دن . [ دَ ] (پسوند) علامت مصدر است در فارسی ، چون : کردن ، بردن ، آوردن وغیره ، و در برخی از مصادر به جای دال ، تاء آید، چون : نوشتن ، گرفتن و غیره . (یادداشت مؤلف ). این پسوند در پهلوی تَن بوده است . (از حاشیه ٔ برهان چ معین).
-دن
از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
فارسی
شکل‌های دیگر

-ْتَنْ، -یدَنْ
پسوند

    /ـْدَنْ/

    مصدرنما؛ نمودنده‌ی مصدر، که به فرآیند می‌اشارد (اشاره می‌کند):

        بردن
        گفتن
        دویدن
        آفریدن

    پسوند مصدرسان؛ برای ساختن مصدر گذرا گزاری به پایان اسم یا صفت می‌چسبد:

        دگریدن
        بزرگیدن
        بهتریدن
        گوگلیدن

برگردان
مصدرساز

    انگلیسی: -tion (en)

رده‌ها:

    وند فارسی
    پسوند فارسی
    پسوند فارسی مصدرسان
    پسوند فارسی مصدرساز
    ترجمه‌های فارسی