۱۴۰۱ مرداد ۱۶, یکشنبه

زبان آدیغی یا آدیگه[۳] (به انگلیسی: Adyghe) از زبان‌های قفقازی و از گروه زبان‌های قفقازی شمالی رایج در خاورمیانه و قفقاز است که حدود پانصد هزار نفر گویشور دارد. در اصل گویشوران این زبان اهل آدیغیه در قفقاز بوده‌اند که به مکان‌های گوناگون مهاجرت نموده‌اند. متکلمان این زبان امروزه در کشورهای روسیه، اردن، ترکیه، اسراییل، آمریکا، مقدونیه و عراق بسر می‌برند. این زبان در گذشته با خط فارسی به گونه‌ای که برای آدیغی مناسب سازی شده بود نوشته می‌شد. از سال ۱۹۲۷ الفبای لاتین را بکار گرفتند و امروزه به خط سیریلیک نوشته می‌شود.

شیوه نگارش

А а Б б В в Г г Гу гу Гъ гъ Гъу гъу Д д
Дж дж Дз дз Дзу дзу Е е (Ё ё) Ж ж Жъ жъ Жъу жъу
Жь жь З з И и Й й К к Ку ку Къ къ Къу къу
КӀ кӀ КӀу кӀу Л л Лъ лъ ЛӀ лӀ М м Н н О о
П п ПӀ пӀ ПӀу пӀу Р р С с Т т ТӀ тӀ ТӀу тӀу
У у Ф ф Х х Хъ хъ Хъу хъу Хь хь Ц ц Цу цу
ЦӀ цӀ Ч ч ЧӀ чӀ Ш ш Шъ шъ ШӀ шӀ ШӀу шӀу Щ щ
(Ъ ъ) Ы ы (Ь ь) Э э (Ю ю) Я я Ӏ

منابع


  • "Adyghe". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-08-03.

  • Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Adyghe". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

    1. «زبانهای ایبری - قفقازی». مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. بهار ۱۳۷۴.

    الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آن‌ها حرف A است