و تلخی ، و در آخر زمستان میروید و در آخر نیسان ماه میخورند و بیخش شبیه به دانه  پنبه دانه است . (از مخزن الادویه ).

//////////////////

بقله البراری

آن را بقله الرمل نیز نامند جهت آنکه منبت آن اکثر صحراهای رملی است

ماهیت ان

نباتی است از کاسنی بری کوچکتر و بیخ آن پهن بر روی زمین و کل آن زرد بخلاف قنابری که بیخ آن بر زمین فرورفته است و طعم آن با اندک شوری و تلخی و در آخر زمستان می روید و در آخر نیسان ماه رومی می خورند و تخم آن شبیه به پنبه دانه است

طبیعت ان

در اول سرد و در رطوبت معتدل و کویند کرم و خشک است

افعال و خواص آن

مصلح امزجه و سریع الهضم و جهت خفقان قلب و خشبوئی دهان و استحکام لثه و تقویت عمور یعنی کوشت بن دندانها و تقویت قوت هاضمه و معده و کبد و احشا نافع و صفرا را دفع نماید و بخور عرق آن جهت حمی ربع و حمی بلغمیه نافع و از خاصیت آنست که چون زیر جامۀ خواب کذارند خوابهای خوب بینند.

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&

بقلةالرماة ؛ گیاهیست . (ناظم الاطباء). از نباتات است . (منتهی الارب ). راسن* . الانیون . (یادداشت مولف ). گیاهی بوده است که تیراندازان اسپانیولی تیرهای خود را بدان زهراب میداده اند. (یادداشت مولف ).این گیاه را بزبان عامیانه اندلس یرابله نامند. (مفردات ابن بیطار). نباتی است برگش شبیه ببرگ بارتنگ و از آن ریزه تر و بیخش باریک و پر شعبه و بیرون سیاه و اندرون سفید و منابت آن اکثر ارمینیه و بلاد مغرب است و هر سال در بهار میروید و تا اواسط تابستان می ماند. (از مخزن الادویه ).

*راسن . [ س َ ] (اِ) درختی است که آن را پیلگوش گویند و آن دوایی است نافع گزندگی جانوران . (آنندراج ) (انجمن آرا). نباتی است حقیر که بوی آن چون بوی سیر باشد . (صحاح الفرس ). گیاه دوایی است که بوی ناخوش دارد. (غیاث اللغات ). پیاز خودرست . (دهار). تاتران و سوسن کوهی . (بحر الجواهر). بیخ گیاهی است . (نزهة القلوب ). حزنبل .(تذکره  انطاکی ). جناح رومی و شامی . (از تذکره  انطاکی ). قسط. (از تذکره  انطاکی ). اتیون ، راسن است . (مخزن الادویه ). انیون ، راسن . (صیدنه  ابوریحان بیرونی )(مخزن الادویه ). جناح ، مطلق راسن است . (اختیارات بدیعی ). زنجبیل شامی و زنجبیل بلدی راسن است . (اختیارات بدیعی ). سفا، راسن یعنی خارگیاه . (بحر الجواهر). سوسن کوهی . (مهذب الاسماء). قسط شامی ، راسن است . (اختیارات بدیعی ). قنس . راسن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). کلموج . (اختیارات بدیعی ). آندز، بترکی بیخ راسن . (اختیارات بدیعی ). نوعی از پیلگوش و آن را زنجبیل شامی هم گویند. بیخ آن خشبی خوشبوی تند طعم یاقوتی رنگ مایل بسبزی و ساق آن منشعب و برگش عریض و دراز شبیه ببرگ فلوس و گل آن مایل بکبودی و حب آن مانند قرطم و بیخ آن مستعمل است . مفرح یاقوت تریاقیست مقوی قلب و فم معده و هاضمه و باه و مثانه و رافع مالیخولیای مراقی مفتح سده  جگر و سپرز و محلل ریاح و نفخ و مسکن اوجاع بارده  کبد و مفاصل و ظهر و نقرس و عرق النساء و جز آن از امراض بارده  لعوق ، یک درم آن با عسل جهت سرفه و ربو و عسرالنفس و تنقیه  سینه از بلغم و رطوبت و فطور آن در گوش جهت انداختن کرم آن مجرب . (منتهی الارب ). نام درخت پیلگوش است و آن دارویی باشد نافع جمیع آبله ها و دردها خصوصاًدردهایی که از رطوبت و سردی بود و گزندگی جانوران را سود دارد و آن را قسط شامی و زنجبیل شامی نیز گویند بیخ آن را اصل الراسن و تخم آن را حب الراسن خوانند و بعضی گویند نباتی است که بوی آن به بوی سیر می ماند و بعضی دیگر گویند علفی است که آن را ترکان قچی گویند و با ماست خورند. (از برهان ). صاحب اختیارات بدیعی افزاید: راسن را زنجیل شامی خوانند و اهل اندلس جناح خوانند کلموج نیز خوانند و آن بر دو نوع است یکنوع بستانی و آن فیلجوش است ، و یک نوع دیگر بری و جبلی بود که نه بر شکل فیلجوش بود و بیخ آن را بترکی اندز خوانند. و بهترین آن سبز و تازه بود و نافع بود جهت ورمهای سرد و عرق النساء و درد مفاصل که از رطوبت بود چون با روغن بپزند و بدان طلا کنند. شیخ الرئیس گوید: نافع بود جهت المها و دردها که از سردی بود و مفرح دل بود و مقوی آن . و ابن ماسویه گوید: مقوی مثانه بود. دیسقوریدوس گوید: لعوق وی سرفه و عسرالنفس را نافع بود و ماسر جویه گوید: اگر زن در شیب خود دود کند ترک حیض کند و اگر بکوبند و با عسل بسرشند و یک مثقال بیاشامند مسخن اعضای متالم بود که سبب آن از سردی بود. و گویند: مصطکی و حماما و گویند: خمیر بنفشه . و بدل وی ایرسا بود. (از اختیارات بدیعی ). و در ترجمه  صیدنه  ابوریحان بیرونی چنین آمده است : برومی قیعالا و به سریانی ریستا گویند. رازی گوید: که بیخ راسن بزرگ بود و لون اوسیاه و بوی او خوش بود و تیز، و هریک از بیخ او را زایده ها باشد و در خادسی آورده که او را به فارسی عکرش گویند و عکرش نوعی است از شوره که بنبات ثبل مشابهت دارد و منبت او در زمین شورستان بود و گوسفند را با او الفت تمام بود و چون بخورد فربه شود و بسگزی او را نیو گویند. و قراطس گوید: شاخهای او قریب بیک گز بود و نبات او بر روی زمین گسترده بود و ساق او نایستد وبرگ او ببرگ عدس ماند و منبت او بر تل ها باشد نزدیک دریای مصر. (صیدنه  ابوریحان بیرونی ورق 46). در مخزن الادویه آمده است : آن را زنجبیل شامی و به یونانی انیون و به لغت اندلس جناح و کلموح نیز نامند... در تابستان بیخ آن را می آورند و بیخ آن مستعمل است ... و بعضی گویند بیخ سوسن کوهی است . و آن دو نوع است : یکی بستانی و آن فیلجوش است و دوم بری و برگ آن شبیه ببرگ فیلجوش** و بیخ آن را بترکی اَندز گویند. (ازمخزن الادویة ص 285). در خرده اوستا چنین آمده است : درطب قدیم دوای معروفی بوده از برای معده ، برگ درخت آن پهن تعریف شده و بهمین مناسبت پیلگوش نامیده شده است و برخی نوشته اند: که بوی آن بوی سیر ماند. دستور هوشنگ جاماسب آن را یک قسم کاج شمرده است . و آن عبارت از نیم درخت پستی است با برگهای باریک بشکل سوزن و دانه های ریز سرخرنگ بار میدهد. چوبش سخت و سرخگون است . لبان را که صمغ معروف و بخور خوشبوییست از جنس چنین درختهایی استخراج میکنند. تیغه  چندی ببدنه  درخت زده از آن شیره یی آید که در هوا منجمد گشته باسم لبان بخور آتشدان زرتشتیان و مجمر عیسویان است . (خرده اوستا ص 142)

** راسن‌

وی را زنجبیل شامی خوانند و بلغت اهل آندلس جناح خوانند و کلموخ نیز گویند و آن دو نوع است یک نوع بستانی بود و آن فیلجوش است و گفته شود و یک نوع دیگر جبلی بود و آن نه بشکل فیلجوش بود و بیخ آن را به ترکی اندر خوانند و طبیعت آن گرم و خشک است در دوم و گویند در سیم و در وی رطوبتی فضلی بود بهترین آن بود که سبز و تازه بود ورمهای سرد و عرق النسا و درد مفاصل که از رطوبت بود چون با روغن پزند و بدان طلا کنند نافع بود و اگر لعوقات کنند جهت دفع اخلاط غلیظ لزج که در سینه و شش بود اثری تمام بدهد و چون طبیخ وی بیاشامند بول و حیض براند و اگر بیخ وی مربا کنند با شراب بغایت معده را نیکو بود و مربا چنان کنند که اول خشک کنند اندکی و بپزند و بعد از آن در آب سرد خویسانند و پس در شراب نهند و شیخ الرئیس گوید نافع بود جهت همه الم‌ها و دردها که از سردی بود و مفرح دل و مقوی آن بود و غافقی گوید مقطع اخلاط و بلغم بود و باه برانگیزد و اخلاط مفاصل که از رطوبت بود را نافع بود و ابن ماسویه گوید گزندگی جانوران را نافع بود و تقطیع البول که از سردی بود نیکو بود و مقوی مثانه بود و دیسقوریدوس گوید گزندگی جانوران را نافع بود خاصه مصری آن بمقدار دو درم سرفه و عسر البول را سود دهد وقتی که با عسل بود و چون با شراب بپزند و ضماد کنند عرق النسا را سودمند بود و ماسرجویه گوید اگر زن در شیب خود دود کند ترک حیض کند و اگر بکوبند و با عسل بسرشند و یک مثقال بیاشامند مسخن اعضای متالم بود که سبب آن از سردی بود و منصوری گوید سدّه جگر و سپرز بگشاید و بسیار خوردن وی خون را تباه کند و منی کم گرداند و شیخ الرئیس گوید مصدع بود و لیکن درد شقیقه بلغمی ساکن کند خاصه نطول کردن و مصلح وی سرکه بود و گویند مصطلی و خاما بود و گویند خمیر بنفشه بود و بدل وی ایرسا بود

______________________________

صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: راسن آن را زنجبیل شامی و بیونانی انیون و بلغت اندلس جناح و کلموح نیز نامند و آن بیخ نباتیست خشبی و خوش‌بو و تند طعم یا قوتی رنگ مایل به سبزی و ساق آن متشعب برگ آن عریض و دراز شبیه برگ قلوس و درازتر و خشن‌تر از آن ... و گل آن مائل بکبودی و حب آن شبیه به قرطم ...

اختیارات بدیعی، ص: 185

////////////

بقله الرماه

ص: 435

بضم راء مهمله و فتح میم و الف و ها

ماهیت ان

نباتی است برک آن شبیه ببرک بار تنک و از ان ریزه تر و مائل بغبرت و بیخ آن باریک و پر شعبه و بیرون آن سیاه و اندرون آن سفید و منابت آن اکثر بلاد مغرب و ارمینیه و جزائر و خوز است و هر سال در بهار می روید و تا اواسط تابستان می ماند

افعال و خواص آن

پوست بیخ آن را چون بکوبند و بفشارند و عصارۀ آن را کرفته طبخ نمایند تا غلیظ و سیاه مانند زفت کردد بر هر پیکان تیری و حربه که بمالند و بهر حیوانی که بزنند و بخون آن برسد آن را در ساعت می کشد و اهل اندلس بیخ مقشر آن را بجای کندش استعمال می نمایند در نهایت کرمی و خشکی و سه درهم آن کشنده است بقئ

&&&&&&

بقلة الاوجاع ؛ ابن بیطار بنقل از ابوالعباس حافظ آرد: در نزد اعراب بادیه های افریقیه آنرا بر گیاهی که در مغرب فوجده ۞ می نامند اطلاق می شود. و بعضی از گیاه شناسان اندلس آنرا اذن الجدی خوانده اند و این همان گیاهی است که دیسقوردوس آنرا مانالیا ۞* نامد. شاخه هایش شبیه به سمونیون است و طعم آن اندکی مانند انیسون است . (از مفردات ابن بیطار).

* căcālĭa, ae, f., = κακαλία, a plant, called also leontice, acc. to Sprengel: Cacalia verbascifolia, Sibth.; acc. to Schneid. colt'sfoot, in pure Latin, tussilago, Plin. 25, 11, 85, 135; 26, 6, 15, 29.

//////////////

بقله الاوجاع

بیونانی آن را قاقالیا* و اهل مغرب توجره نامند

ماهیت ان

نباتی است مغربی و منبت آن بوادی افریقیه در طعم شبیه بانیسون و با اندک تلخی

طبیعت ان

در اوائل دوم کرم و خشک و جهت درد شکم هر شخصی در هر زمانی مفید است

* The genus Cacalia L. is a nomen rejiciendum (rejected name) under theInternational Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants.^[1] The type speciesC. alpina L. has been transferred to Adenostyles alpina (L.) Bluff & Fingerh., and the former species of Cacalia now reside in a few different genera.^[2][3][4][5]

Adenostyles

·         Adenostyles alliariae (Gouan) A. Kern.

·         Cacalia alliariae Gouan

·         Adenostyles alpina (L.) Bluff & Fingerh.

·         Cacalia alpina L.

·         Adenostyles briquetii Gamisans

·         Cacalia briquetii (Gamisans) Gamisans

·         Adenostyles leucophylla (Willd.) Rchb.

·         Cacalia leucophylla Willd.

Arnoglossum

·         Arnoglossum atriplicifolium (L.) H.Rob. - Pale Indian Plantain

·         Cacalia atriplicifolia L.

·         Cacalia rotundifolia (Raf.) House

·         Arnoglossum diversifolium (Torr. & Gray) H.Rob. - Variable-leaved Indian Plantain

·         Cacalia diversifolia Torr. & Gray

·         Arnoglossum floridanum (Gray) H.Rob. - Florida cacalia

·         Cacalia floridana Gray

·         Arnoglossum muehlenbergii (Sch.Bip.) H.Rob. - Great Indian Plantain

·         Cacalia muehlenbergii (Schultz-Bip.) Fern.

·         Cacalia reniformis Muhl. ex Willd., non Lam.

·         Arnoglossum ovatum (Walter) H.Rob. - Ovateleaf cacalia

·         Cacalia elliottii (Harper) Shinners

·         Cacalia lanceolata Nutt.

·         Cacalia ovata Walt.

·         Cacalia tuberosa Nutt.

·         Arnoglossum sulcatum (Fernald) H.Rob - Georgia Indian plaintain

·         Cacalia sulcata Fern.

References[edit]

1.     Jump up^ McNeill, J.; Barrie, F.R.; Buck, W.R.; Demoulin, V.; Greuter, W.; Hawksworth, D.L.; Herendeen, P.S.; Knapp, S.; Marhold, K.; Prado, J.; Prud'homme Van Reine, W.F.; Smith, G.F.; Wiersema, J.H.; Turland, N.J. (2012). International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Melbourne Code) adopted by the Eighteenth International Botanical Congress Melbourne, Australia, July 2011. Regnum Vegetabile 154. A.R.G. Gantner Verlag KG. ISBN 978-3-87429-425-6. Appendix V. Nomina utique rejicienda. E. Spermatophyta

2.     Jump up^ Flora of North America. "232. Arnoglossum Rafinesque, Fl. Ludov. 64. 1817.". 20: Page 542, 622. Retrieved 2008-04-15.

3.     Jump up^ "Arnoglossum". Integrated Taxonomic Information System. Retrieved 2008-04-15 1999. Check date values in: |access-date= (help)

4.     Jump up^ International Plant Names Index (2005). "Searched on: Genus = Arnoglossum and Hybrids only = false". Retrieved2008-04-15.

5.     Jump up^ Botanic Garden; Botanical Museum Berlin-Dahlem. "Details for: Cacalia". Euro+Med PlantBase. Freie Universität Berlin. Retrieved 2008-04-15.

External links[edit]

 Media related to Adenostyles at Wikimedia Commons

 Media related to Arnoglossum at Wikimedia Commons

Categories: 

·         Asteraceae genera

·         Historically recognized angiosperm genera

//////////////

///////////////

قلة الأوجاع

Canadian Horsemint*

البقلة تنتمي إلى فصيلة العشبيات؛ وهي نبتة برية عشبية، لها ريزوم صلب جداً؛ بني اللون؛ عَقِد، حيث يبلغ مُتوسط قطره السنتم الواحد، ويصل إلى الأسواق في قُرْمات طولها من خمس إلى ثماني سم.

الريزوم عديم الرائحة وخالي من الطَّعم وهو يحتوي على القليل من الدُّهن ذات الرائحة الغير مستحبة وطعمها حارّ؛ يستعمل ريزومه في التداوي؛ مهد هذا النبات في الولايات

* This genus consists of five species of perennials from eastern N America, including C. canadensis (stone root) which, like many of the mint family, has strongly aromatic foliage. It is an unusual herb in that the root is well tolerated, but even small amounts of the fresh leaves may cause vomiting. Stone root is always used with other herbs, forming part of many herbal remedies for kidney complaints. The exact nature of its constituents is unknown. The common name "stone root" may refer to either the unusually hard roots or its use in treating kidney stones. The genus was named after Peter Collinson, an 18th century English Quaker, who introduced many N American plants to the UK.

A strong diuretic, stone root is used in the prevention and treatment of stones and gravel in the urinary system and gallbladder. Stone root is also used to improve the structure and function of the veins, and many healers recommend it for varicose veins, hemorrhoids, and anal fissures. Contrary to its name, it's not just the root but also the flowers and leaves of the plant that are effective and used in herbal remedies.

Tall, lemon-scented perennial with stout, very hard rhizomes, and ovate leaves, 9-15cm (3½-6in) long. Loose spikes of pale yellow, tubular flowers are produced in summer.

Common Name:	Canadian Horsemint
Other Names:	Archangel, Hardhack, Horse Balm, Horse Weed, Knob Root, Richweed, Rock-Weed, Stone Root
Botanical Name:	Collinsonia canadensis
Genus:	Collinsonia
Family:	Lamiaceae
Native Location:	E. USA
Cultivation:	Moist soil in partial shade.
Propagation:	By seed sown in spring or autumn.
Harvest:	Roots are lifted in autumn and used fresh or dried for decoctions, liquid extracts, and tinctures. Roots need long extraction and are better fresh or made into a syrup. Leaves are picked as required and used fresh.
Height:	60cm-1.2m (2-4ft)
Width:	45-90cm (18-36in)
Hardiness:	Z3-9
Parts Used:	Roots, leaves, Rhizome
Properties:	A bitter, astringent, unpleasant-tasting herb that has diuretic and anti-inflammatory effects, and acts as a tonic for the capillaries and digestive system.
Medicinal Uses:	Internally for kidney and urinary stones, cystitis, diarrhea, gastroenteritis, irritable bowel syndrome, mucous colitis, hemorrhoids, and varicose veins (roots). Combines well with Aphanes arvensis (See, parsley piert), Eupatorium purpureum(See, Joe-Pye weed), and Hydrangea arborescens (See, wild hydrangea). Externally for healing bruised or sore skin (leaf poultice). To treat gastrointestinal disorders, bladder inflammation, and kidney stones.
Typical Dose:	A typical dose of stone root may range from 1 to 4 ml of liquid extract (1:1)
Possible Side Effects:	Stone root's side effects include gastrointestinal irritation, nausea, dizziness, and painful urination.
Drug Interactions:	Taking stone root with these drugs may increase the diuretic effects of the drug: Acetazolamide, (Apo-Acetazolamide, Diamox Sequels) Amiloride, (Midamor) Azosemide, (Diat) Bumetanide, (Bumex, Burinex/center> Chlorothiazide, (Diuril) Chlorthalidone, (Apo-Chlorthalidone, Thalitone) Ethacrynic Acid, (Edecrin) Etozolin, (Elkapin) Furosemide, (Apo-Furosemide, Lasix) Hydrochlorothiazide, (Apo-Hydro, Microzide) Hydrochlorothiazide and Triamterene, (Dyazide, Maxzide) Hydroflumethiazide, (Diucardin, Saluron) Indapamide, (Lozol, Nu-Indapamide) Mannitol, (Osmitrol, Resectisol) Mefruside, (Baycaron) Methazolamide, (Apo-Methazolamide, Neptazane) Methyclothiazide, (Aquatensen, Enduron) Metolazone, (Mykrox, Zaroxolyn) Olmesartan and Hydrochlorothiazide, (Benicar HCT) Polythiazide, (Renese) Spironolactone, (Aldactone, Spiroton) Torsemide, (Demadex) Triamterene, (Dyrenium) Trichlormethiazide, (Metatensin, Naqua) Urea, (Amino-Cerv, UltraMide) Xipamide, (Diurexan, Lumitens)
Supplement Interactions:	May enhance the effects of herbs and supplements that have diuretic properties, such as Agrimony, Celery, Shepherd's Purse, and Yarrow.
Bibliography:	Encyclopedia of herbs by Deni Brown Copyright © 1995, 2001 Dorling Kindersley Limited. pg 176-177 The Essential Herb-Drug-Vitamin Interaction Guide by Geo. T. Grossberg,MD and Barry Fox,PhD Copyright©2007 Barry Fox,PhD Pp. 442-443

 //////////////

Cacalia verbascifolia (Less.) Kuntze is a synonym of Chrysolaena verbascifolia (Less.) H.Rob.

This name is a synonym of Chrysolaena verbascifolia (Less.) H.Rob..

The record derives from TICA which reports it as a synonym (record 281C8FF5-FB84-43C8-8C3A-27FE0A58CFCC) with original publication details: Revis. Gen. Pl. 2 971 1891.

Full publication details for this name can be found in IPNI: urn:lsid:ipni.org:names:39462-2.

&&&&&&&&

بقم . [ ب َ ق َ / ب َق ْ ق َ ] (ع اِ) بکم . (برهان ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). معرب بکم و بگم ، چوبی باشد سرخ که رنگ رزان بدان چیزها رنگ کنند. (از برهان ). بقول ابن درید کلمه  پارسی معرب است . (از حاشیه  برهان چ معین ). چوبی است سرخ که رنگ رزان بدان رنگ کنند و بفارسی آنرا بکم گویند. درخت آن بزرگ است و برگش به برگ بادام ماند. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). معروف است هندیش بکم گویند. (شرفنامه  منیری ). پرنیان . (زمخشری ). دارپرنیان . (مهذب الاسماء). به لغت یمن ، جوز مائل است . (فهرست مخزن الادویه ). چوب معروف رنگرزی است که در اصل بتشدید قاف است و آن معرب بکم است و کلمه  فرانسوی کامپش نیز بدان نزدیک است ولی در شعر فارسی نیز بتخفیف استعمال شده است . (از نشریه  دانشکده  ادبیات تبریز سال اول شماره  دوم ). و رجوع به مصباح المنیر و الالفاظ الفارسیة المعربة شود. معروف است و ثمره اش مانند خرتوت در جزایر هند بسیار است . (نزهةالقلوب ). نام چوبی که ازو رنگ سرخ حاصل شود و در فارسی بتخفیف قاف مستعمل است ، به هندی مجیة گویند. (از غیاث اللغات ). گیاهی است سرخ که بدان چیزها را رنگ کنند. لفظ مذکور معرب بکم فارسی است لیکن اکنون در تکلم فارسی همان معرب مستعمل است لیکن در عربی با تشدید قاف است . (فرهنگ نظام ). عَنْدَم . (منتهی الارب ). و فارسی معرب است و آن رنگ سرخی است . (از المعرب جوالیقی ص 59 س 7).بعربی عندم و به هندی کهرم گویند. (از تذکره  ضریر انطاکی ). درختی است عظیم ، منبت او در هند و زنگبار وبرگ آن مانند برگ بادام و گلش بسیار زرد و ثمرش مدور مایل بسرخی و در آخر سرخ و بعد رسیدن سیاه و شیرین میشود و گویند عین الدیک تخم ثمر آن است . (از مخزن الادویه ). و رجوع به الجماهر بیرونی ص 36 و گیاه شناسی گل گلاب ص 233، 243 و فرهنگ فارسی معین شود

////////////////

بقم

بفتح باء موحده و قاف و میم

ماهیت ان

درختی است عظیم منبت آن سواحل هند و زیرباد و دکهن و زنکبار و برک آن مانند برک بادام و کل آن بسیار زرد و ثمر آن مدور مائل بسرخی و در آخر سرخ می کردد و بعد رسیدن سیاه و شیرین و چون دو سه شب آن را بخیسانند سداد بغایت خوش رنکی می شود و کویند عین الدیک تخم ثمر آنست

ص: 436

طبیعت ان

در سوم کرم و در چهارم خشک

افعال و خواص آن

ذرور آن جهت التیام قروح کهنه و جراحت تازه و قطع نزف الدم و تجفیف قروح سائله و غسول به آب آن جهت نیکوئی رنک رخساره و تقویت مفاصل نافع و پنج درهم آن کشنده به یبس و سکون و بعضی را بخناق مقلق علاج آن مقیئات و مرطبات و حقنها و جمولات معتدله و فصد در صورت احتیاج است و کویند علاج پذیر نیست و صباغان چوب آن را جوشانیده در رنک کرپاس و غیره مستعمل دارند

///////////////

بقم‌

چوب درختی بود که از طرف هند خیزد و زنگبار و صباغان استعمال کنند و طبیعت آن گرم و خشک است در دوم گوشت بر جراحت برویاند و قطع خون که از هر عضو باشد بکند و ریشها خشک گرداند.

اختیارات بدیعی

////////////

بقم: درختى است عظيم و منبت او هند و زنگبار و برگش مثل برگ بادام، و گلش بسيار زرد و ثمرش مدوّر مايل به سبزى و در آخر سرخ، مى‏شود و بعد از رسيدن سياه و شيرين مى‏گردد و چون دو شب آن را بخيسانند مدادى در غايت خوش رنگى مى‏شود و از چوب او صباغان استعمال مى‏كنند و رنگ بقمى مشهور است. (تحفه)

//////////

درخت ساپان (در متون طب سنتی بقم) (نام علمی: Caesalpinia sappan) نام یک گونه از سرده گل ابریشم است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Caesalpinia sappan»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد (بازیابی در ۴ اکتبر ۲۰۱۵).

/////////////

به آذری:

Sappan sezalpiniyası

Vikipediya, açıq ensiklopediya

?Sappan sezalpiniyası

Elmi təsnifat

Aləmi: Bitkilər Şöbə: Örtülütoxumlular Sinif: İkiləpəlilər Yarımsinif: Rozid Sıra: Paxlaçiçəklilər Fəsilə: Paxlakimilər Cins: Sezalpiniya Növ: Sappan sezalpiniyası

Elmi adı

Caesalpinia sappan

Mühafizə statusu

Az qayğı tələb edənlər Least Concern (IUCN 3.1) BTTSMB  ???

Vikinövlərdə sistematika Şəkil axtarışı

Sappan sezalpiniyası (lat. Caesalpinia sappan)^[1] - sezalpiniya cinsinə aid bitki növü.^[2]

Mənbə[redaktə | əsas redaktə]

1.    Jump up↑ Nurəddin Əliyev. Azərbaycanın dərman bitkiləri və fitoterapiya. Bakı, Elm, 1998.

2.    Jump up↑ Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.

İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır.Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.

////////////

Caesalpinia sappan

From Wikipedia, the free encyclopedia

Caesalpinia sappan
Leaves and fruits
Conservation status
Least Concern (IUCN 2.3)[1]
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Fabales
Family:	Fabaceae
Genus:	Caesalpinia
Species:	C. sappan
Binomial name
Caesalpinia sappan L.

Caesalpinia sappan is a species of flowering tree in the legume family,Fabaceae, that is native to Southeast Asia. Common names in English includesappanwood and Indian redwood.^[2] Sappanwood belongs to the same genus as Brazilwood (C. echinata), and was originally called "brezel wood" in Europe.

Disease : Twig dieback (Lasiodiplodia theobromae)^[3]

This plant has many uses. It possesses medicinal abilities as an antibacterial and for its anticoagulant properties. It also produces a valued type of reddish dyecalled brazilin, used for dyeing fabric as well as making red paints and inks. Slivers of heartwood are used for making herbal drinking water in various regions, such as Kerala, and Central Java, where it's usually mixed with Ginger, Cinnamon and Clove. Heartwood also contains juglone (5-hydroxy-1,4-naphthoquinone), also an active antimicrobial principle.^[4] Homoisoflavonoids (sappanol, episappanol, 3'-deoxysappanol, 3'-O-methylsappanol, 3'-O-methylepisappanol^[5] and sappanone A^[6]) can also be found in C. sappan.

The wood is somewhat lighter in color than Brazilwood and its other allies, but the same tinctorial principle appears to be common to all. Sappanwood was a major trade good during the 17th century, when it was exported from Southeast Asian nations (especially Siam) aboard red seal ships to Japan.

Bark

References[edit]

1.     Jump up^ World Conservation Monitoring Centre (1998). "Caesalpinia sappan". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2009.2. International Union for Conservation of Nature. Retrieved February 11, 2010.

2.     Jump up^ "Caesalpinia sappan L.". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Retrieved Jul 6, 2016.

3.     Jump up^ "CAB Direct".

4.     Jump up^ Lim, M.-Y.; Jeon, J.-H.; Jeong, E. Y.; Lee, C. H.; Lee, H.-S. (2007). "Antimicrobial Activity of 5-Hydroxy-1,4-Naphthoquinone Isolated from Caesalpinia sappan toward Intestinal Bacteria". Food Chemistry. 100 (3): 1254–1258.doi:10.1016/j.foodchem.2005.12.009.

5.     Jump up^ Namikoshi, Michio; Nakata, Hiroyuki; Yamada, Hiroyuki; Nagai, Minako; Saitoh, Tamotsu (1987). "Homoisoflavonoids and related compounds. II. Isolation and absolute configurations of 3,4-dihydroxylated homoisoflavans and brazilins from Caesalpinia sappan L". Chemical & Pharmaceutical Bulletin. 35 (7): 2761.doi:10.1248/cpb.35.2761.

6.     Jump up^ Chang, T. S.; Chao, S. Y.; Ding, H. Y. (2012). "Melanogenesis Inhibition by Homoisoflavavone Sappanone a from Caesalpinia sappan". International Journal of Molecular Sciences. 13 (8): 10359–10367. doi:10.3390/ijms130810359.PMC 3431864. PMID 22949866.

 This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "^{article name needed}". Encyclopædia Britannica(11th ed.). Cambridge University Press.

External links[edit]

·         Trees portal

 Media related to Caesalpinia sappan at Wikimedia Commons  Data related to Caesalpinia sappan at Wikispecies

This Caesalpinioideae-related article is a stub. You can help Wikipedia byexpanding it.

This article on a tree of the Fabaceae family is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.

Categories: 

·         IUCN Red List least concern species

·         Caesalpinia

·         Plants described in 1753

·         Trees of China

·         Trees of India

·         Trees of Indo-China

·         Flora of Malesia

·         Least concern plants

·         Caesalpinioideae stubs

·         Fabaceae tree stubs

&&&&&&&&

گل ابریشم، ابریشم مصری (در متون طب سنتی بقم) (نام علمی: Caesalpinia) نام یک سرده از گیاهان گلدار است. این گیاه در حدود ۷۰ تا ۱۶۵ گونه دارد.

یکی از گونه‌های گل ابریشم به نام (نام علمی: Caesalpinia pulcherrima) گل ملی کشور باربادوس است.[۳]

یکی از گونه‌های گل ابریشم به نام Caesalpinia pulcherrima

پانویس[ویرایش]

↑ پرش به بالا به: ۱٫۰ ۱٫۱ "Genus: Caesalpinia L.". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 2007-04-03. Retrieved 2010-12-03.

پرش به بالا ↑ "Caesalpinia L.". TROPICOS. Missouri Botanical Garden. Retrieved 2009-10-19.

پرش به بالا ↑ "The National Flower of Barbados". Barbados Integrated Government Portal.

///////////////

به عربی بقم از بکم فارسی:

البقم[1] (الاسم العلمي:Caesalpinia) هو جنس من النباتات يتبع الفصيلة البقولية من رتبة الفوليات.[2]

أنواع البقم[عدل]

بقم أحمر داكن

بقم أذيني

بقم أرجنتيني

بقم أزغب

بقم أملجي

بقم أنداماني

بقم أنغولي

بقم أورتيغي

بقم باري

بقم بالميري

بقم باهامي

بقم برينغلي

بقم بسيط

بقم بنثامي

بقم بنفسجي

بقم بورتوريكي

بقم صلب

بقم جانبي الأزهار

بقم حاد الأوراق

بقم أحمر

بقم خشن الأوبار

بقم خلاب

بقم خنزيري

بقم دوفيني

بقم دومينيكاني

بقم ذنبي

بقم ربيعي

بقم رخو الأزهار

بقم رمادي أزرق

بقم ريشي

بقم أزرق الأوراق

بقم ستاندلي

بقم سهمي الأوراق

بقم سومطري

بقم شعري

بقم شفيف

بقم صغير الأوراق

بقم صغير الأزهار

بقم قاسي

بقم صيني

بقم عالي

بقم عريض الخردلة

بقم غدي الشكل

بقم غشائي الثمار

بقم قرمزي

بقم قلنسوي

بقم قليل الأزهار

بقم قليل الأوراق

بقم قنابي

بقم كايماني

بقم كبير الكأس

بقم كروي البذور

بقم لاطئ الأوراق

بقم عديم الأوراق

بقم رخو

بقم متقابل الأوراق

بقم متهدل

بقم متوسط

بقم مخملي

بقم مدغشقري

بقم مسطح الفلقات

بقم مشعر الثمار

بقم مضلع

بقم معيني الأوراق

بقم مكسيكي

بقم ملبد

بقم ملتوي

بقم مميز الحواف

بقم منتفخ

بقم نصيلي

بقم مؤنف

بقم ميموزي الأوراق

بقم نقطي

بقم نلسوني

بقم نيكاراغوي

بقم صاف

بقم هرمية

بقم هلدبرندي

بقم واضح

بقم متقشر

أنظر أيضاً[عدل]

مراجع[عدل]

^ أحمد عيسى بك، 1931. معجم أسماء النبات. وزارة المعارف العمومية. القاهرة. الطبعة الأولى. ص 35.

^ موقع لائحة النباتات (بالإنكليزية) The Plant List بقم تاريخ الولوج 01 آيار 2016

//////////////

Caesalpinia

From Wikipedia, the free encyclopedia

Caesalpinia
Caesalpinia pulcherrima
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Fabales
Family:	Fabaceae
Subfamily:	Caesalpinioideae
Tribe:	Caesalpinieae
Genus:	Caesalpinia L.[1]
Type species
Caesalpinia brasiliensis L.[2]
Species
See text.
Synonyms
Biancaea Tod. Brasilettia (DC.) Kuntze Denisophytum R.Vig. Poinciana L. Ticanto Adans.[1]

Caesalpinia sappan

Caesalpinia is a genus of flowering plants in the legume family, Fabaceae. Membership within the genus is controversial, with different publications including anywhere from 70 to 165 species, depending largely on the inclusion or exclusion of species alternately listed under genera such as Hoffmannseggia. It containstropical or subtropical woody plants. The generic name honors the botanist,physician and philosopher Andrea Cesalpino (1519-1603).^[3]

The name Caesalpinaceae at family level, or Caesalpinioideae at the level of subfamily, is based on this generic name.

Contents

  [show] 

Selected species[edit]

·         Caesalpinia bonduc (L.) Roxb. – Grey Nicker (Pantropical)

·         Caesalpinia brachycarpa (Gray) Fisher – Broadpad nicker

·         Caesalpinia calycina Benth.

·         Caesalpinia cassioides Willd.

·         Caesalpinia caudata (Gray) Fisher – Tailed nicker

·         Caesalpinia ciliata Bergius ex. [Wikstr.]] – Broadpad nicker

·         Caesalpinia conzattii (Rose) Standl.

·         Caesalpinia coriaria (Jacq.) Willd. – Divi-divi (Mexico, Central America, theCaribbean, northern South America)

·         Caesalpinia crista (L.) – Gray nicker

·         Caesalpinia culebrae (Britt & Wilson) – Smooth yellow nicker

·         Caesalpinia decapetala (Roth) Alston – Mysore thorn (India)

·         Caesalpinia digyna Rottler

·         Caesalpinia echinata Lam. – Brazilwood (Brazil)

·         Caesalpinia enneaphylla Roxb.

·         Caesalpinia ferrea Mart. ex Tul. – Brazilian ironwood, leopard tree

·         Caesalpinia gilliesii (Wallich ex Hook.) D.Dietr. – Bird of paradise

·         Caesalpinia hildebrandtii (Vatke) Baill.

·         Caesalpinia kavaiensis H.Mann – Uhiuhi (Hawaii)

·         Caesalpinia lutea – Yellow Peacock

·         Caesalpinia major (Medik.) Dandy & Exell – Yellow nicker (Pantropical)

·         Caesalpinia merxmeullerana A.Schreib. (Namibia)

·         Caesalpinia mexicana A.Gray – Mexican holdback (southernmost Texas,Mexico)

·         Caesalpinia mimosoides Lam.

·         Caesalpinia minax Hance

·         Caesalpinia monensis (Britt) – Black nicker

·         Caesalpinia nhatrangense J.E.Vidal (Vietnam)

·         Caesalpinia pannosa Brandegee

·         Caesalpinia paraguariensis (D.Parodi) Burkart – Ibirá-berá, guayacaú negro, Argentinian brown ebony (Argentina, Bolivia, Brazil, Paraguay)

·         Caesalpinia parryi (Fisher) – Parry's holdback

·         Caesalpinia pauciflora (Griseb.) – Fewflower holdback

·         Caesalpinia peninsularis (Britt) – Peninsular holdback

·         Caesalpinia phyllanthoides (Standl.) – Wait-a-bit vine

·         Caesalpinia platyloba S.Watson

·         Caesalpinia pluviosa DC. – False brazilwood

·         Caesalpinia pluviosa var. cabraliana G.P.Lewis

·         Caesalpinia pluviosa var. intermedia G.P.Lewis

·         Caesalpinia pluviosa var. paraensis (Ducke) G.P.Lewis

·         Caesalpinia pluviosa var. peltophoroides (Benth.) G.P.Lewis

·         Caesalpinia pluviosa var. pluviosa

·         Caesalpinia pluviosa var. sanfranciscana G.P.Lewis

·         Caesalpinia portoricensis (Britt & Wilson) – Brown nicker

·         Caesalpinia pulcherrima (L.) Sw. – Pride of Barbados

·         Caesalpinia punctata Willd. – Quebrahacha, Kibrahacha in Aruba

·         Caesalpinia reticulata

·         Caesalpinia sappan L. – Sappanwood (Southeast Asia, Malay Archipelago)

·         Caesalpinia spinosa (Molina) Kuntze – Tara (Peru)

·         Caesalpinia vesicaria L.

·         Caesalpinia violacea (Mill.) Standl.^[4][5][6]

Formerly placed here[edit]

·         Balsamocarpon brevifolium Clos (as C. brevifolia(Clos) Benth.) ·         Conzattia multiflora (B.L.Rob.) Standl. (as C. multifloraB.L.Rob.) ·         Haematoxylum dinteri (Harms) Harms (as C. dinteriHarms) ·         Hoffmanseggia drepanocarpa A.Gray (as C. drepanocarpa (A.Gray) Fisher) ·         Hoffmannseggia drummondii Torr. & A.Gray (as C. drummondii (Torr. & A.Gray) Fisher) ·         Hoffmannseggia microphylla Torr. (as C. virgataFisher) ·         Hoffmannseggia repens (Eastw.) Cockerell (as C. repens Eastw.) ·         Hoffmannseggia viscosa (Ruiz & Pav.) Hook. & Arn. (asC. viscosa (Ruiz & Pav.) Fisher)

·         Moullava spicata (Dalzell) Nicolson (as C. spicata Dalzell) ·         Parkinsonia praecox subsp. praecox (as C. praecox Ruiz & Pav.) ·         Peltophorum acutifolium (J.R.Johnst.) J. R. Johnst. (as C. acutifolia J.R.Johnst.) ·         Peltophorum dasyrhachis (Miq.) Kurz (as C. dasyrhachis Miq.) ·         Peltophorum dubium (Spreng.) Taub. (as C. dubia Spreng.) ·         Peltophorum pterocarpum (DC.) Backer ex K. Heyne (as C. ferruginea Decne. and C. inermis Roxb.) ·         Pomaria jamesii (Torr. & A.Gray) Walp. (as C. jamesii (Torr. & A.Gray) Fisher) ·         Pomaria rubicunda (Vogel) B.B.Simpson & G.P.Lewis (as C. rubicunda (Vogel) Benth.) ·         Pomaria wootonii (Britton) B.B.Simpson (as C. wootonii (Britton) Isely) ·         Stahlia monosperma (Tul.) Urb. (as C. monosperma Tul.)[4]

Uses[edit]

Some species are grown for their ornamental flowers. Brazilwood (C. echinata) is the source of a historically important dyecalled brazilin and of the wood for violin bows. Guayacaú Negro (C. paraguariensis) is used for timber in several Latin American countries, especially Argentina and Paraguay. Commercially it is marketed as Argentinian Brown Ebony, mistakenly as Brazilian Ebony, and as a family group as Partidgewood. End use for this timber is typically high-end exotichardwood flooring, cabinetry and turnings.

Caesalpinia pluviosa is being investigated as a possible antimalarial medication.^[7]

References[edit]

Wikimedia Commons has media related to Caesalpinia.

Wikispecies has information related to: Caesalpinia

1.     ^ Jump up to:^a b "Genus: Caesalpinia L.". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 2007-04-03. Retrieved 2010-12-03.

2.     Jump up^ "Caesalpinia L.". TROPICOS. Missouri Botanical Garden. Retrieved2009-10-19.

3.     Jump up^ Gledhill, David (2008). The Names of Plants (4 ed.). Cambridge University Press. p. 83. ISBN 978-0-521-86645-3.

4.     ^ Jump up to:^a b "GRIN Species Records of Caesalpinia". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. Retrieved 2011-04-19.

5.     Jump up^ "Subordinate Taxa of Caesalpinia L.". TROPICOS. Missouri Botanical Garden. Retrieved 2009-10-19.

6.     Jump up^ "Caesalpinia". Integrated Taxonomic Information System. Retrieved 2011-04-19.

7.     Jump up^ Kayano, Ana Carolina; Stefanie CP Lopes; Fernanda G Bueno; Elaine C Cabral; Wanessa C Souza-Neiras; Lucy M Yamauchi; Mary A Foglio; Marcos N Eberlin; João Carlos Mello; Fabio TM Costa (2011). "In vitro and in vivo assessment of the anti-malarial activity of Caesalpinia pluviosa". Malaria Journal. 10 (112). doi:10.1186/1475-2875-10-112. PMC 3112450.PMID 21535894.

External links[edit]

·         Trees portal

·         USDA PLANTS Profile

Categories: 

·         Caesalpinia

&&&&&&

بکا. [ ب َ ] (اِ) بکاء، بَکی ̍ . نباتی است . (منتهی الارب ). نام یک قسم گیاهی است . (ناظم الاطباء). رجوع به بکاء، بکی ، و تذکره  ضریر انطاکی ص 84 شود.

////////////

بکا

بفتح با و کاف مشدده و الف

ماهیت ان

درختی است معروف در مکۀ معظمه زادها اللّه تعالی شرفا شبیه به بشام و برک آن از ان ریزه تر و ثمر آن مدورتر و بزرک تر از ان و دمعۀ سفیدی که از ان می چکد از ماندن مانند دمعۀ بشام سرخ نمی کردد

طبیعت ان

در دوم کرم و خشک

افعال و خواص آن

ضماد ثمر آن جهت نضج دمامیل صلبه و اورام بلغمیه و مرکبه و سایر صلابات و مسواک بچوب آن جهت تقویت لثه و منع افات از دندان و دمعه آن جهت وجع اسنان و تخم آن مقوی معده و جهت سرفه و اورام بلغمیه و سودا و به نافع

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&

بکچی←بکجی←بابچی

بابچی. (ا. هندی، اردو). بابچی یا باکوچی( پسورلا کوریلیفولیا، Psoralea corylifolia ) نام هندی و اردوی گیاهی است که از هند خیزد و روغن تخم و گل آن در درمان بیماری های پوستی چون ویتیلیگو بکار می رود. ویتیلیگو (vitiligo) نوعی اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیتها (سلولهای مولد رنگدانه ) در پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب می شوند و لکه های سفیدی در پوست نواحی مختلف بدن پیدامی شود و موی بخشهای مبتلا به ویتیلیگو گاه سفید می شود. علت این بیماری شناخته نشده است، اما پزشکان و محققان چندین نظریه در باره منشأ بیماری داده اند که بموجب یکی از آنها افراد آنتی بادی هایی تولید می کنند که ملانوسیتهای بدنشان را تخریب می کند . بموجب نظریه دیگر این ملانوسیتها خود به خود تخریب میشوند . گروهی هم بر آنند که رویداد یا رویدادهائی چون آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث این بیماری می شود هرچند هنوز چیزی به اثبات نرسیده است.

در بعضی افراد ویتیلیگو به آهستگی طی چند سال گسترش می یابد و در برخی دیگر انتشار سریعاً رخ می دهد . برخی افراد گزارش کرده اند که متعاقب دوره هایی از استرس فیزیکی یا روحی لکه های فاقد رنگدانه اضافه شده است .

در درمان این بیماری از روغن و گرد دانه پسورالا که نامهای دیگرش بابچی و باکوچی است و از هند خیزد و در ایران با نامها و ترکیبات گوناگون با نشانهای تجاری چون روغن باکوچی و روغن بابچی به فروش می رسد استفاده می کنند. در ایران انجمنی به نام ویتیلیگو هم داریم. یک ترکیب این مرهم چنین است: روغن پسورالا + روغن نارگیل + سیاهدانه و شاید زیره + ریشه زرشک، به مقدار مساوی، که می بایست هر بار چندین ساعت بر روی پوست بماند. به صورت کپسولهای حاوی گرد این دانه و پماد هم به مصرف میرسد.

نام علمی گیاه: Psoralea Corylifolia

بخشهائی که بکار می رود: دانه ریشه، میوه

رویشگاه: بسیاری از جاهای هند عرضه: دانه و گرد آن، روغن. این گیاه در گیاهپزشکی چین به عنوان نیرو بخش ارج دارد و برای اختلالات و بیماری های پوستی چون ویتیلیگو بکار می رود. در استعمال خارجی باید کمی احتیاط کرد.

/////////////

بابچی یا باکوچی (به انگلیسی: Psoralea corylifolia) نام هندی و اردوی گیاهی است، که در هند بدست می‌آید و روغن تخم و گل آن در درمان بیماری های پوستی چون ویتیلیگو بکار می رود. از ریشه، دانه و میوه این گیاه می‌توان برای مصارف گوناگون بهره برد. در کشور چین از این گیاه به عنوان نیرودهنده یاد می‌شود.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Psoralea corylifolia»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد (بازیابی در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۱).

//////////

البابشو عشبة تتواجد في أجزاء كثيرة من الهند. الأجزاء المستعملة منها هي البذور المكونة في النبتة. فالبذور هي الجزء الناشط من بين كل أجزاء النبتة. تحتوي على زيت ثابت، والراتنج إضافة إلى القلويدات.

خصائص العشبة: عطرية، مضادة للجراثيم وللديدان، معرقة، مدرة للبول، وملينة، منشطة، مثيرة للشهوة الجنسية.

كانت تستعمل في اليونان للأمراض الجلدية، ولا سيما يوكوديرما، ومكافحة السودا، حميات، من أجل التخلص من الديدان، مهدئ لقرحة الداخلية.

الجرعة : خمسة جرامات من المسحوق مرتين يوميا قبل وجبات الطعام مع بعض الكزبرة والعسل

الاستعمالات : يستعمل العشب في الدرجة الأولى للأمراض الجلدية وهي فعالة جدا في علاج الجذام. ويستخدم مسحوق من البذور لعلاج الجذام ويوكوديرما داخليا. ويطبق أيضا في شكل معجون أو مرهم خارجيا.

وقد تم استخدام الزيوت الموجودة في البذور بنجاح في حالة يوكوديرما والصدفية.

وقد تبين أنها تحسن لون البشرة (بما في ذلك إزالة البقع البيضاء)، والشعر، والأظافر.

يتم تحضير مرهم بواسطة الجمع بين جزء واحد من المستخرجات الكحولية من البذور مع زيت شولموغرا وجزئين من اللانولين يكون فعالا في علاج يوكوديرما، الجذام الأبيض، والصدفية، وغيرها من الشروط والحموية. ويمكن استخدام الزيت على حد سواء داخليا أو على شكل مرهم بسيط خارجيا.

يمكن فرك الزيت بلطف مرة أو مرتين يوميا. ويمكن زيادة نسبة من المكونات النشطة إذا لزم الأمر.

كما تستخدم بذور لصنع زيتا عطريا. كما أنها تستخدم للدغة العقرب، وعضة ثعبان.

لا تؤخذ العشبة عندما تكون نسبة السوائل في الجسم منخفضة؛ لا تستخدم مع جذر عرق السوس

////////////

Psoralea corylifolia

From Wikipedia, the free encyclopedia

Psoralea corylifolia
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Fabales
Family:	Fabaceae
Genus:	Psoralea
Species:	P. corylifolia
Binomial name
Psoralea corylifolia L.

Psoralea corylifolia (Babchi) is an important plant in the Indian Ayurveda and Tamil Siddha systems of medicine, and also Chinese medicine. The seeds of this plant contain a variety of coumarins including psoralen. The seeds have a variety of traditional medicinal uses, but the specific role (if any) of psoralen in these uses is unknown.

Contents

  [show] 

Pharmacology[edit]

An extract of the plant's fruit Fructus psoraleæ has been shown to act as anorepinephrine-dopamine reuptake inhibitor in vitro.^[1]

Extracts obtained from the seeds of P. corylifolia have been shown to inhibitmitochondrial complex I in vitro and may therefore increase susceptibility tooxidative stress.^[2]

P. corylifolia has been implicated in at least one case of severe hepatotoxicity in a 64-year-old woman who self-medicated with a variety of Aryuvedic herbs for her vitiligo. The authors identify psoralens as "the primary candidate causing the hepatotoxic reaction".^[3]

Chemical constituents[edit]

P. corylifolia extract contains a number of chemical compounds includingflavonoids (neobavaisoflavone, isobavachalcone, bavachalcone, bavachinin,bavachin, corylin, corylifol, corylifolin and 6-prenylnaringenin), coumarins (psoralidin, psoralen, isopsoralen and angelicin) and meroterpenes (bakuchiol and3-hydroxybakuchiol).^[4]

Very high concentrations genistein have been found in the leaves of Psoralea corylifolia.^[5]

Use in traditional Chinese medicine[edit]

P. corylifolia L., or Bu Gu Zhi in traditional Chinese medicine (TCM) is an herb used to tonify the kidneys, particularly kidney yang and essence. It is used for helping the healing of bone fractures, for lower back and knee pain, impotence, bed wetting, hair loss, and vitiligo.^[6]

References[edit]

1.     Jump up^ Zhao G, Li S, Qin GW, Fei J, Guo LH (2007). "Inhibitive effects of Fructus Psoraleae extract on dopamine transporter and noradrenaline transporter.". J Ethnopharmacol. 112 (3): 498–506.doi:10.1016/j.jep.2007.04.013. PMID 17555897.

2.     Jump up^ Tang SY, Gruber J, Wong KP, Halliwell B (April 2007). "Psoralea corylifolia L. inhibits mitochondrial complex I and proteasome activities in SH-SY5Y cells". Annals of the New York Academy of Sciences. 1100: 486–96.doi:10.1196/annals.1395.053. PMID 17460213.

3.     Jump up^ Teschke, R; Bahre, R (2009). "Severe hepatotoxicity by Indian Ayurvedic herbal products: A structured causality assessment". Annals of Hepatology. 8 (3): 258–66.PMID 19841509.

4.     Jump up^ Zhao LH, Huang CY, Shan Z, Xiang BG, Mei LH (2005). "Fingerprint analysis of Psoralea corylifolia by HLPC and LC-MS". J Chromatogr B. 821: 67–74.doi:10.1016/j.jchromb.2005.04.008.

5.     Jump up^ Kaufman, PB; Duke, JA; Brielmann, H; Boik, J; Hoyt, JE (1997). "A comparative survey of leguminous plants as sources of the isoflavones, genistein and daidzein: Implications for human nutrition and health". Journal of alternative and complementary medicine. 3 (1): 7–12.doi:10.1089/acm.1997.3.7. PMID 9395689.

6.     Jump up^ Cheng, Xia (2001). Easy Comprehension of Traditional Chinese Medicine: Chinese Materia Medica, Canadian Institute of Traditional Chinese Medicine, p343.

This Faboideae-related article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.

Categories: 

·         Psoraleeae

·         Tumbleweeds

·         Norepinephrine-dopamine reuptake inhibitors

·         Plants described in 1753

·         Faboideae stubs