دادی
بفتح دال و الف و کسر ذال معجمه و یا و بدال مهمله نیز آمده
بلغت فارسی جوجادو* نامند
ماهیت آن
قسمی از هیوفاریقون است و مراد از مطلق آن داذی فارسی است و آن
دانۀ ایست مانند جو و باریکتر و درازتر از ان و طعم آن تلخ و تند و تیره رنک و
بهترین آن سرخرنک آنست و نبات آن زیاده بر شبری و سرخ رنک منبت آن جبال فارس است
طبیعت آن
در اول کرم و در دوم خشک و تا چهار سال قوت آن باقی می ماند و
کویند کرم و خشک در دوم و بعضی سرد دانسته اند
افعال و خواص آن
با قوت تریاقیه و قابضه و مسکر و ملین صلابات و جهت وجع رحم و
مقعده و استرخای آن و بواسیر و اسهال و دفع سموم و تفتیح سدد و تحلیل ریاح و لعوق
آن با عسل جهت دفع سیلان رطوبات دهان و کرم معده و آشامیدن دو درم سفوف چرب کردۀ
آن بروغن زیتون جهت بواسیر و جلوس در طبیخ آن جهت علل مقعده و رحم و بروز آن هر دو
که باز بجای خود برود مضر مثانه مصلح آن انیسون مسدد و مدر و محرک بواسیر و مورث
دوار و مصلح آن خمیرۀ بنفشه و یا هلیله و یا قند بدل آن در تحلیل صلابات چهار دانک
وزن آن بادام و دو ثلث آن ابهل مکر در آبستنی که ابهل مناسب نیست مقدار شربت آن تا
دو درم و زیاده بران کشنده و اصلاح آن بقئ و اسهال و شیر تازۀ دوشیده و چیزهای چرب
است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
* جوجادو. [ ج َ / جُو ] (اِ مرکب ) حبه ایست شبیه به جو لیکن
باریکتر و درازتر میباشد و طعم آن تلخ است و طبیعت آن گرم و خشک است در اول و سیم
. (برهان ) (آنندراج ).
- دانه ای است تلخ مزه و شبیه به جو .رنگش کمی به سرخی مایل
و گلش از جو درازتر و باریک تر است .
مزاج :گرم و خشک است .
خاصیت :قبض است و شکم را بند می آورد
.
دمل و جوش :سخت ها را نرم می کند .
سر :راه بندان بوجود می آورد .
اندام های دفعی :شکم را بند می آورد .
اگر در آب پز آن بنشینند در علاج درد و سستی مقعد بسیار مفید است .خوردن خرد شده آن
مخلوط با روغن زیتون در علاج بواسیر مفید است .
زهرها :پادزهر است .
//////////////
دازی . (اِ) به لغت فارسی قسمی از هیوفاریقون
است . دانه ای است مانند جو، درازتر و باریکتر از آن طعمش تلخ و رنگ آن تیره است .
از جبال فارس خیزد و گرم و خشک است و قوتش تا چهارسال باقی ماند. مسکن و ملین صلابات
است . جهت درد مقعد و استرخاء آن و بواسیر و اسهال و رفع سموم تفتیح سدد و تحلیل ریاح
و درد رحم و لعوق آن با عسل جهت دفع کرم معده و سیلان آب دهان مفید است . نشستن در
طبیخ آن جهت خروج مقعد، و با روغن زیتون جهت بواسیر نافع و مورث سدد و دوار و اکثار
آن کشنده و مصلحش انیسون و قدر شربتش تا دو درهم و بدلش نصف آن بادام و دو ثلث آن ابهل
است . (از تحفه حکیم مومن چ سنگی بخط نسخ
//////////
دادی
حبی است مانند جو باریکتر و درازتر و
به طعم تلخ بود و طبیعت وی گرم و خشک است در دوم و گویند سرد است و یوحنا گوید گرم
است در اول و خشک است در دویم بهترین وی سرخرنگ بود و خوشبوی و تازه و وی قابض بود
نبید خرمایی را از ترشی نگاه دارد و ملین صلابات بود و شکم ببندد و درد معده را
نافع بود و استرخای آن چون در طبیخ وی نشینند و اگر دو درم از وی بکوبند و بزیت
چرب کنند و سغوف سازند بواسیر را بغایت نافع بود و دفع زهرها بکند و اگر در طبیخ
وی نشینند مقعد و رحم که بیرون آمده باشد باز بجای خود رود و اگر بعسل بسرشند و
لعق کنند کرمهای بزرگ و کوچک بکشد و بسیار خوردن وی کشنده بود و مداوای به قی و
اسهال و شیر تازه و چیزهای چرب بود و صاحب تقویم گوید سده آورد و بواسیر و دوار و
مصلح وی خمیر بنفشه بود یا هلیله بقند و بدل وی در تحلیل صلابات چهار دانگ وزن آن
بادام و نیم وزن آن ابهل بود مگر در آبستنی که نشاید ابهل مستعمل کنند
______________________________
صاحب مخزن الادویه تحت عنوان دادی می‌نویسد:
بلغت فارسی جوجادو نامند و آن قسمی از هیوفاریقون است و مراد از مطلق آن دادی
فارسی است
اختیارات بدیعی، ص: 160
//////////
هوفاریقون- چای کوهی
اشاره
در کتب طب سنتی «هوفاریقون»، «داذی رومی»، «گل راعی» و
«قوریون» و به فارسی «علف چای»، «گل هزار چشم» و «چای کوهی» نام برده می‌شود. به
فرانسوی آن راMillepertuis وMillepertuis
officinal وMillepertuis common وHerbr
de la saint -jean و به انگلیسیHypericum
وHard hay وSt .John's Wort نامند. گیاهی است
از خانوادهHypericaceae نام علمی آنHypericum
perforatum L . و مترادفهای آنH .officinal Gater
. وH .vulgare Lam . میباشد.
مشخصات
هوفاریقون گیاهی است چندساله علفی با برگهای متقابل بیضی
کمی دراز. در پهنه برگها صدها نقطه شفاف غیر حاجب ماورا که شبیه سوراخ است دیده می‌شود
به همین جهت این گونه را پرفرراتوم یعنی سوراخ‌سوراخ نامگذاری کرده‌اند. ولی در
حقیقت سوراخ نیست بلکه پرده نازک شفاف است که غده‌هایی مملو از مایع و شیره
قرمزرنگی است. گلها به رنگ سفید یا زرد به صورت منفرد در قله ساقه به‌طور گروهی و
مجتمع به صورت چتری در بالای گیاه در ماههای اردیبهشت تا مهر ظاهر می‌شوند. گل آن
کمی معطّر و دارای بویی شیبیه صمغ صنوبر است. میوه آن به شکل کپسول که در داخل آن
تخمها جای دارند. این گیاه دارای گونه‌های زینتی با گلهای
معارف گیاهی، ج5، ص: 283
درشت بسیار زیبا است که در گل‌کاری پرورش داده می‌شود
مانند گونه چینی و ژاپنی و علف چای گل درشت و نظایر آن و چون خواص دارویی گونه‌های
زینتی و به اصطلاح بستانی مورد توجه نیست، از ذکر شرح آنها خودداری می‌شود.
این گیاه معمولا در اغلب مناطق دنیا در اراضی لخت و
قسمتهای روشن‌شده و کم‌درخت جنگل‌ها و در خرابه‌ها می‌روید. در ایران در دامنه‌های
البرز، کرج، جاده چالوس، قره‌داغ یا آذربایجان غربی، جنگل علی بولاغ، لاهیجان،
طوالش، خراسان، غرب ایران، بروجرد، نهاوند، گرگان، گنبد قابوس، جنگل گلستان،
مازندران درّه هراز، دره تالار و سایر مناطق دیده می‌شود.
ترکیبات شیمیایی
از نظر ترکیبات شیمیایی وجود مواد عامله در برگها و
سرشاخه‌های گلدار این گیاه اسانس روغنی فرّار و در حدود 7/ 0- 5/ 0 درصد از یک نوع
گلوکوزید به نام هایپرین 413] و یک ماده قرمزرنگ به نام هایپریسین 414] بخصوص در
تخم آن مشخص شده است. به علاوه مقدار قابل ملاحظه‌ای در حدود 12 درصد یک نوع تانن
شبیه تانن چای در برگهای آن وجود دارد.
در گزارش بررسیهای شیمیایی دیگری ترکیبات شیمیایی
هوفاریقون چنین آمده است:
اجزاء عمده گیاه عبارت‌اند از (11/ 0- 06/ 0) درصد اسانس
روغنی فرّار، تانن، رزین و یک ماده رنگی به نام هایپریسین (466/ 0 درصد). به علاوه
در گیاه روتین، چند گلوکوزید، چند آلکالوئید، روغن ثابت، ویتامینC
، پروویتامینA و مواد رنگی دیگر از جمله پزودو هایپریسین
415] کاروتنوئید، کلرفیل 416] و یک ماده رنگی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز میباشد.
عصاره آبی گیاه رشد باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکولوزیس 417] را متوقف می‌کند.
در برگهای گیاه در حدود 2 درصد روتین وجود دارد. در گلهای آن 095/ 0 درصد روتین و
1/ 0 درصد کوئرستین وجود دارد.
معارف گیاهی، ج5، ص: 284
مقدار تانن در ساقه‌های جوان گیاه 8/ 3 درصد، در برگها 4/
12 درصد و در گلها در حدود 16 درصد میباشد.
اثر فیزلوژیکی گیاه مربوط به وجود اسانس، هایپریسین،
کولین، تانن و نیکوتی‌نیک اسید[418] در آن است.
خواص- کاربرد
در نقطه‌های روشن برگ غده‌هایی وجود دارد که مملو از شیره
قرمزرنگ مایل به قهوه‌ای است. در اروپا از این شیره به عنوان مؤثرترین دارو برای
التیام زخمها، سوختگی‌ها و مالیدن به محلهایی از بدن که پوست آن کنده شده است،
استفاده می‌کنند. برگهای گیاه برای اسب مسموم‌کننده است. در هند از این گیاه به
عنوان قابض، ضد کرم معده و روده، قاعده‌آور، مدّر و محلل استفاده می‌کنند.
طبق نظر حکمای طب سنتی هوفاریقون یا علف چای از نظر طبیعت
خیلی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که محلل و خشک‌کننده است و گرفتگی‌ها را
باز می‌کند و اخلاط و لزجی‌ها را از هم می‌پاشد. خوردن آن برای کزاز و باز کردن
گرفتگی‌های معده و کبد و ازدیاد ترشح ادرار نافع است و قاعده‌آور و مسهل صفرا میباشد.
اگر دم‌کرده برگ آن با سرکه رقیق و یا مستقیما عصاره برگ آن مرتبا تا 40 روز خورده
شود، برای رفع درد ناحیه سرین و همچنین برای سیاتیک و نقرس مفید است. اگر تخم گیاه
هر روز تا 2 گرم با عسل مخلوط و خورده شود برای سیاتیک بسیار نافع است. ضماد برگ
آن برای پاک کردن و التیام زخمها و جراحتهای شدید و وخیم و سوختگی آتش مفید است.
پاشیدن گرد برگ برای پاک کردن زخمهای متعفنه بسیار مؤثر است. دم‌کرده آن برای
میگرن و سردردهای عصبی و تأخیر در عادت ماهیانه زنان جوان، آسم مرطوب، صرع، هیستری
و تسکین اعصاب مفید است. مقدار خوراک آن تا 4 گرم است که به صورت گرد مستقل و یا
به صورت دم‌کرده یا جوشانده استفاده می‌شود. برای تهیه دم‌کرده یا جوشانده 40- 10
گرم برگ و گل را در 1000 گرم آب می‌جوشانند یا دم می‌کنند به‌طوری که در هر فنجان
که خورده می‌شود 4- 1 گرم حد اکثر از جرم برگ یا گل داشته باشد. دم‌کرده 2 گرم از
هریک از هوفاریقون، آویشن، بومادران برای هریک فنجان آب جوش برای رفع
معارف گیاهی، ج5، ص: 285
بی‌اختیاری ادرار نافع است.
روغن هوفاریقون: گل خشک هوفاریقون 1 واحد و روغن زیتون 10
واحد. آن را در ظرفی مخلوط کرده مدت 2 ساعت روی آتش ملایم گذاشته گاه‌گاه به هم می‌زنند
و بعد می‌گذارند 24 ساعت بماند پس از آن با فشار از پارچه‌ای گذرانیده صاف می‌کنند.
مالیدن این روغن برای رفع تشنج مفید است و در زخمها اثر ضدعفونی‌کننده دارد و در
استعمال خارجی، در زخمها، جراحتها، ورمها، برای تسکین درد روماتیسم و لومباگو و به
صورت روغن برای آفتاب‌زدگی و روغن زیبایی برای پوست مصرف می‌شود. این روغن به نامSt
.John's wort oil معروف است. در فرانسه معمول است 500 گرم از سرشاخه‌های گلدار گیاه
را گرفته خرد کرده و در یک لیتر روغن زیتون و نصف لیتر سرکه سفید میریزند و مدت 3
روز در آفتاب می‌خیسانند. سپس مخلوط را در حمام ماریه حرارت می‌دهند تا سرکه آن
کاملا تبخیر شود و روغن بماند از این روغن قرمز برای مالیدن روی جراحت و سوختگی به
عنوان ضدعفونی‌کننده می‌مالند در التیام سوختگی بسیار مؤثر است. دم‌کرده آن در
موارد کمی اشتها، اسهال ساده، قولنج کبدی و کلیوی، زردی، سنگ کلیه و کم‌خونی
دختران جوان مصرف می‌شود.
سایر تحقیقات جدید علمی که در مورد گیاه چای کوهی(St
.John's wort) انجام شده است.
گیاه هوفاریقون یا چای کوهی که در امریکا بهSt
.John's wort معروف است، از دو هزار سال پیش تاکنون به عنوان گیاه شفابخش بخصوص
برای تسریع التیام زخم به کار می‌رفته است، تا اینکه در تحقیقات جدید علمی
دانشمندان به خاصیت احتمالی آن در مورد تحریک و تقویت سیستم دفاعی بدن پی برده‌اند.
و هیجان‌انگیزترین خاصیت و ظرفیت درمانی آن در سال 1988 کشف شد و آن وقتی بود که
محققان دانشگاه نیویورک به فعالیت قابل ملاحظه این گیاه بر ضد گروهی از ویروسها
شاملHIV [419] که عامل ایجاد سندرومهای نارسایی سیستم دفاعی بدن(AIDS)
[420] است پی بردند. و پس از آن تاریخ تعدادی از بیماران مبتلا بهAIDS
درباره اثر درمانی مثبت
معارف گیاهی، ج5، ص: 286
مصرف این گیاه در بهبود بیماری آنها گزارشهایی داده‌اند.
برگها و گلهای گیاه چای کوهی حاوی غده‌هایی است که در اثر
فشار با انگشتان، اسانس روغنی قرمزی از آنها خارج می‌شود. در قرن اول میلادی طبیعی‌دان
معروف ایتالیایی به نامPliny خیس‌کرده چای کوهی
در شراب قرمز را برای درمان مارگزیدگی تجویز می‌کرد. و پزشک یونانیDioscorides
این گیاه را در مصرف خارجی برای درمان سوختگی و در مصرف داخلی به عنوان مدّر،
محرّک، افزاینده عادت ماهیانه و برای درمان سیاتیک و تبهای نوبه‌ای (مالاریا)
توصیه می‌کرد. جالب این است که در حدود دو هزار سال قبل شیخ الرئیس ابو علی سینا و
سایر حکمای ایرانی این گیاه را با نام هوفاریقون شناسایی کرده و برای درمان
سیاتیک، نقرس، سوختگی، التیام زخمها و تحریک عادت ماهیانه و دهها ناراحتی دیگر
توصیه و مصرف می‌نمودند که مشروح آن را در آغاز این بخش ملاحظه فرموده‌اید.
در دوران رواج روش معروف پزشکیDoctorine
of Signatures که در آن مکتب با توجه به شکل گیاه آن را برای درمان بیماری‌ها با
علایم مشابه همان شکل مفید می‌دانستند، چون گیاه چای کوهی دارای عصاره قرمز خونی‌رنگ
بود، معتقد بودند که برای درمان خونریزی‌ها و التیام زخمها و بریدگی‌ها مفید است.
در قرن شانزدهم دانشمند گیاه‌درمان آن عصر به نامJohn
Gerard چای کوهی را به عنوان پرارزش‌ترین داروها برای درمان زخمهای عمیق
توصیه می‌کرد و در یادداشتهایش می‌نویسد: گیاه مدّر است و بر ضد سنگ مثانه بسیار
مفید میباشد. اولین فارماکوپه لندن در سال 1618 توصیه می‌کند که اگر گلهای نیم‌کوب
چای کوهی را با روغنی مثلا روغن زیتون مخلوط نموده و مخلوط را مدت سه هفته در
آفتاب بگذارند تنطور حاصل برای درمان زخمها مفید است و این روش معالجه زخم، طی چند
قرن بر جو پزشکی انگلیس حاکم بوده است.
در قرن هفدهم میلادی نیز گیاه‌درمان دیگر انگلیسی به نامNicholas
culpepper در یادداشتهایش چای کوهی را به عنوان تنها داروی مؤثر برای درمان
زخم نامبرده و اشاره می‌کند که اگر آن را با شراب جوشانیده و بخورند برای آسیبهای
داخلی مفید است و اگر آن را به صورت پماد درآورند برای باز کردن انسدادها و کاهش
ورمها و بستن و به هم آوردن لبه زخمها بسیار مؤثر است. مهاجران اولیه گیاه چای
کوهی را با خود به امریکا وارد کرده و با تعجب مشاهده نموده‌اند که بومیان سرخ‌پوست
امریکا قرنهاست که به‌طور مرسوم قبیله‌ای از نوعی از این گیاه که در امریکا می‌روید
برای
معارف گیاهی، ج5، ص: 287
درمان همان مواردی که در اروپا معمول است، به کار می‌برند
و به عنوان تونیک برای درمان اسهال، تب، نیش مارهای سمّی و التیام زخم و ناراحتی‌های
پوستی مصرف می‌کنند.
در قرن نوزدهمDr Charles Millspaugh
پی به ارزش والای درمان این گیاه برده و برای زخمهای سربازان در جنگلهای امریکا
توصیه می‌نموده است.
در تمام دوران قرن نوزدهم که روش پزشکی هوموپاتی 421] روش
مرسوم و معمول در امریکا بوده است. کلیه هوموپاتها از این گیاه برای درمان زخمها،
آسم و نیش جانوران سمّی، سیاتیک، اسهال و بواسیر و انواعی از اشکال فلج، دارو تهیه
و تجویز می‌کردند. و هوموپاتهای معاصر امریکا هم عینا چای کوهی را برای همین موارد
به کار می‌برند. پزشکان محقق و پیشاهنگ و مبتکر امریکا در قرن نوزدهم نیز از این
گیاه برای پیشگیری کزاز و درمان زخمها و هیستریا در مورد ناراحتی‌ها و اختلالات
عادت ماهیانه به سبب نیروی قاطع مؤثر آن روی سیستم اعصاب مرکزی و نخاع استفاده می‌کردند.
اخیرا به علت اینکه در سال 1977 سازمان نظارت بر خوراک و دارو در امریکا مصرف چای
کوهی را غیر قابل اطمینان اعلام کرد، بین کارشناسان گیاه‌درمانی امریکا دودستگی
ایجاد شده است.
زیرا برخی تحقیقات نشان می‌دهد که گاوهایی که مقدار زیادی
از این گیاه خورده‌اند پوست بدن آنها در برابر تابش اشعه آفتاب حساس شده و
تاولهایی ناشی از سوختگی در پوست ایجاد شده است. و عده‌ای این عارضه را در مورد انسان
بخصوص اشخاصی که دارای پوست حساس هستند نیز قابل تسری می‌دانند و این دسته از
کارشناسان گیاه‌درمانی امریکا مصرف داخلی این گیاه را برای اشخاصی که دارای پوست
حساس هستند توصیه نمی‌کنند ولی معتقدند برای بقیه اشخاص اشکالی ندارد. و در عین
حال عده زیادی از کارشناسان گیاه‌درمانی معاصر امریکا به این نظریه معتقد نیستند و
می‌گویند بیش از 2000 سال است که این گیاه در مصرف داخلی برای درمان بیماری‌ها در
مورد افراد مختلف به کار رفته و عوارض خطرناکی نداشته است، بنابراین حالا نیز مصرف
آن را برای انسان بدون اشکال می‌دانند و گیاه را به صورت مصرف خارجی برای درمان
زخمها و به صورت مصرف داخلی برای سیاتیک،
معارف گیاهی، ج5، ص: 288
بی‌خوابی، گرفتگی‌های عادت ماهیانه، سردرد، سرماخوردگی،
ناراحتی‌های سینه‌ای و به عنوان آرام‌بخش مفید می‌دانند و توصیه می‌کنند.
گیاه چای کوهی به‌طور گسترده و دقیق در روسیه و آلمان تحت
پژوهش و تحقیق قرار گرفته است. این پژوهشها نشان داده است که گیاه دارای مقدار
زیادی مواد شیمیایی فعال به نامFlavonoids با ظرفیت ایجاد
تعادل در سیستم دفاعی بدن میباشد. و در عین حال در گیاه ماده شیمیایی فعّال دیگری
به نام هایپریسین وجود دارد که دارای فعالیت ضد ویروس و ضد افسردگی است. تحقیقات
دیگری برای گیاه چای کوهی آثار ضد باکتری و ضد قارچ و ضد التهاب را تأیید می‌کند.
چای کوهی برای درمان ایدز[422]
یکی از آثار هیجان‌انگیز و جالب چای کوهی اثر ماده
شیمیایی فعّال هایپریسین بر ضد ویروس ایدز است. یک پژوهش علمی که گزارش نتایج آن
در نشریه:
Proceedings of the National Academy of
Sciences
منتشر شده است حاکی از آزمایشهایی است که در این مورد در
لوله‌های آزمایشگاهی در مورد جانوران به عمل آمده است. این آزمایشها نشان می‌دهند
که گیاه با سمیت کم، آثار قابل ملاحظه‌ای بر ضد ویروسهایی مشابهHIV
یعنی ویروس ایدز دارد.
ابتدا موشهای آزمایشگاهی با ویروسهایی که ایجاد بیماری
لوکمیا(Leukemia) می‌کنند تزریق شده و سپس یک تزریق از عصاره
گیاه چای کوهی شده‌اند و این تزریق صددرصد از بروز بیماری در آنها جلوگیری کرده است.
و در آزمایشهایی که عصاره گیاه از راه دهان به موش داده شده است نیز همین اثر جالب
را نشان داده است.
پژوهشها نشان می‌دهد که عصاره گیاه از سد خونی مغزی عبور
می‌کند که این خاصیت برای درمان ایدز بسیار مهم است زیرا ویروس ایدز اغلب به مغز
حمله می‌کند. این خواص گیاه هیجانی بین دانشمندان ایجاد کرده و موجب شده که عده‌ای
از آنها این گیاه را در مورد انسانهای مبتلا به ایدز نیز به کار برند. نتایج این
تحقیقات هنوز تا تاریخی که این کتاب نوشته می‌شود منتشر نشده است ولی نتایج مراحل
اولیه مقدماتی
معارف گیاهی، ج5، ص: 289
پژوهشها در نشریه اخبار درمان ایدز[423] در سال 1989
منتشر شده که بعضی از آنها تا حال آثار مثبتی بر ضد ویروس ایدز نشان داده است و
بیماران بهبودی محسوسی یافته‌اند به این معنی که فعالیت سیستم دفاعی آنها محسوسا
افزایش یافته، وزن آنها زیاد شده، اشتها بهتر شده و انرژی بیشتری یافته‌اند. این
اخبار هرچند مقدماتی است ولی بسیار هیجان‌انگیز میباشد ولی به‌هرحال هنوز باید با
احتیاط تلقی شود و ما دام که پژوهشهای علمی به‌طور کامل مراحل قطعی خود را طی
نکنند، با اینکه آزمایشهای مقدماتی امیدبخش است، نمی‌توان ادعا کرد که چای کوهی
برای درمان ایدز مؤثر است. معمولا به بیماران مبتلا به این بیماری که برای آزمایش
داوطلب می‌شوند خود گیاه داده نمی‌شود بلکه از عصاره گیاه که عیار آن استاندارد
شده باشد، داده می‌شود.
چای کوهی از نظر درمان زخمها
مطالعات متعددی آثار چای کوهی برای درمان زخم را تأیید می‌کند.
ماده شیمیایی هایپریسین و سایر مواد آنتی‌بیوتیک موجود در اسانس روغنی قرمزرنگ
گیاه ممکن است برای پیشگیری عفونت زخمها مفید باشد و به علاوه مواد شیمیاییFlavonoids
موجود در گیاه ظرفیت گیاه را برای تحریک و تقویت سیستم دفاعی بدن افزایش داده و برای
کاهش التهاب زخمها کمک بسیار مؤثری می‌کند.
یک پژوهش جدید در آلمان نشان می‌دهد که در مقایسه با
درمانهای معمولی با سایر مواد شیمیایی، استفاده از گیاه چای کوهی مدت التیام زخم و
سوختگی را خیلی کوتاه می‌کند و جای زخم نیز خیلی کمتر باقی می‌ماند. این فرآورده در
حال حاضر بیشتر در بازارهای آلمان عرضه می‌شود.
چای کوهی به عنوان داروی ضد افسردگی
تحقیقات نشان می‌دهد که ماده شیمیایی هایپریسین موجود در
چای کوهی ممکن است در ابعاد فعالیت ماده‌ای به نامMAO [424]
دخالت کرده و آن را به مهارکننده
معارف گیاهی، ج5، ص: 290
MAO
[425] تبدیل کند. مهارکننده‌هایMAO
گروه مهمی از داروهای ضد افسردگی می‌باشند. در یک پژوهش کوچک در آلمان که 15 نفر
زن به منظور درمان افسردگی تحت معالجه قرار گرفته‌اند، پس از اینکه به آنها چای
کوهی داده شد محسوسا بهبود یافتند، اشتهای آنها افزایش یافت، به زندگی بسیار علاقه‌مند
شدند و اعتماد بنفس خود را بازیافتند و خواب آنها خوب شد. ولی باید توجه داشت که
این گیاه درمان فوری برای افسردگی نیست و طبق پژوهشهای یک کارشناس گیاه‌درمان
آلمانی به نام دکترRudolph Fritz Weiss اثر چای کوهی برای
درمان افسردگی فوری نیست و شاید 3- 2 ماه طول بکشد تا اثر آن ظاهر شود.
مقدار مصرف
برای درمان احتمالی ایدز با پزشک مطلع و واردی مشورت کنید
تا مقدار استاندارد عصاره را در اختیار شما قرار دهد و یا داوطلب آزمایش در یکی از
کلینیکهای درمان آزمایشی این بیماری بشوید.
برای التیام زخم پس از اینکه محل زخم با آب و صابون کاملا
تمیز شد برگها و گلهای تازه له‌شده گیاه را روی زخم بگذارید. برای تهیه دم‌کرده
برای معالجه افسردگی و احتمالا تحریک سیستم دفاعی بدن 2- 1 قاشق مرباخوری سرپر
گیاه خشک را در یک پیمانه (220 گرم) آب جوش 15- 10 دقیقه خیس کنید و تا 3 پیمانه
در روز بخورید. طعم آن ابتدا کمی شیرین و سپس تلخ و قابض است. به شکل تنظور 4/ 1
تا یک قاشق مربّاخوری 3 بار در روز مصرف شود. این گیاه به کودکان زیر دو سال نباید
داده شود و برای کودکان بزرگتر و افراد مسنتر از 65 سال از مقدار کم شروع و بتدریج
تا حد مجاز و لازم اضافه گردد.
فاکتورهای ایمنی
مهارکننده‌هایMAO در ترکیب با بعضی
خوراکی‌ها ممکن است در ابعاد خطرناکی فشار خون را بالا ببرد و علایم آن سردرد،
سفتی گردن، آشفتگی و قی و سردی پوست بدن میباشد. البته قدرت تأثیر گیاه در مقدار
مجاز به قدرت مهارکننده‌هایMAO دارویی تجارتی
نیست ولی مع هذا توصیه می‌شود اشخاصی که
معارف گیاهی، ج5، ص: 291
از این گیاه استفاده می‌کنند نباید از داروهایAmphetamines
[426]، مخدّرها، و از اسیدهای آمینهTryptophan
،Tyrosine و قرص‌های ضد بارداری، بخورهای ضد آسم، از
داروهای ضد سرماخوردگی و تب ینجه استفاده کنند. و به علاوه باید از خوردن قهوه،
کالباس، ماست، شوکولات، باقلا و خوراکهای دودی نظیر ماهی دودی و خوراکهای شور
مانند خیارشور خودداری کنند.
در مواردی که چای کوهی به عنوان علوفه دارویی به دامها
داده می‌شود ماده شیمیایی هایپریسین زیر پوست دام جمع می‌شود و زیر تابش اشعه
آفتاب ایجاد سوختگی و تاول می‌نماید. حتی در مواردی که به جانوران آزمایشگاهی به
مقدار زیاد ماده شیمیایی هایپریسین تزریق شده و زیر تابش اشعه آفتاب قرار داده شده‌اند،
مرده‌اند. ولی تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد در مصارف این گیاه برای انسان در
صورتی که در حد مجاز توصیه شده، مصرف شود ایجاد عوارض پوستی در برابر اشعه خورشید
نمی‌کند مگر در پوستهای خیلی حساس که معمولا از دیگران در مقابل اشعه خورشید
حساستر باشند. به همین دلیل اشخاصی که از این گیاه استفاده می‌کنند، شبیه اشخاصی
که از آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین 427] استفاده می‌کنند باید حتی الامکان دور از تابش
اشعه آفتاب باشند. طبق گزارش‌های تحقیقاتی بین بیماران مبتلا به ایدز که از این
گیاه مصرف کرده‌اند، فقط برخی از آنها کمی سرگیجه، حساسیت در مقابل اشعه آفتاب،
آشفتگی و اسهال داشته‌اند.
سازمان نظارت بر خوراک و دارو در امریکا در مورد عوارض
جانبی این گیاه کمی سردرگم میباشد. پس از اینکه ابتدا در سال 1977 مصرف آن را
مضّر اعلام کرد، مدّتی پس از آن نظر خود را اصلاح و اعلام کرده است که مصرف این
گیاه مخلوط با ورموت در حد مجاز توصیه شده بدون اشکال است. به استثنای زنان باردار
و مادران شیرده و کودکان زیر دو سال برای سایر اشخاص سالم که مبتلا به فشار خون
نیستند و از مهارکننده‌هایMAO و سایر داروها و
خوراکهای معارض با مصرف این گیاه استفاده نمی‌کنند استفاده از چای کوهی در حد مجاز
توصیه شده، بلامانع میباشد
معارف گیاهی، ج5، ص: 292
و بیماران می‌توانند زیر نظر پزشک مصرف نمایند و اگر در
حین مصرف کمی سردرد، یا سفتی گردن، آشفتگی و یا عوارض دیگری داشتند مصرف دارو را
قطع کنند و اگر عوارض جانبی بالا مدتی ادامه داشت به پزشک مراجعه کنند.
معارف گیاهی، ج5، ص: 293
//////////
گل راعی، هوفاریقون ، گل شهناز (نام علمی: Hypericum
perforatum)[۱] که گاه به اشتباه «چای کوهی» خوانده می‌شود، گیاهی علفی و پایا از
تیره هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به
صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می‌شود. در ایران در دامنه کوه‌های البرز،
چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف
چای و گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛ امّا گونه H.
perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از گیاهان پرفروش در ایالات
متّحده آمریکا است. این گیاه، به طور گسترده در مناطق معتدل اروپا (اوکراین و روسیه)،
آسیا (ترکیه، هند و چین) و شمال آفریقا (خاورمیانه) و ایالات متّحده آمریکا پراکنده
شده است. در هند، بر ارتفاعات بلندتر رشته کوه هیمالیا و در تپّه‌های بخش‌های مرکزی
کشور می‌روید.[۲]
محتویات [نمایش]
ریخت‌شناسی[ویرایش]
علف چای تقریباً تا یک متر بلندی دارد و به همراه شاخههای
جفتی و متقابل رشد می‌کند. برگهای آن متقابل و بی‌پایه (چسبیده) است، تا دو سانتی‌متر
بلندی دارد و دارای نقاط غدّه ای و نیمه شفّاف متعدّدی که در برابر نور پدیدار می‌شود
میباشد. گُل‌های زرد تا سفید رنگ، دارای پنج گلبرگ، با پرچم‌های بیرون زده است و به
صورت مجتمع در بالای ساقه‌ها به چشم می‌خورد.
این گیاهان، حاوی تعداد زیادی از پیگمان (رنگیزه)های فلورسانس
dianthrone (ترکیب‌های دارای دو انترون، به شکل ساختارهای
سوزنی و به رنگ سفید تا زرد روشن) مربوط به طیف قرمز با فعّالیت زیستی هستند. این نیز
گزارش شده که بیوسنتز hypericinها، با ریخت زایی و چیدمان
غدد روغنی قرمز تیره موجود بر روی برگهای گیاه، مرتبط است.[۳][۴]
نام گذاری گیاه[ویرایش]
این گیاه در ایران، با نام‌های علف چای، گُل راعی یا هزارچشم
خوانده شده است و در زبان انگلیسی، St. John’s wort
(به معنی: مخمّر یوحنای مقدّس) نام دارد؛ دلیل این نام گزینی، به گُلدهی و برداشت سنّتی
آن در زادروز حضرت یحیی (۲۴ ژوئن) برمی‌گردد[۵]؛ همچنین می‌تواند یادآور شوالیه‌های
St. John (به معنی: شوالیه‌های یوحنای مقدّس) باشد که در طول جنگ‌های صلیبی،
از آن برای درمان زخم استفاده می‌کردند.[۶] لازم است ذکر شود که همه گونه‌های خانواده
Hypericaceae با نام St. John’s
wort
شناخته می‌شوند.[۷]
با نگاهی به واژه نامه‌های پارسی، نام‌های کهن و نام عربی
(و برخی از ویژگی‌های کلّی) آن نیز به چشم می‌خورد:
واژه هوفاریقون در لغت نامه دهخدا[ویرایش]
هوفاریقون. معرب، اِ) به لغت رومی نام دوایی است که آن را
دارمی رومی گویند و آن حبی باشد سرخ به رنگ سماق بغدادی و به عربی رمان الانهار خوانند.
عرق النسا را نافع است و بول وحیض را براند و آن را هیوفاریقون هم می‌گویند. (آنندراج)
(برهان). هزارچشم. و رجوع به مفردات ضریر انطاکی و تحفه حکیم مؤمن و گیاه‌شناسی گل
گلاب ص ۲۰۴ شود.[۸]
واژه هوفاریقون در فرهنگ لغت عمید[ویرایش]
(اسم) [معرب، مأخوذ از یونانی] ‹اوفاریقون، هیوفاریقون› (زیست‌شناسی)
[hufāriqun] گیاهی با ساقه کوتاه، برگهای سرخ، و گلهای زرد یا سفید چتری شبیه
گل شبت، که تخم‌های آن در غلاف دراز قرار دارد. در طب قدیم جهت رفع تنگی نفس، سل و
درد سینه به‌کار می‌رفته؛ علف چای.[۹]
اثر دارویی[ویرایش]
گیاه گل راعی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی
بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می‌کند. این گیاه
برای درمان مرض کزاز بکار می‌رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید
این نوع زخمها را خوب می‌کند. مواد روغنی گیاه بالاخص دارای اثرات بارز ضد زخم، ضدسوختگی
و التیام بخش پوستی میباشد.[۱۰] گل راعی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و
گردن و خشکی گردن را درمان می‌کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می‌کند بنابراین
می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم
و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می‌کنند نمی‌توانند چای کوهی مصرف کنند
درمان افسردگی[ویرایش]
خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم
اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است. ماده موثره این گیاه هایپریسین میباشد
که فراورده‌های آن هم بر اساس همین ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه
نیز مربوط به این ماده میباشد. در ابتدا تصور می‌شد که این ماده مهار کننده آنزیم
Mono amino oxidase (به اختصار: MAO)
است؛ ولی مطالعات جدیدتر روی حیوانات نشان داد که این اثر بسیار ناجیز است و مکانیسم
عمده اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار برداشت (reuptake)
سروتونین و یا سایر انتقال دهنده‌های عصبی (نوروترانسمیترها) در مغز میباشد.[۱۱]
اَشکال دارویی[ویرایش]
داروهای موجود در ایران[ویرایش]
از این گیاه سه فراورده دارویی در بازار ایران موجود است.
قطره هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند؛ همچنین افشانه
نوروژیک، که در درمان دردهای عصبی کاربرد داشته و خاصیت ضدالتهابی دارد.
نکته قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده‌های آن، تداخلات
دارویی آن است که مصرف آن را محدود نموده و دلیلش هم مهار آنزیمی MAOاست، که با برخی
از داروهای ضد افسردگی و داروهای دیگر تداخل شدید دارد. به هر حال، برای استفاده از
این داروها، مشورت با دکتر داروساز و یا پزشک معالج لازم است.
تداخل‌های دارویی و احتیاط‌های پزشکی لازم برای مصرف مشتقات
دارویی[ویرایش]
جدول زیر، ۱۰ دسته از اثرات و تداخل‌های دارویی و نکات قابل
ملاحظه درمان دارویی با مشتقات شیمیایی ساخته شده از علف چای را نشان می‌دهد.[۱۲]
# دارو اثر برهم کنش با دارو مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده‌سازی‌های
SJW
۱ بازدارنده‌های
پروتئاز HIV، مانند: indinavir,
nelfinavir, ritonavir, saquinavir سطوح
خونی کاهش یافته، همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW
۲ بازدارنده‌های
ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی HIV، مانند: efavirenz,
nevirapine سطوح خونی کاهش یافته،
همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW
۳ وارفارین کاهش اثر ضد انعقادی و نیاز به افزایش مقدار وارفارین کنترل INR و قطع SJW. ردیابی دقیق INR که ممکن است با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار مصرف
وارفارین نیاز به تنظیم داشته باشد.
۴ سیکلوسپورین سطوح خونی کاهش یافته با خطر رد پیوند کنترل سطوح خونی سیکلوسپورین و قطع SJW.
ممکن است سطوح سیکلوسپورین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار سیکلوسپورین
نیاز به تنظیم داشته باشد.
۵ ضدآبستنی‌های
خوراکی سطوح خونیی کاهش یافته، همراه با
خطر آبستنی ناخواسته و پیشرفت غیرمنتظره خونریزی قطع
SJW
۶ داروهای
ضدتشنج (کاربامازپین، فنوباربیتون، فنی تویین) سطوح
خونی کاهش یافته همراه با خطر وقوع حملات کنترل
سطوح داروهای ضدتشنج و قطع SJW. ممکن است سطوح داروهای
یاد شده با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار داروی ضدتشنج نیاز به تنظیم
دقیق داشته باشد.
۷ دیگوکسین سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل
ریتم (نواخت) قلب یا اختلال در کار قلب کنترل
سطوح دیگوکسین و قطع SJW. ممکن است سطوح دیگوکسین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار دیگوکسین نیاز به تنظیم داشته باشد.
۸ تئوفیلین سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل تنگی نفس
یا محدودیت مزمن جریان هوا کنترل سطوح
تئوفیلین و قطع SJW. ممکن است سطوح تئوفیلین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار تئوفیلین نیاز به تنظیم داشته باشد.
۹ تریپتانها
(sumatriptan, naratriptan, rizatriptan, zolmitriptan) اثرات افزایش یافته سروتوژنیک (وابسته به سروتونین)
همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر) قطع
SJW
۱۰ بازدارنده‌های
انتخابی بازجذب سروتونین (سیتالوپرام، فلوکستین، فلوکسامین، پاروکستین، سرترالین) اثرات افزایش یافته سروتوژنیک (وابسته به
سروتونین) همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر) قطع SJW
خواص ضد افسردگی[ویرایش]
قدرت این دارو گیاهی در مقابله با افسردگی‌های خفیف تا متوسط
و برخی موارد ماژور هم میزان با داروی‌های شیمیایی ذکر گردیده است اما مقالاتی هم وجود
دارد که این موضوع را رد می‌کند.[۱۳] از خواص دیگر این دارو، درمان دردهای دوران قاعدگی
میباشد.[۱۴]
منابع[ویرایش]
مظفریان، ولی‌الله. فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی،
فارسی. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۵. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
[نمایش] ن ب و
گیاهان دارویی و ادویه‌جات
رده‌ها: آگونیست‌های گیرنده پرگنان ایکس ضدافسردگی‌هاگل‌های
هزارچشم گل‌هاگونه‌های مهاجم در کالیفرنیا گیاگان استونی گیاگان بریتانیاگیاگان لبنان
گیاهان باغی اروپاگیاهان توصیف شده در ۱۷۵۳ (میلادی)گیاهان دارویی گیاهان در اروپا
مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز
ویکی
////////////
به عربی عرن مثقوب:
عرن مثقوب هايبيريكم بيرفراتم (العرن المثقوب) و تعرف باسم:
نبتة القديس يوحنا المثقبة،[1] ونبتة القديس يوحنا الشائعة، ونبتة القديس يوحنا.[1]
هي كاسيات البذور من الجنس عرن، وتعتبر عشبة طبية لها فعالية ضد الاكتئاب،وخواص قوية
مضادة للإلتهابات بحيث أنها مانع لأنزيم أراكيدونيت 5-ليبوكسيجينيز ومانعة لأنزيم كوكس-1.[2][3][4]
في العادة استخدام مصطلح "نبتة القديس يوحنا" يمكن أن يشير إلى أي صنف من
أصناف الجنس هايبيريكم. لذلك، يطلق أحياناً على هايبيريكم بيرفراتم اسم نبتة القديس
يوحنا الشائعة أو نبتة القديس يوحنا المثقبة لتمييزها عن غيرها. تدعم الدراسات استخدام
نبتة القديس يوحنا كعلاج للاكتئاب لدى الإنسان.[4] في استعراض ل(29) تجربة سريرية عام
2008 من قبل تعاون كوتشرين، تم التوصل إلى أنها تتفوق على الدواء الوهمي في علاج المرضى
الذين يعانون من الإكتئاب الشديد، بحيث أنه بمثل فعالية مضادات الإكتئاب وبعوارض جانبية
أقل. وفقاً للمركز الوطني للصحة التكميلية والتكاملية من المعاهد الوطنية للصحة،أنه
بالرغم من أن الدليل ليس حاسم ولكن النبتة قد تساعد في بعض أنواع الاكتئاب، كما أنها
قد تقلل من فعالية الأدوية الموصفة، وقد تسبب اضطراب عقلي ولكنه أثر جانبي نادر. كما
نبَه المركز الوطني للصحة التكميلية والتكاملية إلى أن الاستخدام المتزامن لنبتة القديس
يوحنا وبعض الأدوية المعينة قد يؤدي الى حالة خطيرة تهدد بحياة الإنسان ويرتفع فيها
مستوى الناقل العصبي سيروتونين "مادة كيميائية في الدماغ التي تستهدفها مضادات
الاكتئاب" . النبتة قد تكون سامة للخيول والأغنام والماشية إذا تم ابتلاعها بكميات
كبيرة. كانت نبتة هايبيريكم بيرفراتم في الأصل تنمو في أوروبا[5]، ولكنها انتشرت إلى
جميع أنحاء العالم كصنف نبات غازي، بما في ذلك المناطق المعتدلة وشبه الاستوائية في
تركيا ، أوكرانيا ، روسيا ، الشرق الأوسط ، الهند ،كندا ، والولايات المتحدة والصين
.
///////////////
به آذری عادی داذی:
///////////
به تاجیکی:
Чойкаҳак– Hypericum perforatum (Зверобой продырявленный).
Чойкаҳак – растании бисёрсола
буда, баландиаш то 1 метр мешавад.
//////////////
به ترکی استانبولی ساری قنطارون:
Sarı kantaron (Hypericum perforatum), Kılıç otu, Mayasıl otu ve Koyunkıran olarak da bilinir, sarı kantarongiller (Hypericaceae) familyasına dahil bir bitki türü.
Esas
olarak dünyanın birçok yerinde bulunan bir bitkidir. Avrupa'da tarla, yol ve orman kenarlarında kendiliğinden yetişen bitki Kuzey Amerika'ya da uyum sağlamış ve
doğal olarak kırlarda yetişmeye başlamıştır.
///////////////
Hypericum perforatum
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Hypericum perforatum
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
H. perforatum
|
Hypericum
perforatum, known as perforate St John's-wort,[1] common Saint
John's wort and St John's wort (/ˈsɪndʒənzwɜːrt/ sin-jənz-wurt),[note 1] is a flowering plant in the family Hypericaceae. The common name
"St John's wort" may be used to refer to any species of the
genus Hypericum. Therefore, Hypericum
perforatum is sometimes called "common St John's wort" or
"perforate St John's wort" in order to differentiate it. It is
a medicinal
herb with antidepressant activity and potent
anti-inflammatory properties as an arachidonate 5-lipoxygenase inhibitor and COX-1 inhibitor.[3][4][5]
Contents
[hide]
Translucent dots of glandular tissue on the
leaves
Hypericum
perforatum is
native to parts of Europe and Asia[6] but has spread
worldwide as a cosmopolitan invasive weed, including to temperate
regions of India, China, Canada, Africa, and the United States.
The
common name "St John's wort" comes from its traditional flowering and
harvesting on St John's Day, 24 June. The genus name Hypericum is
derived from the Greek words hyper (above)
and eikon (picture), in reference to the tradition of hanging
plants over religious icons in the home during
St John's Day, to ward off evil.
Perforate
St John's wort is a herbaceous perennial plant with extensive,
creeping rhizomes. Its stems are erect,
branched in the upper section, and can grow to 1 m high. It has opposite, stalkless, narrow, oblong leaves that are
1–2 cm long.[7]:176 The leaves are
yellow-green in color, with scattered translucent dots of glandular tissue.[8] The dots are
conspicuous when held up to the light, giving the leaves the 'perforated' appearance
to which the plant's Latin name refers. The
flowers measure up to 2.5 cm across, have five petals, and are colored
bright yellow with conspicuous black dots.[9]:339 The flowers appear
in broad cymes at the ends of the
upper branches, between late spring and early to mid summer. The sepals are pointed, with
black glandular dots. There are many stamens, which are united at the
base into three bundles. The pollen grains are ellipsoidal.[2]
When
flower buds (not the flowers themselves) or seed pods are crushed, a
reddish/purple liquid is produced.[10]
St
John's wort reproduces both vegetatively and sexually. It thrives in areas with
either a winter- or summer-dominant rainfall pattern; however, distribution is
restricted by temperatures too low for seed germination or seedling survival.
Altitudes greater than 1500 m, rainfall less than 500 mm, and a daily mean
temperature greater than 24 degrees C are considered limiting thresholds.[who?] Depending on
environmental and climatic conditions, and rosette age, St John's wort will
alter growth form and habit to promote survival. Summer rains are particularly
effective in allowing the plant to grow vegetatively, following defoliation by
insects or grazing.
Although Hypericum
perforatum is grown commercially in some regions of south east Europe,
it is listed as a noxious weed in more than twenty
countries and has introduced populations in South and North America, India, New Zealand, Australia, and South Africa.[11] In pastures, St
John's wort acts as both a toxic and invasive weed. It replaces native plant communities and forage vegetation to the
extent of making productive land nonviable[12] or becoming
an invasive species in natural habitats and ecosystems. Ingestion by livestock
such as horses, sheep, and cattle can cause photosensitization, central nervous
system depression, spontaneous abortion or death.[12][13] Effective
herbicides for control of Hypericum include 2,4-D, picloram, and glyphosate. In western North America three beetles Chrysolina quadrigemina, Chrysolina hyperici and Agrilus hyperici have been
introduced as biocontrol agents.[14]
Full plant
Seedlings
Fruit
Blossom
Studies
have supported the efficacy of St John's wort as a treatment for depression in humans.[5][15] A 2015
meta-analysis review concluded that it has superior efficacy to placebo in
treating depression; is as effective as standard antidepressant pharmaceuticals
for treating depression; and has fewer adverse effects than other
antidepressants. The authors concluded that it is difficult to assign a place
for St. John's wort in the treatment of depression owing to limitations in the
available evidence base, including large variations in efficacy seen in trials
performed in German-speaking relative to other countries.[16] It is proposed that
the mechanism of action of St. John's wort is due to the inhibition of reuptake
of certain neurotransmitters.[2]
A
2008 Cochrane review of 29 clinical
trials concluded that it was superior to placebo in patients
with major depression, as effective as
standard antidepressants and had fewer side-effects.[17] According to the
National Center for Complementary and Integrative Health (NCCIH) of the National Institutes of Health, it "may help some
types of depression, though the evidence is not definitive"; can limit the
efficacy of prescription medicines; and psychosis can occur as a rare
side effect. The NCCIH notes that combining St John's wort with certain
prescription antidepressants can lead to a "potentially life-threatening
increase of serotonin," a brain chemical targeted by antidepressants.[18] A 2016 review came
to the same conclusions as the 2008 Cochrane review, but noted that the quality
of evidence in regards to both effectiveness and incidence of adverse effects
was reduced relative to that for conventional antidepressants.[19]
In Germany, St. John's wort is
sometimes prescribed for mild to moderate depression, especially in children
and adolescents.[20][21]
St
John's wort is generally well tolerated, with an adverse effect profile similar
to placebo.[22] Commonly reported
adverse effects include gastrointestinal symptoms (nausea, abdominal pain, loss of appetite, and diarrhea), dizziness, confusion, fatigue, sedation, dry mouth, restlessness, and headache.[23][24][25] The organ systems
associated with adverse drug reactions to St John's wort and fluoxetine (a SSRI) have a
similar incidence profile;[26] most of these
reactions involve the central nervous system.[26] St John's wort also
decreases the levels of estrogens, such as estradiol, by speeding up its metabolism,
and should not be taken by women on contraceptive pills as it upregulates
the CYP3A4 cytochrome of the P450 system in the liver.[27]
St
John's wort may rarely cause photosensitivity. This can lead to visual
sensitivity to light and to sunburns in situations that would not normally
cause them.[22]
St.
John's wort has interactions with medications such as SSRI antidepressants, warfarin, and birth control. Combining both St
John's wort and SSRI antidepressants could lead to increased serotonin levels
causing serotonin syndrome.[29]Combining estrogen
containing oral contraceptives with St John's wort can lead to decreased
efficacy of the contraceptive and eventually unplanned pregnancies.[30] St. John's wort has
been known to decrease the blood concentrations of immunosuppressants (Cyclosporine & Tacrolimus), sedatives (Midazolam & Alprazolam), anticoagulants (Phenprocoumon), chemotherapy drugs (Irinotecan) and other medications.[31] These are just a
few of the drug interactions that St John's wort possesses. It is also known to
decrease the efficacy of HIV medications, cholesterol medications, as well as
transplant medications.[32]
Consumption
of St. John's wort is discouraged for those with bipolar disorder. There is concern that
people with bipolar depression taking St. John's wort may be at a higher risk
for mania.[33]
St
John's wort has been shown to cause multiple drug interactions through induction of the cytochrome P450 enzymes CYP3A4 and CYP1A2. This drug-metabolizing
enzyme induction results in the increased metabolism of certain drugs, leading
to decreased plasma concentration and potential clinical effect.[34] The principal
constituents thought to be responsible are hyperforin and amentoflavone. There is strong
evidence that the mechanism of action of these interactions is activation of
the pregnane X receptor.[35]
St
John's wort has also been shown to cause drug interactions through the induction of the P-glycoprotein efflux transporter.
Increased P-glycoprotein expression results in decreased absorption and
increased clearance of certain drugs, leading to lower plasma concentrations
and impaired clinical efficacy.[36]
|
Examples of drugs whose effectiveness may be reduced by St.
John's wort
|
|
|
Class
|
Drugs
|
|
Statins (cholesterol-reducing medications)
|
|
|
Others
|
|
In
combination with other drugs that may elevate 5-HT (serotonin) levels
in the central nervous system (CNS), St John's
wort may contribute to serotonin syndrome, a potentially life-threatening
adverse drug reaction.[37]
|
Drugs that may contribute to serotonin syndrome with St John's
wort
|
|
|
Class
|
Drugs
|
|
5-HT1 agonists
|
|
|
Psychedelic drugs
|
|
|
Others
|
|
St.
John's wort, similarly to other herbs, contains a whole host of different
chemical constituents that may be pertinent to its therapeutic effects.[38] Hyperforin and adhyperforin, two phloroglucinol constituents of St
John's wort, are TRPC6receptor agonists and, consequently,
they induce noncompetitive reuptake inhibition of monoamines (specifically, dopamine, norepinephrine, and serotonin), GABA, and glutamate when they activate
this ion
channel.[15][39][40] In humans, the
active ingredient hyperforin is also an
inhibitor of PTGS1, arachidonate 5-lipoxygenase, SLCO1B1 and an inducer
of cMOAT.[39][40][41] Hyperforin is also
a anti-inflammatory compound with anti-angiogenic, antibiotic, and neurotrophic properties.[39][40][41] Hyperforin also has
an antagonistic effect on NMDA receptors, a type of glutamate
receptor.[40] Moreover, St John's
wort is known to downregulate the β1 adrenoceptor and upregulate postsynaptic 5-HT1A and 5-HT2A receptors, both of
which are a type of serotonin receptor.[15] Other compounds may
also play a role in St John's wort's antidepressant effects. Such compounds
include: oligomeric procyanidines, flavonoids (quercetin), hypericin, and pseudohypericin.[15][42][43][44]
In
large doses, St John's wort is poisonous to grazing livestock (cattle, sheep,
goats, horses).[12] Behavioural signs
of poisoning are general restlessness and skin irritation. Restlessness is
often indicated by pawing of the ground, headshaking, head rubbing, and
occasional hindlimb weakness with knuckling over, panting, confusion, and
depression. Mania and hyperactivity may also result, including running in
circles until exhausted. Observations of thick wort infestations by Australian
graziers include the appearance of circular patches giving hillsides a 'crop
circle' appearance, it is presumed, from this phenomenon. Animals typically
seek shade and have reduced appetite. Hypersensitivity to water has been noted,
and convulsions may occur following a knock to the head. Although general
aversion to water is noted, some may seek water for relief.
Severe
skin irritation is physically apparent, with reddening of non-pigmented and
unprotected areas. This subsequently leads to itch and rubbing, followed by
further inflammation, exudation, and scab formation.
Lesions and inflammation that occur are said to resemble the conditions seen
in foot and mouth disease. Sheep have been
observed to have face swelling, dermatitis, and wool falling off due to
rubbing. Lactating animals may cease or have reduced milk production; pregnant
animals may abort. Lesions on udders are often apparent.
Horses may show signs of anorexia, depression(with a comatose state),
dilated pupils, and injected conjunctiva.
&&&&&&&
دارصینی
بفتح دال و الف و راء و کسر صاد مهملتین و سکون یاء مثناه
تحتانیه و کسر نون و یا معرب دارچینی فارسی است و دار بفارسی بمعنی درخت و چوب است
و بیونانی آن را افتیمون و بسریانی مرسلون نامند
ماهیت آن
پوست شاخهای درختی است که منبت آن جزیرۀ سیلان که سراندیپ نیز
نامند و شمالی آنست تا کوکن که جزیره ایست از جزائر دکهن و زیرباد و آنچه در اصل
سیلان می شود بسیار خوب تندبو تندطعم و سرخرنک و شیرین و قلمهای آن باریک و نازک و
بسیار درهم پیچیده و بلند تا دو سه ذرع و راست خصوص که از شاخهای نورستۀ آن جدا
شده باشد و از سیلان کذشته بتدریج ضخیم و کم طعم و کم بو و قلمهای آن کوچک می شود
و آنچه تا کلیج و انجن و بندر کوچی می شود آن را نیز دارچینی می نامند و لیکن
بخوبی سیلانی نیست و از کوچی کذشته تا کوکن بتدریج ضخیم و لعابی می شود و آنچه
ضخامت آن کم است قرله و ضخیم آن را سلیخه و بهندی هر دو رانج نامند و در جزیرۀ کوه
ملاخه نیز چیزی ضخیم بد طعم کریه الرائحه تندبو قریب ببوی فسافس می شود و از بعضی
ثقه شنیده شده که در جزائر شهر ناو که در عرض سی و کسری از درجات ارض جدید جنوبی
خط استوای واقع است نیز دارچینی خوب مانند سیلانی بهم می رسد و لیکن بقدری کمی و
بکثرت و وفور سیلانی نیست و در بلاد دیکر هیچ جا بهم نمی رسد و درخت آن بقدر دو
نیم قامت مانند درختهای کوهی و جنکلی است کجواج و شاخهای آن پهن بعضی بزمین افتاده
و برک آن شبیه ببرک ساذج هندی بید و از برک بید اندک عریضتر و کوتاه تر و کل و ثمر
آن فی الجمله شبیه بحب بلسان و طعم و رائحۀ آن قریب بطعم و رائحه دارچینی و دستور
اخذ آن آنست که هر سال شاخهای کهنه درخت آن را می برند و چون شاخهای تازه روئید و
بلند شد نزدیک برسیدکی و سخت شدن آن را از طول شق می کنند و چند روز می کذارند چون
پوست آن بسبب تابش آفتاب جدا و پیچیده شد اخذ می نمایند بهترین آن سیلانی باوصاف
مذکوره است و از شخصی ثقه مسموع کشت که در جوف چوب درخت آن قدری کافور می باشد و
اخذ می نمایند و ریشهای درخت آن را نیز در آب جوش داده از ان کافور بعمل می آورند
طبیعت آن
در آخر دوم کرم و خشک و قوت آن تا پانزده سال باقی می ماند
افعال و خواص آن
بغایت ملطف و مفتح و مفرح نفس و منضج عفونت اخلاط و تریاق سموم
حیوانی و نباتی و معدنی و حافظ قوتهای نفسانی و حیوانی و طبیعی و جالی باصره و
محلل ریاح و مواد بارده و مجفف رطوبات دماغی و نزلات باردۀ رطبه و امراض بارده دماغیه
و مدر بول و حیض و مسقط جنین و مقوی باه و جهت خفقان و وحشت و وسواس و جنون و
تقویت اعضای رئیسه و معده و جکر و رفع بدبوئی دهان و سرفۀ رطوبی و ربو و تصفیه صوت
که از بلغم غلیظ باشد و رفع رطوبات لزجۀ ناخسۀ قصبۀ رئه و حنجره و تنقیه صدر از
انها و تفتیح سده جکر و استسقا و عفونت زخمها و سموم هوام بارده از عقرب و غیره
شربا و ضمادا و شما و حمولا و ذرورا اعضاء الراس طلای آن بر پیشانی و صدغین جهت
صداع بارد و بدستور روغن و عطر آن العین طلای آن بر پلک چشم جهت اختلاج آن و
اکتحال آن جهت تقویت باصره و رسانیدن اثر ادویه بطبقات عین اعضاء الغذاء و غیرها
آشامیدن مطبوخ آن با سرکه و مصطکی جهت فواق رطوبی و با پوست هلیلۀ کابلی جهت
استسقای لحمی و زقی و ضماد آن جهت رعشه و دفع لرز تپهای بلغمی و سوداوی و دانۀ
بواسیر و تسکین وجع آن و لسع عقرب و طلای ممضوغ آن بر حشفه جهت التذاذ جماع و لطوخ
آن با عسل جهت بثور لبنیه و کلف و با سرکه نیز مضر محرورین و مصدع و مضر مثانه
مصلح آن کثیرا و اسارون مقدار شربت آن از دو درم تا پنج درم بدل آن در تحلیل و
تلطیف و تقویت اعضا مثل وزن آن ابهل و کبابه و در اصلاح ادویه سلیخه و در باه
خولنجان است دهن آن بسیار کرم و خشک تا سوم
افعال و خواص آن
جهت رعشه و ثقل سر و صداع بارد و اوجاع ارحام شربا و طلاء و
بتنهائی و یا با پیه و زیت و موم و زردۀ بیضۀ مرغ و عرق آن سریع الاثرتر از جرم آن
قطور آن جهت ثقل سامعه و آشامیدن آن جهت تقویت هاضمه و تحلیل ریاح معده و یرقان و
بواسیر نافع و جوارش دارچینی و حب و حسو و حلوا و دوا و دهن و سفوف و عرق و عطر آن
در قرابادین ذکر یافت
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////
دارصینی . (اِ مرکب ) معرب دارچینی : و
از این ناحیه (چین ) حریر و پرند و خاوجیر چینی و دیبا و غضاره و دارصینی و... خیزد.
(حدود العالم ). رجوع به دارچین و دارچینی شود.
//////////
دارچین . (اِ مرکب ) شاخهای درختی است
که منبع آن جزیره سیلان است . چوبی است معروف
، سرخ رنگ ، که در طعم شیرین و تندمیباشد و آن را قلم دارچینی نیز می گویند زیرا که
ماناست بقلم در طول . || پوست درخت دارچین که آن را میکوبند و بصورت گردی در غذا میریزند.
|| یکی از اجزای روغن مقدس است که باید خیمه و آلات آن را بتوسط آن مسح نمایند. (قاموس
کتاب مقدس ).
////////////
22 (253). دارصـــــــینی، dār-sīnī ، در
فــــــــــارسی دارچینی، dār-čīnī ، (Laurus cinnamomum, Cinnamomum tamala). در عربی sadāj [چنین در متن!] نیز گویند. در سنسکریت، tvaca.
بهشناخت دو سویه ایران و چین باستان
(ساینو-ایرانیکا)
/////////////
درخت دارچین (نام علمی: Cinnamomum verum) نام یک گونه از تیره
برگ‌بوئیان است.
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Cinnamomum verum»، ویکی‌پدیای انگلیسی،
دانشنامه آزاد (بازیابی در ۳۰ آوریل ۲۰۱۶).
ویکی
////////////////
به عربی قرفه حقیقیه:
القرفة الحقيقية، القرفة السيلانية أو
السرلانكية (الاسم العلمي: Cinnamomum verum) وهي شجرة صغيرة دائمة الخضرة تنتمي لفصيلة الغارية،
موطنها الأصلي سريلانكا. وهي من بين الأنواع الأخرى التي يستخدم لحائها الداخلي كتوابل
مثل القرفة المعروفة.
مراجع[عدل]
^ "The Plant List: A Working
List of All Plant Species". اطلع عليه بتاريخ February 26, 2014.
////////////////
به آذری:
Cinnamomum
verum (lat. Cinnamomum verum) - dəfnəkimilər fəsiləsinin darçın ağacı cinsinə
aid bitki növü.
///////////
به بهاسای اندونزی کایو مانیس:
Kayu manis (Cinnamomum verum, sin. C.
zeylanicum) ialah sejenis pohonpenghasil rempah-rempah. Termasuk ke dalam jenis rempah-rempah yang
amat beraroma, manis, dan pedas. Orang biasa menggunakan rempah-rempah dalam
makanan yang dibakar manis, anggur panas.
Kayu manis adalah
salah satu bumbu makanan tertua yang digunakan manusia. Bumbu ini digunakan di Mesir
Kuno sekitar
5000 tahun yang lalu, dan disebutkan beberapa kali
di dalam kitab-kitab Perjanjian
Lama.
Kayu manis juga secara
tradisional dijadikan sebagai suplemen untuk berbagai penyakit, dengan dicampur madu, misalnya untuk pengobatan penyakit radang sendi, kulit, jantung, dan perut kembung.
/////////////
Cinnamomum verum
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Cinnamomum verum
|
|
|
Cinnamomum verum foliage and flowers
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
C. verum
|
|
·
Camphorina cinnamomum (L.) Farw.
·
Cinnamomum alexei Kosterm.
·
Cinnamomum aromaticumJ.Graham
·
Cinnamomum barthii Lukman.
·
Cinnamomum bengalenseLukman.
·
Cinnamomum biafranumLukman.
·
Cinnamomum bonplandiiLukman.
·
Cinnamomum boutonii Lukman.
·
Cinnamomum capense Lukman.
·
Cinnamomum cayennenseLukman.
·
Cinnamomum cinnamomum (L.) H.Karst. nom. inval.
·
Cinnamomum commersoniiLukman.
·
Cinnamomum cordifoliumLukman.
·
Cinnamomum decandolleiLukman.
·
Cinnamomum delessertiiLukman.
·
Cinnamomum ellipticum Lukman.
·
Cinnamomum erectum Lukman.
·
Cinnamomum humboldtiiLukman.
·
Cinnamomum iners Wight nom. illeg.
·
Cinnamomum karrouwa Lukman.
·
Cinnamomum leptopus A.C.Sm.
·
Cinnamomum leschenaultiiLukman.
·
Cinnamomum madrassicumLukman.
·
Cinnamomum maheanumLukman.
·
Cinnamomum mauritianumLukman.
·
Cinnamomum meissneriLukman.
·
Cinnamomum ovatum Lukman.
·
Cinnamomum pallasii Lukman.
·
Cinnamomum pleei Lukman.
·
Cinnamomum pourretii Lukman.
·
Cinnamomum regelii Lukman.
·
Cinnamomum roxburghiiLukman.
·
Cinnamomum sieberi Lukman.
·
Cinnamomum sonneratiiLukman.
·
Cinnamomum vaillantii Lukman.
·
Cinnamomum variabile Lukman.
·
Cinnamomum wolkensteiniiLukman.
·
Cinnamomum zeylanicumBlume
·
Cinnamomum zollingeri Lukman.
|
|
Cinnamomum
verum,[2] called true
cinnamon tree or Ceylon cinnamon treeis a small evergreen tree belonging to the
family Lauraceae, native to Sri Lanka.[3] Among other
species, its inner bark is used to make cinnamon.
The
old botanical synonym for the tree—Cinnamomum zeylanicum—is derived
from Sri
Lanka's
former name, Ceylon.[4] Sri Lanka still
produces 80–90% of the world's supply of Cinnamomum verum, which is
also cultivated on a commercial scale in the Seychelles and Madagascar.[5]
Cinnamomum
verum trees
are 10–15 metres (32.8–49.2 feet) tall. The leavesare ovate-oblong in shape and
7–18 cm (2.75–7.1 inches) long. The flowers, which are arranged
in panicles, have a greenish color
and a distinct odor. The fruit is a purple
1-cm drupe containing a
single seed.[citation needed]
Contents
[show]
·
Type 1 Sinhala: Pani
Kurundu (පැණි කුරුඳු), Pat Kurundu (පත් කුරුඳු) or Mapat Kurundu (මාපත් කුරුඳු)
·
Type 2 Sinhala: Naga
Kurundu (නාග කුරුඳු)
·
Type 3 Sinhala: Pani
Miris Kurundu (පැණි මිරිස් කුරුඳු)
·
Type 4 Sinhala: Weli
Kurundu (වැලි කුරුඳු)
·
Type 5 Sinhala: Sewala
Kurundu (සෙවල කුරුඳු)
·
Type 6 Sinhala: Kahata
Kurundu (කහට කුරුඳු)
·
Type 7 Sinhala: Pieris
Kurundu (පීරිස් කුරුඳු)
Leaves of the Cinnamomum
verum plant.
Leaves of the Cinnamomum
verum plant.
Bark, powder and dried
flowers from Cinnamomum verum plant.
2. Jump up^ "NCBI - Cinnamomum
verum". National Center for Biotechnology Information.
Retrieved 4 October 2016.
3. Jump up^ "Cinnamon". Encyclopaedia
Britannica. 2008. (species Cinnamomum zeylanicum), bushy evergreen tree of
the laurel family (Lauraceae) native to Bangladesh,
Sri Lanka (Ceylon), the neighboring Malabar coast of India, and Myanmar
(Burma), and also cultivated in South America and the West Indies for the spice
consisting of its dried inner bark. The bark is widely used as a spice due to its distinct
odor.
5. Jump up^ Iqbal, Mohammed
(1993). "International trade
in non-wood forest products: An overview". FO: Misc/93/11 -
Working Paper. FOOD AND AGRICULTURE ORGANIZATION OF THE UNITED NATIONS.
Retrieved November 12, 2012.
6. Jump up^ http://www.exportagridept.gov.lk/web/index.php?option=com_content&view=article&id=128&Itemid=159&lang=en
Mathew,
Sindhu; Abraham, Emilia (March 2006). "Studies on the antioxidant
activities of cinnamon (Cinnamomum verum) bark extracts, through various in
vitro models". Food Chemistry. 94 (4): 520. doi:10.1016/j.foodchem.2004.11.043.
