تحول را شروع کنید تا نیاز به التماس رای نباشد

جامعه ایران غیر سیاسی شده، زیرا منتقدان واقعی اوضاع کنونی کشور غیر سیاسی شده اند. در غیاب احزاب واقعی و دارای برنامه همه جانبه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مردم سیاسی نمی شوند. باید احزاب واقعی سیاسی تشکیل شوند. در این وانفسای غیر سیاسی شدن جامعه و امید بستن به "برانداری" که وسیعاً در جامعه گسترش یافته، انتخابات مجلس می خواهد انجام شود. سه سال است که یک نگاه و یا برنامه راهبردی برای کشور اعلام شده با نام "نگاه به شرق" و قرار گرفتن در جبهه ای که خواهان خاتمه یافتن رهبری نظامی و دلاری امریکا بر جهان است. نه دولت و نه مجلس اهل چنین سیاست راهبردی هستند و نه قوه قضائیه که اساساً در این باغ ها نیست. همین است که این سیاست راهبردی در حرف درجا می زند و هر گاه که گامی در جهت آن برداشته می شود نیز یورش مخالفان آن دولت فشل و مجلس معطل را وادار به عقب نشینی می کند. مطبوعاتی که دستشان در جیب اتاق بازرگانی و مافیاهای اقتصادی است به مردم چنین تلقین کرده اند که یگانه موهبت گردش به شرق تبدیل شدن ایران به کره شمالی و سرکوب آزادی ها و ادامه فقر است. درحالیکه واقعیت درست خلاف اینست. دولت اگر دولت تابع سیاست راهبری نگاه به شرق بود چند هیات مطبوعاتی تشکیل داده و طی مذاکره با کره شمالی برای آنها ویزا می گرفت و همه را راهی کره شمالی می کرد تا ببینید در آنجا هم بیسوادی حاکم است؟ بچه های کار در خیابانها سرگردانند؟ مردم بر سر جمع کردن زباله قتل می کنند، کارتن خواب دارند؟ وقتی بیمار می شوند معطل دارو و درمان و پزشک می مانند؟ لواسان دارند؟ در سواحل آن ویلاهای مشابه قصرهای خصوصی برپاست؟ ۴ میلیون معتاد دارند؟ بلیت مترو و اتوبوس چند است؟ بیکار وجود دارد؟ مردم از حکومتشان ناراضی اند؟ قلم بدستان مطبوعات اگر حسن نیت هم داشته باشند از واقعیات بی خبرند. نه تنها از واقعیات کره شمالی و چین و حتی روسیه، بلکه از واقعیات نیویورک و پاریس و لندن. این بی خبری و بی اطلاعی میدان را در اختیار غارتگران داخلی قرار داده است. همان ها که صدها ویلا و هزاران آپارتمان در کانادا متعلق به آنهاست. چه کسی گفته که گردش به شرق یعنی سرکوب آزادی ها؟ چه کسی گفته گردش به شرق یعنی ادامه فقر و گرسنگی؟ درست برعکس این توهمات است. گردش به شرق یعنی نجات از چنگال دلار و امریکا و تحریم ها و ایجاد کار و معیشت و مقابله با گرسنگی و فضای بازی که مطبوعات واقعیات را بنویسند، احزاب واقعی وارد میدان شوند و آزادی ها به مقابله با غارت کشور بر خیزند. گردش به شرق نه تنها منافاتی با آزادی ها ندارد، بلکه مدافع آن هم هست. آنها که هم خود فریب خورده اند و هم مردم و بویژه جوانان و روشنفکران کشور را فریب داده و می گویند و می نویسند که غرب مهد آزادی است، یا بی خبرند و یا دروغ می گویند. و تمامی این فضای مسمومی که کشور را فراگرفته، محصول عملکرد حکومت و روحانیون حاکم است. همین است که چه بخواهند و چه نخواهند امروز مردم چشم دیدن روحانیون را ندارند. و آن ارگانی که تصمیم گرفته و می گیرد که روحانیون را بفرستد به مدارس، عملاً خنجر از پشت به اعتبار فرو ریخته روحانیت می زند. امروز تحول از تصفیه روحانیون در حکومت و زیر و رو کردن حوزه های دینی آغاز می شود. و  همزمان با آن مهار سرمایه داری لجام گسیخته تجاری و به بند کشیدن مافیاهای اقتصادی و سپس زیر و رو کردن ساختار کنونی صدا و سیمای بکلی بیگانه با مردم و جامعه. آغاز کنید تا ببینید چگونه مردم به صحنه باز می گردند که در اینصورت برای آوردن آنها به پای صندوق نیاز به التماس نیست. یک فایل صوتی- تصویری را در همین شماره پیک نت منتشر کرده ایم که آن را همراه یادداشت کوتاهی برای ما فرستاده اند. گوش کنید و ببینید.

گفتگوئی که دوباره  شنیدن آن کم اهمیت نیست! سردبیر راه توده در آغاز جنگ اوکراین  در برنامه "پرگار"   در هفته های نخست آغاز جنگ اوکراین، که تمام رسانه ها زیر فشار سانسور و تحریف وقایع اوکراین قرار گرفته بودند، سردبیر راه توده در برنامه "پرگار" که با عنوان "اختلاف احزاب کمونیست جهان بر سر جنگ اوکراین" نامگذاری شده بود شرکت کرد. در این برنامه یکی از گردانندگان و یا نویسندگان سابق و یا شاید اکنون نشریه کار، وابسته به سازمان فدائیان اکثریت نیز شرکت داشت. در آن برنامه مجری و شرکت کننده دوم متحدا علیه روسیه و متفقا برای اجازه ندادن به سردبیر راه توده برای شرح نظراتش عمل کردند، اما علیرغم همه این محدودیت ها، وسط حرف پریدن های شرکت کننده دوم، عدم مراعات وقت مساوی از سوی گرداننده برنامه، آنچه می شد در آن شرایط می توانست گفته شود، گفته شد. از جمله درباره پایان هژمونی جهانی امریکا، سانسور خبری جهان از سوی کشورهای غربی، هدف و انگیزه ورود ارتش روسیه به اوکراین، نقشه غرب برای چند پاره کردن روسیه، نقش و حضور نظامی نازی های اوکراین در جنگ، تغییر تدریجی نظرات احزاب کمونیست - از جمله چین- درباره ورود ارتش روسیه به اوکراین و نکات دیگری که با شتاب و برای گریز از قطع صحبت و دادن وقت به شرکت کننده دوم بیان شد. اکنون که دو سال از ورود ارتش روسیه به اوکراین می گذرد، با آشکار شدن نقش و حضور ناتو در جنگ اوکراین و بویژه مصاحبه اخیر پوتین رئیس جمهور روسیه با خبرنگار امریکائی "تاکر کارلسون"، نگاهی دوباره به آن مصاحبه و به یاد آوردن آن را مفید تشخیص دادیم.