ولادت

در سال 555 یا 557ق دیده به جهان گشود.

تحصیلات

محل تولد وى مشخص نیست. او از شاگردان منتجب‌الدین قمى بود. در جامع قزوین حوزه تفسیر و حدیث داشت. او از حامد بن محمود خطیب رازى، ابوالخیر طالقانى، ابوالکرام همدانى، على بن عبیدالله رازى، و عبدالعزیز خلیلى روایت کرده است.

حافظ عبدالعظیم از وى روایت کرده و ابوالثنا محمود طاووسى از وى اجازه روایت گرفته است. ابن صلاح گوید که در بلاد عجم ذوفنونى یگانه بود و او را از علماى عاملین شمرده‌اند.

وى قریحه شعرى نیز داشت و اشعارى از او برجا مانده است.

وفات

در سال 623ق در قزوین درگذشت و همان جا دفن شد. صاحب «ریاض العارفین» وى را تحت عنوان رافعى نیشابورى و پدر وى، ابوسعید را تحت عنوان رافعى قزوینى آورده‌اند.

آثار

از جمله آثار اوست:

التّدوین فی اخبار قزوین.

  1. «الفتح العزیز» شرحى وسیع بر کتاب «الوجیز» غزالى در فروع، در 16 جلد و جزئى از آن به نام «التذنیب»، که فوائدى بر «الوجیز» است.
  2. «المحرّر»، در فروع فقه شافعى.
  3. شرح مسند شافعى.
  4. الامالی الشارحة علی مفردات الفاتحة.


وابسته‌ها