خاماسوقی
بفتح خاء معجمه و الف و فتح میم و الف و ضم سین مهمله و سکون واو
و کسر قاف و یا لغت یونانی است و خاما بمعنی زمین و سوقی بمعنی انجیر است یعنی انجیر
زمینی
ماهیت آن
نباتی است بی ساق و بیکل و شاخهای آن بقدر چهار انکشت و منبسط بر
روی زمین و پر شیر و برک آن در زیر شاخ آن رسته شبیه ببرک عدس و در زیر برک ثمری مستدیر
و بیخ آن باریک و در ابار ماه رومی می رسد منبت آن سنکستان و مواضع خشک و در مصر خصوصا
عین الشمس بسیار
طبیعت آن
کرم و خشک در اوائل سوم
افعال و خواص آن
بسیار حاد و جالی و حریف العین اکتحال آن
با عسل جهت رفع آثار قرحۀ چشم و ظلمت بصر و ابتدای نزول آب البواسیر
خوردن قدری قلیل آن با نان مسقط دانۀ بواسیر المعده آشامیدن مطبوخ آن ملین بطن و بدستور
لبن آن و لیکن با خطر الثآلیل و السم و الاورام و غیرها ضماد شاخ و بدستور طلای شیر
آن بر ثآلیل منکوب که مسماریه نامند و سائر انواع ثآلیل و خیلان و کزیدن عقرب و اورام
بلغمی و قلع آثار ضرب سیلی بر جبهه و غیر آن و بدستور طبیخ آن و چون اغصان آن را بکوبند
و بر اورام بلغمیه و ثآلیل هر نوع که باشد ضماد نمایند تحلیل دهد الرحم حمول سائیدۀ
آن با شراب جهت تسکین وجع رحم نافع مضر سینه مصلح آن کثیرا مقدار شربت آن تا یک قیراط
است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
/////////
خاماسوقی . (معرب ، اِ) ۞ نام گیاهی است . در تحفه حکیم
مومن آمده است : «خاما»بیونانی بمعنی «زمین » و «سوقی » بمعنی «انجیر» است وآن نباتی
است بی ساق و بی گل و شاخهای او پرشیر و بقدر چهار انگشت و منبسط بر روی زمین بهیات
استداره و برگش شبیه به برگ عدس و در نحت برگ ثمر مستدیری و بیخش باریک . در سیم گرم
و خشک و تند و جالی و ملین طبع و مسهل اخلاط غلیظه و خوردن قدر قلیل او با نان مسقط
بواسیر و ضماد شاخ و طلای شیر او جهت اسقاط اقسام ثآلیل و خیلان و گزیدن عقرب و اورام
بلغمی و اکتحال او با عسل جهت رفع آثار قرحه
چشم و ظلمت بصر و ابتداء نزول آب و حمول او با شیر آب جهت درد رحم نافع و مضرسینه
و مصلحش کتیرا و قدر شربتش یک قیراط است . (از تحفه حکیم مومن ). رجوع به ضریر انطاکی ص 139 شود.
//////////
خاماسوقی
اشاره
در کتب طب سنتی و در بازار دارویی با نامهای
«خاماسوقی» و «تین الارض» است.
خاماسوقی لغت یونانی است. خاما به معنای
زمین و سوقی به معنای انجیر است یعنی انجیر زمینی. به فرانسویEuphorbe monnoyer و به انگلیسیSpurge وCarenated annual
spurge گفته می‌شود. گیاهی است از خانواده فرفیونEuphorbiaceae نام علمی آنEuphorbia
chamaesyce L
. و مترادفهای آنEuphorbia canescens L . وChamaesyce vulgaris Porkh . است.
مشخصات
گیاهی است کوچک شاخه و برگهای آن روی زمین
گسترده و مملو از شیرابه.
برگهای آن خیلی کوچک بیضی در ابتدا باریک
و در انتها قوسی و پهن است. گلهای آن کوچک قرمز و در طول تابستان ظاهر می‌شود.
این گیاه در اراضی خشک و سنگزار و اراضی
بایر و همچنین در سواحل دریاها و در جنگلهای بلوط کم ارتفاع در نواحی مدیترانه، ترکیه،
ایران و مصر «در عین الشمس نزدیک قاهره) می‌روید. در ایران در مناطق شمال ایران در
گیلان، رودبار، گرگان در مینودشت و در بختیاری در گوتوند، بازوفت و بین اصفهان و شیراز
و در مکران در هرویان و اطراف تهران، کرج، کردستان و در اطراف تبریز سنگلاخهای سائین‌قلعه
و خراسان به‌طور خودرو
معارف گیاهی، ج4، ص: 284
دیده می‌شود.
خواص- کاربرد
خاماسوقی از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب
سنتی خیلی گرم و خیلی خشک است. از نظر خواص خیلی گرم و تند است. اگر گرد ساییده آن
با عسل مخلوط و به چشم مالیده شود برای رفع آثار زخم چشم و رفع کمی دید و آغاز شروع
آب آوردن (آب مروارید) نافع است. خوردن مقدار کمی از آن با نان دانه بواسیر را می‌اندازد.
خوردن پخته آن ملین مزاج است. خوردن شیرابه آن مسهل است ولی خیلی خطرناک است. ضماد
شاخه‌های آن و مالیدن شیرابه آن بر زگیل و میخچه نافع است و ورمهای بلغمی را تحلیل
می‌برد و همین‌طور ضماد و مالیدن پخته شاخ و برگ آن. اگر شکوفه‌های آن را بکوبند و
بر ورمهای بلغمی و زگیل بمالند و ضماد کنند تحلیل می‌برد. شیاف ساییده گیاه با شراب
برای تسکین درد رحم مفید است. مضر سینه است و از این نظر باید با کتیرا خورده شود.
مقدار خوراک آن حد اکثر تا 2 دسی گرم است. چون این گیاه سمّی است مصرف آن باید زیر
نظر پزشک باشد.
معارف گیاهی، ج4، ص: 285
///////////
الفربيون الحلبلوبي (باللاتينية: Euphorbia
chamaesyce)
نوع نباتي يتبع جنس الفربيون من الفصيلة اللبنية.
الموئل والانتشار[عدل]
ينتشر في بلاد الشام وتركيا[1].
مرادفات للاسم العلمي[عدل]
(باللاتينية: Anisophyllum chamaesyce
(L.) Haw.)
(باللاتينية: Chamaesyce chamaesyce (L.)
Hurus., des. inval.)
(باللاتينية: Tithymalus chamaesyce (L.)
Moench)
(باللاتينية: Anisophyllum vaticanum
Gand., des. inval.)
(باللاتينية: Chamaesyce canescens (L.)
Prokh.)
(باللاتينية: Chamaesyce libassii
(Lojac.) Giardina & Raimondo)
(باللاتينية: Chamaesyce massiliensis
(DC.) Galushko)
(باللاتينية: Chamaesyce vulgaris Prokh.)
(باللاتينية: Ditritea rotundifolia Raf.)
(باللاتينية: Euphorbia canescens L.)
(باللاتينية: Euphorbia libassii Lojac.)
(باللاتينية: Euphorbia massiliensis DC.)
(باللاتينية: Euphorbia perforata Tineo
ex Lojac., nom. illeg.)
(باللاتينية: Euphorbia pinnulosa Lojac.)
(باللاتينية: Euphorbia prostrata Burch.
ex Hemsl., des. inval.)
(باللاتينية: Euphorbia vaticana Gand.)
(باللاتينية: Tithymalus nummularius Lam.)
(باللاتينية: Xamesike palestina Raf.)
(باللاتينية: Xamesike vulgaris Raf.)
(باللاتينية: Xamesike xamobala Raf.)
(باللاتينية: Chamaesyce canescens subsp.
glabra (Roep.) Soják)
(باللاتينية: Chamaesyce canescens subsp.
massiliensis (DC.) Soják)
(باللاتينية: Chamaesyce vulgaris subsp.
massiliensis (DC.) Benedí & Orell)
(باللاتينية: Euphorbia chamaesyce var.
canescens (L.) Boiss.)
(باللاتينية: Euphorbia chamaesyce var.
glabra Roep.)
(باللاتينية: Euphorbia chamaesyce var.
glabriuscula Lange)
(باللاتينية: Euphorbia chamaesyce var.
massiliensis (DC.) Thell.)
(باللاتينية: Euphorbia chamaesyce var.
pilosa Roep.)
مصادر[عدل]
^ قاعدة البيانات الأوروبية-المتوسطية
للنباتات. خريطة انتشار الفربيون الحلبلوبي (بالإنكليزية). تاريخ الولوج 16 آذار
2012.
مشاريع شقيقة في كومنز صور وملفات عن:
فربيون حلبلوبي
أيقونة بوابةبوابة علم النبات
معرفات الأصنوفة
موسوعة الحياة: 1145141 GBIF: 3067869
PlantList: kew-78950 Tropicos:
12803497 ITIS: 513367 ncbi: 1046441
IPNO: 346005-1 AFPD: 106321
Starr 020803-0119 Aleurites
moluccana.jpg
هذه بذرة مقالة عن نبات متعلقة بالفصيلة الفربيونية بحاجة للتوسيع. شارك
في تحريرها.
تصنيفات: أنواع القائمة الحمراء غير المهددةفربيونفربيونيةنباتات
أذربيجاننباتات أرمينيانباتات ألبانيانباتات إسبانيانباتات إستونيانباتات البرتغالنباتات
البوسنةنباتات الجبل الأسودنباتات الشامنباتات المجرنباتات المغرب العربينباتات النمسانباتات
اليوناننباتات تركيانباتات تشيكيانباتات جورجيانباتات روسيانباتات رومانيانباتات سلوفاكيانباتات
سلوفينيانباتات سويسرانباتات صربيانباتات فرنسانباتات كرواتيانباتات لاتفيانباتات ليتوانيانباتات
مقدونيانباتات هولندانباتات وادي النيلنباتات وصفت في 1753
//////////
به آذری:
Euphorbia
chamaesyce (in Persian خاماسوقی، تین الارض، انجیر زمینی) (lat. Euphorbia chamaesyce)
- südləyənkimilər fəsiləsinin südləyən cinsinə aid bitki növü.
/////////
Euphorbia chamaesyce
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Euphorbia chamaesyce
|
|
 |
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
E. chamaesyce
|
Euphorbia
chamaesyce called prostrate spurge(in Persian خاماسوقی،
تین الارض، انجیر زمینی), is an annual plant in the family Euphorbiaceae. It is native to
southern North
America,
and has been introduced and established in other areas of North America and
other countries worldwide.
It
is a prostrate plant, with stems growing along the ground up to 45 cm or
longer. The leaves are oval in shape,
up to one cm long, and arranged in opposite pairs. The flowers are very small,
with four greenish white petals. It grows in sunny locations and a variety of
soils, and is frequently found as a weed in gardens. The seeds are sharply
quadrangular in shape, about 1mm long, and marked with 3 or 4 transverse
ridges.[1]
1. Jump up^ Gleason, A Henry
(1963), The new Britton and Brown illustrated flora of the northeastern
United States and adjacent Canada, 2, p. 485
 |
 |
&&&&&&
خانق الذئب
که قاتل الذئب نیز نامند
ماهیت آن
کیاهی است برک آن شبیه ببرک دلب و تیره تر و کوچکتر از ان و تشریفات
این از ان زیاده و از شاخ آن شاخهای باریک دراز رسته
طبیعت آن
در آخر سوم سرد و خشک
افعال و خواص آن
بالخاصیه کشندۀ کرک است و چون بکوبند و بر کوشت خام بیفشانند و
کرک بخورد بزودی خناق کند و بمیرد و لهذا آن را خانق الذئب نامند و در سائر افعال مانند
خانق النمر است که مذکور می شود و ابن ماسویه آن را اسقیل دانسته و صاحب اختیارات کفته
که بتحقیق خربق سیاه است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////
خانق الذئب . [ ن ِ قُذْ ذِءْب ْ ] (ع
اِ مرکب ) نوعی گیاه سمی است . در اختیارات بدیعی آمده : «قاتل الذئب هم خوانند و در
قوه مانند خانق النمر بود اما مخصوص است به گرگ که وی را زودتر می کشد همچنانکه خانق
النمر مخصوص است به پلنگ خانق الذئب مخصوص است بگرگ و آن بتحقیق خربق سیاه است و طبیعت
آن گرم و خشک در آخر درجه سیم وچون بکوبند
و بر گوشت خام افشانند گرگ چون بخورد بمیرد و این مجرب است ». در تحفه حکیم مومن این گیاه چنین تعریف شده است : «نوعی
از خانق النمر است برگش شبیه به برگ دلب و از او کوچکتر و تیره تر و تشریفات او زیاده
تر و از ساق او شاخهای باریک دراز رسته و بالخاصیة کشنده گرگ است و در سایر افعال مثل خانق النمر، و ابن
ماسویه گوید او اسقیل است ». خال زنگی . کثکی .
///////////
آکونیت
اشاره
در کتب فارسی قدیم و در کتب طب سنتی گونه‌های
مختلف این گیاه را با نامهای «آکونیت»، «آقونیطون»، «بیش»، «خانق الذئب»، «خانق النمر»
و «هلاهل» آورده شده است. به فرانسوی گونه‌های مختلف گیاه راAconit ،Aconit Napel وCasque de Venus و به انگلیسیAconite ،Monkshood وWolfsbane گفته می‌شود. این
گیاهان همه کم‌وبیش سمّی و از خانوادهRanunculaceae و دارای گونه‌های
متعددی است که در زیر به ذکر چند گونه عمده آنها می‌پردازیم:
1.Aconitum ferox Wall . در کتب طب سنتی و
در بازار «بیش» گفته می‌شود.
در بازار دارویی هند نیز بیش و در زبان
سانسکریت «ویشا» نامند. ویشا در اوستا به معنای زهر آمده است. در برخی کتب این گیاه
«هلاهل» ذکر شده است. هلاهل نام کوهی است در مرزهای چین و هند که این گیاهان در آن
ناحیه می‌روید و چون ریشه این گیاه از سمّهای بسیار معروف است آن را «زهر هلاهل» و
در بعضی کتب نام گیاه را نیز هلاهل گفته‌اند. محل رویش این گیاه در دامنه‌های هیمالیای
نپال و در آسام هندوستان می‌باشد.
2.Aconitum napellus L .. در کتب طب سنتی
این گیاه را «آقونیطون» نوشته‌اند. این گیاه را نیز به زبان سانسکریت «ویشا» گویند.
به انگلیسیMonks hood
و به فرانسویAconit Napel وCasque de Venus وCoquelu chon نامیده
معارف گیاهی، ج5، ص: 391
می‌شود. این گیاه دارای گلهای زیبای آبی
استکانی آویزان است و در بعضی از مناطق در گل‌کاری وارد شده و چون شبیه تاج الملوک
است باغبانها آن را نیز تاج الملوک می‌نامند. البته گل تاج الملوک گیاه متفاوت دیگری
است به نامAquilegia vulgaris
که در سایر جلدهای این مجموعه شرح و خواص آن به تفصیل آمده است.
این گونه آکونیت در مناطق معتدل و نواحی
شمالی اروپا، آسیا و امریکای شمالی می‌روید. این گونه بیشتر از سایر گونه‌ها در طب
سنتی مستعمل است.
3.Aconitum chasmanthum Stapf
ex Holmes
////////////
اقونیطون ( در متون طب سنتی خانق الذئب)
تاج الملوک (نام علمی: Aconitum)[۲] نام یک سرده از تیرهٔ آلالگان است. این جنس در ایران سه گونه
گیاه علفی چند ساله دارد.[۳]
محتویات [نهفتن]
۱ نگارخانه
۲ پانویس
۳ منابع
۴ پیوند
به بیرون
نگارخانه[ویرایش]
Aconitum napellus01.jpg
Aconitum-reclinatum01.jpg
Aconitum-uncinatum01.jpg
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا ↑ Jabbour, Florian; Renner,
Susanne S. (2012). "A phylogeny of Delphinieae (Ranunculaceae) shows that
Aconitum is nested within Delphinium and that Late Miocene transition to long
life cycles in the Himalayas and Southwest China coincide with bursts in
diversification". Molecular Phylogenetics and Evolution 62: 928–942.
doi:10.1016/j.ympwv.2011.12.005.
پرش به بالا ↑ مظفریان، فرهنگ نامهای گیاهان
ایران، 12.
پرش به بالا ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Aconitum»، ویکی‌پدیای انگلیسی،
دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۴ آوریل
۲۰۱۶).
منابع[ویرایش]
مظفریان، ولی‌الله. فرهنگ نامهای گیاهان
ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۵. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در
ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اقونیطون موجود است.
اطلاعات
مرتبط در ویکی‌گونه: Aconitum
James Grout: Aconite
Poisoning, part of the Encyclopædia Romana
Photographs of Aconite
plants
USDA Plants entry for
Aconitum
Jepson Eflora entry for
Aconitum
ن ب و
سرده‌های گیاهان ایران
A-نراد ·
برگ نمدی · آکاسیا · اکالیفا · پای خرس
· خارکپه‌ای · سرخار · کلاه میرحسن · چوبک · افرا · بومادران · اشیرانت · آویشنک ·
اقونیطون · اکیر ترکی · تلخه · توت مار · کیوی · زولک · پرسیاوشان · چشم خروس · گندم‌نیا
· بابارتو · فرچه سوگند · چمن شور · نازبشقابی · پشموک · شاه‌بلوط هندی · آتشین · آگاو
· گل ابری · آگلونما · غافث · چمن گندمی · علف چنگ · علف بوریا · عرعر · علف موئین
· علف فرش · لبدیسی · شب‌خسب · ختمی · پای شیر · تونگ · قاشق‌واش · خارشتر · شنگار
· آلاماندا · گندنایی · پیاز · الوانی · توسکا · جاشیرآسا · صبر زرد · دم‌روباهی ·
خولنجان · سنبل خوشه‌ای · گل مرواریدی · ختمی · قدومک · قدومه · تاج خروس · آماریلیس
· کهربایی · مصفایی · کهنه‌واش · شن گندمی · گرگ خار · عروس شن‌زار · نیلک · رزک ·
بادام · آسمانی · هرمی · پسته · گل حلقه · آناغالیس · قره‌تاج · آناناس · چنگ مریم
· گاوزبان · نازبیابانی · یاسمن صخره‌ای · شقایق نعمانی · شوید · خون سیاوش · بابونه
· بهاری چمن · جعفری وحشی · درفش گیاه · پنجه عروس · گل میمونی · سندانی · پاشیرک
· گورخری · کرفس · شاهدانه کانادایی · خاس · تاج‌الملوک · رشادی · رشاد · گل شیپوری
· بادام زمینی · آرالیا · عشقه · توت فرنگی · دارواش سوزنی‌برگ · باباآدم · مرجانی
· نیام نقره‌ای · سه سیخکی · چپقک · زردآلو · گل عسلی · یولافک · درمنه · شیپوری ·
ریش بزی · خیزران · قمیش · گل پروانه · مارچوبه · علف چسبک · زبرینه · میله یعقوب
· سریشک · عبایی · سپُرزدارو · ستاره‌ای · علف شتر · گون · ستاره‌گُون · هویج کوهی
· گل‌چاک · سپیدچوب · آتامانتا · سرخس ماده · خارچرخه · کاروان‌کش · سلمکی · شابیزک
· برگ بوی ژاپنی · یولاف · آزالیا · آزیل · آزولا ·
B-نازباتلاقی · فراسیون‌آسا · ترتیزک جویباری
· پشمالو · آلاله آبی · بهیمه · بکمانیا · بگونیا · تمشکین · مینای چمنی · زرشک · سرخابی
· شفاقل آبی · چغندر · عروس کوهی · غان · کارده · دودندان · آدمک · تکمه شور · گشنیزک
· سپرسپری · شانه‌سرخس · خارسنبل · بلومئا · شب‌رنگی · علف پشمکی · درخت پنجه · سینه‌کبکی
· گل گاوزبان · جارو پنجه‌ای · سرخس انگوری · گل کاغذی · گل‌زبانک · چمن‌جاوری جنگلی
· کلم · لرزان‌چمن · جارو علفی · توت کاغذی · گاوزبان کوهی · فاشرا · دم‌موشی قفائی
· زیره · چترگندمی · هزارنی ·
شمشاد ·
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده‌ها: آلالگانزهر سلول عصبیگرگینه‌هاگیاهان
سمی
ویکی
///////////
به عربی آقونیطون، تاج الملوک:
آقونيطن أو تاج الملوك هو جنس نباتي يضم
أكثر من 250 نوع من النباتات السامة يعتبر كعلاج لسم الافاعى.
مراجع[عدل]
مشاريع شقيقة شاهد في كومنز صور وملفات
عن: آقونيطن
أيقونة بوابةبوابة علم النبات
معرفات الأصنوفة
موسوعة الحياة: 53012 GBIF: 3033663
ITIS: 18411 ncbi: 49188 IPNO: 326013-2 GRIN:
ps://npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomygenus.aspx?id=112 FNA: 100300 FOC: 100300
PLANTS: ACONI AFPD: 187722
Sumpfdotterblume Porträt
Ausschnitt.jpg
هذه بذرة مقالة عن نبات متعلقة بالفصيلة الحوذانية بحاجة للتوسيع. شارك
في تحريرها.
تصنيفات: أجناس الفصيلة الحوذانيةحوذانيةسموم
عصبيةمستذئباتنباتات سامة
////////////
به اردو تاج الملوک:
تاج الملوک
زہریلے پودے کی ایک جنس ہے۔ اس پودے کی کم و پیش 60 انواع (species) ہیں۔ مانک شوڈ (Monkshood) اس کی ایک اہم قسم ہے۔ ایکونائٹ کی جڑوں سے ایکونائین دوا حاصل ہوتی ہے۔
///////////
به آذری آکونیط:
Akonit (lat. Aconítum, yun. Aconae - ox, oxlu) -
qaymaqçiçəklilər fəsiləsindən olan çoxillik bitki cinsi.
Akonit 50-199 sm hündürlükdə, çox illik bitkidir. Çiçəkləri
sarı, moruqu ya da tünd mavi rəngdə olur. Ehtiva etdiyi alkoloidlər səbəbi ilə
zəhərlidir.
Yunan mifologiyasına görə bu bitki, Heraklın aldadıb axirətdən
gün işığına çıxartmış olduğu üçbaşlı köpək Kerber gün şüalarına tab gətirməyib
quduzluqla qusaraq ifraz etdiyi seliyin torpağa düşməsindən göyərmişdir. Bu
hadisə Akoni şəhəri yaxınlığında baş verdiyindən bitki də belə adlandırılmışdır.
//////////
به کردی چیرنوک گور:
Çirnûkê gur an bizinkuj (Aconitum) cinseke riwekên famîleya adirgeyan (Ranunculaceae) e. Riwekek pirr axûdar (bijehr) e.
Navê wê yê latînî ji mîtolojiya grekî tê. Tê texmînkirin ku ev nav jî bingeha xwe
ji çiyayê Akonîtos ê li Pontûsê ye girtiye. Herkûles segê serî yê Hadesê
(gorî mîtolojiya grekî dojeh) Kerber (Zerberus)
xapandiye, deraniya erdxana ronahî. Kerber vereşiyaye, li cihê vereşa wê lê
rijiyaye ev giha hêşîn bûye.
Çirnûka gurê sala
2005'ê wekî riweka axûdar a salê hatiye hilbijartin. Bi qasî 400 cureyên wê
hene. Li Kurdistanê jî hin cureyên wê diçên.
//////////
به ترکی استانبولی کورت بوگان:
Kurtboğan (Aconitum), düğün çiçeğigiller (Ranunculaceae) familyasından çok zehirli bir bitki cinsidir.
Kurtboğan,
50–199 cm yükseklikte, çok yıllık, otsu bitkilerdir. Çiçekleri sarı,
morumsu ya da koyu mavi renkte olabilir. İçerdikleri alkoloitlerden dolayı çok zehirlidirler.
Türkiye'de 4 türü
bulunur: A. anthora, A. cochleare, A. nasutum, A. orientale.
Kültürü yapılan
türleri (A. × cammarum, A. carmichaelii, A. hemsleyanum, A. henryi, A.
napellus), gösterişli çiçeklerinden dolayı bahçecilikte kullanılır.
/////////
Aconitum
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Monkshood
|
|
 |
|
|
Aconitum variegatum
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Tribe:
|
Delphinieae
|
|
Genus:
|
|
|
·
Aconitum subgenus Aconitum
|
|
Aconitum (/ˌækəˈnaɪtəm/),[2] also known as aconite, monkshood, wolf's
bane, leopard's bane, mousebane, women's
bane, devil's helmet, Queen of all Poisons,
or blue rocket, is a genus of over 250 species of flowering plants
belonging to the family Ranunculaceae. These herbaceous perennial plants are chiefly native to the mountainous
parts of the northern hemisphere,[3] growing in the
moisture-retentive but well-draining soils of mountain
meadows. Most species are extremely poisonous[4] and must be dealt
with carefully. (Persian:اقونیطون ( در متون طب سنتی خانق الذئب) تاج
الملوک )
Contents
[show]
The
dark green leaves of Aconitum species lack stipules. They are palmate or deeply palmately
lobed with 5–7 segments. Each segment again is 3-lobed with coarse sharp teeth.
The leaves have a spiral (alternate) arrangement. The lower leaves have
long petioles.
The
tall, erect stem is crowned by racemes of large blue,
purple, white, yellow or pink zygomorphic flowers with
numerous stamens. They are
distinguishable by having one of the five petaloid sepals (the posterior
one), called the galea, in the form of a cylindrical helmet; hence the English
name monkshood.[3] There are
2–10 petals. The two upper petals
are large and are placed under the hood of the calyx and are supported on long
stalks. They have a hollow spur at their apex, containing the nectar. The other petals are
small and scale-like or non-forming. The 3–5 carpels are partially fused
at the base.
Aconitum species have been
recorded as food plant of the caterpillars of several moths. The Yellow Tiger Moth Arctia flavia,
and the Purple-shaded Gem Euchalcia
variabilis are at home on A. vulparia.[5] The Engrailed Ectropis crepuscularia, Yellow-tail Euproctis
similis, Mouse
Moth Amphipyra
tragopoginis, Pease BlossomPeriphanes delphinii, and Mniotype bathensis, have been observed
feeding on A. napellus. The Purple-lined Sallow Pyrrhia
exprimens, and Blepharita amica were found eating
from A. septentrionale. The Dot Moth Melanchra
persicariae occurs both on A. septentrionale and A.
intermedium. The Golden Plusia Polychrysia
moneta is hosted by A. vulparia, A. napellus, A.
septentrionale and A. intermedium. Other moths associated
with Aconitum species include the Wormwood PugEupithecia absinthiata, Satyr Pug E. satyrata, Aterpia charpentierana and A.
corticana.[6] It is also the
primary food source for the Old World bumblebee Bombus consobrinus.[7][8]
The
roots of Aconitum ferox supply the Nepalese poison called bikh, bish,
or nabee. It contains large quantities of the alkaloid pseudaconitine, which is a deadly poison. Aconitum palmatum yields
another of the bikh poisons. The root of Aconitum luridum, of
the Himalaya, is said to be as
poisonous as that of A. ferox or A. napellus.[3]
Several
species of Aconitum have been used as arrow poisons. The
Minaro in Ladakh use A.
napellus on their arrows to hunt ibex, while the Ainu in Japan used a
species of Aconitum to hunt bear.[9] The Chinese also
used Aconitum poisons both for hunting[10] and for warfare.[11] Aconitum poisons
were used by the Aleuts of Alaska's Aleutian Islands for hunting whales.
Usually, one man in a kayak armed with a
poison-tipped lance would hunt the whale, paralyzing it with the poison and
causing it to drown.[12]
Several
species of Aconitum are cultivated in gardens, having either
blue or yellow flowers. They thrive in garden soils, and will grow in the shade
of trees. They are easily propagated by divisions of the root or by seeds; care
should be taken not to leave pieces of the root where livestock might be
poisoned.[3] The hybrid
cultivar A. × cammarum 'Bicolor' has gained
the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[13]
Monkshood, Aconitum napellus
Marked
symptoms may appear almost immediately, usually not later than one hour, and
"with large doses death is almost instantaneous." Death usually
occurs within two to six hours in fatal poisoning (20 to 40 mL of tincture may prove fatal).[14] The initial signs
are gastrointestinal including
nausea, vomiting, and diarrhea. This is followed by a
sensation of burning, tingling, and numbness in the mouth and face, and of
burning in the abdomen.[3] In severe
poisonings pronounced motor weakness occurs and cutaneous sensations of
tingling and numbness spread to the limbs. Cardiovascular features
include hypotension, sinus bradycardia, and ventricular arrhythmias. Other features may
include sweating, dizziness, difficulty in breathing, headache, and confusion.
The main causes of death are ventricular arrhythmias and asystole, paralysis of
the heart or of the respiratory center.[14][15]The only post-mortem
signs are those of asphyxia.[3]
Treatment
of poisoning is mainly supportive. All patients require close monitoring
of blood
pressure and cardiac rhythm. Gastrointestinal
decontamination with activated charcoal can be used if
given within one hour of ingestion.[16] The major
physiological antidote is atropine, which is used to treat
bradycardia. Other drugs used for ventricular arrhythmia include lidocaine, amiodarone, bretylium, flecainide, procainamide, and mexiletine. Cardiopulmonary bypass is used if symptoms
are refractory to treatment with these drugs.[15] Successful use of
charcoal hemoperfusion has been claimed in
patients with severe aconitine poisoning.[17]
Poisoning
may also occur following picking the leaves without wearing gloves; the aconitine toxin is absorbed
easily through the skin. In this event, there will be no gastrointestinal
effects. Tingling will start at the point of absorption and extend up the arm
to the shoulder, after which the heart will start to be affected. The tingling
will be followed by unpleasant numbness. Treatment is similar to poisoning
caused by oral ingestion.[citation needed]
Aconitine
is a potent neurotoxin that opens tetrodotoxin sensitive sodium channels. It increases influx of
sodium through these channels and delays repolarization, thus increasing
excitability and promoting ventricular dysrhythmias.
Canadian actor Andre Noble died during a
camping trip on July 30, 2004 after the accidental consumption of aconite from
monkshood.[18]
In
January 2009, the British 'Curry Killer' Lakhvir Singh, killed her lover Lakhvinder
Cheema with a curry dish laced with Indian Aconite. On 11 February 2010 she was
sentenced to life imprisonment with a minimum term of 23 years for the murder.[19]
At
the inquest of Nathan Greenway, a gardener at Mill Court House in Hampshire, England, who died of
multiple organ failure on 7 September 2014, it was speculated that his death
might have been caused by his brushing against the plant, although an open
verdict was recorded.[20] When he was first
taken to hospital, doctors thought he was suffering from ebola.[20]
Aconite
has long been used in traditional Chinese medicine and Ayurveda (Hindu traditional
medicine). Aconite was also described in Greek and Roman medicine by Theophrastus, Dioscorides, and Pliny the Elder, who most likely
prescribed the Alpine species Aconitum lycoctonum.[citation needed]
Northern Blue Monkshood (Aconitum
noveboracense)
The
name aconitum comes from the Greek ἀκόνιτον, which may derive from
the Greek akon for dart or javelin, the tips of which were poisoned with the
substance, or from akonae, because of the rocky ground on which the plant was
thought to grow.[21] The Greek
name lycotonum, which translates literally to wolf's bane,
is thought to indicate the use of its juice to poison arrows or baits used to
kill wolves.[22]
Aconite
has been understood as a poison from ancient times, and is frequently
represented as such in fiction. In Greek mythology, Medea attempted to
poison Theseus with a cup of wine
poisoned with wolfsbane.[23] The kyōgen(traditional Japanese
comedy) play Busu (附子?, "Dried aconite root"),[24]which is well-known and
frequently taught in Japan, is centered around dried aconite root used for
traditional Chinese medicine. Taken from Shasekishu, a thirteenth-century
anthology collected by Muju, the story describes
servants who decide that the dried aconite root is really sugar, and suffer
unpleasant though non-lethal symptoms after eating it.[25] Shakespeare,
in Henry IV Part II Act 4 Scene 4 refers to aconite, alongside
rash gunpowder, working as strongly as the "venom of suggestion" to
break up close relationships.
As
a well-known poison from ancient times, aconite is well-suited for historical
fiction. It is the poison used by a murderer in the third of the Cadfael Chronicles, Monk's Hood by Ellis Peters, published in 1980 and
set in 1138 in Shrewsbury. In I, Claudius, Livia, wife of
Augustus, was portrayed discussing the merits, antidotes and use of aconite
with a poisoner. It also makes a showing in alternate history novels and
historical fantasy, such as S. M. Stirling's, "On the Oceans of Eternity", where a renegade
warlord is poisoned with aconite laced food by his own chief of internal
security, and in the television show Merlin the lead character Merlin, attempts
to poison Arthur with aconite while under a spell. In the 2003 Korean
television series Dae Jang Geum, set in the 15th-16th
century, Choi put wolfsbane in the previous Queen's food.
Aconite
also lends itself to use as a fictional poison in modern settings. An overdose
of aconite was the method in which Rudolph Bloom, father of Leopold Bloom in James Joyce's Ulysses, committed suicide. In
the television series Midsomer Murders, season 4, episode 1
("Garden of Death"), aconite is used as a murder weapon, mixed
into fettucine with pesto to mask the taste.[26] In the Australian
detective series Miss Fisher's Murder Mysteries, series 1, episode 5
("Raisins and Almonds"), the ground root of wolfsbane is used as a
murder weapon. In Rizzoli and Isles Season 1 Episode 3 "Sympathy For The
Devil" Maura Isles discovered a teenage boy named Matisse killed by
monkshood mixed into a water bottle. In the 2014 season of NCIS:LA, assistant director,
Owen Granger, and members of his staff are poisoned with "monkshood"
by a mole within the agency. In the TV series Dexter (Season 7), the character Hannah McKay uses aconite to
poison some of her victims.
In
Episode 9 of the TV Series American Horror Story: Coven, the resurrected Myrtle
Snow poisons former fellow Witches council members with monkshood laced
melonballs. This was portrayed as paralyzing them while she gouges out their
eyes (one from each) with a melon baller.
In
the manga and anime series, Katekyo Hitman Reborn, one of the main
antagonists, Torikabuto, is named after the more specific Japanese name (トリカブト) for this plant.
In Metamorphoses, Ovid tells how the herb
comes from the slavering mouth of Cerberus, the three-headed dog that guarded the
gates of Hell.[27] As the veterinary
historian John Blaisdell has noted, symptoms of aconite poisoning in humans
bear some passing similarity to those of rabies: frothy saliva, impaired
vision, vertigo, and finally a coma. Thus, it is possible that some ancient
Greeks would have believed that this poison, mythically born of Cerberus's
lips, was literally the same as that to be found inside the mouth of a rabid
dog.[28]
·
In the 1931 classic
horror film, "Dracula" starring Bela
Lugosi as Count Dracula and Helen Chandler as Mina Seward, reference is made in
regards to wolfsbane (aconitum). Towards the end of the film, "Van Helsing
holds up a sprig of wolfsbane". Van Helsing educates the nurse protecting
Mina from Count Dracula to place sprigs of wolfbane around Mina's neck for
protection. Furthermore, he instructs that wolfsbane is a plant that grows in
central Europe. There the natives use it to protect themselves against vampires.
As long as the wolfsbane is present in Mina's bedroom, she will be safe from
Count Dracula. During the night, Count Dracula desires to visit Mina. He
appears outside her window in the form of a flying bat. He causes the nurse to
become drowsy and when she awakes from his spell, she removes the sprigs of
wolfsbane placing it in a hallway chest of drawers. With the removal of the
wolfsbane from Mina's room, Count Dracula mysteriously appears and transports
Mina to the dungeon of the castle.[29]
·
The 1941 film The Wolf Man and its remake suggest people can
become werewolves when Wolfsbane blooms.
·
Wolfsbane is used in the
2000 Canadian horror film Ginger Snaps and its sequel as a cure for
Lycanthropy. It is later revealed that it does not cure the infection, merely
delaying its effects.
·
Wolfsbane in the Harry Potter series of fantasy
novels is a plant that can be used as an ingredient in the Wolfsbane potion, a
potion werewolves use to maintain their rationality and conscience when
transformed into a wolf. Additionally Severus Snape lectures Harry Potter when
they first meet in the first novel, Harry Potter and the Philosopher's
Stonethat "As for monkshood and wolfsbane, they are the same plant,
which also goes by the name of aconite."
·
In The Vampire Diaries, wolfsbane is the
counterpart of vervain, which affects vampires,
to debilitate werewolves and hybrids.
·
In the MTV series Teen Wolf, wolfsbane plays a prominent,
reoccurring role, although portrayed a lot less poisonous to humans.
·
In the NBC series Grimm, wolfsbane is rubbed on
the person's skin to prevent a Blutbad (a wolf-like Wesen, or creature that a
Grimm can differentiate from normal human beings) from detecting their scent.
·
In Wolfblood, season 1 episode 8,
Shannon Kelly gives Maddy Smith a pill of aconite, wolfsbane, which makes
Maddy's eyes turn yellow, her veins go black and she has an intense craving for
meat.
·
In Our Lady of the Flowers, the boy Culafroy eats
"Napel aconite" so that the "Renaissance would take possession
of the child through the mouth."[30]
·
In the Monster Hunters
International book series by Larry Correia it is used to mask one's scent from
werewolves.
·
In the video game The
Witcher 3, Wolfsbane is used along with Fool's Parsley to make a blade oil
effective against werewolves.
·
In Stephen King's Cycle of the Werewolf, it is hinted that
Reverend Lowe might have become a werewolf after picking up some flowers on a
cemetery, which could have been Wolfsbane.
·
Wolf's bane is used as an
analogy for the power of divine communion in Liber 65 1:13–16,
one of Aleister Crowley's Holy Books of Thelema.
·
Wolfsbane is mentioned in
one verse of Lady Gwen Thompson's 1974 poem "Rede
of the Wiccae", a long version of the Wiccan Rede: "Widdershins go
when Moon doth wane, An the werewolves howl by the dread wolfsbane."
·
·
Trailing White Monkshood (Aconitum
reclinatum)
·
Southern Blue Monkshood (Aconitum
uncinatum)
·
Wild Alaskan Monkshood leaf. The Alaskan Monkshood
(Aconitum delphinifolium) is a flowering species that belongs to the
family Ranunculaceae. The picture was taken in Kenai National Wildlife Refuge in Alaska.
Genetic
analysis suggests that Aconitum as it was delineated before
the 21st century is nested within Delphinium sensu lato, that also
includes Aconitella, Consolida, Delphinium
staphisagria, D. requini and D. pictum.[1] Further genetic
analysis has shown that the only species of the subgenus "Aconitum
(Gymnaconitum)", "A. gymnandrum", is sister to the
group that consists of Delphinium (Delphinium), Delphinium
(Delphinastrum), and "Consolida" plus "Aconitella".
In order to make Aconitum monophyletic, "A. gymnandrum" has
now been reassigned to a new genus, Gymnaconitum. In order to make Delphinium monophyletic,
the new genus Staphisagria was erected containing S.
staphisagria, S. requini and S. pictum.[31]
·
Aconitum albo-violaceum
·
Aconitum altaicum
·
Aconitum ambiguum
·
Aconitum
angusticassidatum
·
Aconitum anthoroideum
·
Aconitum album
·
Aconitum axilliflorum
·
Aconitum baburinii
·
Aconitum baicalense
·
Aconitum barbatum
·
Aconitum besserianum
·
Aconitum biflorum
·
Aconitum bucovinense
·
Aconitum burnatii
·
Aconitum charkeviczii
·
Aconitum chasmanthum
·
Aconitum cochleare
·
Aconitum confertiflorum
·
Aconitum consanguineum
·
Aconitum coreanum
·
Aconitum crassifolium
·
Aconitum cymbulatum
·
Aconitum czekanovskyi
·
Aconitum decipiens
·
Aconitum degenii (syn. A.
variegatum ssp. paniculatum)
·
Aconitum delphinifolium (Larkspurleaf
Monkshood)
·
Aconitum desoulavyi
·
Aconitum firmum
·
Aconitum flerovii
·
Aconitum gigas
·
Aconitum gracile (synonym of A.
variegatum ssp. variegatum)
·
Aconitum helenae
·
Aconitum hemsleyanum (Climbing
Monkshood)
·
Aconitum henryi (Sparks Variety
Monkshood)
·
Aconitum hosteanum
·
Aconitum infectum: Arizona Monkshood
·
Aconitum jacquinii (synonym of A.
anthora)
·
Aconitum jaluense
·
Aconitum jenisseense
·
Aconitum karafutense
·
Aconitum karakolicum
·
Aconitum kirinense
·
Aconitum krylovii
·
Aconitum kunasilense
·
Aconitum kurilense
·
Aconitum kusnezoffii: Kusnezoff Monkshood
·
Aconitum kuzenevae
·
Aconitum lasiostomum
·
Aconitum leucostomum
·
Aconitum longiracemosum
·
Aconitum macrorhynchum
·
Aconitum maximum (Kamchatka Aconite)
·
Aconitum miyabei
·
Aconitum moldavicum
·
Aconitum montibaicalense
·
Aconitum nanum
·
Aconitum nasutum
·
Aconitum nemorum
·
Aconitum neosachalinense
·
Aconitum ochotense
·
Aconitum orientale
·
Aconitum paniculatum
·
Aconitum paradoxum
·
Aconitum pascoi
·
Aconitum pavlovae
·
Aconitum pilipes
·
Aconitum plicatum
·
Aconitum podolicum
·
Aconitum productum
·
Aconitum pseudokusnezowii
·
Aconitum puchonroenicum
·
Aconitum raddeanum
·
Aconitum ranunculoides
·
Aconitum reclinatum (Trailing White
Monkshood)
·
Aconitum rogoviczii
·
Aconitum romanicum
·
Aconitum rotundifolium
·
Aconitum rubicundum
·
Aconitum sachalinense
·
Aconitum sajanense
·
Aconitum saxatile
·
Aconitum sczukinii
·
Aconitum seravschanicum
·
Aconitum sichotense
·
Aconitum smirnovii
·
Aconitum soongaricum
·
Aconitum stoloniferum
·
Aconitum stubendorffii
·
Aconitum subalpinum
·
Aconitum subglandulosum
·
Aconitum subvillosum
·
Aconitum sukaczevii
·
Aconitum taigicola
·
Aconitum talassicum
·
Aconitum tanguticum
·
Aconitum tauricum
·
Aconitum turczaninowii
·
Aconitum umbrosum
·
Aconitum uncinatum (Southern Blue
Monkshood)
·
Aconitum variegatum
·
Aconitum volubile
·
Aconitum vulparia (Wolfsbane)
·
Aconitum woroschilovii
·
Aconitum × austriacum
·
Aconitum × cammarum
·
Aconitum × hebegynum
·
Aconitum × oenipontanum (A. variegatum ssp. variegatum ×
ssp. paniculatum)
·
Aconitum × pilosiusculum
·
Aconitum × platanifolium (A. lycoctonum ssp. neapolitanum ×
ssp. vulparia)
·
Aconitum × zahlbruckneri (A. napellus ssp. vulgare × A.
variegatum ssp. variegatum)
1. ^ Jump up to:a b Jabbour,
Florian; Renner, Susanne S. (2012). "A phylogeny of Delphinieae
(Ranunculaceae) shows that Aconitum is nested
within Delphinium and that Late Miocene transition to long life
cycles in the Himalayas and Southwest China coincide with bursts in
diversification". Molecular Phylogenetics and Evolution. 62:
928–942. doi:10.1016/j.ympwv.2011.12.005.
3. ^ Jump up to:a b c d e f 
One or more of the
preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh,
ed. (1911). "Aconite". Encyclopædia Britannica. 1 (11th
ed.). Cambridge University Press. pp. 151–152.
One or more of the
preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh,
ed. (1911). "Aconite". Encyclopædia Britannica. 1 (11th
ed.). Cambridge University Press. pp. 151–152.
4. Jump up^ Hay, R. (Consultant
Editor) second edition 1978. Reader's Digest Encyclopedia of Garden
Plants and Flowers. The Reader's Digest Association Limited.
5. Jump up^ Bellmann, Heiko
(2003). Der neue Kosmos Schmetterlingsführer. Stuttgard: Franckh-Kosmos
Verlags GmbH.
7. Jump up^ "Atlas Hymenoptera -
Atlas of the European Bees - STEP project". atlashymenoptera.net.
Retrieved 6 October 2014.
8. Jump up^ Waser, N.M.;
Ollerton, J. (2006). Plant-Pollinator
Interactions: From Specialization to Generalization. University of Chicago
Press. p. 69. ISBN 9780226874005. Retrieved 6
October 2014.
9. Jump up^ Peissel, Michel.
1984. The Ants’ Gold. The Discovery of the Greek El Dorado in the
Himalayas. London, Harvill Press, pp. 99-100.
10. Jump up^ Sung,
Ying-hsing. T’ien kung k’ai wu. Sung Ying-hsing. 1637. Published
as Chinese Technology in the seventeenth century. Translated and
annotated by E-tu Zen Sun and Shiou-chuan Sun. 1996. Mineola. New York. Dover
Publications, p. 267.
11. Jump up^ Chavannes, Édouard.
“Trois Généraux Chinois de la dynastie des Han Orientaux. Pan Tch’ao (32-102
p.C.); – son fils Pan Yong; – Leang K’in (112 p.C.). Chapitre LXXVII du Heou
Han chou.”. 1906. T’oung pao 7, pp. 226-227.
12. Jump up^ "A Pacific Eskimo
invention in whale hunting in historic times [eScholarship]". escholarship.org.
Retrieved 6 October 2014.
14. ^ Jump up to:a b The Extra
Pharmacopoeia Martindale. Vol. 1, 24th edition. London: The Pharmaceutical
Press, 1958, page 38.
15. ^ Jump up to:a b Chan TY (April
2009). "Aconite poisoning". Clin Toxicol (Phila). 47 (4):
279–85. doi:10.1080/15563650902904407. PMID 19514874.
16. Jump up^ Chyka PA, Seger
D, Krenzelok EP, Vale JA (2005). "Position paper: Single-dose activated
charcoal". Clin Toxicol (Phila). 43 (2):
61–87. PMID 15822758.
17. Jump up^ Lin CC, Chan TY,
Deng JF (May 2004). "Clinical features and management of herb-induced
aconitine poisoning". Ann Emerg Med. 43 (5):
574–9. doi:10.1016/j.annemergmed.2003.10.046. PMID 15111916.
20. ^ Jump up to:a b "Gardener who died
after handling poisonous Devil's Helmet plant originally feared to have
Ebola". The Telegraph. 24 June 2015. Retrieved 25
June 2015.
23. Jump up^ Graves, R (1955).
"Theseus and Medea". Greek Myths. London: Penguin.
pp. 332–336. ISBN 0-14-001026-2.
25. Jump up^ Karen Brazell;
James T. Araki (1998). Traditional Japanese
Theater: An Anthology of Plays. Columbia University Press.
27. Jump up^ Ovid, Metamorphoses 7.406 ff.. The story is first
attested by Euphorion of Chalcis, fragment 41 Lightfoot
(Lightfoot, pp. 272–275).
29. Jump up^ Kuehl, BJ. "Count Dracula
Original Movie Script". http://www.script-o-rama.com/oldindex.shtml. Retrieved 7
October 2013.External link in |work= (help)
30. Jump up^ p. 136, Our Lady of
the Flowers by Jean Genet, tr. Bernard Frechtman, Grove Press, NYC, 1961
31. Jump up^ Wang, Wei; Liu,
Yang; Yu, Sheng-Xiang; Gai, Tian-Gang; Chen, Zhi-Duan (21 August 2013). "Gymnaconitum, a new
genus of Ranunculaceae endemic to the Qinghai-Tibetan Plateau" (PDF). Taxon. 62 (4): 713–722. doi:10.12705/624.10.
|
|
 |
|
Plants / animals
|
·
Aconitum (aconite)
|
|
|
People
|
||
|
Compounds
|
||
