هوفاریون، هیوفاریقون، علف چای، چای کوهی، اوفاریقون، اندروسامن، توریون، هزار چشم، جو جادو

هیوفارقون ←هوفاریقون . [ ] (معرب ، اِ) به لغت رومی نام دوایی است که آن را دارمی رومی گویند و آن حبی باشد سرخ به رنگ سماق بغدادی و به عربی رمان الانهار خوانند. عرق النسا را نافع است و بول وحیض را براند و آن را هیوفاریقون هم میگویند. (آنندراج ) (برهان ). هزارچشم . و رجوع به مفردات ضریر انطاکی و تحفه ٔ حکیم مؤمن و گیاه شناسی گل گلاب ص 204 شود.

///////////////

هوفاریقون‌

هیوفاریقون خوانند و اوفاریقون و اندروسامن نیز گویند و توریون هم خوانند و آن دوائی رومی بود و آن قضبان و زهر و حبی است سرخ‌رنگ برنگ سماق بغدادی بغایت سرخ اگرچه صاحب منهاج آورده که حب بلسان است و هر دو سهو است و طبیعت آن گرم است در سیم و خشک است در آخر آن ملطف و محلل اورام بود و ضماد کردن آن سوختگی از آتش را نافع بود و چون پزند و با شراب بیاشامند چهل روز پیاپی عرق النسا را نافع بود و حیض و بول براند و کزاز را سودمند بود و ثمر وی مسهل مره بود و بچه بیندازد و آب ورق وی چون بیاشامند نقرس را عظیم سودمند بود و دیسقوریدوس گوید بدل وی بوزن وی بیخ اذخر و نیم وزن آن بیخ کبر بود

صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: هوفاریقون بضم ها و سکون واو و فتح فا و الف و کسر را و سکون یا و ضم قاف و سکون واو و نون معرب از اوفاریقون یونانی است و هیوفاریقون نیز دیده شده و بعضی اندروسامن و بعضی قوریون و بعضی امامانیطس بمعنی صنوبری برای مشابهت رایحه تخم وی ببوی راتینج که صمغ صنوبر است نامند و گفته‌اند هوقاریقون لغت رومی است و آن نباتی است و سه قسم می‌باشد و هر سه را ثمر شبیه بجو است و قسمی را ساق بقدر شبرمی و زیاده برآن برگ آن مانند برگ سداب و بسیار سرخ و گل آن سپید شبیه بگل شبت چتری و در بو شبیه ببوی صنوبر و تخم آن در غلافی طولانی و سیاه و دراز شبیه بجو و مدور نیز هست

لاتین‌HYPERICUM PERFORATUM فرانسه‌MILLEPERTUIT PERFORE انگلیسی‌PERTORATED ST JOHNS WORT

اختیارات بدیعی

//////////////////

هوفاریقون- چای کوهی

اشاره

در کتب طب سنتی «هوفاریقون»، «داذی رومی»، «گل راعی» و «قوریون» و به فارسی «علف چای»، «گل هزار چشم» و «چای کوهی» نام برده می‌شود. به فرانسوی آن راMillepertuis وMillepertuis officinal وMillepertuis 

وHerbr de la saint -jean و به انگلیسی‌Hypericum وHard hay وSt .John's Wort نامند. گیاهی است از خانواده‌Hypericaceae نام علمی آن‌Hypericum perforatum L . و مترادفهای آن‌H .officinal Gater . وH .vulgare Lam . می‌باشد.

مشخصات

هوفاریقون گیاهی است چندساله علفی با برگهای متقابل بیضی کمی دراز. در پهنه برگها صدها نقطه شفاف غیر حاجب ماورا که شبیه سوراخ است دیده می‌شود به همین جهت این گونه را پرفرراتوم یعنی سوراخ‌سوراخ نامگذاری کرده‌اند. ولی در حقیقت سوراخ نیست بلکه پرده نازک شفاف است که غده‌هایی مملو از مایع و شیره قرمزرنگی است. گلها به رنگ سفید یا زرد به صورت منفرد در قله ساقه به‌طور گروهی و مجتمع به صورت چتری در بالای گیاه در ماههای اردیبهشت تا مهر ظاهر می‌شوند. گل آن کمی معطّر و دارای بویی شیبیه صمغ صنوبر است. میوه آن به شکل کپسول که در داخل آن تخمها جای دارند. این گیاه دارای گونه‌های زینتی با گلهای

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 283

درشت بسیار زیبا است که در گل‌کاری پرورش داده می‌شود مانند گونه چینی و ژاپنی و علف چای گل درشت و نظایر آن و چون خواص دارویی گونه‌های زینتی و به اصطلاح بستانی مورد توجه نیست، از ذکر شرح آنها خودداری می‌شود.

این گیاه معمولا در اغلب مناطق دنیا در اراضی لخت و قسمتهای روشن‌شده و کم‌درخت جنگل‌ها و در خرابه‌ها می‌روید. در ایران در دامنه‌های البرز، کرج، جاده چالوس، قره‌داغ یا آذربایجان غربی، جنگل علی بولاغ، لاهیجان، طوالش، خراسان، غرب ایران، بروجرد، نهاوند، گرگان، گنبد قابوس، جنگل گلستان، مازندران درّه هراز، دره تالار و سایر مناطق دیده می‌شود.

ترکیبات شیمیایی

از نظر ترکیبات شیمیایی وجود مواد عامله در برگها و سرشاخه‌های گلدار این گیاه اسانس روغنی فرّار و در حدود 7/ 0- 5/ 0 درصد از یک نوع گلوکوزید به نام هایپرین 413] و یک ماده قرمزرنگ به نام هایپریسین 414] بخصوص در تخم آن مشخص شده است. به علاوه مقدار قابل ملاحظه‌ای در حدود 12 درصد یک نوع تانن شبیه تانن چای در برگهای آن وجود دارد.

در گزارش بررسیهای شیمیایی دیگری ترکیبات شیمیایی هوفاریقون چنین آمده است:

اجزاء عمده گیاه عبارت‌اند از (11/ 0- 06/ 0) درصد اسانس روغنی فرّار، تانن، رزین و یک ماده رنگی به نام هایپریسین (466/ 0 درصد). به علاوه در گیاه روتین، چند گلوکوزید، چند آلکالوئید، روغن ثابت، ویتامین‌C ، پروویتامین‌A و مواد رنگی دیگر از جمله پزودو هایپریسین 415] کاروتنوئید، کلرفیل 416] و یک ماده رنگی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز می‌باشد. عصاره آبی گیاه رشد باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکولوزیس 417] را متوقف می‌کند. در برگهای گیاه در حدود 2 درصد روتین وجود دارد. در گلهای آن 095/ 0 درصد روتین و 1/ 0 درصد کوئرستین وجود دارد.

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 284

مقدار تانن در ساقه‌های جوان گیاه 8/ 3 درصد، در برگها 4/ 12 درصد و در گلها در حدود 16 درصد می‌باشد.

اثر فیزلوژیکی گیاه مربوط به وجود اسانس، هایپریسین، کولین، تانن و نیکوتی‌نیک اسید[418] در آن است.

خواص- کاربرد

در نقطه‌های روشن برگ غده‌هایی وجود دارد که مملو از شیره قرمزرنگ مایل به قهوه‌ای است. در اروپا از این شیره به عنوان مؤثرترین دارو برای التیام زخمها، سوختگی‌ها و مالیدن به محلهایی از بدن که پوست آن کنده شده است، استفاده می‌کنند. برگهای گیاه برای اسب مسموم‌کننده است. در هند از این گیاه به عنوان قابض، ضد کرم معده و روده، قاعده‌آور، مدّر و محلل استفاده می‌کنند.

طبق نظر حکمای طب سنتی هوفاریقون یا علف چای از نظر طبیعت خیلی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که محلل و خشک‌کننده است و گرفتگی‌ها را باز می‌کند و اخلاط و لزجی‌ها را از هم می‌پاشد. خوردن آن برای کزاز و باز کردن گرفتگی‌های معده و کبد و ازدیاد ترشح ادرار نافع است و قاعده‌آور و مسهل صفرا می‌باشد. اگر دم‌کرده برگ آن با سرکه رقیق و یا مستقیما عصاره برگ آن مرتبا تا 40 روز خورده شود، برای رفع درد ناحیه سرین و همچنین برای سیاتیک و نقرس مفید است. اگر تخم گیاه هر روز تا 2 گرم با عسل مخلوط و خورده شود برای سیاتیک بسیار نافع است. ضماد برگ آن برای پاک کردن و التیام زخمها و جراحتهای شدید و وخیم و سوختگی آتش مفید است. پاشیدن گرد برگ برای پاک کردن زخمهای متعفنه بسیار مؤثر است. دم‌کرده آن برای میگرن و سردردهای عصبی و تأخیر در عادت ماهیانه زنان جوان، آسم مرطوب، صرع، هیستری و تسکین اعصاب مفید است. مقدار خوراک آن تا 4 گرم است که به صورت گرد مستقل و یا به صورت دم‌کرده یا جوشانده استفاده می‌شود. برای تهیه دم‌کرده یا جوشانده 40- 10 گرم برگ و گل را در 1000 گرم آب می‌جوشانند یا دم می‌کنند به‌طوری که در هر فنجان که خورده می‌شود 4- 1 گرم حد اکثر از جرم برگ یا گل داشته باشد. دم‌کرده 2 گرم از هریک از هوفاریقون، آویشن، بومادران برای هریک فنجان آب جوش برای رفع

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 285

بی‌اختیاری ادرار نافع است.

روغن هوفاریقون: گل خشک هوفاریقون 1 واحد و روغن زیتون 10 واحد. آن را در ظرفی مخلوط کرده مدت 2 ساعت روی آتش ملایم گذاشته گاه‌گاه به هم می‌زنند و بعد می‌گذارند 24 ساعت بماند پس از آن با فشار از پارچه‌ای گذرانیده صاف می‌کنند. مالیدن این روغن برای رفع تشنج مفید است و در زخمها اثر ضدعفونی‌کننده دارد و در استعمال خارجی، در زخمها، جراحتها، ورمها، برای تسکین درد روماتیسم و لومباگو و به صورت روغن برای آفتاب‌زدگی و روغن زیبایی برای پوست مصرف می‌شود. این روغن به نام‌St .John's wort oil معروف است. در فرانسه معمول است 500 گرم از سرشاخه‌های گلدار گیاه را گرفته خرد کرده و در یک لیتر روغن زیتون و نصف لیتر سرکه سفید می‌ریزند و مدت 3 روز در آفتاب می‌خیسانند. سپس مخلوط را در حمام ماریه حرارت می‌دهند تا سرکه آن کاملا تبخیر شود و روغن بماند از این روغن قرمز برای مالیدن روی جراحت و سوختگی به عنوان ضدعفونی‌کننده می‌مالند در التیام سوختگی بسیار مؤثر است. دم‌کرده آن در موارد کمی اشتها، اسهال ساده، قولنج کبدی و کلیوی، زردی، سنگ کلیه و کم‌خونی دختران جوان مصرف می‌شود.

سایر تحقیقات جدید علمی که در مورد گیاه چای کوهی(St .John's wort) انجام شده است.

گیاه هوفاریقون یا چای کوهی که در امریکا به‌St .John's wort معروف است، از دو هزار سال پیش تاکنون به عنوان گیاه شفابخش بخصوص برای تسریع التیام زخم به کار می‌رفته است، تا اینکه در تحقیقات جدید علمی دانشمندان به خاصیت احتمالی آن در مورد تحریک و تقویت سیستم دفاعی بدن پی برده‌اند. و هیجان‌انگیزترین خاصیت و ظرفیت درمانی آن در سال 1988 کشف شد و آن وقتی بود که محققان دانشگاه نیویورک به فعالیت قابل ملاحظه این گیاه بر ضد گروهی از ویروسها شامل‌HIV [419] که عامل ایجاد سندرومهای نارسایی سیستم دفاعی بدن(AIDS) [420] است پی بردند. و پس از آن تاریخ تعدادی از بیماران مبتلا به‌AIDS درباره اثر درمانی مثبت

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 286

مصرف این گیاه در بهبود بیماری آنها گزارشهایی داده‌اند.

برگها و گلهای گیاه چای کوهی حاوی غده‌هایی است که در اثر فشار با انگشتان، اسانس روغنی قرمزی از آنها خارج می‌شود. در قرن اول میلادی طبیعی‌دان معروف ایتالیایی به نام‌Pliny خیس‌کرده چای کوهی در شراب قرمز را برای درمان مارگزیدگی تجویز می‌کرد. و پزشک یونانی‌Dioscorides این گیاه را در مصرف خارجی برای درمان سوختگی و در مصرف داخلی به عنوان مدّر، محرّک، افزاینده عادت ماهیانه و برای درمان سیاتیک و تبهای نوبه‌ای (مالاریا) توصیه می‌کرد. جالب این است که در حدود دو هزار سال قبل شیخ الرئیس ابو علی سینا و سایر حکمای ایرانی این گیاه را با نام هوفاریقون شناسایی کرده و برای درمان سیاتیک، نقرس، سوختگی، التیام زخمها و تحریک عادت ماهیانه و دهها ناراحتی دیگر توصیه و مصرف می‌نمودند که مشروح آن را در آغاز این بخش ملاحظه فرموده‌اید.

در دوران رواج روش معروف پزشکی‌Doctorine of Signatures که در آن مکتب با توجه به شکل گیاه آن را برای درمان بیماری‌ها با علایم مشابه همان شکل مفید می‌دانستند، چون گیاه چای کوهی دارای عصاره قرمز خونی‌رنگ بود، معتقد بودند که برای درمان خونریزی‌ها و التیام زخمها و بریدگی‌ها مفید است.

در قرن شانزدهم دانشمند گیاه‌درمان آن عصر به نام‌John Gerard چای کوهی را به عنوان پرارزش‌ترین داروها برای درمان زخمهای عمیق توصیه می‌کرد و در یادداشتهایش می‌نویسد: گیاه مدّر است و بر ضد سنگ مثانه بسیار مفید می‌باشد. اولین فارماکوپه لندن در سال 1618 توصیه می‌کند که اگر گلهای نیم‌کوب چای کوهی را با روغنی مثلا روغن زیتون مخلوط نموده و مخلوط را مدت سه هفته در آفتاب بگذارند تنطور حاصل برای درمان زخمها مفید است و این روش معالجه زخم، طی چند قرن بر جو پزشکی انگلیس حاکم بوده است.

در قرن هفدهم میلادی نیز گیاه‌درمان دیگر انگلیسی به نام‌Nicholas culpepper در یادداشتهایش چای کوهی را به عنوان تنها داروی مؤثر برای درمان زخم نامبرده و اشاره می‌کند که اگر آن را با شراب جوشانیده و بخورند برای آسیبهای داخلی مفید است و اگر آن را به صورت پماد درآورند برای باز کردن انسدادها و کاهش ورمها و بستن و به هم آوردن لبه زخمها بسیار مؤثر است. مهاجران اولیه گیاه چای کوهی را با خود به امریکا وارد کرده و با تعجب مشاهده نموده‌اند که بومیان سرخ‌پوست امریکا قرنهاست که به‌طور مرسوم قبیله‌ای از نوعی از این گیاه که در امریکا می‌روید برای

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 287

درمان همان مواردی که در اروپا معمول است، به کار می‌برند و به عنوان تونیک برای درمان اسهال، تب، نیش مارهای سمّی و التیام زخم و ناراحتی‌های پوستی مصرف می‌کنند.

در قرن نوزدهم‌Dr Charles Millspaugh پی به ارزش والای درمان این گیاه برده و برای زخمهای سربازان در جنگلهای امریکا توصیه می‌نموده است.

در تمام دوران قرن نوزدهم که روش پزشکی هوموپاتی 421] روش مرسوم و معمول در امریکا بوده است. کلیه هوموپاتها از این گیاه برای درمان زخمها، آسم و نیش جانوران سمّی، سیاتیک، اسهال و بواسیر و انواعی از اشکال فلج، دارو تهیه و تجویز می‌کردند. و هوموپاتهای معاصر امریکا هم عینا چای کوهی را برای همین موارد به کار می‌برند. پزشکان محقق و پیشاهنگ و مبتکر امریکا در قرن نوزدهم نیز از این گیاه برای پیشگیری کزاز و درمان زخمها و هیستریا در مورد ناراحتی‌ها و اختلالات عادت ماهیانه به سبب نیروی قاطع مؤثر آن روی سیستم اعصاب مرکزی و نخاع استفاده می‌کردند. اخیرا به علت اینکه در سال 1977 سازمان نظارت بر خوراک و دارو در امریکا مصرف چای کوهی را غیر قابل اطمینان اعلام کرد، بین کارشناسان گیاه‌درمانی امریکا دودستگی ایجاد شده است.

زیرا برخی تحقیقات نشان می‌دهد که گاوهایی که مقدار زیادی از این گیاه خورده‌اند پوست بدن آنها در برابر تابش اشعه آفتاب حساس شده و تاولهایی ناشی از سوختگی در پوست ایجاد شده است. و عده‌ای این عارضه را در مورد انسان بخصوص اشخاصی که دارای پوست حساس هستند نیز قابل تسری می‌دانند و این دسته از کارشناسان گیاه‌درمانی امریکا مصرف داخلی این گیاه را برای اشخاصی که دارای پوست حساس هستند توصیه نمی‌کنند ولی معتقدند برای بقیه اشخاص اشکالی ندارد. و در عین حال عده زیادی از کارشناسان گیاه‌درمانی معاصر امریکا به این نظریه معتقد نیستند و می‌گویند بیش از 2000 سال است که این گیاه در مصرف داخلی برای درمان بیماری‌ها در مورد افراد مختلف به کار رفته و عوارض خطرناکی نداشته است، بنابراین حالا نیز مصرف آن را برای انسان بدون اشکال می‌دانند و گیاه را به صورت مصرف خارجی برای درمان زخمها و به صورت مصرف داخلی برای سیاتیک،

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 288

بی‌خوابی، گرفتگی‌های عادت ماهیانه، سردرد، سرماخوردگی، ناراحتی‌های سینه‌ای و به عنوان آرام‌بخش مفید می‌دانند و توصیه می‌کنند.

گیاه چای کوهی به‌طور گسترده و دقیق در روسیه و آلمان تحت پژوهش و تحقیق قرار گرفته است. این پژوهشها نشان داده است که گیاه دارای مقدار زیادی مواد شیمیایی فعال به نام‌Flavonoids با ظرفیت ایجاد تعادل در سیستم دفاعی بدن می‌باشد. و در عین حال در گیاه ماده شیمیایی فعّال دیگری به نام هایپریسین وجود دارد که دارای فعالیت ضد ویروس و ضد افسردگی است. تحقیقات دیگری برای گیاه چای کوهی آثار ضد باکتری و ضد قارچ و ضد التهاب را تأیید می‌کند.

چای کوهی برای درمان ایدز[422]

یکی از آثار هیجان‌انگیز و جالب چای کوهی اثر ماده شیمیایی فعّال هایپریسین بر ضد ویروس ایدز است. یک پژوهش علمی که گزارش نتایج آن در نشریه:

Proceedings of the National Academy of Sciences

منتشر شده است حاکی از آزمایشهایی است که در این مورد در لوله‌های آزمایشگاهی در مورد جانوران به عمل آمده است. این آزمایشها نشان می‌دهند که گیاه با سمیت کم، آثار قابل ملاحظه‌ای بر ضد ویروسهایی مشابه‌HIV یعنی ویروس ایدز دارد.

ابتدا موشهای آزمایشگاهی با ویروسهایی که ایجاد بیماری لوکمیا(Leukemia) می‌کنند تزریق شده و سپس یک تزریق از عصاره گیاه چای کوهی شده‌اند و این تزریق صددرصد از بروز بیماری در آنها جلوگیری کرده است. و در آزمایشهایی که عصاره گیاه از راه دهان به موش داده شده است نیز همین اثر جالب را نشان داده است.

پژوهشها نشان می‌دهد که عصاره گیاه از سد خونی مغزی عبور می‌کند که این خاصیت برای درمان ایدز بسیار مهم است زیرا ویروس ایدز اغلب به مغز حمله می‌کند. این خواص گیاه هیجانی بین دانشمندان ایجاد کرده و موجب شده که عده‌ای از آنها این گیاه را در مورد انسانهای مبتلا به ایدز نیز به کار برند. نتایج این تحقیقات هنوز تا تاریخی که این کتاب نوشته می‌شود منتشر نشده است ولی نتایج مراحل اولیه مقدماتی

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 289

پژوهشها در نشریه اخبار درمان ایدز[423] در سال 1989 منتشر شده که بعضی از آنها تا حال آثار مثبتی بر ضد ویروس ایدز نشان داده است و بیماران بهبودی محسوسی یافته‌اند به این معنی که فعالیت سیستم دفاعی آنها محسوسا افزایش یافته، وزن آنها زیاد شده، اشتها بهتر شده و انرژی بیشتری یافته‌اند. این اخبار هرچند مقدماتی است ولی بسیار هیجان‌انگیز می‌باشد ولی به‌هرحال هنوز باید با احتیاط تلقی شود و ما دام که پژوهشهای علمی به‌طور کامل مراحل قطعی خود را طی نکنند، با اینکه آزمایشهای مقدماتی امیدبخش است، نمی‌توان ادعا کرد که چای کوهی برای درمان ایدز مؤثر است. معمولا به بیماران مبتلا به این بیماری که برای آزمایش داوطلب می‌شوند خود گیاه داده نمی‌شود بلکه از عصاره گیاه که عیار آن استاندارد شده باشد، داده می‌شود.

چای کوهی از نظر درمان زخمها

مطالعات متعددی آثار چای کوهی برای درمان زخم را تأیید می‌کند. ماده شیمیایی هایپریسین و سایر مواد آنتی‌بیوتیک موجود در اسانس روغنی قرمزرنگ گیاه ممکن است برای پیش‌گیری عفونت زخمها مفید باشد و به علاوه مواد شیمیایی‌Flavonoids موجود در گیاه ظرفیت گیاه را برای تحریک و تقویت سیستم دفاعی بدن افزایش داده و برای کاهش التهاب زخمها کمک بسیار مؤثری می‌کند.

یک پژوهش جدید در آلمان نشان می‌دهد که در مقایسه با درمانهای معمولی با سایر مواد شیمیایی، استفاده از گیاه چای کوهی مدت التیام زخم و سوختگی را خیلی کوتاه می‌کند و جای زخم نیز خیلی کمتر باقی می‌ماند. این فرآورده در حال حاضر بیشتر در بازارهای آلمان عرضه می‌شود.

چای کوهی به عنوان داروی ضد افسردگی

تحقیقات نشان می‌دهد که ماده شیمیایی هایپریسین موجود در چای کوهی ممکن است در ابعاد فعالیت ماده‌ای به نام‌MAO [424] دخالت کرده و آن را به مهارکننده

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 290

MAO

[425] تبدیل کند. مهارکننده‌های‌MAO گروه مهمی از داروهای ضد افسردگی می‌باشند. در یک پژوهش کوچک در آلمان که 15 نفر زن به منظور درمان افسردگی تحت معالجه قرار گرفته‌اند، پس از اینکه به آنها چای کوهی داده شد محسوسا بهبود یافتند، اشتهای آنها افزایش یافت، به زندگی بسیار علاقه‌مند شدند و اعتماد بنفس خود را بازیافتند و خواب آنها خوب شد. ولی باید توجه داشت که این گیاه درمان فوری برای افسردگی نیست و طبق پژوهشهای یک کارشناس گیاه‌درمان آلمانی به نام دکترRudolph Fritz Weiss اثر چای کوهی برای درمان افسردگی فوری نیست و شاید 3- 2 ماه طول بکشد تا اثر آن ظاهر شود.

مقدار مصرف

برای درمان احتمالی ایدز با پزشک مطلع و واردی مشورت کنید تا مقدار استاندارد عصاره را در اختیار شما قرار دهد و یا داوطلب آزمایش در یکی از کلینیکهای درمان آزمایشی این بیماری بشوید.

برای التیام زخم پس از اینکه محل زخم با آب و صابون کاملا تمیز شد برگها و گلهای تازه له‌شده گیاه را روی زخم بگذارید. برای تهیه دم‌کرده برای معالجه افسردگی و احتمالا تحریک سیستم دفاعی بدن 2- 1 قاشق مرباخوری سرپر گیاه خشک را در یک پیمانه (220 گرم) آب جوش 15- 10 دقیقه خیس کنید و تا 3 پیمانه در روز بخورید. طعم آن ابتدا کمی شیرین و سپس تلخ و قابض است. به شکل تنظور 4/ 1 تا یک قاشق مربّاخوری 3 بار در روز مصرف شود. این گیاه به کودکان زیر دو سال نباید داده شود و برای کودکان بزرگتر و افراد مسنتر از 65 سال از مقدار کم شروع و بتدریج تا حد مجاز و لازم اضافه گردد.

فاکتورهای ایمنی

مهارکننده‌های‌MAO در ترکیب با بعضی خوراکی‌ها ممکن است در ابعاد خطرناکی فشار خون را بالا ببرد و علایم آن سردرد، سفتی گردن، آشفتگی و قی و سردی پوست بدن می‌باشد. البته قدرت تأثیر گیاه در مقدار مجاز به قدرت مهارکننده‌های‌MAO دارویی تجارتی نیست ولی مع هذا توصیه می‌شود اشخاصی که

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 291

از این گیاه استفاده می‌کنند نباید از داروهای‌Amphetamines [426]، مخدّرها، و از اسیدهای آمینه‌Tryptophan ،Tyrosine و قرص‌های ضد بارداری، بخورهای ضد آسم، از داروهای ضد سرماخوردگی و تب ینجه استفاده کنند. و به علاوه باید از خوردن قهوه، کالباس، ماست، شوکولات، باقلا و خوراکهای دودی نظیر ماهی دودی و خوراکهای شور مانند خیارشور خودداری کنند.

در مواردی که چای کوهی به عنوان علوفه دارویی به دامها داده می‌شود ماده شیمیایی هایپریسین زیر پوست دام جمع می‌شود و زیر تابش اشعه آفتاب ایجاد سوختگی و تاول می‌نماید. حتی در مواردی که به جانوران آزمایشگاهی به مقدار زیاد ماده شیمیایی هایپریسین تزریق شده و زیر تابش اشعه آفتاب قرار داده شده‌اند، مرده‌اند. ولی تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد در مصارف این گیاه برای انسان در صورتی که در حد مجاز توصیه شده، مصرف شود ایجاد عوارض پوستی در برابر اشعه خورشید نمی‌کند مگر در پوستهای خیلی حساس که معمولا از دیگران در مقابل اشعه خورشید حساستر باشند. به همین دلیل اشخاصی که از این گیاه استفاده می‌کنند، شبیه اشخاصی که از آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین 427] استفاده می‌کنند باید حتی الامکان دور از تابش اشعه آفتاب باشند. طبق گزارش‌های تحقیقاتی بین بیماران مبتلا به ایدز که از این گیاه مصرف کرده‌اند، فقط برخی از آنها کمی سرگیجه، حساسیت در مقابل اشعه آفتاب، آشفتگی و اسهال داشته‌اند.

سازمان نظارت بر خوراک و دارو در امریکا در مورد عوارض جانبی این گیاه کمی سردرگم می‌باشد. پس از اینکه ابتدا در سال 1977 مصرف آن را مضّر اعلام کرد، مدّتی پس از آن نظر خود را اصلاح و اعلام کرده است که مصرف این گیاه مخلوط با ورموت در حد مجاز توصیه شده بدون اشکال است. به استثنای زنان باردار و مادران شیرده و کودکان زیر دو سال برای سایر اشخاص سالم که مبتلا به فشار خون نیستند و از مهارکننده‌های‌MAO و سایر داروها و خوراکهای معارض با مصرف این گیاه استفاده نمی‌کنند استفاده از چای کوهی در حد مجاز توصیه شده، بلامانع می‌باشد

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 292

و بیماران می‌توانند زیر نظر پزشک مصرف نمایند و اگر در حین مصرف کمی سردرد، یا سفتی گردن، آشفتگی و یا عوارض دیگری داشتند مصرف دارو را قطع کنند و اگر عوارض جانبی بالا مدتی ادامه داشت به پزشک مراجعه کنند.

معارف گیاهی، ج‌5، ص: 293

//////////////

هوفاریقون

بضم ها و سکون واو و فتح فا و الف و کسر راء مهمله و سکون یاء مثناه تحتانیه و ضم قاف و سکون واو و نون معرب از اوفاریقون یونانی است و هیوفاریقون نیز دیده شده بزیادتی یاء مثناه تحتانیه میان ها و واو و بعضی اندروسامن و بعضی قوریون و بعضی امامانیطس بمعنی صنوبری برای مشابهت رائحه تخم آن ببوی راتینج که صمغ صنوبر است نامند و کفته اند که هوفاریقون لغت رومی است

ماهیت آن

نباتی است و سه قسم می باشد و هر سه را ثمر شبیه بجو است و قسمی را ساق بقدر شبری و زیاده بران و برک آن مانند برک سداب و بسیار سرخ و کل آن سفید شبیه بکل شبت چنری و در بو شبیه ببوی صنوبر و تخم آن در غلافی طولانی و سیاه و دراز شبیه بجو و مدور نیز منبت آن زمینهای صلب و خرابها و ثمر آن اقوی از تخم و سائر اجزای آن و قوت آن تا ده سال باقی می ماند

طبیعت آن

در سوم کرم و خشک و کفته اند خشکی آن زیاده از کرمی آنست

افعال و خواص آن

مجفف و محلل و ملطف و مفتح سدد و کدازندۀ اخلاط و لزوجات و غیره اعضاء الراس و الغذاء و النفض آشامیدن آن جهت کزاز و تفتیح سدۀ معده و کبد و امعا و ادرار بول و طمث و اسهال مرۀ صفرا و حمول آن نیز جهت ادرار بول و حیض آلات المفاصل آشامیدن برک مطبوخ آن با شراب و یا آشامیدن عصارۀ آن چهل یوم پی هم مداومت بران جهت درد ورک و عرق النسا و نقرس و آشامیدن تخم آن هر روز نیم درم با ماء العسل جهت عرق النسا مجرب دانسته اند الحمیات آشامیدن آن با نیم وزن آن سداب

ص: 1718

جهت حمی ربع الجروح و القروح ضماد برک آن جهت تنقیه و اندمال جراحات عظیمه و قروح ردیه و سوختکی آتش و ذرور آن جهت تنقیۀ قروح مترهله و متعفنه نافع بدل آن تخم شبت و انیسون و بیخ آن مانند بیخ کبر است و قسم دوم را نبات بزرک تر از اول و شاخهای زیاده و برک آن بقدر برک نعناع و پر شعبه و با شعبهای مستقیم و ساق آن سرخ و کل آن زرد و تخم آن در غلافی شبیه بخشخاش و با خطوط و در بو شبیه براتینج

طبیعت آن

در آخر دوم کرم و خشک

افعال و خواص آن

آشامیدن دو درم از تخم آن مسهل صفرای غلیظ و آشامیدن آب سرد معین بر عمل آن و در همه افعال مانند قسم اول و آشامیدن تخم آن با شرابی که آن را آردومالی نامند جهت عرق النسا و طلای مطبوخ آن در شراب رافع جراحات عظیمه و ضماد نبات آن جهت سوختکی آتش نافع و قسم سوم آن را که داربروی نامند و نبات آن بزرکتر از اول و کوچکتر از دوم و بسیار سرخ و شاخهای آن انبوه تر و برک عریض مانند برک سداب و ببزرکی نعناع و بسیار و کل آن زرد و در بو شبیه بقسم اول

طبیعت آن

در کرمی و خشکی از اول کمتر

افعال و خواص آن

مسهل رطوبات معده و مجفف بلت آن و در جمیع افعال قویتر از اول و دوم آشامیدن دو درهم آن مسهل صفرای غلیظ خصوصا با آب سرد و مقوی معده و رافع فالج و عرق النسا و عسر البول و مفتت حصاه و مسقط جنین و مدر حیض و سرخ کنندۀ رخسار و مقاوم همه سموم و جهت استسقا و قولنج و تب ربع و طلای آن با زیت جهت فالج که میل کرده باشد کردن بسوی پشت و طلای آن جهت بهق و کلف و همه آثار جلد و بواسیر و ضربان مفاصل و التیام قروح نافع المضار مصدع محرورین مصلح آن سکنجبین مقدار شربت آن یکدرهم بدل هریک از اقسام آن دیکری است و بدل همه بوزن آن اذخر و نصف آن بیخ کبر و نصف وزن آن شیطرح و نصف آن قردمانا نیز کفته اند و حکیم میر عبد الحمید نوشته که آن را بهندی اروسه نامند و اقسام است قسمی که کل آن سفید و برک آن مانند کل عباسی و تخم آن مانند جو و خوشۀ آن مثل خوشۀ جو و کندم و بر سر خوشه کل آن و درخت آن بقدر دو ذرع و خارناک است از جمله ادویۀ مشهورۀ هندیه است و در خواص چنان است که مرقوم است قسم دوم را کل زرد و در شاه جهان آباد و برهان پور آن را پیابانسه نامند و قسم سوم را کل بنفش و سرخ نیز می باشد و بری آن در جمیع افعال قویتر از باغی است.

مخزن الأدویه عقیلی خراسانی

///////////////

گل راعی، هوفاریقون ، گل شهناز (نام علمی: Hypericum perforatum)[۱] که گاه به اشتباه «چای کوهی» خوانده می‌شود، گیاهی علفی و پایا از تیره هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می‌شود. در ایران در دامنه کوه‌های البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف چای و گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛ امّا گونهٔ H. perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از گیاهان پرفروش در ایالات متّحدهٔ آمریکا است. این گیاه، به طور گسترده در مناطق معتدل اروپا (اوکراین و روسیه)، آسیا (ترکیه، هند و چین) و شمال آفریقا (خاورمیانه) و ایالات متّحدهٔ آمریکا پراکنده شده است. در هند، بر ارتفاعات بلندتر رشته کوه هیمالیا و در تپّه‌های بخش‌های مرکزی کشور می‌روید.[۲]

محتویات  [نمایش]

ریخت‌شناسی[ویرایش]

علف چای تقریباً تا یک متر بلندی دارد و به همراه شاخههای جفتی و متقابل رشد می‌کند. برگ‌های آن متقابل و بی‌پایه (چسبیده) است، تا دو سانتی‌متر بلندی دارد و دارای نقاط غدّه ای و نیمه شفّاف متعدّدی که در برابر نور پدیدار می‌شود می‌باشد. گُل‌های زرد تا سفید رنگ، دارای پنج گلبرگ، با پرچم‌های بیرون زده است و به صورت مجتمع در بالای ساقه‌ها به چشم می‌خورد.

این گیاهان، حاوی تعداد زیادی از پیگمان (رنگیزه)های فلورسانس dianthrone (ترکیب‌های دارای دو انترون، به شکل ساختارهای سوزنی و به رنگ سفید تا زرد روشن) مربوط به طیف قرمز با فعّالیت زیستی هستند. این نیز گزارش شده که بیوسنتز hypericinها، با ریخت زایی و چیدمان غدد روغنی قرمز تیرهٔ موجود بر روی برگ‌های گیاه، مرتبط است.[۳][۴]

نام گذاری گیاه[ویرایش]

این گیاه در ایران، با نام‌های علف چای، گُل راعی یا هزارچشم خوانده شده است و در زبان انگلیسی، St. John’s wort (به معنی: مخمّر یوحنای مقدّس) نام دارد؛ دلیل این نام گزینی، به گُلدهی و برداشت سنّتی آن در زادروز حضرت یحیی (۲۴ ژوئن) برمی‌گردد[۵]؛ همچنین می‌تواند یادآور شوالیه‌های St. John (به معنی: شوالیه‌های یوحنای مقدّس) باشد که در طول جنگ‌های صلیبی، از آن برای درمان زخم استفاده می‌کردند.[۶] لازم است ذکر شود که همهٔ گونه‌های خانوادهٔ Hypericaceae با نام St. John’s wort شناخته می‌شوند.[۷]

با نگاهی به واژه نامه‌های پارسی، نام‌های کهن و نام عربی (و برخی از ویژگی‌های کلّی) آن نیز به چشم می‌خورد:

واژهٔ هوفاریقون در لغت نامه دهخدا[ویرایش]

هوفاریقون. معرب، اِ) به لغت رومی نام دوایی است که آن را دارمی رومی گویند و آن حبی باشد سرخ به رنگ سماق بغدادی و به عربی رمان الانهار خوانند. عرق النسا را نافع است و بول وحیض را براند و آن را هیوفاریقون هم می‌گویند. (آنندراج) (برهان). هزارچشم. و رجوع به مفردات ضریر انطاکی و تحفهٔ حکیم مؤمن و گیاه‌شناسی گل گلاب ص ۲۰۴ شود.[۸]

واژهٔ هوفاریقون در فرهنگ لغت عمید[ویرایش]

(اسم) [معرب، مأخوذ از یونانی] ‹اوفاریقون، هیوفاریقون› (زیست‌شناسی) [hufāriqun] گیاهی با ساقهٔ کوتاه، برگ‌های سرخ، و گل‌های زرد یا سفید چتری شبیه گل شبت، که تخم‌های آن در غلاف دراز قرار دارد. در طب قدیم جهت رفع تنگی نفس، سل و درد سینه به‌کار می‌رفته؛ علف چای.[۹]

اثر دارویی[ویرایش]

گیاه گل راعی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می‌کند. این گیاه برای درمان مرض کزاز بکار می‌رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید این نوع زخمها را خوب می‌کند. مواد روغنی گیاه بالاخص دارای اثرات بارز ضد زخم، ضدسوختگی و التیام بخش پوستی می‌باشد.[۱۰] گل راعی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می‌کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می‌کند بنابراین می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می‌کنند نمی‌توانند چای کوهی مصرف کنند

درمان افسردگی[ویرایش]

خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است. ماده موثره این گیاه هایپریسین می‌باشد که فراورده‌های آن هم بر اساس همین ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه نیز مربوط به این ماده می‌باشد. در ابتدا تصور می‌شد که این ماده مهار کنندهٔ آنزیم Mono amino oxidase (به اختصار: MAO) است؛ ولی مطالعات جدیدتر روی حیوانات نشان داد که این اثر بسیار ناجیز است و مکانیسم عمده اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار برداشت (reuptake) سروتونین و یا سایر انتقال دهنده‌های عصبی (نوروترانسمیترها) در مغز می‌باشد.[۱۱]

اَشکال دارویی[ویرایش]

داروهای موجود در ایران[ویرایش]

از این گیاه سه فراوردهٔ دارویی در بازار ایران موجود است. قطرهٔ هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند؛ همچنین افشانه نوروژیک، که در درمان دردهای عصبی کاربرد داشته و خاصیت ضدالتهابی دارد.

نکتهٔ قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده‌های آن، تداخلات دارویی آن است که مصرف آن را محدود نموده و دلیلش هم مهار آنزیمی MAOاست، که با برخی از داروهای ضد افسردگی و داروهای دیگر تداخل شدید دارد. به هر حال، برای استفاده از این داروها، مشورت با دکتر داروساز و یا پزشک معالج لازم است.

تداخل‌های دارویی و احتیاط‌های پزشکی لازم برای مصرف مشتقات دارویی[ویرایش]

جدول زیر، ۱۰ دسته از اثرات و تداخل‌های دارویی و نکات قابل ملاحظهٔ درمان دارویی با مشتقات شیمیایی ساخته شده از علف چای را نشان می‌دهد.[۱۲]

#        دارو     اثر برهم کنش با دارو    مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده‌سازی‌های SJW

۱        بازدارنده‌های پروتئاز HIV، مانند: indinavir, nelfinavir, ritonavir, saquinavir     سطوح خونی کاهش یافته، همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV     سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW

۲        بازدارنده‌های ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی HIV، مانند: efavirenz, nevirapine        سطوح خونی کاهش یافته، همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV        سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW

۳        وارفارین         کاهش اثر ضد انعقادی و نیاز به افزایش مقدار وارفارین    کنترل INR و قطع SJW. ردیابی دقیق INR که ممکن است با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار مصرف وارفارین نیاز به تنظیم داشته باشد.

۴        سیکلوسپورین   سطوح خونی کاهش یافته با خطر رد پیوند         کنترل سطوح خونی سیکلوسپورین و قطع SJW. ممکن است سطوح سیکلوسپورین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار سیکلوسپورین نیاز به تنظیم داشته باشد.

۵        ضدآبستنی‌های خوراکی  سطوح خونیی کاهش یافته، همراه با خطر آبستنی ناخواسته و پیشرفت غیرمنتظرهٔ خونریزی          قطع SJW

۶        داروهای ضدتشنج (کاربامازپین، فنوباربیتون، فنی تویین)   سطوح خونی کاهش یافته همراه با خطر وقوع حملات          کنترل سطوح داروهای ضدتشنج و قطع SJW. ممکن است سطوح داروهای یاد شده با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار داروی ضدتشنج نیاز به تنظیم دقیق داشته باشد.

۷        دیگوکسین       سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل ریتم (نواخت) قلب یا اختلال در کار قلب کنترل سطوح دیگوکسین و قطع SJW. ممکن است سطوح دیگوکسین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار دیگوکسین نیاز به تنظیم داشته باشد.

۸        تئوفیلین سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل تنگی نفس یا محدودیت مزمن جریان هوا کنترل سطوح تئوفیلین و قطع SJW. ممکن است سطوح تئوفیلین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار تئوفیلین نیاز به تنظیم داشته باشد.

۹        تریپتانها (sumatriptan, naratriptan, rizatriptan, zolmitriptan)        اثرات افزایش یافتهٔ سروتوژنیک (وابسته به سروتونین) همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر)        قطع SJW

۱۰      بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (سیتالوپرام، فلوکستین، فلوکسامین، پاروکستین، سرترالین) اثرات افزایش یافتهٔ سروتوژنیک (وابسته به سروتونین) همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر)   قطع SJW

خواص ضد افسردگی[ویرایش]

قدرت این دارو گیاهی در مقابله با افسردگی‌های خفیف تا متوسط و برخی موارد ماژور هم میزان با داروی‌های شیمیایی ذکر گردیده است اما مقالاتی هم وجود دارد که این موضوع را رد می‌کند.[۱۳] از خواص دیگر این دارو، درمان دردهای دوران قاعدگی می‌باشد.[۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

گل ختمی

شاتره

خارخسک

پانویس[ویرایش]

پرش به بالا ↑ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، ۲۸۶.

پرش به بالا ↑ Wagner H and Bladt S, Pharmaceutical quality of Hypericum extracts, J Geriatr Psychiatry Neurol, 1994, 7, S65-S68.

پرش به بالا ↑ Wagner H and Bladt S, Pharmaceutical quality of Hypericum extracts, J Geriatr Psychiatry Neurol, 1994, 7, S65-S68.

پرش به بالا ↑ Zdunek K and Alfermann W, Initiation of shoot organ ultures of Hypericum perforatum and formation of hypericin derivatives, Planta Med, 1992, 58, 621-625.

پرش به بالا ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/Hypericum_perforatum

پرش به بالا ↑ http://fa.parsiteb.com/category/گیاهان-دارویی/?

پرش به بالا ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/Hypericum

پرش به بالا ↑ http://www.vajehyab.com/dehkhoda/هوفاریقون

پرش به بالا ↑ فرهنگ عمید (فرهنگ عمید، حسن عمید، تألیف مجدد به سرپرستی فرهاد قربان زاده، تهران، چاپ اوّل ۱۳۸۹)

پرش به بالا ↑ Kraft,K el.al. Poket Guide to Herbal Medicines. p.115-119، 2004.

پرش به بالا ↑ http://www.uptodate.com

پرش به بالا ↑ FACT SHEET FOR HEALTH CARE PROFESSIONALS, The Medicines Control Agency (MCA) of UK, Website: www.open.gov.ukmca/mcahome.htm

پرش به بالا ↑ http://medplant.ir/1791/درمان-افسردگی-با-داروهای-گیاهی-موجود-د

پرش به بالا ↑ http://www.irteb.com/herbal/plantbank- St.johns%20Wort.htm

منابع[ویرایش]

مظفریان، ولی‌الله. فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۵. شابک ‎۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.

[نمایش] ن ب و

گیاهان دارویی و ادویه‌جات

رده‌ها: ضد افسردگی‌هاگل‌های هزارچشمگل‌هاگونه‌های مهاجم در کالیفرنیاگیاگان استونیگیاهان باغی اروپاگیاگان بریتانیاگیاهان توصیف‌شده در ۱۷۵۳ (میلادی)گیاهان داروییگیاهان در اروپاگیاگان لبنانمهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز

منوی ناوبری

ورودایجاد حساب کاربریمشارکت‌هابحثبه سامانه وارد نشده‌ایدبحثمقاله

جستجو

برو

نمایش تاریخچهویرایشخواندن

صفحهٔ اصلی

رویدادهای کنونی

مقالهٔ تصادفی

کمک مالی

همکاری

تغییرات اخیر

ویکی‌نویس شوید!

راهنما

تماس با ویکی‌پدیا

نسخه‌برداری

ایجاد کتاب

دریافت به‌صورت PDF

نسخهٔ قابل چاپ

در دیگر پروژه‌ها

ویکی‌انبار

ویکی‌گونه

ابزارها

پیوندها به این صفحه

تغییرات مرتبط

بارگذاری پرونده

صفحه‌های ویژه

پیوند پایدار

اطلاعات صفحه

آیتم ویکی‌داده

یادکرد پیوند این مقاله

به زبان‌های دیگر

العربية

Asturianu

Azərbaycanca

Башҡортса

Български

Bosanski

Català

Čeština

Kaszëbsczi

Cymraeg

Dansk

Deutsch

Ελληνικά

English

Esperanto

Español

Eesti

Euskara

Suomi

Võro

Français

Arpetan

Gaeilge

Gàidhlig

Galego

Hrvatski

Hornjoserbsce

Magyar

Íslenska

Italiano

日本語

ქართული

Қазақша

Limburgs

Lietuvių

Latviešu

Nederlands

Norsk bokmål

Ирон

Polski

Português

Română

Armãneashti

Русский

Srpskohrvatski / српскохрватски

Slovenščina

Српски / srpski

Svenska

Тоҷикӣ

Türkçe

Українська

Walon

Winaray

中文

ویرایش پیوندها

این صفحه آخرین‌بار در ‏۲۸ ژوئن ۲۰۱۶ ساعت ‏۲۱:۲۴ تغییر یافته‌است.

//////////////

العرن المثقوب أو نبتة سانت جونز St John's wort أو نبتة سيدي يحيى وتعرف في بلاد الشام باسم عشبة العرن أو كما تسميها بعض المراجع الحديثة باسم عشبة القلب، هي نبتة صفراء تعيش في بعض مناطق أميركا الشمالية وأوروبا وآسيا وروسيا والهند والصين. وتُعد مفيدة لعلاج الكآبة.المواد الفعالة فيها تحتوي على هيبريسين، وكانت تستخدم منذ العصور الوسطى كعشبة للأسترخاء.

محتويات  [أظهر]

الوصف النباتي[عدل]

هو نبات جزموري معمر، سيقانه منصبة، تتفرع في القسم العلوي ويمكن ان يصل ارتفاعها لحوالي 1 متراً، لها أوراق رفيعة نسبياً مستطيلة، ملتصقة مباشرة بالساق، بطول 12 مم أو أكبر قليلاً، لونها أصفر مخضر مع نقاط شفافة للضوء ومن هنا جاءت تسميتها اللاتينية (H. perforatum) ، مع بعض البقع السوداء على الوجه السفلي، تقيس ازهارها حوالي 2 – 2،5 سم عرضاً، خماسية البتلات صفراء ناصعة مع بقع سوداء تضفي عليها منظراً مميزاً، تتوضع الأزهار على نهايات الأجزاء العلوية للنبات، كؤيساتها مؤنفة ضيقة مع ملمس عقدي حبيبي ولها أسدية عديدة، والتي تتحد بالقاعدة في ثلاث حزم.

إستعمالها لعلاج الاكتئاب[عدل]

في 29 دراسة سريرية قامت بها مؤسسة كوشران شملت 5000 مريضاً مصاباً بالاكتئاب الحاد، تبين أن استخدام خلاصة النبات تتفوق على العلاج بالأدوية الوهمية وتماثل في تأثيرها مضادات الاكتئاب النموذجية، كما كان معدل الآثار الجانبية أقل بمرتين من العلاج بالجيل الجديد من مثبطات إعادة استعمال السيروتونين الانتقائية ( Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRI. وأقل بخمس مرات من الجيل القديم لمضادات الاكتئاب ثلاثية الحلقة، هذه الدراسات تمت على كل حال في البلدان الناطقة باللغة الألمانية، وبذلك يأمل القائمون بهذه التجارب على استخدام هذا النبات بتوسيع انتشاره ويرون فيه مستقبلاً مشرقاً مليء بالتفاؤل. بالمقابل المركز الوطني للطب التكميلي البديل (NCCAM) وغيرها من المعاهد الوطنية المنتسبة للمنظمات الصحية، ومن خلال تجاربهم السريرية، رأوا أن تأثير خلاصات النبات لاتتعدى نتائج العلاج بالأدوية الوهمية، وبذلك يمكن إغفال نتائج العلاج بها، إلا ان التأثير العلاجي لها يكون واضحاً عند من يعانون من اضطرابات في عمل الغدة الزعترية (التيموس) وخاصة الذي تترافق إصاباتهم مع حالات اكتئاب خفيفة ومزمنة[2].

إستعمالات طبية أخرى[عدل]

في بعض الدراسات التي أجريت على تأثير النبات على الأعراض الجسمية، وجد أنها لها تأثير خفيف أو بدون تأثيرو ما زالت النتائج غير نهائية.

فمادة الهيبرفورين hyperforin, والتي تعتبر من المكونات الرئيسية للنبتة، تفيد في علاج مدمني الكحول (الكحولية)، بالرغم من أن الجرعة والأمان والفعالية لم تحددبشكل نهائي، إلا أن مادة الهيبرفورين لها تأثير مضاد للبكتيريا للجراثيم سلبية الغرام، مشتقات الهيبريسين والتي تشكل 0،3 % من محتويات النبتة والتي استخدمت في الدراسة، تتحول إلى 0.13 % هايبرسين و 0.14 هايبرفورين، والتي استخدمت في التأثيرات العلاجية للمصابين بفرط الحكية السلوكية Attention-deficit hyperactivity disorder Attention-Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) and Hyperkinetic Disorder، واختلفت النتائج التي لم يتم اعتماد نتائجها حتى الآن.

قام فريق بحثي من جامعة كومبلوتنسي في مدريد (UCM) نفذت دراسة بعنوان Hypericum perforatum. لتجد فائدة علاجية ضد مرض الشلل الرعاشي لباركينسون، مما يوحي بأن هذه النباتات ذات الخصائص المضادة للاكتئاب وتحوي نسباً مهمة من المكونات النشطة المضادة للأكسدة التي يمكن أن تساعد في الحد من تدهور الخلايا العصبية التي يسببها المرض.

الآثار الجانبية[عدل]

صورة تظهر النقاط الشبه شافة في وريقات نبتة سانت جونز

أكثر التأثيرات الضارة شيوعا ذكرت هي الأعراض المعدية المعوية، والدوخة، الارتباك (التخليط الذهني)، التعب والتسكين العميق (التخدير).

نبتة سانت جون نادرا ما قد تسبب حساسية للضوء. هذا يمكن ان يؤدي إلى الحساسية البصرية للضوء ولحروق الشمس في الحالات التي ليس من المعتاد أن تسببها. ويتصل بهذا، دراسات حديثة خلصت إلى أن استخراج مواد تتفاعل مع أشعة الضوء، سواء المرئية أو فوق البنفسجية، لإنتاج الجذور الحرة، والجزيئات التي يمكن أن تسبب تلف خلايا الجسم. هذه المركبات يمكن أن تتفاعل مع البروتينات الحيوية في العين والتي إذا تضررت، تترسب وتسبب اعتام عدسة العين المعروف بالكتاراكت أو الساد.

تسبب مكونات نبتة سانت جون عدة تداخلات دوائية من خلال حث إنزيم السيتوكروم P450 CYP3A4، وكذلك أيضا CYP2C9. هذه النتائج تمثل زيادة في التمثيل الغذائي لهذه المكونات، مما أدى إلى انخفاض تركيز والاثر السريري. hyperforin التي تشكل جزءا رئيسيا يعتقد انها هي المسؤولة. نبتة سانت جون أيضا، يمكن أن تسبب تفاعلات مع عقاقير أخرى من خلال الحث على ضياع بروتين سكري متعدد عن طريق زيادة في انخفاض الامتصاص وزيادة التصفية الكلوية والتي تسبب انخفاض تركيز تلك العقاقير بالدم والتي تؤدي إلى انخفاض التركيزات السريرية وبالتاي نقص تأثيراتتها.

المراجع[عدل]

^ تعديل القيمة في ويكي بيانات"معرف Hypericum perforatum في موسوعة الحياة". eol.org. اطلع عليه بتاريخ 3 يوليو 2016.

^ St John’s Wort – for nerves and depression

/////////////////

به آذری:

Adi dazı (lat. Hypericum perforatum)[1] və ya Pəncə [2] – dazı cinsinə aid bitki növü.[3]

//////////////

به ترکی:

Sarı kantaron (Hypericum perforatum), Kılıç otu, Mayasıl otu ve Koyunkıran olarak da bilinir, sarı kantarongiller (Hypericaceae) familyasına dahil bir bitki türü.

Esas olarak dünyanın birçok yerinde bulunan bir bitkidir. Avrupa'da tarla, yol ve orman kenarlarında kendiliğinden yetişen bitki Kuzey Amerika'ya da uyum sağlamış ve doğal olarak kırlarda yetişmeye başlamıştır.

////////////

Hypericum perforatum

From Wikipedia, the free encyclopedia

"St John's wort" redirects here. For other uses, see St John's wort (disambiguation).

Hypericum perforatum
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Malpighiales
Family:	Hypericaceae
Genus:	Hypericum
Species:	H. perforatum
Binomial name
Hypericum perforatum L.

Hypericum perforatum, known as perforate St John's-wort,^[1] common Saint John's wort andSt John's wort (/ˈsɪndʒənzwɜːrt/ sin-jənz-wurt),^{[note 1]} is a flowering plant in the familyHypericaceae. The common name "St John's wort" may be used to refer to any species of the genus Hypericum. Therefore, Hypericum perforatum is sometimes called "common St John's wort" or "perforate St John's wort" in order to differentiate it. It is a medicinal herb withantidepressant activity and potent anti-inflammatory properties as an arachidonate 5-lipoxygenase inhibitor and COX-1 inhibitor.^[3][4][5]

Contents

  [show] 

Botanical description[edit]

Translucent dots of glandular tissue on the leaves

Hypericum perforatum is native to parts of Europe and Asia^[6] but has spread worldwide as acosmopolitan invasive weed, including to temperate regions of India, China, Canada, Africa, and the United States.

The common name "St John's wort" comes from its traditional flowering and harvesting on St John's Day, 24 June. The genus name Hypericum is derived from the Greek words hyper (above) and eikon (picture), in reference to the tradition of hanging plants over religious icons in the home during St John's Day, to ward off evil.

Perforate St John's wort is a herbaceous perennial plant with extensive, creeping rhizomes. Its stems are erect, branched in the upper section, and can grow to 1 m high. It has opposite,stalkless, narrow, oblong leaves that are 1–2 cm long.^[7]:176 The leaves are yellow-green in color, with scattered translucent dots of glandular tissue.^[8] The dots are conspicuous when held up to the light, giving the leaves the 'perforated' appearance to which the plant's Latin name refers. The flowers measure up to 2.5 cm across, have five petals, and are colored bright yellow with conspicuous black dots.^[9]:339 The flowers appear in broad cymes at the ends of the upper branches, between late spring and early to mid summer. The sepals are pointed, with black glandular dots. There are many stamens, which are united at the base into three bundles. The pollen grains are ellipsoidal.^[2]

When flower buds (not the flowers themselves) or seed pods are crushed, a reddish/purple liquid is produced.^{[citation needed]}

Ecology[edit]

St John's wort reproduces both vegetatively and sexually. It thrives in areas with either a winter- or summer-dominant rainfall pattern; however, distribution is restricted by temperatures too low for seed germination or seedling survival. Altitudes greater than 1500 m, rainfall less than 500 mm, and a daily mean January (in Southern hemisphere) temperature greater than 24 degrees C are considered limiting thresholds. Depending on environmental and climatic conditions, and rosette age, St John's wort will alter growth form and habit to promote survival. Summer rains are particularly effective in allowing the plant to grow vegetatively, following defoliation by insects or grazing.

The seeds can persist for decades in the soil seed bank, germinating following disturbance.^[10]

Invasive species[edit]

Although Hypericum perforatum is grown commercially in some regions of south east Europe, it is listed as a noxious weed in more than twenty countries and has introduced populations in South and North America, India, New Zealand, Australia, and South Africa.^[10] In pastures, St John's wort acts as both a toxic and invasive weed. It replaces native plant communities and forage vegetation to the extent of making productive land nonviable^[11] or becoming an invasive species in natural habitats and ecosystems. Ingestion by livestock such as horses, sheep, and cattle can cause photosensitization, central nervous system depression, spontaneous abortion, and death.^[11][12]Effective herbicides for control of Hypericum include 2,4-D, picloram, and glyphosate. In western North America three beetles Chrysolina quadrigemina, Chrysolina hyperici and Agrilus hyperici have been introduced as biocontrol agents.^[13]

·        

Full plant

·        

Seedlings

·        

Fruit

·        

Blossom

Medical uses[edit]

Major depressive disorder[edit]

Studies have supported the efficacy of St John's wort as a treatment for depression in humans.^[5][14] A 2015 meta-analysis review concluded that it has superior efficacy to placebo in treating depression; is as effective as standard antidepressant pharmaceuticals for treating depression; and has fewer adverse effects than other antidepressants. The authors concluded that it is difficult to assign a place for St. John's wort in the treatment of depression owing to limitations in the available evidence base, including large variations in efficacy seen in trials performed in German-speaking relative to other countries.^[15] It is proposed that the mechanism of action of St. John's wort is due to the inhibition of reuptake of certain neurotransmitters.^[2] A 2008 Cochrane review of 29 clinical trials concluded that it was superior to placebo in patients with major depression, as effective as standard antidepressants and had fewer side-effects.^[16] According to the National Center for Complementary and Integrative Health (NCCIH) of the National Institutes of Health, it "may help some types of depression, though the evidence is not definitive"; can limit the efficacy of prescription medicines; and psychosis can occur as a rare side effect. The NCCIH notes that combining St John's wort with certain prescription antidepressants can lead to a "potentially life-threatening increase of serotonin," a brain chemical targeted by antidepressants.^[17]

In Germany, it is sometimes prescribed for mild to moderate depression, especially in children and adolescents.^[18][19]

Side effects[edit]

St John's wort is generally well tolerated, with an adverse effect profile similar to placebo.^[20] Commonly reported adverse effects include gastrointestinal symptoms (nausea, abdominal pain, loss of appetite, and diarrhea), dizziness, confusion, fatigue, sedation, dry mouth,restlessness, and headache.^[21][22][23] The organ systems associated with adverse drug reactions to St John's wort and fluoxetine (a SSRI) have a similar incidence profile;^[24] most of these reactions involve the central nervous system.^[24] St John's wort also decreases the levels of estrogens, such as estradiol, by speeding up its metabolism, and should not be taken by women on contraceptive pills as it upregulates the CYP3A4 cytochrome of the P450 system in the liver.^[25]

St John's wort may rarely cause photosensitivity. This can lead to visual sensitivity to light and to sunburns in situations that would not normally cause them.^[20]

St John's wort is associated with aggravating psychosis in people who have schizophrenia.^[26]

Interactions[edit]

St. John's wort has interactions with medications such as SSRI antidepressants, warfarin, and birth control. Combining both St John's wort and SSRI antidepressants could lead to increased serotonin levels causing serotonin syndrome.^[27] Combining estrogen containing oral contraceptives with St John's wort can lead to decreased efficacy of the contraceptive and eventually unplanned pregnancies.^[28] St. John's wort has been known to decrease the blood concentrations of immunosuppressants (Cyclosporine & Tacrolimus), sedatives (Midazolam & Alprazolam), anticoagulants (Phenprocoumon), chemotherapy drugs (Irinotecan) and other medications.^[29] These are just a few of the drug interactions that St John's wort possesses. It is also known to decrease the efficacy of HIV medications, cholesterol medications, as well as transplant medications.^[30]

Consumption of St. John's wort is discouraged for those with bipolar disorder. There is concern that people with bipolar depression taking St. John's wort may be at a higher risk for mania.^[31]

Pharmacokinetic[edit]

St John's wort has been shown to cause multiple drug interactions through induction of the cytochrome P450 enzymes CYP3A4 andCYP1A2. This drug-metabolizing enzyme induction results in the increased metabolism of certain drugs, leading to decreased plasma concentration and potential clinical effect.^[32] The principal constituents thought to be responsible are hyperforin and amentoflavone.

St John's wort has also been shown to cause drug interactions through the induction of the P-glycoprotein efflux transporter. Increased P-glycoprotein expression results in decreased absorption and increased clearance of certain drugs, leading to lower plasma concentrations and impaired clinical efficacy.^[33]

Examples of drugs whose effectiveness may be reduced by St. John's wort
Class	Drugs
Antiretrovirals	Non-nucleoside reverse transcriptase inhibitors, protease inhibitors
Benzodiazepines	Alprazolam, midazolam
Hormonal contraception	Combined oral contraceptives
Immunosuppressants	Calcineurin inhibitors, cyclosporine, tacrolimus
Antiarrhythmics	Amiodarone, flecainide, mexiletine
Beta-blockers	Metoprolol, carvedilol
Calcium channel blockers	Verapamil, diltiazem, amlodipine
Statins (cholesterol-reducing medications)	Lovastatin, simvastatin, atorvastatin
Others	Digoxin, methadone, omeprazole, phenobarbital, theophylline, warfarin, levodopa,buprenorphine, irinotecan
Reference: Rossi, 2005; Micromedex

For a complete list, see CYP3A4 ligands and CYP2C9 ligands.

Pharmacodynamic[edit]

In combination with other drugs that may elevate 5-HT (serotonin) levels in the central nervous system (CNS), St John's wort may contribute to serotonin syndrome, a potentially life-threatening adverse drug reaction.^[34]

Drugs that may contribute to serotonin syndrome with St John's wort
Class	Drugs
Antidepressants	MAOIs, TCAs, SSRIs, SNRIs, mirtazapine
Opioids	Tramadol, pethidine (meperidine), Levorphanol
CNS stimulants	Phentermine, diethylpropion, amphetamines, sibutramine, cocaine
5-HT1 agonists	Triptans
Psychedelic drugs	Methylenedioxymethamphetamine (MDMA), LSD, Dimethyltryptamine (DMT), MDA, 6-APB
Others	Selegiline, tryptophan, buspirone, lithium, linezolid, 5-HTP, dextromethorphan
Reference:[34]

Mechanism of action[edit]

St. John's wort, similarly to other herbs, contains a whole host of different chemical constituents that may be pertinent to its therapeutic effects.^[35] Hyperforin and adhyperforin, two phloroglucinol constituents of St John's wort, are TRPC6 receptor agonists and, consequently, they induce noncompetitive reuptake inhibition of monoamines (specifically, dopamine, norepinephrine, and serotonin),GABA, and glutamate when they activate this ion channel.^[14][36][37] In humans, the active ingredient hyperforin is also an inhibitor ofPTGS1, arachidonate 5-lipoxygenase, SLCO1B1 and an inducer of cMOAT.^[36][37][38] Hyperforin is also a anti-inflammatory compound with anti-angiogenic, antibiotic, and neurotrophic properties.^[36][37][38] Hyperforin also has an antagonistic effect on NMDA receptors, a type of glutamate receptor.^[37] Moreover, St John's wort is known to downregulate the β₁ adrenoceptor and upregulate postsynaptic 5-HT_1A and 5-HT_2A receptors, both of which are a type of serotonin receptor.^[14] Other compounds may also play a role in St John's wort's antidepressant effects such compounds include: oligomeric procyanidines, flavonoids (quercetin), hypericin, and pseudohypericin.^{[14][39][40][41]}

Comparison of selected active chemical constituents of Hypericum perforatum^[35][42]

 [show]

Livestock[edit]

Poisoning[edit]

In large doses, St John's wort is poisonous to grazing livestock (cattle, sheep, goats, horses).^[11] Behavioural signs of poisoning are general restlessness and skin irritation. Restlessness is often indicated by pawing of the ground, headshaking, head rubbing, and occasional hindlimb weakness with knuckling over, panting, confusion, and depression. Mania and hyperactivity may also result, including running in circles until exhausted. Observations of thick wort infestations by Australian graziers include the appearance of circular patches giving hillsides a 'crop circle' appearance, it is presumed, from this phenomenon. Animals typically seek shade and have reduced appetite. Hypersensitivity to water has been noted, and convulsions may occur following a knock to the head. Although general aversion to water is noted, some may seek water for relief.

Severe skin irritation is physically apparent, with reddening of non-pigmented and unprotected areas. This subsequently leads to itch and rubbing, followed by further inflammation, exudation, and scab formation. Lesions and inflammation that occur are said to resemble the conditions seen in foot and mouth disease. Sheep have been observed to have face swelling, dermatitis, and wool falling off due to rubbing. Lactating animals may cease or have reduced milk production; pregnant animals may abort. Lesions on udders are often apparent. Horses may show signs of anorexia, depression (with a comatose state), dilated pupils, and injected conjunctiva.

Diagnosis[edit]

Increased respiration and heart rate is typically observed while one of the early signs of St John's wort poisoning is an abnormal increase in body temperature. Affected animals will lose weight, or fail to gain weight; young animals are more affected than old animals. In severe cases death may occur, as a direct result of starvation, or because of secondary disease or septicaemia of lesions. Some affected animals may accidentally drown. Poor performance of suckling lambs (pigmented and non-pigmented) has been noted, suggesting a reduction in the milk production, or the transmission of a toxin in the milk.

Photosensitisation[edit]

Most clinical signs in animals are caused by photosensitisation.^[91] Plants may induce either primary or secondary photosensitisation:

·         primary photosensitisation directly from chemicals contained in ingested plants

·         secondary photosensitisation from plant-associated damage to the liver.

Araya and Ford (1981) explored changes in liver function and concluded there was no evidence of Hypericum-related effect on the excretory capacity of the liver, or any interference was minimal and temporary. However, evidence of liver damage in blood plasma has been found at high and long rates of dosage.

Photosensitisation causes skin inflammation by a mechanism involving a pigment or photodynamic compound, which when activated by a certain wavelength of light leads to oxidation reactions in vivo. This leads to lesions of tissue, particularly noticeable on and around parts of skin exposed to light. Lightly covered or poorly pigmented areas are most conspicuous. Removal of affected animals from sunlight results in reduced symptoms of poisoning.

Chemistry[edit]

Detection in body fluids[edit]

Hypericin, pseudohypericin, and hyperforin may be quantitated in plasma as confirmation of usage and to estimate the dosage. These three active substituents have plasma elimination half-lives within a range of 15–60 hours in humans. None of the three has been detected in urine specimens.^[92]

Chemical constituent[edit]

Chemical structure of hypericin

The plant contains the following:^[35][43]

·         Flavonoids (e.g. epigallocatechin, rutin, hyperoside, isoquercetin, quercitrin, quercetin,amentoflavone, biapigenin, astilbin, myricetin, miquelianin, kaempferol, luteolin)

·         Phenolic acids (e.g. chlorogenic acid, caffeic acid, p-coumaric acid, ferulic acid, p-hydroxybenzoic acid, vanillic acid)

·         Naphthodianthrones (e.g. hypericin, pseudohypericin, protohypericin, protopseudohypericin)

·         Phloroglucinols (e.g. hyperforin, adhyperforin)

·         Tannins (unspecified, proanthocyanidins reported)

·         Volatile oils (e.g. 2-methyloctane, nonane, 2-methyldecane, undecane, α-pinene, β-pinene, α-terpineol, geraniol, myrcene, limonene, caryophyllene, humulene)

·         Saturated fatty acids (e.g. isovaleric acid (3-methylbutanoic acid), myristic acid, palmitic acid,stearic acid)

·         Alkanols (e.g. 1-tetracosanol, 1-hexacosanol)

·         Vitamins & their analogues (e.g. carotenoids, choline, nicotinamide, nicotinic acid)

·         Miscellaneous others (e.g. pectin, β-sitosterol, hexadecane, triacontane, kielcorin, norathyriol)

The naphthodianthrones hypericin and pseudohypericin along with the phloroglucinol derivative hyperforin are thought to be among the numerous active constituents.^{[2][93][94][95]} It also contains essential oils composed mainly of sesquiterpenes.^[2]

Selected chemical constituents of Hypericum perforatum

 [show]

Research[edit]

St John's wort is being studied for effectiveness in the treatment of certain somatoform disorders. Results from the initial studies are mixed and still inconclusive; some research has found no effectiveness, other research has found a slight lightening of symptoms. Further study is needed and is being performed.

A major constituent chemical, hyperforin, may be useful for treatment of alcoholism, although dosage, safety and efficacy have not been studied.^[96][97] Hyperforin has also displayed antibacterial properties against Gram-positive bacteria, although dosage, safety and efficacy has not been studied.^[98] Herbal medicine has also employed lipophilic extracts from St John's wort as a topical remedy for wounds, abrasions, burns, and muscle pain.^[97] The positive effects that have been observed are generally attributed to hyperforin due to its possible antibacterial and anti-inflammatory effects.^[97] For this reason hyperforin may be useful in the treatment of infected wounds and inflammatory skin diseases.^[97] In response to hyperforin's incorporation into a new bath oil, a study to assess potential skin irritation was conducted which found good skin tolerance of St John's wort.^[97]

Hypericin and pseudohypericin have shown both antiviral and antibacterial activities. It is believed that these molecules bind non-specifically to viral and cellular membranes and can result in photo-oxidation of the pathogens to kill them.^[2]

Concentrations of bioactive substances can be altered by regulating the environment during plant growth like different levels of UV-B radiation, for instance.^[99]

See also[edit]

·         Dietary supplement

·         EU Food supplements directive

·         List of plants poisonous to equines

Notes[edit]

1.     Jump up^ Less common names and synonyms include Tipton's weed, rosin rose, goatweed, chase-devil, or Klamath weed.^[2]

References[edit]

1.     Jump up^ "BSBI List 2007". Botanical Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on 2015-02-25. Retrieved2014-10-17.

2.     ^ Jump up to:^{a b c d e f} Mehta, Sweety (2012-12-18). "Pharmacognosy of St. John's Wort". Pharmaxchange.info. Retrieved 2014-02-16.

3.     Jump up^ "Enzymes". Hyperforin. Human Metabolome Database. 3.6. University of Alberta. 30 June 2013. Retrieved 12 December 2014.Hyperforin is found in alcoholic beverages. Hyperforin is a constituent of Hypericum perforatum (St John's Wort) Hyperforin is a phytochemical produced by some of the members of the plant genus Hypericum, notably Hypericum perforatum (St John's wort). The structure of hyperforin was elucidated by a research group from the Shemyakin Institute of Bio-organic Chemistry (USSR Academy of Sciences in Moscow) and published in 1975. Hyperforin is a prenylated phloroglucinol derivative. Total synthesis of hyperforin has not yet been accomplished, despite attempts by several research groups. Hyperforin has been shown to exhibit anti-inflammatory, anti-tumor, antibiotic and anti-depressant functions (PMID 17696442 , 21751836 , 12725578 , 12018529 )
1. Arachidonate 5-lipoxygenase ...Specific function: Catalyzes the first step in leukotriene biosynthesis, and thereby plays a role in inflammatory processes ...
2. Prostaglandin G/H synthase 1 ... General function: Involved in peroxidase activity

4.     Jump up^ Wölfle U, Seelinger G, Schempp CM (2014). "Topical application of St. John's wort (Hypericum perforatum)". Planta Med. 80 (2-3): 109–20. doi:10.1055/s-0033-1351019. PMID 24214835. Anti-inflammatory mechanisms of hyperforin have been described as inhibition of cyclooxygenase-1 (but not COX-2) and 5-lipoxygenase at low concentrations of 0.3 µmol/L and 1.2 µmol/L, respectively [52], and of PGE2 production in vitro [53] and in vivo with superior efficiency (ED50 = 1 mg/kg) compared to indomethacin (5 mg/kg) [54]. Hyperforin turned out to be a novel type of 5-lipoxygenase inhibitor with high effectivity in vivo [55] and suppressed oxidative bursts in polymorphonuclear cells at 1.8 µmol/L in vitro [56]. Inhibition of IFN-γ production, strong downregulation of CXCR3 expression on activated T cells, and downregulation of matrix metalloproteinase 9 expression caused Cabrelle et al. [57] to test the effectivity of hyperforin in a rat model of experimental allergic encephalomyelitis (EAE). Hyperforin attenuated the symptoms significantly, and the authors discussed hyperforin as a putative therapeutic molecule for the treatment of autoimmune inflammatory diseases sustained by Th1 cells.

5.     ^ Jump up to:^a b Klemow KM, Bartlow A, Crawford J, Kocher N, Shah J, Ritsick M (2011). "Chapter 11: Medical Attributes of St. John's Wort (Hypericum perforatum)". In Benzie IF, Sissi WG. Herbal Medicine Biomolecular and Clinical Aspects. (2nd ed.). CRC Press.ISBN 9781439807163. Retrieved 3 December 2014.

6.     Jump up^ "Hypericum perforatum L.". Retrieved 19 August 2015.

7.     Jump up^ Rose, F (2006). The wild flower key. Frederick Warne.ISBN 9780723251750.

8.     Jump up^ Zobayed SM, Afreen F, Goto E, Kozai T (2006). "Plant–Environment Interactions: Accumulation of Hypericin in Dark Glands of Hypericum perforatum". Annals of Botany 98 (4): 793–804. doi:10.1093/aob/mcl169.

9.     Jump up^ Stace, C.A. (2010). New flora of the British isles (Third ed.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press.ISBN 9780521707725.

10.  ^ Jump up to:^a b "SPECIES: Hypericum perforatum" (PDF). Fire Effects Information System.

11.  ^ Jump up to:^a b c [1]|Hypericum perforatum

12.  Jump up^ Watt, John Mitchell; Breyer-Brandwijk, Maria Gerdina: The Medicinal and Poisonous Plants of Southern and Eastern Africa 2nd ed Pub. E & S Livingstone 1962

13.  Jump up^ John L. Harper (2010). Population Biology of Plants. Blackburn Press. ISBN 978-1-932846-24-9.

14.  ^ Jump up to:^a b c d Nathan PJ (2001). "Hypericum perforatum (St John's Wort): a non-selective reuptake inhibitor? A review of the recent advances in its pharmacology". J. Psychopharmacol. 15 (1): 47–54. doi:10.1177/026988110101500109. PMID 11277608.

15.  Jump up^ Linde K, Kriston L, Rücker G, Jamila S, Schumann I, Meissner K, Sigterman K, Schneider A (February 2015). "Efficacy and acceptability of pharmacological treatments for depressive disorders in primary care: systematic review and network meta-analysis". Ann Fam Med 13 (1): 69–79. doi:10.1370/afm.1687.PMC 4291268. PMID 25583895. In network meta-analysis, tricyclic and tetracyclic antidepressants (TCAs), selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs), a serotonin-noradrenaline reuptake inhibitor (SNRI; venlafaxine), a low-dose serotonin antagonist and reuptake inhibitor (SARI; trazodone) and hypericum extracts were found to be significantly superior to placebo, with estimated odds ratios between 1.69 and 2.03. There were no statistically significant differences between these drug classes. Reversible inhibitors of monoaminoxidase A (rMAO-As) and hypericum extracts were associated with significantly fewer dropouts because of adverse effects compared with TCAs, SSRIs, the SNRI, a noradrenaline reuptake inhibitor (NRI), and noradrenergic and specific serotonergic antidepressant agents (NaSSAs). ... TCAs and SSRIs have the most solid evidence base. Further agents (hypericum, rMAO-As, SNRI, NRI, NaSSAs, SARI) showed some positive results, but limitations of the currently available evidence makes a clear recommendation on their place in clinical practice difficult.

16.  Jump up^ Linde K, Berner MM, Kriston L (2008). Linde K, ed. "St John's wort for major depression". Cochrane Database Syst Rev (4): CD000448. doi:10.1002/14651858.CD000448.pub3.PMID 18843608.

17.  Jump up^ "National Institute for Complementary and Integrative Health: St. John's Wort". Retrieved 2015-02-05.

18.  Jump up^ Dörks, M; Langner, I; Dittmann, U; Timmer, A; Garbe, E (August 2013). "Antidepressant drug use and off-label prescribing in children and adolescents in Germany: results from a large population-based cohort study.". European Child & Adolescent Psychiatry 22 (8): 511–8. doi:10.1007/s00787-013-0395-9.PMID 23455627.

19.  Jump up^ Fegert JM, Kölch M, Zito JM, Glaeske G, Janhsen K (February–April 2006). "Antidepressant use in children and adolescents in Germany". J Child Adolesc Psychopharmacol 16 (1-2): 197–206.doi:10.1089/cap.2006.16.197. PMID 16553540.

20.  ^ Jump up to:^a b Ernst E, Rand JI, Barnes J, Stevinson C (1998). "Adverse effects profile of the herbal antidepressant St. John's wort (Hypericum perforatum L.)". Eur. J. Clin. Pharmacol. 54 (8): 589–94. doi:10.1007/s002280050519. PMID 9860144.

21.  Jump up^ Barnes, J; Anderson, LA; Phillipson, JD (2002). Herbal Medicines: A guide for healthcare professionals (2nd ed.). London, UK: Pharmaceutical Press. ISBN 9780853692898.

22.  Jump up^ Parker V, Wong AH, Boon HS, Seeman MV (2001). "Adverse reactions to St John's Wort". Can J Psychiatry 46 (1): 77–9.PMID 11221494.

23.  Jump up^ Greeson, JM; Sanford, B; Monti, DA (Feb 2001). "St. John's wort (Hypericum perforatum): a review of the current pharmacological, toxicological, and clinical literature.". Psychopharmacology 153 (4): 402–14. doi:10.1007/s002130000625. PMID 11243487.

24.  ^ Jump up to:^a b Hoban, Claire L.; Byard, Roger W.; Musgrave, Ian F. (Jul 2015). "A comparison of patterns of spontaneous adverse drug reaction reporting with St. John's Wort and fluoxetine during the period 2000-2013". Clinical and Experimental Pharmacology and Physiology 42: 747–51. doi:10.1111/1440-1681.12424.PMID 25988866. Retrieved 7 June 2015. The organ systems affected by ADRs to St John's Wort and fluoxetine have a similar profile, with the majority of cases affecting the central nervous system (45.2%, 61.7%).

25.  Jump up^ Barr Laboratories, Inc. (March 2008). "ESTRACE TABLETS, (estradiol tablets, USP)" (PDF). wcrx.com. Retrieved 27 January2010.

26.  Jump up^ Singh, Simon and Edzard Ernst (2008). Trick or Treatment: The Undeniable Facts About Alternative Medicine. W. W. Norton & Company. p. 218. ISBN 978-0-393-33778-5.

27.  Jump up^ Borrelli, F; Izzo, AA (December 2009). "Herb-drug interactions with St John's wort (Hypericum perforatum): an update on clinical observations.". The AAPS Journal 11 (4): 710–27.doi:10.1208/s12248-009-9146-8. PMID 19859815.

28.  Jump up^ Russo, Emilio; Scicchitano, Francesca; Whalley, Benjamin J.; Mazzitello, Carmela; Ciriaco, Miriam; Esposito, Stefania; Patanè, Marinella; Upton, Roy; Pugliese, Michela; Chimirri, Serafina; Mammì, Maria; Palleria, Caterina; De Sarro, Giovambattista (May 2014). "Hypericum perforatum: pharmacokinetic, mechanism of action, tolerability, and clinical drug-drug interactions.".Phytotherapy Research 28 (5): 643–655. doi:10.1002/ptr.5050.PMID 23897801.

29.  Jump up^ Skalli, Souad; Zaid, Abdelhamid; Soulaymani, Rachida (December 2007). "Drug Interactions With Herbal Medicines". Ther Drug Monit 29 (6): 3.

30.  Jump up^ Tirona, RG; Bailey, DG (June 2006). "Herbal product-drug interactions mediated by induction.". British Journal of Clinical Pharmacology 61 (6): 677–81. doi:10.1111/j.1365-2125.2006.02684.x. PMID 16722828.

31.  Jump up^ "St. John's wort - University of Maryland Medical Center".University of Maryland Medical Center. umm.edu. 24 June 2013. Retrieved 3 January 2014.

32.  Jump up^ Wenk M, Todesco L, Krähenbühl S (2004). "Effect of St John's wort on the activities of CYP1A2, CYP3A4, CYP2D6, N-acetyltransferase 2, and xanthine oxidase in healthy males and females" (PDF). Br J Clin Pharmacol 57 (4): 495–499.doi:10.1111/j.1365-2125.2003.02049.x. PMC 1884478.PMID 15025748.

33.  Jump up^ Gurley BJ, Swain A, Williams DK, Barone G, Battu SK (2008)."Gauging the clinical significance of P-glycoprotein-mediated herb-drug interactions: comparative effects of St. John's wort, Echinacea, clarithromycin, and rifampin on digoxin pharmacokinetics". Mol Nutr Food Res 52 (7): 772–9.doi:10.1002/mnfr.200700081. PMC 2562898.PMID 18214850.

34.  ^ Jump up to:^a b Rossi, S, ed. (2013). Australian Medicines Handbook (2013 ed.). Adelaide: The Australian Medicines Handbook Unit Trust.ISBN 978-0-9805790-9-3.

35.  ^ Jump up to:^a b c d Barnes, J; Anderson, LA; Phillipson, JD (2007) [1996].Herbal Medicines (PDF) (3rd ed.). London, UK: Pharmaceutical Press. ISBN 978-0-85369-623-0.

36.  ^ Jump up to:^a b c "Pharmacology". Hyperforin. Drugbank. University of Alberta. Retrieved 5 December 2013.

37.  ^ Jump up to:^a b c d "Hyperforin". PubChem Compound. National Center for Biotechnology Information. Retrieved 3 December 2013.

38.  ^ Jump up to:^a b "Targets". Hyperforin. DrugBank. University of Alberta. Retrieved 4 December 2013.

39.  Jump up^ Nahrstedt A, Butterweck V (1997). "Biologically active and other chemical constituents of the herb of Hypericum perforatum L".Pharmacopsychiatry. 30 Suppl 2 (Suppl 2): 129–34. doi:10.1055/s-2007-979533. PMID 9342774.

40.  Jump up^ Butterweck V (2003). "Mechanism of action of St John's wort in depression : what is known?" (PDF). CNS Drugs 17 (8): 539–62.doi:10.2165/00023210-200317080-00001. PMID 12775192.

41.  Jump up^ Müller WE (2003). "Current St John's wort research from mode of action to clinical efficacy". Pharmacol. Res. 47 (2): 101–9.doi:10.1016/S1043-6618(02)00266-9. PMID 12543057.

42.  Jump up^ "St. John's wort". Natural Standard. Cambridge, MA. Retrieved13 December 2013.

43.  ^ Jump up to:^a b Greeson JM, Sanford B, Monti DA (February 2001). "St. John's wort (Hypericum perforatum): a review of the current pharmacological, toxicological, and clinical literature" (PDF).Psychopharmacology 153 (4): 402–414.doi:10.1007/s002130000625. PMID 11243487.

44.  ^ Jump up to:^{a b c d e f} Anzenbacher, Pavel; Zanger, Ulrich M., eds. (2012).Metabolism of Drugs and Other Xenobiotics. Weinheim, Germany: Wiley-VCH. doi:10.1002/9783527630905. ISBN 978-3-527-63090-5.

45.  Jump up^ Jensen AG, Hansen SH, Nielsen EO (2001). "Adhyperforin as a contributor to the effect of Hypericum perforatum L. in biochemical models of antidepressant activity". Life Sci. 68 (14): 1593–1605.doi:10.1016/S0024-3205(01)00946-8. PMID 11263672.

46.  ^ Jump up to:^a b Krusekopf S, Roots I (2005). "St. John's wort and its constituent hyperforin concordantly regulate expression of genes encoding enzymes involved in basic cellular pathways".Pharmacogenet. Genomics 15 (11): 817–829.doi:10.1097/01.fpc.0000175597.60066.3d. PMID 16220113.

47.  ^ Jump up to:^a b c Obach RS (2000). "Inhibition of human cytochrome P450 enzymes by constituents of St. John's Wort, an herbal preparation used in the treatment of depression" (PDF). J. Pharmacol. Exp. Ther. 294 (1): 88–95. PMID 10871299.

48.  ^ Jump up to:^a b c d Kubin A, Wierrani F, Burner U, Alth G, Grünberger W (2005). "Hypericin--the facts about a controversial agent" (PDF).Curr. Pharm. Des. 11 (2): 233–253.doi:10.2174/1381612053382287. PMID 15638760.

49.  Jump up^ Peebles KA, Baker RK, Kurz EU, Schneider BJ, Kroll DJ (2001). "Catalytic inhibition of human DNA topoisomerase IIalpha by hypericin, a naphthodianthrone from St. John's wort (Hypericum perforatum)". Biochem. Pharmacol. 62 (8): 1059–1070.doi:10.1016/S0006-2952(01)00759-6. PMID 11597574.

50.  Jump up^ Kerb R, Brockmöller J, Staffeldt B, Ploch M, Roots I (1996)."Single-dose and steady-state pharmacokinetics of hypericin and pseudohypericin" (PDF). Antimicrob. Agents Chemother. 40 (9): 2087–2093. PMC 163478. PMID 8878586.

51.  Jump up^ Meruelo D, Lavie G, Lavie D (1988). "Therapeutic agents with dramatic antiretroviral activity and little toxicity at effective doses: aromatic polycyclic diones hypericin and pseudohypericin"(PDF). Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 85 (14): 5230–5234.doi:10.1073/pnas.85.14.5230. PMC 281723.PMID 2839837.

52.  Jump up^ Lavie G, Valentine F, Levin B, Mazur Y, Gallo G, Lavie D, Weiner D, Meruelo D (1989). "Studies of the mechanisms of action of the antiretroviral agents hypericin and pseudohypericin" (PDF).Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 86 (15): 5963–5967.doi:10.1073/pnas.86.15.5963. PMC 297751.PMID 2548193.

53.  Jump up^ Takahashi I, Nakanishi S, Kobayashi E, Nakano H, Suzuki K, Tamaoki T (1989). "Hypericin and pseudohypericin specifically inhibit protein kinase C: possible relation to their antiretroviral activity". Biochem. Biophys. Res. Commun. 165 (3): December 1989. doi:10.1016/0006-291X(89)92730-7. PMID 2558652.

54.  Jump up^ von Moltke LL, Weemhoff JL, Bedir E, Khan IA, Harmatz JS, Goldman P, Greenblatt DJ (2004). "Inhibition of human cytochromes P450 by components of Ginkgo biloba". J. Pharm. Pharmacol. 56 (8): 1039–1044. doi:10.1211/0022357044021.PMID 15285849.

55.  Jump up^ Lee JS, Lee MS, Oh WK, Sul JY (2009). "Fatty acid synthase inhibition by amentoflavone induces apoptosis and antiproliferation in human breast cancer cells" (PDF). Biol. Pharm. Bull. 32 (8): 1427–1432. doi:10.1248/bpb.32.1427. PMID 19652385.

56.  Jump up^ Wilsky S, Sobotta K, Wiesener N, Pilas J, Althof N, Munder T, Wutzler P, Henke A (2012). "Inhibition of fatty acid synthase by amentoflavone reduces coxsackievirus B3 replication". Arch. Virol.157 (2): 259–269. doi:10.1007/s00705-011-1164-z.PMID 22075919.

57.  Jump up^ Lee JS, Sul JY, Park JB, Lee MS, Cha EY, Song IS, Kim JR, Chang ES (2013). "Fatty acid synthase inhibition by amentoflavone suppresses HER2/neu (erbB2) oncogene in SKBR3 human breast cancer cells". Phytother Res 27 (5): 713–720.doi:10.1002/ptr.4778. PMID 22767439.

58.  Jump up^ Katavic PL, Lamb K, Navarro H, Prisinzano TE (2007)."Flavonoids as opioid receptor ligands: identification and preliminary structure-activity relationships". J. Nat. Prod. 70 (8): 1278–82. doi:10.1021/np070194x. PMC 2265593.PMID 17685652.

59.  Jump up^ Hanrahan JR, Chebib M, Davucheron NL, Hall BJ, Johnston GA (2003). "Semisynthetic preparation of amentoflavone: A negative modulator at GABA(A) receptors". Bioorg. Med. Chem. Lett. 13(14): 2281–4. doi:10.1016/s0960-894x(03)00434-7.PMID 12824018.

60.  Jump up^ Viola H, Wasowski C, Levi de Stein M, Wolfman C, Silveira R, Dajas F, Medina JH, Paladini AC (1995). "Apigenin, a component of Matricaria recutita flowers, is a central benzodiazepine receptors-ligand with anxiolytic effects". Planta Med. 61 (3): 213–216. doi:10.1055/s-2006-958058. PMID 7617761.

61.  Jump up^ Bao YY, Zhou SH, Fan J, Wang QY (2013). "Anticancer mechanism of apigenin and the implications of GLUT-1 expression in head and neck cancers". Future Oncol 9 (9): 1353–1364.doi:10.2217/fon.13.84. PMID 23980682.

62.  Jump up^ Lefort É, Blay J (2013). "Apigenin and its impact on gastrointestinal cancers". Mol Nutr Food Res 57 (1): 962–968.doi:10.1002/mnfr.201200424. PMID 23197449.

63.  Jump up^ Crespy, V; Williamson, G. "A Review of the Health Effects of Green Tea Catechins in In Vivo Animal Models" (PDF). The Journal of Nutrition 134 (12): 3431S–3440S.

64.  Jump up^ Chacko SM, Thambi PT, Kuttan R, Nishigaki I (2010). "Beneficial effects of green tea: a literature review" (PDF). Chin Med 5 (1): 1–9. doi:10.1186/1749-8546-5-13. PMC 2855614.PMID 20370896.

65.  ^ Jump up to:^a b Korte G, Dreiseitel A, Schreier P, Oehme A, Locher S, Geiger S, Heilmann J, Sand PG (2010). "Tea catechins' affinity for human cannabinoid receptors". Phytomedicine 17 (1): 19–22.doi:10.1016/j.phymed.2009.10.001. PMID 19897346.

66.  Jump up^ Song M, Hong M, Lee MY, Jee JG, Lee YM, Bae JS, Jeong TC, Lee S (2013). "Selective inhibition of the cytochrome P450 isoform by hyperoside and its potent inhibition of CYP2D6". Food Chem. Toxicol. 59: 549–553. doi:10.1016/j.fct.2013.06.055.PMID 23835282.

67.  Jump up^ Li S, Zhang Z, Cain A, Wang B, Long M, Taylor J (2005). "Antifungal activity of camptothecin, trifolin, and hyperoside isolated from Camptotheca acuminata". J. Agric. Food Chem. 53(1): 32–37. doi:10.1021/jf0484780. PMID 15631505.

68.  Jump up^ Zeng KW, Wang XM, Ko H, Kwon HC, Cha JW, Yang HO (2011). "Hyperoside protects primary rat cortical neurons from neurotoxicity induced by amyloid β-protein via the PI3K/Akt/Bad/Bcl(XL)-regulated mitochondrial apoptotic pathway".Eur. J. Pharmacol. 672 (1-3): 45–55.doi:10.1016/j.ejphar.2011.09.177. PMID 21978835.

69.  Jump up^ Kim SJ, Um JY, Lee JY (2011). "Anti-inflammatory activity of hyperoside through the suppression of nuclear factor-κB activation in mouse peritoneal macrophages". Am. J. Chin. Med. 39 (1): 171–181. doi:10.1142/S0192415X11008737. PMID 21213407.

70.  Jump up^ Haas JS, Stolz ED, Betti AH, Stein AC, Schripsema J, Poser GL, Rates SM (2011). "The anti-immobility effect of hyperoside on the forced swimming test in rats is mediated by the D2-like receptors activation" (PDF). Planta Med. 77 (4): 334–339. doi:10.1055/s-0030-1250386. PMID 20945276.

71.  Jump up^ Zheng M, Liu C, Pan F, Shi D, Zhang Y (2012). "Antidepressant-like effect of hyperoside isolated from Apocynum venetum leaves: possible cellular mechanisms". Phytomedicine 19 (2): 145–149.doi:10.1016/j.phymed.2011.06.029. PMID 21802268.

72.  Jump up^ Pal D, Mitra AK (2006). "MDR- and CYP3A4-mediated drug-herbal interactions". Life Sci. 78 (18): 2131–2145.doi:10.1016/j.lfs.2005.12.010. PMID 16442130.

73.  Jump up^ Hämäläinen M, Nieminen R, Vuorela P, Heinonen M, Moilanen E (2007). "Anti-inflammatory effects of flavonoids: genistein, kaempferol, quercetin, and daidzein inhibit STAT-1 and NF-kappaB activations, whereas flavone, isorhamnetin, naringenin, and pelargonidin inhibit only NF-kappaB activation along with their inhibitory effect on iNOS expression and NO production in activated macrophages" (PDF). Mediators Inflamm. 2007: 45673. doi:10.1155/2007/45673. PMC 2220047.PMID 18274639.

74.  Jump up^ Berger A, Venturelli S, Kallnischkies M, Böcker A, Busch C, Weiland T, Noor S, Leischner C, Weiss TS, Lauer UM, Bischoff SC, Bitzer M (2013). "Kaempferol, a new nutrition-derived pan-inhibitor of human histone deacetylases". J. Nutr. Biochem. 24 (6): 977–985. doi:10.1016/j.jnutbio.2012.07.001. PMID 23159065.

75.  ^ Jump up to:^a b Calderón-Montaño JM, Burgos-Morón E, Pérez-Guerrero C, López-Lázaro M (2011). "A review on the dietary flavonoid kaempferol". Mini Rev Med Chem 11 (4): 298–344.doi:10.2174/138955711795305335. PMID 21428901.

76.  Jump up^ Seelinger G, Merfort I, Schempp CM (2008). "Anti-oxidant, anti-inflammatory and anti-allergic activities of luteolin". Planta Med. 74(14): 1667–1677. doi:10.1055/s-0028-1088314.PMID 18937165.

77.  Jump up^ Lin Y, Shi R, Wang X, Shen HM (2008). "Luteolin, a flavonoid with potential for cancer prevention and therapy" (PDF). Curr Cancer Drug Targets 8 (7): 634–646.doi:10.2174/156800908786241050. PMC 2615542.PMID 18991571.

78.  Jump up^ Theoharides TC, Asadi S, Panagiotidou S (April–June 2012). "A case series of a luteolin formulation (NeuroProtek®) in children with autism spectrum disorders". Int J Immunopathol Pharmacol25 (2): 317–323. PMID 22697063.

79.  Jump up^ Yu MC, Chen JH, Lai CY, Han CY, Ko WC (2010). "Luteolin, a non-selective competitive inhibitor of phosphodiesterases 1-5, displaced [3H]-rolipram from high-affinity rolipram binding sites and reversed xylazine/ketamine-induced anesthesia". Eur. J. Pharmacol. 627 (1-3): 269–275.doi:10.1016/j.ejphar.2009.10.031. PMID 19853596.

80.  Jump up^ Chen C, Zhou J, Ji C (2010). "Quercetin: a potential drug to reverse multidrug resistance". Life Sci. 87 (11-12): 333–338.doi:10.1016/j.lfs.2010.07.004. PMID 20637779.

81.  ^ Jump up to:^a b Kelly, GS (June 2011). "Quercetin" (PDF). Alternative Medicine Review 16 (2): 172–194. ISSN 1089-5159.

82.  Jump up^ Ko WC, Shih CM, Lai YH, Chen JH, Huang HL (2004). "Inhibitory effects of flavonoids on phosphodiesterase isozymes from guinea pig and their structure-activity relationships". Biochem. Pharmacol.68 (10): 2087–2094. doi:10.1016/j.bcp.2004.06.030.PMID 15476679.

83.  Jump up^ Chua LS (2013). "A review on plant-based rutin extraction methods and its pharmacological activities". J Ethnopharmacol 150(3): 805–817. doi:10.1016/j.jep.2013.10.036. PMID 24184193.

84.  Jump up^ Jaikang, C; Niwatananun, K; Narongchai, P; Narongchai, S; Chaiyasut, C (August 2011). "Inhibitory effect of caffeic acid and its derivatives on human liver cytochrome P450 3A4 activity". Journal of Medicinal Plants Research 5 (15): 3530–3536.

85.  Jump up^ Hou, J; Fu, J; Zhang, ZM; Zhu, HL. "Biological activities and chemical modifications of caffeic acid derivatives". Fudan University Journal of Medical Sciences 38 (6): 546–552.doi:10.3969/j.issn.1672-8467.2011.06.017.

86.  Jump up^ Zhao Y, Wang J, Ballevre O, Luo H, Zhang W (2012). "Antihypertensive effects and mechanisms of chlorogenic acids".Hypertens. Res. 35 (4): 370–374. doi:10.1038/hr.2011.195.PMID 22072103.

87.  Jump up^ [2]^{[dead link]}

88.  Jump up^http://www.acdlabs.com/resources/freeware/chemsketch/ACDChemSketch

89.  Jump up^ Lee MJ, Maliakal P, Chen L, Meng X, Bondoc FY, Prabhu S, Lambert G, Mohr S, Yang CS (2002). "Pharmacokinetics of tea catechins after ingestion of green tea and (−)-epigallocatechin-3-gallate by humans: formation of different metabolites and individual variability" (PDF). Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 11 (10 Pt 1): 1025–1032. PMID 12376503.

90.  Jump up^ Walle T, Walle UK, Halushka PV (2001). "Carbon dioxide is the major metabolite of quercetin in humans" (PDF). J. Nutr. 131(10): 2648–2652. PMID 11584085.

91.  Jump up^ St John's wort effects on animals

92.  Jump up^ R. Baselt, Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man, 8th edition, Biomedical Publications, Foster City, CA, 2008, pp. 1445–1446.

93.  Jump up^ Umek A, Kreft S, Kartnig T, Heydel B (1999). "Quantitative phytochemical analyses of six hypericum species growing in slovenia". Planta Med. 65 (4): 388–90. doi:10.1055/s-2006-960798. PMID 17260265.

94.  Jump up^ Tatsis EC, Boeren S, Exarchou V, Troganis AN, Vervoort J, Gerothanassis IP (2007). "Identification of the major constituents of Hypericum perforatum by LC/SPE/NMR and/or LC/MS".Phytochemistry 68 (3): 383–93.doi:10.1016/j.phytochem.2006.11.026. PMID 17196625.

95.  Jump up^ Schwob I, Bessière JM, Viano J.Composition of the essential oils of Hypericum perforatum L. from southeastern France.C R Biol. 2002;325:781-5.

96.  Jump up^ Kumar V, Mdzinarishvili A, Kiewert C, Abbruscato T, Bickel U, van der Schyf CJ, Klein J (2006). "NMDA receptor-antagonistic properties of hyperforin, a constituent of St. John's Wort" (PDF).J. Pharmacol. Sci. 102 (1): 47–54. doi:10.1254/jphs.FP0060378.PMID 16936454.

97.  ^ Jump up to:^{a b c d e} Reuter J, Huyke C, Scheuvens H, Ploch M, Neumann K, Jakob T, Schempp CM (2008). "Skin tolerance of a new bath oil containing St. John's wort extract". Skin Pharmacol Physiol 21 (6): 306–311. doi:10.1159/000148223. PMID 18667843.

98.  Jump up^ Cecchini C, Cresci A, Coman MM, Ricciutelli M, Sagratini G, Vittori S, Lucarini D, Maggi F (2007). "Antimicrobial activity of seven hypericum entities from central Italy". Planta Med. 73 (6): 564–6. doi:10.1055/s-2007-967198. PMID 17516331.

99.  Jump up^ Germ M, Stibilj V, Kreft S, Gaberščik A, Kreft I (2010). "Flavonoid, tannin and hypericin concentrations in the leaves of St. John's wort (Hypericum perforatum L.) are affected by UV-B radiation levels". Food Chemistry 122: 471–474.doi:10.1016/j.foodchem.2010.03.008.

Further reading[edit]

·         British Herbal Medicine Association Scientific Committee (1983). British Herbal Pharmacopoeia. West Yorkshire: British Herbal Medicine Association. ISBN 0-903032-07-4.

·         Müller, Walter (2005). St. John's Wort and its Active Principles in Depression and Anxiety. Basel: Birkhäuser.doi:10.1007/b137619. ISBN 978-3-7643-6160-0.