تاشْکَنْد (نام‌های دیگر: تاشکنت، چاچ، چاچکند، شاش) (به ازبکی: Toshkent، سیریلیک: Ташке́нт) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر ازبکستان، همچنین پرجمعیت‌ترین شهر آسیای میانه، با جمعیت ۲٬۵۷۱٬۶۸۸ نفر در سال ۲۰۲۰ میلادی می‌باشد.^[۳] تاشکند در شمال شرقی ازبکستان نزدیک به مرز قزاقستان واقع شده‌است.

پیش از اینکه دین اسلام در میانه‌های قرن هشتم میلادی به آسیای‌میانه برسد، تاشکند دارای فرهنگ سغدی (ایرانی) بود. بعد از اینکه چنگیزخان آن را در ۱۲۱۹ میلادی از بن ویران نمود، به دلیل قرار گرفتن این شهر در مسیر جادهٔ ابریشم خیلی زود بازسازی‌شده و رشد کرد. پیش از اینکه تحت کنترل خانات خوقند بیاید، در قرن هجدهم و نوزدهم به دولت شهر تاشکند (تأسیس ۱۷۸۴) تبدیل گردید. امپراطوری روسیه تاشکند را در ۱۸۶۵ میلادی تصرف کرد و آن را پایتخت ترکستان روس نمود. در دوران تسلط شوروی شهر شاهد رشد سریع و ازدیاد جمعیت بسیاری بوده که چهارمین شهر بزرگ اتحاد شوروی، بعد از مسکو، لنین‌گراد و کیف بشمار می‌رفت.

امروزه به عنوان پایتخت مستقل ازبکستان، تاشکند شهری با جمعیت چندملیتی با اکثریت ازبک‌ها به‌شمار می‌آید. تاشکند زادروز ۲٬۲۰۰ سالگی تاریخ خود را در سال ۲۰۰۲ م. جشن گرفت.^[۴]

مردم[ویرایش]

۶۳٪ درصد تاشکند را ازبک‌ها تشکیل می‌دهند و بقیه را روس‌ها ۲۰٪، تاتارها ۴٫۵٪، کره‌ای‌ها ۲٫۲٪، قزاق‌ها ۲٫۱٪، تاجیک‌ها ۱٫۲٪ و ۷٪ دیگر اقوام تشکیل می‌دهند. بیشتر مردم تاشکند مسلمان و سنی مذهب و پیرو فقه حنفی هستند. محل استقرار مرکز روحانی آسیای میانه در تاشکند است.

در شاهنامه[ویرایش]

بمالید چاچی کمان را بدست

به چرم گوزن اندر آورد شست

چو چپ راست کرد و خم آورد راست

خروش از خم چرخ چاچی (چاچ = تاشکند) بخاست^[۵]

ریشه کلمه تاشکند یا به زبان ازبکی تاشکینت[ویرایش]

ریشه واژه تاشکندیاتاشکینت ریشه اصلی واژه تاش از واژه تاس هست [۱]

تاس :ظرف آب حمام

تاس/طاس: این واژه فارسی است و طبعاً املای آن بایستی تاس باشد. اما در متون قدیم غالباً به صورت معرب آن طاس آمده است. البته هر دو صورت صحیح است ولی امروزه بهتر است که به صورت تاس نوشته شود.

( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۹۸. [۲]

کندن: در پهلوی کنتن

( ( فرود آمد از تخت ویله کنان

زنان بر سر و گوشت ِ بازو کنان . ) )

( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 245. )

واژه ی " کندن " فارسی ، پس از سیر در زبان های غیر ایرانی با تغییر لهجه و معنی به شکل " خندق ، قنات، کانال " در آمده و دوباره به زبان فارسی بازگشته است و امروزه با همان شکل تغییر یافته در زبان فارسی کاربرد دارد

[۳]

تاریخچه[ویرایش]

نام این شهر در شاهنامهٔ فردوسی به همراه واژهٔ چرخ (کمان) آمده‌است که نشانگر فناوری کهن برتر ساخت کمان در این شهر است.

این شهر در زمان ساسانیان نیز از سرزمین‌های ایران به‌شمار می‌رفت. در ۷۵۱ م. کاوسی‌ان چی فرمانروای چینی، پادشاه چاچ را کشت و دختر او از عرب‌ها کمک خواست. ابومسلم سردار ایرانی، زیاد بن صالح را با لشکری به آن سرزمین روانه کرد. وی چینی‌ها را در ۱۳۳ق شکست داد و کاوسی‌ان چی در میدان نبرد کشته شد. به سبب این نبرد، اسلام به آسیای میانه راه یافت و چینیها دیگر نتوانستند در آن سامان حکمرانی کنند. در دورهٔ کائونچی دوم (سدهٔ چهارم و سدهٔ پنجم میلادی) تاشکند گسترش یافت و به شکل شهر درآمد و دارای اجزای شهری، مانند دژ و کاخ گردید.

در اوایل قرن هفتم ضمن لشکرکشی‌های سلطان محمد خوارزمشاه قسمتی از چاچ خراب شد. سپس فتنه مغول آنچه را که در زمان خوارزمشاه از خرابی خلاصی بود دستخوش همان ویرانی و مصیبتی کرد که به روزگار دیگر شهرها رسید ولی ظاهراً خرابی این شهر دیر نپایید و به‌سرعت گردوغبار فلاکت از پیشانی آن زدوده شد و در قرن هشتم که امیر تیمور و لشکریان وی بدان شهر فرود آمدند محلی با اهمیت بود.^[۶]

در ۱۸۶۵ روس‌ها تاشکند را که بخشی از خان‌نشین خوقند بود تسخیر کردند و در ۱۸۶۷ تاشکند به مرکز نو اداری، بازرگانی، سیاسی و صنعتی تبدیل شد.

در ۱۹۱۷ برای نخستین‌بار حکومت بولشویکی در این شهر برقرار شد. در زمین‌لرزهٔ سال ۱۹۶۶ ویران شد و جاذبه‌های تاریخی شهر که روزگاری آبادی‌ای بر سر راه کاروان‌های جادهٔ ابریشم بود از میان رفت. تاشکند پس از این حادثه به کمک ۳۰٬۰۰۰ هزار نیروی داوطلب بازسازی شد.

وجه تسمیه[ویرایش]

چاچ نام باستانی شهر و ناحیه تاشکند در آسیای میانه است.

تاشکند (ازبکستان) سمرقند (ازبکستان) خوقند (ازبکستان) یارکند (اویغورستان، سین‌کیانگ چین) چیمکند (قزاقستان) تارکند (قرقیزستان) اوزکند (قرقیزستان) پنجکند (تاجیکستان) خجند (تاجیکستان) بیرجند (ایران) قصرقند (ایران) کارکنده (ایران) نوکنده (ایران) فیروزکنده (ایران) سمسکنده (ایران)

نام چاچ در ادبیات فارسی به‌ویژه در شاهنامه فردوسی بسیار بکار رفته. کمان‌هایی که در قدیم در چاچ ساخته می‌شدند از شهرت فراوانی برخوردار بوده‌اند چنانچه اصطلاح «کمان چاچی» در ادب فارسی معنی بهترین کمان به‌خود گرفته‌است.

جغرافیا[ویرایش]

این شهر در کشور ازبکستان و در ۴۰ درجه و ۱۶ دقیقه عرض شمالی و ۶۹ درجه و ۱۳ دقیقه طول خاوری واقع شده‌است.

تاشکند شهری با آب فروان بین جاده سمرقند، دومین شهر بزرگ ازبکستان و چیمکند شهر بزرگ قزاقستان که در مرز با ازبکستان است، قرار گرفته‌است. تاشکند تنها ۱۳ km از مرز قزاقستان فاصله دارد.

شهرهای نزدیک به تاشکند با جمعیت بالای یک میلیون نفر عبارت اند از: چیمکند (قزاقستان), دوشنبه (تاجیکستان), بیشکک (قرقیزستان), کاشغر (چین), آلماتی (قزاقستان), کابل (افغانستان) و پشاور (پاکستان).

تاشکند در تلاقی دریای چیرچیق و دیگر معاونان آن در منطقه رسوبی با ارتفاع ۱۵ متر (۴۹ فوت) قرار گرفته‌است. شهر در منطقه فعال تکتونیکی زمین لرزه قرار گرفته‌است. وقت محلی تاشکند UTC/GMT +۵ است.

مناطق شهری[ویرایش]

چشم‌انداز شهر تاشکند در ۲۰۱۰تصویر جاده امیر تیمور ۲۰۰۶برج‌های مسکونی شهر تاشکندتصویر جاده بالاشهر تاشکند در ۲۰۱۲

تاشکند به ناحیه‌های شهری (ازبکی: تومان) ذیل تقسیم شده‌است:

نمبر	ناحیه (تومان)	جمعیت (۲۰۰۹)[۷]	مساحت (km۲)[۷]	تراکم (مساحت/km۲)[۷]	نقشه
۱	بیکتمیر	۲۷٬۵۰۰	۲۰٫۵	۱٬۳۴۱
۲	چیلان زار	۲۱۷٬۱۰۰۰	۳۰٫۰	۷٬۲۳۳
۳	یاشن آباد	۲۰۴٬۸۰۰	۳۳٫۷	۶٬۰۷۷
۴	میر آباد	۱۲۲٬۷۰۰	۱۷٫۱	۷٬۱۷۵
۵	میرزا الغ بیگ	۲۴۵٬۲۰۰	۳۱٫۹	۷٬۶۸۷
۶	سیرجیلی	۱۴۹٬۰۰۰	۵۶٫۰	۲٬۶۶۱
۷	شیخان طاهر	۲۸۵٬۸۰۰	۲۷٫۲	۱۰٫۵۰۷
۸	اول مازار	۳۰۵٫۴۰۰	۳۴٫۵	۸٬۸۵۲
۹	آگ تپه	۲۳۷٬۰۰۰	۲۸٫۲	۸٬۴۰۴
۱۰	یکه سرای	۱۱۵٬۲۰۰	۱۴٫۶	۷٬۸۹۰
۱۱	یونس آباد	۲۹۶٬۷۰۰	۴۱٫۱	۷٬۲۱۹

در زمان حکومت تزاری تاشکند دارای ۴ منطقه شهری بود: (به ازبکی: داهه):

1.    بیش یوگوچ

2.      کوکچه

3.      شیخان طاهر

4.      سیب زور

در سال ۱۹۴۰ دارای مناطق (به روسی: район) ذیل بود:

1.      اکتبر

2.      کیروف

3.      استالین

4.      فرونز

5.      لنین

6.      کای بایشیف

در ستل ۱۹۸۱ نامگذاری مناطق ذیل تغییر نمود:

1.      بیکتیمیر

2.      آکمال-ایکراموف (آگ تپه)

3.      خاماز (یاشن آباد)

4.      لنین (میر آباد)

5.      کای بایشیف (میرزا الغ بیگ)

6.      سیرجیلی

7.      اکتبر (شیخان طاهر)

8.      صابر رحیموف (اول مازار)

9.      چیلان زار

10. فرونز (یکه سرای)

11. کیروف (یونس آباد)

آب و هوا[ویرایش]

تاشکند مشخصات اقلیم مدیترانه ای^[۸] و اقلیم مرطوب قاره ای را دارد.^[۸] تاشکند زمستان‌های سرد و برفی که در تضاد با اقلیم مدیترانه ای است و تابستان‌های طولانی گرم و خشک را تجربه می‌کند. بیشتر بارندگی‌ها معمولاً به صورت برف در زمستان اتفاق می‌افتد. تابستان‌های تاشکند دور و دراز است و در بین ماه‌های جولای و آگوست بسیار گرم می‌شود. این شهر شاهد بارندگی مختصری در تابستان به خصوص بین ماه‌های ژوئن تا سپتامبر نیز می‌باشد.^[۹][۱۰]

نهفتنداده‌های اقلیم تاشکند (۱۹۸۱–۲۰۱۰, و از ۱۸۸۱-اکنون)

ماه

ژانویه

فوریه

مارس

آوریل

مه

ژوئن

ژوئیه

اوت

سپتامبر

اکتبر

نوامبر

دسامبر

سال

سابقهٔ بیش‌ترین °C (°F)

۲۲٫۶ (۷۳)

۲۷٫۰ (۸۱)

۳۲٫۵ (۹۱)

۳۶٫۴ (۹۸)

۳۹٫۹ (۱۰۴)

۴۳٫۰ (۱۰۹)

۴۴٫۶ (۱۱۲)

۴۳٫۱ (۱۱۰)

۴۰٫۰ (۱۰۴)

۳۷٫۵ (۱۰۰)

۳۱٫۶ (۸۹)

۲۷٫۳ (۸۱)

۴۴٫۶ (۱۱۲)

میانگین بیش‌ترین °C (°F)

۶٫۹ (۴۴)

۹٫۴ (۴۹)

۱۵٫۲ (۵۹)

۲۲٫۰ (۷۲)

۲۷٫۵ (۸۲)

۳۳٫۴ (۹۲)

۳۶٫۵ (۹۸)

۳۴٫۷ (۹۴)

۲۹٫۳ (۸۵)

۲۱٫۸ (۷۱)

۱۴٫۹ (۵۹)

۸٫۸ (۴۸)

۲۱٫۶ (۷۱)

میانگین روزانه °C (°F)

۱٫۹ (۳۵)

۳٫۹ (۳۹)

۹٫۳ (۴۹)

۱۵٫۵ (۶۰)

۲۰٫۵ (۶۹)

۲۵٫۸ (۷۸)

۲۷٫۸ (۸۲)

۲۶٫۲ (۷۹)

۲۰٫۶ (۶۹)

۱۳٫۹ (۵۷)

۸٫۵ (۴۷)

۳٫۵ (۳۸)

۱۴٫۸ (۵۹)

میانگین کم‌ترین °C (°F)

−۱٫۵ (۲۹)

۰٫۰ (۳۲)

۴٫۸ (۴۱)

۹٫۸ (۵۰)

۱۳٫۷ (۵۷)

۱۸٫۱ (۶۵)

۱۹٫۷ (۶۷)

۱۸٫۱ (۶۵)

۱۳٫۰ (۵۵)

۷٫۸ (۴۶)

۴٫۱ (۳۹)

۰٫۰ (۳۲)

۹٫۰ (۴۸)

سابقهٔ کم‌ترین °C (°F)

−۲۸ (−۱۸)

−۲۵٫۶ (−۱۴)

−۱۶٫۹ (۲)

−۶٫۳ (۲۱)

−۱٫۷ (۲۹)

۳٫۸ (۳۹)

۸٫۲ (۴۷)

۵٫۷ (۴۲)

۰٫۱ (۳۲)

−۱۱٫۲ (۱۲)

−۲۲٫۱ (−۸)

−۲۹٫۵ (−۲۱)

−۲۹٫۵ (−۲۱)

بارندگی میلی‌متر (اینچ)

۵۳٫۳ (۲٫۱)

۶۳٫۸ (۲٫۵۱)

۷۰٫۲ (۲٫۷۶)

۶۲٫۳ (۲٫۴۵)

۴۱٫۲ (۱٫۶۲)

۱۴٫۳ (۰٫۵۶)

۴٫۵ (۰٫۱۸)

۳٫۱ (۰٫۱۲)

۶٫۹ (۰٫۲۷)

۲۴٫۷ (۰٫۹۷)

۴۳٫۹ (۱٫۷۳)

۵۸٫۹ (۲٫۳۲)

۴۴۴٫۴ (۱۷٫۵)

میانگین روزهای بارندگی

۱۴

۱۳

۱۳

۱۲

۱۱

۷

۴

۳

۳

۱۰

۱۰

۱۲

۱۱۰

میانگین روزهای برفی

۹

۷

۲

۰

۰

۰

۰

۰

۰

۱

۲

۶

۲۷

درصد رطوبت

۷۳

۶۸

۶۱

۶۰

۵۳

۴۰

۳۹

۴۲

۴۵

۵۷

۶۶

۷۳

۵۶

میانگین روزانه ساعت‌های تابش آفتاب

۱۱۷٫۳

۱۲۵٫۳

۱۶۵٫۱

۲۱۶٫۸

۳۰۳٫۴

۳۶۱٫۸

۳۸۳٫۷

۳۶۵٫۷

۳۰۰٫۹

۲۲۴٫۸

۱۴۹٫۵

۱۰۵٫۹

۲٬۸۲۰٫۳

منبع شماره ۱: مرکز آب و هواشناسی اوزبیکستان[۱۱]

منبع شماره ۲: Pogoda.ru.net (یعنی حرارت/رطوبت/روزهای برفی ۱۹۸۱–۲۰۱۰, ثبت کمترین و بیشترین درجه حرارت),[۱۲] NOAA (یعنی ساعات ماهانه تابش نور آفتاب، ۱۹۶۱–۱۹۹۰)[۱۳] OGIMET[۱۴]

آموزش[ویرایش]

مهم‌ترین مراکز علمی ازبکستان از قبیل آکادمی علوم ازبکستان در تاشکند قرار دارد. چندین دانشگاه و مرکز آموزش عالی در این شهر وجود دارد که به شرح زیر می‌باشد:

·         دانشگاه ملی ازبکستان

·         دانشگاه دولتی زبان‌های جهانی ازبکستان

·         دانشگاه سیاست و اقتصاد جهانی

·         دانشگاه دولتی نفت و گاز روسیه (NRU)(شاخه دولتی آن در تاشکند)

·         آموزشگاه عالی توسعه مدیریت سنگاپور در تاشکند

·         دانشگاه بین‌المللی ویست مینیستر در تاشکند

·         دانشگاه فناوری و اطلاعات تاشکند

·         دانشگاه اسلامی تاشکند

·         دانشگاه دولتی تکنیک تاشکند

·         دانشگاه پلی تکنیک تورین در تاشکند

·         دانشگاه دولتی اقتصادی تاشکند

·         دانشگاه دولتی حقوق تاشکند

·         دانشگاه دولتی زبان‌های خارجی تاشکند

·         دانشگاه اینها تاشکند

·         دانشگاه تیم

·         آموزشگاه عالی اتومبیل و جاده‌سازی تاشکند

·         آموزشگاه عالی مالی تاشکند

·         آموزشگاه عالی معماری تاشکند

·         هنرستان هنرهای زیبای موسیقی

·         آموزشگاه عالی طبی کودکان تاشکند

·         اکادمی پزشکی دولتی تاشکند

·         آموزشگاه عالی مطالعات شرقی

·         آموزشگاه عالی پارچه و برق تاشکند

·         آموزشگاه عالی مهندسان راه‌آهن تاشکند

·         آموزشگاه عالی هنر و طراحی ملی (قبلا بنام کمال الدین بهزاد بود)

·         مدرسه بین‌المللی تجارت کلاجک علمی

·         آموزشگاه عالی آبیاری و اصلاح سازی تاشکند

ترابری[ویرایش]

داخل یکی از ایستگاه‌های مترو تاشکند

·         متروی تاشکند در سال ۱۹۷۷ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۳ خط و ۲۹ ایستگاه می‌باشد.

·         فرودگاه بین‌المللی تاشکند بزرگ‌ترین فرودگاه ازبکستان است و با قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکای شمالی در ارتباط می‌باشد.

·         قطار سریع‌السیر تاشکند-بخارا

·         سیستم بس‌های برقی که فعالیت آن در سال ۲۰۱۰ متوقف شد.

·         تراموای (قطار برقی) تاشکند که فعالیت آن در سال ۲۰۱۶ متوقف شد.

ورزش[ویرایش]

ماکسیم شاتسکیخ، مهاجم تیم ملی فوتبال ازبکستان، از تاشکند است.

فوتبال مشهورترین ورزش تاشکند، با باشگاه‌های برجسته و عالی مانند، باشگاه فوتبال پاختاکور، باشگاه فوتبال بنیادکار و باشگاه فوتبال لوکوموتیف تاشکند می‌باشد که هر سه تیم در لیگ فوق‌العاده ازبکستان مسابقه می‌دهند. فوتبالیست ماکسیم شاتسکیخ، پیتر اودموینگی و واسیلیس هاتزیپاناگیس در این شهر متولد شده‌اند.

در سال ۲۰۱۹, تیم حرفوی هاکی روی یخ هومو تاشکند، به هدف پیوستن به لیگ عالیرتبه هاکی اورآسیا به نام لیگ هاکی کانتنینتال (KHL), تأسیس شد. نام هومو تاشکند از پرنده ای به نام هومو که سمبول آزادی است گرفته شده‌است. این تیم جز لیگ هاکی اوزبیکستان بود که بازی‌هایش را در فبروری ۲۰۱۹ شروع نمود.^[۱۵] در پایان فصل هومو با بدست آوردن رتبه اول پیروز رقابت‌ها گردید.

دوچرخه سوار جمال الدین عبدالجباروف متولد تاشکند است و بازیکن تنیس، دنیس ستامین اینجا پرورش یافته‌است. آک گل امان مرادووا و ایرودا تولیاگانووا مشهورترین بازیکن‌های تنیس زن این شهر هستند.

ژیمناست علینا کابئوا و بازیکن المپیک اسرائیلی الکساندر شاتیلوف متولد تاشکند است.

قهرمان پیشین دنیا میخائیل کولگانوف، بازیکن اسرائیلی برنده مدال برنز حد اکثر سرعت دویدن K-1 ۱۵۰۰ متر در تاشکند تولد شده‌است.^[۱۶]

مکان‌های دیدنی[ویرایش]

داخل مدرسه مدرسه کوکلداشکاخ شاهزاده رومانوفاپرا و تئاتر هنرهای نمایشی علیشیر نواییموزه هنرهای دستیبنای یادبود تراس شیوانکو

به دلیل انقلاب اکتبر و پس از آن وقوع زمین لرزه در سال ۱۹۶۶ میلادی، امروزه تعداد بسیار کمی از ساختمان‌های قدیمی شهر به جا مانده‌است. با این وجود، شهر دارای سابقه غنی فرهنگی و تاریخی است که شامل چندین موزه و بنای تاریخی، آثار به جای مانده از دوران حکومت شوروی نیز می‌شود که برخی از آنان به شرح ذیل می‌باشد:

·         مدرسه کوکلداش. تاریخ بنای آن به زمان زمامداری عبدالله خان دوم (۱۵۵۷–۱۵۹۸) بر می‌گردد. این مدرسه توسط علمای دینی مسلمان منطقه ماورالنهر ساخته شده و بنابر شنیده‌ها قرار است به موزه تبدیل شود. اما تاکنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته‌است.

·         چورسو بازار در نزدیکی مدرسه کوکلداش قرار دارد. این بازار بزرگ‌ترین فضای باز در هسته قدیمی شهر تاشکند است. هر چیزی که بخواهید اینجا پیدا می‌توانید و بزرگ‌ترین مرکز جذب گردشگران در شهر است.

·         مسجد تلیا شیخ (مسجد خاست امام). قرآن عثمان که گفته می‌شود قدیمی‌ترین قرآن جهان است در این مسجد قرار دارد. قدمت آن به سال ۶۵۵ میلادی بر می‌گردد. درست به زمانیکه شورشیان به خانه عثمان ریخته و عثمان را که در حال تلاوت آن بوده به قتل می‌رسانند که هنوز هم لکه خون عثمان روی آن موجود می‌باشد. این قرآن توسط امیر تیمور جهانگشا به سمرقند برده شد. در جریان جنگ، روسها آن را به عنوان غنیمت جنگی تصاحب کرده به سن پیتیرزبورگ بردند، اما پس از آن در سال ۱۹۲۴ میلادی طی معاهدهٔ با امیر بخارا به ازبکستان برگرداندند.^[۱۷]

·         آرامگاه یونس خان. این بنا در اصل شامل سه آرامگاه مربوط به قرن پانزدهم میلادی می‌باشد که در قرن نوزدهم کشف شده‌است. بزرگ‌ترین قبر مربوط به یونس خان، نوه امیر تیمور و پدر بزرگ ظهیرالدین محمد بابر مؤسس امپراطوری مغولان هند می‌باشد.

·         کاخ شاهزاده رومانوف. در خلال قرن نوزدهم دوک بزرگ نیکولای کنستانتینویچ، پسر عموی تزار الکساندر سوم روسیه بخاطر معامله‌های مشکوک بر سر جواهرات تاج شاهی روسیه به تاشکند تبعید شد. کاخ وی هنوز در مرکز شهر قرار دارد و یکبار توسط وزارت خارجه به عنوان موزه منظور شد.

·         سالن اپرا و تئاتر هنرهای نمایشی علیشیر نوایی. این بنا توسط معماری که آرامگاه لنین را در مسکو طراحی کرده بود ساخته شده‌است. الکسی شچوسف معماری بود که در جنگ جهانی دوم به اسارت نیروهای امپراطوری ژاپن درآمد و مدتی را به عنوان کارگر زندانی در اسارت گذراند، این ساختمان را طراحی کرده‌است.

·         موزه هنرهای زیبای ازبکستان. شامل مجموعه بزرگی از آثار هنری دوره قبل از حاکمیت روسیه، دیوارنماهای سوگدی، مجسمه‌های بودایی و هنر دوره زرتشتی به همراه کلکسیونی از آثار صنایع دستی مربوط به قرن‌های ۱۹ و ۲۰ میلادی مانند گلدوزی‌های معلق سوزنی می‌باشد. خاصترین اثر این موزه، تابلوهای نقاشی است که دوک بزرگ آنها را برای تزئین کاخ خود در تاشکند از موزه آرمیتاژ قرض گرفته بود که هیچوقت برنگرداند و امروزه در این موزه قرار دارد. همچنین پشت این موزه نیز پارک کوچکی است.

·         موزه هنرهای صنایع دستی. این موزه، خانه سنتی است که احتمالاً مربوط به یکی از دیپلمات‌های ثروتمند تزاری بوده‌است. صرف نظر از آثار هنری که در این خانه قرار دارد، خود بنا نیز به تنهایی یکی از جاذبه‌های گردشگری است.

·         موزه دولتی تاریخ ازبکستان. بزرگ‌ترین موزه شهر است که در خانه مخفی لنین قرار گرفته‌است.

·         موزه امیر تیمور. در ساختمانی با گنبد براق آبی به همراه تزئینات داخلی قرار گرفته‌است. این موزه به احترام امیر تیمور و توسط رئیس‌جمهور وقت، اسلام کریم اف ساخته شده‌است. این باغ موزه شامل مجسمه تیمور سوار بر اسبش، فواره‌ها و بهترین گُلکاری‌های شهر می‌باشد.

·         موزه ادبیات نوایی. به یادبود ادیب پرآوازه ازبکستان علیشیر نوایی ساخته شده که با تابلوهای نقاشی مینیاتوری قرن پانزدهم، خوشنویسی اسلامی و نسخه‌های خطی تزئین شده‌است.

·         متروی تاشکند که به خاطر طراحی عجیب و معماری زیبای خود شناخته می‌شود. عکس گرفتن در داخل آن تا سال ۲۰۱۸ ممنوع بود.^[۱۸]

کلیسای ارتدوکس روسی در میدان امیر تیمور و در سال ۱۸۹۸ ساخته شده بود و از سال ۱۹۲۰ به بعد، بخاطر اعتقادات ضد دینی بلشویک‌ها (کمونیست‌ها)، کسی اجازه اجرای مراسم مذهبی در این ساختمان را نداشت. در دوران تسلط شوروی، ازین بنا برای مقاصد مختلفی استفاده می‌شد که پس از استقلال ازبکستان نیز به عنوان بانک استفاده شده و در نهایت در سال ۲۰۰۹ تخریب گردید.

همچنان تاشکند دارای پارک و بنای یادبودی از جنگ جهانی دوم می‌باشد.^{[۱۹][۲۰][۲۱]}

ازبکستان[ویرایش]

·         ۹ روزنامه ازبک زبان، چهار روزنامه به انگلیسی و ۹ روزنامه به روسی

·         چندین مرکز تلویزیونی و تلویزیونی کابلی، از جمله برج تاشکند، دومین سازه بلند در آسیای میانه

علاوه بر این‌ها، سیستم‌های پخش دیجیتال در تاشکند در دسترس است که در آسیای مرکزی بی نظیر است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

·         فرارود

نگارخانه[ویرایش]

·      

نمایی از بوستان آب و شهر تاشکند

 

·      

یک زوج جوان در تاشکند

 

·      

کاخ شاهزاده رومانف(تالار پذیرایی وزارت امور خارجه)

 

·      

ایستگاه مرکزی راه‌آهن تاشکند

پانویس[ویرایش]

1.      ↑ stat.uz. "Численность постоянного населения по возрастным группам (in Russian)". Retrieved September 29, 2020.

2.      ↑ "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (به انگلیسی). Retrieved 13 September 2018.

3.      ↑ "Residents of Tashkent city exceeds 2.48m people". Uzdaily.com. Archived from the original on 13 October 2018. Retrieved 13 October 2018.

4.      ↑ "Юбилей Ташкента. Такое бывает только раз в 2200 лет". Фергана – международное агентство новостей. Retrieved 10 December 2017.

5.      ↑ «گنجور» فردوسی» شاهنامه» پادشاهی هرمزد دوازده سال بود» بخش ۶». ganjoor.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۶.

6.      ↑ جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. ص. ۵۱۲.

7.      ↑ ^{پرش به بالا به:۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲} (به روسی) Statistics of the subdivisions of Tashkent بایگانی‌شده در ۷ فوریه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine

8.      ↑ ^{پرش به بالا به:۸٫۰ ۸٫۱} Updated Asian map of the Köppen climate classification system

9.      ↑ سفر تاشکند. "آب و هوای تاشکند". تاشکند، ازبکستان. Archived from the original on 29 May 2009. Retrieved 11 June 2009.

10.  ↑ Happy-Tellus.com. "Tashkent, Uzbekistan travel information". هیلسنکی، فنلاند: انتشارات بین‌المللی مرکز شهر. Archived from the original on 27 June 2009. Retrieved 11 June 2009.

11.  ↑ "اطلاعات متوسط ماهانه درجه حرارت هواو پیش‌بینی‌های ١٣ منطقه جمهوری اوزبیکستان بین سالهای ١٩٨١ الی ٢۰١۰". مرکز آب و هواشناسی اوزبیکستان (Uzhydromet). Archived from the original on 15 December 2019. Retrieved 15 December 2019.

12.  ↑ "آب و هوا-آب و هوای تاشکند" (به روسی). آب و هوا و اقلیم. Archived from the original on 15 December 2019. Retrieved 15 December 2019.

13.  ↑ "اقلیم عادی تاشکند ١٩۶١–١٩٩۰". ریاست ملی هوایی و اقیانوسی. Retrieved 12 February 2017.

14.  ↑ "٣٨۴٥٧: تاشکند (اوزبیکستان)". OGIMET. ١۶ January ٢۰٢١. Retrieved 16 January 2021.

15.  ↑ "چشمان اوزبیکستان برای پیوستن به لیگ بین‌المللی جهان" (به انگلیسی). ١٥ February ٢۰١٩. Retrieved 28 July 2019.

16.  ↑ "Sports-reference.com". Sports-reference.com. 24 October 1974. Archived from the original on 3 December 2013. Retrieved 29 March 2018.

17.  ↑ مک ویلیامز، یان (٥ January ٢۰۰۶). "یادگار پنهان اسلامی تاشکند". خبرگزاری بی‌بی‌سی. Retrieved 8 June 2010.

18.  ↑ داخل متروی زیبا و کمتر دیده شدهٔ اوزبیکستان. نشنال جیو گرافیک. ٢ October ٢۰١٨.

19.  ↑ uznews.net, Tashkent's central park is history بایگانی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, 25 November 2009

20.  ↑ Army memorial dismantled in Tashkent بایگانی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, 24 November 2009

21.  ↑ Ferghana.ru, МИД России указал послу Узбекистана на обеспокоенность «Наших» بایگانی‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine, 16 January 2010 (به روسی)

منابع[ویرایش]

·         انوشه، حسن (به سرپرستی) (۱۳۸۰)، دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شابک ۹۶۴-۴۲۲-۴۱۷-۵

·         Wikipedia contributors, "Tashkent," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Tashkent&oldid=184391737 (accessed January 16, 2008).

·         لسترینج، گای (۱۳۹۳). جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. تهران: علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸.

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای تاشکند دارد.

 

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تاشکند موجود است.

·         لغتنامه دهخدا

گسترش ن ب و ازبکستان

گسترش ن ب و پایتخت‌های آسیا

 

گسترش ن ب و ازبکستان

گسترش ن ب و ولایت‌های ازبکستان

رده‌ها: 

• تاشکند
بنیان‌گذاری‌ها در هزاره ۱ (پیش از میلاد) در آسیا
پایتخت‌های آسیا
جغرافیای تاشکند
شهرهای آسیای میانه
شهرهای راه ابریشم
شهرهای فرارود
مناطق مسکونی بنیان‌گذاری‌شده در هزاره ۱ (پیش از میلاد)
مناطق مسکونی در ازبکستان
ناحیه‌های تاشکند

• این صفحه آخرین‌بار در ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳ ساعت ‏۰۷:۴۷ ویرایش شده‌است.