مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (دوازدهم) 2

بامیه . [ م ِ ی َ / ی ِ ] (اِ) بامیا. قسمی از بقولات است دراز به قدر یک انگشت یا بیشتر که از آن خورش پزند. (فرهنگ نظام ). ثمر نباتی است و در بلاد مصر میشود، سیاه و صلب بقدر کرسنه و شیرین طعم و با اندک لزوجتی و در غلافی مخمس شکل و دو طرف آن اندک باریک و بر آن زغبی شبیه به زغب [ کرک ] لسان الثور [ وهم بر تمام نبات آن ] و نبات آن بقدر درخت ختمی و به هیئت آن در شعب و اغصان و لحاد اندک سرخ رنگ و برگ آن شبیه برگ دلاع . و اهل مصر آنرا در خامی و نرمی با غلاف پخته با گوشت میخورند و بعد پخته شدن و صلب گشتن آرد کرده میخورند. (از مخزن الادویه ص 132). و رجوع به بامیا شود. || قسمی شیرینی . گونه ای از زلبیا (زلیبیا) که بشکل بامیا پزند. قسمی از شیرینی است که در شکل شبیه به بامیه است . (از فرهنگ نظام ).

////////////

بامیه

اشاره

در کتب طب سنتی فارسی، بامیه می‌نویسند به فرانسوی‌Gimbo وGombaud وKetmie comestible و به انگلیسی‌Okra وGumbo گفته می‌شود. گیاهی است از خانواده پنیرک‌Malvaceae نام علمی آن‌Abelmoschus esculentus Moench . و مترادف آن‌Hibiscus esculentus L . است.

مشخصات

بامیه گیاهی است از خویشان نزدیک پنبه و کنف. ظاهرا موطن اصلی آن افریقا و یا مناطق گرم آسیا است، ولی به‌هرحال به سایر مناطق دنیا رفته و در حال حاضر در اغلب کشورها و مناطق معتدله و حتی سرد کاشته می‌شود. بامیه اصولا یک گیاه گرمسیری است و در شرایط مناسب اقلیم گرم، گیاه چند ساله است، ولی در مناطق معتدل و سرد که کاشته شود چون تحمل سرمای زمستان را ندارد به صورت گیاه یکساله درمی‌آید.

بامیه گیاهی است بلند برگهای آن دارای بریدگی و چاک‌دار که برگ را به چند قسمت تقسیم می‌کند و هر قسمت از برگ نوک‌تیز است، شبیه برگ پنبه، گلهای آن درشت شبیه گلهای خانواده پنیرک به رنگ زرد یا سفید، کبسول میوه دراز نوک‌تیز سبزرنگ و لعاب‌دار. دانه‌های آن بی‌بو.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 17

معمولا میوه‌های نارس و سبز بامیه چیده شده و مصرف می‌شود هم از نظر غذایی و هم برای مصارف دارویی. تکثیر بامیه از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد که در نواحی معتدل ایران بین اواخر فروردین تا خرداد کاشته می‌شود.

معمولا بذر را یک شبانه‌روز خیس می‌کنند و به این ترتیب سبز شدن آن تسریع می‌شود فاصله بین خطوط کاشت را در حدود یک متر می‌گیرند و پس از اینکه گیاه سبز شد تنک کرده و فاصله بین بوته‌های بامیه روی خط را حدود 40- 30 سانتی‌متر می‌گذارند. بذر باید در عمق 2- 1 سانتی‌متر بسته به نوع خاک زیر خاک کاشته شود.

ترکیبات شیمیایی

از نظر ترکیبات شیمیایی غلاف یا میوه بامیه منبع غنی از لعاب وPectin است و از نظر آهن و کلسیم نیز قابل توجه است در غلاف میوه تازه سبز بامیه در حدود 520 واحد بین المللی ویتامین‌A می‌باشد و به علاوه دارای تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین و سرانجام ویتامین‌C یا اسکوربیک اسید است.

در هندوستان بررسی‌های شیمیایی در مورد استعمال لعاب میوه نارس بامیه به عنوان جانشین پلاسما انجام گرفته است و این بررسی‌ها در مورد حیوانات شده و از لعاب میوه بامیه که به طریق آزمایشگاهی تهیه می‌شود برای افزایش حجم خون حیوان استفاده شده و نتایج رضایت‌بخشی داده است. برای تسریع در این جانشینی مقداری کم از خون حیوان به محلول تهیه شده اضافه شده و نتیجه سریع‌تر و بهتر گرفته شده است. در این محلول که از لعاب میوه نارس بامیه برای جانشینی پلاسما تهیه می‌شود مواد دی- گالاگتوز[43]، ال- رامنوز[44] و دی- گالاکتو- رونیک اسید[45] [ولث اف اندیا] وجود دارد.

تمام گیاه بامیه معطر است و عطری شبیه عطر میخک از آن متصاعد می‌شود و برگ و ساقه‌های بامیه دارای‌Iodine است. دانه‌های رسیده آن در حدود 22- 16 درصد روغن دارد که خوراکی است. در گلهای آن دو نوع فلاونول پیگمان 46] به نام گوسی‌پتین 47] و کوورستین 48] وجود دارد.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 18

در هریک صد گرم بامیه خام نارس مواد زیر موجود است:

آب 9/ 88 گرم، پروتئین 4/ 2 گرم، مواد قندی و سایر هیدراتهای کربن 6/ 7 گرم، خاکستر 8/ 0 گرم، کلسیم 92 میلی‌گرم، فسفر 51 میلی‌گرم، آهن 6/ 0 میلی‌گرم، سدیم 3 میلی‌گرم، پتاسیم 249 میلی‌گرم، تیامین 17/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 21/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 1 میلی‌گرم، ویتامین‌C 31 میلی‌گرم، ویتامین‌A 520 واحد بین المللی.

خواص- کاربرد

بامیه نارس پخته به عنوان سبزی لذیذ و مقوی است. جوشانده میوه نارس بامیه مقوی و نرم‌کننده و لطیف‌کننده پوست و مدر است. در ناراحتی‌های نزله‌ای که منجر به التهاب یک غشای مخاطی همراه ترشح است و همچنین در موارد سوزش مجرای ادرار در موقع ادرار کردن و احساس درد در موقع ادرار و بالاخره در موارد سوزاک مفید است. لعاب حاصل از میوه و تخم آن نیز نرم‌کننده است و برای سوزاک مفید است. از برگهای آن به عنوان ضماد نرم‌کننده استفاده می‌شود. تخم بامیه معرق است و محرک قلبی و ضد اسپاسم است.

در چین از گل و تخم و ریشه و میوه آن به عنوان دارو استفاده می‌شود و نرم کننده و مدر است و برای تسهیل زایمانهای مشکل تجویز می‌شود. در استعمال خارجی ضماد آن روی انواع زخمها گذارده می‌شود و التیام‌دهنده است. از جوشانده میوه آن برای معالجه سوزاک و سوزش مجرای ادرار استفاده می‌شود و از جوشانده ریشه آن برای معالجه سیفیلیس استفاده می‌شود. در هندوچین از ریشه بامیه مانند جانشین خطمی استفاده می‌شود. میوه سبز تازه بامیه منبع غنی ویتامین‌B است. شربتی از جوشاندن آن در فیلیپین تهیه می‌شود و برای زخم گلو و گرفتگی صدا بسیار مفید است.

بامیه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و تر و تری آن از سایر بقول بیشتر است، از نظر خواص بامیه برای مزاجهای گرم خوب است. میوه نارس آن را با گوشت پخته می‌خورند و در هندوستان معتقدند که مقوی باه است. در صورتی که اشخاص سردمزاج بخواهند بامیه بخورند برای اینکه سردی آن ضرر نرساند و عوارضی ایجاد نکند باید با ادویه گرم میل کنند.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 19

///////////////

بامیه

بفتح با و الف و کسر میم و فتح یاء مثناه تحتانیه و ها

ماهیت آن

ابن بیطار کفته ابو العباس نوشته ثمر نباتی است و در بلاد مصر می شود سیاه صلب بقدر کرسنه و شیرین طعم و با اندک لزوجتی و در غلافی مخمس شکل و دو طرف آن اندک باریک و بر ان زغبی شبیه بزغب لسان الثور و همچنین بر تمام نبات آن و نبات آن بقدر درخت خطمی و بهیأت آن در شعب و اغصان و لحا و اندک سرخ رنک و برک آن شبیه ببرک دلاع در ابتدای رستن سه سه در عرقی و کل آن مثل کل شجرۀ ابی ملک کبیر در شکل و مقدار و اهل مصر آن را در خامی و نرمی با غلاف پخته با کوشت می خورند و بعد پخته شدن و صلب کشتن آرد کرده می خورند و در بغداد و نواح آن تیز می شود اهل آنجا نیز می خورند آن را

ص: 389

طبیعت آن

سرد و تر و تری آن زیاده از سائر بقول

افعال و خواص آن

قلیل الغذاء و خون متولد آن ردی و بعضی کفته موافق اصحاب امزجۀ حاره است مصلح آن خوردن با مری و توابل حاره بسیار داخل آن نمودن در طبخ و شبیه بدین ثمری در بنکاله می شود و اکثر چهار پهلو و بعضی پنج پهلو و بسیار لعاب دار و آن را ولایتی پلول می نامند و در هندی بهندی می کویند نبات آن شبیه بخطمی در جمیع اجزا و سرشاخهای آن اندک سرخ رنک و برک آن نیز شبیه ببرک خطمی و خروع و کل آن شبیه بکل پنبه در رنک و شکل و ثمر آن را در خامی با کوشت پخته می خورند و بی کوشت لذیذ می شود و می کویند که مولد منی و مقوی باه است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

//////////////

بامیه گیاهی است گل‌دار از خانواده پنیرکیان که زادگاهش آسیا یا آفریقاست. مصری‌ها در قرن ۱۲ یا ۱۳ میلادی این گیاه را می‌کاشته‌اند.

محتویات

  [نمایش] 

ساختمان گیاه[ویرایش]

 بامیه گیاهی است گرم‌سیری که در نقاط سرد، کم‌رشد و کم‌محصول می‌شود. گیاه دارای ساقه راست، پوشیده از تار و ارتفاع ۵/. تا ۱ متر ( گاهی ۲ متر) است. برگهائی به شکل قلب تخم فرعی مرکب از ۵-۳ لوب و گلهایی منفرد درکناره برگها دارد. رنگ گلبرگهای آن زرد ولی در قسمت وسط قرمز رنگ است. میوه هرمی شکل، دراز و محتوی دانه‌های پوشیده از تار دارد.

مصرف غذایی[ویرایش]

در اروپای شرقی در اطراف دریای مدیترانه بیش از سایر نقاط از این سبزی مصرف می‌شود. در ترکیه بامیه را خشک و برای مصرف زمستان ذخیره می‌کنند. در ایران برای تهیه خورش بامیه از آن استفاده میشود که غذای معروف جنوب ایران است.

نگارخانه[ویرایش]

• 

گل بامیه

• 

قطعات بامیه خام

• 

بامیه سرخ شده

• 

ترشی بامیه

• 

سوشی با قطعات بامیه

• 

بامیه خشک شده در بازاری در بوسنی و هرزگوین

ارزش غذایی[ویرایش]

• کالری=۱۲۹
• آب=۹۰٫۱۷ گرم
• پروتئین=۲٫۰۰ گرم
• چربی = ۰٫۱۰ گرم
• کربوهیدرات=۷٫۰۳ گرم
• فیبر=۳٫۲ گرم
• قند=۱٫۲۰ گرم

ارزش غذایی[ویرایش]

Okra, raw
مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی	۳۳ کیلوکالری (۱۴۰ کیلوژول)
کربوهیدرات‌ها	۷٫۴۵ g
قندها	۱٫۴۸ g
فیبر	۳٫۲ g
چربی	۰٫۱۹ g
پروتئین	۲٫۰۰ g
آب	۹۰٫۱۷ g
ویتامین آی معادل	۳۶ میکروگرم (۴٪)
تیامین (ویتامین ب۱)	۰٫۲ میلی‌گرم (۱۵٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)	۰٫۰۶ میلی‌گرم (۴٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)	۱ میلی‌گرم (۷٪)
ویتامین C	۲۳ میلی‌گرم (۳۸٪)
ویتامین E	۰٫۲۷ میلی‌گرم (۲٪)
ویتامین K	۳۱٫۳ میکروگرم (۳۰٪)
کلسیم	۸۲ میلی‌گرم (۸٪)
آهن	۰٫۶۲ میلی‌گرم (۵٪)
منیزیم	۵۷ میلی‌گرم (۱۵٪)
پتاسیم	۲۹۹ میلی‌گرم (۶٪)
روی	۰٫۵۸ میلی‌گرم (۶٪)
درصدها نسبی‌اند منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

منابع[ویرایش]

• ویکی‌پدیای انگلیسی
• دانشنامه رشد

///////////////

البامية أو القناوية^[1] (في تونس والجزائر) أو الملوخية^[2] (في المغرب) أو المسكي المغذي (الاسم العلمي:Abelmoschus esculentus) (بالإنجليزية: Okra) (بالفرنسية: Le gombo) هي نوع نباتي يتبع جنس المسكي من الفصيلة الخبازية.^{[3][4] [5] [6]}. وهي تؤكل ثمارها الخضراء والنوع حولي أو ذات حولين. يصل طول النبات إلى 2 متر. الأوراق عريضة يصل طولها ما بين 10 إلى 20 سم. راحية palmate بها من 5 إلى 7 فصوص. الأزهار محيطها يتراوح ما بين 4 إلى 8 سم ، كل زهرة تتكون من 5 بتلات يتدرج لونها من الأبيض إلى الأصفر مع بقع إرجوانية على قاعدة كل بتلة. الثمار كبسولية قد يصل طولها إلى 20 سم ، تحتوي على الكثير من البذور وتؤكل ثمارها مطبوخة وهي قرون مستطيلة مغطاة بزغب ناعم.

محتويات

  [أظهر] 

البامية في القدم[عدل]

عرف البشر البامية منذ القدم وفي العصرين الإغريقي والروماني الذي مرا على مصر زرعت البامية ووجدت صور منحوتة لها على معابد فرعونية وهي تتوطن في المناطق الحارة عموماً في أفريقيا وآسيا. نشأت الباميا في إفريقيا الاستوائية وبدأت زراعتها في الشرق الأوسط والهند منذ فترة طويلة، وفي القرن التاسع عشر الميلادي شوهدت نباتات البامية البرية على ضفاف النيل الأبيض في السودان. هذا وقد تم إدخال البامية للمرة الأولى إلى أوروبا بواسطة فاتحي الأندلس المسلمين. وقد وصف العالم أبو العباس النباتي، أحد مواطني اشبيلية، وصف نبات البامية وصفاً دقيقاً في عام 1216 للميلاد. وبمجرد اكتشاف العالم الجديد (الأمريكتين) نقلت البامية مع المهاجرين إلى هناك وعرفت في البرازيل في عام 1658 للميلاد. وتوجد الآن عدة أصناف محلية من البامية في جنوب الولايات المتحدة، حيث تتمتع بشعبية كبيرة هناك، كما توجد أصناف كثيرة منها في إفريقيا وحولحوض البحر الأبيض المتوسط. وتنقَّل النوع الثاني من رتبة (المالفيسي)، المسمى (بالروزيل)، في الاتجاه المعاكس للبامية، فقد انتقل من جزر الهند الغربية إلى إفريقيا ثم إلى الهند والصين ثم بقية القارة الآسيوية.

التركيب الكيميائي[عدل]

يشبه تركيب البامية وفائدتها الملوخية لوجود المادة الغروية في كليهما ويتألف تركيب البامية من :

• 8.3 % من ماءات الفحم
• 2 % بروتين
• 1.1% رماد
• 0.2 % دهن
• 1.4 % ألياف وبعض المواد الغذائية ومقدار متوسط من فيتامين(أ)

الفوائد الطبية[عدل]

ورق نبات البامية من زاوية مختلفة.

وصفت البامية بأنها جيدة التغذية وهي ملينة للمعدة وتحارب الإمساك في الغالب إلا أنها تسبب ـ لبعض الأشخاص ـ تعباً في معدتهم وقيئاً وتعالج بخلطها بنباتات أخرى أقل غروية منها , وتطبخ البامية بعدة طرق وتعلب أو تجفف وينتج عن سيقانها والثمار الناضجة نوع من الألياف يستعمل في صناعة النسيج والورق .

بامية بالزيت[عدل]

يمكن أن تقدّم البامية بالزيت كنوع من أنواع المقبّلات، فتحضّر من البامية، الطماطم، البصل، معجون الطماطم، الثوم، الكزبرة، زيت الزيتون، عصير الليمون الحامض والملح.^[7]

ورق نبات البامية.

المعلومات الغذائية عن الباميه مع اللحم[عدل]

تحضر الباميه مع اللحم باستخدام الباميه، اللحم، الطماطم، الثوم، الكزبرة، ليمون الحامض، القرفة، الزيت النباتي، الهيل، البهار والملح. تحتوي وجبة الباميه مع اللحم (300غ تقريباً) بحسب موقع شهية، على المعلومات الغذائية التالية:^[8]

• السعرات الحرارية: 344
• الدهون: 24
• الدهون المشبعة: 8
• الكوليسترول: 60
• الكاربوهيدرات: 17
• البروتينات: 18

انظر أيضاً[عدل]

• المسكي
• قائمة أنواع المسكي

مراجع[عدل]

1. ^ «موضوع.كوم»
2. ^ «ماروك كويزين.كوم»
3. ^ موقع لائحة النباتات مسكي مغذي تاريخ الولوج 12 ابريل 2012
4. ^ موقع لائحة النباتات أنواع المسكي تاريخ الولوج 12 ابريل 2012
5. ^ ديفيد جلدهيل (2008). أسماء النباتات. مطبعة جامعة كامبرديج. ISBN 978-0-521-86645-3.
6. ^ موقع zipcodezoo.com مسكي مغذي تاريخ الولوج 25 مايو 2012
7. ^ وصفة البامية بالزيت
8. ^ وصفة البامية مع اللحم مع معلوماتها الغذائية

قالب:نبات المسكي

• بوابة أفريقيا

• بوابة مطاعم وطعام

• بوابة علم النبات

في كومنز صور وملفات عن: بامية

معرفات الأصنوفة موسوعة الحياة: 584458 GBIF: 3152707 PlantList: kew-2609574 Tropicos: 19601060 ITIS: 21770 ncbi: 455045 IPNO: 558006-1 GRIN: ps://npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomydetail.aspx?id=619 FOC: 200013666 PLANTS: ABES AFPD: 166536

ضبط استنادي GND: 4329665-8 NDL: 00568807

تصنيفات: 

• نباتات طبية في أفريقيا
• زراعة إستوائية
• نباتات طبية
• مسكي
• خبازية
• أنواع نباتية

///////////////

به دیوِهی (مالدیوی)

ބާމިޔާ(ސައިންޓިފިކް ނަން: Abelmoschus esculentus)ނުވަތަ (އިނގިރޭސި ބަހުން: Okra)އަކީ އަރި އަރިޔަށްހުންނަ، ދަވަގިނަ، ތޮޅިއެކެވެ. ބާމިޔާ ތޮޅިޔަކީ ވަރަށްމޮޅު ތަރުކާރީއެކެވެ. ދިވެހި ބަހުން ބާމިޔާ ގަސް، އަދި ބާމިޔާ ތޮޅި އަށް ވެސް އާންމުކޮށް ކިޔައިއުޅެނީ ބާމިޔާ އެވެ. ބާމިޔާ ގަހަކީ އާންމުކޮށް 2 މީޓަރުގެ އުސްމިނަށް ހެދޭ ގަހެކެވެ. ބާމިޔާ ގަހުގެ ފަތުގެ ދިގުމިނުގައި 20-10 ސެންޓިމީޓަރު ވަރުހުރެއެވެ. ބާމިޔާ ގަހުގެ މަލުގެ ވަށަމިނުގައި 8-4ސެންޓިމީޓަރު ވަރުހުރެއެވެ. ދިވެހިން އާންމު ގޮތެއްގައި ބާމިޔާ ބޭނުންކުރަނީ ރިހަ ކައްކައިގެން ކެއުމަށެވެ.

///////////

به عبری بامیا:

במיה (שם מדעי: Abelmoschus esculentus, אבלמוסקוס נאכל) היא צמח מאכל ממשפחת החֶ‏‏למיתיים. במיה היא צמח חד-שנתי, המגיע לגובה של שני מטרים, העלים הם רחבים בגודל של 10 - 20 ס"מ. התרמילים נעשים ראויים לאכילה לאחר בישול.

הבמיה בעלת פרח צהוב הפורח רק יום אחד ולאחר מכן מתפתח פרי הבמיה מתחתיו.

////////////

به کردی بامیه:

Bamî yan jî bamye nebateke ji malbata baqilan e. Bi giştî, ji bo xwarinê tê çandin. Gelek cureyên wê hene.

Xwarin[biguherîne]

Ji bamiyê gelek xwarinên goşt û bê goşt tên çêkirin.

Beyt: Îlahî meke qismetê min tu car evan bamiyeê mirarê mirar... Şêx Muhyedînê Hênî. M. Birhanê Tarînî.

Girêdanên derve[biguherîne]

• http://www.lotikxane.com/arsiv/lotikxane.com.xwerist.htm

////////////////

به اردو بهندی:

بھنڈی ( حیاتیاتی نام: Abelmoschus ) ایک پودے کا پھل ہے جسے سبزی کے طور پر استعمال کیا جاتا ہے۔ اس کا رنگ عموماً سبز ہوتا ہے ۔ ایشیاء اور افریقہ کے بیشتر علاقوں میں کاشت ہوتا ہے۔ ہندوستان و پاکستان میں اسے سبز کھایا جاتا ہے۔ اس کا پودا دو میٹر تک لمبا ہو جاتا ہے۔

///////////

به پنجابی پندی:

بھنڈی یا پنڈی اک پھلوالے بوٹے دا ناں اے۔ جیدے کچے فروٹ نوں سبزی لئی ورتیا جاندا اے۔ ایہدے اصل دیس تے رپھڑ اے جے ایہ دکھنی ایشیا‏ء دا اے، ایتھیوپیا دا اے یا لیندے افریقہ دا اے۔ ایہ چاڑی بوٹا دنیا دے گرم گلے تھانواں تے اگایا جاندا اے۔

وکھالہ[لکھو]

بھنڈی دا بوٹا 2 میٹر تک اچا جاندا اے۔ ایہدے پتے 10–20 سینٹی میٹر تک لمے چوڑے ہوندے نیں تے 5–7 چنجاں ہوندیاں نیں۔ اوہدا پھل 4–8 سینٹی میٹر گھیر دا ہوندا ے۔ ایہدے پھل وچ 5 چٹیاں پیلیاں پتیاں ہوندیاں نیں بنہاں دے مڈھ وچ رتہ یا جامنی نشان ہوندا اے۔ ایہدا فروٹ 18 سینٹی میٹر لما ہوندا اے جیدے اندر کئی بی ہوندے نیں۔

100 گرام بھنڈی وچ 33 کلو کلوری طاقت ہوندی اے۔

///////////

به پشتو: بېنډۍ (په انگرېزي: Okra) يو ډول سابه باب دي چې د خوړو په توگه کارېږي.

////////////

به سندی:

ڀينڊي ( سائنسي نالو: Abelmoschus ) هڪ ٻوٽي جو ميوو آهي جنهن کي سبزي جي طور تي استعمال ڪيو ويندو آهي. هن جو رنگ سائو هوندو آهي۔ ايشيا ۽ آفريڪا جي ڪافي علائقن ۾ پوکي ويندي آهي. هن جو ٻوٽو ٻه ميٽرن تائين ڊگهو ٿي سگهي۔

////////////

به کردی سورانی:

بامێ‌ ده‌وڵه‌مه‌نده‌ به‌ڕیشاڵ‌و كانزا‌و ڤیتامینه‌كانی‌ (ئه‌ی‌، سی‌‌و ب6) ترشی‌ فولیك‌و كالسیۆم‌و زنك، بۆ ئافره‌تی‌ دووگیان زۆر به‌سووده‌‌و به‌سوودیشه‌ بۆ ڕزگاربوون له‌كۆلیستڕوڵی‌ خراپ‌و ژه‌هره‌كان‌و زیاده‌ی‌ ترشه‌ڵۆكی‌ كۆئه‌ندامی‌ هه‌رس، كه‌مترین گه‌رمۆكه‌ی‌ گه‌رمیشی‌ تیادایه‌.

پۆلەکان: 

• وتارە بێ‌ سەرچاوەکان
• ڕوەکە ڕیشاڵییەکان
• ڕوەکە پزیشکییەکانی ئەفریقا

/////////////

به آذری بامیه:

Bamiyə (lat. Abelmoschus esculentus, əvvəlki adı lat. Hibiscus esculentus) — əməköməcikimilər fəsiləsininabelmoş cinsinə aid birillik bitki növü.

Hündürlüyü 1,5 m-ə çatır. Xarici görünüşünə və çiçəklərinə görə pambıq koluna oxşayır. Vətəni Şərqi Afrikadır.

Bamiyənin yetişməmiş meyvəsi tərəvəz kimi işlədilir (xörəyə tökülür, salat və konserv hazırlanmasında istifadə edilir); gövdəsindən qaba lif alınır. Qovrulmuş toxumundan qəhvə surroqatı hazırlanır. Tropik və subtropik ölkələrdə, Şimali Amerika və Cənubi Avropada bir çox sortu yetişdirilir. Bamiyə Azərbaycanda da (əsasən Xaçmaz rayonunda) əkilir.

/////////////

به ترکی بامیه:

Bamya (Abelmoschus esculentus), ebegümecigiller (Malvaceae) familyasından ılık iklimlerde yetişen bir yıllık bitkitürü.

///////////////

به سواحلی مبامیا یا مبیندا:

Mbamia au mbinda (Abelmoschus esculentus) ni kichaka ambacho matunda yake (mabamia au mabinda) huliwa sana katika kanda za tropiki, mara nyingi kama supu yenye kuteleza.

///////////

Okra

From Wikipedia, the free encyclopedia

For other uses, see Okra (disambiguation).

"Bhindiभिंडी" redirects here. It is not to be confused with Bindi (disambiguation).

Abelmoschus esculentus(വെണ്ടയ്ക്ക)
Okra plant, with mature, and developing fruits in Hong Kong
Ladies' Finger cross section
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Malvales
Family:	Malvaceae
Genus:	Abelmoschus
Species:	A. esculentus
Binomial name
Abelmoschus esculentus (L.) Moench
Worldwide okra production
Synonyms[1]
·         Abelmoschus bammia Webb ·         Abelmoschus longifolius (Willd.) Kostel. ·         Abelmoschus officinalis (DC.) Endl. ·         Abelmoschus praecox Sickenb. ·         Abelmoschus tuberculatus Pal & Singh ·         Hibiscus esculentus L. ·         Hibiscus hispidissimus A.Chev.nom. illeg. ·         Hibiscus longifolius Willd. ·         Hibiscus praecox Forssk.

Okra or okro (US /ˈoʊkrə/ or UK /ˈɒkrə/), known in many English-speaking countries as ladies' fingers, ochro or gumbo, is a flowering plant in the mallow family. It is valued for its edible green seed pods. The geographical origin of okra is disputed, with supporters of West African, Ethiopian, and South Asian origins. The plant is cultivated in tropical, subtropical and warm temperate regions around the world.^[2]

Contents

  [show] 

Vernacular names in English-speaking nations[edit]

The name okra is most often used in the UK, United States and the Philippines, with a variant pronunciation in Caribbean English and Nigeria of okro. The wordokra is from the Igbo ọ́kụ̀rụ̀.^[3][4] The plant and its seed pods are also known as "lady's fingers".^[5] In various Bantu languages, okra is called (ki)ngombo or a variant,^[6] and this is possibly the origin of the name "gumbo", used in parts of the United States and the English-speaking Caribbean.^[7]

Structure and physiology[edit]

Okra plant while flowering

The species is a perennial, often cultivated as an annual in temperate climates, and often grows to around 2 m tall. It is related to such species as cotton,cocoa, and hibiscus. The leaves are 10–20 cm long and broad, palmately lobed with 5–7 lobes. The flowers are 4–8 cm in diameter, with five white to yellow petals, often with a red or purple spot at the base of each petal. The fruit is a capsule up to 18 cm long with pentagonal cross-section, containing numerous seeds.

Abelmoschus esculentus is cultivated throughout the tropical and warm temperate regions of the world for its fibrous fruits or pods containing round, white seeds. It is among the most heat- and drought-tolerant vegetable species in the world and will tolerate soils with heavy clay and intermittent moisture, but frost can damage the pods.

In cultivation, the seeds are soaked overnight prior to planting to a depth of 1–2 cm. Germination occurs between six days (soaked seeds) and three weeks. Seedlings require ample water. The seed pods rapidly become fibrous and woody, and, to be edible, must be harvested within a week of the fruit having been pollinated. The fruits are harvested when immature and eaten as a vegetable.^[8]Okra is available in two varieties, green and red. Red okra carries the same flavor as the more popular green okra and differs only in color. When cooked, the red okra pods turn green.^[9]

The most common disease afflicting the okra plant is verticillium wilt, often causing a yellowing and wilting of the leaves. Other diseases include powdery mildew in dry tropical regions, leaf spots, and root-knot nematodes.^[10]

Origin and distribution[edit]

Whole plant

Okra is an allopolyploid of uncertain parentage (proposed parents includeAbelmoschus ficulneus, A. tuberculatusand a reported "diploid" form of okra). Truly wild (as opposed to naturalised) populations are not known with certainty and the species may be a cultigen.

The geographical origin of okra is disputed, with supporters of South Asian, Ethiopian and West African origins. Supporters of a South Asian origin point to the presence of its proposed parents in that region. Supporters of a West African origin point to the greater diversity of okra in that region.

The Egyptians and Moors of the 12th and 13th centuries used the Arabic word for the plant, bamya, suggesting it had come into Egypt from Arabia, but earlier it was probably taken from Ethiopia to Arabia. The plant may have entered southwest Asia across the Red Sea or the Bab-el-Mandeb strait to the Arabian Peninsula, rather than north across theSahara, or from India. One of the earliest accounts is by a Spanish Moor who visited Egypt in 1216 and described the plant under cultivation by the locals who ate the tender, young pods with meal.^[7]

From Arabia, the plant spread around the shores of the Mediterranean Sea and eastward. The plant was introduced to theAmericas by ships plying the Atlantic slave trade^[11] by 1658, when its presence was recorded in Brazil. It was further documented in Suriname in 1686. Okra may have been introduced to southeastern North America from Africa in the early 18th century. By 1748, it was being grown as far north as Philadelphia. Thomas Jefferson noted it was well established inVirginia by 1781. It was commonplace throughout the southern United States by 1800, and the first mention of differentcultivars was in 1806.^[7]

As food[edit]

Okra, raw
Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
Energy	138 kJ (33 kcal)
Carbohydrates	7.45 g
Sugars	1.48 g
Dietary fiber	3.1 g
Fat	0.19 g
Protein	2.00 g
Vitamins
Vitamin A equiv.	(5%) 36 μg
Thiamine (B1)	(17%) 0.2 mg
Riboflavin (B2)	(5%) 0.06 mg
Niacin (B3)	(7%) 1 mg
Vitamin C	(28%) 23 mg
Vitamin E	(2%) 0.27 mg
Vitamin K	(30%) 31.3 μg
Minerals
Calcium	(8%) 82 mg
Iron	(5%) 0.61 mg
Magnesium	(16%) 57 mg
Potassium	(6%) 299 mg
Zinc	(6%) 0.58 mg
Other constituents
Water	90.17 g
·         Units ·         μg = micrograms • mg = milligrams ·         IU = International units
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults. Source: USDA Nutrient Database

Raw okra slices

The products of the plant aremucilaginous, resulting in the characteristic "goo" or slime when the seed pods are cooked; the mucilage contains soluble fiber. Some people prefer to minimize the sliminess; keeping the pods intact, and brief cooking, for example stir-frying, help to achieve this. Cooking with acidic ingredients such as a few drops of lemon juice, tomatoes, or vinegar may also help. Alternatively, the pods can be sliced thinly and cooked for a long time so the mucilage dissolves, as in gumbo. The immature pods may be pickled.

Okra is a popular health food due to its high fiber, vitamin C, and folatecontent. Okra is also known for being high in antioxidants. Okra is also a good source of calcium and potassium.^[12]

Stir fried okra

Okra leaves may be cooked in a similar way to the greens of beets ordandelions.^[13] The leaves are also eaten raw in salads. Okra seeds may be roasted and ground to form a caffeine-free substitute forcoffee.^[7] When importation of coffee was disrupted by the American Civil War in 1861, the Austin State Gazette said, "An acre of okra will produce seed enough to furnish a plantation with coffee in every way equal to that imported from Rio."^[14]

Greenish-yellow edible okra oil is pressed from okra seeds; it has a pleasant taste and odor, and is high in unsaturated fats such as oleic acid and linoleic acid.^[15] The oil content of some varieties of the seed can be quite high, about 40%. Oil yields from okra crops are also high. At 794 kg/ha, the yield was exceeded only by that of sunflower oil in one trial.^[16] A 1920 study found that a sample contained 15% oil.^[17] A 2009 study found okra oil suitable for use as a biofuel.^[18]

Regional preparations[edit]

Africa[edit]

·         Malawi: Okra is preferred cooked and stirred with sodium bicarbonate to make it more slimy. It is then commonly eaten with nshima (pap) made from raw maize flour or maize husks flour.

·         Nigeria: draw soup is a popular dish, often eaten with garri or cassava.

·         Zimbabwe: Okra (idelele, in Northern Ndebele derere, in Shona) is often sliced thinly and mixed with onion tomato and bicarbonate of soda and boiled to form a thick paste, served with isitshwala in Ndebele or sadza in Shona (a thick paste made from mielie-meal).

·         Sierra Leone: Okra (okro) is commonly prepared with palm oil and served with fufu.

·         Egypt: Okra (bam-ya) is prepared in several ways, either cooked as stew with ground beef and onions tomato, or made in the oven.

·         Tanzania: Okra (bamia) is typically prepared by cutting into small pieces and mix with finely chopped young pumpkin leaves. The mix is boiled with added sodium bicarbonate and table salt until well cooked to make a delicacy known asmlenda. Mlenda is then served with ugali and eaten with bare hands rather than spoons.

Americas[edit]

Okra pickles

·         Brazil: Frango com quiabo (chicken with okra) is especially famous in the region of Minas Gerais, and it is the main ingredient of caruru, a Bahian food with dende oil.

·         Caribbean: Okra is commonly eaten in soup. In Curaçao the soup is known asjambo which primarily is made out of the okra's mucilage. It is often prepared with fish and funchi, a dish made out of cornmeal and boiling water. In Haiti, it is called "callooloo" and is cooked with rice and maize, and also used as a sauce for meat. In Cuba, it is called quimbombó, along with a stew using okra as its primary ingredient. In the Dominican Republic okra is known as "molondrón". It is eaten in salad and also cooked with rice. In Trinidad and Tobago okra is used as one of the main ingredients in the thick soup-like melting-pot dish called callaloo. In Trinidad and Tobago and other West Indian territories such as Barbados it is also used as a main ingredient in the cornmeal-based meal called cou-cou that is similar to polenta.

·         United States: Gumbo, a hearty stew whose key ingredient is often okra, is found throughout the Gulf Coast of the United States and in the South Carolina Lowcountry. Reflecting the region's African and French heritage, gumbo is often cooked in cast iron pots and served over rice. Deep- or shallow-fried okra coated with cornmeal, flour, etc., is widely eaten in the southern United States.^[19] A modern preparation of Okra is breaded with corn meal, deep fried and served with ranch dressing. Several cafe and nationwide restaurant chains serve deep fried okra, typically with a side order of a sauce such as buttermilk (or ranch) dressing. Okra pickles are also popular, normally made during the summer when it is readily available at produce markets and vegetable stands. Traditional Southern American preparation is sliced okra with a light coating of self rising cornmeal and spices, and shallow fried in a skillet with no dipping sauces.

Asia[edit]

Sushi with okra slices

·         Japan: Okra increased in popularity toward the end of the 19th century, served withsoy sauce and katsuobushi as tempura, steamed with ponzu and more recently as anigiri sushi topping.

·         Malaysia: okra is commonly a part of yong tau foo cuisine, typically stuffed with processed fish paste (surimi) and boiled with a selection of vegetables and tofu, and served in a soup with noodles.

·         Philippines, okra can be found among traditional dishes like pinakbet, dinengdeng, and sinigang. Because of its mild taste and ubiquity, okra can also be cooked adobo-style, or served steamed or boiled in a salad with tomatoes, onion and bagoong.

·         India,Pakistan, Bangladesh, chopped pieces are stir-fried with spices, pickled, salted or added to gravy-based preparations such as bhindi ghosht and sambar. It is also simmered in coconut-based curries or tossed with ground mustard seeds. In India, it is also an ingredient in curries, in which it is used whole after trimming only the excess stalk and keeping the hard conical top, which is discarded at the time of eating. In South India, okra is cut into small circular pieces about 1/4 inch thick and stir-fried in oil with salt and hot pepper powder to make curry. However, when used in sambar, it is cut into pieces which are one inch thick to prevent it from dissolving when the sambar is let to simmer.

·         Vietnam, okra is an important ingredient in the dish canh chua.

Middle East and Europe[edit]

In Syria, Tunisia, Albania, Bosnia, Greece, Bulgaria, Macedonia, Iran, Iraq, Sudan, Jordan, Lebanon, Turkey, Yemen,Cyprus and Israel,^[20] fresh or dried okra is widely used in a thick stew made with vegetables and meat. Bamya, a turkishmeze dish is made with okra, olive oil and a sprinkling of lemon juice. West Asian cuisine uses young okra pods, usually cooked whole.

As fibre[edit]

Bast fibre from the stem of the plant has industrial uses.^[21]

References[edit]

1.     Jump up^ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". Retrieved 3 October 2014.

2.     Jump up^ National Research Council (2006-10-27). "Okra". Lost Crops of Africa: Volume II: Vegetables. Lost Crops of Africa. 2. National Academies Press. ISBN 978-0-309-10333-6. Retrieved 2008-07-15.

3.     Jump up^ Harper, Douglas. "okra". Online Etymology Dictionary.

4.     Jump up^ McWhorter, John H. (2000). The Missing Spanish Creoles: Recovering the Birth of Plantation Contact Languages. University of California Press. p. 77. ISBN 0-520-21999-6. Retrieved 2008-11-29.

5.     Jump up^ "Alternative Cold Remedies: Lady's Fingers Plant", curing-colds.com (accessed 3 June 2009) Archived May 13, 2009, at the Wayback Machine.

6.     Jump up^ "gumbo". Oxford English Dictionary (1st ed.). Oxford University Press. 1933.

7.     ^ Jump up to:^a b c d "Okra, or 'Gumbo,' from Africa, tamu.edu

8.     Jump up^ "Okra Seed" (PDF). Retrieved 2012-10-17.

9.     Jump up^ "Red Okra Information, Recipes and Facts". Retrieved 2015-09-30.

10.  Jump up^ "Growing okra". Department of Primary Industries and Fisheries, Queensland. 19 September 2007. Archived from the original on June 11, 2012. Retrieved 24 June 2012.

11.  Jump up^ " Okra gumbo and rice" by Sheila S. Walker, The News Courier, unknown date

12.  Jump up^ Duvauchelle, Joshua (26 May 2011). "Okra Nutrition Information". LiveStrong.com. Retrieved 24 June 2012.

13.  Jump up^ network.com: Okra Greens and Corn Saute, M.S. Milliken & S. Feniger, 1996

14.  Jump up^ Austin State Gazette [TEX.], November 9, 1861, p. 4, c. 2, copied in Confederate Coffee Substitutes: Articles from Civil War Newspapers Archived September 28, 2007, at the Wayback Machine., University of Texas at Tyler

15.  Jump up^ Martin, Franklin W. (1982). "Okra, Potential Multiple-Purpose Crop for the Temperate Zones and Tropics". Economic Botany. 36(3): 340–345. doi:10.1007/BF02858558.

16.  Jump up^ Mays, D.A., W. Buchanan, B.N. Bradford, and P.M. Giordano (1990). "Fuel production potential of several agricultural crops".Advances in new crops: 260–263.

17.  Jump up^ Jamieson, George S.; Baughman, Walter F. (1920). "Okra Seed Oil.1". Journal of the American Chemical Society. 42: 166.doi:10.1021/ja01446a023.

18.  Jump up^ Farooq, Anwar; Umer Rashid; Muhammad Ashraf; Muhammad Nadeem (March 2010). "Okra (Hibiscus esculentus) seed oil for biodiesel production". Applied Energy. 87 (3): 779–785. doi:10.1016/j.apenergy.2009.09.020.

19.  Jump up^ Madison, Deborah (2008). Renewing America's Food Traditions. Chelsea Green Publishing. p. 167. ISBN 1933392894.

20.  Jump up^ Devlin, Julia; Yee, Peter (March 2005). "Trade Logistics in Developing Countries: The Case of the Middle East and North Africa". The World Economy. 28 (3): 435–456 (445).

21.  Jump up^ De Rosa, I.M.; Kenny, J.M.; Puglia, D.; Santulli, C.; Sarasini, F. (2010). "Morphological, thermal and mechanical characterization of okra (Abelmoschus esculentus) fibres as potential reinforcement in polymer composites". Composites Science and Technology. 70 (1): 116–122. doi:10.1016/j.compscitech.2009.09.013.

External links[edit]

Wikimedia Commons has media related toAbelmoschus esculentus.

Wikibooks Cookbook has a recipe/module on ·         Okra

Look up okra in Wiktionary, the free dictionary.

·         Abelmoschus esculentus at ITIS

·         Abelmoschus esculentus (L.) Moench Medicinal Plant Images Database (School of Chinese Medicine, Hong Kong Baptist University) (traditional Chinese) (English)

·         Abelmoschus esculentus in West African plants – A Photo Guide.

Authority control

·         GND: 4329665-8 ·         NDL: 00568807

Categories: 

·         Igbo words and phrases

·         Abelmoschus

·         Tropical agriculture

·         Medicinal plants of Africa

·         Fiber plants

·         Pod vegetables

·         Soul food

·         Crops originating from Africa

&&&&&&&&

ببغا. [ ب َ ] (اِ) طوطی . (ناظم الاطباء). || عندلیب . بلبل : ببغای شیرین ادا؛ بلبل خوشخوان . (ناظم الاطباء).

///////////

طوطی .(اِ) پرنده ای است سبزرنگ از طایفه ٔ پسیتاسیده . و بمناسبت سهولت تقلید آوای آدمی قابل ملاحظه است . طوطیان عموماً در نواحی گرم و رطوبی افریقا و هند زیست میکنند. ببغاء. طوطک . معرب توته ٔ هندی است . (فهرست مخزن الادویه ). معرب توتی و آن طائری است سبز که بعرف آن را طوطا نامند و شکرشکن ، شکرفشان ، شکرمقال ، شکرین مقال ، شیرین زبان ، شیرین سخن ، شیرین تکلم ، شیرین گفتار، خوش نوا و خوش حرف از صفات اوست.

/////////

ببغا

بدو باء موحدۀ مفتوحه اول مخففه و دوم مثقله و فتح غین معجمه و الف اسم طائری است هندی و بفارسی طوطی

بهندی طوطه نامند

ماهیت آن

مرغی است سبز رنک و چند نوع می باشد سه از ان بزرک و در کوچک یکی از بزرک آن را در بنکاله مدنه نامند منقار آن سرخ و بناکوش و زیر حلق آن سرخ و سائر بدن آن سبز و بر کردن آن طوقی سیاه و بسیار خوش منظر و بتعلیم سخنکو می شود و دیکری را چندنه کویند منقار آن سرخ و بناکوش آن برنک کل کاسنی و در کردن این نیز طوق سیاهی و پرهای آن بسیار سبز و دنباله آن زرد پستئ رنک و از همه درازتر و این نیز سخن کو می کردد و دیکری را کجله نامند و منقار و سر این سیاه و بتعلیم نیز سخن کو می شود و جثۀ این بنسبت مدنه اندک باریکتر و یک صنف از کوچک آن را نریدی می نامند دو نوع می باشد یکی کله آن بنفش و منقار زرد و سائر بدن پستئ و دیکر منقار زرد و همه پستئ هر دو قسم بسیار خوش رنک و کوچک و خوش منظر و ترکیب و بعضی از نوع اول از تعلیم سخن کو می شوند و لیکن کمتر از نوع بزرک و تکلم این با صفیر است و این شبها در پنجره خود را معلق اویزان می کند و یکی دیکر از ان کوچکتر و آن را توتیه کویند کلۀ این نیز بنفش و منقار و سائر بدن آن سبز پستئ و این نیز سخن کو می کردد و هم بصفیر و هم بغیر آن و مقلد اصوات اکثر حیوانات است مانند کلاغ و خروس و غیرهما و لیکن کمتر از طوطی و انواع دیکر نیز می باشد و منقار همه مقوس و چنکل کیر از برای تصفیۀ صوت ایشان اهل بنکاله بیخ پان یعنی بیخ تانبول که خولنجان است و قرنفل و ساقۀ برک پان بنکله و فلفل سرخ و بهنکره که کیاهی است هندی می خورانند و خوراک اکثر آنها شلتوک و شیر باچلا و موز است که بهندی کیله نامند و حبوب دیکر نیز می خورند و آنچه حکیم میر محمد مؤمن در تحفه المؤمنین نوشته که از خوردن پسته و لاجورد و قرطم زودتر سخن کو می کردد این سخن در بنکاله شنیده نشده و معمول نیست شاید در جاهای دیکر و یا در ایران چنین باشد

ص: 390

طبیعت آن

در دوم کرم و در اول خشک و منسوب بمشتری است

افعال و خواص آن

بسیار بطئ الهضم و مفرح دل و جهت التیام قروح مزمنه و ضماد آن جهت رفع ثآلیل مفید و خوردن دل و زبان آن مورث فصاحت و سرعت تکلم اطفال و رافع لکنت زبان و سرکین آن جهت دفع کلف و آثار و نیکو کردن رنک رخسار و خون آن جهت ازالۀ بیاض عین نافع است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////////

طوطی‌ها عبارتند از نزدیک به ۳۷۲ گونه پرنده در ۸۶ سرده گوناگون که راستهٔ طوطی‌سانان از فروردهٔ نوآروارگان را تشکیل می‌دهند و اغلب در سرزمین‌های گرمسیر و نیمه‌گرمسیر زندگی می‌کنند. راسته طوطی‌سانان متشکل از سه بالاخانواده است که شاملطوطی‌ایان (طوطی‌های راستین)، کاکادویان (طوطی‌های کاکل سفید)، و کاکاپویان (طوطی‌های نیوزیلند) می‌شود. بیشترین تنوع طوطی‌ها در آمریکای جنوبی و استرالزی است.

طوطی‌ها انواع گوناگونی دارند که با رنگ‌های متنوع پرهای بال و پرهای سر و دم از هم متمایز می‌شوند. بال‌های طوطی‌سانان رنگین و منقارشان خمیده و کژ است، بعضی کاکل و دم کوتاه و بعضی دم دراز دارند. معمولاً از میوه‌ها و دانه‌ها استفاده می‌کنند و منقار بسیار محکمی دارند که در شکستن دانه‌های سخت به کار می‌برند. بیشتر این پرندگان دودیسی جنسی ندارند و هر دو جنسشان به یک شکل هستند. رنگ اکثر طوطی‌ها سبز می‌باشد که این رنگ با رنگ‌های روشن دیگر ترکیب شده است. گاهی نیز طوطی‌ها دارای چندیدن رنگ مختلف هستند.

طوطی در کنار زاغ، کلاغ، و غراب دارای بیشترین هوش در میان پرندگان است. این پرنده توانایی تقلید صداها را داشته و بدون درک مطلب، کلمات را تلفظ می‌کند ولی گاهی دیده شده که طوطی با مشاهده صحنه یا شخص یا رفتار دیگران کلمات مناسب و به جا استفاده می‌کند.

محتویات

  [نمایش] 

واژه‌شناسی[ویرایش]

واژهٔ طوطی معرب توتی پارسی است و معنای آن پرنده‌ای است سبز رنگ که به علت خوردن توت به آن توتی می‌گویند^{[نیازمند منبع]} هر چند که در عربی به این کلمه برای نامیدن این پرنده استفاده نمی شود. در زبان اردو و نیز به زبان هندی آن را «طوطا» می‌نامند و شکرشکن، شکرفشان، شکرمقال، شکرین‌مقال، شیرین‌زبان، شیرین‌سخن، خوش نوا و خوش حرف از صفات او هستند. در ادبیات پارسی و به ویژه در میان اشعار شعرایی چون مولوی و عطار از طوطی و صفاتش که غالباً به آمیخته با صفاتی انسانی است، به نیکی یاد شده است.

فرگشت[ویرایش]

سنگواره‌های بدست آمده از راسته طوطی‌سانان بسیار کم است که این امر باعث گمانه‌زنی در مورد نحوه فرگشت این پرنده شده است. یک سنگواره هفتاد میلیون سالهٔ ۱۵ میلی‌متری که از منقار پایینی یک طوطی در سازند لانس کریک واقع در دهکدهٔ نیوبرا درویوسیگ پیدا شده است جزو سنگواره نخستین طوطی‌هایی به‌شمار می‌آمد که در دورهٔ کرتاسه زندگی می‌کرده‌اند. در حالی که تحقیقات بعدی نشان داد که این تکه سنگواره پیدا شده احتمالاً متعلق به دایناسورهای کائگناتید (گروهی از دایناسورها که پرنده‌مانند نبوده ولی دارای منقاری شبیه به پرندگان بوده‌اند) بوده است.

چیزی که امروز به عنوان یک فرضیهٔ پذیرفته شده وجود دارد این است که راستهٔ طوطی‌سانان و اجدادشان در معرض سومین انقراض بزرگی بوده‌اند که حدود ۶۵ میلیون سال پیش در کرتاسه رخ داده است. اگر چنین فرضی درست باشد، طوطی‌ها نباید از یک جد دایناسورشان که شباهتی مورفولوژیکی با طوطی‌ها داشته است فرگشت یافته، بلکه فقط تبدیل به پرندگانی درخت‌نشین شده‌اند.

اروپا نخستین مکانی است که سنگواره طوطی‌های درخت‌نشین در آن دیده شده‌است. این نخستین تکه استخوان پیدا شده استخوانی است از بال موپسیتا تانتا که در دانمارک کشف شده است و قدمتی حدود ۵۴ میلیون سال دارد. آب و هوای اروپا در آن زمان حاره‌ای بوده است (مطابق با دوران گرم پالوئین و ائوسین). جدیدترین سنگواره‌ای که در اروپا پیدا شده است سنی حدود ۵۰ میلیون سال دارد. چند سنگواره تقریباً کامل طوطی‌مانند نیز در انگلستان و آلمان پیدا شده است. تعدادی سنگواره نیز هستند که هنوز دقیقاً تشخیص داده نشده‌اند.

چیزی که در مجموع دربارهٔ این سنگواره‌ها می‌دانیم این است که این سنگواره‌ها، سنگواره خویشاوندان طوطی‌های امروزی نیستند بلکه اجدادی از آنهایند که در نیمکرهٔ شمالی فرگشت پیدا کرده و بعدها منقرض شده‌اند. البته اینها دقیقاً حلقه‌های گمشده ما بین طوطی‌های امروزی واجدادی نیستند ولی می‌توان گفت که طوطی‌هایی هستند که همگام با طوطی‌ها و کوکاتوها از خویشاوندان و اجدادشان فرگشت پیدا کرده‌اند.

جدیدترین سنگواره‌ای که از طوطی‌های امروزی پیدا شده است، سنی در حدود ۲۰ تا ۲۳ میلیون سال دارد که مشابه آن در اروپا نیز پیدا شده‌است. متعاقب آن نیز سنگواره است حاوی استخوان‌هایی مربوط به طوطی‌های امروزی.

پانویس[ویرایش]

1. پرش به بالا↑ “Parrots in a nutshell: The fossil record of Psittaciformes (Aves)”. Historical Biology 18 (2): 223–234.doi:10.1080/08912960600641224.

منابع[ویرایش]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به طوطی در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• خواجه نصیر، محمد تقی، دانستنی‌های دنیای حیوانات، صفحهٔ ۱۴۶.

////////////

الببغاء (بالإنجليزية: Parrot) طائر معروف بألوانه الزاهية التي تتراوح بين الأخضر والأحمر والأزرق والأصفر، وتقليد بعض أنواعه للأصوات وهو ما جعلها طيور محببة للإنسان لتربيتها كطيور مدللة، وقد تتعلم الببغاء الرمادي الإفريقية حوالي 800 كلمة، إلا أنها في البرية لا تقلد أصوات بعضها البعض أو أية أصوات أخرى وانما تحدث جلبة وصخباً وصفيراً فهي طيور ذكية اجتماعية، توجد الببغاوات في المناطق الدافئة من العالم منها الهندوجنوب شرق آسيا وغرب أفريقيا وفصيلة واحدة - انقرضت الآن في الولايات المتحدة الأمريكية يسمى (براكيت كارولينا) الذي انقرض في أوائل القرن العشرين - بالإضافة إلى أميركا اللاتينية وأستراليا ونيوزيلندا.

يتميز الببغاء برأسه الكبير نسبياً، وعنقه القصير، ولسانه الغليظ، وقائميه بالمخالب المعقوفة التي تساعده على التعلق بأغصان الأشجار، وبمنقاره الصلب المتين القادر على كسر قشرة الجوز الصلبة، بالإضافة إلى قدرة بعض أنواعه على تقليد الأصوات، وطول أعمار بعض أنواعه.

محتويات

  [أظهر] 

أنواع الببغاء[عدل]

أنواعه كثيرة تقارب 353 نوعاً، وهو يأكل الجوز، والحبوب، والثمار، وخاصة التين البري، يعيش في الغابات، ويتنقل بين أعالي الأشجار. من أنواعه ما هو شديد الذكاء، قادر على تقليد الأصوات، وحتى بعض الكلمات البشرية البسيطة. ويستطيع استعمال القدمين للقبض ونقل الغذاء إلى الفم، فضلاً عن استخدامها للتشبث بالأغصان وللتسلق على الفروع، كما أنه يستخدم فكه العلوي للتعلق بالأغصان والأراجيح التي تعلق بأقفاصه في حالة تربيته في الاسر. يبلغ طول أقصر الببغاوات 10سم وأكبرها 100 سم. وطيور الببغاء عموماً طيور غير مهاجرة، تبني أعشاشها في ثقوب الأشجار، وبيضها أبيض اللون مستدير خال من الشوائب أو الألوان، وتضع الأنثى عدد من البيض يترواح ما بين 2-4 بيضات، وتحتضن البيض لمدة 30 يوماً أو 5 أسابيع تقوم الأنثى خلالها بالرقود على البيض بينما يقوم الذكر بإطعامها في تلك الأثناء، أما الأنواع صغيرة الحجم فقد تبيض حوالي 8 بيضات، وتبقى الأفراخ - أفراخ الماكاوالكبيرة الحجم - في العش مدة تتراوح من 10 أسابيع إلى 12 أسبوعاً أو 3-4 شهوراً. وقد يعيش الببغاء لفترات طويلة تصل إلى سنوات. و موسم التكاثر عند أنثى الببغاء يكون في الفترة ما بين الربيع والخريف وترقد على حوالي 2-4 بيضات. والببغاوات طيور وفية، بحيث لا ينفصل الزوجان بعضهما عن بعض مدى الحياة، ولا يتزوج أي منهما مرة أخرى، وغالبًا ما يُرى الذكر والأنثى وهما يسويان ريش بعضهما بمنقاريهما لتعميق أواصر الألفة. ببغاواتالماكاو أكبرها حجماً على الإطلاق. والببغاوات عموماً طيور معمرة تعيش مدداً طويلة. ويمكن تعليم بعض أنواعها بعض الحركات والكلمات البسيطة.وهناك ببغائات تصل اسعارها الى ١٥٠٠ دولار ومنها من تخرج له اوراق رسميه كشهاده ولاده وغيرها ومن هاذه الببغائات ببغاء مكاوي.

أشهر الأنواع المتحدثة بطلاقه :

• الببغاء الرمادي الأفريقي
• ببغاء الأمازون
• ببغاء البادجي
• ببغاء كويكر
• الببغاء الهندي

تربية الببغاوات في الأسر[عدل]

ببغاء الأمازون

من الممكن أن تعيش طيور الببغاء في مجموعات كبيرة، على أن تكون هذه المجموعات منفصلة من الذكور أو الإناث منعاً للغيرة بين الطيور. كما لا ينصح بأن يكون هناك أكثر من نوع للطيور في قفص واحد، مع المتطلبات التالية:

• توفير الصحبة شأنها في ذلك شأن بقية الطيور، بأن تعيش مع طائر آخر من نفس فصيلتها.
• النظام الغذائي المتوازن من الحبوب النظيفة، أو الفاكهة أو الخضروات من الجزر أو التفاح أو الخس.
• تغيير ماء الشرب باستمرار لضمان نظافته وتنظيف أوعية الشرب والطعام والقفص بأكمله.
• يجب أن يكون قفص كبير يكون به مساحة كافية تساعده على التحرك والطيران بالداخل، وبه أماكن لحماية الطيور من الحرارة والبرودة والرياح وضوء الشمس المباشر. قد يكون من الصعب إيجاد مكان آمن لصغار الببغاء ومن الأفضل الفصل بين الذكور والإناث.
• عارضة خشبية للطائر للجلوس أو الوقوف عليه.
• خلق البيئة المناسبة داخل القفص من أغصان ولعب ونباتات لمحاكاة البيئة الطبيعية على قدر الإمكان.
• ماء نظيف للاستحمام.
• يفضل أن يحتوي طعامها على البرغل للمساعدة في الهضم.
• تنظيف القفص بانتظام حتى لا تتسرب إليه الحشرات.
• زيارة الطبيب البيطري في حالة المرض أو التعرض للإصابات.
• تحتاج الببغاوات بقية الطيور التي تربى في الأسر إلى أسماك الحبار للتغذية عليها.

العناية الطبية بالببغاء[عدل]

ببغاء كبير من نوع المكاو أليف على عارضته - لاحظ إنائي الطعام والشراب

إن وجود الطائر في حالة رقود وخمول على المجثم أو العارضة وليس في كامل حيويته مع أزيز في صدره عند التنفس قد يكون يعاني من العدوى قد تكون التهاب رئوي أو التهاب في الشعب الهوائية، وفي هذه الحالة لابد من أن ينال الطائر الدفء ورعاية الطبيب البيطري. مخالب الببغاء ومنقارها قد تزداد في النمو ولابد من تقصيرها بواسطة الطبيب البيطري، وإذا أردت المحافظة على النمو المعتدل بالنسبة للمنقار: بأن تلتقط بمنقارها عظم سمك السيبيا الصلبة، وبالنسبة للمخالب، يمكن توفير مجثم أو عارضة صلبة من لحاء الشجر. قد يعاني الببغاء من قشور بالوجه بسبب طفيل صغير، وعند الإصابة تظهر قشور لونها رمادي وتنتشر حول المنقار والوجه وفي هذه الحالة يجب الرجوع للطبيب البيطري والتي يمكن علاجها بواسطة عقاقير. أمراض الجهاز الهضمي، ويكون من أعراضها عدم قدرتها على الإنصات والتجاوب والميل للنعاس وفقدان الشهية وهنا أيضاً يجب مراجعة الطبيب البيطري لتشخيص المرض. تساقط الريش دليل على عدم الراحة والضغط العصبي وقد يكون بسبب عدم وجود مساحة كافية لممارستها الطيران والظروف الملائمة المتوفرة لها من المجثم والنباتات المحيطة التي تساعده على أن يحيا حياة شبه طبيعية.

الببغاء في الأدب[عدل]

ببغاء من نوع الماكاو يقف على الأرض

لعل من أشهر الروايات التي تحولت إلى أفلام والتي ضمت الببغاء هي رواية جزيرة الكنزحيث القرصان كان يحتفظ ببغاء على كتفه.

زوج من الببغاوات

مراجع[عدل]

1. ^ مذكور في : نظام معلومات تصنيفية متكاملة — وصلة : http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=177404 — تاريخ النشر: 2006 — تاريخ الاطلاع: 2013-09-19
2. ^ "معرف Psittaciformes في موسوعة الحياة". eol.org. اطلع عليه بتاريخ 8 أغسطس 2016.

• الببغاء من الموسوعة العربية العالمية
• Tinkerbell - a flighted CAG parrot in Taiwan and how to keep a flighted grey parrot at home

اقرأ أيضا[عدل]

• ببغاء مزركش
• عصفور
• ببغاء الغطاس

ابحث عن ببغاء في ويكاموس.

في كومنز صور وملفات عن: ببغاء

• بوابة طيور

معرفات الأصنوفة موسوعة الحياة: 1590 GBIF: 1445 ITIS: 177404 ncbi: 9223 Fossilworks: 39357 السجل الدولي للأنواع البحرية: 196030 Fauna Europaea: 16694

تصنيف: 

• ببغاوات

///////////

به عبری:

תוכאים (שם מדעי: Psittaciformes) היא סדרה במחלקת העופות בעלת צורה מיוחדת והופעה ססגונית.

בסדרת התוכאים ישנם כמה מאות מינים המצויים באזורים טרופיים וסובטרופיים בכל היבשות, מלבד אנטארקטיקה. לחלקם כושר חיקוי מצוין ומראה ססגוני, ובשל כך הפכו כמה מהם לעופות נוי ולחיות מחמד. גופם ותזונתם מתאימים לחיים ביער. צווארם במנוחה, מקופל בצורת 'זיגזג' וברגעי הצורך מתארך ומשנה את צורתו, ובכך גמיש מאוד, היכול לסייע לתוכי לסובב את ראשו 360 מעלות. כנפיהם מעוגלות. גופם מוצק,מקורם קצר, עבה ומאונקל בקצה חלקו העליון. מקורם החזק מסייע להם לאכול זרעים ולקלף פירות.

ארבע אצבעות רגליהם של התוכאים מחולקות לשתיים הפונות לפנים ושתיים לאחור, ובכך מתאפשרת תפיסה יעילה של עצמים כגון ענפים או מזון. הם נעזרים גם במקור כדי להיאחז בענפים, משום שלעתים הם צמודים לענף בצורה אופקית. לחלקם לשון שרירית וגמישה, המסייעת להם בפירוק מזונם. ההבדלים בין הזכרים לנקבות בין בני הסדרה, מתבטאים ברובם בגיוון צבעי הנוצות ובצבע מקורם.

בעולם יש כ-330 מינים של תוכים. לכל מיני התוכים יש כושר חיקוי, ישנם מצטיינים יותר וישנם פחות. לתוכים יש תיבת תהודה מיוחדת שיכולה להפיק מגוון רחב של קולות ולכן תוכים שונים, ובראשם האפרור האפריקני, מסוגלים לחקות מגוון רחב של צלילים וקולות, כולל דיבור אנושי. בעבר האמינו כי התוכים לומדים לחקות באופן שמזכיר הקלטה וללא הבנה אמיתית של משמעות החיקוי (מכאן הביטוי "חוזר אחרי כמו תוכי"), אך טענה זו היא, ככל הנראה, נכונה רק באופן חלקי, שכן, מחקרים רבים, ובראשם מחקריהם של קבוצת המחקר בראשות פרופ' אלין פפרברג מאוניברסיטת ברקלי הראו כי תוכים מסוג אפרור אפריקני (המוכרים בשם ג'אקו) מסוגלים להבין יחסים כמותיים, יחסי צבע וצורה מורכבים ולהשתמש בשפה באופן מתוחכם, הדדי וגם באופן שתואם, ככל הנראה, את המצב הפנימי של התוכי עצמו (כך למשל התוכים בקבוצת מחקר זו יודעים לבקש "גירוד", "מקלחת" וכו' כשהם מעוניינים בכך), מה גם שמחקרים אחרים הצביעו על כושרם הגדול של מיני תוכאים שונים לפתור בעיות מורכבות (השגת מזון מתוך מבנה מסובך) יותר מבעלי חיים אחרים. דוגמה לכך הוא התוכי אלכס.

הכבד שבתוכאים הוא הקאקאפו, שחי בניו זילנד ומשקלו בין 3 ל-4 קילוגרם. הגדולה בתוכים המעופפים היא הארה היקנטונית שמשקלה יכול להגיע עד 1.7 ק"ג. הקטן ביותר הוא תוכי ננסי צהוב פנים (Micropsitta pusio) ששוקל 10 גרם.

/////////////

به اردو:

طوطا ایک پرندے کا نام ہے۔ اِس کی بہت سی اقسام ہوتی ہیں یہ عام طور پر سبزہ رنگ کا ہوتا ہے اور اِس کی سُرخ چونچ ہوتی ہے۔ یہ درختوں میں بل بنا کر اُس میں رہتا ہے۔ یہ جوڑے میں رہنے والا پرندہ ہے انڈے دیتا ہے۔ یہ زیادہ تر گھنے درختوں والے علاقوں یا جنگلوں میں پایا جاتا ہے۔ اِس کی خوراک درختوں کے پھل اور بیج ہوتے ہیں۔ مختلف اقسام کے طوطے انسانوں کیزبان میں بولے جانے والے مختلف جملے یاد کر کے انہیں بول سکتے ہیں۔

/////////////

به سواحلی کاسوکو:

Kasuku ni ndege wa familia Psittacidae. Spishi za jenasi nyingine zinaitwa kwao au cherero. Kasuku wengine ni wakubwa, wengine wadogo. Wengi wana rangi kali. Wana mkia mrefu na miguu yao ina vidole viwili vikabilivyo mbele na viwili vikabilivyo nyuma. Domo lao lina nguvu sana na mataya yamepindika kwa pande za kuelekea kama koleo. Kasuku wanatokea kanda zote za tropiki za dunia. Hula mbegu, kokwa, tunda na macho ya maua, penginewadudu na wanyama wadogo pia. Spishi za “lories” na “lorikeets” hula mbochi na matunda mororo. Kasuku takriban wote hutaga mayai yao tunduni kwa mti.

/////////////

به کردی طوطی:

Tûtî navê koma çûkên Psittaciformes e ku ji 372 cure û 86 cinsan pêk tê.^[1] Ji zêdehî, bi nikilê wan yê xingalokî û zimanê wan yê qalin û bi goşt tên zanîn. Xisleta wan yê herî balkêş, qabiliyeta laysekirina zimanên mirovan e û ji ber vê qabiliyetê li qefesa de tên xwedîkirin.

///////////////

به پنجابی طوطا:

طوطا ہرے رنگ دا درمیانے ناپ دا پنچھی اے۔ ایدے گلے چ کالے رنگ دی گانی ہوندی اے تے چنج سرخ رنگ دی ہوندی اے۔ طوطے گرم علاقیاں چ پااۓ جاندے نے۔ طوطے ذہین پنچھی ہوندے نے تے انسانی آواز دی نقل وی کر سکدے نے۔ اونہاں نوں پالتو پنچھی دے طور تے وی کراں چ رکھیا جاندا اے۔

طوطیاں دیاں 372 ونڈاں تے 87 جنسان نیں۔

///////////

به پشتو توتی:

توتيان (په لاتين: Psittaciformes) د رنگ لرونکو او الوتونکو مرغانو څخه دي چې په سهیلي گرمو سیمو کې په سهیلي امریکا او اسټرېليا کې ژوند کوي. نوموړي مرغان په ۳۷۲ ډولو او دریو سوپر کورنیو(رښتياني توتيان، کاکاتو توتيان او نيوزيلنډي توتيان ) تقسیمېږي.

//////////////

به سندی طوطو:

طوطو هڪ پکي جو نالو آهي۔هن جا ڪافي قسم هوندا آهن عام طور تي سائي رنگ جو هوندو آهي ۽ هن جي گاڙهي چنهب هوندي آهي۔ هي وڻن ۾ غار ٺاهي ڪري رهندو آهي۔ هي جوڙي ۾ رهڻ وارو پکي آهي۔ هي گهڻو ڪري گهاٽن وڻن واري علائقن ۾ يا جهنگن ۾ ملندو آهي۔ هن جي خوراڪ وڻن جا ميوا ۽ ٻج هوندي آهي۔ مختلف قسمن جا طوطا انسانن جا ڳالهايل جملا ياد ڪري انهن کي ڳالهائي سگهن ٿا.

///////////

به آذری:

Tutuquşukimilər (lat. Psittaciformes) — yenidamaqlılar dəstəüstünə aid quşlar dəstəsi.

///////////////

به ترکی:

Papağan, papağansılar (Psittaciformes) takımını oluşturan kıvrık gagalı, etli ve kalın dilli, parlak tüylü, sıcak yerlerde yaşayan kuş türlerine verilen ad. Ayrıca bu kuşların bazı türleri söylediğiniz bazı şeyleri tekrar edebilirler.

////////////

Parrot

From Wikipedia, the free encyclopedia

For other uses, see Parrot (disambiguation).

Parrots Temporal range: Eocene – Holocene,[1] 54–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Blue-and-yellow macaw (Ara ararauna) in flight.
Rose-ringed parakeet (Psittacula krameri)
Scientific classification
Kingdom:	Animalia
Phylum:	Chordata
Class:	Aves
Clade:	Psittacopasserae
Order:	Psittaciformes Wagler, 1830
Superfamilies
Cacatuoidea (cockatoos) Psittacoidea (true parrots) Strigopoidea (New Zealand parrots)
Range of parrots, all species (red)

Parrots, also known as psittacines /ˈsɪtəsaɪnz/,^[2][3] are birds of the roughly 393species in 92 genera that make up the order Psittaciformes, found in mosttropical and subtropical regions. The order is subdivided into three superfamilies: the Psittacoidea ("true" parrots), the Cacatuoidea (cockatoos), and theStrigopoidea (New Zealand parrots).^[4] Parrots have a generally pantropicaldistribution with several species inhabiting temperate regions in the Southern Hemisphere, as well. The greatest diversity of parrots is in South America andAustralasia.

Characteristic features of parrots include a strong, curved bill, an upright stance, strong legs, and clawed zygodactyl feet. Many parrots are vividly coloured, and some are multi-coloured. Most parrots exhibit little or no sexual dimorphism. They form the most variably sized bird order in terms of length.

The most important components of most parrots' diets are seeds, nuts, fruit, buds, and other plant material. A few species sometimes eat animals and carrion, while the lories and lorikeets are specialised for feeding on floral nectar and soft fruits. Almost all parrots nest in tree hollows (or nest boxes in captivity), and lay whiteeggs from which hatch altricial (helpless) young.

Parrots, along with ravens, crows, jays, and magpies, are among the most intelligent birds, and the ability of some species to imitate human voices enhances their popularity as pets. Some parrots are intelligent and talk at the level of a four-to-five year old human. Trapping wild parrots for the pet trade, as well as hunting,habitat loss, and competition from invasive species, has diminished wild populations, with parrots being subjected to more exploitation than any other group of birds. Measures taken to conserve the habitats of some high-profilecharismatic species have also protected many of the less charismatic species living in the same ecosystems.

Contents

  [show] 

Taxonomy[edit]

Origins and evolution[edit]

Fossil dentary specimen UCMP 143274 restored as a parrot (left) or anoviraptorosaur

Psittaciform diversity in South America and Australasia suggests that the ordermay have evolved in Gondwanaland, centred in Australasia.^[5] The scarcity of parrots in the fossil record, however, presents difficulties in confirming the hypothesis. Molecular studies suggest that parrots evolved approximately 59million years ago (Mya) (range 66–51 Mya) in Gondwanaland. The three major clades of Neotropical parrots originated about 50 Mya (range 57–41 Mya).^[6]

A single 15 mm (0.6 in) fragment from a large lower bill (UCMP 143274), found in deposits from the Lance Creek Formation in Niobrara County, Wyoming, had been thought to be the oldest parrot fossil and is presumed to have originated from theLate Cretaceous period, which makes it about 70 million years old.^[7] However, other studies suggest that this fossil is not from a bird, but from a caenagnathidoviraptorosaur (a non-avian dinosaur with a birdlike beak), as several details of the fossil used to support its identity as a parrot are not actually exclusive to parrots, and it is dissimilar to the earliest-known unequivocal parrot fossils.^[8][9]

It is now generally assumed that the Psittaciformes, or their common ancestors with several related bird orders, were present somewhere in the world around theCretaceous–Paleogene extinction event (K-Pg extinction), some 66 Mya. If so, they probably had not evolved their morphological autapomorphies yet, but were generalised arboreal birds, roughly similar (though not necessarily closely related) to today's potoos or frogmouths. Though these birds (Cypselomorphae) are a phylogenetically challenging group, they seem at least closer to the parrot ancestors than, for example, the modern aquatic birds (Aequornithes). The combined evidence supported the hypothesis of Psittaciformes being "near passerines", i.e. the mostly land-living birds that emerged in close proximity to the K-Pg extinction. Analysis of transposable element insertions observed in the genomes of passerines and parrots, but not in the genomes of other birds, provides strong evidence that parrots are the sister group of passerines, forming a cladePsittacopasserae, to the exclusion of the next closest group, the falcons.^[10]

Europe is the origin of the first undeniable parrot fossils, which date from about 50 Mya. The climate there and then was tropical, consistent with the Paleocene-Eocene thermal maximum. Initially, a neoavian named Mopsitta tanta, uncovered in Denmark's Early Eocene Fur Formation and dated to 54 Mya, was assigned to the Psittaciformes; it was described from a single humerus. However, the rather nondescript bone is not unequivocally psittaciform, and more recently it was pointed out that it may rather belong to a newly discovered ibis of the genus Rhynchaeites, whose fossil legs were found in the same deposits.^[11]

Fossil skull of a presumed parrot relative from the Eocene Green River Formation in Wyoming

Fossils assignable to Psittaciformes (though not yet the present-day parrots) date from slightly later in the Eocene, starting around 50 Mya. Several fairly complete skeletons of parrot-like birds have been found in England and Germany.^[12] Some uncertainty remains, but on the whole it seems more likely that these are not direct ancestors of the modern parrots, but related lineages that evolved in the Northern Hemisphere and have since died out. These are probably not "missing links" between ancestral and modern parrots, but rather psittaciform lineages that evolved parallel to true parrots and cockatoos and had their own peculiar autapomorphies:^[13]

·         Psittacopes

·         Serudaptus

·         Pseudasturidae

·         Pseudasturides

·         Vastanavidae

·         Vastanavis

·         Quercypsittidae

·         Quercypsitta

The earliest records of modern parrots date to about 23–20 Mya.^[14] The fossil record—mainly from Europe—consists of bones clearly recognisable as belonging to parrots of modern type.^[15] The Southern Hemisphere does not have nearly as rich a fossil record for the period of interest as the Northern, and contains no known parrot-like remains earlier than the early to middle Miocene, around 20 Mya. At this point, however, is found the first unambiguous parrot fossil (as opposed to a parrot-like one), an upper jaw that is indistinguishable from that of modern cockatoos.^[14]