وثاق . [ وُ ] (اِ) خانه . (کشف ) (لطایف ) (غیاث اللغات ). حجره و سرا. این کلمه که در نظم و نثر فارسی آمده و اغلب آن را عربی گمان کنند و به کسر واو خوانند، کلمه ٔ ترکی است به ضم واو. در اصل به معنی خیمه و خرگاه بوده و آن همان است که ما امروزه اطاق میگوئیم و می نویسیم و در ترکی استانبولی ادا ۞ گویند. (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز).کازیمیرسکی نیز این کلمه را ترکی داند :
آلوده ٔ منت کسان کم شو
تا یک شبه در وثاق تو نان است .
تا یک شبه در وثاق تو نان است .
دوش سرمست آمدم به وثاق
با حریفی همه وفا و وفاق .
