قیافه سعدی و فردوسی رو یه جوری شاکی کشیدن که بچه اول صبح بره مدرسه اینا رو ببینه از ترس خودشو خیس می کنه. چه کاریه آخه؟
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید.
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید.
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه ای جان من خطا اینجاست.
از مشتی لمپن چه انتظار.
ذات نایافته از هستی بخش
کی تواند که شود هستی بخش!