تأثیر زردشت بر افلاطونیان
«آیا افلاطونیان ایران اسلامی که به تفسیر مثل افلاطونی بر اساس فرشته شناسی زردشتی دست زدند به این ترتیب باطنا خود را در همان موقعیتی نمی یافتند که ما از طریق حکایات اودکسوس کنیدوسی با آن اشناییم؟ کنیدوسی به ما در باب علاقه وافر و شوق و شعف زایدالوصفی که در بطن آکادمی افلاطون نسبت به زردشت حکمفرما بود خبر میدهد. به علاوه به واسطه پاپیروسی که در هرکولانوم پیدا شده است و فهرست شاگردان آکادمی افلاطون را در بر دارد، میدانیم که در آخرین سالهای حیات افلاطون یک تن کلدانی، یعنی شخصی هخامنشی با اصالت میانرودانی، عضو آکادمی او بوده است. محتمل است که سرچشمه گزارش اودوکسوس و نیز سرمنشاء همانندی هایی که میان زردشت و افلاطون در آنجا برقرار شده است همین شخص باشد.» نقل از هانری کربن، اسلام در سرزمین ایران؛ ج ۲، ترجمه رضا کوهکن؛ ص ۴- ۹۳.
