Khollan Vafa : اخوان صفا: لوز، بادام

[1] - لوز. [ ل َ / لُو ] (اِ) بادام . (دهار) (منتهی الارب ). معرب از فارسی . (جمهره ٔ ابن درید از سیوطی در المزهر( :
خرما و ترنج و بهی و لوز بسی هست
این سبز درختان نه همه بید و چنار است .

ناصرخسرو.

بنگر این هر سه ز خامی رسته را
جوز را و لوز را و پسته را.

مولوی .

تین انجیر و عنب انگور و بادام است لوز
جوز باشد گردکان ، بسر و رطب خرمای تر.

بسحاق اطعمه .

ابوریحان در صیدنه آرد: لوز،ابوعمرو گوید: بادام را قمروس گویند و به رومی میعه لش خوانند. بادام تلخ را به سریانی لوز اومری را گویند معروف و چنین گویند که اگر سرشاخهای بادام شیرین ببرند و روغن بمالند بادام او تلخ شود، به سبب آنکه روغن مسامات او را ببندد و حرارتی که در او باشد محتقن شود و مزه ٔ او را تلخ گرداند. «زه » گوید در موضعی از بوستانهای اردستان بادامی است که هر یک از او بشبه خریطه ای باشد و در آن خریطه نه مغز باشد. سر او را بشکافند، چنانکه سر خریطه را و مغز او را بیرون کنند. «ص اونی » گوید: بادام تلخ گرم و خشک است در درجه ٔ دوم زداینده است ، سدها بگشاید و درد تاسه را مفید بود ریگ گرده و مثانه بریزاند و اگر پیش از شراب از آن بخورند منع مستی کند بادام تلخ در گشادن سدها و زدودن اعضا قویتر باشد و هر دو نوع را چون بر بدن طلا کنند، کلف را ببرد و در دفع اخلاط غلیظ لزج که در سینه باشد طبیعت را یاری دهد. بادام شیرین گرم و خشک است در اول . || قسمی شیرینی . مخفف لوزینه . || موش . (حاشیه ٔ لغت نامه ٔ اسدی نخجوانی(:

چون برون جست لوز از سوراخ
شد سموره به نزد او گستاخ .

عنصری .

|| اَمرد. (حاشیه ٔ لغت نامه ٔ اسدی نخجوانی) :
لوزی که بود خرد، بود گوشت بگیرد
چون ریش درآورد فروکاهد پالان .

طیان .

|| در اصطلاح بنایان ، چسب : این خاک لوز دارد؛ چسبناک است .

///////////

بادام . (اِ) ترجمه ٔ گوز باشد. (آنندراج ). لَوز. (منتهی الارب ) (دهار). ابوالمثنی . نوع بادام «آمیگ دالوس » که میان بَرِ آنها خوراکی نیست ولی مغز هسته ٔ آنها که درشت میشود گاهی تلخ و در بعضی از جنس ها شیرین است . نوع خودروی آن را که هسته های کوچک دارد اَرْژَن مینامند. (از گیاه شناسی گل گلاب چ 1321 هَ . ش . دانشگاه طهران ص 226). ارژن درختچه ای است که در نقاط خشک و کوهستانی اطراف طهران و کرج در ارتفاعات 1300 گزی روید. گونه های دیگر این درختچه نیز در فارسی وجود دارد که با گونه ٔ فوق شباهت دارند ولی تاکنون نامگذاری نشده اند. (از درختان جنگلی ایران ثابتی ص 37). درخت بادام از تیره ٔ روزاسه آ و از جنس آمیگدالوس میباشد. یک گونه ٔ آن که بنام آمیگدالوس روتری نامیده میشود، درختی است که همراه پسته ٔ وحشی در جنگلهای فارس ، کرمان ، مکران و خراسان فراوان است و در جنگلهای خشک کرانه ٔ شمال نیز میروید و آنرا بنامهای ارژن ، ارجن ، ارجنک و بخورک در فارس ، بادامشک در خراسان و تنگرس در کلاک کرج میخوانند. سه گونه ٔ دیگر آن درختچه از قرار ذیل است :
1 - ابورنه آ در راه قم و طهران دیده میشود.2 - سکوپاریا در اطراف کرج میروید و آنرا بادامک میخوانند. 3 - سپارتیوئید در اطراف کرج و پشند میروید و آنرا بادامچه گویند. گونه های دیگر در جنگلهای فارس و کرمان و مکران و همچنین در گرگان هست که از نظرگیاه شناسی هنوز مشخص نگردیده و نامهای بومی آن با گونه ٔ روتری متمایز میباشد.
خواص و مصرف : درخت بادام مانند پسته دارای ریشه های ژرف است و از نم خاک بخوبی بهره مند میگردد از اینرو در خاکهای خشک خوب میروید. خاکهای آهکی را بهتر می پسندد ولی در خاکهای رستی نمناک و سرد خوب ایستادگی نمیکند. به بلندی هفت یا هشت متر میرسد. چوب آن سخت است و خوب رنده میشود. رنگ آن خرمائی و چوب برون آن سفید و مشخص است . بمصرف سوخت میرسد. درخت بادام وحشی دارای میوه ای ریز است که بوسیله ٔ پیوند مانند پسته محصول خوب و فراوانی میدهد. ریشه ٔ بادام در رنگرزی مصرف میشود. (جنگل شناسی ساعی چ 1327 هَ . ش . دانشگاه طهران ج 1 صص 227 - 229 و ج 2 صص 130 - 131). بادام دارای گونه های وحشی مختلفی است و همه ٔ آنها مخصوص نواحی خشک و استپی میباشد. گونه هائی که در ایران دیده ایم عبارتند از: بادامک ، وامچک ، بادامک . به درختان جنگلی ایران ثابتی چ دانشگاه طهران ص 36 رجوع شود. بادام بر دو نوع است : بادام شیرین : لوز حُلْو که گرم و تر است در اول و گفته اند معتدل بود میان حرارت و برودت و بادام شیرین غذائی تمام است و نفث الدم و سرفه ٔ کهنه و ربو و ذات الجنب را سودمند بود و سنگ مثانه بریزاند. بادام تلخ ، لوز مُر گرم و خشک است و جَلاّء، و یک نوع آن بادام کاغذی معروفست که در قزوین بدست شودو در هیچ جای دیگر یافته نگردد.
در قاموس کتاب مقدس آمده است : درختی معروف است . (سفر پیدایش 30 : 37 و 43 : 11). و ثمرش بسیارخوب میباشد و پیاله های چراغدان هیکل بادامی شکل بودند. (سفر خروج 25 : 33). و عصای هارون هم که شکوفه نمود شاخه ای از درخت بادام بود و درخت مذکور ازجمله ٔ درختهائی است که پیش از سایرین شکوفه میکند چنانکه معنی اسم عبرانیش مستعجل اشاره بهمین مطلب میباشد چنانکه در صحیفه ٔ ارمیای نبی مذکور است که خداوند ارمیا را گفت : ای ارمیا چه می بینی ؟ گفتم : شاخه ای از درخت بادام ، خداوند مرا گفت : نیکو دیدی زیرا که من بر کلام خود دیده بانی میکنم تا آنرا بانجام رسانم . لفظ «درخت بادام » و لفظ «دیده بانی میکنم » در عبرانی تماماً یکی است نهایت اینکه یکی اسم و دیگری فعل بمعنی شتاب وتعجیل میباشد. (ارمیا 1 : 11). و بعضی بر آنند که قصد صاحب کتاب واعظ یا جامعه در فصل 12 : 5 که میگوید: «و درخت بادام شکوفه آورد»، از سفیدی موی اشخاص مسن میباشد لکن بواضحی معلوم است که قصد وی از عجله ٔ آمدن پیری و مرگ میباشد. (قاموس کتاب مقدس )...

////////////

بادام

41‌. ایران مركز گسترش بادام (Amygdalus communis یاPrunus amygdalus ) به اروپا و نیز به چین، تبت و هند بود. بادام در هند كشت می‌شود؛ در كشمیر و پنجاب هم اینجا و آنجا می کارند که خوب نیست. روشن است که بادام از ایران به هند دامن کشیده. از درختش صمغی آید كه از ایران به بمبئی و از آنجا به اروپا برند. ¹ بادام در افغانستان و در جهت شمال‌خاوری در قسمتهای بالای دره زرافشان و در كوههای چوتكال در بلندیهای هزار تا هزار و سیسد ‌متری و نیز در آذربایجان، كردستان و میانرودان خودروست. به گفته شلمیر،² Amygdalus coparia در كوههای بلند بسیار دیده می‌شود و چوب آن بهترین زغال شود. ³

یونانیها بادام را از آسیای مركزی گرفتند و گویا از یونان به ایتالیا رسیده باشد. ⁴ در بخشهای شمالی سرزمین ماد خوراک مردم میوه های درختی بود سیبها را خرد و خشك كرده با آن كلوچه سیب، و با بادام تفت داده نان می‌پختند. ⁵ فرمان بود همه روزه مقدار معینی بادام شیرین خشك بر خوان شاهان ایران گذارده شود. ⁶ در نوشته های پهلوی از این میوه نام برده شده است (ص کتاب پیش رو ).

در (yin yai šen lan) بادام میان گیاهان عدن نام برده شده. ⁷ تازیش لوز، lewze یا lauz است. در دراونامه ابو‌منصور كه هم بادام شیرین را می‌شناخت و هم بادام تلخ را، خواص دارویی بادام زیر نام لوز آمده است. ⁸ شگفتا كه در کشور مغولان بادام تلخ پول بود. این بادامها را که در سرزمین های خشك و بی آب و علف بین سنگها می‌روید از ایران به استان گجرات می‌بردند؛ به تلخی حنظل است و هیچ نگرانی نیست كه خوردنش سرگرمی كودكان شود. ¹

بیشتر گفته های واترز² درباره بادام نا‌دقیق یا نادرست است. "گویا نویسندگان چینی و دیگران برای نامیدن بادام كه در چین نمی‌روید تنها نام فارسی بادان (Bádán) را به كار می‌برند. همین نام را چینی‌ها به صورت pa-tan یا و نیز، شاید چنان كه برتشنایدر عنوان كرده به صورت pa-lan آوانگاری كرده‌اند. " نخست نام فارسی bādām (بادام) است؛ دودیگر نویسه‌هایی كه واترز ارائه كرده آوانگاشت چینی این واژه نیستند، زیرا مجموعه نویسه‌های اولی همبرابر اســـت بـــــــا *pat-dam باستانی، و دومی همبرابر است با *pa-dan. هم و هم تنها یك صوت لبی گنگ آغازین داشتند و هیچ‌گاه دارای واكه‌گون لبی نبودند و به
همین دلیل نمی‌شده در دوره تانگ، یعنی دوره‌ای كه بادام نخستین‌بار وارد چین شد، آنها را برای آوانگاری ba در واژه ای بیگانه بکار گرفته باشند،. گذشته از این، نویسه كه خیشومی لبی پایانی ندارد، باز‌آفرینی چندان خوبِ جزء dam در چینی نیست. در واقع، واترز نویسه‌هایی را كه به دست داده از Pen ts‛ao kanmu گرفته است،³ و این نویسه‌ها تنها دستبردگی هائی کمابیش نو در صورت اولیه را در دوره‌ای نشان می‌دهند كه آواهای واكه‌گون به آواهای گنگ تبدیل شدند. صورت اولی كه واترز ارائه كرده، چنان كه در خود Pen ts‛ao تصریح شده است، از Yin šan čen yao (نک : ص ) نوشته هو سه‌ـ‌ هویی (Ho Se-hwi) در دوره یوآن گرفته شده است؛ اما صورت دوم، چــــنان كه (Li Ši-čen ) خود بروشنی گفته، كار اوست و از همین رو هیــــــچ ارزش آواشناختی ندارد. اما آوانگاشت درستی از واژه ایرانی دردست است كه از دوره تانگ به جا مانده؛ دوره‌ای كه چینی‌ها هنوز از نعمت گوشهای ورزیده برخوردار بودند و با توجه به شمار بیشتر اصواتی كه در گفتارشان بود این توانایی را داشتند كه آنها را با دقت در زبان خود بازآفرینی كنند. این آوانگاشت به صورت p‛o-tan ، *bwa-dam، بادام (Amygdalus communis یا pr‘unus amygdalus ) است كه در واقع آوانگاری واژه vadam فارســــــــــــــــــــــــی میـــــــــــــــــــانه، bādām فارسی نو (badem ، beïv و baif ’’درخت بادام‘‘ در زبان كردی) است. ¹ تا آنجا كه من می‌دانم، این نام نخستین بار در Yu ya tsa tsu آمده،²و گوید: "هلوی تخت در سرزمین پو‌ـ ‌سه (ایران) می‌روید و در آنجا آن را p‛o-tan می‌نامند. بلندای درخت به شانزده تا هجده متر و دور تنه آن به 120 تا 150 سانتی‌متر می‌رسد. برگهای آن به برگ هلو ماند، اما پهن‌تر و بزرگتر است. در سومین ماه شكوفه‌های سفید آرد. وقتی شكوفه‌ها می‌ریزد، میوه بظاهر چون هلو اما تخت است. از این رو آن را ’هلوی تخت‘ می‌نامند. گوشتش تلخ و گزنده است و ناجویدنی؛ اما مغز هسته آن شیرین است و در سرزمین های باختری و تمامی سرزمینهای دیگر برای آن ارزش فراوان قائل‌اند." گرچه نویسنده ، توان چن‌ـ شی (Twan Č‛en -ši)، بر ورود این گیاه به چین تأكید نكرده، بازنمود وی که گوئی خود بچشم دیده گواهی است بر كشت بادام در آن خاك. گواهی سلیمان، تاجر عرب در سال 851 میلادی كه بادام را در میان میوه‌هایی بر‌شمرده كه از چین خیزد، این برداشت را پشتیبانی می ‌كند. ³ صورت تبتی ba-dam ، اویغوری و عثمانی badam ، و vātāma یا bādāma سنسكریت، بر گرفته از فارسی میانه، درستی آوانگاری چینی نام ایرانی بادام را تأیید می‌كنند. ⁴

بدبختانه لی شی‌ـ‌ چن، نویسنده Pen ts‛ao kanmu متنِ پایه‌ Yu yan tsa tsu را ندیده و ازیرا به این تعریف ناروشن رسیده كه بادام از قلمرو دیرین مسلمانان می‌آید و می‌افزاید در روزگار او درخت بادام در تمامی سرزمین های باختر گذرگاه (كوان سی Kwan si ؛ یعنی كان‌سو/ Kan-su شِن‌ـ ‌سی / Šen-si ) بود ه است. برتشنایدر در برگردان این متن این جمله را انداخته،⁵ شاید از آنرو كه با دیدگاه شتابزده و بی‌پایه اش كه درخت بادام در چین نمی‌روید نمی خوانده است. او هم متن Yu yan tsa tsu را در نیافته و دوكاندول هم پذیرای داده های گنگ او شده.

لوریرو¹ می‌گوید بادام در چین خودرو و بستانی است. بانج می‌گوید كشت بادام در شمال چین رایج است، اما گیاهشناسانِ متأخر آن را در جنوب چین نیافته اند و آن نوع كه نزدیك پكن می کارند Prunus davidiana است كه گونه‌ای اســــت از P. persica ]هلو[. ² به هر روی، این داده ها با گزارشهای چینی كه در آنها كشت درخت بادام به چین نسبت داده شده نمی‌خواند و بسیاردور است كه چینی‌ها درخت بادام را با زرد‌آلو كه از گذشته بسیار دور بومی آن كشور بوده است جابجا گرفته باشند. واترز مدعی است كه ’’چینی‌ها بادامِ بیگانه را با زردآلوی کشور خود در آمیخته‌اند. نام درخت زردآلو hin است و نام مغز میوه آن كه برای خوردن خشك می‌كنند hin-žen . این نام را از آنرو به مغز بادام وارداتی داده‌اند كه شكل و تا‌حدودی مزه آن شبیه مغز هسته زرد‌آلوست." اینكه گوشت بادام را ’’مغز زردآلو‘‘ گفته‌اند گواه آن نیست كه hin و hin-žen ، یا بادام و زردآلو را با هم در آمیخته‌اند. شاید کار بیگانگانی باشد كه مغز زردآلو را با بادام جابجا می‌گیرند.³

برتشنایدر⁴می‌گوید واژه pa-lan (*pa-lam) كه جهانگردانی چون یه‌ـ لو چو‌ـ‌ تسای (Ye-lu Č‛u-ts‛ai) و چان چون (Č‛an Č‛un) به كار برده‌اند شاید آوانگاشت واژه فارسی bādām باشد. این صورت نخستین بار در(باب 490) sun ši در شرح فو‌ـ ‌لین (Fu-lin) آمده و در آنجا جزء نخست با آوای آمده،⁵طوری كه می‌توان کمابیش با بی گمانی نتیجه گرفت كه این واژه از زبانی كه در فو‌ـ ‌لین رایج بود منتقل شده است. به احتمال قریب به یقین، پای واژه‌ای از زبان فو‌ـ‌ لین در میان است از گونه Palam یا param (احتمالاً *faram، fram یا حتی *spram).

بسا که میوه pa-lan در چین دوره سونگ شناخته بوده است، زیرا فان چن‌ـ‌تا (Fan Č‛en -ta) (93‌ـ‌1126) در كتاب خود، Kwei hai yü hen či،¹ در باز نمود ši li (Aleurites triloba / تونگ سه ‌لُبی) كه گفته می‌شود شبیه به pa-la-tse است، آن را آورده است. در فرهنگ جـــــــغرافیایی چـــن ـ ته فو (Čen-te-fu) ، pa-lan žen گونه‌ای زردآلو شمرده شده است. ²

هو یی‌ـ ‌هین (Ho yi-hin) در كتاب خود، Čen su wen ، كه به سال 1884 منتشر شد،³ می‌گوید ’’امروزه مردم پایتخت بادام را pa-ta می‌نامند كه همان pa-tan است. مردم تسی (Ts‛i) خاوری (شان ـ تون Šan-tun) بادام را اگر شیرین و نیک باشد čen hin (زردآلوی فندقی) می‌نامند چرا كه مزه فندق دارد.^4.بر پایه آنچه در Hian tsu pi ki آمده، نوعی خاص از بادام بنام ’بادامِ پاركِ I wu hui ‘ از هرات صادر می‌شود. امروزه درخت بادام در شمال چین یافت می‌شود. بادامی كه در پایتخت عرضه می‌شود درشت و شیرین است، اما محصول شان ‌ـ ‌تون كوچك است با گوشتی اندك و نازك."

كهن داستان خاستگاه بادام در ایران هنوز در میان نویسندگان امروزی چین زنده است. در فرهنگ جغرافیایی شان ‌ـ سه‌ چو (Šan -se čou) در شهرستان تای ‌ـ ‌‌پین (T‛ai-p‛in) در استان كوان ‌ـ سی (Kwan-si) آمده است كه هلوی تخت از فرآورده های بســـــتانی سرزمین پو‌ـ ‌سه (ایران) است. ⁵ درخت بادام در آن سرزمین كشت می‌شود (یا می‌شد). در (p. 29b) Hwa mu siao či ⁶ آمده است كه درخت بادام در نزدیكی جانب خاوری كوهها یافت می‌شود و به این ترتیب بر كشت آن در چین گواهی داده شده است. هرچند این احتمال هم هست كه بادام به سرنوشت خرما دچار و كشت آن در چین دیگر منسوخ شده باشد. ⁷

ساینو-ایرانیکا

/////////////

بادام

اشاره

به عربی و در کتب طب سنتی (لوز) نامیده می‌شود. به فرانسوی‌Amande و به انگلیسی‌Almond گفته می‌شود. میوه درختی است که درخت آن را به فارسی درخت بادام و به فرانسوی‌Amandier و به انگلیسی‌Almond tree می‌نامند. گیاهی است از خانواده‌Rosaceae نام علمی آن‌Prunus amygdalus Batsch و مترادفهای آن‌Amydalus Communis L . وPrunus communis Arcang وPrunus amygdalus Baill . از طرف گیاه‌شناسان مختلف نامگذاری شده است.

مشخصات درخت بادام

درخت بادام از درختان میوه به بلندی 8- 6 متر است. این درخت بومی مناطق با آب‌وهوای مدیترانه‌ای آسیای معتدله غربی است و در زمانی که شکوفه‌ها باز می‌شوند، درخت زینتی بسیار زیبایی می‌باشد. درخت بادام دارای یک سیستم ریشه‌بندی قوی عمودی و تاج مدور است و ریشه‌های قوی آن امکان می‌دهد که حتی در شرایط نامساعد خاک و با کمی رطوبت نیز خوب رشد کند و به حیات خود ادامه دهد. برگهای آن ساده و در شاخه‌های تازه سال اول ظاهر می‌شود، بیضی باریک دراز نوک‌تیز کمی موجی به رنگ سبز و گلهای صورتی قشنگ آنکه روی شاخه‌های سال دوم ظاهر می‌شود، در اوائل بهار قبل از باز شدن جوانه‌های درخت بیرون می‌آیند و این زودرس بودن و زود ظاهر شدن شکوفه‌ها که بسیار ظریف

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 424

هستند، اغلب در سالهایی که در اوایل بهار سرمای زودرس بهاره وجود دارد درخت را مواجه با خطر سرمازدگی می‌نماید.

از نظر نوع، بادام دو واریته عمده دارد یکی درخت بادام با میوه بادام شیرین که به فرانسوی‌Amandier doux و به انگلیسی‌Sweet almond tree گفته می‌شود و نام علمی آن‌Prunus amygdalus Var dulcis می‌باشد و دیگری درخت بادام با میوه تلخ که به فرانسوی‌Amandier amer و به انگلیسی‌Bitter almond tree نامیده می‌شود و نام علمی آن‌Amygdalus Communis L .Var amara (DC .) focke و یاPrunus amygdalus Var amara و به علاوه نوع دیگری بادام نیز هست که به بادام منقا یا بادام کاغذی معروف است که درخت آن به فرانسوی‌amandier des dames وAmande fragile و به انگلیسی‌Jordan almond tree نامیده می‌شود و نام علمی آن

Amygdalus Communis L. Var fragilis( Borkh. )focke

می‌باشد.

میوه بادام که مآلاثمر درخت بادام شیرین یا بادام تلخ است از تخمدان یک خامه‌ای گل بادام که دارای دو تخمک است به وجود می‌آید و معمولا یکی از این دو تخمک بارور می‌شود و میوه بادام به صورت شفت که قشر خارجی آن گوشتی و سبز رنگ و پوشیده از کرک است و در داخل آن بادام با پوست سخت آن وجود دارد در می‌آید. در اوایل تشکیل میوه که پوشش خارجی سبزرنگ و گوشت‌دار پوشیده از کرک قسمت عمده میوه را تشکیل می‌دهد و مغز بادام هنوز رشدی نیافته این مرحله از میوه را چغاله‌بادام یاAmandon نامند که چیده و خورده می‌شود و دارای خواصی است که ذکر خواهد شد.

ولی پس از رسیدن بادام به تدریج این پوشش سبز گوشت‌دار خشک می‌شود و در داخل آن پوست سفت و سخت بادام که مغز بادام داخل آن است رشد کرده و نهایتا بادام رسیده آماده چیدن می‌شود.

در داخل قشر سخت خشبی درون‌بر میوه مغزی وجود دارد، بیضی‌شکل نوک‌تیز که همان مغز بادام است. این مغز را پوسته نازک قهوه‌ای‌رنگی پوشانیده است که پوست مغز بادام است و به کمک آب گرم از مغز بادام می‌توان آن را جدا کرد، زیرا به مغز بادام چسبیده است.

تکثیر بادام بیشتر از طریق اجرای پیوند روی پایه بادام انجام می‌گیرد و گاهی روی پایه آلو هم پیوند می‌شود ولی روی پایه بادام موفقتر و بهتر است. درخت بادام تقریبا در تمام خاکها رشد می‌کند ولی خاکهای آهکی را ترجیح می‌دهد و از خاکهای پر رطوبت و بدون زهکش ناراحت می‌شود و رشد آن صدمه می‌خورد.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 425

معمولا از شکوفه بادام و از مغز بادام اعم از شیرین و تلخ در طب سنتی استفاده می‌شود البته در برخی موارد خیلی کم از برگ آن نیز به عنوان صفرابر استفاده می‌شود.

ترکیبات شیمیایی

بادام شیرین از نظر ترکیبات شیمیایی دارای 4- 3 درصد آب، حدود 54 درصد روغن ثابت، حدود 25 درصد مواد ازته سفیده‌ای یا آلبومی‌نوئیدی 595] گیاهی و سرانجام دیاستازی به نام امولسین 596]، قند، صمغ، لعاب، مواد معدنی و ... است.

در بادام تلخ مقدار روغن ثابت کمتر است (حدود 44 درصد) ولی مقدار دیاستاز امولسین بیشتر است و به علاوه دارای یک هتروزید بنام آمیگدالین 597] است. آمیگدالین ماده متبلوری است با فرمول خام‌C 02 H 72 No 311 H 2 o ماده امولسین یک نوع دیاستاز یا سیناپتاز[598] است که در ترکیب بادام وجود دارد و موجب هیدرولیز ماده آمیگدالین می‌شود.

از هیدرولیز آمیگدالین در مجاورت آب و تحت تأثیر دیاستاز امولسین موادی مانند قند گلوکز و اسید سیانیدریک(HCN) و اسانس بادام تلخ حاصل می‌شود. اسانس بادام تلخ یا آلدئید بنزوئیک 599](C 6 H 5 CHo) در عطرسازی به کار می‌رود و در صنایع رنگ نیز برای تهیه رنگ سبزی به نام سبز مالاشیت 600] کاربرد دارد و به علاوه خواص طبی آن نیز مورد توجه است. تازه آن مایع بی‌رنگی است ولی پس از کهنه شدن کمی زرد می‌شود. بوی قوی و طعم سوزان دارد. چون کمی اسید سیانیدریک دارد کمی تلخ است. در بادام 025/ 0 میلی‌گرم در هریک صد گرم ارسنیک یافت می‌شود.

در هر یکصد گرم مغز بادام خشک مواد زیر وجود دارد:

آب 7/ 4 گرم، انرژی غذایی 598، پروتئین 6/ 18 گرم، روغن 2/ 54 گرم، هیدراتهای کربن 5/ 19 گرم، کلسیم 234 میلی‌گرم، فسفر 504 میلی‌گرم، آهن 7/ 4 میلی‌گرم، پتاسیم 773 میلی‌گرم، ویتامین‌A صفر، تیامین 24/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 92/ 0 میلی‌گرم و نیاسین 5/ 3 میلی‌گرم.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 426

خواص- کاربرد بادام شیرین

مغز بادام شیرین طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت کمی گرم و تر است. از نظر خواص ملین است، سینه را نرم می‌کند و شیر آن با شکر برای رفع سرفه، خشونت حلق، سینه، حنجره، نفس‌تنگی و تسهیل خروج اخلاط سینه نافع است. برای به دست آوردن شیر بادام در حدود 50 گرم بادام را ساییده در یک لیتر آب مخلوط می‌کنند شیر سفیدی حاصل می‌شود که اغلب با در حدود 50 گرم قند شیرین کرده مصرف می‌نمایند. پوست خشبی بادام را اگر تا سرحد خاکستر شدن بسوزانند تا کاملا خشب آن سوخته باشد برای تقویت لثه و دندان از طریق مالش مفید است. بادام برای زخم روده‌ها و مثانه و شکم روشهای حادث از رطوبت معده مفید است. مسکن حدت ادرار است. اگر با انجیر خورده شود ملین است. بوداده بادام مقوی معده و قابض است و سستی را رفع می‌کند. مقوی نیروی جنسی است و تولید اسپرم را افزایش می‌دهد و اگر یک بادام را ساییده و مخلوط با عسل بخورند، برای درد کبد و سرفه و تحلیل بادهای کلیه مفید است. خوردن پوست بیرونی نارس آن یعنی خوردن چغاله‌بادام برای تقویت لثه و ریشه دندان نافع است و چون سرد است، مسکن حرارت دهان و خشکی پوست دهان و زبان است. از دم‌کرده شکوفه بادام شیرین به عنوان مسهل ملایم برای اطفال استفاده می‌شود و برای جوشانده پوست نازک داخلی چسبیده به مغز بادام نیز آثار شفابخش متصور است و از جوشانده 50 گرم از این پوست در هزار گرم آب برای تسکین درد گلو و رفع التهابها مجاری تنفسی استفاده می‌شود. جوشانده برگ درخت بادام شیرین به عنوان کمک به صفرا به کار می‌رود و در رفع نارسایی کبد اثر خوبی دارد. بادام برای معده‌های سرد و تر و برای آلات داخل شکم مضر است از این نظر باید با مصطلکی خورده شود، و موجب هیجان صفرا می‌شود و از این نظر باید با شکر خورده شود.

روغن بادام شیرین از نظر گرمی و سردی معتدل است و دماغ را مرطوب می‌کند خصوصا روغن تازه آن. خواص آن: دماغ را مرطوب می‌کند. خواب‌آور است و بی‌خوابی را از بین می‌برد چه از طریق خوردن و چه مالیدن آن. اگر با کتیرا و شکر خورده شود برای سرفه خشک و صاف کردن آواز و قصبه ریه و نرم شدن روده‌ها بسیار نافع است و برای رفع ضرر داروهای مسهل مؤثر است. اگر با آب گرم خورده شود برای رفع شکم‌روش و دل‌پیچه، نرم کردن روده‌ها، سخت ادرار کردن و کمک به اخراج سنگ مثانه مفید است. مقدار خوراک روغن بادام 45 گرم است. اگر

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 427

مرتبا تا مدتی مهره‌های پشت را با آن چرب کنند برای نقرس و رفع خمیدگی پیران مفید است.

غرغره روغن بادام شیرین و آب گرم برای رفع خشونت حلق نافع است. چون برای آلات داخل شکم که ضعیف هستند مضر است، لذا باید با مصطکی خورده شود.

برگ تازه درخت بادام مسهل است و ضد کرم معده و برگ خشک آن قابض است و اسهال را بند می‌آورد.

خواص- کاربرد بادام تلخ

مغز بادام تلخ یا لوزالمر طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت خیلی گرم و خشک است و از نظر خواص برای پاک کردن و اخراج اخلاط غلیظ فوق العاده مؤثر است. ضماد آن با سرکه برای سردرد، اکتحال و مالیدن آن برای تقویت بینایی نافع است. بادام تلخ برای تنگی‌نفس، سرفه، ورم سینه و ریه نافع است، خصوصا اگر با نشاسته و نعنا خورده شود. برای درد کلیه مفید است و اگر با عسل خورده شود برای باز کردن گرفتگی‌ها، انسداد کبد، طحال و اگر با آب عسل خورده شود، برای قولنج و اگر با دوشاب انگور خورده شود برای ناراحتی‌های کلیه و خرد کردن سنگ، ازدیاد ترشح بول، ادرار و درد رحم مفید است. اگر شیاف آن در مهبل بشود قاعده‌آور است. ضماد آن با سرکه و با برای زخمهای کهنه و جراحتهای تر و جرب و خارش و مخملک و مالیدن آن برای از بین بردن لکه‌های صورت مفید است. مضر روده‌هاست و از این نظر باید با شکر، بادام شیرین و خشخاش خورده شود. ضماد ریشه درخت بادام تلخ برای انواع دردها مفید است و ریشه آن گرم و خشک است، ضماد ریشه آن با روغن گل برای تسکین درد سر و خوردن دم‌کرده آن برای پاک کردن طحال، کلیه و اخراج کرم معده و ضماد خاکستر آن برای سوختگی آتش نافع است. ارسطو گوید: «اگر 20 گرم بادام تلخ را کوبیده ناشتا تناول نمایند از شراب مست نشوند».

روغن بادام تلخ کمی گرم و مایل به رطوبت و خواص آن مسهل اخلاط لزج و چسبنده است و با سایر داروهای مناسب برای تنگی‌نفس و طحال و درد کلیه، سختی ادرار، اختناق رحم و خارج کردن سنگ مثانه نافع است. قطره آن در گوش برای تسکین درد گوش و رفع صدا در گوش مفید است و مالیدن آن برای پاک کردن آثار لکه در صورت و صاف کردن چین پوست صورت و رفع ترک و شقاق که از سرما ایجاد شده مفید است. مقدار خوراک آن تا 20 گرم می‌باشد.

اگر 5/ 2 گرم حجر الیهود را ساییده با 250 گرم آب گرم و 5 گرم روغن بادام تلخ

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 428

شاخه بادام با گل میوه

بیاشامند، مدر است و برای خرد کردن سنگ مثانه مفید است و چون حجر الیهود برای کبد مضر است اگر این مخلوط با صمغ عربی خورده شود رفع این ضرر را می‌کند.

توضیح: حجر الیهود به فرانسوی‌Le Iapis Judaique سنگی است به شکل میوه بلوط در ابعاد زیتون به رنگ آبی مایل به سفیدی با خطوط موازی در طول، در آب زود ساییده می‌شود و طعم مشخصی ندارد. در فلسطین و اطراف بیت المقدس یافت می‌شود. معمولا دو نوع برای آن قایل‌اند، نر و ماده، نر آن به شکل شرح بالا بوده و ماده آن بدون خطوط موازی است و رنگ آن مایل به سرخ می‌باشد.

صمغ درخت بادام تلخ، آثار مفید صمغ عربی را دارد و از نظر خواص جانشین آن است.

مواد ناسازگار با بادام. اسیدهای معدنی، سولفات آهن، گوگرد، کلرور، نیترات نقره، یدورها، اکسیدهای جیوه و کلمل را با محصولات بادام تلخ نباید یکجا جمع نمود.

عرق بادام تلخ: تفاله بادام تلخ را به مقدار مورد نظر گرفته با مقداری آب مخلوط کنند و در قرع (اسباب تقطیر) ریخته مدت 12 ساعت بگذارند بماند و بعد در حمام ماریه و یا به کمک بخار تقطیر کنند تا وزن مایع تقطیر شده دو برابر وزن تفاله مصرفی باشد بعد روغن فراری که روی مایع شناور است، بگیرند.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 429

مقدار خوراک این عرق 10- 4 گرم است یا کمتر که در یک پوسیون مصرف نمایند و از عوامل مسکن سلسله اعصاب است و ضد تشنج می‌باشد.

اسانس بادام تلخ: تفاله بادام تلخ 1 واحد، آب صاف 3 واحد تفاله را در آب سرد مخلوط کرده مدت 24 ساعت بگذارند بماند و بعد در حمام ماریه تقطیر کنند تا محصول تقطیرشده دارای بوی کمی باشد و این محصول را در حمام ماریه مجددا تقطیر کنند و اسانس آن را جمع کنند. در این کار علاوه بر اسانس مقداری عرق بادام تلخ نیز بدست می‌آید.

////////////

بادام (Amygdalus) نوعی میوه است، که درخت آن بومی نواحی خاورمیانه و جنوب آسیا می‌باشد. در اصل بادام جزو مغزهای حقیقی به حساب نمی‌آید، بلکه از انواع شفت هاست که دارای یک پوسته بیرونی و یک پوشش درونی سخت است که دانه (مغز) در درون آن قرار می‌گیرد. ارتفاع درخت بادام ۴ تا ۱۰ متر است و قطر آن نیز می‌تواند به بیش از ۳۰ سانتیمتر برسد. بزرگترین کشورهای تولید کننده بادام در دنیا ایالات متحده آمریکا و اسپانیا هستند. ایران با تولید ۶٪ در رتبه پنجم تولیدکنندگان این میوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشکیل می‌دهد که ۶۲٪ آن اولئیک اسید غیر اشباع، ۲۴٪ لینولئیک اسید غیراسباع، و ۶٪ آن پالمیتیک اسید اشباع است. مقدار انرژی موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ کیلوکالری است. کاشتن درخت بادام در باغچه خانه راحت است. می‌توانید آن را در فصل زمستان بکارید تا بهار جوانه بزند. مراقب باشد که گیاه‌تان باید نور خورشید ببیند و در فصل تابستان هفته‌ای یک بار آبیاری شود بهترین نوع این محصول در شهرستان تسوج از آذزبایجان شرقی یافت می‌شود.^[۱]

محتویات

[نمایش]

ریشه واژه[ویرایش]

واژه بادام ریشه و بنیاد فارسی داشته و از فارسی به زبانهای ترکی، عربی، هندی و اردو راه یافته است.^{[نیازمند منبع]}

شکوفه بادام[ویرایش]

شکوفه بادام

منطقه تولید عمده بادام، کالیفرنیا در آمریکا است، بین فوریه و مارس، شکوفه‌هایی که شباهت زیادی به شکوفهٔ گیلاسدارند، شکوفا می‌شوند. نوع آب و هوا در این زمان، میزان تولید بادام در آن سال را به شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد. از وضعیت گل اطلاعات بسیار مهمی در مورد برداشت محصول در آن سال به دست می‌آید؛ بنابراین، هر مرحله از وضعیت گل نام بخصوصی دارد:

1. تراشه سبز، به جوانه‌های سبز بادام گفته می‌شود. این مرحله قبل از بوجود آمدن جوانهٔ صورتی است.

2. جوانه صورتی، جوانه به رنگ صورتی دیده می‌شود.

3. پاپ کورن، جوانه مانند پاپ کورن متورم شده ولی هنوز باز نشده‌است.

4. شکوفه، شکوفایی کامل

5. پتال فول، ریزش گلبرگ

6. ژاکت، گلبرگ‌ها ریخته است و تنها کاسه گل باقی‌مانده‌است.

7. خارج از ژاکت، کاسه گل جای خود را به میوه داده‌است.^[۲]

نگارخانه[ویرایش]

شکوفه بادام - ساوه

ارزش غذایی[ویرایش]

Almonds

مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی	۲٬۴۰۸ کیلوژول (۵۷۶ کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها	۲۱٫۶۹ g
نشاسته	۰٫۷۴ g
قندها	۳٫۸۹ g
لاکتوز	۰٫۰۰ g
فیبر	۱۲٫۲ g
چربی	۴۹٫۴۲ g
چربی اشباع	۳٫۷۳۱ g
چربی تک‌اشباع‌نشده	۳۰٫۸۸۹ g
چربی چنداشباع‌نشده	۱۲٫۰۷۰ g
پروتئین	۲۱٫۲۲ g
تریپتوفان	۰٫۲۱۴ g
ترونین	۰٫۵۹۸ g
ایزولئوسین	۰٫۷۰۲ g
لئوسین	۱٫۴۸۸ g
لیسین	۰٫۵۸۰ g
متیونین	۰٫۱۵۱ g
سیستین	۰٫۱۸۹ g
پنیلالانین	۱٫۱۲۰ g
تیروزین	۰٫۴۵۲ g
والین	۰٫۸۱۷ g
آرژینین	۲٫۴۴۶ g
هیستیدین	۰٫۵۵۷ g
آلانین	۱٫۰۲۷ g
اسپارتیک اسید	۲٫۹۱۱ g
گلوتامیک اسید	۶٫۸۱۰ g
گلیسین	۱٫۴۶۹ g
پرولین	۱٫۰۳۲ g
سرین	۰٫۹۴۸ g
آب	۴٫۷۰ g
ویتامین آ	۱ IU
- بتاکاروتن	۱ میکروگرم (۰٪)
- لوتئین و زآکسانتین	۱ μg
تیامین (ویتامین ب۱)	۰٫۲۱۱ میلی‌گرم (۱۶٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)	۱٫۰۱۴ میلی‌گرم (۶۸٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)	۳٫۳۸۵ میلی‌گرم (۲۳٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)	۰٫۴۶۹ میلی‌گرم (۹٪)
ویتامین ب۶	۰٫۱۴۳ میلی‌گرم (۱۱٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)	۵۰ میکروگرم (۱۳٪)
ویتامین E	۲۶٫۲ میلی‌گرم (۱۷۵٪)
ویتامین K	۰٫۰ میکروگرم (۰٪)
کلسیم	۲۶۴ میلی‌گرم (۲۶٪)
آهن	۳٫۷۲ میلی‌گرم (۳۰٪)
منیزیم	۲۶۸ میلی‌گرم (۷۲٪)
منگنز	۲٫۲۸۵ میلی‌گرم (۱۱۴٪)
فسفر	۴۸۴ میلی‌گرم (۶۹٪)
پتاسیم	۷۰۵ میلی‌گرم (۱۵٪)
سدیم	۱ میلی‌گرم (۰٪)
روی	۳٫۰۸ میلی‌گرم (۳۱٪)
Link to USDA Database entry درصدها نسبی‌اند منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

مغز بادام تلخ به مقدار کم حاوی سیانور دو پتاس و اسید سیاندریک است که اگر فردی به مقدار زیاد آن را مصرف کند، مسموم می‌شود. مصرف پنج تا ده عدد مغز بادام تلخ در کودکان می‌تواند مسمومیت شدید به همراه داشته باشد، در بزرگسالان این تعداد به ۵۰ عدد می‌رسد.^[۳]

پانویس[ویرایش]

1. پرش به بالا↑ «پرورش بادام». پارسه گرد. ۲۰۱۳-۰۵-۱۴. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۹-۰۴.‏

2. پرش به بالا↑ [http://www.ezaki-glico.com/almond/flower/ «アーモンドのおはなしアーモンドの花»] ‎(ja)‎. 江崎グリコ株式会社. بازبینی‌شده در ‎21 March 2014.

3. پرش به بالا↑ «ده ماده غذایی که می‌توانند کشنده باشند». DW.COM. ۲۰۱۵-۰۹-۰۴. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۹-۰۴.‏

//////////////

به عربی لوز:

اللوز هو أحد أنواع جنس الخوخ من الفصيلة الوردية.

محتويات

[أظهر]

الموئل والانتشار[عدل]

موطنه بلاد الشام وتركيا.^[2] يزرع في أماكن كثيرة حول العالم وخاصة في الدول المتوسطية، ولكن معظم الإنتاج يأتي اليوم من ولاية كاليفورنيا الأمريكية.

شجرة اللوز من أشجار حوض البحر المتوسط حيث تنمو في سوريا ولبنان وتركيا وفلسطين وتونس والجزائر والمغرب. إلا أنها تنمو في دول أخرىكالولايات المتحدة الأمريكية وهي أكبر دولة منتجة له وينمو كذلك في دول أخرى مثل اليمن وأيضا بكميات قليلة في دول أخرى كالمملكة العربية السعودية، حيث يعتبر من أهم المحاصيل في منطقة الباحة.

الوصف النباتي[عدل]

النبات شجرة صغيرة نفضية ارتفاعها عادة حوالي 3-4 أمتار. تتميز شجرة اللوز بأزهارها الجميلة ذات اللون القرنفلي الرائع، وتظهر هذه الأزهار وتتفتح في أوائل الربيع وقبل ظهور الأوراق بوقت طويل، وحينما يتم لقاح هذه الأزهار فإن كل واحدة منها تتحول إلى ثمرة تنمو داخل قشرة ناعمة ورقيقة وعندما تنضج الثمرة الداخلية التي هي حبة اللوز المقصودة هنا فإن القشرة تتحول إلى غلاف جاف خشبي الشكل. النواة الداخلية لثمرة اللوز عبارة عن بذرة خشبية الشكل عندما تجف، وتكون هي بدورها بذرة شجرة اللوز، وقد تحوي الثمرة أحيانا بذرتين. الشجرة متناسقة الشكل يصل طولها إلى 12م ولها أوراق طويلة ملتفة ومدببة الرأس.

ثمار اللوز[عدل]

ثمرة اللوز قبل نضجها وتكون قشرتها الخارجية خضراء اللون

تثمر بعض أشجار اللوز ثماراً حلوة المذاق، بينما يثمر بعضها ثماراً مرة. ويستخرج من كلا النوعين الزيت. وتعتبر اللوزات الحلوة طعاماً متميزاً فتؤكل بعد رفع القشرة الخشبية القاسية التي تغلفها، كما تؤكل طازجة في فصل الربيع بقشرتها الخضراء عند بداية نضجها وقبل أن تتخشب قشرتها التي تكون في تلك الفترة غنية بالسيليلوز. أما اللوزات المرة فلا تؤكل وينحصر استهلاكها في استخراج الزيت منها. يحتوي زيت اللوز على حمض الهيدروسيانيك البروسيّ السام، وبعد استخراج هذا الحمض يستخدم الزيت ليعطي نكهة على الخلاصات المختلفة.

المعلومات الغذائية[عدل]

اللوز، غير المحمص

القيمة الغذائية لكل (100 غرام)
الطاقة الغذائية	2,408 كيلو جول (576 ك.ح)
الكربوهيدرات	21.7
نشا	0.74
السكر	3.89
لاكتوز	0.0
ألياف غذائية	12.2
البروتين
بروتين كلي	21.22
ماء
ماء	4.7
الدهون
دهون	49.42
دهون مشبعة	3.73
الفيتامينات
فيتامين أ	1 وحدة دولية
الثيامين (فيتامين ب_١)	0.211 مليغرام (16%)
الرايبوفلافين (فيتامين ب_٢)	1.014 مليغرام (68%)
نياسين (Vit. B₃)	3.385 مليغرام (23%)
فيتامين ب_٥ أو حمض بانتوثينيك	0.469 مليغرام (9%)
فيتامين بي6	0.143 مليغرام (11%)
ملح حمض الفوليك (فيتامين ب₉)	50 ميكروغرام (13%)
كولين	52.1 مليغرام (11%)
فيتامين إي	26.2 مليغرام (175%)
فيتامين ك	0.0 ميكروغرام (0%)
معادن وأملاح
كالسيوم	264 مليغرام (26%)
الحديد	3.72 مليغرام (30%)
مغنيزيوم	268 مليغرام (72%)
منغنيز	2.285 مليغرام (114%)
فسفور	484 مليغرام (69%)
بوتاسيوم	705 مليغرام (15%)
صوديوم	1 مليغرام (0%)
زنك	3.08 مليغرام (31%)
معلومات أخرى
النسب المئوية هي نسب مقدرة بالتقريب باستخدام التوصيات الأمريكية لنظام الغذاء للفرد البالغ. المصدر: USDA^[3]
تعديل

يحتوي كل كوب من اللوز (143غ) بحسب وزارة الزراعة الأميركية على المعلومات الغذائية التالية :

· السعرات الحرارية: 822

· الدهون: 70.67

· الدهون المشبعة: 5.33

· الكاربوهيدرات: 30.99

· الألياف: 17.4

· البروتينات: 30.34

· الكولسترول: 0

فوائد اللوز[عدل]

ويحتوى اللوز على قيمة غذائية عالية وله فوائد كثيرة ويدخل الزيت المستخرج من اللوز الحلو في صناعات تجميلية وصيدلانية فهو يطرى ويقوى الجلد الجاف ويهدئ الحكة ويسرع في شفاء الأمراض الجلدية والحروق السطحية ويسكن الام الاذن الوسطى ويرمم غشاء الطبل إضافة إلى استخدامه في المعاجين العطرية والروائح والحلويات والسكاكر ويمكن ان يوءكل طازجا أخضر وناضج.

ويسهم تناول ثمرة اللوز في تخفيض نسبة الكوليسترول في الدم ولبذورها الحلوة اثار مسكنة ومهدئة وملينة وهي مضادة للتشنج وللانيميا/فقر الدم/ ومرممة للنقص المعدنى في الجسم وتساعد على النوم الهادئ.

اللوز والوقاية من مرض السرطان[عدل]

توصل الباحثون في جامعة كاليفورنيا الأمريكية أن تناول اللوز يساعد في المحافظة على سلامة الأمعاء والقولون ويمنع ظهور الأمراض السرطانية فيها.

وجد الباحثون بعد تقسيم مجموعة من الفئران إلى 4 مجموعات، بحيث اعطيت المجموعة الأولى من الفئران اللوز الكامل والثانية لوز خال من الدهون والثالثة أقراص من زيت اللوز والرابعة غذاء يخلو من اللوز لمدة 6 أشهر. ثم تم حقن جميع الفئران بمادة مسببة لسرطان القولون، فوجد أن الفئران التي تغذت على اللوز الكامل حققت أفضل وقاية من أورام الأمعاء السرطانية. و تسعى معظم المناطق الشمالية الباردة لزيادة رقعة المزروعات اللوزية، يعتبر اللوز اليمني صاحب المرتبة الأولى في العالم من حيث جودته ومفعولة الصحي.

صور[عدل]

أحد حقول اللوز في كاليفورنيا

زهرة اللوز

شجرة اللوز حيث تظهر أزهارها وتتفتح قبل ظهور الأوراق

خلال الحصاد يتم هز شجرة اللوز فتتساقط الثمار مكتملة النضوج

اللوز قبل وبعد ازالة قشرته الخشبية

اللب الداخلية للوز وتسمى الواحدة منها لوزة

أوراق شجرة اللوز

مصادر[عدل]

1. ^ ^{"معرف
Prunus dulcis في
موسوعة الحياة"}. eol.org. اطلع عليه بتاريخ 11 يونيو 2016.

2. ^ قاعدة البيانات الأوروبية-المتوسطية للنباتات.خريطة انتشار اللوز الشائع (بالإنكليزية). تاريخ الولوج 18 كانون الأول 2012.

3. ^ "Full Report, Nutrient Data: Almonds". USDA. 2011.

المعلومات الغذائية عن اللوز

· الموسوعة العربية العالمية.

/////////////

به عبری:

שקד מצוי (שם מדעי: Prunus dulcis) הוא מין של עץ המשתייך למשפחת הוורדיים. הוא ממוין בסוג פרונוס ובתת הסוג Amygdalus יחד עם האפרסק.

//////////

به کردی بهیو، بهیو شیرین:

Behîv an behîva şîrin dareka bi fekî ye. Fêkiyên xwe yên negiştî re dibêjin behîvterk. Behîvterk keskeskî teva dendikan, bi giştî bi xayê, tên xwarin. Ku fêkiyên xwe gir dibin qalikî ser jê diweşe û qalikî hişk dertê meydanê. Qalikên wan dişkênin û hundurî ew dendiknan dixwin.

/////////////////

به پنجابی بدام:

بدام گلاب ٹبر دا کھادا جانوالا فروٹ اے۔

//////////////

به پشتو بادام:

د بادامو ونه چې اته متره اوږدوالی لري له مخکې زمانو څخه په لویدځه اسیا په ځانگړې توگه افغانستان، ایران، سورییېاو فلسطین کې روزل کیږي، د بادام د ونې ریښه ډيره قوي وي، دا ونه کولای شي په ډير کم لوندوالي (نم) کې هم رشد وکړي، پاڼې یې بیضوي شکل لرې او د پاڼې سر یې تیره وي. گل یې ډير ښکلی او ښه رنگ لري. د پسرلي په لومړیو کې یې نښې را څرگندیږي.

///////////

به سندی بادام:

بادام (Almond) وچ اوڀر ۽ ڏکڻ ايشيا جو هڪ وڻ آهي جنهن جو ٻج سڪل ميوي طور کاڌو ويندو آهي.

//////////////

به اردو بادام:

بادام (Almond) مشرق وسطی اور جنوبی ایشیاء کا ایک درخت ہے۔

///////////

به سواحلی ملوزی:

Mlozi ni mti mdogo wa jenasi Prunus (nusujenasi Amygdalus) katika familia Rosaceae. Matunda yake hayana jina, lakini lozi ni jina la kokwa ya tunda. Asili ya mti huu ni Mashariki ya Kati na Asia ya Kusini, lakini sikuhizi unapandwa kila mahali katika kanda za nusutropiki.

/////////////

به زازاکی:

Vamêre zu dara gema. Meywey cı zi vama.

//////////

به آذری بادام:

Prunus dulcis (lat. Prunus dulcis) – gülçiçəyikimilər fəsiləsinin gavalı cinsinə aid bitki növü.

Müxtəlifliyinə görə iki yerə ayrılır:

· Şirin badam – Prunus dulcis var. dulcis;

· Acı badam – Prunus dulcis var. amara.

Şirin badam təzə halda yeyilir və geniş miqyasda qənnadı sənayesində istifadə edilir. Acı badamdan badam yağı və 0,5-0,8% miqdarında efir yağı alırlar. Bu məhsullar ətriyyat, əczaçılıq sənayesində kamfora, məlhəm, emulsiya istehsalı üçün istifadə olunur. Badam efir yağından bəzi ətriyyat məmulatlarının ətirləndirilməsi üçün istifadə edilir. Ondan, həmçinin aktivləşdirilmiş kömür də alırlar.

//////////////

به تلوگوئی آلمندراس:

Almendras

Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya

Almendras

Kauriang pang-agham
Kaharian:	Plantae
Dibisyon:	Magnoliophyta
Klase:	Magnoliopsida
Orden:	Rosales
Pamilya:	Rosaceae
Subpamilya:	Prunoideae
Sari:	Prunus
Subsari:	Amygdalus
Espesye:	*P. dulcis*
Pangalang dalawahan
*Prunus dulcis* (Mill.) D.A.Webb

Almond, nut, raw
Bilang ng nutrisyon sa bawat 100 g (3.5 oz)
Enerhiya	2,418 kJ (578 kcal)

Carbohydrates	20 g
Sugar	5 g
Dietary fibre	12 g

Fat	51 g
Saturated	4 g
Monounsaturated	32 g
Polyunsaturated	12 g

Protina	22 g

Bitamina
Thiamine (B1)	(21%) 0.24 mg
Riboflavin (B2)	(67%) 0.8 mg
Niacin (B3)	(27%) 4 mg
line-height:1.1em	(6%) 0.3 mg
Bitamina B6	(10%) 0.13 mg
Folate (B9)	(7%) 29 μg
Bitamina C	(0%) 0.0 mg

Mineral
Calcium	(25%) 248 mg
Iron	(31%) 4 mg
Magnesium	(77%) 275 mg
Phosphorus	(68%) 474 mg
Potassium	(15%) 728 mg
Zinc	(32%) 3 mg
· Mga yunit · μg = microgramos • mg = milligramo · IU = International unit
Ang mga bahagdan ay pagtataya gamit ang US recommendations sa matanda. Mula sa: USDA Nutrient Database

Para sa iba pang halamang almendro, tingnan ang almendro (paglilinaw).

Ang almendras^[1] o almendro^[2] (Ingles: almond tree, almond nut, almond, o cork nut; Kastila: almendra) ay isang uri ng bungang mani at puno nito. Bagaman tinatawag din itong pili, ang tunay na punong pili ay ang punong Canarium ovatum^[1] Prunus dulcis ang pangalang pang-agham nito, ngunit may iba itong mga pangalang siyentipiko o kasingkahulugan: Prunus amygdalus Batsch., Amygdalus communis L., Amygdalus dulcis Mill.). Isang uri ng Prunus ang almendras at kabilang sa subpamilyang Prunoideae ng pamilyangRosaceae; sa loob ng Prunus, ibinibilang ito sa mga walnut sa subsaring Amygdalus, na maipagkakaiba mula sa iba pang mga subsari (subhenero) sa pamamagitan ng mga kulubot sa balat ng mga buto nito. Almendro (almond) din ang tawag sa buto ng punong ito. Sa larangan ng botaniya, hindi ito itinuturing na isang tunay namani, bagaman laging natatawag na mani sa karaniwang usapan.

Isa itong halamang nabanggit sa Tanakh at sa Bibliya.^[2]

////////////

به ترکی:

Badem (Prunus dulcis), gülgiller (Rosaceae) familyasının Prunoideae alt familyasından meyvesi yenebilen küçük bir ağaç türü. Badem bu ağacın meyvesidir. Şeftali ile birlikte Prunus'un alt cinsi Amygdalusun içinde yer alır.

Prunus cinsinin diğer üyelerinin (örneğin erik ve kiraz) aksine meyve tatlı, etli dış çevreye sahip değildir. Bunun yerine derimsi bir örtü ile kaplıdır ve bunun içinde, sert bir kabuk ile kaplı, yenilebilir çekirdek kısmı bulunur. Bu kısım kuru yemiş olarak tüketilir.

////////////

Almond

From Wikipedia, the free encyclopedia

For other uses, see Almond (disambiguation).

"Badam" redirects here. For some villages in Iran, see Badam (disambiguation).

Almond

1897 illustration^[1]

Almond tree with ripening fruit.Majorca, Spain.
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Rosales
Family:	Rosaceae
Genus:	Prunus
Subgenus:	Amygdalus
Species:	*P. dulcis*
Binomial name
*Prunus dulcis* (Mill.) D. A. Webb
Synonyms^[2]
Synonymy[show]

The almond (Prunus dulcis, syn. Prunus amygdalus) is a species of tree native to the Middle East, the Indian Subcontinent and North Africa.

"Almond" is also the name of the edible and widely cultivated seed of this tree. Within the genusPrunus, it is classified with the peach in the subgenus Amygdalus, distinguished from the other subgenera by the corrugated shell (endocarp) surrounding the seed.

The fruit of the almond is a drupe, consisting of an outer hull and a hard shell with the seed, which is not a true nut, inside. Shelling almonds refers to removing the shell to reveal the seed. Almonds are sold shelled or unshelled. Blanched almonds are shelled almonds that have been treated with hot water to soften the seedcoat, which is then removed to reveal the white embryo.

Contents

[hide]

· 1Description

o 1.1Tree

o 1.2Drupe

· 2Origin and history

o 2.1Etymology and names

· 3Production

o 3.1Pollination

o 3.2Diseases

· 4Sweet and bitter almonds

· 5Culinary uses

o 5.1Almond milk

o 5.2Almond flour and skins

o 5.3Almond syrup

· 6Nutrition

· 7Oils

· 8Aflatoxins

· 9Mandatory pasteurization in California

· 10Cultural aspects

· 11See also

· 12References

· 13External links

Description[edit]

Tree[edit]

The almond is a deciduous tree, growing 4–10 m (13–33 ft) in height, with a trunk of up to 30 cm (12 in) in diameter. The young twigs are green at first, becoming purplish where exposed to sunlight, then grey in their second year. The leaves are 3–5 inches long,^[3] with a serrated margin and a 2.5 cm (1 in) petiole. The flowers are white to pale pink, 3–5 cm (1–2 in) diameter with five petals, produced singly or in pairs and appearing before the leaves in early spring.^[4][5] Almond grows best in Mediterranean climates with warm, dry summers and mild, wet winters. The optimal temperature for their growth is between 15 and 30 °C (59 and 86 °F) and the tree buds have a chilling requirement of 300 to 600 hours below 7.2 °C (45.0 °F) to break dormancy.^[6]

Almonds begin bearing an economic crop in the third year after planting. Trees reach full bearing five to six years after planting. The fruit matures in the autumn, 7–8 months after flowering.^[5][7]

Drupe[edit]

The almond fruit measures 3.5–6 cm (1–2 in) long. In botanical terms, it is not a nut, but a drupe. The outer covering or exocarp, fleshy in other members of Prunus such as the plum and cherry, is instead a thick, leathery, grey-green coat (with a downy exterior), called the hull. Inside the hull is a reticulated, hard, woody shell (like the outside of a peach pit) called the endocarp. Inside the shell is the edible seed, commonly called a nut. Generally, one seed is present, but occasionally two occur.

Green almonds

Almond in shell and shelled

Blanched almonds

Shelled Almond

Origin and history[edit]

Harvesting of the almond crop at Qand-i Badam,Fergana Valley (16th century)^[8]

The almond is native to the Mediterranean climate region of the Middle East, eastward as far as theYamuna River in India.^[9] In Iran, India, Afghanistan, Azerbaijan and other Central Asian countries, it is known as bādām. It was spread by humans in ancient times along the shores of the Mediterranean into northern Africa and southern Europe, and more recently transported to other parts of the world, notably California, United States.^[9]

The wild form of domesticated almond grows in parts of the Levant; almonds must first have been taken into cultivation in this region. The fruit of the wild forms contains the glycoside amygdalin, "which becomes transformed into deadly prussic acid (hydrogen cyanide) after crushing, chewing, or any other injury to the seed."^[10]

Wild almonds are bitter, the kernel produces deadly cyanide upon mechanical handling^{[clarification
needed]}, and eating even a few dozen in one sitting can be fatal. Selection of the sweet type, from the many bitter types in wild, marked the beginning of almond domestication. How humans selected the sweet type remains a mystery.^[11] It is unclear as to which wild ancestor of the almond created the domesticated species. Ladizinsky suggests the taxon Amygdalus fenzliana (Fritsch) Lipsky is the most likely wild ancestor of the almond in part because it is native of Armenia and western Azerbaijan where it was apparently domesticated.

While wild almond species are toxic, domesticated almonds are not; Jared Diamond argues that a common genetic mutation causes an absence of amygdalin, and this mutant was grown by early farmers, "at first unintentionally in the garbage heaps, and later intentionally in their orchards".^[12] Zohary and Hopf believe that almonds were one of the earliest domesticatedfruit trees due to "the ability of the grower to raise attractive almonds from seed. Thus, in spite of the fact that this plant does not lend itself to propagation from suckers or from cuttings, it could have been domesticated even before the introduction of grafting".^[10] Domesticated almonds appear in the Early Bronze Age (3000–2000 BC) such as the archaeological sites of Numeria (Jordan),^[11] or possibly a little earlier. Another well-known archaeological example of the almond is the fruit found in Tutankhamun's tomb in Egypt (c. 1325 BC), probably imported from the Levant.^[10] Of the European countries that the Royal Botanic Garden Edinburgh reported as cultivating almonds, Germany^[13] is the northernmost, though the domesticated form can be found as far north as Iceland.^[14]

Etymology and names[edit]

The word "almond" comes from Old French almande or alemande, Late Latin *amandula, derived through a form amygdala from the Greek ἀμυγδαλή (amygdalē) (cf. amygdala), an almond.^[15] The al- in English, for the a- used in other languages may be due a confusion with the Arabic article al, the word having first dropped the a- as in the Italian form mandorla; the British pronunciation ah-mond and the modern Catalan ametlla and modern French amande show a form of the word closer to the original. Other related names of almond include Mandel or Knackmandel (German), mandorlo (Italian for the tree), mandorla (Italian for the fruit), amêndoa (Portuguese), andalmendra (Spanish).^[16]

The adjective "amygdaloid" (literally "like an almond") is used to describe objects which are roughly almond-shaped, particularly a shape which is part way between a triangle and an ellipse. See, for example, the brain structure amygdala, which uses a direct borrowing of the Greek term amygdalē.^[17]

Production[edit]

See also: Almond production in Afghanistan

World production of almonds was 2.9 million tonnes in 2013, with United States as the largest producer of 1.8 million tonnes.^[18]

Top producers of almonds (with shell) in 2013^[18]
Country	Production (million tonnes)
USA	1.8
Australia	0.16
Spain	0.15
Morocco	0.1
Iran	0.09
World	2.92

In the United States, production is concentrated in California, with almonds being California's third-leading agricultural product, its top agricultural export in 2008,^[19]and 100% of the U.S. commercial supply. The United States is the dominant supplier of almonds. Almonds are mostly exported as shelled almonds (70%), with the remainder being either unshelled or processed.^[20] In 2015,environmental problems in California affected the almond supply, contributing to higher almond prices worldwide. Rising demand for almonds has also contributed to higher prices worldwide and increased production in California.^[21][22]

Australia is the largest almond production region in the Southern Hemisphere, and second largest producing country. In 2013, Australia produced 9% of the world almond supply (table). Most of the almond orchards are located along theMurray River corridor in New South Wales, Victoria, and South Australia.^[23][24]

Spain has one of the most diverse commercial cultivars of almonds.^[25] It is grown in Spain's Catalonia, Valencia, Murcia, Andalusia, and Aragón regions and the Balearic Islands.^[26] In Greece, most of the production comes from the region of Magnesia at the area of Almyros. The most cultivated types of almonds in Greece are 'Ferragnes' and 'Texas' ('Mission'), which are known for their sweet taste and premium quality. Because of its quality, it is used as a luxury nut. In Turkey, most of the production comes from the Aegean, Marmara, and Mediterranean regions.^[27]

A grove of almond trees in central California

· Almond blossoms with its fruit in Iran

An almond shaker before and during a harvest of a tree

Pollination[edit]

Young almond fruit

Mature almond fruit

The pollination of California's almonds is the largest annual managed pollination event in the world, with close to one million hives (nearly half of all beehives in the USA) being trucked in February to the almond groves. Much of the pollination is managed by pollination brokers, who contract with migratory beekeepers from at least 49 states for the event. This business has been heavily affected by colony collapse disorder, causing nationwide shortages of honey bees and increasing the price of insect pollination. To partially protect almond growers from the rising cost of insect pollination, researchers at the Agricultural Research Service (ARS) have developed a new line of self-pollinating almond trees.^[28] Self-pollinating almond trees, such as the 'Tuono', have been around for a while, but their harvest is not as desirable as the insect-pollinated California 'Nonpareil' almond tree. The 'Nonpareil' tree produces large, smooth almonds and offers 60–65% edible kernel per nut. The 'Tuono' has thicker, hairier shells and offers only 32% of edible kernel per nut, but having a thick shell has advantages. The 'Tuono's' shell protects the nut from threatening pests such as the navel orangeworm. ARS researchers have managed to crossbreed the pest-resistant 'Tuono' tree with the 'Nonpareil', resulting in hybridized varieties of almond trees that are self-pollinated and maintain a high nut quality.^[29] The new, self-pollinating hybrids possess quality skin color, flavor, and oil content, and reduce almond growers' dependency on insect pollination.^[28]

Diseases[edit]

Main article: List of almond diseases

Almond trees can be attacked by an array of damaging organisms, including insects, fungal pathogens, plant viruses, and bacteria.^[30]

Sweet and bitter almonds[edit]

Flowering (sweet) almond tree

Blossom on bitter almond tree

The seeds of Prunus dulcis var. dulcis are predominantly sweet,^[31][32] but some individual trees produce seeds that are somewhat more bitter. The genetic basis for bitterness involves a single gene, the bitter flavour furthermore being recessive,^[33][34] both aspects making this trait easier to domesticate. The fruits from Prunus dulcis var. amara are always bitter, as are the kernels from other Prunus species, such as peach and cherry (to a lesser extent).

The bitter almond is slightly broader and shorter than the sweet almond, and contains about 50% of the fixed oil that occurs in sweet almonds. It also contains the enzyme emulsin which, in the presence of water, acts on soluble glucosides, amygdalin, and prunasin,^[35] yielding glucose,cyanide and the essential oil of bitter almonds, which is nearly pure benzaldehyde, the chemical causing the bitter flavor. Bitter almonds may yield from 4–9 mg of hydrogen cyanide per almond^[36]and contain 42 times higher amounts of cyanide than the trace levels found in sweet almonds.^[37]The origin of cyanide content in bitter almonds is via the enzymatic hydrolysis of amygdalin.^[37]

Extract of bitter almond was once used medicinally, but even in small doses, effects are severe or lethal, especially in children; the cyanide must be removed before consumption.^[37] The acute oral lethal dose of cyanide for adult humans is reported to be 0.5–3.5 mg/kg of body weight (approximately 50 bitter almonds), whereas for children, consuming 5–10 bitter almonds may be fatal.^[37]

All commercially grown almonds sold as food in the United States are of the "sweet" variety. The US Food and Drug Administration reported in 2010 that some fractions of imported sweet almonds were contaminated with bitter almonds. Eating such almonds could result in vertigo and other typical bitter almond (cyanide) poisoning effects.^[38]

Certain natural food stores sell "bitter almonds" or "apricot kernels" labeled as such, requiring significant caution by consumers for how to prepare and eat these products.^[39]

Culinary uses[edit]

This section needs additional citations for verification. Please help improve this article byadding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.(October 2010) (Learn how and when to remove this template message)

Smoked and salted almonds

While the almond is often eaten on its own, raw or toasted, it is also a component of various dishes. Almonds are available in many forms, such as whole, sliced (flaked, slivered), and as flour. Almonds yield almond oil and can also be made into almond butter or almond milk. These products can be used in both sweet and savoury dishes.

Along with other nuts, almonds can be sprinkled over breakfasts and desserts, particularly mueslior ice cream-based dishes. Almonds are used in marzipan, nougat, many pastries (includingjesuites), cookies (including French macarons, macaroons), and cakes (including financiers),noghl, and other sweets and desserts. They are also used to make almond butter, a spread similar to peanut butter, popular with peanut allergy sufferers and for its naturally sweeter taste. The young, developing fruit of the almond tree can be eaten whole ("green almonds") when they are still green and fleshy on the outside and the inner shell has not yet hardened. The fruit is somewhat sour, but is a popular snack in parts of the Middle East, eaten dipped in salt to balance the sour taste. Also in the Middle East they are often eaten with dates. They are available only from mid-April to mid-June in the Northern Hemisphere; pickling or brining extends the fruit's shelf life.

Almond cookies, Chinese almond biscuits, and Italian ricciarelli are made with almonds.

· In Greece, ground blanched almonds are used as the base material in a great variety of desserts, usually called amygdalota(αμυγδαλωτά). Because of their white colour, most are traditionally considered "wedding sweets" and are served at wedding banquets. In addition, a soft drink known as soumada is made from almonds in various regions.

· In Iran, green almonds are dipped in sea salt and eaten as snacks on street markets; they are called chaqale bâdam. Also sweet almonds are used to prepare a special food for babies, named harire badam. Almonds are added to some foods, cookies, and desserts, or are used to decorate foods. People in Iran consume roasted nuts for special events, for example, during New Year (Nowruz) parties.

· In Italy, the bitter almonds from apricots are the base for amaretti^[40][41] (almond macaroons), a common dessert. Traditionally, a low percentage of bitter almonds (10–20%) is added to the ingredients, which gives the cookies their bitter taste (commercially, apricot kernels are used as a substitute for bitter almonds). Almonds are also a common choice as the nuts to include in torrone. In Apulia andSicily, pasta di mandorle (almond paste) is used to make small soft cakes, often decorated with jam, pistachio, or chocolate. In Sicily,almond milk is a popular refreshing beverage in summer.

· In Morocco, almonds in the form of sweet almond paste are the main ingredient in pastry fillings, and several other desserts. Fried blanched whole almonds are also used to decorate sweet tajines such as lamb with prunes. A drink made from almonds mixed with milk is served in important ceremonies such as weddings and can also be ordered in some cafes. Southwestern Berber regions ofEssaouira and Souss are also known for amlou, a spread made of almond paste, argan oil, and honey. Almond paste is also mixed with toasted flour and among others, honey, olive oil or butter, anise, fennel, sesame seeds, and cinnamon to make sellou (also calledzamita in Meknes or slilou in Marrakech), a sweet snack known for its long shelf life and high nutritive value.

· In Indian cuisine, almonds are the base ingredients of pasanda-style and Mughlai curries. Badam halva is a sweet made from almonds with added coloring. Almond flakes are added to many sweets (such as sohan barfi), and are usually visible sticking to the outer surface. Almonds form the base of various drinks which are supposed to have cooling properties. Almond sherbet or sherbet-e-badaam, is a popular summer drink. Almonds are also sold as a snack with added salt.

· In Israel almonds are topping tahini cookie or eaten as a snack.

The 'Marcona' almond cultivar is recognizably different from other almonds, and is marketed by name.^[42] The kernel is short, round, relatively sweet, and delicate in texture. It has been grown in Spain for a long time and its origin is unknown; the tree is very productive, and the shell of the nut is very hard.^[42] 'Marcona' almonds are traditionally served after being lightly fried in oil, and are used by Spanish confectioners to prepare a sweet called turrón.

Almond milk[edit]

Main article: Almond milk

Almonds can be processed into a milk substitute called almond milk; the nut's soft texture, mild flavour, and light colouring (when skinned) make for an efficient analog to dairy, and a soy-free choice for lactose intolerant people and vegans. Raw, blanched, and lightly toasted almonds work well for different production techniques, some of which are similar to that of soymilk and some of which use no heat, resulting in "raw milk" (see raw foodism).

Almond flour and skins[edit]

Almond flour is often used as a gluten-free alternative to wheat flour in cooking and baking.^[43]

Almonds contain polyphenols in their skins consisting of flavonols, flavan-3-ols, hydroxybenzoic acids and flavanones^[44] analogous to those of certain fruits and vegetables. These phenolic compounds and almond skin prebiotic dietary fiber have commercial interest asfood additives or dietary supplements.^[44][45]

Almond syrup[edit]

Historically, almond syrup was an emulsion of sweet and bitter almonds, usually made with barley syrup (orgeat syrup) or in a syrup oforange flower water and sugar, often flavored with a synthetic aroma of almonds.^[37]

Due to the cyanide found in bitter almonds, modern syrups generally are produced only from sweet almonds. Such syrup products do not contain significant levels of hydrocyanic acid, so are generally considered safe for human consumption.^[37]

Cream of almond liquor bottle from Mexico

Marzipanartistically formed into festive motifs, figures, and fruit shapes

Almond oil in a clear glass vial

Nutrition[edit]

Almonds

Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
Energy	2,408 kJ (576 kcal)

Carbohydrates	21.69 g
Starch	0.74 g
Sugars lactose	3.89 g 0.00 g
Dietary fiber	12.2 g

Fat	49.42 g
Saturated	3.731 g
Monounsaturated	30.889 g
Polyunsaturated	12.070 g

Protein	21.22 g
Tryptophan	0.214 g
Threonine	0.598 g
Isoleucine	0.702 g
Leucine	1.488 g
Lysine	0.580 g
Methionine	0.151 g
Cystine	0.189 g
Phenylalanine	1.120 g
Tyrosine	0.452 g
Valine	0.817 g
Arginine	2.446 g
Histidine	0.557 g
Alanine	1.027 g
Aspartic acid	2.911 g
Glutamic acid	6.810 g
Glycine	1.469 g
Proline	1.032 g
Serine	0.948 g

Vitamins
Vitamin A equiv. beta-carotene lutein zeaxanthin	(0%) 1 μg 1 μg
Vitamin A	1 IU
Thiamine (B1)	(18%) 0.211 mg
Riboflavin (B2)	(85%) 1.014 mg
Niacin (B3)	(23%) 3.385 mg
Pantothenic acid (B5)	(9%) 0.469 mg
Vitamin B6	(11%) 0.143 mg
Folate (B9)	(13%) 50 μg
Choline	(11%) 52.1 mg
Vitamin C	(0%) 0 mg
Vitamin D	(0%) 0 μg
Vitamin E	(175%) 26.2 mg
Vitamin K	(0%) 0.0 μg

Minerals
Calcium	(26%) 264 mg
Iron	(29%) 3.72 mg
Magnesium	(75%) 268 mg
Manganese	(109%) 2.285 mg
Phosphorus	(69%) 484 mg
Potassium	(15%) 705 mg
Sodium	(0%) 1 mg
Zinc	(32%) 3.08 mg

Other constituents
Water	4.70 g
Link to USDA Database entry
· Units · μg = micrograms • mg = milligrams · IU = International units
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults. Source: USDA Nutrient Database

The almond is a nutritionally dense food (see chart pictured right) and a 100 gram serving is a rich source (>20% of the Daily value, DV) of the B vitamins riboflavin and niacin, vitamin E, and the essential minerals calcium, iron, magnesium, manganese, phosphorus, and zinc. The same serving size is also a good source (10–19% DV) of the B vitamins thiamine,vitamin B6, and folate; choline; and the essential mineral potassium. They are also rich indietary fiber, monounsaturated fats, and polyunsaturated fats, fats which potentially may lower LDL cholesterol.^[46] Typical of nuts and seeds, almonds also contain phytosterols such as beta-sitosterol, stigmasterol, campesterol, sitostanol, and campestanol, which have been associated with cholesterol-lowering properties.^[46]

Preliminary research associates consumption of almonds with elevated blood levels of high density lipoproteins and lower low density lipoproteins.^[46]

Almonds may cause allergy or intolerance. Cross-reactivity is common with peach allergens(lipid transfer proteins) and tree nut allergens. Symptoms range from local signs and symptoms (e.g., oral allergy syndrome, contact urticaria) to systemic signs and symptoms including anaphylaxis (e.g., urticaria, angioedema, gastrointestinal and respiratory symptoms).^[47]

During the digestion process in humans, almond flour may be fermented into short-chain fatty acids, most notably butyrate which is a substrate for cells lining the large intestine.^[48][49]

Oils[edit]

Oil, vegetable, almond
Nutritional value per 100 g
Energy	3,701 kJ (885 kcal)

Fat	50 g
Saturated	5 g
Monounsaturated	30 g
Polyunsaturated omega‑3 omega‑6	15 g 0 15 g

Vitamins
Vitamin E	(261%) 39.2 mg
Vitamin K	(7%) 7.0 μg

Minerals
Iron	(0%) 0 mg
· Units · μg = micrograms • mg = milligrams · IU = International units
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults. Source: USDA Nutrient Database

Almonds are a rich source of oil, with values ranging between 36 and 60% of kernel dry mass (table).^[50] One analysis indicates almonds contain 44% oils, of which 62% ismonounsaturated oleic acid (an omega-9 fatty acid), 29% is linoleic acid (a polyunsaturated omega-6 essential fatty acid), and 9% is saturated fatty acid.^[51] These results are similar to those presented in the table, showing 49% fat content in whole almonds, the majority of which is the monounsaturated fat, oleic acid. Almond oil is a rich source of vitamin E (table).

"Oleum amygdalae", the fixed oil, is prepared from either sweet or bitter almonds and is a glyceryl oleate, with a slight odour and a nutty taste. It is almost insoluble in alcohol but readily soluble in chloroform or ether. Sweet almond oil is obtained from the dried kernel of sweet almonds.^[52]

The oil is good for application to the skin as an emollient, and has been traditionally used bymassage therapists to lubricate the skin during a massage session.^[53]

Almond oil can also be used as a wood conditioner of certain woodwind instruments, such as the oboe and clarinet.^[54]

Aflatoxins[edit]

Almonds are susceptible to aflatoxin-producing molds.^[55] Aflatoxins are potent carcinogenicchemicals produced by molds such as Aspergillus flavus and Aspergillus parasiticus. The mold contamination may occur from soil, previously infested almonds, and almond pests such as navel-orange worm. High levels of mold growth typically appear as gray to black filament like growth. It is unsafe to eat mold infected tree nuts.

Some countries have strict limits on allowable levels of aflatoxin contamination of almonds and require adequate testing before the nuts can be marketed to their citizens. TheEuropean Union, for example, introduced a requirement since 2007 that all almond shipments to EU be tested for aflatoxin. If aflatoxin does not meet the strict safety regulations, the entire consignment may be reprocessed to eliminate the aflatoxin or it must be destroyed.^[56][57]

Mandatory pasteurization in California[edit]

The USDA approved a proposal by the Almond Board of California to pasteurize almonds sold to the public, after tracing cases of salmonellosis to almonds. The almond pasteurization program became mandatory for California companies in 2007.^[58] Raw, untreated California almonds have not been available in the U.S. since then.

California almonds labeled "raw" must be steam-pasteurized or chemically treated withpropylene oxide (PPO). This does not apply to imported almonds^[59] or almonds sold from the grower directly to the consumer in small quantities.^[60] The treatment also is not required for raw almonds sold for export outside of North America.

The Almond Board of California states: “PPO residue dissipates after treatment.” The U.S. EPA has reported: “Propylene oxide has been detected in fumigated food products; consumption of contaminated food is another possible route of exposure.” PPO is classified by the EPA as a “Group B2, probable human carcinogen."^[61]

The USDA-approved marketing order was challenged in court by organic farmers organized by the Cornucopia Institute, a Wisconsin-based farm policy research group. According to theCornucopia Institute, this almond marketing order has imposed significant financial burdens on small-scale and organic growers and damaged domestic almond markets. A federal judge dismissed the lawsuit in the spring of 2009 on procedural grounds. In August 2010, a federal appeals court ruled that the farmers have a right to appeal the USDA regulation. In March 2013, the court vacated the suit on the basis that the objections should have been raised in 2007 when the regulation was first proposed.^[62]

Cultural aspects[edit]

The almond is highly revered in some cultures. The tree originated in the Middle East,^[63] and is mentioned numerous times in the Bible.

In the Hebrew Bible, the almond was a symbol of watchfulness and promise due to its early flowering. In the Bible the almond is mentioned ten times, beginning with Book of Genesis 43:11, where it is described as "among the best of fruits". In Numbers 17 Levi is chosen from the other tribes of Israel by Aaron's rod, which brought forth almond flowers. According to tradition, the rod of Aaron bore sweet almonds on one side and bitter on the other; if the Israelites followed the Lord, the sweet almonds would be ripe and edible, but if they were to forsake the path of the Lord, the bitter almonds would predominate. The almond blossom supplied a model for the menorah which stood in the Holy Temple, "Three cups, shaped like almond blossoms, were on one branch, with a knob and a flower; and three cups, shaped like almond blossoms, were on the other...on the candlestick itself were four cups, shaped like almond blossoms, with its knobs and flowers" (Exodus 25:33–34; 37:19–20).

Similarly, Christian symbolism often uses almond branches as a symbol of the Virgin Birth of Jesus; paintings often include almonds encircling the baby Jesus and as a symbol of Mary. The word "Luz", which appears in Genesis 30:37, sometimes translated as "hazel", may actually be derived from the Aramaic name for almond (Luz), and is translated as such in some Bible versions such as the NIV.^[64]The Arabic name for almond is "laoz". In some parts of the Levant and North Africa it is pronounced "loz", which is very close to its Aramaic origin.

Khollan Vafa : اخوان صفا

۱۳۹۵ خرداد ۲۳, یکشنبه

لوز، بادام

دنبال کننده ها

بايگانی وبلاگ

درباره من