مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (هشتم) 1

املج . [ ا ل  ] (اِ) معرب آمله . (شرح فارسی قاموس ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به آمله* شود. || گندم گون . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). انسان گندمگون و زردرنگ را گویند: فجات به املج ؛ یعنی زرد نه سفید و نه سیاه . (از اقرب الموارد). || بیابان بی آب وعلف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

* آمله . [ م ِ / م ُ ل  / ل ِ ](اِ) آملج . نام درختی هندی که ثمره  آن را نیز آمله گویند. طعم آن ترش و عفص و نازک چون آلوگوجه ببزرگی گردکانی و خردتر درخت آن ببالای گردکان . برگ آن ریزه و انبوه از دو سوی شاخ بقدر شبری رسته گاهی بدو شاخه و گاهی بسه شاخه و چوب آن از چنار سختتر بود : و اندر میان رامیان و جالهندر [ هندوستان ] پنج روزه راه است و همه  راه درختان هلیله و بلیله و آمله و داروهاست که بهمه  جهان ببرند. (حدودالعالم ).

/////////////

املج

بفتح همزه و سکون میم و فتح لام و سکون جیم مشهور بآملج است بمد الف و کسر میم بلغت مصر سنایز و بفارسی امله و بهندی آنوله نامند و شیر پروردۀ آن را شیر املج کویند

ماهیت آن

ثمر درخت هندی است طعم آن ترش و با عفوصت بسیار و در تازکی شبیه بآلو کرچه و تا ببزرکی کردکانی نیز می شود و بهترین آن بزرک بیریشه سنکین زرد رنک تازه و یا خشک فاسد و متکرج نشدۀ آنست که بیریشه بالیده باشد و درخت آن بقدر درخت کردکان و برک آن سبز بسیار ریزه و انبوه از هر دو طرف شاخهای باریک طولانی بقدر شبری رسته در بعضی جا دو شاخ و در بعضی جا سه شاخ و چوب آن جوهردار مانند چوب چنار که بعربی دلب نامند و از ان صلب تر و مستعمل در معاجین و غیره آملۀ بالیدۀ بیریشه منقی از دانه شیر پرورده است که بجهت کسر قوت قبض و اصلاح آن دو سه مرتبه در شیر می خیسانند و شسته خشک می نمایند و غیر شیر پرورده نیز

طبیعت آن

در دوم سرد و در اول سوم خشک و شیر پروردۀ آن در اول سرد و در دوم خشک و بعضی کرم دانسته اند و فی الحقیقت بارد است و در یبوست آن همه متفق اند

افعال و خواص و منافع آن

قابض و مانع ریختن مواد بمعده و امعا و حافظ اخلاط از تعفن و مخرج سودا از بدن و مانع مخالطت سودا و ابخرۀ سوداویه و صفراویۀ متحرقه بروح و باین اسباب موجب ذکا و حدت ذهن و تفریح و تقویت قلب است بالخاصیه و افعال آنکه قبض است معین بر خاصیت آنست زیرا که ادویۀ قابضه می باشد مقوی و سزاوار است که هر کاه استعمال کند آن را بارد المزاج از برای تقویت تعدیل کند آن را بعسل یا دارچینی یا مصطکی و یا مانند اینها و شیخ الرئیس در ادویۀ قلبیه کفته که منفعت آن در تقویت قلب زیاده از منفعت آنست از برای توحش و از جمله ادویه شدید المنفعت است از برای تقویت ذهن و حفظ سائر اعضا و بالخاصیه محرک باه و قاطع قئ و تشنکی و آب رفتن از دهان و

ص: 319

١٧٠حابس خون بواسیر و نزف الدم و مسهل سودا و بلغم رقیق بعصر و مقوی معده و امعا و مشهی است بتجفیف رطوبات مرخیۀ معده و دباغت خمل آن و با آرد کنار و آب به قاطع اسهال مزمن و مسکن حرارت خون و مقوی دل و چشم

امراض الراس

یا سباب مذکوره می باشد مقوی اعصاب و حواس دماغی و نافع از برای مالیخولیا خصوص مراقی حادث از صفرای محترق و از برای نسیان و فالج و استرخا و لقوه آشامیدن آن با عسل و همچنین خوردن مربای عسلی آن و آشامیدن نقوع آن مانع صعود ابخره از معده بسوی سر و چون آمله را نرم بکوبند و با آب تنک بسرشند و بر پیشانی ضماد نمایند ضماد غلیظ ضخیم قطع رعاف نماید

امراض العین

قطور آب منقوع نیم کوفته دو درهم آن در چشم جهت ازالۀ بیاض مجرب خصوص که بعد از هر دو سه ساعت آمله را افشرده دور نمایند و املۀ تازه در آن بخیسانند تا سه مرتبه پس در چشم بچکانند و چون نرم بسایند و باهم وزن آن شکر مخلوط نموده با اندک روغن بادام شیرین چرب کرده ناشتا مقدار پنج درهم آن را با آب نیمکرم بیاشامند جهت ضعف بصر و جلای آن و جهت سحج نافع اعضاء النفض و غیرها لعوق کوبیده باهم وزن آن زیرۀ کرمانی و با عسل سرشته بقدر لائق جهت بول در فراش نافع و نقوع آن با کشنیز خشک نیم کوفته جهت رفع اسهال مزمن و حرارت معده و سوزش مقعده و بول مفید الزینه چون حنا را با آب منقوع آمله و یا وسمه را بآن خمیر کنند و بر مو خضاب نمایند سیاه کرداند و روغن آن نیز مو را سیاه و طویل کرداند مقدار شربت از جرم آن از سه درهم تا پنج درهم و در مطبوخ تا ده درهم مضر سپرز مصلح آن عسل و سنبل و مولد قولنج و مصلح آن روغن بادام شیرین است و نسخ انوش داروهای ساده و لؤلؤئی و جوارشهای آمله و حب و دهن و سفوف و شراب و محلل و مربا و مطبوخ و معجون مفرح و نبیذ آن در قرابادین ذکر یافت

ص: 320

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

///////////

آمله، انگور فرنگی هندی یا میروبالان (نام علمی: Phyllanthus emblica) که در کتب طب سنتی با نام‌های آملج و املج آمده است و به هندی نیز آملا و اونلا گویند نام یک گونه از راسته مالپیگی‌سانان است که درختی زینتی است و میوه‌های خوراکی تولید می‌کند و تا حدود ۱۸ متر ارتفاع و در برخی موارد به ندرت تا ۳۰ متر ارتفاع می‌تواند رشد کند.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

Indian gooseberry (Phyllanthus emblica syn Emblica officinalis) new leaves at Jayanti, Duars, West Bengal W Picture 039.jpg

Indian gooseberry (Phyllanthus emblica syn Emblica officinalis) at Jayanti, Duars, West Bengal W Picture 045.jpg

Indian gooseberry (Phyllanthus emblica syn Emblica officinalis) trunk at Jayanti, Duars, West Bengal W Picture 041.jpg

Indian gooseberry bark.jpg

منابع[ویرایش]

پرش به بالا ↑ «میروبالان یا انگور فرنگی هندی». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه، باغات و فضای سبز. بازبینی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Phyllanthus emblica»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد (بازیابی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۶).

///////////

أملج شائع (الاسم العلمي:Phyllanthus emblica) هو نوع من النباتات يتبع جنس الأملج من الفصيلة الأملجية[1] .

الأسم العلمي المرادف[عدل]

Emblica officinalis

انظر أيضاً[عدل]

الأملج

قائمة أنواع نبات الأملج

مراجع[عدل]

^ موقع لائحة النباتات (بالإنكليزية) The Plant List أملج شائع تاريخ الولوج 09 كانون الثاني 2014

/////////////

به آذری:

Dərman fillantusu (lat. Phyllanthus emblica)^[1] - fillantus cinsinə aid bitki növü.^[2]

Sinonimləri[redaktə | əsas redaktə]

Cicca emblica Kurz

Emblica officinalis Gaertn.

Mirobalanus embilica Burm.

Phyllanthus mairei Lév.

// Phyllanthus emblica

From Wikipedia, the free encyclopedia

For other plants called gooseberry, see List of plants known as gooseberry.

Phyllanthus emblica
Plant
Fruit
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Malpighiales
Family:	Phyllanthaceae
Tribe:	Phyllantheae
Subtribe:	Flueggeinae
Genus:	Phyllanthus
Species:	P. emblica
Binomial name
Phyllanthus emblica L.[1]
Synonyms[2]
Cicca emblica (L.) Kurz Diasperus emblica (L.) Kuntze Dichelactina nodicaulis Hance Emblica arborea Raf. Emblica officinalis Gaertn. Phyllanthus glomeratus Roxb. ex Wall. nom. inval. Phyllanthus mairei H.Lév. Phyllanthus mimosifolius Salisb. Phyllanthus taxifolius D.Don

Phyllanthus emblica, also known as emblic,^[1][3] emblic myrobalan,^[1]myrobalan,^[3] Indian gooseberry,^[1][3] Malacca tree,^[3] or amla^[3] from Sanskritamalika is a deciduous tree of the family Phyllanthaceae. It is known for its ediblefruit of the same name.

Contents

  [show] 

Plant morphology and harvesting[edit]

The tree is small to medium in size, reaching 1–8 m (3 ft 3 in–26 ft 3 in) in height. The branchlets aren't glabrous or finely pubescent, 10–20 cm (3.9–7.9 in) long, usually deciduous; the leaves are simple, subsessile and closely set along branchlets, light green, resembling pinnate leaves. The flowers are greenish-yellow. The fruit is nearly spherical, light greenish yellow, quite smooth and hard on appearance, with six vertical stripes or furrows.

Ripening in autumn, the berries are harvested by hand after climbing to upper branches bearing the fruits. The taste of Indian emblic is sour, bitter and astringent, and it is quite fibrous. In India, it is common to eat emblic steeped in salt water and red chilli powder to make the sour fruits palatable.^{[citation needed]}

Cultural and religious significance[edit]

Fruit with young leaves and flower buds.

The tree is considered sacred by Hindus as God Vishnu is believed to dwell in it. The tree is worshiped on Amalaka Ekadashi.

In other Hindu beliefs, Amla is said to have originated from the drops of Amrit which spilled on earth accidentally, because of the fight of Gods and Demons after ksheera sagar manthan. And hence also this religious belief makes claims that it almost cures every disease and is also good in extending the longevity of life.

In the Sanskrit Buddhist tradition half anamalaka fruit was the final gift to the Buddhist sangha by the great Indian emperorAshoka. This is illustrated in the Ashokavadana in the following verses:

"A great donor, the lord of men, the eminent Maurya Ashoka, has gone from being lord of Jambudvipa [India] to being lord of half a myrobalan." (Strong, 1983, p. 99)^[4] This deed became so famous that a stupa was created to mark the place of the event in modern-day Patna and was known as the Amalaka stupa.

According to Hindu tradition, Adi Shankara of Kerala composed and recited the Kanakadhara stotram in praise of Mahalakshmi to make a poor Brahmin lady get wealth, in return for a single amla presented to him as bhiksha on an auspiciousdwadashi day. Contemporary poet/philosopher Ravi Teja Yelamanchili wrote a book titled Amalaki. The book is based on Advaita Vedanta of Sri Adi Shankaracharya.

According to a Tamil legend, Avvaiyar (Tamil: ஔவையார்), a female poet, ethicist and political activist of the Sangam period was gifted with one amla by King Athiyaman to give her long life.

In Theravada Buddhism, this plant is said to have been used as the tree for achieving enlightenment, or Bodhi by twenty first Lord Buddha called "Pussa - ඵුස්ස".

Traditional uses[edit]

Emblic seller in Pollachi, India

Traditional medicine[edit]

In traditional Indian medicine, dried and fresh fruits of the plant are used. All parts of the plant are used in various Ayurvedic/Unani medicine (Jawarish amla) herbal preparations, including the fruit, seed, leaves, root, bark and flowers.^[5] According to Ayurveda, amla fruit is sour (amla) and astringent (kashaya) in taste (rasa), with sweet (madhura), bitter (tikta) and pungent (katu) secondary tastes (anurasas).^[5] Its qualities (gunas) are light (laghu) and dry (ruksha), the postdigestive effect (vipaka) is sweet (madhura) and its energy (virya) is cooling (shita).^[6]

According to Ayurveda, amla balances all three doshas. While amla is unusual in that it contains five out of the six tastes recognized by Ayurveda, it is most important to recognize the effects of the "virya", or potency, and "vipaka", or post-digestive effect. Considered in this light, amla is particularly helpful in reducing pitta because of its cooling energy.^[5] It also balances both Pitta and vata by virtue of its sweet taste. The kapha is balanced primarily due to its drying action. It may be used as a rasayana (rejuvenative) to promote longevity, and traditionally to enhance digestion (dipanapachana), treatconstipation (anuloma), reduce fever (jvaraghna), purify the blood (raktaprasadana), reduce cough (kasahara), alleviate asthma (svasahara), strengthen the heart (hrdaya), benefit the eyes (chakshushya), stimulate hair growth (romasanjana), enliven the body (jivaniya), and enhance intellect (medhya).^[5][6]

In Ayurvedic polyherbal formulations, Indian gooseberry is a common constituent, and most notably is the primary ingredient in an ancient herbal rasayana called Chyawanprash.^[7] This formula, which contains 43 herbal ingredients as well as clarified butter, sesame oil, sugar cane juice, and honey, was first mentioned in the Charaka Samhita as a premier rejuvenative compound.^[8][9]

In Chinese traditional therapy, this fruit is called yuganzi (余甘子), which is used to treat throat inflammation.^{[citation needed]}

Culinary use[edit]

The Maharashtra state is one of the largest producers and suppliers of Indian Gooseberries. In this region the fruit is commonly pickled with salt, oil, and spices. The amla fruit is eaten raw or cooked into various dishes. In Andhra Pradesh, tender varieties are used to prepare dal (a lentil preparation), and amle ka murabbah, a sweet dish indigenous to the northern part of India made by soaking the berries in sugar syrup until they are candied. It is traditionally consumed after meals. In Kerala Well Bed is lined with "Emblica Timber" (നെല്ലിപ്പലക) to get clean and sweet water for drinking and cooking.

In the Batak area of Sumatra, Indonesia, the inner bark is used to impart an astringent, bitter taste to the broth of a traditional fish soup known as holat.^[10]

Other uses[edit]

Popularly used in inks, shampoos and hair oils, the high tannin content of Indian gooseberry fruit serves as a mordant for fixing dyes in fabrics.^[5] Amla shampoos and hair oil are traditionally believed to nourish the hair and scalp and prevent premature grey hair.^[11]

Pharmacological research[edit]

This section needs more medical references for verification or relies too heavily on primary sources, specifically: claims rely on primary sources where secondary sources are needed (WP:MEDRS). Please review the contents of the section and add the appropriate references if you can. Unsourced or poorly sourced material may be challenged andremoved. (February 2015)

In vitro (on cells)[edit]

Indian gooseberry has undergone preliminary research, demonstrating in vitro antiviral and antimicrobial properties.^[12]There is preliminary evidence in vitro that its extracts induce apoptosis and modify gene expression in osteoclastsinvolved in rheumatoid arthritis and osteoporosis.^[13] It may prove to have potential activity against some cancers.^[14]

In vivo (in animals)[edit]

One recent animal study found treatment with E. officinalis reduced severity of acute pancreatitis (induced by L-arginine in rats). It also promoted the spontaneous repair and regeneration process of the rat pancreas occurring after an acute attack.^[15]

Experimental preparations of leaves, bark or fruit have shown potential efficacy against laboratory models of disease, such as for inflammation, cancer, age-related renal disease, and diabetes.^[16][17][18]

Emblica officinalis tea may ameliorate diabetic neuropathy due to aldose reductaseinhibition.^{[19][20][21][non-primary source needed]}

In rats it significantly reduced blood glucose, food intake, water intake and urine output in diabetic rats compared with the non‐ diabetic control group.^[22]

Another recent study with alloxan-induced diabetic rats given an aqueous amla fruit extract has shown significant decrease of the blood glucose, as well as triglyceridemic levels and an improvement of the liver function caused by a normalization of the liver-specific enzyme alanine transaminase activity.^[23]

Clinical studies[edit]

A human pilot study demonstrated a reduction of blood cholesterol levels in both normal and hypercholesterolemic men with treatment.^[24]

Chemical constituents[edit]

Although these fruits are reputed to contain high amounts of ascorbic acid (vitamin C), up to 445 mg per 100 g,^[25] the specific contents are disputed, and the overall antioxidant strength of amla may derive instead from its high density ofellagitannins^[7] such as emblicanin A (37%), emblicanin B (33%), punigluconin (12%) and pedunculagin (14%).^[26] It also contains punicafolin and phyllanemblinin A, phyllanemblin other polyphenols: flavonoids, kaempferol, ellagic acid andgallic acid.^[7][27]

Vernacular names[edit]

Names for this plant in various languages include:
Lozü in Ao languages
halïlaj or ihlïlaj (اهليلج هليلج) in Arabic
amlakhi in Assamese
balakka in Batak language, an Indonesian language
amloki (আমলকী) in Bengali
Amlai (आमलाइ) in Bodo language
anmole (庵摩勒) in Chinese
ambare (अमबरे) in Garo language
āmla (આમળાં) in Gujarati
ānvalā (आँवला) in Hindi
Kantout Prei (កន្ទួតព្រៃ) in Khmer
Bettada nellikaayi ಬೆಟ್ಟದ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ (ನೆಲ್ಲಿ / ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ) in Kannada
sohmylleng in Khasi
āvāḷo (आवाळो) in Konkani
mak kham bom in Lao
melaka (ملاك) in Malay, A state in Malaysia, Malacca was named after this tree.
nelli (നെല്ലി) in Malayalam
heikru in Manipuri
āvaḷā (आवळा) (or awla) in Marathi
sunhlu in Mizo
zee phyu thee (ဆီးၿဖဴသီး) in Myanmar amlā (अमला) in Nepali
anlaa (ଅଁଳା) in Oriya
Suaklu in Paite
Aula (ਔਲਾ) in Punjabi
amalika (अमलिक) in Sanskrit
Dhatric (धात्रिक) in Sanskrit, Maithili
nelli (නෙල්ලි) in Sinhala
Nelli (நெல்லி - Root Word) or Nellikkāy (நெல்லிக்காய்) or Nellikani (நெல்லிக்கனி) in Tamil
aavnlaa (amla or ambla or awla) in Urdu
usiri kaay (ఉసిరి కాయ) in Telugu
ma kham pom (มะขามป้อม) in Thai
skyu ru ra (སྐྱུ་རུ་ར་) in Tibetan

Gallery[edit]

New leaves.

Flowering twigs.

Tree trunk.

Bark of the Indian goosebery.

See also[edit]

Wikimedia Commons has media related to Phyllanthus emblica.

Emblicanin (antioxidant)

Triphala, an Ayurvedic mixture containing Amla

References[edit]

^ Jump up to:^a b c d "Phyllanthus emblica information from NPGS/GRIN". US Department of Agriculture. Retrieved2008-03-06.

Jump up^ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". Retrieved 14 July 2014.

^ Jump up to:^{a b c d e} Lim, T.K. (2012). "Phyllanthus emblica". Edible Medicinal And Non-Medicinal Plants. Springer Netherlands. pp. 258–296.

Jump up^ Strong, J. S. (1983) The Legend of King Ashoka, New York: Princeton University Press

^ Jump up to:^{a b c d e} Caldecott T. Amalaki

^ Jump up to:^a b National R&D Facility for Rasayana - Amalaki

^ Jump up to:^a b c Dharmananda S. Emblic Myrobalans: Amla, Institute of Traditional Medicine [1]

Jump up^ Samhita C. Ed., translation by the Shree Gulabkunverba Society, Volume 4. Chikitsa Sthana, Jamnagar, India: 1949

Jump up^ Indian Ministry of Health and Family Planning. The Ayurvedic Formulary of India. Part I. 1st ed. Delhi, 1978.

Jump up^ de Clercq, F. S. A. (1909). Nieuw Plantkundig Woordenboek voor Nederlandsch Indië. Amsterdam: J. H. de Bussy. p. 303.

Jump up^ Pole, Sebastian (2006). Ayurvedic Medicine: The Principles of Traditional Practice. Singing Dragon. pp. 126–127. ISBN 978-1-84819-113-6.

Jump up^ Saeed S, Tariq P (Jan 2007). "Antibacterial activities of Emblica officinalis and Coriandrum sativum against Gram negative urinary pathogens". Pak J Pharm Sci 20 (1): 32–5.PMID 17337425.

Jump up^ Penolazzi, L.; Lampronti, I.; Borgatti, M.; Khan, M.; Zennaro, M.; Piva, R.; Gambari, R. (2008). "Induction of apoptosis of human primary osteoclasts treated with extracts from the medicinal plant Emblica officinalis".BMC Complementary and Alternative Medicine 8: 59.doi:10.1186/1472-6882-8-59. PMC 2587459.PMID 18973662.

Jump up^ Ngamkitidechakul, C.; Jaijoy, K.; Hansakul, P.; Soonthornchareonnon, N.; Sireeratawong, S. (2010). "Antitumour effects of phyllanthus emblica L.: Induction of cancer cell apoptosis and Inhibition of in vivo tumour promotion and in vitro invasion of human cancer cells".Phytotherapy Research 24 (9): 1405–1413.doi:10.1002/ptr.3127. PMID 20812284.

Jump up^ Sidhu, S.; Pandhi, P.; Malhotra, S.; Vaiphei, K.; Khanduja, K. L. (2011). "Beneficial Effects ofEmblica officinalisinl-Arginine-Induced Acute Pancreatitis in Rats". Journal of Medicinal Food 14 (1–2): 147–155.doi:10.1089/jmf.2010.1108. PMID 21138365.

Jump up^ Ganju L, Karan D, Chanda S, Srivastava KK, Sawhney RC, Selvamurthy W (Sep 2003). "Immunomodulatory effects of agents of plant origin". Biomed Pharmacother.57 (7): 296–300. doi:10.1016/S0753-3322(03)00095-7.PMID 14499177.

Jump up^ Yokozawa T, Kim HY, Kim HJ, et al. (Sep 2007). "Amla (Emblica officinalis Gaertn.) attenuates age-related renal dysfunction by oxidative stress". J Agric Food Chem. 55(19): 7744–52. doi:10.1021/jf072105s.PMID 17715896.

Jump up^ Rao TP, Sakaguchi N, Juneja LR, Wada E, Yokozawa T (2005). "Amla (Emblica officinalis Gaertn.) extracts reduce oxidative stress in streptozotocin-induced diabetic rats". J Med Food 8 (3): 362–8. doi:10.1089/jmf.2005.8.362.PMID 16176148.

Jump up^ Mizisin, AP1; Calcutt, NA; DiStefano, PS; Acheson, A; Longo, FM (1997). "Aldose reductase inhibition increases CNTF-like bioactivity and protein in sciatic nerves from galactose-fed and normal rats.". Diabetes 46 (4): 647–52.doi:10.2337/diab.46.4.647. PMID 9075806.

Jump up^ Suryanarayana, P; Kumar, PA; Saraswat, M; Petrash, JM; Reddy, GB (2004). "Inhibition of aldose reductase by tannoid principles of Emblica officinalis: implications for the prevention of sugar cataract.". Molecular Vision 10: 148–54. PMID 15031705.

Jump up^ Puppala, M; Ponder, J; Suryanarayana, P; Reddy, GB; Petrash, JM; LaBarbera, DV (2012). "The isolation and characterization of β-glucogallin as a novel aldose reductase inhibitor from Emblica officinalis". PLOS ONE 7(4): e31399. doi:10.1371/journal.pone.0031399.

Jump up^ Tiwari, V.; Kuhad, A.; Chopra, K. (2011). "Emblica officinalis Corrects Functional, Biochemical and Molecular Deficits in Experimental Diabetic Neuropathy by Targeting the Oxido-nitrosative Stress Mediated Inflammatory Cascade". Phytotherapy Research 25 (10): 1527–1536.doi:10.1002/ptr.3440. PMID 21394805.

Jump up^ Qureshi SA, Asad W, Sultana V (Jan 2009). "The Effect of Phyllantus emblica Linn on Type — II Diabetes, Triglycerides and Liver — Specific Enzyme" (PDF).Pakistan Journal of Nutrition 8 (2): 125–128.doi:10.3923/pjn.2009.125.128.

Jump up^ Jacob A, Pandey M, Kapoor S, Saroja R (Nov 1988). "Effect of the Indian gooseberry (amla) on serum cholesterol levels in men aged 35-55 years". Eur J Clin Nutr42 (11): 939–44. PMID 3250870.

Jump up^ Tarwadi K, Agte V (Aug 2007). "Antioxidant and micronutrient potential of common fruits available in the Indian subcontinent". Int J Food Sci Nutr 58 (5): 341–9.doi:10.1080/09637480701243905. PMID 17558726.

Jump up^ Bhattacharya, A.; Chatterjee, A.; Ghosal, S.; Bhattacharya, S. K. (1999). "Antioxidant activity of active tannoid principles of Emblica officinalis (amla)". Indian journal of experimental biology 37 (7): 676–680.PMID 10522157.

Jump up^ Habib-ur-Rehman, Yasin KA, Choudhary MA; et al. (Jul 2007). "Studies on the chemical constituents of Phyllanthus emblica". Nat. Prod. Res. 21 (9): 775–81.doi:10.1080/14786410601124664. PMID 17763100.

Further reading[edit]

Winston, David; Maimes, Steven (2007). Adaptogens: Herbs for Strength, Stamina, and Stress Relief. Healing Arts Press. ISBN 1-59477-158-8. Contains a detailed monograph on Emblica officinalis (Amla; Indian gooseberry; Amalaki) as well as a discussion of health benefits.

Puri, Harsharnjit Singh (2002). "Amalaki (Phyllanthus emblica)". Rasayana: Ayurvedic Herbs for Longevity and Rejuvenation. Traditional Herbal Medicines for Modern Times, Vol. 2. Boca Raton: CRC. pp. 22–42. ISBN 0-415-28489-9.

Caldecott, Todd (2006). Ayurveda: The Divine Science of Life. Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed monograph on Phyllanthus emblica (Amla; Indian gooseberry; Amalaki) as well as a discussion of health benefits and usage in clinical practice.

External links[edit]

Emblica officinalis - Scientific Research

Pharmacognosy

Categories: 

Phyllanthus

Berries

Flora of India

Flora of Pakistan

Plants used in Ayurveda

Flora of Nepal

Plants described in 1753

Indian spices

Spices

&&&&&&&&

ام الکلب

ماهیت آن

شجری است ربیعی بقدر ذرعی مائل بزردی برک آن شبیه ببرک لاغیه و حنا و اندک عریضتر از ان و اطراف آن مستدیر و با اندک خشونت و پیچیدکی و کل آن زرد شبیه بکل لاغیه و بدبو با سهوکت و چون باد بدان وزد بوی بغایت کریهی از ان بمشام رسد منبت آن اکثر مزارع بلاد مصر و بادیۀ مصر و بادیۀ عرب که مسمی است به ینبوع

افعال و خواص آن

آشامیدن دو مثقال از عصارۀ تازۀ آن و یک مثقال از خشک آن با روغن زیتون جهت کزیدن سک دیوانه و عقرب و اقسام مار مجرب و مسکن وجع آن در ساعت و بیروغن استعمال آن جائز نیست.

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

///////////

قره قاج يا قره تاج، درختچه اي است به ارتفاع 1 تا 3 متر و بيشتر که داراي برگ هايي مرکب از 3 برگچه با دمبرگ دراز است.
گياه سرسبز «قره قاج» که در شهرستان زيباي گيلا نغرب، به وفور يافت مي شود، از خانواده «بقولا ت» يا «minoseae Leg» داراي 3 زيرخانواده است که «Anagyrigsfoetiba» به زير خانواده «Papiliononoi» يا پروانه واران (پروانه آسا) متعلق هست. (البته بعضي از گياه شناسان، اين سه زير خانواده را، هر کدام يک خانواده مستقل مي دانند، که در اين صورت، درختچه «Anagarisfoetibe» جزو خانواده «Plionaceae P» محسوب مي شود).
خانواده بقولا ت، بعد از خانواده کاسني بزرگترين خانواده گياهي هستند که شامل 55 جنس و حدود 13000 گونه هستند و انتشار جهاني دارند و در حدود 140 جنس از اين تيره به عنوان درختچه هاي زينتي کاشته مي شوند.
نام علمي درختچه براي اولين بار توسط «لينه» (1778-1707) م- گياه شناس معروف قرن 18 ميلا دي و پدر علم رده بندي گياهي، به کار برده شد.
 «Anagyrigsfoetiba» حدود 375 جنس را در بر مي گيرد و به 10 طايفه تقسيم مي شوند که بيشتر در مناطق معتدله جنوبي و شمالي انتشار دارند. از نظر رده بندي گياهي ، زير خانواده  پروانه واران، از دو زير خانواده ديگر،  تکامل يافته ترند.
ويژگي هاي مرفولوژيکي گياه: علا وه بر اينکه اين گياهان معمولا  از ارتفاعي بين 1 تا 3 متر بهره مندند، داراي تخمدان فوقاني يک حجره اي نيز هستند. از مشخصات ديگر گياه قره قاج، داشتن کاسبرگ به هم چسبيده که در انتها آزاد هستند، مي باشد. 

http://mardomsalari.com/template1/News.aspx?NID=14176

//////////////

قره‌تاج (نام علمی: Anagyris)، سرده‌ای از گیاهان گلدار در خانواده حبوبات و زیرخانواده باقلاییان است.

گونه‌ها[ویرایش]

Anagyris latifolia: که بیشتر با نام oro de risco شناخته می‌شود در معرض انقراض است و تنها تعداد کمی از آن در گران کاناریا یافت می‌شود.

قره‌تاج (نام علمی: Anagyris foetida): در آسیای‌غربی می‌روید. در ایران بصورت بومی در استان کرمانشاه می روید.[۱]

پانویس[ویرایش]

پرش به بالا ↑ ولی‌الله مظفریان، درختان و درختچه‌های ایران، صفحه ۴۹۰.

منابع[ویرایش]

          اطلاعات مرتبط در ویکی‌گونه: Anagyris

          در ویکی‌انبار پرونده‌هایی درباره قره‌تاج (سرده) موجود است.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Anagyris»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد (بازیابی در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳).

مظفریان، ولی‌الله. درختان و درختچه‌های ایران. تهران: فرهنگ معاصر، چاپ سوم ۱۳۸۹. شابک ‎۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲.

///////////

الأركوض (باللاتينية: Anagyris) جنس نباتي ينتمي إلى الفصيلة البقولية.

من أنواعه[عدل]

الأركوض الشاحب (باللاتينية: Anagyris glauca)

الأركوض الصيني (باللاتينية: Anagyris sinensis)

الأركوض عديم الرائحة (باللاتينية: Anagyris inodora)

الأركوض الكريتي (باللاتينية: Anagyris cretica)

الأركوض كريه الرائحة أو خروب الخنزير(باللاتينية: Anagyris foetida)

الأركوض الملتحي (باللاتينية: Anagyris barbata)

الأركوض النيبالي (باللاتينية: Anagyris nepalensis)

الأركوض الهندي (باللاتينية: Anagyris indica)

//////////////////

Anagyris

From Wikipedia, the free encyclopedia

Anagyris
Anagyris foetida
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Fabales
Family:	Fabaceae
Subfamily:	Faboideae
Tribe:	Sophoreae[1]
Genus:	Anagyris L.
Species
2–8; see text.

Anagyris (common name Oro de Risco) is a genus of flowering plants in thelegume family, Fabaceae. It belongs to the sub family Faboideae.

Almost extinct, Anagyris latifolia can be found in Gran Canaria. It has trifoliate leaves, and grows edible beans.^[2]

Species[edit]

Anagyris comprises the following species:^[3][4][5]

Anagyris foetida L.

Anagyris latifolia Brouss. ex Willd.

Species names with uncertain taxonomic status[edit]

The status of the following species is unresolved:^[5]

Anagyris chinensis Spreng.

Anagyris cretica Mill.

Anagyris glauca Loudon

Anagyris inodora Lour.

Anagyris neapolitana Ten.

Anagyris sinensis Steud.

References[edit]

Jump up^ Cardoso D, Pennington RT, de Queiroz LP, Boatwright JS, Van Wyk B-E, Wojciechowski MF, Lavin M (2013). "Reconstructing the deep-branching relationships of the papilionoid legumes". S Afr J Bot 89: 58–75.doi:10.1016/j.sajb.2013.05.001.

Jump up^http://www.grancanaria.com/patronato_turismo/Observing-Nature-Oro-de-risco.20350.0.html

Jump up^ "ILDIS LegumeWeb entry forAnagyris". International Legume Database & Information Service. Cardiff School of Computer Science & Informatics. Retrieved14 May 2014.

Jump up^ USDA, ARS, National Genetic Resources Program. "GRIN species records of Anagyris".Germplasm Resources Information Network—(GRIN) [Online Database]. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. Retrieved 14 May 2014.

^ Jump up to:^a b "The Plant List entry forAnagyris". The Plant List. Royal Botanic Gardens, Kew and theMissouri Botanical Garden. 2013. Retrieved 14 May 2014.

Wikispecies has information related to: Anagyris

Wikimedia Commons has media related to Anagyris.

This Faboideae-related article is a stub. You can help Wikipedia byexpanding it.

Categories: 

Sophoreae

Faboideae stubs

&&&&&&&

امل بید

بفتح همزه و میم و سکون لام و کسر بای موحده و سکون یای مثناه تحتانیه و دال مهمله

ماهیت آن

میوه ایست هندی شبیه بنارنج و قسمی از اقسام لیمو است و پوست آن زرد و آب مغز آن در نهایت ترشی به حدی که چون سوزن آهنی را در ان فرو برند و زمانی بکذارند کداخته کردد و در هند نزدیک شاهجهان آباد در رنتهنبور خوب و بافراط است و در بنکاله از کوهستان سلهت و غیر آن می آورند

طبیعت آن

سرد و تر

افعال و خواص آن

دافع اکثر امراض قلب و قامع صفرا و مسکن غلیان خون و مهیج سودا و مولد بلغم و چون سر آن را سوراخی کرده بعضی از ادویۀ حاره هاضمه مانند قرنفل و جوزبوا و فلفل سیاه کوبیده و نمک و نانخواه و زنجبیل تازه ریزه کرده و سیاه دانه و مثل اینها و نمک لاهوری و نمک سیاه در میان آن پر نموده در آفتاب بکذارند و بعد هر پنج شش روز یک مرتبه اندرون آن را بچوبی برهم زنند تا خوب نفوذ در جرم پوست آن نماید و در آفتاب بکذارند تا خشک کردد خوردن قدری از ان جهت تقویت هاضمه و آوردن اشتهای طعام بسیار نافع و طحال را نیز مفید و اکر پروردۀ آن را در سرکۀ تند اندازند و بکذارند تا برسد نیز مؤثر و لذیذتر می باشد

ص: 321

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

ترشک درشت (نام علمی: Rumex acetosella) گیاهی است تک جنسی(دو پایه) [۱] که برگ، ریشه و دانه آن برای درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار میگیرد.[۲]

منابع[ویرایش]

پرش به بالا ↑ متین عادل و مرضیه سادات حسینی ، بانک اطلاعات گیاهان هرز ایران

پرش به بالا ↑ پردیس كشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران صفحه ۶۲

////////////////

به عربی حماض بستانی یا اسفاناخی:

الحُماض* البُسْتانِيّ[1][2] أو الحُماض الأسْفاناخِيّ[3] (بالإنجليزية: Sorrel)، و اسمه العلمي .Rumex acetosa L، هو نوع من الحُماض.

الحماض البستاني نوعان، الأول عشبه يبلغ ارتفاعه نحو 30 سم ويسمى الحماض البستاني الصغير. أوصافها: ساقه مشربة بحمرة وأوراقه بشكل الحربة فوق ساق طويله غليظة نوعاً ما، ومذاقها شديد الحموضة وأزهاره صغيرة خضراء مشربة بحمرة.

الجزء الطبي منها الأوراق في فصل الربيع.

المواد الفعالة فيها: ثاني أوكسالات البوتاس مع حامض الأوكسالات (منق للدم) ويكثر فيه فيتامين ج.

استعماله الطبي[عدل]

لا يستعمل من الخارج. أما من الداخل، يستعمل لمعالجة الإمساك عند الشيوخ كبار السن، ومعالجة احتقان الصفراء (أبو صفار) وذلك بأكل مقدار حفنة منه في اليوم مع السلطات أو يعصر ويشرب مقدار ملعقة صغيرة أو ملعقتين يومياً في ماء محلى بالسكر. ولا يجوز استعمال الحماض إذا وجدت أمراض في الكلى أو النقرس أو تكون الحصاة البولية وفي حالات الإسهال.

انظر أيضاً[عدل]

الحماض

حماض أصفر

حماض بري

حماض تفه

حماض جبلي

حماض حامض

حميض

حماض درقي

حماض السواقي

عثرب

حماض العيد

حماض الغنم

حماض كبير

حماض الماء

حماض نهري

المراجع[عدل]

^ ابن البيطار المالقي. الجامع لمفردات الأدوية والأغذية. دار الكتب العلمية. بيروت (لبنان) 1992.

^ د. حسان قبيسي. معجم الأعشاب والنباتات الطبية. دار الكتب العلمية. بيروت (لبنان) 2002.

^ بك البنك الآلي السعودي للمصطلحات (باسم).

* حماض . [ ح ُم ْ ما ] (ع اِ) ترشک . تروشه . (انصاب ). و گویند چگری .(مهذب الاسماء). گیاهی است که گل سرخ دارد و بفارسی ترشه گویند. برگش مانند برگ کاسنی است . قسمی از آن ترش و قسمی تلخ و هر دو مسکن تشنگی و صفرا و غثیان و خفقان حار و درد دندان و یرقان است و تعلیق تخم آن بر بازوی چپ زنان مانع آبستنی . (منتهی الارب ). گیاهی است که برگ آن چون هندباء است قسمی ترش و خوب و قسمی تلخ دارد. (اقرب الموارد). حماضة یکی آن . (منتهی الارب ). بری و بستانی و مائی میباشد. نوع بستانی قسمی رابرگ رقیق و ترش و نرم و بیخ ساقش سرخ و خوشه  او متراکم و تخمش سیاه و براق و در غلافهای ریزه  مثلث سرخ و بترکی غوزی غلاغی و بفارسی ترشه نامند و قسمی را تخمش بدون گل متکون می شود و هر دو قسم ترش و بهترین انواع اند در دوم سرد و خشک و با قوه  قابضه و مسکن قی و غثیان صفراوی و مشهی و جهت رفع خمار و خواهش گل خوردن و امثال آن و یرقان و تقویت جگر و التهاب نافع،و پخته  او ملین طبع و ضماد او با روغن گل و زعفران جهت قروح شهدیه و خوردن مطبوخ او جهت جراحت امعا و سجح مفید و مضر باه و مصلحش شیرینیها و قدر شربتش تاهیجده مثقال و بدلش ترش ترنج و تخم او در اول سرد ودر دوم خشک و قابض و جهت قرحه  امعا وخفقان حار و یرقان و التهاب گزیدن عقرب و برشته  او جهت اسهال کبدی و دموی و صفراوی و تعلیق او بر بازوی چپ زنان مانعآبستنی ، و مضر گرده و سپرز و مصلحش رازیانه و قند وقدر شربتش دو مثقال و بیخ او جهت سیلان رحم و یرقان و اسهال دموی و سجح و قطع خون حیض و ضماد او جهت جرب متقرح و قوبا و شقاق ناخن و با آرد جو جهت خارش بدن و طلای پخته او با سرکه جهت ورم سپرز و تعلیق او بر گردن جهت خنازیر و آشامیدن طبیخ او جهت تفتیت سنگ مثانه و احتباس حیض و یرقان سددی نافع است . و قسم برّی عریض الورق شبیه به بارتنگ در مزه و در شکل شبیه به برگ چغندر و سلقی جبلی نامند. و بیخ او را در اصفهان حلیمو گویند و در افعال قوی تر از بیخ بستانی و با نبات جهت سرفه و ضماد او جهت مفاصل و کوفتگی اعضا و نقرس حار نافع و خوردن آب گیاه او و برگ پخته  او جهت سجح صفراوی و یبسی مفید و بیخ او بقدر یک مثقال با آب خبث الحدید جهت بواسیر مجرب و فتیله  او با مقل ارزق و موم روغن تخم کتان جهت بواسیر باطنی و بخور او با بیخ کبه جهت خشک کردن و انداختن بواسیر ظاهری مفید. و قسم مائی که در کنار آبها میروید برگش با صلابت و شبیه به کاسنی است و نباتش شبیه به نیلوفر و بیخش شبیه بچغندر و سرد و خشک و قابض و حماض البقر نامند در قوت و فعل نزدیک به بستانی و جهت خفقان و غثیان نافع است و جهت جرب و جراحات و قروح خبیثه و اورام حاره و منع زیاده شدن زخمها مفید و بدلش بطباط است . (تحفه  حکیم مومن ). || ریواس . ریواج . (یادداشت مرحوم دهخدا). || اقسام حماض : حماض الاترج . حماض الارنب ، و آن کشوث است . حماض البقر، و آن حماض بری است . حماض الجبلی ، و آن بری است . حماض السواقی . حماض الماء. حماض بستانی . حماض تفه ، و آن سلق بری است . حماض سوانی ، و آن حماض مائی است . حماض حامض . حماض نهری ؛ و آن حماض بستانی است . (یادداشت مرحوم دهخدا).

///////////

به کردی تسیرو :

Tirşo (Rumex acetosa) ji famîleya tirşoyan (Polygonaceae) navê cinsekê riwekan e. Pincarek e biharê ye. Bi qasî 130 cureyên wê hene. Pirranî li nîvkada bakur bicihbûyî ye.

Li Kurdistanê gelek tê dîtin û gelek cureyên wê hene. Pincareke tirş e. Li hin deverên Kurdistanê jê re kerika berxê, tirşikê zerecan, sêxaşik, tirşoya nalik jî dibêjin. Di rastiyê de evana hemî cureyên tirşoyê ne.

///////////

Sorrel

From Wikipedia, the free encyclopedia

This article is about common sorrel, Rumex acetosa. For other uses, see Sorrel (disambiguation).

Not to be confused with Hibiscus sabdariffa, the "sorrel of the Caribbean", used to make a beverage.

"Narrow-leaved sorrel" and variants redirect here. These terms may also refer to curled dock (R. crispus).

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (March 2013) (Learn how and when to remove this template message)

Sorrel
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Core eudicots
Order:	Caryophyllales
Family:	Polygonaceae
Genus:	Rumex
Species:	R. acetosa
Binomial name
Rumex acetosa L.
Synonyms[1]
Acetosa agrestis Raf. Acetosa amplexicaulis Raf. Acetosa angustata Raf. Acetosa bidentula Raf. Acetosa fontanopaludosa (Kalela) Holub Acetosa hastifolia Schur Acetosa hastulata Raf. Acetosa magna Gilib. Acetosa officinalis Gueldenst. ex Ledeb. Acetosa olitoria Raf. Acetosa pratensis Garsault nom. inval. Acetosa pratensis Mill. Acetosa subalpina Schur Rumex biformis Lange Rumex fontanopaludosus Kalela

Flowering sorrel

Common sorrel or garden sorrel (Rumex acetosa), often simply called sorrel, is a perennial herb in the family Polygonaceae. Other names for sorrel includespinach dock and narrow-leaved dock. It is a common plant in grassland habitats and is cultivated as a garden herb or leaf vegetable (pot herb).

Contents

  [hide] 

1Description

2Distribution

3Uses

4Subspecies

5See also

6References

Description[edit]

Sorrel (aveluk in Armenian) picked fresh from Mount Ara and braided before sale, for ease of drying and extended use

Sorrel is a slender herbaceous perennial plant about 60 centimetres (24 in) high, with roots that run deep into the ground, as well as juicy stems and edible, arrow-shaped (sagittate) leaves. The leaves, when consumed raw, have a sour taste. The lower leaves are 7 to 15 centimetres (2.8 to 5.9 in) in length with long petiolesand a membranous ocrea formed of fused, sheathing stipules. The upper ones aresessile, and frequently become crimson. It has whorled spikes of reddish-greenflowers, which bloom in early summer, becoming purplish.^[2][3] The species isdioecious, with stamens and pistils on different plants.^[3]

The leaves are eaten by the larvae of several species of Lepidoptera (butterfly andmoth) including the blood-vein moth.

Sorrel soup with egg and croutons;Polish cuisine

Sorrel in Hyogo, Japan

Distribution[edit]

Rumex acetosa occurs in grassland habitats throughout Europe from the northernMediterranean coast to the north of Scandinavia and in parts of Central Asia. It occurs as an introduced species in parts of North America.^[4]

Uses[edit]

Common sorrel has been cultivated for centuries. The leaves may be puréed insoups and sauces or added to salads; they have a flavour that is similar to kiwifruitor sour wild strawberries. The plant's sharp taste is due to oxalic acid, which is mildly toxic.

In northern Nigeria, sorrel is known as yakuwa or sure (pronounced suuray) inHausa or karassu in Kanuri. It is also used in stews usually in addition to spinach. In some Hausa communities, it is steamed and made into salad using kuli-kuli(traditional roasted peanut cakes with oil extracted), salt, pepper, onion and tomatoes. The recipe varies according to different levels of household income. A drink called zobo (sorrel squash) is made from a decoction of the plant calyx.

In Romania, wild or garden sorrel, known asmăcriş or ştevie, is used to make sour soups, stewed with spinach, added fresh to lettuce and spinach in salads or over open sandwiches.

In Russia and Ukraine it is called shchavel(щавель, pronounced [ɕːɐˈvʲelʲ]) and is used to make soup called green borscht. It is used as a soup ingredient in other countries, too (e.g.Lithuania, where it is known as rūgštynė).

In Hungary the plant and its leaves are known assóska (pronounced [ˈʃoːʃkɒ]). It is called kuzukulağı(pronounced [ku.zu.kuˈɫɑ.ɰɯ], 'the lamb's ear') in Turkish. In Polish it is called szczaw (pronounced [ʂʈʂaf]).

In Croatia and Bulgaria is used for soups or with mashed potatoes, or as part of a traditional dish containing eel and other green herbs.

In rural Greece it is used with spinach, leeks, and chard in spanakopita.

In the Flemish part of Belgium it is called zurkel and preserved pureed sorrel is mixed with mashed potatoes and eaten with sausages, meatballs or fried bacon, as a traditional winter dish.

In Vietnam it is called Rau Chua and is used to added fresh to lettuce and in salads for Bánh Xēo.

In Portugal, it is called azeda or azeda-brava (pronounced: [ɐˈzeðɐ], [ɐˈzeðɐ ˈβɾavɐ], "sour", "fierce sour"), and is usually eaten raw in salads or used to make soups. This is identical to its use in Brazil, under the name of azedinha ([ɐzeˈdʒĩɲɐ], "small/lovely tart").

In India, the leaves are called chukkakura in Telugu,and Pundi in Northern Parts of Karnataka(Gulbarga, Bidar, Bijapur etc) in making recipes, such as Chukkakura pappu , a soup made with sorrel and yellow lentils or Pundi Palya , a curry made with sorrel, yellow lentils and peanuts.

In Albania it is called lëpjeta, the leaves are simmered and served cold marinated in olive oil, it is used in soups, and even as an ingredient for filling byrek pies (byrek me lakra).

Subspecies[edit]

Several subspecies have been named.^[3] Not all are cultivated:

Rumex acetosa ssp. acetosa

Rumex acetosa ssp. ambiguus

Rumex acetosa ssp. arifolius

Rumex acetosa ssp. hibernicus

Rumex acetosa ssp. hirtulus

Rumex acetosa ssp. vinealis

See also[edit]

Rumex acetosella, Sheep's sorrel

Rumex scutatus, French sorrel

Oxalis, Wood Sorrel

Oxalis enneaphylla, Scurvy-grass sorrel

Sorrel soup

References[edit]

Jump up^ The Plant List: A Working List of All Plant Species, retrieved 10 May 2016

Jump up^ Blamey, M.; Fitter, R.; Fitter, A (2003). Wild flowers of Britain and Ireland: The Complete Guide to the British and Irish Flora. London: A & C Black. p. 64. ISBN 978-1408179505.

^ Jump up to:^a b c Stace, C.A. (2010). New flora of the British isles (Third ed.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. p. 446.ISBN 9780521707725.

Jump up^ [1]

[show] v t e Culinary herbs and spices

Categories: 

Rumex

Herbs

Leaf vegetables

Perennial vegetables

Medicinal plants

Caribbean cuisine

Plants described in 1753

Taxa named by Carl Linnaeus

یا:

ترشک میشی، میش ترشک (نام علمی: Rumex acetosella) نام یک گونه از سرده ترشک است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Rumex acetosella»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد (بازیابی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۵).

///////////

به عربی حماض العنم:

حُماض الغنم[1]، واسمه العلمي Rumex Acetosella، هو نوع من الحُماض.

ورقة حمّاض الغنم

حمّاض الغنم

حمّاض الغنم

ثامر حمّاض الغنم

انظر أيضاً[عدل]

الحماض

حماض أصفر

حماض بري

حماض بستاني

حماض تفه

حماض جبلي

حماض حامض

حميض

حماض درقي

حماض السواقي

عثرب

حماض العيد

حماض كبير

حماض الماء

حماض نهري

المراجع[عدل]

^ معجم الشهابي لمصطلحات العلوم الزراعية.

////////////

به آذری:

Rumex acetosella (lat. Rumex acetosella) - qırxbuğumkimilər fəsiləsinin əvəlik cinsinə aid bitki növü.

///////////////

به کردی تیرسو:

Tirşo (Rumex acetosa) ji famîleya tirşoyan (Polygonaceae) navê cinsekê riwekan e. Pincarek e biharê ye. Bi qasî 130cureyên wê hene. Pirranî li nîvkada bakur bicihbûyî ye.

Li Kurdistanê gelek tê dîtin û gelek cureyên wê hene. Pincareke tirş e. Li hin deverên Kurdistanê jê re kerika berxê, tirşikê zerecan, sêxaşik, tirşoya nalik jî dibêjin. Di rastiyê de evana hemî cureyên tirşoyê ne.

/////////////////

به ترکی کوزوکولاغی:

Kuzukulağı (Rumex acetosella), 20-50 cm boyunda, kırmızı gövdeli kuzukulağıgiller familyasından çok yıllık bir bitki türü.

Ok biçimli tüysüz yaprakları ve pembe renkli çiçekleri vardır. Bol miktarda oksalik asit içeren ekşi yaprakları sebze olarak yenir. Ayrıca halk arasında yapraklarından hazırlanan lâpalar çıban tedavisinde kullanılır.

////////////

Rumex acetosella

From Wikipedia, the free encyclopedia

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (May 2014) (Learn how and when to remove this template message)

Rumex acetosella
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Core eudicots
Order:	Caryophyllales
Family:	Polygonaceae
Genus:	Rumex
Species:	R. acetosella
Binomial name
Rumex acetosella L.
Synonyms[1]
Acetosella vulgaris (W.D.J. Koch) Fourr.

Rumex acetosella, commonly known as sheep's sorrel, red sorrel, sour weedand field sorrel, is a species of flowering plant in the buckwheat familyPolygonaceae. The plant and its subspecies are common perennial weeds. It has green arrowhead-shaped leaves and red-tinted deeply ridged stems, and it sprouts from an aggressive and spreading rhizome. The flowers emerge from a tall, upright stem. Female flowers are maroon in color.

Contents

  [hide] 

1Distribution and habitat

2Description

3Culinary uses

4References

5External links

Distribution and habitat[edit]

The plant is native to Eurasia and the British Isles,^[2] but it has been introduced to most of the rest of the northern hemisphere. It is commonly found on acidic, sandy soils in heaths and grassland.^[2] It is often one of the first species to take hold in disturbed areas, such as abandoned mining sites, especially if the soil is acidic.Livestock will graze on the plant, but it is not very nutritious and is toxic in large amounts because of oxalates. The American Copper or Small Copper butterfly depends on it for food.

Description[edit]

A perennial herb that has a slender and reddish upright stem that is branched at the top, reaching a height of 18 inches (0.5 meters). The arrow-shaped leaves are small, slightly longer than 1 inch (3 cm), and smooth with a pair of horizontal lobes at the base. It blooms during March to November, when yellowish-green (male) or reddish (female) flowers develop on separate plants at the apex of the stem, which develop into the red fruits (achenes).

Rumex acetosella is widely considered to be a hard-to-control noxious weed due to its spreading rhizome. Blueberry farmers are familiar with the weed because it thrives in the same conditions under which blueberries are cultivated.

Culinary uses[edit]

There are several uses of sheep sorrel in the preparation of food including a garnish, a tart flavoring agent, a salad green, and a curdling agent for milk in cheese-making.^{[citation needed]} The leaves have a lemony, tangy or nicely tart flavor. It is also known as sheep shower in parts of the country^[which?] and there is a recipe for sheep shower wine online.^{[citation needed]}

References[edit]

Jump up^ GRIN Acetosella vulgaris

^ Jump up to:^a b Stace, C.A. (2010). New flora of the British isles (Third ed.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. p. 450.ISBN 9780521707725.

Rumex acetosella Flora of North America

Weed of the Week - United States Department of Agriculture Forest Service

External links[edit]

Wikimedia Commons has media related to Rumex acetosella.

Missour Plants, More pictures

Categories: 

Invasive plant species

Flora of Europe

Medicinal plants

Rumex

Flora of Asia

Plants described in 1753

Taxa named by Carl Linnaeus

&&&&&&&

امل کچائی

بفتح الف و میم و سکون لام و ضم کاف و فتح جیم فارسی و الف و یای

ماهیت آن

نباتی است هندی صحرائی خارناک و برک آن شبیه ببرک تمر هندی و از ان کوچکتر

طبیعت آن

سرد و تر

افعال و خواص آن

آشامیدن آب برک آن بقدر چهار پنج توله که ظرفی آهنی را بر آتش کذارند تا خوب کرم کردد و آب برک آن را صاف کرده در ان ریزند و مقدار یکدو ماشه نمک طبرزد که نمک لاهوری نامند نرم سوده در ان ریزند و در ظرف دیکر ریخته نیمکرم بیاشامند تا پنج روز نهایت تا هفت روز نهار بدین دستور جهت حمیات حاده و انتشار هوا در عروق مرضی که در بنکاله می شود بسبب آن حدت و التهاب در اعضا و عطش مفرط و اختلاط عقل و هذیان و حرارت و حمی صاحب آن را عارض کردد مفید است و درین ایام اجتناب از لبنیات و حموضات و اغذیۀ نفاخه واجب و لازم دانند و اهل بنکاله برک خشک آن را نیز در آب جوشانیده آب آن را می آشامند و بخار آن را می کیرند برای امراض مذکوره و حمیات حاده.

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&

ام وجع الکبد

ماهیت آن

کیاهی است باریک تر از بقله کل آن اغبر و برک آن ریزه اغبر کوسفند آن را دوست می دارد و می چرد آن را و ربیعی است و تا اوائل زمستان می ماند

افعال و خواص آن

جهت اوجاع کبد صفراوی مفید

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////////////

ام‌ وجع‌ الكبد (مادر درد كبد)

Herniaria glabra L .

از خانواده‌PAronyehiaceae

انگليسي‌Rupturewort  ,  Turk's herb

نام‌هاي‌ رايج‌: نبات‌ الشيخ‌ (عربي‌).

ام‌ وجع‌ الكبد گياه‌ كوچك‌ يكساله‌ يا پايا با ساقه‌هاي‌ بي‌كرك‌ و معمولاً خوابيده‌است‌. برگهاي‌ آن‌ كوچك‌ به‌ طول‌ 1 ـ 50 سانتيمتر، متقابل‌، بدون‌ كرك‌، نيزه‌اي‌ و تيزاست‌. گلها بسيار كوچك‌ (حدود يك‌ ميلي‌متر) به‌ رنگ‌ زرد مايل‌ به‌ سبز به‌صورت‌خوشه‌هاي‌ محوري‌ 10 ـ 50 تايي‌ است‌. نوع‌ كركدار اين‌ گياه‌ با داشتن‌ كركهايي‌برروي‌ برگ‌ و ساقه‌ متمايز مي‌شود.

ام‌ وجع‌ الكبد داراي‌ گيلوكوزيدي‌ به‌نام‌ هرنيارين‌، هموليتيك‌، ساپونين‌،مقداري‌ اسانس‌ روغني‌ فرار، مقدار كمي‌ از نوعي‌ الكالوئيدي‌ به‌نام‌ پاروني‌ كين‌،مقدار كمي‌ تانن‌ واترمتيليك‌ اميلي‌ فرون‌ است‌.اثر تسكين‌ دهنده‌ فرآورده‌هاي‌ اين‌ برروي‌ الياف‌ ماهيچه‌اي‌ مثانه‌، به‌علت‌وجود اين‌ ماده‌ (اترمتيليك‌ اميلي‌ فرون‌) مي‌دانند.

خواص‌ و اثرات‌ دارويي‌ : طبع‌ ام‌ وجع‌ الكبد گرم‌ و خشك‌ است‌.

ام‌ وجع‌ الكبد داراي‌ خواص‌ خلط‌آور، ضد تشنج‌، تصفيه‌ كننده‌ خون‌،ادرارآور، قابض‌، مسكن‌ است‌.

از ام‌ وجع‌ الكبد در موارد آب‌ آوردن‌ انساج‌، خيز (ادِم‌ْ)، خيز عمومي‌ بدن‌, كمي‌ترشح‌ و دفع‌ ادرار، نزله‌ مثانه‌، حبس‌ البول‌، بيماريهاي‌ كليه‌ و مثانه‌، نزله‌ ششي‌،افزايش‌ اوره‌ خون‌، آلبومينوري‌، دردهاي‌ سنگ‌ كليه‌، سل‌ ريوي‌، زردي‌، قولنج‌هاي‌كبدي‌، ترشحات‌ زنانگي‌ (مهبلي‌)، بيماريهاي‌ پوست‌ با منشاء وجود سموم‌ مختلف‌ درخون‌، ضعف‌ قواي‌ بينائي‌ چشم‌ با منشا وجود آلبومين‌ و اوره‌ در ادرار مورداستعمال‌ قرار مي‌گيرد. عصاره‌ آبي‌ گياه‌ نرم‌كننده‌ و لطيف‌ كننده‌ پوست‌ است‌.

http://greener1391.blogfa.com/post/180

/////////////

علف ترکی (Herniaria glabra) در خانواده میخکیان قرار دارد. این گیاه در سراسر اروپا، ایران، قفقاز و ترکیه رشد می‌کند. علف ترکی گیاهی دائمی و همیشه سبز است.[۱]

پانویس[ویرایش]

پرش به بالا ↑ علف ترکی glassy-garden.com

Wikimedia Commons logo رسانه‌های مرتبط با Herniaria glabra در ویکی‌انبار

//////////////

به آذری:

Çılpaq herniyar (lat. Herniaria glabra)^[1] — herniyar cinsinə aid bitki növü.^[2]

Mənbə[redaktə | əsas redaktə]

Jump up↑ Nurəddin Əliyev. Azərbaycanın dərman bitkiləri və fitoterapiya. Bakı, Elm, 1998.

Jump up↑ Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.

//////////

Herniaria glabra

From Wikipedia, the free encyclopedia

Herniaria glabra
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Core eudicots
Order:	Caryophyllales
Family:	Caryophyllaceae
Genus:	Herniaria
Species:	H. glabra
Binomial name
Herniaria glabra L.

Herniaria glabra, known as smooth rupturewort, is a plant of the familyCaryophyllaceae. Growing in North America and Europe, it is believed to havediuretic properties. It contains herniarin, a methoxy analog of umbelliferone^[1]

References[edit]

Jump up^ Herniarin on www.liberherbarum.com

External links[edit]

 Media related to Herniaria glabra at Wikimedia Commons

This Caryophyllales article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.

Categories: 

Caryophyllaceae

Flora of Europe

Flora of Lebanon

Plants described in 1753

Caryophyllales stubs