بارها گفته ایم همه انسانیم.  گل بی خار در جهان نبوده و نیست.  بلکه در نتیجه این همه سال  زندگی در نیمکره غربی و حشر و نشر با صاحب نظران قدرتمند در آقای رضا پهلوی واقع بینی و درایتی بهم رسیده باشد که بتواند کشتی دستخوش امواج وطن را دست کم چند سالی به ساحلی امن رساند.  آقای خامنه ای نشان داده توان این کار را ندارد.  نه توان و جرأت چسبیدن به شرق دارد که صد البته خالی از خطر نیست، نه زیرکی نمایش تمایل به شرق و گرفتن امتیازات کلان در پیوند با کلانتر غرب، آمریکای بی شک جنایتکار!  خودشان با شعارهای دهان پرکن عوام پسند راه برگشت را بسته و چنان آچمز شده اند که این آخر عمری راهی برای برون رفت  باقی نگذاشته یا به فکر متملق اطرافیان نالایق ناتوان نمی رسد.  اگر زمزمه های برگشت روحانی درست باشد بلکه او بتواند مثل یار غارش هاشمی بهرمانی رفسنجانی راهی برای تغییر حکومت با کمترین تلفات و هزینه پیش پای ایشان گذارد وگرنه ایشان اگر به مرگ طبیعی از دنیا نرود بعید نیست خدا بدور سرنوشت قذافی را پیدا کند.  دور باد چنین بلا و سرنوشت لیبی از سر آحاد مردم ایران.  ایدون باد، ایدون تر باد.  آمین یا ربّ العالمین.