رمث
بکسر را و سکون میم و ثای مثلثه
ماهیت آن
نباتی است از جنس نخود و شبیه بشیح ببلندی قامتی و رنک آن مانند
شیح و اغبر نیست و بعد از خشک شدن بسیار زرد می کردد و از ان چیزها رنک می توان نمود
و کویند از مجاورت آن رنک شخص مجاور زرد می کردد
افعال و خواص آن
دخان آن جهت زکام نافع و باعث کریختن هوام است و قلی که از سوختۀ
آن بهم می رسد کویند بهتر از قلی اشنان است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
/////////////
طاق . (اِ) آزاددرخت . برگش پهنا ندارد.
رجوع به «هَدَب » در قاموس و جز آن شود. طاق ، شامل دو نوع است : یکی مخصوص بسوزانیدن
هیمه ، که آن را طاق نامند و یکی حب الزلم است از نخود بزرگتر و شبیه به عناب در رنگ
و شیرینی و مغز دانه ٔ او بسیار لذیذ است و نیز گویند: طاق اسم درختی است که آن را به
فارسی سایه خوش نامند و ثَمر آن بقدر کُنار کوچکی سبزرنگ است و آتش اخگر آن مدتی میماند
و گفته اند آزاددرخت است و ثَمر آن را تاخک مینامند. درخت غضاة. (منتهی الارب ).
|| ودر تداول جنوب خراسان (گناباد) طاق را هم بر درخت مو و تاک اطلاق کنند و هم آن
را به معنی درختی صحرائی به کار برند که برای سوختن است . || درختانی که فروع و شاخ
نداشته باشند. رجوع به طاقات شود.
////////////
رمث:
أبو حنیفۀ: هو من الحمض ینبت نبات الشیح
إلا أن الشیح أغبر و یرتفع دون القامۀ و له حطب و خشب و له هدب کهدب الأرطی إلا
أنه مورد، و الأرطی أحمر و له سلیخ جید
للوقود و قوده حاد، و دخانه یشفی من الزکام، و فی دخانه غبرة و إذا انتهی فی نباته
اتخذ
منه أجود القلی و یصفر ورقه إذا انتهی
صفرة شدیدة حتی إن إنساناً لو قاربه اصفر ثوبه.
الجامع لمفردات الادویه و الاغذیه
////////////////
تاغ‌ها (در متون طب سنتی رمث) (Haloxylon) سره‌ای (جنسی) گیاهی
است به صورت درختچه از تیرهٔ تاج‌خروسان (Amaranthaceae)، زیرتیرهٔ اسفناجیان (chenopodiaceae)، با مقاومت زیاد در
برابر خشکی و گرما با سیستم ریشه‌ای گسترده که جهت جلوگیری از گسترش کویر از آن استفاده
می‌شود. گونه‌های متعددی از جنس تاغ وجود دارد.
در ایران سه گونهٔ تاغ وجود دارد[1]:
سیاه‌تاغ (Haloxylon aphyllum) یا (Haloxylon
ammodenderon)
زردتاغ یا سفیدتاغ (Haloxylon persicum)
تاغ بوته‌ای (Haloxylon recurvum)
البته گونهٔ سوم از خانوادهٔ اسفناجیان به نام ترات یا رمس،
گاهی اوقات در شمار گونه‌های جنس تاغ با نام تاغ بوته‌ای آورده می‌شود. این گونه را
از جنس دیگری با نام لاتین hammada salicornica دانسته‌اند، که در گذشته جزو تاغ محسوب می‌شد اما بعداً
به عنوان جنسی جدا گانه معرفی شد. تفاوت آن با تاغ از لحاظ شکل این است که در رمس گل‌ها
فقط در نوک شاخه‌ها هستند ولی در تاغ گل‌ها در تمام طول شاخه پراکنده‌اند. ضمن اینکه
شاخه‌های ترات سفید رنگ و زمخت هستند. به لحاظ کشت بیشتر توصیه می‌شود تا سیاه تاغ
را که به خاکهای سنگین و رسی و شوری مقاوم تر است، در این گونه محیط‌ها کشت شود در
حالیکه زرد تاغ بیشتر به خاکهای سبک و شنی و کم آبی مقاوم است و برای تثبیت تپه‌های
شنی، به کار می‌رود.
پانویس‌ها و منابع
مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان
ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵، ص۲۵۹.
//////////////
به عربی رمث:
رمث[عدل]
اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف
الرمث
الرمث الأسود
الرمث الأسود
الرمث الستوكسي
الرمث الستوكسي
التصنيف العلمي
المملكة: النباتات
الفرقة العليا: النباتات الأرضية
القسم: النباتات الوعائية
الشعبة: شعبة البذريات
الشعيبة: مستورات البذور
الرتبة: القرنفليات Caryophyllales
الفصيلة: القطيفية Amaranthaceae
الأسرة: Salsoloideae
الجنس: الرمث
القطاع: النباتات الوعائية
الاسم العلمي
Haloxylon
ألكسندر بونج، 1851
تعديل طالع توثيق القالب
الرمث أو الحمادة[1] (باللاتينية: Haloxylon) جنس نباتي يتبع الفصيلة
القطيفية. يضم عدة أنواع تنتشر في غرب ووسط آسيا.
من أنواعه[عدل]
الرمث الأسود (باللاتينية: Haloxylon
ammodendron)
الرمث الستوكسي (باللاتينية: Haloxylon stocksii)
الرمث صفصافي القرون (باللاتينية: Haloxylon
salicornicum)
في الجزيرة العربية وبلاد الشام وهو مرادف لنبات الحمادة صفصافية القرون (باللاتينية:
Hammada
salicornica)
الرمث الفارسي (باللاتينية: Haloxylon persicum) في المشرق العربي
الرمث النقبي (باللاتينية: Haloxylon
negevensis)
في بلاد الشام وسيناء، وهو مرادف لنبات الحمادة النقبية (باللاتينية: Hammada negevensis)
المصادر[عدل]
^ الموسوعة العربية. نباتات بادية الشام
تاريخ الولوج 17 كانون الثاني 2013.
مشاريع شقيقة شاهد في كومنز صور وملفات
عن: رمث مشاريع شقيقة توجد في ويكي أنواع معلومات أكثر حول: Haloxylon
أيقونة بوابةبوابة علم النبات
Ferns02.jpg هذه بذرة مقالة عن
نبات بحاجة للتوسيع. شارك في تحريرها.
معرفات الأصنوفة
موسوعة الحياة: 2872976 GBIF: 6035751
Tropicos: 40020521 ncbi:
151229 GRIN:
ps://npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomygenus.aspx?id=5347 FOC: 114536 AFPD: 191197
تصنيفان: قطيفيةأجناس نباتية
///////////////
به آذری سکساول:
Saksaul (lat. Haloxylon) — Qərənfilçiçəklilər sırasının Amarantkimilər fəsiləsinin
(Chenopodioideae yarımfəsiləsi) daxildir. Səhra-meşə cəngəlliklərini
- saksaul meşələrini əmələ gətirirlər. Bunların sahələri Qazaxstanın cənubunda
15 mln.ha yaxın, Türkmənistanda 6 mln.ha və Özbəkistanda 0,6 mln.ha olur.
//////////
به ازبکی سکساوول:
Saksovul
(Haloxylon) — shoʻradoshlar oilasiga mansub buta va daraxtlar turkumi. Boʻyi
1,5–12 m, tanasining diametri 1 m gacha boradi. Guli mayda, ikki jinsli,
qaramaqarshi, tangachasimon, guloldi qoʻltigʻida bittadan oʻrnashgan. Barglari
uchli, rivojlanmagan, tangachasimon, gul xreil qiluvchi novdachalari qari
shoxlardan oʻsib chiqadi. S.ning yashil novdalari organik modsa toʻplashga
xizmat qiladi. Iillik yosh novdalarining koʻp qismi kuzda, ayniqsa, sovuq
tushishi bilan toʻkilib ketadi, ozroq qismi esa yogʻochga aylanib saqlanib
qoladi. Alr.dan gullay boshlaydi, okt.da urugʻlaydi. Osiyo (Oʻrta Osiyo, Eron,
Afgʻoniston, Xitoy, Mongoliya)da 10 turi uchraydi. Oʻzbekistonning Qizilqum
choʻllarida oʻrmonlarni hosil qiluvchi asosiy turlar — oq va qora S.dir. Kora
S. (H. aphyllum) — bargsiz buta yoki daraxt, bal. 4—9 (12)m gacha. Asosan,
Osiyoning choʻl va chala choʻllarida, shoʻrxok yerlarda, shoʻrlangan qumlarda,
taqirlarda koʻp tarqalgan. Urugʻidan koʻpayadi. Yoʻllarda ixotazorlar barpo
etishda foydalaniladi. Qora S. katta daraxtzorlar hosil qiladi, oq Sdan tana va
shoxshabbasining qoramtir boʻlishi, bargining tuzilishi bilan ajralib turadi.
Oq S. (H. persicum) — yirik buta. Bal. 2,5–6 m. Ildizi 10–11 m chuqurlikka
boradi. Qozogʻiston, Oʻrta Osiyo, Eron, Afgʻoniston, Iroq, Saudiya Arabistoni,
Gʻarbiy Xitoyning choʻl va sahrolarida oʻsadi. Oq S. qumliklarni mustahkamlash
uchun ekiladi. Zaysan Si (H. ammodendron) turi Qoraqalpogʻistonning ayrim
joylari (Ustyurt)da uchraydi.
///////////
به پشتو بلنحه
بلنځه (په انگرېزي: Haloxylon) يوه ټيټه ونه ده چې په منځنۍ آسيا کې موندل کېږي.
////////////
Haloxylon
From Wikipedia, the free encyclopedia
Haloxylon
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Subfamily:
|
|
Genus:
|
|
Species
|
|
Haloxylon is a genus of
shrubs or small trees, belonging to the plant familyAmaranthaceae. Haloxylon and
its species are known by the common name saxaul.
Contents
[hide]
·
4Ecology
The
species of genus Haloxylon are shrubs or small trees 1–8
metres (3.3–26.2 ft) (rarely up to 12 metres (39 ft)) tall, with a
thick trunk and many branches. The branches of the current year are green, from
erect to pendant. The leaves are reduced to small scales. The inflorescences are short shoots borne on
the stems of the previous year. The flowers are very small, as long or shorter
than the bracteoles, bisexual or
male. The two stigmas are
very short. In fruit, the perianth segments
develop spreading wings. The fruit with wings is about 8 millimetres
(0.31 in) in diameter. The seed is about 1.5 mm (0.06 in) in
diameter.[1]
The
genus Haloxylon is distributed in southwest and Central Asia,
from Egypt to China (Mongolia,[clarification
needed] Sinkiang, and Kansu),
where it grows in sandy habitats (psammophyte).[1]
The
genus name Haloxylon was published by Alexander Bunge (ex Eduard Fenzl) in 1851, with the type
species Haloxylon ammodendron.
The
genus belongs to the subfamily Salsoloideae in the family Amaranthaceae, It consists of only 2 species:[2]
Phylogenetic
research revealed that several species formerly included in Haloxylon are
not related to this genus. They are now classified to genus Hammada,
with exception of the former Haloxylon stocksii (syn. Haloxylon
recurvum), which has been moved to Salsola stocksii.[2]
The
common name saxaul, sometimes sacsaoul or saksaul,
comes from the Russian саксаул (saksaul), which is from
Kazakh сексеуiл (seksewil).
In
the deserts of Central Asia, a
large number of birds are associated with saxaul, including the saxaul sparrow.[4]
1. ^ Jump up to:a b Hedge,
I. C. (1997). "Haloxylon". In Rechinger, Karl Heinz et al. Flora
Iranica Bd. 172, Chenopodiaceae. Graz: Akad. Druck. pp. 315–326. ISBN 3-201-00728-5.
2. ^ Jump up to:a b Akhani,
Hossein; Edward, Gerald; Roalson, Eric H. (2007). "Diversification of the
Old World Salsoleae S.L. (Chenopodiaceae): Molecular Phylogenetic Analysis of
Nuclear and Chloroplast Data Sets and a Revised Classification". International
Journal of Plant Sciences. 168 (6): 931–956. doi:10.1086/518263.
4. Jump up^ Maclean, Gordon Lindsay (1996). "Avian adaptations to deserts of the Northern and
Southern hemispheres: a comparison"(PDF). Curtin University
of Technology School of Environmental Biology Bulletin (17).
·
Pyankov, Vladimir I.;
Black, Clanton C., Jr.; Artyusheva, Elena G.; Voznesenskaya, Elena V.; Ku,
Maurice S.B.; Edwards, Gerald E. (1999). "Features of Photosynthesis in Haloxylon species of
Chenopodiaceae that are Dominant Plants in Central Asian Deserts". Plant
and Cell Physiology. 40 (2): 125–134. doi:10.1093/oxfordjournals.pcp.a029519.
Wikimedia Commons has media
related to Haloxylon.
|
///////////
همچنین:
زردتاغ (در متون طب سنتی رمث) (Haloxylon persicum) یا سفیدتاغ (به انگلیسی:
white
saxaul)
درختچه‌ای است که به خانواده تاج‌خروسیان تعلق دارد و در کشورهای ایران، عراق، اسرائیل،
اردن، مصر، عربستان، عمان، امارات متحده عربی، افغانستان، پاکستان، آسیای مرکزی (قرقیزستان،
ترکمنستان و غیره) و چین می‌روید.
درختی تا ارتفاع ۵ متر با تنه محکم چروکیده
و پوست خاکستری روشن با چوب سنگین و شکننده است. برگ‌های آن کوچک‌شده و فلس‌مانند،
منتهی به نوک گاهی فشرده به ساقه‌ها است. گل‌هایش منفرد در محور برگ‌های فلس‌مانند
نوک کند روی شاخه‌های معین خیلی کوتاه می‌روید.[۱]
سیاه‌تاغ در ایران اغلب در نواحی بیابانی
از جمله در استان‌های کرمان (غرب هامون جازموریان)، سیستان و بلوچستان (اطراف نصرت‌آباد،
حاشیه مرز افغانستان بین کوه ملک سیاه و زابل، زاهدان به زابل)، سمنان (منطقه حفاظت‌شده
توران: بین احمدآباد و زمان‌آباد، دو کیلومتری شمال چاه‌جم، ۱۵ کیلومتری جنوب شرق طرود،
چاه‌جم، حسینیان به جندق)، اصفهان (جندق، انارک، رباط‌خان: غرب طبس، ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری
خور به بیابانک) می‌روید.[۲]
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا ↑ ولی‌الله مظفریان، درختان و درختچه‌های
ایران، صفحه ۱۶۲.
پرش به بالا ↑ ولی‌الله مظفریان، درختان و درختچه‌های
ایران، صفحه ۱۶۳.
منابع[ویرایش]
در
ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ زردتاغ موجود است.
مظفریان، ولی‌الله. درختان و درختچه‌های
ایران. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۸۹. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲.
/////////////
به عربی رمث فارسی، غضا:
الرمث الفارسي أو الغضا[بحاجة لمصدر]
(باللاتينية: Haloxylon persicum) هو نوع نباتي يتبع جنس الرمث من الفصيلة القطيفية.
الموئل والانتشار[عدل]
موطنها المشرق العربي ووادي النيل.[1]
ورد في كتاب نباتات سوريا وفلسطين وسيناء
وجود هذا النبات في بلاد الشام، ولكنه وضع خطأ تحت اسم (باللاتينية: Haloxylon
ammodendron).[2]
المراجع[عدل]
^ قاعدة البيانات الأوروبية-المتوسطية
للنباتات.خريطة انتشار الرمث الفارسي (بالإنكليزية). تاريخ الولوج 20 كانون الثاني
2011.
^ قاعدة البيانات الأوروبية-المتوسطية
للنباتات.الرمث الفارسي (بالإنكليزية). تاريخ الولوج 20 كانون الثاني 2011.
/////////////
Haloxylon persicum
From Wikipedia, the free encyclopedia
This article does not cite any sources. Please
help improve this article by adding citations to reliable sources.
Unsourced material may be challenged and removed.(February 2010) (Learn
how and when to remove this template message)
|
Haloxylon persicum
|
|
Haloxylon persicum in Unaizah
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Subfamily:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
H. persicum
|
Haloxylon persicum
|
|
Haloxylon
persicum,
the white saxaul, is a small tree belonging to the family Amaranthaceae. Its range is Western Asia, including Israel, Jordan, Egypt, Sinai,
South Iraq, Saudi Arabia, Iran, Oman, UAE, Afghanistan, and Pakistan, to Central Asia (Kyrgyzstan, Turkmenistan, etc.), and China (Xinjiang etc.).
The Haloxylon
persicum has a stout rugged stem and light grey bark, growing up to
4.5-5 metres in height. It lacks large foliage-type leaves; in fact, its leaves
have retrogressed as succulent branches. The plant is found in sandhills, deserts and sand ridges, where it often
forms pure stands, with an average density up to 400-500 trees a hectare. The
white saxaul is a hardy tree that can grow in nutritionally poor soil and can
tolerate drought. The tree is in leaf all year, and flowers in May-June.
The
plant's extensive root system is useful for stabilising sandy soils. The wood
is durable and heavy and is used in general carpentry. As it burns well and
gives a good heat it is used as a fuel. It is called "ghada"
in Arabic and
was frequently mentioned in classical Arabic poetry.
Turcmenigena
varentzovi (saxaul longhorn beetle, Varentsov’s
longhorn beetle) is a pest of the white saxaul tree in Kazakhstan, Turkmenistan, and Uzbekistan.
Wikimedia Commons has media
related to Haloxylon
persicum.
|
Wikispecies has information related to: Haloxylon
persicum
|
This Amaranthaceae article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.
|
