۱۳۹۵ خرداد ۱۶, یکشنبه

لاغیه، جمشیرک/جمشیزک؟، فرفیون ورقی

- لاغیه . [ غی ی َ / ی ِ ] (اِ) گیاهی است شیردار و بسیار گرم . (غیاث ). لاغینه .(آنندراج ). لاعیه . (منتهی الارب ). لاغیثه . دیو سفید. رجوع به دیو سفید شود. (گااوبا). درخت کوهی است . نباتی است و آن را گلی باشد مانند گل شبت و زنبور عسل گل آن را خورد و چون برگی یا شاخی از آن جدا کنند شیر بسیار از وی برآید گرم و خشک است در سوم اگر از چوب آن بر آبی که ماهی داشته باشد اندازند همه ٔ ماهیان بر روی آب افتند. (برهان ). از یتوعات است (یتوع ، هر تره ٔ که وقت بریدن آن شیر از وی برآید مانند سقمونیا و شبرم و لاغیه و عرطنیثا و عشر). (منتهی الارب ). حِلباب . صاحب اختیارات بدیعی گوید: نوعی از یتوعات است وگلی زرد دارد مانند گل شبت و ورق وی به زردی زند و ورق اندک داشته باشد در دامن کوهها بسیار بود و چون بشکند شیر بسیار داشته باشد و زنبور عسل بر گل وی چرا کند و بعضی گویند نبات شمیر است . فی الجمله طبیعت آن گرم و خشک است در سوم وگویند در چهارم و از خواص وی آن است که اگر به آب اندازند ماهیان بر روی آب افتند و لبن وی مسهل آب زردبود و استسقارا نافع بود و ورق وی چون بکوبند و بخورند همین عمل کند و اگر عصیر وی بیاشامند مسهل قوی بود. فعل وی اقوی بود از لبن وی لیکن لبن وی مقئی بودو بدل آن فراسیون است . (اختیارت بدیعی ). حکیم مؤمن در تحفه گوید: نوعی از یتوعات و با سمیّت و بی غایله تر از انواع یتوعات است و ابوجریح گوید از مطلق یتوّع مراد لاغیه است و او را در تنکابن سینه پج نامند گیاهی است پر شیر قریب به گیاه سقمونیا و برگش مدّور و گلش زرد مایل به سرخی و شبیه به نرگس و مایل بخوشبوئی و تخمش مانند خشخاش در آخر سیم گرم و خشک و شیر او مسهل قوی و مفرح جلد و مقی ٔ و بدستور برگ و تخم او همین اثر دارد و کشنده ٔ ماهی و جهت استسقا و قئی واخراج زردآب نافع و شیر او از سقمونیا قوی تر و با آرد جو جمع کرده استعمال باید کرد و قدر شربتش از یک دانگ تا یکدانگ و نیم و از آرد جو مخلوط به آن تا یکدرهم و از برگش در مطبوخات بدستور تا یکدرهم و مضر امعاء و مصلحش کتیرا است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). ابوریحان در صیدله گوید صهاربخت گوید نوعی از یتوعات است وآن درختی است که منبت او در پستی کوه باشد که آب ازبالای او بتدریج فرود آید و در وی جمع شود گل او خوشبوی بود زنبور عسل بر وی نشیند و شکوفه ٔ او بخورد و از او شیری بیرون آید مشابه درخت انجیر و از خواص شیر وی آن است که چون در آبگیری قطره ٔ او بیندازند ماهیان مست شوند. رسایلی [ شاید، اسرائیلی ] گوید لاغیه درختی است که منبت او در پستی کوهها باشد بوی او به بوی رازیانج شبیه بود و در نبات او شیرینی بود و گفته اند چون ماهیان او را بخورند مست شوند و بر سر آب آیند او را بدل فراسیون استعمال کنند و برعکس . الا آنکه عمل لاغیه ضعیفتر بود. (ترجمه ٔ صیدله ٔ ابوریحان ).
*دیو سپید (اِ مرکب ) درختچه ای خرد که در جنگلهای طالش و نور و رامسر از (100) گزی الی (800) گزی روید . لاغیه . (یادداشت دهخدا).
//////////////
لاغیه‌.  نوعی از یتوعات است و گل زرد دارد مانند گل سیب و ورق وی بزردی زند و ورق اندک داشته باشد و در دامن کوهها بسیار بود و چون بشکنند شیر بسیار دارد و زنبور عسل بر گل وی چرا کند و بعضی گویند نبات شملیز است فی الجمله طبیعت آن گرم و خشک است در سیم و گویند در چهارم و از خواص وی آنست که اگر در مقام که ماهی بود در آب اندازند ماهیان بر روی آب افتند و لبن وی مسهل آب زرد بود و استسقا را نافع بود و ورق وی چون بپزند و بخورند همین عمل کند و اگر ورق وی بکوبند و عصیر آن بیاشامند مسهل قوی بود و فعل وی اقوی بود از لبن و لیکن لبن مقوی بود و بدل آن فراسیون بود.
 اختیارات بدیعی
/////////
فربيون ورقي[عدل]
الفربيون الورقي
الفربيون الورقي
الأزهار والثمار غير الناضجة
النطاق:
المملكة:
الشعبة:
الشعيبة:
العمارة:
Euphorbiinae
الرتبة:
الفصيلة:
اللبنية Euphorbiaceae
القبيلة:
Euphorbieae
العميرة:
Euphorbiinae
الجنس:
الفربيون Euphorbia
النوع:
الورقي esula
Euphorbia esula [1]
لينيوس
، 1753
الفربيون الورقي (باللاتينية: Euphorbia esula) نوع نباتي يتبع جنس الفربيون من الفصيلة اللبنية.
الموئل والانتشار[عدل]
مرادفات للاسم العلمي[عدل]
·         (باللاتينية: Euphorbion esulum (L.) St.-Lag.)
·         (باللاتينية: Galarhoeus esula (L.) Rydb.)
·         (باللاتينية: Keraselma esula (L.) Raf.)
·         (باللاتينية: Tithymalus esula (L.) Hill)
·         (باللاتينية: Euphorbia esula var. genuina Boiss., des. inval.)
مصادر[عدل]
1.      ^  "معرف Euphorbia esula في موسوعة الحياة". eol.org. اطلع عليه بتاريخ 5 يونيو 2016.
/////////////////
Euphorbia esula
From Wikipedia, the free encyclopedia
Euphorbia esula
Kingdom:
(unranked):
(unranked):
(unranked):
Order:
Family:
Genus:
Species:
E. esula
Euphorbia esula
L.
Euphorbia esula, commonly known as green spurge or leafy spurge,[1] is a species of spurgenative to central and southern Europe (north to England, the Netherlands, and Germany), and eastward through most of Asia north of the Himalaya to Korea and eastern Siberia.[2][3][4]
Detail of flowers and immature seeds
It is a herbaceous perennial plant growing to 1-1.2 m tall, with several stems branched from the base. The stems are smooth, hairless or slightly hairy. The leaves are small, lanceolate, 4-8.5 cm long and up to 1 cm broad, with a slightly wavy margin. The flowers are small, produced inumbels with a basal pair of bright yellow-green petal-likebracts. Clusters of the bracts appear in late spring, while the actual flowers do not develop until early summer. All parts of the plant contain a toxic white milky sap.[4][5]
It reproduces readily by seeds that have a high germinationrate and may remain viable in the soil for at least seven years. The seed capsules open explosively, dispersing seed up to 5 m from the parent plant, and may be carried further by water and wildlife. Leafy Spurge also spreads vegetatively from the rootsystem, which is complex, reported to reach 8 m into the ground and 5 m across, and may have numerous buds.[6]
There are two subspecies and a hybrid subspecies:[2][4]
·         Euphorbia esula subsp. esula. Leaves broadest near apex; umbel bracts 5–15 mm. Throughout the range of the species.
·         Euphorbia esula subsp. tommasiniana (Bertol.) Kuzmanov (syn. E. waldsteinii (Sojak) A.R.Smith;E. virgata Waldst. & Kit.). Leaves broadest at the middle; umbel bracts 12–35 mm. Eastern Europe, western Asia.
·         Euphorbia esula nothosubsp. pseudovirgata (Schur) Govaerts. Hybrid between the above two subspecies.
Contents
  [show
As an invasive plant[edit]
Leafy spurge was transported to the United States possibly as a seed impurity in the early 19th century. First recorded from Massachusettsin 1827, leafy spurge spread quickly and reached North Dakota within about 80 years. It now occurs across much of the northern U.S., with the most extensive infestations reported for Montana, North Dakota, NebraskaSouth Dakota, and Wyoming. It has been identified as a serious weed on a number of national parks and on reserves of The Nature Conservancy in eleven northern states. It is now classified as an invasive species by the United States Department of Agriculture.[6][7] It was first recorded in Alberta, Canada in 1933 and is alsonaturalised in parts of South America.[2][8]
It displaces native vegetation in prairie habitats and fields through shading and by usurping available water and nutrients and through planttoxins that prevent the growth of other plants underneath it. It is an aggressive invader and, once present, can completely overtake large areas of open land. It is toxic as well.[6]
Leafy spurge quarantine sign at the Idaho state line
Because of its persistent nature and ability to regenerate from small pieces of root, leafy spurge is extremely difficult to eradicate. Biological control offers a highly promising management tactic for leafy spurge. Goats, apparently able to graze on the plant without ill effect, have been used on rail trails in Idaho to clear leafy spurge from the trail shoulders.[9] Sheep have been used in North Dakota, along with herbicides and flea beetles, to fight it.[10] The U.S. Department of Agriculture has shown success using six European insects that feed on leafy spurge. These include a stem and root-boring beetle (Oberea erythrocephala), five root-mining flea beetles (Aphthona spp.),[8] The Spurge Hawk-moth (Hyles euphorbiae),[11] and a shoot-tip gall midge (Spurgia esulae). Large scale field-rearing and release programs are carried out cooperatively by federal and state officials in many northern states. The results are not as immediate as when herbicides are used but, if pesticide use is kept to a minimum, large numbers of these insects build up within a few years and have shown impressive results.[6]
Several systemic herbicides have been found to be effective if applied in June, when the flowers and seeds are developing, or in early-to-mid-September, when the plants are moving nutrients downward into the roots. Preliminary research suggests that chemical treatment in the fall followed by a spring burn to reduce seed germination may be an effective strategy for reducing leafy spurge infestations. Multiple treatments are necessary every year for several years, making leafy spurge control an extremely expensive undertaking. If left uncontrolled for a single year, leafy spurge can reinfest rapidly. Prescribed burning, in conjunction with herbicides, may also be effective.[6]
As a model weed[edit]
Leafy spurge is being developed as a model to answer fundamental questions of weed biology. Over 55,000 ESTs have been sequenced from all plant tissues including tissues from plants that were cold stressed, drought stressed, or attacked by both flea beetles and gall midges. Analysis of the EST sequences indicated that 23,000 unique sequences representing more than 19,000 unigenes were obtained. These sequences are now available on Genbank. The unigenes have been used to develop cDNA microarrays that also include more than 4,000 additional cDNAs from cassava (another Euphorb related to leafy spurge). These microarrays are being used to identify physiological processes and signals that regulate bud dormancy (one of the main reasons leafy spurge is difficult to control)[12] and invasiveness.
References[edit]
1.    Jump up^ "BSBI List 2007". Botanical Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on 2015-02-25. Retrieved 2014-10-17.
2.    Jump up to:a b c Germplasm Resources Information Network: Euphorbia esula
3.    Jump up^ Flora EuropaeaEuphorbia esula
4.    Jump up to:a b c Blamey, M. & Grey-Wilson, C. (1989). Flora of Britain and Northern EuropeISBN 0-340-40170-2
5.    Jump up^ Huxley, A, ed. (1992). New RHS Dictionary of GardeningISBN 0-333-47494-5
7.    Jump up^ Species Profile - Leafy Spurge (Euphorbia esula), National Invasive Species Information Center, National Agricultural Library
9.    Jump up^ "War on Weeds," Rails to Trails Magazine, Spring 2004, p. 3
10. Jump up^ McGrath, Susan, 2005m "attack of the aline invaders," National Geographic 2005, pp. 92-117, p. 114
11. Jump up^ Coombs, E. M., et al., Eds. (2004). Biological Control of Invasive Plants in the United States. Corvallis: Oregon State University Press, 254.
)
External links[edit]
·        Species Profile- Leafy Spurge (Euphorbia esula L.), National Invasive Species Information Center, United States National Agricultural Library. Lists general information and resources for leafy spurge.
Wikimedia Commons has media related to Euphorbia esula.
·         Euphorbia

·         Flora of Europe
·         Flora of Estonia
·         Flora of the United Kingdom
·         Flora of Michigan
·         Invasive plant species
·         Plants described in 1753