مرا شیخ دانای مرشد شهاب
دو اندرز فرمود بر روی آب
یکی آن که در جمع بدبین مباش
دگر آن که در نفس خود بین مباش.
سعدی
شیخ شهاب: شیخ شهاب الدین ابوحفص عمر سهروردی عارف نامی قرن هفتم. توجه شود با شهاب الدین سهروردی صاحب حکمت الاشراق متفاوت است!
ابوحفص عمر بن عبدالله شهاب الدین سهروردی فقیه شافعی، از نامدارترین شیوخ تصوف و موسس سلسله‌ی سهروردیه و شیخ‌الشیوخ بغداد بوده است[۱] که میان سال‌های ۵۴۲ تا ۶۳۲ قمری می‌زیسته است و در سال‌های میان ۶۲۰ تا ۶۳۲ قمری در بغداد درگذشته و در مقبره‌ای به نام وردیه دفن شده‌است. او ساکن بغداد بوده و به دربار خلیفه هم رفت‌وآمد داشته است. سعدی شیرازی و کمال الدین اسمعیل اصفهانی از مریدان او بوده‌اند. سهروردی مذهب شافعی داشته، برادرزادهٔ ابوالنجیب سهروردی و جانشین او در طریقت بوده است.
