۱
قائم مقام فراهانی » منشآت » نامه‌های فارسی » شمارهٔ ۵۰ - در مقام ضرب باهالی تبریز به قائممقام بزرگ از قول ولیعهد نوشته
... به دندان دست و لب باید گزیدن
می فرمایند پلوهای قند و ماش و قدح های افشره و آش شماست که حضرات را رها کرده است اسب عربی بی اندازه جو نمیخورد و اخته قزاقی اگر ده من یکجا جو بخورد بدمستی نمیکند خلاف یابوهای دو دورغه که تا قدری جو زیاد دید و در قوروق بی مانع چرید اول دندان و لگد بمهتری که تیمارش میکند میزند
ای گلبن تازه خارجورت اول بر پای باغبان رفت از تاریخی که شیخ الاسلام تبریز در فتنة مغول صلاح مسلمین را در استسلام دید تا امروز چه در عهد جهانشاهی و مظفری چه سلاطین صفوی چه نادرشاهی و کریم خانی چه در حکومت دنبلی و احمد خان هرگز علمای تبریز این احترام و عزت و اعتبار و مطاعیت نداشتند تا درین عهد از دولت ما و عنایت ماست که علم کبریا باوج سما افراشته اند ...
