[1] - لادن .
[ دَ ] (اِ) لاذَن . عنبر عسلی . جنسی بود از معجونات و عطربرسان دوشاب . سیاه و
خوشبوی بود (نسخه ای از لغت نامه ٔ اسدی ). جنسی است از معجون بر مثال دوشاب و
گونه ای عنبردار رسیده . (نسخه ٔ اسدی ). جنسی است از معجونهای خوشبو برنگ سیاه .
(حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). نوعی از عطر و بوی خوش بود و بر شکل دوشاب بسته
باشد. (صحاح الفرس ). نوعی از مشمومات است یعنی بوی کردنی و آن مانند دوشاب سیاه
باشد و آن را عنبر عسلی گویند و در داروها بکار برند و آن از زمین ریگستان حاصل می
شود به این طریق که گیاهی که از زمین آن بروید به لادن آغشته باشد و بز آن گیاه را
دوست می دارد و بهنگام چرا ریش و موی بز بدان آلوده می شود بعد از آن جدا می سازند
و آنچه بر ریش بز آلوده باشد بهتر از آن است که بر موی ران و اعضای دیگر. گویند
اگر در زیر دامن زنی که بچه ٔ مرده در شکم داشته باشد بخور کنند بچه ٔ مرده از
مشیمه بیرون آید. (برهان ). لادن معروف و از مشمومات (و از جمله ٔ ادهان است ).
(نزهةالقلوب ). جنسی است از معجونهای خوشبوی به رنگ سیاه چون عنبر و آنچه بدان
ماند. (اوبهی ). صاحب ذخیره ٔ خوارزمشاهی لادن را از عطرها شمارد و گوید گرم است
به درجه ٔ دویم و خشک به درجه ٔ اول لطیف و محلل و منضج و علت های رحم را سودمند
بود و موی سیاه و قوی گرداند و ریش را نافع بود و برویاند. ابن سینادر قانون آرد:
هورطوبة یتعلق بشعر المعزّی الراعیة و لحاها. (قانون چ تهران ج 1 ص 203). ابوریحان
در صیدله گوید عربی است و به فارسی او را لادنه گویند و به هندی تبتر گویند.
جالینوس گوید نباتی است که از او لادن سازند و او را نبات لادن گویند و گفته است
لغت صحیح رومی اوقیستوس بود. یحیی و حسکی گویند لادن انواع است و جمله ٔ او را از
شام نقل کنند و آنچه از جزیره ٔ قبرس حاصل شود نیکوتر بود نوعی از او سیاه رنگ بود
به لون قار. بوی او به بوی عنبر ماند اوریباسیوس گوید نیکوترین آن است که رنگ اوبه
سبزی مایل بود و خوشبوی باشد و چون به آب اندازند بگدازد و به دست چسبد. ریگ و خاک
جزو او نباشد و به راتینج مشابه بود و قبرسی را اکثر این صفات بود. «جالینوس » در
میامر آورده که اطبا را اتفاق است که لادن از ریش بز گشن متولد شود. روفس گوید
نوعی از لادن در زمین عرب و حبشه و سند و هند از موی زنخ بز متکون شود از ماده و
نر و اختصاص به گشن نکرده و گویند لذتی که در طعم اوست به آن سبب است که برگ نبات
قیسوس را لذتی هست و بز را به آن الفت تمام باشد و در وقت چرا کردن دهنیتی که در
او است بر موی زنخ او جمع شود پس گوید نباتی است که او را قسطس گویند و بز را بااو
الفتی تمام باشد و چون بخورد شیره ٔ آن نبات در موی او جمع آید لادن آن بود. «ص »
و «ارجانی » گوید. «گرم است در دوم و خشک است در اول لطیف است و اندک قبضی در او
باشد با اخلاط غلیظ بیامیزد و تحلیل کند اعلال رحم را مفید است مشیمه بیرون آورد و
موی بر اعضا برویاند و درشت کند، و بیخ آن محکم کند و از ریختن نگاهدارد و مسامات
موی را تسدید کند. (ترجمه ٔ صیدنه ٔ ابوریحان ). حکیم مؤمن گوید رطوبتی است که از
درخت کوهی حاصل می شود بقدر درخت انار و شبیه به درخت دبق و برگش عریض و به هم
متصل و رقیق و صلب و گلش مایل به سرخی و ثمرش مانند زیتون و در جوف آن دانه ٔ سیاه
باریکی و رطوبت غلیظی که از ساق و برگ او جمع کنند. و بهترین اقسام آن را لادن
عنبری نامند و هر چه از آن رطوبت بر موی بز و گوسفند در حین چریدن آن نبات چسبد و
از آن جدا کنند زبون تر از قسم اول و هرچه بر سُم مراعی چسبد و با خاک و ریگ
آمیخته باشد زبون تر از همه است و بعضی تصریح کرده اند که رطوبت مذکور از قسوس که
نوعی از لبلاب است بر موی مراعی می چسبد و بهترین او نرم و خوشبوی سیاه مایل به
سرخی و سبزی است در دوم گرم و در اول خشک و لطیف و جاذب و با قوه ٔ قابضه و منضج
قوی و محلل و مفتح دهن رگها و مدر بول و حیض و عرق و شیر و مخرج جنین و مشیمه و
مقوی معده و رافع فواق و دردهای بارده و با شراب قابض طبع و طلای او جهت دردسر و
صلابة معده و جگر و التیام زخمهای کهنه و با شراب جهت آثار قروح و آبله و فرزجه ٔ
او جهت صلابت رحم و اختناق و احتباس حیض و با روغن گل که بر یافوخ اطفال طلا کنند
جهت تقویت آن و رفع غثیان و سیلان آب دهان و با پیه خوک و پیه گاو جهت ورم مقعد و
درد آن و حقنه ٔ او و با روغن گل جهت سحج بارد و طلای او با روغن گل جهت سوختگی
آتش و با روغن مورد جهت تقویت موی و منع ریختن آن و بخور او جهت گریزانیدن هوام
مؤثر و چون زن بعد از بول کردن به آن بخور کند پس در حال بازبول آید آن زن قابل
حمل خواهد بود و الا فلا و مضرسفل و آشامیدن او موجب کرب و مصلحش سنبل رومی و قدر
شربتش تا یکدرهم است و روغن لادن که یک وقیه او را در یک رطل روغن زیتون و کنجد حل
کرده روز دیگر بر آتش خاکستر گذارند که قریب به سدس آن روغن بسوزد جهت برودت اعضا
و تقویت معده و زکام رطوبی و سیاه کردن موی و تقویت آن بغایت مفید است . (تحفه ٔ
حکیم مؤمن ). صاحب اختیارات بدیعی گوید: نیکوترین آن چرب خوشبوی بود که لون آن به
زردی زند و هیچ رمل در وی نبود و در روغن حل شود و ثفل نداشته باشد و طبیعت آن گرم
بود در آخردرجه ٔ اول و گویند در آخر درجه ٔ دوم و وی تر بود و گویند سرد و قابض
بود و این قول ضعیف است و گویند خشک بود و جوهر وی بغایت لطیف بود و در وی قبضی
اندک بود منضج رطوبات غلیظه بود و قوت بن موی بدهد و برویاند و به روغن مورد موی
را نگاهدارد و اما بر داءالثعلب و داءالحیة ممکن نیست و معالجه ٔ آن داروهای دیگر
بود که تحلیل بسیار در ایشان بود و اگر لادن در زیر دامن بخور کنند بچه ٔ مرده از
مشیمه بیرون آورد و چون با شراب بیاشامند شکم ببندد و بول براند و بلغم پاک کند و
مقدار مأخوذ از وی تا نیم مثقال بود و ملین صلابت معده بود و قوت آبستنان بدهد
چون ضعف و سردی در ایشان بود و اگر در روغن گل حل کنند و در گوش چکاننددرد آن زایل
کند و اگر با روغن بابونه یا شبت حل کنند بر هر وجعی که بود بمالند نافع بود و اگر
در روغن گل طلا کنند یا بر یافوخ کودکان یعنی میان سر، که به شیرازی جان دانه
گویند نزله و سرفه را نافع بود و چون با پیه خوک حل کنند و بر ورم مقعد نهند درد
ساکن کند و چون با گل حل کرده حقنه کنند سحج را نافع بود وگویند مضر بود بسفل و
مصلح آن سنبل الطیب بود. (اختیارات بدیعی ). صمغی است که از گیاه سستوس کریتی
گرفته می شود و قدیمیان از ریش بزهائی که در میان این علف چرا می کردند این صمغ را
می گرفتند و فعلاً از لباس اشخاصی که از میان علفها می گذرند و یا از کفشهای ایشان
می گیرند. خلاصه لادن در قدیم الایام در طب بسیار استعمال میشد لکن در این اواخر
اعتنائی بدان نکردند. (قاموس کتاب مقدس )
////////////
لادن. نیکوترین آن خوشبوی بود که لون آن بزردی زند
هیچ رمل در وی نبود و در روغن حل شود و هیچ ثفلی نداشته باشد و طبیعت آن گرم بود
در آخر درجه اول و گویند در آخر دوم تر بود و گویند سرد و قابض بود و این قولی دور
است و گویند خشک است و جوهر وی بغایت لطیف بود و در وی قبضی اندک و منضج رطوبات
غلیظ بود و ملینی معتدل بود و قوت بن موی بدهد و برویاند و با روغن مورد موی را
نگاهدارد اما بر داء الثعلب و داء الحیه ممکن نیست که برویاند و معالجه آن نوعی
دیگر بود و اگر لادن در شیب دامن بخور کنند بچه مرده و مشیمه بیرون آورد و چون با
شراب بیاشامند شکم را ببندد و بول را براند و بلغم را پاک کند و مقدار مأخوذ از وی
تا نیم مثقال بود و ملین صلابات معده و جگر بود و قوت آنان بدهد و قوت انسان دهد
چون ضعیفی و پیری بود و اگر در روغن گل حل کنند و در گوش چکانند درد را زایل کند و
اگر در روغن بابونه یا شبت حل کنند بر هر وجعی که بود بمالند نافع بود و گویند مفتح
سده بود و گویند مضر بود به سفل و مصلح وی سنبل الطیب بود
______________________________
در مخزن الادویه تحت عنوان لاذن می‌نویسد:
بفتح لام و الف و ذال و نون و به دال نیز آمده و درخت آن را بفرنگی لدان نامند و
آن رطوبت غلیظ چسبنده است که از ساق و برگ درخت کوهی حاصل می‌گردد و آن درخت بقدر
درخت انار و شبیه بدرخت دبق است گل آن مایل بسرخی و ثمر آن مانند زیتون و در جوف
آن دانه سیاه باریکی است ...
بفرانسه و انگلیسی LADANUM
اختیارات بدیعی
////////////////
لادن: نیکوترین آن خوشبوی بود که لون او به زردی زند.
هیچ رمل در وی نبود و در روغن حل شود و هیچ ثفلی نداشته باشد. (اختیارات ص 388).
درخت آن را به فرنگی لدان نامند و آن رطوبت غلیظ چسبنده است که از ساق و برگ درخت
کوهی حاصل می‌گردد و آن درخت به قدر درخت انار و شبیه به درخت دبق است. گل آن مایل
به
یادگار، در دانش پزشکی و داروسازی، متن، ص: 364
سرخی و ثمر آن مانند زیتون و در جوف آن دانه سیاه
باریکی است. (مخزن ص 771).
یادگار
//////////////////
Labdanum
From Wikipedia, the free encyclopedia
Not to be confused with laudanum.
Labdanum, also called ladanum, laudanum, ladan or ladanon,
is a sticky brown resin obtained from the shrubs Cistus ladanifer (western
Mediterranean) and Cistus creticus (eastern
Mediterranean), species of rockrose. It has a long
history of use in herbal medicine and
as aperfume ingredient.
In
ancient times, labdanum was collected by combing the beards and thighs of goats and sheep that
had grazed on the cistus shrubs.[1]Wooden instruments used
were referred to in 19th-century Crete as ergastiri;[2] a lambadistrion ("labdanum-gatherer")
was a kind of rake to which a double row of leathern thongs were fixed instead
of teeth.[3] These were used to
sweep the shrubs and collect the resin which
was later extracted. It was collected by the shepherds and sold to coastal
traders. The resin was used as an ingredient for incense, and medicinally to treat colds,
coughs, menstrual problems and rheumatism.
Ladanum
was produced on the banks of the Mediterranean in antiquity. The Book of Genesis contains two mentions
of ladanum being carried to Egypt from Palestine.[4] The word loth ("resin")
in these two passages is usually interpreted as referring to ladanum on the
basis ofSemitic cognates.[5]
Percy
Newberry, a specialist of ancient Egypt, speculated that the false beard
worn by Osiris and pharaohs may have originally represented
a "ladanum-laden goat's beard". He also argued that the scepter of
Osiris, which is usually interpreted as either a flail or
a flabellum, was more likely an instrument for
collecting ladanum similar to that used in nineteenth-century Crete.[6]
Some
scholars, such as Bochartus,[7][8][9] H.J. Abrahams,[10] and Rabbi Saʻadiah
ben Yosef Gaon (Saadya), 882-942,[11][12] state that the
mysterious onycha, an ingredient in the holy incense (ketoret) mentioned in the Old Testament (Exodus 30: 34-36), was actually labdanum.
Labdanum
is produced today mainly for the perfume industry. The raw resin is
usually extracted by boiling the leaves and twigs. Anabsolute is
also obtained by solvent extraction.
An essential oil is
produced by steam distillation.
The raw gum is a black or sometimes dark brown, fragrant mass containing up to
20% or more of water. It is plastic but
not pourable, and becomes brittle with age. The absolute is dark amber-green
and very thick at room temperature. The fragrance is more refined than the raw
resin. The odour is very rich, complex and tenacious. Labdanum is much valued
in perfumery because of its resemblance to ambergris, which has been banned from use in
many countries because it originates from the sperm whale, which is an endangered species.
Labdanum is the main ingredient used when making the scent of amber in
perfumery. Labdanum's odour is variously described as amber, animalic, sweet,
woody, ambergris, dry musk, or leathery.[13]
Labdanum
oil is used as an alternative of Musk Pod. Musk Pod has been one of the most
expensive animal products in the world.
1.
Jump up^ William Rhind, 1857. A
History of the Vegetable Kingdom: embracing the physiology of plants, pp
130, 157, 554.
3.
Jump up^ Rhind 1857:Robert Bentley, Henry
Trimen, Medicinal Plants: Being descriptions with original figures,
Volume 1.
4.
Jump up^ Lucas, A. (1930), "Cosmetics,
Perfumes and Incense in Ancient Egypt", The Journal of Egyptian
Archaeology 16 (1/2): 41–53,doi:10.2307/3854332.
The two passages are Genesis 37:25 and 43:11.
5.
Jump up^ Newberry, Percy E. (1929),
"The Shepherd's Crook and the So-Called 'Flail' or 'Scourge' of
Osiris", The Journal of Egyptian Archaeology 15(1/2): 88,
note 3, doi:10.2307/3854018.
6.
Jump up^ Newberry, Percy E. (1929),
"The Shepherd's Crook and the So-Called 'Flail' or 'Scourge' of
Osiris", The Journal of Egyptian Archaeology 15(1/2):
91–92, doi:10.2307/3854018.
Page 91, note 9: "Was the 'false beard' which was worn below the
chin by the god Osiris originally a
ladanum-laden goat's beard?"
7.
Jump up^ A Synopsis of Criticisms Upon Those
Passages of the Old Testament in Which Modern Commentators Have Differed From
the Authorized Version: Together With ... in the Hebrew English Texts V.2 Pt.2
by Richard Arthur Francis Barrett
10.
Jump up^ Abrahams, H.J. - Onycha, Ingredient
of the Ancient Jewish Incense: An attempt at identification, Econ. Bot. 33(2):
233-6 1979
13.
Jump up^ Bo Jensen. "A small guide to Nature's fragrances – Essential
oils 15 – Labdanum". www.bojensen.net.
Retrieved 2014-06-25.
·
Resins
///////////////
Cistus ladanifer
From Wikipedia, the free encyclopedia
(Redirected
from Gum rockrose)
Not to be confused with Laudanum.
Gum Rockrose
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
C. ladanifer
|
Cistus
ladanifer is
a species of flowering plant in the family Cistaceae. It is native to the western Mediterranean
region. Common names include gum rockrose,[1] laudanum,[1] labdanum,[1]common gum cistus,[1] and brown-eyed
rockrose.[2]
It
is a shrub growing 1–2.5 m (3 ft
3 in–8 ft 2 in) tall and wide. The leaves are evergreen, lanceolate, 3–10 cm long and
1–2 cm broad, dark green above and paler underneath. The flowers are 5–8 cm diameter, with 5
papery white petals, usually with a red to maroon spot at the base, surrounding
the yellow stamens and pistils. The whole plant is covered with the sticky
exudate of fragrant resin, the source of labdanum, used in herbal medicine and
perfumery.
C.
ladanifer is
particularly well suited to the Continentalized
Mediterranean climate, standing both long summer droughts and cold
weather. It is an extremely aggressive plant which has taken over much of
former farmland and grasslands in the mountain regions of central Spain and
much of southern Portugal. In Spanish it is known as Jara pringosa meaning
"sticky shrub". In Portuguese it is known as "esteva". It
has been found to have mycorrhizal associations
with Boletus edulis,Boletus rhodoxanthus,
and Laccaria laccata.[3]
Contents
·
2Uses
C.
ladanifer is
placed within the C. salvifolius group within white and whitish pink flowered clade ofCistus species.[4] The wide
distribution and morphological variation of C. ladanifer across
northern Africa, the Iberian peninsula, and southern France has resulted in the
recognition of three sub-species: subspp. ladanifer, sulcatus,
and africanus.
Phylogenetic
and divergence dating methods found that C. ladanifer diverged
during thePleistocene, long
after the opening of the Strait of Gibraltar around 5 mya, which supports a hypothesis of dispersal for
this species.[5] Although its seeds
fall close to the maternal plant,[6] C. ladanifer may
have successfully dispersed due to its preference for disturbed habitats.
·
C. ladanifer subsp. ladanifer
·
C. ladanifer subsp. mauritianus Pau & Sennen
·
C. ladanifer subsp. sulcatus Demoly, syn. C.
palhinhae Ingram
Cistus (C. ladanifer) essential oil
in clear glass vial
It
is a popular ornamental plant,
grown for its strongly resin-scented foliage and
conspicuous flowers. Its leaves yield a fragrant oleoresin known as labdanum, used in perfumes, especially as afixative.
1.
^ Jump up to:a b c d "Cistus ladanifer L.". GRIN
Taxonomy for plants. USDA. Retrieved 2015-05-04.
2.
Jump up^ Hériteau, Jacqueline
(2005). Complete Gardening in Southern Africa (second ed.). Creative
Homeowner. p. 170. ISBN 978-1-58011-259-8.
3.
Jump up^ Águeda B, Parladé J, de Miguel AM,
Martínez-Peña F (2006). "Characterization and identification of field
ectomycorrhizae of Boletus edulis and Cistus
ladanifer". Mycologia 98 (1): 23–30.doi:10.3852/mycologia.98.1.23. PMID 16800301.
Retrieved 2009-11-23.
4.
Jump up^ Guzman, B., M. D. Lledo, and P.
Vargas. 2009. Adaptive Radiation in Mediterranean Cistus(Cistaceae).
PLoS ONE 4:e6362.
5.
Jump up^ Guzmán, B. and P. Vargas. 2009.
Long-distance colonization of the Western Mediterranean byCistus ladanifer (Cistaceae)
despite the absence of special dispersal mechanisms. Journal of Biogeography
36:954-968.
6.
Jump up^ Bastida, F. and S. Talavera. 2002.
Temporal and spatial patterns of seed dispersal in two Cistus species
(Cistaceae). Annals of Botany 89:427-434.
Wikimedia Commons has media
related to Cistus ladanifer.
|
·
Cistus
////
قريضة كريتية[عدل]
|
القريضة الكريتية
|
|
القريضة الكريتية
|
|
النطاق:
|
|
المملكة:
|
|
الفرقة العليا:
|
|
القسم:
|
|
الشعبة:
|
|
الشعيبة:
|
|
الرتبة:
|
الخبازيات Malvales
|
الفصيلة:
|
القريضية Cistaceae
|
الجنس:
|
القريضة Cistus
|
القطاع:
|
|
النوع:
|
الكريتية creticus
|
القريضة الكريتية أو اللاذن الكريتي نوع نباتي يتبع جنس القريضة من الفصيلة القريضية (باللاتينية: Cistaceae).
2.
^ المرفق العالمي لمعلومات التنوع
الحيوي. القريضة الكريتية (بالإنكليزية). تاريخ الولوج
21 نيسان 2012.
//////////////
المحتوى
هنا ينقصه الاستشهاد بمصادر.
يرجى إيراد مصادر موثوق بها.
أي معلومات غير موثقة يمكن
التشكيك بها وإزالتها. (مارس 2016)
|
القريضة اللاذَنية
|
|
أوراق وأزهار القريضة اللاذَنية
|
|
النطاق:
|
|
المملكة:
|
|
الفرقة العليا:
|
|
القسم:
|
|
الشعبة:
|
|
الشعيبة:
|
|
الرتبة:
|
الخبازيات Malvales
|
الفصيلة:
|
القريضية Cistaceae
|
الجنس:
|
القريضة Cistus
|
القطاع:
|
|
النوع:
|
لاذنية ladanifer
|
Cistus
ladanifer
القريضة العنبرية أو القريضة
اللاذَنية نوع نباتي يتبع جنس القريضة من الفصيلة القريضية (باللاتينية: Cistaceae).
موطن هذا النبات المناطق المتوسطية في المغرب العربي وإسبانيا والبرتغال.
يقال أنه على حرارة 32 درجة ينفجر ويحترق،
وباحتراقه يقتل كل الحشرات والكائنات المحيطة به، ثم يقوم من تحت الرماد مرة أخرى
ويسيطر على المنطقة.[بحاجة لمصدر]
////////////////
گل لادن
نام علمی: Tropaeolum Majus L .
از خانواده‌ی لادن‌ها Tropaeolaceae
نام انگليسي: Garden nosturtium , indian _ Cress
نام‌هاي رايج:
ابوخنجر، طوطورالباشا (عربي)، لادن، گل عشق.
گل لادن گياهي است
علفي، يك ساله، بالا رونده كه داراي ساقه‌ی پيچنده است. برگ‌هايش نسبتاً پهن
با دمبرگ دراز است سطح فوقاني برگ آن به رنگ سبز و روشن‌تر از زير آن است.
گل‌ها درشت و منفرد كه رنگ نارنجي خاصي دارند كه در اواخر تابستان ظاهر مي‌شوند.
انساج اين گياه بويي تند و معطّر شبيه بوي تره‌تيزك دارند. اصل اين گياه
از آمريكاي جنوبي خصوصاً كشور پرو مي‌باشد.
گل لادن داراي گلوكوزيدي
به نام گلوكوتروپئولوزيد و ميروزين و يك اسانس شبيه به اسانس خردل، مادّه‌ی
پكتين، قند، اسيد اگزاليك، روغن و صمغ مي‌باشد.
قسمت‌هاي مورد استفاده
سر شاخه‌هاي گل‌دار و برگ آن است.
خواصّ و اثرات دارويي:
طبع گل لادن گرم و خشك است.
گل لادن داراي خواصّ
مدر، تصفيه كننده‌ی خون، مقوّي سينه، التيام بخش، ضدّ اسكوربوت، مقوّي پوست
سر و پاك‌كننده‌ی امعاء مي‌باشد.
گل لادن را
در موارد برونشيت، تنگي نفس، نفخ، زخم‌هاي سطحي، كمي ويتامين C، قطع اخلاط خوني و سل مصرف مي‌كنند.
شيره‌ی تازه‌ی گياه
در رفع بيماري‌هاي نزله‌اي دستگاه تنفسي، برونشيت‌هاي مزمن و اخلاط خوني،
رفع عرق شبانه مسلولين و سابق در رفع بيماري‌هاي سينه و سل مؤثّر دانسته‌اند،
چون سرفه بيمار كاهش مي‌يابد و اخلاط حالت روان پيدا كرد، و به سهولت دفع
مي‌شود.
جويدن برگ لادن در
دهان براي زخم‌هاي دهان بسيار مفيد است. به علّت خاصيت ادرار آوري، آن را
در مورد عفونت‌هاي مجاري ادرار و نوع خاصي از رماتيسم مؤثّر مي‌سازد و به
علّت خاصيت مسهلي ملايم آن، مدّت‌ها عليه نفخ و رودل به كار مي‌رفته است.
25 گرم آب تازه‌ی لادن را
در يك فنجان شير بريزيد، براي درمان برونشيت، آسم و نفخ بين دو وعده غذاي
اصلي از اين مخلوط بنوشيد.
دم‌كرده‌ی 25 گرم گل
لادن در يك ليتر آب بعد از هر وعده غذا يك فنجان تناول نماييد.
اين دم‌كرده داراي خاصيت ادرار آوري و تصفیه کننده‌ی خون دارد.
در استعمال خارج له
شده‌ی گياه تازه روي پوست سر باعث تقويت پياز مو گشته و از ريزش موي سر
جلوگيري مي‌كند.
لوسيون حاصل از
جوشانده‌ی برگ و گل و ميوه‌ی لادن در يك ليتر آب به مدّت10
دقيقه در تقويت پوست سر و رفع ريزش موي سر مؤثّر است. به گل لادن خاصيت
تقويت قُوّه‌ی باه نسبت داده شده و به همين رو آن را گل عشق لقب
داده‌اند.
/////////////
گل لادن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گل لادن
|
|
گل لادن، Tropaeolum majus
|
|
فرمانرو:
|
|
راسته:
|
|
تیره:
|
|
سرده:
|
|
گونه:
|
T. majus
|
Tropaeolum majus
|
|
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Tropaeolum
majus»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۹
ژوئیه ۲۰۱۴).
پیوند به بیرون[ویرایش]
///////////////////
|
كبوسين كبير
|
|
النطاق:
|
|
المملكة:
|
|
الشعبة:
|
|
الشعيبة:
|
|
الطائفة:
|
|
الطويئفة:
|
|
الرتبة العليا:
|
|
الرتبة:
|
|
الفصيلة:
|
|
الجنس:
|
|
النوع:
|
كبوسين كبير
|
كبوسين كبير أو أبو خنجر (الاسم العلمي:Tropaeolum majus) هو نوع من النباتات يتبع جنس الكبوسين من الفصيلة الكبوسينية[2][3].
·
الكبوسين
/////////
به عبری:
כובע הנזיר
(מכונה גם "חונק הדוב"; שם מדעי: Tropaeolum majus) הוא צמח נפוץ בגינות ארץ ישראל, ממשפחת הטרופאאוליים. כובע הנזיר משתרע (מטפס)
ומכסה שטחים בעלווה נאה - עלים גדולים, שצורתם כצלחת - ובפרחים שצורתם כחצוצרה
בצבעי צהוב וכתום עזים.
מקורו של הצמח
בדרום אמריקה.
כובע הנזיר מומלץ
לזריעה בסתיו, בחדשים ספטמבר-דצמבר, בשמש מלאה עד חצי-צל. ככל שכובע הנזיר חשוף
יותר לשמש כך הוא מצמח יותר פרחים, והעלים גדולים יותר. הצמח נובט וגדל לאורך
החורף, ומקיים מחזור פריחה שראשיתו בינואר וסופו בתחילת מאי. כובע הנזיר מפיק
זרעים רבים וגדולים, ובדרך כלל אין צורך בזריעה יזומה נוספת בשנה שלאחר הזריעה
הראשונה.
/////////////////
Tropaeolum majus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tropaeolum majus
|
|
Flower and foliage
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
T. majus
|
·
Cardamindum majus (L.) Moench
·
Nasturtium indicum Garsault
·
Tropaeolum elatum Salisb.
·
Tropaeolum hortense Sparre
·
Tropaeolum hybridum L.
·
Tropaeolum pinnatum Andrews
·
Tropaeolum quinquelobumBergius
·
Trophaeum majus (L.) Kuntze
|
|
Tropaeolum
majus (garden
nasturtium, Indian cress or monks cress) is
a flowering plant in
thefamily Tropaeolaceae, originating in the Andes from
Bolivia north to Colombia. The species has become naturalized in parts of the
United States (California, New York, Pennsylvania, New Hampshire, Massachusetts and Connecticut).[3] It is of
cultivated, probably hybrid origin, with possible parent
species including T. minus, T.
moritzianum, T.
peltophorum, and T. peregrinum.[4][5] It is not closely
related to the genus Nasturtium (which
includes watercress).
Contents
It
is a herbaceous annual plant with trailing stems growing
to 1 metre (3 ft 3 in) long or more. Theleaves are
large, nearly circular, 3 to 15 centimetres (1.2 to 5.9 in) diameter,
green to glaucous green above, paler below; they are peltate, with the 5–30 cm long petiole near the middle of the leaf, with
several veins radiating to the smoothly rounded or slightly lobed margin.
The flowers are 2.5–6 cm diameter, with
five petals, eight stamens, and a 2.5–3 cm long nectar spur at the rear;
they vary from yellow to orange to red, frilled and often darker at the base of
the petals. The fruit is 2 cm broad,
three-segmented, each segment with a single large seed 1–1.5 cm long.[6][7]
Das
Elisabeth Linné-Phänomen, or the Elizabeth Linnæus
Phenomenon, is the name given to the phenomenon of "Flashing
Flowers".[8] Especially at dusk,
the orange flowers may appear to emit small "flashes". Once believed
to be an electrical phenomenon, it is today thought to be an optical reaction
in the human eye caused by the contrast between the orange flowers and the
surrounding green. The phenomenon is named after Elisabeth
Christina von Linné, one of Carl Linnaeus's daughters, who discovered it
at age 19.[9]
Flower showing nectar spur
Underside of leaf showing petiole
attachment
Flower cut through to show structure
Immature fruit
Roses and Nasturtiums in a Vaseby Henri Fantin-Latour
It
is widely cultivated, both as an ornamental plant and as a medicinal plant.
Salad with flowers and leaves
All
its parts are edible. The flower has most often been consumed, making for an
especially ornamental salad ingredient; it has a slightly peppery taste
reminiscent of watercress, and is also
used in stir fry. The flowers contain about
130 mg vitamin C per 100
grams (3.5 oz),[10] about the same
amount as is contained in parsley.[11] Moreover, they
contain up to 45 mg of lutein per 100 gr,[12] which is the
highest amount found in any edible plant. The unripe seed pods can be harvested
and dropped into spiced vinegar to produce a condiment and garnish, sometimes
used in place of capers.[13]
The
garden nasturtium is used as a food plant by the larvae of
some Lepidoptera species
including the Dot Moth[14] and the Garden Carpet Moth.[15] A very common pest
found on nasturtiums is the caterpillar of the Large White (Cabbage White) Butterfly.[16]
See also: List of companion
plants
Nasturtiums
are also considered widely useful companion plants. They repel a great
many cucurbitpests,
like squash bugs, cucumber beetles, and several caterpillars.
They have a similar range of benefits for brassica plants, especiallybroccoli and cauliflower. They also serve as a trap crop against black fly aphids. They also attract beneficial predatory
insects.
7.
^ Jump up to:a b Pacific
Island Ecosystems at Risk: Tropaeolum majus
8.
Jump up^ H. W. "Das Elisabeth Linné-Phänomen (sogenanntes Blitzen der
Blüten) und seine Deutungen", Nature (nature.com). Retrieved 4 May
2013.
9.
Jump up^ "Försenad jätteplantering till Malmös schlagerfest, expert
varnar för kalkning och kogödsel på påse", Odla med P1, Sveriges Radio, 29 April 2013. Retrieved 4 May
2013. (in Swedish)
11.
Jump up^ United States Department of
Agriculture Research Service (2010). "USDA
National Nutrient Database for Standard Reference, Release 23".
Nutrient Data Laboratory. Retrieved 2011.
12.
Jump up^ Niizu, P.Y. and Rodriguez-Amaya,
Delia B. (2005). "Flowers and Leaves of Tropaeolum majus L. as Rich
Sources of Lutein". Journal of Food
Science (Blackwell Publishing Ltd) 70 (9):
S605–S609. doi:10.1111/j.1365-2621.2005.tb08336.x. ISSN 1750-3841.
13.
Jump up^ Owen, Marion. "Poor
Man's Capers: How to make gourmet capers from nasturtium seed pods".
Retrieved 2012-06-24.
14.
Jump up^ "Dot
Moth - Melanchra persicariae". Recording
the wildlife of Leicestershire and Rutland. NatureSpot.
Retrieved 2012-06-21.
15.
Jump up^ Plymley, Katherine. "Garden Carpet Moth and Caterpillar Xanthorhoe fluctuata, Nasturtium".
Shrewsbury Museums Service. Retrieved2012-06-21.
Wikimedia Commons has media related
to Tropaeolum majus.
|
פרחי ועלי כובע
הנזיר ראויים למאכל. העלים הם בעלי טעם חריף מתון (מזכיר במקצת חרדל) ואילו הפרחים
מוסיפים צבע עז לסלט.
כובע הנזיר מהווה
מין פולש במספר מקומות בעולם, וגם בישראל. הוא בעל כושר רבייה וגטטיבית גבוה
המאפשר התפשטות מהירה על חשבון הצומח שמסביבו. בישראל, המין מהווה מפגע אקולוגי
בשטחים טבעיים הסמוכים לגינות נוי בהם הוא ניטע, למשל נחל שיח בעיר חיפה.
////////////
به آذری:
////////////
Tropaeolum majus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tropaeolum majus
|
|
Flower and foliage
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
T. majus
|
·
Cardamindum majus (L.) Moench
·
Nasturtium indicum Garsault
·
Tropaeolum elatum Salisb.
·
Tropaeolum hortense Sparre
·
Tropaeolum hybridum L.
·
Tropaeolum pinnatum Andrews
·
Tropaeolum quinquelobumBergius
·
Trophaeum majus (L.) Kuntze
|
|
Tropaeolum
majus (garden
nasturtium, Indian cress or monks cress) is
a flowering plant in
thefamily Tropaeolaceae, originating in the Andes from
Bolivia north to Colombia. The species has become naturalized in parts of the
United States (California, New York, Pennsylvania, New Hampshire, Massachusetts and Connecticut).[3] It is of
cultivated, probably hybrid origin, with possible parent
species including T. minus, T.
moritzianum, T.
peltophorum, and T. peregrinum.[4][5] It is not closely
related to the genus Nasturtium (which
includes watercress).
Contents
It
is a herbaceous annual plant with trailing stems growing
to 1 metre (3 ft 3 in) long or more. Theleaves are
large, nearly circular, 3 to 15 centimetres (1.2 to 5.9 in) diameter,
green to glaucous green above, paler below; they are peltate, with the 5–30 cm long petiole near the middle of the leaf, with
several veins radiating to the smoothly rounded or slightly lobed margin.
The flowers are 2.5–6 cm diameter, with
five petals, eight stamens, and a 2.5–3 cm long nectar spur at the rear;
they vary from yellow to orange to red, frilled and often darker at the base of
the petals. The fruit is 2 cm broad,
three-segmented, each segment with a single large seed 1–1.5 cm long.[6][7]
Das
Elisabeth Linné-Phänomen, or the Elizabeth Linnæus
Phenomenon, is the name given to the phenomenon of "Flashing
Flowers".[8] Especially at dusk,
the orange flowers may appear to emit small "flashes". Once believed
to be an electrical phenomenon, it is today thought to be an optical reaction
in the human eye caused by the contrast between the orange flowers and the
surrounding green. The phenomenon is named after Elisabeth
Christina von Linné, one of Carl Linnaeus's daughters, who discovered it
at age 19.[9]
Flower showing nectar spur
Underside of leaf showing petiole
attachment
Flower cut through to show structure
Immature fruit
Roses and Nasturtiums in a Vaseby Henri Fantin-Latour
It
is widely cultivated, both as an ornamental plant and as a medicinal plant.
Salad with flowers and leaves
All
its parts are edible. The flower has most often been consumed, making for an
especially ornamental salad ingredient; it has a slightly peppery taste
reminiscent of watercress, and is also
used in stir fry. The flowers contain about
130 mg vitamin C per 100
grams (3.5 oz),[10] about the same
amount as is contained in parsley.[11] Moreover, they
contain up to 45 mg of lutein per 100 gr,[12] which is the
highest amount found in any edible plant. The unripe seed pods can be harvested
and dropped into spiced vinegar to produce a condiment and garnish, sometimes
used in place of capers.[13]
The
garden nasturtium is used as a food plant by the larvae of
some Lepidoptera species
including the Dot Moth[14] and the Garden Carpet Moth.[15] A very common pest
found on nasturtiums is the caterpillar of the Large White (Cabbage White) Butterfly.[16]
See also: List of companion
plants
Nasturtiums
are also considered widely useful companion plants. They repel a great
many cucurbitpests,
like squash bugs, cucumber beetles, and several caterpillars.
They have a similar range of benefits for brassica plants, especiallybroccoli and cauliflower. They also serve as a trap crop against black fly aphids. They also attract beneficial predatory
insects.
7.
^ Jump up to:a b Pacific
Island Ecosystems at Risk: Tropaeolum majus
8.
Jump up^ H. W. "Das Elisabeth Linné-Phänomen (sogenanntes Blitzen der
Blüten) und seine Deutungen", Nature (nature.com). Retrieved 4 May
2013.
9.
Jump up^ "Försenad jätteplantering till Malmös schlagerfest, expert
varnar för kalkning och kogödsel på påse", Odla med P1, Sveriges Radio, 29 April 2013. Retrieved 4 May
2013. (in Swedish)
11.
Jump up^ United States Department of
Agriculture Research Service (2010). "USDA
National Nutrient Database for Standard Reference, Release 23".
Nutrient Data Laboratory. Retrieved 2011.
12.
Jump up^ Niizu, P.Y. and Rodriguez-Amaya,
Delia B. (2005). "Flowers and Leaves of Tropaeolum majus L. as Rich
Sources of Lutein". Journal of Food
Science (Blackwell Publishing Ltd) 70 (9):
S605–S609. doi:10.1111/j.1365-2621.2005.tb08336.x. ISSN 1750-3841.
13.
Jump up^ Owen, Marion. "Poor
Man's Capers: How to make gourmet capers from nasturtium seed pods".
Retrieved 2012-06-24.
14.
Jump up^ "Dot
Moth - Melanchra persicariae". Recording
the wildlife of Leicestershire and Rutland. NatureSpot.
Retrieved 2012-06-21.
15.
Jump up^ Plymley, Katherine. "Garden Carpet Moth and Caterpillar Xanthorhoe fluctuata, Nasturtium".
Shrewsbury Museums Service. Retrieved2012-06-21.
Wikimedia Commons has media related
to Tropaeolum majus.
|
