پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکـیست

شاعر: عماد خراسانی

 

 

پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکـیست

حرم و دیر یکی، سبحه و پیمانه یکیست

 

اینهمه جنگ و جدل حاصل کوته‌نظری است

گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست

 

هر کسی قصه‌ی شوقش به زبانی گوید

چون نکو می‌نگرم حاصل افسانه یکیست

 

این همه قصه ز سودای گرفتاران است

ورنه از روز ازل دام یکی،دانه یکیست

 

ره‌ِ هرکس به فسونی زده آن شوخ ار نه

گریه‌ی نیمه شب و خنده‌ی مستانه یکیست

 

گر زمن پرسی از آن لطف که من می‌دانم

آشنا بر در این خانه و بیگانه یکیست

 

هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند

بهر این یک دو نفس عاقل و دیوانه یکیست

 

عشق آتش بود و خانه ‌خرابی دارد

پیش آتش دل شمع و پَرِ پروانه یکیست

 

گر به سَرحّد جنونت ببرد عشق«عماد»

.بی‌وفـایی و وفاداری جانانه یکیست