جار النهر
بفتح جیم و الف و ضم راء مهمله و الف
و لام و فتح نون و سکون ها و راء مهمله بمعنی همسایۀ نهر است جهت آنکه نبات آن
مفارقت از انهار و آب نمی کند و در جاهای خشک نمی روید
ماهیت ان
نباتی است شبیه به نیلوفر و برک آن بر
بالای آب می باشد شبیه به برک چغندر مزغب و بیخ آن خشن و طعم آن با اندک تلخی و بی
کل و ثمر
طبیعت ان
سرد و خشک در دوم
افعال و خواص آن
جهت حبس اسهال و خون و قطع عطش شربا و
بجهت تحلیل اورام و التحام قروح تازه و خشک و اورام حاره و قروح خبیثۀ عفنۀ ساعیه
و حکه طلاء و ضماد او ذرو را نافع و مانع سعی آنها است و بطریق مرهم نیز استعمال
آن سودمند مضر عصب مصلح آن شکر مقدار شربت آن تا دو مثقال
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
//////////
جار
النهر
گویند
سلق الماء است و آن نباتی است که در آب روید و به نیلوفر ماند و اندکی از آب پیدا شود
و طبیعت وی سرد و قابض بود حکه و جرب و ریشهای پلید کهن را نافع بود و بدل آن بطباط
بود
اختیارات
بدیعی
/////////
گوشابیان
(Potamogetonaceae) (در
متون طب سنتی جار النهر) تیره‌ای از قاشق‌واش‌سانان چندسالهٔ آبزی
با حدود دو سرده و ۱۰۰ گونه است که پهنک blade
برگ آنها شناور یا غوطه‌ور است و ساقهٔ آنها
معمولاً بندبند و گل‌هایشان چهارپر و بدون گلبرگ است و میوهٔ آنها
به‌صورت فندقهٔ یک
تا چهارتایی یا شفت کوچک druplet
است.
منابع[ویرایش]
پرش
به بالا ↑ Potamogeton crispus
پرش
به بالا ↑ . doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x. http://www3.interscience.wiley.com/journal/122630309/abstract.
فرهنگستان
زبان فارسی
ویکی‌پدیای
انگلیسی.
///////////
به
عربی جار النهر:
|
Potamogetonaceae
|
|
|
Potamogeton
crispus
|
|
|
|
|
|
المملكة:
|
|
|
غير مصنف:
|
|
|
غير مصنف:
|
|
|
الرتبة:
|
|
|
الفصيلة:
|
|
|
Genera
|
|
|
See text
|
|
يُشار عادة إلى جار النهر (Potamogetonaceae) باسم عائلة النبتة المائية الضارة (pondweed family)، وهو من عائلة النباتات المزهرة (flowering plant) المائية أحاديات الفلقة (monocotyledon)، ويشمل نبات جار النهر ما يقرب من 120 نوعًا موزعة على ستة أجناس. تعد بوتاموجيتون (Potamogeton) أكبر أجناس العائلة المتعارف عليها حتى الآن، إذ تحتوي على ما يقرب من 100 نوع.
وتحتوي الأسرة
على توزيع عالمي فرعي (sub-osmopolitan distribution)،
وتعد أحد الأنواع الأهم في مجموعات كاسيات البذور(angiosperm) في البيئة المائية بسبب استخدامه كغذاء للأحياء المائية ومأوى
لها[3]
محتويات
يُصنف جار النهر
حاليًا ضمن أصناف المزماريات (رتبة نباتية) (Alismatales) أحادية الفلقة المتباينة وتندرج تحت مجموعة التأريخ العرقي لكاسيات
البذور.[4] (Angiosperm
Phylogeny Group)">http://swepub.kb.se/bib/swepub:oai:DiVA.org:su-36155?tab2=abs&language=en</ref></a> ويشمل المفهوم العام للأسرة نباتات عائلة جار النهر المنفصلة،
ولكن يُستثنى من ذلك جنس الـروبيا (Ruppia). وبسبب التقييد الموضوع، تتكون العائلة في الوقت الحالي من ستة
أجناس: التنيا (Althenia)
وجرونلانديا(Groenlandia)
وليبيلاينا (Lepilaena)
وبوتاموجيتون (Potamogeton)
وستوكينيا (Stuckenia)
وزانيتشيليا(Zannichellia)[5] بإجمالي ما يقرب من 120 نوعًا من النباتات
المائية (aquatic plant) المعمرة.
تعد هذه
النباتات أعشاب نبات معمر (perennial herbs) مائية بالكامل، وفي كثير من الأحيان جذمورات (rhizome) زاحفة وفروع مورقة. وقد تكون شفرات ورقة النبات عائمة أو مغمورة، وغالبًا ما تكون سيقانها
متصلة. ولا توجد أية فوهة (نبات) (stomata) على الأوراق. وتكون الأزهار
(نبات)رباعية: (tetramerous)
الصيغة الزهرية (كاسية (sepals) وبتلات (petals)وسداة (stamens) وكرابل (carpels)) بنسبة [4و0 و4 و4]. ولا تحتوي الأزهار على أي بتلات. وتتكون الثمار من 1-4 من النواة (drupelet) أو البذور(achenes).[6]">http://delta-intkey.com/angio/www/potamoge.htm</ref></a>
1. ^ مذكور في : An update of the
Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of
flowering plants: APG III — The Angiosperm Phylogeny Group — الحجم: 161 — العدد: 2 — نشر في: Botanical Journal of the Linnean Society — تاريخ النشر: 8 أكتوبر 2009 — الصفحة: 105–121 — معرف الوثيقة
الرقمية: 10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x
3. ^ Haynes،
R. R. 1975. A revision of North American Potamogeton subsection Pusilli (Potamogetonaceae). Rhodora 76: 564--64
4. ^ Angiosperm Phylogeny Group. (2009). An update on the angiosperm phylogeny
group classification for the orders andfamilies of flowering plants: APG III.
Bot J. Linn. Soc. 161: 105-121.
<a href="http://swepub.kb.se/bib/swepub:oai:DiVA.org:su-36155?tab2=abs&language=en
5. ^ Nunes, E.L.P., de Lima, M.C., Coan, A.I., de Chiara Moco, M.C. (2010).
Contribution to the embryology of Potamogeton L. (Alismatales, Potamogetonaceae). Aquatic Botany, 93: 32-38.
6.
^ Watson, L., and Dallwitz, M.J. (1992 onwards). The families of flowering plants:
descriptions, illustrations, identification, and information retrieval.
Version: 21st March 2010.
<a href="http://delta-intkey.com/angio/www/potamoge.htm
////////////
به ترکی آذری:
//////////
Potamogetonaceae
From Wikipedia, the
free encyclopedia
|
Potamogetonaceae
|
|
|
Potamogeton crispus
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genera
|
|
|
See text
|
|
The Potamogetonaceae, commonly
referred to as the pondweed family, are an aquatic family of monocotyledonous flowering plants. The roughly 110
known species are divided over six genera (Christenhusz & Byng 2016 [2]). The largest genus in the family by far
is Potamogeton, which contains about 100 species.
The family has a subcosmopolitan
distribution, and is considered to be one of the most
important angiosperm groups in the aquatic environment because of its use as food and
habitat for aquatic animals.[3]
Contents
The Potamogetonaceae are currently placed
in the early diverging monocot orderAlismatales by the Angiosperm Phylogeny
Group.[1] Their concept of the family includes
the plants sometimes treated in the separate family Zannichelliaceae, but excludes
the genus Ruppia. So circumscribed, the family currently consists of six genera: Althenia, Groenlandia, Lepilaena, Potamogeton, Stuckenia, andZannichellia,[4] totalling about 120 species of
perennial aquatic plants.
Marine grasses families: Zosteraceae, Cymodoceaceae, Ruppiaceae andPosidoniaceae. Related families: Potamogetonaceae
and (and sometimes including) Zannichelliaceae.
|
Families and Genera crosses (Sea
grasses)
|
|||
|
Zostera L.
|
Zostera L. (including Heterozostera den Hartog,Macrozostera Tomlinson
& Posluzny, NanozosteraTomlinson &
Posluzny, Zosterella J. K. Small)
|
||
|
Heterozostera (Setch.) Hartog
|
|||
|
Phyllospadix Hook.
|
Phyllospadix J. D. Hooker
|
||
|
Syringodium Kutz.
|
|||
|
Halodule Endl.
|
Halodule Endlicher
|
||
|
(name not found)
|
Thalassodendron Hartog
|
||
|
Ruppia L.
|
Ruppia L.
|
||
|
Posidonia König
|
Posidonia K.Koenig
|
Posidonia König
|
|
|
Families and Genera crosses
(Potamogetonaceae)
|
|||
|
Potamogetonaceae
|
|||
|
Potamogeton L.
|
|||
|
Groenlandia J.Gay
|
Groenlandia J. Gay
|
||
|
Ruppia L.
|
|||
|
Zannichellia L.
|
|||
|
Zannichellia L.
|
|||
|
(name not found)
|
|||
|
Lepilaena J.L.Drumm. ex Harv.
|
|||
|
Vleisia Toml. &
Posl.
|
|||
The plants are all aquatic perennial herbs, often with creeping rhizomes and leafy branches. Their leaf blades can be either floating or
submerged, and their stems are often joined. No stomata are present on the leaves. The flowers are tetramerous: the floral formula
(sepals; petals; stamens; carpels) is [4;0;4;4]. The flowers have no petals.
The fruit consists of one to four drupelets or achenes.[12]
1. ^ Jump up to:a b Angiosperm Phylogeny Group
(2009). "An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the
orders and families of flowering plants: APG III" (PDF). Botanical Journal of the Linnean Society. 161 (2):
105–121. doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x. Retrieved 2013-06-26.
2. Jump up^ Christenhusz, M. J. M. & Byng,
J. W. (2016). "The number of known plants species in the world and its annual
increase".Phytotaxa.
Magnolia Press. 261 (3): 201–217. doi:10.11646/phytotaxa.261.3.1.
3. Jump up^ Haynes, R. R. 1975. A revision of
North American Potamogeton subsection Pusilli
(Potamogetonaceae). Rhodora 76: 564--64
4. Jump up^ Nunes, E.L.P., de Lima, M.C., Coan,
A.I., de Chiara Moco, M.C. (2010). Contribution to the embryology of Potamogeton L.
(Alismatales, Potamogetonaceae). Aquatic Botany, 93: 32-38.
5. ^ Jump up to:a b Kubitzki (ed.) 1998. The
families and genera of vascular plants, vol 4, Monocotyledons: Alismatanae and
Commelinanae (except Gramineae). Springer-Verlag, Berlin.
6. Jump up^ Watson & Dallwitz.
Zosteraceae. The families of flowering plants. http://delta-intkey.com/angio/www/zosterac.htm
7. Jump up^ Vascular Plant Families and Genera.
List of genera in family CYMODOCEACEAE (accessed 2016-06-02)http://data.kew.org/cgi-bin/vpfg1992/genlist.pl?CYMODOCEACEAE
8. Jump up^ VASCULAR PLANT FAMILIES and GENERA.
List of Genera in CYMODOCEACEAE (accessed 2016-06-02)http://www.mobot.org/mobot/research/apweb/orders/alismatalesweb.htm#Cymodoceaceael
Jump up^ Watson & Dallwitz.
Potamogetonaceae. The families of flowering plants. http://delta-intkey.com/angio/www/potamoge.htm
Jump up^ Vascular Plant Families and Genera.
List of genera in family POTAMOGETONACEAE (accessed 2016-06-02)http://data.kew.org/cgi-bin/vpfg1992/genlist.pl?POTAMOGETONACEAE
Jump up^ VASCULAR PLANT FAMILIES and GENERA.
List of Genera in POTAMOGETONACEAE (accessed 2016-06-02)http://www.mobot.org/mobot/research/apweb/orders/alismatalesweb.htm#Potamogetonaceae
Jump up^ Watson, L., and Dallwitz, M.J. (1992
onwards). The families of flowering plants: descriptions, illustrations,
identification, and information retrieval. Version: 21 March 2010. http://delta-intkey.com/angio/www/potamoge.htm
Potamogetonaceae at the
DELTA Online Families of Flowering Plants
Potamogetonaceae at the
Germplasm Resources Information Network
Potamogetonaceae at the
Online Flora of North America
Zannichelliaceae at the
Online Flora of North America
Potamogetonaceae at the
NCBI Taxonomy Browser
&&&&&&
جام پهل
بفتح جیم و الف و سکون میم و باء عجمی و خفاء ها و لام اسم ثمر هندی است
و در بنکاله مشهور بسفری انبه
ماهیت ان
ثمر درختی است فی الجمله شبیه بامرود و دو صنف می باشد صنفی مغز آن سفید
و صنفی سرخرنک و بعد رسیدن هر دو شیرین و مانند امرود کوهی جنکلی جرم آن دانه دار و
در جوف آن تخمهای ریزه بسیار بقدر تخم مرو از سفید سفید و از سرخ سرخرنک و اندک صلب
و شکل صنف سفید آن صراحی مانند نوع امرود کوچکی که کلابی نامند و سرخ آن اکثر مدور
و در فصل کرما که موسم بارش هند و بنکاله است ثمر بسیار می آورد و در فصل زمستان نیز
بعضی اشجار و لیکن بوفور آن موسم نیست و در هند و دکهن بهتر از بنکاله می شود و لاکن
بوفور بنکاله نیست و بهترین آن رسیدۀ بالیدۀ شاداب شیرین کم تخم آنست خصوصا نوع سفید
آن و درخت آن ببزرکی درخت سیب و به و غیر موزون و برک آن از برک سیب اندک بلندتر و
با خشونت و بی تشریف و چوب آن پر ریشه شکننده می باشد و قابل عمارت نیست و اهل هند
از ان خلال می سازند و می سوزانند و درخت آن زود بثمر می آید و کهنه سال خوردۀ آن کم
ثمر می باشد و چون تنۀ آن را ببرند از اطراف آن شاخها برآمده در یک دو سال باز ثمر
می دهد
طبیعت ان
کرم و تر با رطوبت لزجه و قوت قابضه
افعال و خواص آن
مفرح و مقوی قلب و معده و ملین طبع در ابتدا پس قابض و مدر بول و حابس
اسهال خصوصا که با پوست و تخم آن را بخورند و نیمرس آن قابض تر و چون پوست درخت نونهال
آن را که هنوز بثمر نیآمده باشد مقدار دو سه مثقال آن را شب در قدری آب بخیسانند و
صبح مالیده صاف کرده اندکی شکر داخل کرده تا سه چهار روز هر روز تازه خیسانیده بنوشند
در حبس اسهال رطوبی مجرب است المضار مضر مبرودین و مرطوبین و صاحبان قولنج و مصدع و
محرک نزله و اخلاط ساکنه و مهیج آنها و نفخ و ریاح و قراقر و باعث حمیات در ابدان مستعده
خصوص اکثار آن و مضمضه به آب برک مطبوخ آن جهت تقویت لثه و استحکام دندان متحرک نافع
و مسکن درد آن
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
&&&&&&
جام کهاس
بفتح جیم عجمی و الف و سکون میم و فتح کاف عجمی و خفای ها و الف و سین
مهمله لغت هندی و بنکاله است
ماهیت ان
کیاهی است که در هند و بنکاله بسیار در جاهای نم ناک در موسم برسات می
روید و با ساقهای بلند بقدر ذرع و زیاده و کمتر از ان دو عدد و یا زیاده بر سر هر ساقی
سه برک پیوسته بهم با بورقیت و حدت و بیخ آن سفید بقدر پیاز کوچکی با حدت و بورقیت
و کل آن شبیه ببرکی عریض طرف پائین آن پیچیده و از جانب پیچیدکی میلی مخروطی شکل روئیده
و زیر کل آن کرهی صراحی شکل و بیخی باریک سفید و کل آن نهایت بدبو می شود
طبیعت ان
کرم و خشک
افعال و خواص آن
خوردن ساق برک پختۀ آن جهت استسقا و بیخ آن با فلفل که سائیده حبوب بندند
هر حبی بقدر فلفلی و نخودی سه چهار حب آن جهت حبس قئ و در هیضه که بند نشود و کذاشتن
مقدار نخودی و یا باقلائی از ان بیخ در جوف قدری از مویز پخته که بهندی کیله نامند
آن مقدار که بلع توان نمود جهت تحلیل طحال چند روز متوالی که بعد از بلع یکدو لقمه
برنج نرم پخته بی روغن و بی نمک بخورند مجرب دانسته اند و چون مقدار بیست و چهار توله
که یک نیم پا و آثار هندی باشد بیخ آن را نرم سوده در ظرف چینی کنند و بوزن آن روغن
کاو داخل آن نمایند و خوب برهم زنند پس آب لیموی که بهندی کاغذی نامند شانزده عدد داخل
کرده خوب برهم زنند و اکر آب لیمو کم شود که مانند مرهم و ضماد رقیق نباشد آب چهار
عدد لیموی دیکر داخل نمایند و در شیشه و یا ظرف چینی کرده در جای نمناک نکهدارند جهت
التیام قروح خبیثه و ساعیه که بهندی کهرکهره نامند که روز دو مرتبه آن را در جوف زخمها
پر کنند و بر بالای آن بطریق مرهم استعمال نمایند و اکر بعد التیام و چاق شدن خارشی
در آن موضع باقی بماند از تدهین بدان روغن مزبور زائل کردد و این روغن زیاده از یک
هفته نمی ماند و هفتۀ دوم باز اکر احتیاج باقی باشد باید که تجدید نمایند
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
&&&&&&
جاموس
. (معرب ، اِ) گاومیش . (منتهی الارب ). معرب گامیش که مخفف گاومیش است . در این دیار
مردم این زمانه بجهت تفرقه ٔ نر و ماده ٔ نر
را جاموس گویند به تعریب و ماده را گاومیش چنانکه اصل است . (آنندراج ). قسمی گاو.
ج ، جوامیس . (منتهی الارب )(مهذب الاسماء). کلمه ای است غیر عربی که عرب بدان تکلم
کرده است :
لیث
یدق الاسد الهموسا
والاقهبین
الفیل و الجاموسا.
(از
المعرب جوالیقی ص 104).
نوعی
گاو است لیکن استخوانش درشت تر و موهایش زیادتر است رنگ بیشتر آنها سیاه است و از گاو
سردتر و خشک تر است و از خصوصیاتش آنکه ... و نر آن با خواهر و خاله و خویشانی که در
آدمی ازدواج آنها حرام است ، جمع نمیشود. گوشت آن کسی را که تحمل ریاضت کند و آنان
را که بیماری کلیه دارند و یا دموی مزاج اند مفید است و سودا را بیفزایدو مفاصل را
نافع بود و نیز زنان را زیان دارد. و مصلح آن دارچینی است و دود مو و شاخ آن موجب فرار
افعی شود. (تلخیص از تذکره ضریر انطاکی ص 106). شیر و فیل را میکشد و شیر و روغن آن
نسبت به شیر گاو چرب تر و غلیظتر خصوص شیر جنگلی آن که ارند گفته شود. طبیعت آن گرم
و خشک و جنگلی آن گرم تر و خشک تر. افعال و خواص آن : گوشت آن بسیار غلیظ و جهت اصحاب
ریاضات و هزال گرده نافع، گوشت بچه ٔ شیرخواره که دو
سه ماه باشد قورمه و کباب آن بسیار لذید و در ضرر و غلظت کمتر. و دود کردن موی آن و
شاخ آن باعث طرد افاعی و خاکستر سم آن مجفف قروح و حکه . گفته اند آشامیدن خاکستر کعب
آن مفرح است و مولد سودا و مضر درد مفاصل و امثال آن وعرق النساء و نقرس . مصلح آن
آب کامه و دارچینی و ادویه ٔ ملطفه و مهرا پختن
آن و بعد از آن سکنجبین آشامیدن و در سلهت از پوست جنگلی آن سپر میسازند خوب میشود.
(از مخزن الادویه ص 186). و رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و
ابن بیطار و اختیارات بدیعی شود. درحیات الحیوان آرد: جاموس با اینکه زورمند است از
همه ٔ مخلوقات
نالان تر است و از نیش مگس به آب پناه میبرد. با اینهمه باهوش است بطوری که صاحب آن
ماده اش را «فلانه » صدا میکند بسوی او می آید و گویند بمنظور حراست خود و فرزندانش
هیچگاه نمیخوابد و در موقع اجتماع دائره تشکیل میدهند که سر آنها خارج و دم آنها داخل
دائره قرار دارد و فرزندان و صاحبان آنها در میان قرار میگیرند و در حقیقت بمنزله ٔ حصار
آنها است . از ارسطو نقل کنند که در دماغ جاموس کرمی است که هرکس مقداری از آن بگیرد
و بر روی خود یا دیگران آویزان کند، مادام که باقی است او را خواب نمی برد. اگر مردی
آن را در خواب ببیند تعبیرش این است که وی چابک و شجاع باشد و بیش از دیگران بردبار
باشد و اگر زنی شاخ آن را در خواب بیند دلیل آن است که با پادشاهی ازدواج کند. (از
حیات الحیوان دمیری ج 1 ص 167). رجوع به گامیش و گاومیش شود.
/////////
جاموس
بفتح
جیم و الف و ضم میم و سکون واو و سین مهمله بفارسی کاومیش و بهندی بهینس نامند
ماهیت
ان
نوعی
از کاو صحرائی است سیاه رنک و بسیار زورآور نسبت بکاو اهلی و شاخهای آن بلندتر و قویتر
و در هند و بنکاله دو صنف می باشد یکی صحرائی و این را بهینس نامند و دیکر جنکلی و
این بسیار قوی و بزرک و شاخهای آن بلندتر و قویتر از اهلی می باشد و این را ارفه نامند
و زور و قوت این بمرتبه ایست که شیر و فیل را می کشد و شیر و روغن آن نسبت بشیر کاو
چرب تر و غلیظتر خصوص شیر جنکلی آنکه ارنه کفته شده
طبیعت
ان
کرم
و خشک و جنکلی آن کرم تر و خشک تر
افعال
و خواص
آن
کوشت
آن بسیار غلیظ و جهت اصحاب ریاضات و هزال کرده نافع و کوشت بچۀ شیرخواره که دو سه ماهه
باشد قورمه و کباب آن بسیار لذیذ و در ضرر و غلظت کمتر و دود کردن موی آن و شاخ آن
باعث طرد افاعی و خاکستر سم آن مجفف قروح و حکه کفته اند آشامیدن خاکستر کعب آن مقرح
است و مولد سودا و مضر درد مفاصل و امثال آن و عرق النسا و نقرس مصلح آن آب کامه و
دارچینی و ادویۀ ملطفه و مهرا پختن آن و بعد از ان سکنجبین آشامیدن و در سلهت از پوست
جنکلی آن سپر می سازند بسیار خوب می شود.
مخزن
الادویه عقیلی خراسانی
///////////
گاومیش
آسیایی (در متون طب سنتی جاموس) (نام علمی: Bubalus) نام یک سرده از زیرخانواده گاویان است.
گونه‌های
زنده[ویرایش]
گاومیش
وحشی Bubalus arnee (Kerr, 1792)
Lowland anoa Bubalus depressicornis (Smith, 1827)
گاومیشک
میندورو Bubalus mindorensis (Heude, 1888)
Mountain anoa Bubalus quarlesi (Ouwens, 1910)
گاومیش
Bubalus bubalis (کارل
لینه, ۱۷۵۸)
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان
ویکی‌پدیا، «Bubalus»، ویکی‌پدیای
انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد
(بازیابی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴).
ویکی
/////////////
الجاموس
(الإسم العلمي:Bubalus)، هو
جنس من أسرة الأبقار ضمن فصيلة البقريات من رتبة مزدوجات الأصابع. ويحتوي جنس الجاموس
على خمسة أنواع.
مراجع[عدل]
^ مذكور
في : نظام معلومات تصنيفية متكاملة — وصلة : http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=552377
— تاريخ
النشر: 2012 — تاريخ
الاطلاع: 19 سبتمبر 2013
^ مذكور
في : Mammal Species of the World — وصلة
: http://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/browse.asp?s=y&id=14200693
— Don E. Wilson — تاريخ النشر:
2005 — تاريخ
الاطلاع: 19 سبتمبر 2015
^ تعديل
قيمة معرف موسوعة الحياة (P830)
في ويكي بيانات"معرف Bubalus
في موسوعة الحياة". eol.org. اطلع عليه بتاريخ 3 أكتوبر 2016.
/////////
به
ترکی آذری چامیشلر:
Camışlar
Vikipediya, açıq ensiklopediya
|
Camışlar
|
||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||
|
Elmi adı
|
||||||||||||||||||||||
|
Bubalus
|
||||||||||||||||||||||
Asiya camışları (lat. Bubalus) - Boşbuynuzlular fəsiləsinin öküzlər yarımfəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Asiya camışı (Bubalus bubalis) növü
Tamarau (Bubalus mindorensis) növü
Cırtdan camış (Bubalus depressicornis) növü
Dağ cırtdan camışı (Bubalus quarlesi) növü
///////////
به
عبری تی او، پیت اوم:
תאו (שם מדעי: Bubalus)
הוא סוג בתת-משפחת
הפרים. התאו הוא בעל חיים גדול
וחזק, בעל פרווה דקה שחורה-חומה וקרנייםחזקות. באנגלית נקרא התאו באפלו ובערבית ג'מוס -
ושני השמות הללו משמשים
לעתים גם ככינוי נוסף עבור התאו בשפה העברית. שמו של התאו המקובל היום, מקורו בזיהויו
המוטעה עם בעל החיים המכונה "תאו" במקרא, שהוא ככל הנראה שור הבר. יש המזהים את בעל-חיים המכונה בלשון חז"ל[1] "כּוֹי" כתאו. זיהוי נוסף שנפוץ בימי הביניים, היה
עם הראם המקראי. זיהוי זה נשלל על ידי בעלי התוספות[2].
////////////
Bubalus
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Bubalus
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
Phylum:
|
|
|
Clade:
|
|
|
Class:
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Subfamily:
|
|
|
Tribe:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species
|
|
|
Bubalus arnee
Bubalus depressicornis Bubalus quarlesi Bubalus mindorensis Bubalus bubalis Bubalus cebuensis |
|
Bubalus is a genus of bovines that was first
described by Charles Hamilton Smithin 1827. This genus
comprises the following living species:[1]
Lowland anoa Bubalus
depressicornis (Smith, 1827)
The nomenclature and classification of domestic animals
as species, subspecies,races or breeds has been discussed
controversially for many years and was inconsistent between authors.[2] Assessors of
the Food and Agriculture Organisation consider domestic
water buffalo populations as breeds.[3]
Contents
Smith
described Bubalus (from Greek βούβαλος, boúbalos)
as low in proportion to the bulk with very solid limbs, a small dewlap and a long, slender
tail; the head is large and the forehead narrow, very strong and convex; the eyes
are large, and the ears mostly funnel-shaped; horns are lying flat or bending
laterally with a certain direction to the rear; the female udder has four mammae.[4] Lydekker added that the line
of back is nearly straight with 13 pairs of ribs; the tail is tufted and
reaching about to the hocks; the horns are more or less markedly triangular for
the greater part of their length and situated low down on the skull; the muzzle
is broad, and the hair sparse in adults.[5]
Bubalus murrensis horns
The
2013 checklist of the Catalogue of Life lists as
"accepted" five species binomina in the genus Bubalus:
Bubalus bubalis (Linnaeus, 1758)
Bubalus depressicornis (Smith, 1827)
Bubalus mephistopheles Hopwood, 1925
Bubalus mindorensis (Heude, 1888)
Bubalus quarlesi (Ouwens, 1910)
The Integrated Taxonomic Information System lists the same five
species binomina as valid; it also lists six sub-species ofBubalus bubalis:[11]
Bubalus bubalis arnee (Kerr, 1792)
Bubalus bubalis bubalis (Linnaeus, 1758)
Bubalus bubalis fulvus (Blanford, 1891)
Bubalus bubalis kerabau Fitzinger, 1860
Bubalus bubalis migona Deraniyagala, 1952
Bubalus bubalis
theerapati Groves,
1996
Edwardsina bubalus Zwick, 1977, a fly
Hemiphractus bubalus (Jiménez de la
Espada, 1870), a frog
Ictiobus bubalus (Rafinesque, 1818),
the Smallmouth Buffalo fish
Onthophagus bubalus Harold, 1867, a
scarab
Jump up^ Groves, C.; Grubb, P. (2011). Ungulate Taxonomy. Baltimore, Maryland:
Johns Hopkins University Press. ISBN 1421400936.
Jump up^ Gentry, A.
Clutton-Brock, J., Groves, C. P. (2004). The naming of wild animal
species and their domestic derivatives. Journal of
Archaeological Science 31: 645–651.
Jump up^ FAO (2013). Breeds from species:
Buffalo. Domestic Animal
Diversity Information System, Food and Agriculture Organisation of the United
Nations, Rome.
Jump up^ Hamilton Smith, C.
(1827). Bubalus. In: Griffith, E.
(ed.) The animal kingdom arranged in conformity with its organization.
Class Mammalia, Volume 5. London: Geo. B. Whittaker.
Jump up^ Lydekker, R.
1913. Catalogue of the ungulate
mammals in the British Museum (Natural History). London: British
Museum (Natural History).
Jump up^ Croft, D. A.,
Heaney, L. R., Flynn, J. J., Bautista, A. P. (2006). Fossil remains of
a new, diminutive Bubalus (Artiodactyla: Bovidae: Bovini) from
Cebu island, Philippines. Journal of Mammalogy 87(5): 1037–1051.
Jump up^ Hopwood, A. T.
(1925). A new species of buffalo from the Pleistocene of China.
Annals and Magazine of Natural History. Series 9, Vol. XVI: 238–239.
Jump up^ Schreiber, H. D.,
Munk, W. (2002). A skull fragment of Bubalus murrensis (Berckhemer,
1927) (Mammalia, Bovinae) from the Pleistocene of Bruchsal-Buchenau
(NE-Karlsruhe, SW-Germany). Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie
(12): 737–748.
^ Jump up to:a b Roskov Y., Kunze
T., Paglinawan L., Orrell T., Nicolson D., Culham A., Bailly N., Kirk P.,
Bourgoin T., Baillargeon G., Hernandez F., De Wever A., eds (2013). Bubalus. Species 2000 & ITIS
Catalogue of Life, 2013 Annual Checklist. Reading, UK.
Jump up^ ITIS Results of: Search in
every Kingdom for Scientific Name containing 'Bubalus'. Integrated Taxonomic
Information System. Accessed january 2014.
&&&&&&&
جامون
بفتح
اول و الف و ضم میم و سکون واو و نون و بعضی بدون واو و فتح میم می نامند
ماهیت
ان
میوۀ
هندیست درخت آن بسیار بزرک بقدر کردکان و از ان بزرکتر و برک آن اندک باریک و بلند
تا بیک شبر و سبز تیره و شکوفۀ آن سفید و بسیار ریزه و میوۀ آن شبیه بانکور سیاه و
اندک طولانی و بعضی بزرک تر از ان و رنک ظاهر و باطن آن بنفش و باغی و صحرائی می باشد
صحرائی ثمر ان کوچک و تخم آن بزرک و کم آب و ترش و با عفوصت بسیار و باغی نیز دو صنف
است یکی ثمر آن بزرک بالیده بسیار شاداب چاشنی دار و تخم آن کوچک و با عفوصت کمی و
این را رای جامون نامند و صنف دوم در اوصاف مذکوره بدین مرتبه نیست
طبیعت
ان
سرد
در آخر دوم و خشک در سوم
افعال
و خواص آن
حابس
اسهال صفراوی و مقوی معده و کبد حارین و مطفی حدت دم و صفرا و غرغره و مضمضۀ آن بجهت
خناق و قلاع حار و استحکام لثه و خوردن آن جهت حبس اقسام اسهالات و تسکین حرارت معده
و کبد و حدت صفرا و تشنکی و تحریک اشتها و باه محرورین و جهت ذیابیطس مفید و طلای ثمر
رسیدۀ آن جهت داء الثعلب نافع و رویانندۀ موی آنست در چند مرتبه و نقوع ریشهای باریک
بیخ آن و بیخهای باریک نازک آن بمقدار دو توله نیمکوفته شب در آب خیسانیده صبح مالیده
صاف نموده بیاشامند تا مدت بیست روز و یا چهل روز مغز تخم کهنۀ آن با مغز تخم کهنۀ
انبه و هلیله بریان کرده جهت اسهال مزمن مجرب و ذرور برک خشک آن جهت استحکام لثه مفید
و ناشتا خوردن آن مضر بسبب ثوران آن صفرا را و مضر معده و دیر هضم مصلح آن نمک که آن
را شسته و نمک بران پاشیده زمانی بکذارند پس تناول نمایند آشامیدن افشرۀ آنکه آب آن
را کرفته صاف نموده قدری آب و نبات بقدر آنکه طعم آن را نیکو کرداند داخل کرده بیاشامند
و شراب آن نیز که آب آن را صاف نموده با قدری نبات یا قند که طعم آن را چاشنی دار کرداند
بآتش ملایم طبخ نمایند تا انکشت پیچ کردد در افعال مذکوره بهتر از اکل ثمر پختۀ آن
است و آهن و یا فولاد را چون براده نموده در آب برک آن بریزند و در آفتاب بکذارند کشته
نرم و سبک کردد به حدی که جوش خورده بالای آن آید و اکر مکرر در آب برک آن تربیت نمایند
پس شسته استعمال کنند بهتر است و خوردن این آهن یا فولاد کشته جهت تقویت اشتها و رفع
اسهال مزمن و استسقا و بواسیر و امثال اینها نافع و یک نوع آن را کلاب جامون می نامند
مخصوص بنکاله است تمام در هند و دکهن جای دیکر نمی شود و آن اندک مدور و شیرین و بعضی
اندک آبدار و خوش بو شبیه برایحۀ کلاب کویا که در کلاب پرورده شده و در جوف بعضی یکدانه
و بعضی دو دانه و بعضی سه دانه بهم پیوسته و مغز آن سبز رنک و درخت این ببزرکی درخت
نوع اول نمی شود و اکثر پراکنده می باشد و برک های این نیز در طول و عرض از ان کمتر
و اندک عریضتر و نازک تر و سبز روشن
طبیعت
ان
معتدل
مائل ببرودت و یبوست
افعال
و خواص آن
مفرح
قلب و دماغ و مقوی معده و کبد حار و نفاخ است و تخم آن با عفوصت و قابض و رادع
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
////////////
جامون←اوجن
اوجن
اشاره
در جنوب
ایران آن را «اوجن» نامند. به فرانسویJambul
وPrunier noir و به انگلیسیJambolan وJava plum وEugenia وJaman نامیده میشود. گیاهی است از خانوادهMyrtaceae نام علمی آنSyzygium cumini (L .) Skeels و مترادفهای آن
Eugenia jambolana Lamk. Syzygium jambolanum( Lamk. )DC.
وEugenia cumini L . می‌باشد.
مشخصات
اوجن
درختی است همیشه‌سبز، برگهای آن پهن کشیده و بیضی، میوه آن به رنگ سیاه معطر و مطبوع
و دارای هسته‌ای درشت است. این درخت بومی آسیای حاره است در چین و هند و سایر مناطق
گرم آسیا می‌روید. در ایران در جنوب کاشته میشود و نام محلی آن اوجن است.
ترکیبات
شیمیایی
از نظر
ترکیبات شیمیایی در دانه اوجن اسانس یافت میشود به علاوه الاجیک اسید[461] و یک آلکالوئید
به نام جامبوزین 462] نیز در آن مشخص شده است. با تزریق
معارف
گیاهی، ج3، ص: 258
زیرجلدی
عصاره آبی دانه میوه آن به سگ کاهش طولانی قند خون مشاهده شده ولی خوردن عصاره آبی
آن چنین اثری ندارد]G .I .M .P[ .
در گزارش
دیگری در مورد ترکیبات شیمیایی گیاه چنین آمده است:
در گیاه
گالیک اسید، تانن، اسانس، چربی، آنتی‌ملین 463]، جامبولول 464]، اولئین، لینولئین،
پالمی‌تین 465]، استئارین 466]، فیتوسترین 467]، میریسیل الکل 468] و هنتریاکونتان
مشخص شده است [والنزوئلا]. محققان از جمله رائو و سشادری معتقدند که در دانه میوه اوجن
گلی‌کوزید و آلکالوئید یا انزیم وجود ندارد و وجود مواد الاجیک اسید، گالیک اسید و
تانن در دانه، عامل مؤثر خواص دارویی آن هستند و آقایان کولیه و وان درپیجل در برگهای
درخت مقدار کمی مواد آنتی‌بیوتیک یافته‌اند که بر ضد استافیلوکوکوس مؤثر است.
خواص-
کاربرد
در هند
پوست درخت را به عنوان قابض برای تهیه محلولهای قابض و جوشانده‌هایی برای غرغره و شستشوی
زخم به کار می‌برند. شیره تازه پوست را با شیر بز برای قطع اسهال به اطفال میدهند.
از شیره برگهای درخت برای رفع اسهال خونی استفاده میشود. شیره میوه رسیده آن را با
سرکه مخلوط کرده به عنوان مقوی معده، بادشکن و مدر می‌خورند و از میوه آن در موارد
اسهالهای صفراوی خورده میشود]G .I .M .P[
.در برمه، هندوچین، شبه‌جزیره مالایا، فیلیپین و هند از برگها، پوست، میوه و دانه درخت
برای معالجه اسهال و اسهال خونی استفاده میشود و گرد دانه آن را برای معالجه بیماری
قند خفیف به کار می‌برند.
ولی
در مدارک دیگری آمده است که خوردن گرد آن اثر محسوسی در بیماری قند ندارد بلکه تزریق
زیرجلدی عصاره آبی آن را مؤثر می‌دانند. در برمه از برگهای
معارف
گیاهی، ج3، ص: 259
اوجن
(کمی کوچکتر از طبیعی)
آن به
صورت جوشانده برای معالجه زخم چشم استفاده میشود [راجر]، در اندونزی از گرد پوست سائیده‌شده
درخت و هم‌چنین از شیره پوست درخت روی آبسه‌های سیفیلیسی در محل آلات تناسلی می‌اندازند
[وک ، در فیلیپین خوردن جوشانده پوست درخت را برای رفع بی‌نظمی عادت ماهیانه تجویز
می‌کنند [فاکس و از مخلوط این جوشانده با آب گریپ‌فروت و آب گیاهSandoricum koetjape برای معالجه اسهال خونی استفاده
میشود [فاکس .
توضیح:
گیاهSandoricum koetjape Merrill که مترادف
آنS .indicum Cav .
معارف
گیاهی، ج3، ص: 260
است
گیاهی است هندی از خانوادهMeliaceae
دارای ریشه‌های معطر، بادشکن و مقوی معده و ضدعفونی‌کننده و قابض، از
ریشه‌های آن برای قطع اسهال و اسهال خونی بتنهایی و یا مخلوط با داروهای دیگر که فوقا
ذکر شد استفاده میشود. در ریشه این گیاه آلکالوئید و یک ماده تلخ سمی وجود دارد.
معارف
گیاهی، ج3، ص: 261
///////////
جمبو
( درمتون طب سنتی جامون و اوجن) نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در شهرها و
مناطق ساحلی جنوب ایران می‌روید. این درخت گرمسیری با نام علمی (Syzygium cumini) بومی کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی
است. نام این درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است. امروزه علاوه بر این کشورها،
در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای
مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشورهای آفریقایی درخت جمبو وجود دارد.
نام
های دیگر: جمبولان، جمبول، بمبوزيا، جمّون، جمبو، جامبو، فلفل هندي، برقوق أسود هندي،
دمسون أسود هندي.
ویکی
//////////
به
عربی
البامبوزيا
أو الجمبولان (الاسم العلمي: Syzygium cumin)
من العائلة الآسية (الاسم العلمي: Myrtaceae)
شجرة تنمو في المناخات المدارية وشبه المدارية، وهي مقاومة للجفاف وتتقبل مختلف أنواع
التربة. تزرع الشجرة لقيمتها التزيينية ولأزهارها العطرة أو كشجرة مثمرة. ثمار الجمبولان
تحتوي على نسبة عالية من فيتامين إيه و سي . الشجرة لديها خصائص طبية كثيرة، حيث تستخدم
بذورها وأوراقها ولحائها في مختلف نظم العلاج البديل والطب الصيني.[1]
محتويات [أخف]
1 أسماء أخرى
2 الموطن الأصلي
3 صفاتها
4 المراجع
أسماء
أخرى[عدل]
جمبولان،
جمبول، بمبوزيا، جمّون، جمبو، جامبو، فلفل هندي، برقوق أسود هندي، دمسون أسود هندي
[1]
الموطن
الأصلي[عدل]
الهند،
نيبال، باكستان، إندونيسيا.[1]
صفاتها[عدل]
ثمار
شجرة البامبوزيا
شجرة
كبيرة يصل طولها فوق 7 أمتار.
تحتاج
إلى إضاءة مباشرة.
تتحمل
الجفاف تسقى من 1-2 مرة في الأسبوع .
تتحمل
البرودة تحت الصفر .
زهورها
بيضاء قريبة من البياض.
لها
استخدامات طبية وعطرية وثمارها صالحة للأكل.[1]
المراجع[عدل]
^ تعدى
إلى الأعلى ل: أ ب ت ث موسوعة شجرة العربية - بامبوزيا
مشاريع
شقيقة في كومنز صور وملفات عن: شجرة البامبوزيا
أيقونة
بوابةبوابة علم النبات
Ferns02.jpg هذه بذرة مقالة عن نبات بحاجة
للتوسيع. شارك في تحريرها.
تصنيفات:
أشجار الهندأشجار الهند الصينيةأشجار شبه القارة الهنديةأشجار ماليزياأشجار مثمرةآسيةفاكهة
استوائيةنباتات طبيةنباتات نيبال
/////////////
به
دیوهی (مالدیوی):
ދަނބު(ސައިންޓިފިކް ނަން: Syzgium cumini)ނުވަތަ
(އިނގިރޭސި ބަހުން: Jambul)އަކީ ބިޔަކޮށްހެދޭ ފަތްތައް ހިމަދިގު ލަކުޑިމޮޅު ގަހެއްގައި އަޅާ މޭވާ
އެކެވ.ދަނބު އަކީ ހުތްފޮނި ރަހަދޭ އެއްޗެކެވެ. ޅަކޮށްހުންނައިރު ހުންނާނީ ފެހިކުލައިގައެވެ.
ދޮންވީމާ ހުންނާނީ ދަނބުކުލައިގައެވެ. ދަނބު ގަހަށް ވެސް ދަނބު ކިޔައެވެ. ދަނބުކުލަ
ނިސްބަތް ވަނީ މިމޭވާ އަށެވެ. ދަނބު އެންމެ ގިނައިން ހައްދަނީ ދެކުނު އޭޝިޔާގެ ގައުމުތަކުގައެވެ.
ޚާއްޞަ ކޮށް އިންޑިޔާ، ޕާކިސްތާން، އަދި އިންޑޮނޭޝިޔާ ފަދަ ގައުމު ތަކަކީ ދަނބު ހެއްދުމުގައި
ފާހަގަ ކޮށްލެވޭ ގައުމުތަކެވެ.
ގަދީމީ ބޭސްވެރިކަމުގެ ފަރުވާގެ ތެރޭގައި ދަނބު ބޭނުން ކުރެވިފައި
ެވއެވެ.
/////////
به
هندی فیجی جامون:
Jaamun (Syzygium cumini), ek, sab time
green rahe waala garam des ke perr hai. Ii fuul waala perr ke palwaar
Myrtaceae me se ek hae aur ii India,Pakistan aur Indonesia ke native hai. Iske Jambul, Nerale
Hannu, Njaval, Jamblang, Jambolan, Black
Plum, Damson Plum, Duhat Plum, Jambolan
Plum, Java Plum aur Portuguese Plum ke
naam se bhi jaana jaawe hai.
Iske southern aur
southeastern Asia ke
duusra jagah bhi, jaise ki Philippines, Myanmar, aur Afghanistan me bhi boyaa jaawe hai. Ii perrr ke 1911
me Florida, USA me United States Department of
Agriculture introduce karis aur abhi iske Suriname me bhi boyaa jaawe hae. Brazil me, jahaan pe iske India se Portuguese
logan introduce karin rahaa, aur ii des bhar me fael gais hae aur iske native
chirrya jaise ki thrushes, tanagers aur Great Kiskadee like kare hai. Iske aur
scientific naam , jaise ki Syzygium jambolanum, Eugenia
cumini aur Eugenia jambolana ke naam se bhi jaana
jaawe hae.
////////////
به
پنجابی جامنون:
جامنوں وڈے ناپ دا اک رکھ اے۔ ایہدا جوڑ میندی ٹبر نال اے۔ ایہ دکھنی ایشیاء تے چڑھدے
دکھنی ایشیاء دا واسی اے۔ ایہدا فروٹ جامنی رنگ دا ہوندا اے۔
///////////
به
پشتو جامنو:
//////////
به
سندی چمون:
ڄمون
(سائنسي نالو: Syzygium cumini) (انگريزي:
جنبل, جنبلگ, جنبولن پلم , جاوا پلم) (Kaiviti:
kavika ni India) ھڪ قسم جو ميوو آھي جيڪو ڄمون
جي وڻ ۾ ٿيندو
آھي. ھي گرم
علائقن ۾ ٿيندو
آھي. ڄمونءَ
کي (Black Palm) به
سڏين ٿا. هي
مشهور ميويدار وڻ آهي،
جيڪو اسان
وٽ عام
جام ٿئي ٿو.
/////////
به
اردو جامن:
جامن استوائی خطے کا
ایک سدا بہار درخت
ہے جس
کا اصل وطن پاکستان ، بھارت ، نیپال ، بنگلہ دیش اور انڈونیشیا ہے۔ یہ کافی تیزی سے بڑھنے والا
درخت ہے جو
مناسب حالات میں 30 میٹر کی
اونچائی تک پہنچ سکتا
ہے۔ درخت
اکثر 100 سال سے زیادہ کی
عمر پاتا ہے۔ اس
کے پتے گھنے اور
سایہ دار
ہوتے ہیں اور
لوگ اسے صرف
سایہ اور
خوبصورتی کے لیے بھی لگاتے ہیں۔ لکڑی بہت مظبوط
ہوتی
ہے جس
پر پانی اثر نہیں کرتا۔ اپنی
اس خصوصیت کے باعث
اس کی لکڑی ریلوے لائنوں میں بھی استعمال
ہوتی
ہے۔
جامن
کے پتے
جامن
کا درخت
درخت
پر موسم بہار میں چھوٹے چھوٹے خوشبودار
پھول آتے ہیں۔ برسات کے موسم
تک پھل تیار
ہوجاتا
ہے۔ پھل کے باہر نرم
چھلکا
، پھر گودا
اور درمیان میں ایک
بیج ہوتا
ہے۔ پھل کا
رنگ جامنی ہوتا
ہے، رنگ
کا نام اسی پھل کی
نسبت سے ہے۔
////////////
Syzygium cumini
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Syzygium cumini
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
S. cumini
|
|
Calyptranthes jamboliferaStokes
Caryophyllus corticosus Stokes
Caryophyllus jambos Stokes
Eugenia caryophyllifolia Lam.
Eugenia jambolana Lam.
Eugenia jambolifera Roxb. ex Wight & Arn.
Eugenia obtusifolia Roxb.
Jambolifera pedunculata Houtt.
Myrtus corticosa Spreng.
Myrtus cumini L.
Myrtus obovata (Poir.) Spreng.
Syzygium jambolanum (Lam.) DC.
Syzygium obovatum (Poir.) DC.
|
|
Syzygium
cumini,
known as jambul, jambolan, jamblang or jamun,
is an evergreen tropical tree in the flowering plant family Myrtaceae. Syzygium cumini is
native to the Indian Subcontinent and adjoining
regions of Southeast
Asia.
The species ranges across India, Bangladesh, Pakistan, Nepal, Sri Lanka, Malaysia, the Philippines, and Indonesia.[citation needed] The name of the
fruit is sometimes mistranslated as blackberry, which is a different
fruit in an unrelated family.Syzygium cumini has been spread
overseas from India by Indian emigrants and at present is common in former
tropical British colonies.[2]
The
tree was introduced to Florida, United States in 1911
by the USDA, and is also now
commonly grown in Suriname, Guyana and Trinidad and Tobago. In Brazil, where it was introduced
from India during Portuguese colonization, it has dispersed spontaneously in
the wild in some places, as its fruits are eagerly sought by various native
birds such as thrushes, tanagers and the great kiskadee. This species is
considered an invasive in Hawaii, United States.[3] It is also illegal
to grow, plant or transplant in Sanibel, Florida.[4]
Contents
In
English, Syzygium cumini is also known as Java plum,[5] Malabar plum andPortuguese
plum. Malabar plum may also refer to other species
of Syzygium.
A
slow growing species, it can reach heights of up to 30 m and can live more than
100 years. Its dense foliage provides shade and is grown just for its
ornamental value. At the base of the tree, the bark is rough and dark grey,
becoming lighter grey and smoother higher up. The wood is water resistant.
Because of this it is used in railway sleepers and to
install motors in wells. It is sometimes used to
make cheap furniture and village dwellings though it is relatively hard to work
on.
The
leaves which have an aroma similar to turpentine, are pinkish when young,
changing to a leathery, glossy dark green with a yellow midrib as they mature.
The leaves are used as food for livestock, as they have good nutritional value.[6]
Flower bud and open flowers
Syzygium cumini fruit color changing from
green to pink to blood red to black as it matures
Syzygium
cumini trees
start flowering from March to April. The flowers are fragrant and
small, about 5 mm in diameter. The fruits develop by May or
June and resemble large berries; the fruit of Syzygium species is
described as "drupaceous".[7] The fruit is oblong, ovoid. Unripe fruit looks
green. As it matures, its color changes to pink, then to shining crimson red and finally to
black color. A variant of the tree produces white coloured fruit. The fruit has
a combination of sweet, mildly sour and astringent flavour and tends
to colour the tongue purple.
The
seed of the fruit is used in various alternative healing systems like Ayurveda(to control diabetes, for example.[8][9]), Unani and Chinese medicine for digestive
ailments.
Wine and vinegar are also made from
the fruit. It has a high source in vitamin A and vitamin C.[10][11][12]
|
Java-plum, (jambolan), raw
|
|
|
Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
|
|
|
251 kJ
(60 kcal)
|
|
|
14 g
|
|
|
0.6 g
|
|
|
0.23 g
|
|
|
0.995 g
|
|
|
(2%)
0.019 mg
|
|
|
(1%)
0.009 mg
|
|
|
(2%)
0.245 mg
|
|
|
(3%)
0.038 mg
|
|
|
(14%)
11.85 mg
|
|
|
(1%)
11.65 mg
|
|
|
(11%)
1.41 mg
|
|
|
(10%)
35 mg
|
|
|
(2%)
15.6 mg
|
|
|
(1%)
55 mg
|
|
|
(2%)
26.2 mg
|
|
|
Other constituents
|
|
|
Water
|
84.75 g
|
|
Link to Newcrop entry
Link to USDA Database entry Newcrop values given as averages Calories/B6 from USDA |
|
|
Units
|
|
|
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults.
Source: USDA Nutrient Database |
|
Nutritional
information for S. cumini leaves and fruit are detailed here.
|
Java Plum Leaf
|
|
|
Compound
|
Percent
|
|
Crude Protein
|
9.1
|
|
Fat
|
4.3
|
|
Crude Fiber
|
17.0
|
|
Ash
|
7
|
|
Calcium
|
1.3
|
|
Phosphorus
|
0.19
|
Fruit
|
This section needs additional citations forverification. Please
help improve this article byadding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (March 2016) (Learn how and when to remove this template message)
|
Lord Krishna is also known to
have four symbols of the jambu fruit on his right foot as mentioned in
the Srimad Bhagavatam commentary (verse
10.30.25), "Sri Rupa Cintamani" and "Ananda Candrika" by
Srila Visvanatha Chakravarti Thakura.[13]
In
Maharashtra, S. cumini leaves are used in marriage pandal decorations. There
is famous Marathi song "Jambhul pikalya zada
khali...". The seeds are used inherbal teas for diabetes.
Besides
the fruits, wood from Neredu tree is used in Andhra Pradesh to make bullock
cart wheels and other agricultural equipment.The timber of Neredu is used to
construct doors and windows. Hindus use a sizable branch of the tree to
inaugurate beginning of marriage preparations and plant it in a place a pandal
will be erected. Culturally, beautiful eyes are compared to this fruit. In the
great epic of India Mahabharatha Sri Krishnas'[Lord Vishnu] body color is
compared to this fruit as well.These are also good for sugar patients.
There
is a very famous legend that is associated with Auvaiyar (also Auvayar), a
prominent female poet/ethicist/political activist of Sangam period (Tamil
literature), and Naval Pazham(Jambu) in Tamil Nadu. Auvaiyar, believing to
have achieved everything that is to be achieved, said to have been pondering
over her retirement from Tamil literary work while resting under Naval Pazham
tree. But she was met with and was wittily jousted by a disguised Lord Murugan (regarded as one of
the guardian deities of Tamil language), who later revealed himself and made
her realize that there is still a lot more to be done and learnt. Following
this awakening, Auvaiyar is believed to have undertaken a fresh set of literary
works, targeted at children.
The
tree is widely used by diabetes patients as it was thought to cure the same.
The bears like this fruit. This tree is found everywhere in rural areas of
Karnataka.
S. cumini fruits in various
stages of ripeness
A line of S. cumini trees
Close view of foliage
Jump up^ "Syzygium cumini (L.) Skeels". World Checklist of
Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved31
May 2013 – via The Plant List.
Jump up^ Eugenia Jambolana:
Madagascar, Suzanne Urverg Ratsimamanga. Malagasy Institute of Applied Research
(IMRA), Antananarivo, Madagascar. http://tcdc2.undp.org/GSSDAcademy/SIE/Docs/Vol7/Eugenia_Jambolana_Madagascar.pdf
Jump up^ The encyclopedia
of fruit & nuts, By Jules Janick, Robert E. Paull, p. 552
Jump up^ Chen, Jie &
Craven, Lyn A., "Syzygium", in Wu, Zhengyi; Raven,
Peter H. & Hong, Deyuan, Flora of China (online), eFloras.org,
retrieved 2015-08-13
Jump up^ [7] Antioxidant actions
and phenolic and vitamin C contents of common Mauritian exotic fruits, by
Amitabye Luximon-Ramma1, Theeshan Bahorun1, and Alan Crozier, retrieved
November 3rd, 2010
Jump up^ Vishvanatha,
Cakravarti Thakura (2011). Sarartha-darsini (Bhanu Swami ed.). Sri Vaikunta
Enterprises. p. 790. ISBN 978-81-89564-13-1.
_01.JPG){kind=link}
