گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ](مص ) از ریشه ٔ پارسی باستان گرب ۞ اگاربایام ۞ (اتخاذکردن ، گرفتن )، ریشه ٔ اوستایی گراب ۞ ژریونایتی ۞ ، پهلوی گرفتن ۞ ، هندی باستان گرابه ۞ ، کردی گرتن ۞ ، بلوچی ژیرگ ۞ و ژیرغ ۞ ، سریکلی وغرئیغ - ام ۞ و رک هوبشمان ایضاً و نیز پهلوی گریفتن ۞ . «تاواریا 261:2». بدست آوردن . دریافت کردن . قبض کردن .اخذ کردن . ستاندن . حبس کردن . تسخیر کردن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || اتخاذ کردن . قبول کردن . پذیرفتن . اختیار کردن . بدست آوردن :

رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه

ای درخت ملک بارت عز و بیداری تنه .

منوچهری .

grab (v.)

"seize forcibly or roughly," 1580s, from Middle Dutch or Middle Low German grabben "to grab," from Proto-Germanic *grab-, *grap- (source also of Old English græppian "to seize," Old Saxon garva, Old High German garba "sheaf," literally "that which is gathered up together"), from PIE *ghrebh- (1) "to seize, reach" (source also of Sanskrit grbhnati "seizes," Old Persian grab- "seize" as possession or prisoner, Old Church Slavonic grabiti "to seize, rob," Lithuanian grėbti "to rake"). Sense of "to get by unscrupulous methods" was reinforced by grab game, a kind of swindle, attested from 1846. Related: Grabbed; grabbing.