دم الاخوین
آن را دم التنین و دم الثعبان نیز و بعربی
قاطر الدم و بفارسی خون سیاوشان و بهندی هیراد و کهی و رنک برت نیز نامند
ماهیت ان
صمغی است خالص الحمره مائل ببنفشی و قوت
آن مدتها باقی می ماند و کویند عصارۀ کیاه سرخی است که از جزیرۀ سقوطره و هند خیزد
و صاحب خلاصه التجارب کفته که عصارۀ هوه جویه است و در ابو خلسا مذکور شد و صاحب
اختیارات بدیعی نوشته که صمغ بقم است و سه نوع می باشد چکیده و خشبی و ترابی و
بهترین آن چکیدۀ صافی است که قطعا چوب در ان نباشد و بعضی کفته که صمغ بقم نیست
زیرا که از مواضعی که دم الاخوین را می آورند مانند حبشه و زنکبار در ان مواضع بقم
نمی شود و بالجمله ماهیت کیاه و درخت آن معلوم نیست و لیکن آنچه نوشته که سه نوع
است درست است بعضی چیکیده مانند صمغ هر ختیره صافی براق که کویا از درخت جوش خورده
برآمده و چکیده و بعضی دیکر از ان قبیل و لیکن آمیخته بریزهای چوب و پوست درخت و
پوست ثمر آن و بعضی از قبیل عصاره و سرخ تیرۀ بی رونق و این را دو نوع دیده شده
بعضی صافی و بعضی غیر صافی آمیخته بتراب
طبیعت ان
در سوم سرد و خشک و بعضی در دوم کفته اند
و با قوت قابضۀ شدیده و یوحنا کرم در اول و خشک در دوم دانسته
افعال و خواص آن
آشامیدن آن جهت قطع و حبس خون از جمیع
اعضای باطنی و التحام قروح و الزاق آنها و ردع سیلان فضول و تبرید معده و زوال
حرارت کبد و معده و امعا و تقویت معده و زحیر و منع اسهال دموی و صفراوی و سحج و
شقاق مقعده و بدستور آشامیدن نیم درم تا یک مثقال آن با زردۀ تخم مرغ جهت اکثر
امراض مذکوره و اکتحال آن جهت تقویت باصره و قرحۀ چشم و سنون آن جهت تقویت لثه و
ذرور آن جهت قطع و حبس خون و الزاق جراحات تازه از جمیع اعضا و التحام جراحات هر
نوع که باشد مضر کرده مصلح آن کثیرا مقدار شربت آن از نیم درم تا یک مثقال بدل آن
شادنج و عصارۀ خس است و کویند چون بلور و شیشۀ را بدان رنک کنند صافتر و رنکین تر
از عقیق می شود و درین امر عدیل ندارد
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
//////////////
دم الاخوین . [ دَ مُل ْ اَ خ َ وَ ] (ع اِ
مرکب ( دم الثعبان . (ناظم الاطباء(. خون سیاوشان . (دهار((مهذب الاسماء(. خون سیاوشان
، و آن صمغ درختی است سرخ خالص مایل به بنفش و قوتش مدتها باقی ماند و گویندعصاره ٔ گیاهی سرخ است و از سقوطر و نواحی هند خیزد.(منتهی الارب ( (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ( (از
اختیارات بدیعی (. شیان . (بحر الجواهر(. عندم . صمغ. صعتری . ایدع . دالتنین . دم
الثعبان . (یادداشت مؤلف (
- شیان .(اِ( ۞ خون سیاوشان
. (منتهی الارب (. نام دارویی که آنرا خون سیاوشان و بعربی دم الاخوین خوانند. (از
برهان ( (از ناظم الاطباء(. دم الاخوین . (بحر الجواهر(. صمغ سقطری . خون سیاوشان ،
و عامه ٔاندلس نام
شیان را به حی العالم کبیر دهند. دم التنین . دم الثعبان . ایدع . (یادداشت مؤلف (. درختی است از تیره ٔ سوسنی ها که مخصوص نواحی زنگبار و بمبئی و دیگر نواحی گرم هندوستان و
هندوچین است . از این درخت صمغ قرمزرنگ به دست می آورند که دارای اثر قابض و مقوی است
و جهت تهیه ٔ خمیردندانهای
طبی و مشمع طبی و رنگ کردن ورنی ها بکار میرود. صمغ قرمز این درخت را خون سیاوشان نیز
خوانند و آنرا بنام درخت خون سیاوشان نیز نامند. دراسنا. شیانه . شیان مغربی . خونشاوشان
. خون سیاوش مغربی . دم الاخوین . دم الثعبان . قاظر. (فرهنگ فارسی معین (. رجوع به
مفردات ابن البیطار ج 3 ص 75 شود.
//////////////
خون سیاوشان
اشاره
در کتب طب سنتی با نام «دم الاخوین» و «دم
الثعبان» نامبرده شده است.
به فرانسویSang
-dragon و به انگلیسیDragon's
blood و به عربی «قاطر الدم» نامیده
میشود. ماده رزینی به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای است که از برخی درختان گرفته میشود.
مهمترین و معروف‌ترین گیاهی که از آن خون سیاوشان گرفته میشود درختی است از خانواده
خرماPalmaceae که به فرانسویDragonnier
یاDracena گفته میشود. نام علمی آنDaemonorops draco
Blume و مترادف آنCalamus
draco (Willd .( می‌باشد. این درخت را به
هندی هیرادوخی می‌نامند.
نام علمی این درخت را در مدارک گیاه‌شناسی
امریکایی چنین می‌آورند:
Daemonorops draco( Willd. (Bl.( Sumatra. (
مشخصات گیاه
درختی است دارای تنه اصلی دراز استوانه‌ای
مانند نخلها. برگهای آن مرکب از برگچه‌های باریک و نوک‌تیز با دمبرگ است. گلهای آن
مانند نخلها نر و ماده جداگانه روی دو پایه جدا قرار دارند. این درخت دارای میوه‌ای
است به بزرگی گیلاس بیضی شکل و پس از اینکه کاملا رسید ماده رزینی قرمزرنگی آن را فرامی‌گیرد
به‌طوری که حتی فلسهای سطح خارجی میوه را نیز می‌پوشاند. این درخت در مغرب هندوستان
می‌روید. ماده رزینی خون سیاوشان از میوه‌های این درخت گرفته میشود و پس از
معارف گیاهی، ج5، ص: 316
تصفیه و خشک شدن، قطعات آن را لای برگهای نخل
جای می‌دهند و در بازار عرضه می‌نمایند. این درخت در مناطق شرقی سوماترا و غرب بورنئو
می‌روید.
از درخت دیگری به نام علمیDracaena
cinnabari Balf .f . نیز ماده‌ای شبیه خون سیاوشان
می‌گیرند. این درخت را نیز به هندی هیرادوخی و به فرانسویDragonnier
گویند. درختی است از خانوادهLiliaceae
که از ساقه‌های آن رزین گرفته میشود که خواصی شبیه خون سیاوشان دارد.
این درخت بومی مناطق حارّه شرق افریقا و جنوب عربستان است و از نظر قطر درخت به ابعاد
حیرت‌انگیزی می‌رسد و قطر قسمت پایین‌تنه درخت در برابر سینه تا 15 متر نیز دیده میشود.
سن این درختها نیز از قرنها متجاوز است. شبیه نخل است. گلهای آنها در سال بیست و پنجم
ظاهر میشود و از پوست ساقه‌ها و تنه آنها با شکاف، رزینی شبیه خون سیاوشان می‌گیرند.
مشخصات رزین خون سیاوشان
قطعات خون سیاوشان اگر نازک باشد به رنگ قرمز
زیبا و کمی شفاف است اگر روی کاغذ کشیده شود از خود اثر باقی می‌گذارد. بی‌بو و بی‌طعم
است و اگر آن را بسوزانند بوی سقزی کمی معطّر از آن استشمام میشود. در الکل و سولفور
دو کربن و کلروفورم و بنزین حل میشود.
ترکیبات شیمیایی
در رزین خون سیاوشان گونهDaemonorops
draco مواد دراکو آلبان 461]، دراکورزن
462]، دراکورزیتانول 463] و بنزول استیک استر[464] وجود دارد [پریر]. به علاوه مقدار
کمی اسانس دارد. در حدود 20 درصد رزین خون سیاوشان را ماده رنگی شامل دراکوکامین
465] مخلوط با یک ماده قرمز دیگر به نام دراکوروبین 466] تشکیل
معارف گیاهی، ج5، ص: 317
درختی که از آن داروی خون سیاوشان گرفته میشود
میدهد. و در گونهD
.cinnabari مواد بنزوئیک
اسید[467] و سینامیک اسید[468] وجود دارد و رزین را از ساقه و تنه آن می‌گیرند]G .I .M
.P[ .
معارف گیاهی، ج5، ص: 318
خواص- کاربرد
خون سیاوشان ماده قابضی است که در چین آن را
به عنوان مسکّن و تونیک و برای التیام زخم و بند آوردن خونریزی به کار می‌برند. در
شبه جزیره مالایا از آن به مقدار محدود در موارد سوءهاضمه و وجود خون در ادرار و بیماری
اسپرو[469] و برای تسکین درد معده استفاده میشود [استوارت . در هندوچین از آن برای
دفع بلغم استفاده می‌کنند [پروت و هریر].
خون سیاوشان طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر
طبیعت خیلی سرد و خشک است و خیلی قابض می‌باشد. معتقدند که خوردن 5- 2 گرم از آن با
زرده تخم‌مرغ برای قطع خونریزی داخلی مفید است. برای ترمیم و گوشت آوردن زخمها نیز
نافع است. معده را خنک می‌کند و حرارت کبد و روده‌ها را کاهش میدهد و برای تقویت معده
و بند آوردن شکم‌روش و اسهال خونی و صفراوی و به هم آوردن شقاق مقعد و بواسیر نافع
است. مالیدن آن به چشم برای تقویت دید و ترمیم جراحتهای چشم و مالیدن آن به دندان برای
تقویت لثه و پاشیدن گرد آن روی جراحتها برای قطع خونریزی و چسبانیدن و به هم آوردن
زخم تازه در هر عضوی که باشد مفید است.
برای کلیه مضّر است از این نظر باید با کتیرا
خورده شود. مقدار خوراک آن 5- 2 گرم است.
در صنعت از نظر رنگ قرمز از آن استفاده میشود
و اگر بلور و شیشه‌ای را با آن رنگ کنند مانند عقیق زیبا میشود.
معارف گیاهی، ج5، ص: 319
//////////
دم الاخوین
شیاب [شیان]خوانند و ایدع و دم التنین و دم
الثعبان و بپارسی خون سیاوشان و بعربی فاطر الدم خوانند و مؤلف گوید سه نوع است چکیده
و خشبی و ترابی و بهترین آن چکیده بود صافی که قطعا در وی موم نبود و طبیعت وی سرد
و خشک و قابض بود و خشکی وی در دوم بود و مسیح گوید سردی وی در سیم بود و یوحنا گوید
گرم است در اول و خشک است در دوم قوت معده و جگر بدهد و شقاق مقعد و سجح امعا را بغایت
مفید بود و قطع خون رفتن بکند از هر موضع که باشد و چون نیم درم از وی بروی زرده تخم‌مرغ
نیم‌برشت بیاشامند شکم ببندد و سجح را نافع بود و در داروهای چشم کنند قوت چشم بدهد
و جراحتهای تازه را سودمند بود و روفس گوید ریشهای تازه و دملها و دانه‌ها را نافع
بود چون بر او افشانند و جالینوس گوید گوشت بر جراحتها که در امعا بود و ظاهر بدن برویاند
و وی شش را بد بود و مصلح وی صمغ عربی بود و کثیرا و بدل وی در همه افعال کاهو بود
یا عصاره کاهو و گویند خصی الحمار و مؤلف گوید وی صمغ بقم بود و از جزیره سقوطره خیزد
و آنچه چکیده بود و آن دو نوع دیگر از هندوستان خیزد و از مواضع دیگر و ابن مؤلف گوید
در این روزگار هر چند دم الاخرین که آورده‌اند مغشوش بوده و غش آن به کندر کرده‌اند
مگر اندکی
______________________________
در مخزن الادویه آمده است که: آن را دم التنین
و دم الثعبان نیز و بعربی قاطر الدم و بفارسی خون‌سیاوشان و بهندی همیرادوکهی و رنک‌برت
نیز نامند و آن صمغی است خالص الحمرة مأبل به بنفشی و گویند عصاره گیاه سرخی است که
از جزیره سقوطره و هند خیزد و صاحب خلاصة التجارب گفته که عصاره هوه‌جویه است
لاتینSANGUIS
DRACONIS* فرانسهSANG DE
DRAGON انگلیسیDRAGON
,S BLLOD
اختیارات بدیعی، ص: 169
*
Sanguis Draconis. Dragons' Blood.
Botanical
name:
Dragons'
blood is a resin secreted by the fruits of Calamus Draco, Willd. (N.O.
Palmae(, and other species, climbing palms indigenous to Sumatra. These palms
bear small fruits about the size of a cherry, covered with hard, imbricated
scales, which become encrusted with a red resin; this is removed by shaking the
fruits in sacks, and sifting out the resin, which is then softened by warming,
and made into elongated, flattened or rounded masses, the latter sometimes
weighing several pounds. The former are generally wrapped in a leaf, the latter
often bear the impress of coarse matting in which they have been packed. When
of good quality dragons' blood is usually covered with a dull crimson powder.
The pieces are brittle, the fractured surface being vitreous and nearly black,
but thin fragments have a garnet-red colour by transmitted light. The powder is
of a bright crimson colour. Melting-point, about 76°. Inferior qualities are
duller in colour and fracture, and often contain scales or portions of the
fruits, sand, etc., easily visible even to the naked eye. It is odourless and
tasteless, and breaks up when chewed to a gritty powder. The resin itself is
entirely soluble in alcohol, but the commercial drug may yield as much as 40 to
50 per cent. of insoluble residue consisting of vegetable debris and mineral
matter. The term dragons' blood has been applied to a number of red, resinous
or astringent substances. The above description is that of the commonest
commercial variety, and is best designated Sumatran dragons' blood. Socotran
dragons blood, or "Zanzibar drop," is the produce of Dracaena
Cinnabari, Balf., which grows in Somaliland. It differs from Sumatran in being
in tears, in containing no fruit scales, and in not exhaling an odour of
benzoic acid when warmed. Canary dragons' blood is a resin obtained from Dracaena
Draco, Linn.;it is not a commercial article.
Constituents.—The
soluble portion of dragons' blood consists of about 56 per cent. of a red resin
(dracoresinotannol combined with benzoic and benzoyl-acetic acids(, 13 per
cent. of a bright yellow amorphous resene (dracoresene(, and 2.5 per cent. of a
white amorphous body (dracoalban(. The latter may be detected in Sumatran
dragons' blood by boiling 10 grammes of powdered resin in 50 mils of ether,
concentrating to 30 mils and pouring into 50 mils of absolute alcohol; on
allowing it to stand for an hour, a white, flocculent precipitate of dracoalban
is obtained.
Uses.—Dragons'
blood is sometimes used for colouring plasters, but it is much more largely
used for colouring lacquers and varnishes.
//////////
تصویر درخت خون اژدها در سال ۱۸۹۹ میلادی
خون سیاوشان، شیان (در متون طب سنتی دم الاخوین( گیاهی
است دارویی که در ایران خودروست..
ویکی
////////////
به عربی دم التنين، دم الاخوين
شجرة "دم التنين" وتعرف أيضاً ب "دم الاخوين"
تعد من أجمل واغرب أنواع الاشجار في العالم
محتويات [أظهر]
التصنيف العلمي[عدل]
دم التنين
الاسم : Dracaena cinnabari
الرتبة: Asparagales
الفصيلة : Ruscaceae
الجنس : Dracaena
اماكن وتاريخ تواجدها[عدل]
يعود ظهورها على سطح الأرض إلى أكثر من 50 مليون عام ويرجح
ظهورها في حوض البحر الأبيض المتوسط. تنتشر اليوم في جزيرة سوقطرة اليمنية التي أصبحت
محمية طبيعية بسبب احتوائها على الكثير من الكائنات النادرة حيوانية كانت ام نباتية
ومن أهمها شجرة دم الاخوين . يناسب هذه الشجرة الأرض الصخرية والأماكن العالية وهي
تستطيع ان تتحمل الجفاف بشكل كبير وهذا يعود إلى قدرتها على الاحتفاظ بالماء لسنين
طويلة.
خصائصها[عدل]
ما يميزها إضافة إلى شكلها الخارجي هو قيمتها الطبية حيث يستخرج
من لحائها نوع من الراتنج قرمزي اللون يستخدم في بعض العلاجات إضافة إلى استخدامه في
الصباغة.
الجزء المستخدم من الشجرة هو المادة الصمغية الراتنجية التي
تستخرج من قشر النبات وحراشيف الثمار يجمع الراتنج بعد تجمده في أشهر الصيف بكشط كتل
الراتنج بآلة حادة من تجاويف يتجمع فيها كانت قد قطعت في جذع الشجرة، واحسن درجات المادة
هو الراتنج بحجم الفصوص الذي يتكون على الفروع.هذه المادة هي ذات لون احمر وليس لها
رائحة ولا طعم مميز.
استخداماتها وفوائدها[عدل]
المادة الفعالة فيها تسمى "دراكو" وتصل نسبتها في
النبات إلى 55 % وقد استخدمت قديما في علاج الجروح والحروق والتقرحات الجلديه وتقوية
الجهاز الهضمي وذكرها أهم اطباء العرب القدامى وعلى راسهم ابن سينا..
وهي تستخدم اليوم علاجيا حيث يستخرج منها ادوية لعلاج تشققات
المعدة ووقف النزيف الداخلي في اي مكان داخل الجسد وكذلك تدخل في معاجين كمادة قابضة
ومطهرة للثة.وتدخل في صناعة الورنيش، وفي صباغة الرخام، وفي صناعة المراهم، وحبر الطباعة
وغيره. وفي سقطرى يزين بها جدران المنازل من الخارج والاواني الفخارية...
التسمية[عدل]
اما الاسم "دم الاخوين " فهو يعود إلى الأسطورة
التي تتناقلها الاجيال في اليمن والتي تحكي قصة أول قطرة دم وأول نزيف بين الأخوين:
قابيل وهابيل. وبحسب الأسطورة فقد كان قابيل وهابيل أول من سكن جزيرة سوقطرة.."ولما
وقعت أول جريمة قتل في التاريخ وسال الدم نبتت شجرة دم الأخوين.
وإضافة إلى ندرتها هذه الشجرة الجميلة كانت نبتة مقدسة في
الديانات القديمة لدى الحميريين والفراعنة والأشوريين. وهذا ما ظهر من خلال النقوش
القديمة.
أيقونة بوابةبوابة صيدلة
تصنيفات: بخور راتنجات زراعة طب تقليدي مواد البخور
//////////////
به بهاسای اندونزی جرنانگ:
Jernang adalah sejenis resin yang dihasilkan
dari beberapa spesies rotan dari marga Daemonorops.
Resin berwarna merah ini
telah sejak lama diperdagangkan dan dimanfaatkan sebagai bahan pewarna, dupa,
dan bahan obat tradisional. Terutama dihasilkan dari Sumatera dan Kalimantan,
sebutannya dalam berbagai daerah di antaranya adalah jernang, jerenang, jeranang, jeronang,
dan lain-lain.
Dalam bahasa-bahasa asing, resin ini dikenal sebagai dragon
blood atau dragon's blood (Ingg.(; drakenbloed (Bld.(; sangre
de drago (Prc.(; sanguis draconis, dan
lain-lain[1].
Dalam pada itu, di luar Indonesia, dragon's blood juga
diperoleh dari tetumbuhan lain selain rotan jernang; dari Timur Tengah, Asia Tenggara,
dan Amerika Selatan[2][3].
/////////////
Dragon's blood
From Wikipedia, the
free encyclopedia
For other uses,
see Dragon's
blood (disambiguation(.
.jpg)
Dragon's blood,
powdered pigment or apothecary's grade and roughly crushed incense
Dragon's blood is a bright red resin that is obtained
from different species of a number of distinct plant genera: Croton, Dracaena, Daemonorops, Calamus rotang and Pterocarpus. The red resin has been in
continuous use since ancient times as varnish, medicine, incense, and dye.
Contents
[show]
Dracaena draco leaves showing dragon's blood pigment at the base.
A great degree of confusion existed for the
ancients in regard to the source and identity of dragon's blood. Some medieval
encyclopedias claimed its source as the literal blood of elephants and dragons
who had perished in mortal combat.[1]The resin of Dracaena species,
"true" dragon's blood, and the
very poisonous mineral cinnabar (mercury
sulfide([2] were often confused by the
ancient Romans. In ancient China, little or no distinction was made among the
types of dragon's blood from the different species. Both Dracaena and Daemonoropsresins are still often marketed
today as dragon's blood, with little or no distinction being made between the
plant sources; however, the resin obtained from Daemonorops has
become the most commonly sold type in modern times, often in the form of large
balls of resin.
Voyagers to the Canary Islands in the 15th century
obtained dragon's blood as dried garnet-red drops from Dracaena draco,
a tree native to the Canary Islands and Morocco. The resin is exuded from its wounded
trunk or branches. Dragon's blood is also obtained by the same method
from Dracaena cinnabari,
which is endemic to
the island of Socotra. This resin was
traded to ancient Europe via the Incense Road.
Dragon's blood resin is also produced from
the rattan palms of the genus Daemonorops of
the Indonesian islands and known there as
jerang or djerang. It is gathered by breaking off the layer of red resin
encasing the unripe fruit of the rattan. The collected resin is then rolled
into solid balls before being sold.
The red latex of the Sangre de Drago, aka
Sangre de Grado, tree (at least seven species of Croton native
to Peru, Ecuador and Brazil(, has wound-healing and antioxidant properties, and
has been used for centuries by native people.[3]
The dragon's blood known to the ancient
Romans was mostly collected from D. cinnabari, and is mentioned in
the 1st century Periplus (30: 10. 17(
as one of the products of Socotra. Socotra had been
an important trading centre since at least the time of the Ptolemies. Dragon's
blood was used as a dye, painting pigment, and medicine (respiratory and
gastrointestinal problems( in the Mediterranean basin, and was held by
early Greeks, Romans, and Arabs to
have medicinal properties. Dioscorides and other early Greek writers
described its medicinal uses.[4]
Locals of Moomy city on Socotra island use the Dracaena resin
as a sort of cure-all,
using it for such things as general wound healing, a coagulant (though this is ill-advised
with commercial products, as the Daemonorops species acts as
an anti-coagulant[5] and it is usually unknown what
species the dragon's blood came from(, curing diarrhea, lowering fevers,
dysentery diseases, taken internally for ulcers in the mouth, throat,
intestines and stomach, as well as an antiviral for respiratory viruses,
stomach viruses and for skin disorders such as eczema. It was also used in
medieval ritual magicand alchemy.
Dragon's blood of both Dracaena
draco (commonly referred to as the Draconis Palm( and Dracaena
cinnabari were used as a source of varnish for 18th century Italian violinmakers. There was also an 18th-century
recipe for toothpaste that
contained dragon's blood. In modern times it is still used as a varnish for violins, in photoengraving, as an incense resin, and as a body oil.
Dragon's blood from both Daemonorops were
used for ceremonies in India. Sometimes Dracaena resin, but
more often Daemonorops resin, was used in China as red varnish
for wooden furniture. It was also used to colour the surface of writing paper
for banners and posters, used especially for weddings and for Chinese New Year.
In American Hoodoo,
African-American folk magic, and New Orleans voodoo, it is used in mojo hands for money-drawing or love-drawing, and is used as incense to
cleanse a space of negative entities or influences. It is also added to red ink
to make "Dragon's Blood Ink", which is used to inscribe magical seals
and talismans.[6]
In folk medicine, dragon's blood is used
externally as a wash to promote healing of wounds and
to stop bleeding. It is used internally for chest pains, post-partum bleeding, internal traumas and
menstrual irregularities.[6]
In neopagan Witchcraft, it is used to increase the potency
of spells for protection, love, banishing and sexuality. In New Age shamanism it is used in ceremonies in a
similar way as the neopagans use it.[citation needed]
Dragon's blood incense is also occasionally
sold as "red rock opium" to unsuspecting would-be drug buyers. It
actually contains no opiates, and has only slight psychoactive effects, if any
at all.[7]
Thaspine from the Dragon's Blood of the
species Croton lechleri has
possible use as a cancer drug.[8]
·
Crofelemer, a modern drug made from dragon's
blood
Dragon's blood
from Dracaena cinnabari
·
Croton draconoides Müll. Arg.
·
Croton draco Schltdl. & Cham.
·
Croton erythrochilus Müll. Arg.
·
Croton palanostigma Klotzsch
·
Croton perspeciosus Croizat
·
Croton rimbachii Croizat
·
Croton sampatik Müll. Arg.
·
Croton urucurana Baill.
·
Croton xalapensis Kunth
·
Daemonorops didymophylla Becc.
·
Daemonorops micranthus Becc.
·
Daemonorops motleyi Becc.
·
Daemonorops rubra (Reinw. ex
Blume( Mart.
·
Daemonorops propinquus Becc.
·
Dracaena cochinchinensis Hort. ex
Baker
·
Pterocarpus officinalis Jacq.
1. Jump up^ De Hamel,
Christopher. Scribes and Illuminators.Medieval Craftsmen series. Toronto: U
Toronto P,1992. Print. 62.
4. Jump up^ Casson, L.
1989. The Periplus Maris Erythraei. Princeton University Press, pp.
69, 168-170. ISBN 0-691-04060-5.
5. Jump up^ Gibbs,
A; Green, C; Doctor, VM (1983(. "Isolation and anticoagulant properties of
polysaccharides of Typha Augustata and Daemonorops species". Thromb
Res. 32 (2(: 97–108. doi:10.1016/0049-3848(83(90021-X. PMID 6658717.
8. Jump up^ Fayad,
W; Fryknäs, M; Brnjic, S; Olofsson, MH; Larsson, R; Linder, S (2009(. "Identification of a novel topoisomerase inhibitor
effective in cells overexpressing drug efflux transporters". PLoS
ONE. 4: e7238. doi:10.1371/journal.pone.0007238. PMC 2749935
. PMID 19798419.
. PMID 19798419.
·
Casson, L. 1989. The Periplus Maris Erythraei. Princeton
University Press. Especially, pp. 69, 168-170. ISBN 0-691-04060-5.
·
Hill, John E. 2004. The Peoples of the West. A draft annotated
translation from the 3rd century Weilüe. Note 12.12 (13(.
·
Langenheim,
J. (2003(. Plant Resins: Chemistry, Evolution, Ecology,
and Ethnobotany. Timber Press Inc. ISBN 0-88192-574-8.
·
Meza, E. N. (Editor(. 1999. Desarrollando nuestra diversidad
biocultural: Sangre de Grado y el reto de su producción sustentable en el Perú.
Lima: Universidad Nacional Mayor de San Marcos, Fondo Editorial.
·
Schafer, E. H. 1963. The Golden Peaches of Samarkand: A study of
T'ang Exotics. University of California Press. First paperback edition,
1985., p. 211. ISBN
·
Schoff, Wilfred H. 1912. The Periplus of the Erythraean Sea.
Longmans, Green, and Co., New York, Second Edition. Reprint: New Delhi,
Oriental Books Reprint Corporation. 1974. (A new hardback edition is available
from Coronet Books Inc. Also reprinted by South Asia Books, 1995, ISBN 81-215-0699-9 (
////////////
درخت خون سیاوشان (در متون طب سنتی دم الاخوین( [۲] (به انگلیسی:
Dracaena cinnabari( و (به عربی: «دم العنقاء» یا «دم الأخوين»(
درختی است بومی جزایر سقطری یمن. این نام را به خاطر شیره سرخ‌رنگی که از آن می‌تراود
به آن داده‌اند.
این درخت قطره‌های باران را از راه تنه‌های ریشه‌مانند هوایی
خود به سوی ساقه اصلی هدایت می‌کند و با شکل چترمانند خود از تبخیر سریع در پیرامون
ریشه‌ها خود جلوگیری می‌کند. درخت خون اژدها در ماه فوریه گل میدهد و تا شکفتن کامل
گل آن پنج ماه به‌درازا می‌کشد.
شمار و کیفیت این درختها امروزه همواره رو به کاهش است.
///////////
به عربی دم العنقا، دم الاخوین، الدراسينا الزنجفرية:
دراسينا زنجفرية
|
|
شجرة دم الأخوين
|
|
|
|
|
|
غير محصن - IUCN3.1
|
|
|
النطاق:
|
|
|
المملكة:
|
|
|
الفرقة العليا:
|
|
|
القسم:
|
|
|
الشعبة:
|
|
|
الشعيبة:
|
|
|
العمارة:
|
|
|
الرتبة العليا:
|
|
|
الرتبة:
|
|
|
الفصيلة:
|
|
|
الأسرة:
|
|
|
الجنس:
|
|
|
القطاع:
|
|
|
النوع:
|
دراسينا زنجفرية
|
دم الأخوين أو دم العنقاء أو الدراسينا الزنجفرية (الاسم العلمي:Dracaena cinnabari( هي نوع من النباتات تتبع جنس الدراسينا من الفصيلة الهليونية.[1] وهي نوع نادر يتواجد في جزيرة سقطرى اليمنية. أطلق عليها السقطريون هذا الاسم نظراً لما يخرج منها من دم التنين (سائل أحمر يشبة الدم(.[2] كان إسحاق بيلي أول من وصفها من المستشرقين عام 1882.[3]
3.
^ المنظمة الدولية لمعلومات النبات (IOPI(. "نتائج البحث عن اسم النبات" (HTML(. الدليل الدولي لأسماء النباتات. اطلع
عليه بتاريخ 18 مارس 2009.
//////////////
Dracaena cinnabari
From Wikipedia, the free encyclopedia
Not to be confused with Dracaena draco, the Canary Islands dragon
tree, also found in nearby islands and western Morocco.
|
Dracaena cinnabari
|
|
 |
|
|
Dracaena cinnabari at Dixsam plateau
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
Clade:
|
|
|
Clade:
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Subfamily:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
D. cinnabari
|
Dracaena
cinnabari,
the Socotra dragon tree or dragon blood tree, is
a dragon tree native
to the Socotra archipelago in the Arabian Sea. It is so called due to the red sap that the trees produce.[2]
Contents
[show]
Young specimen of Dracaena
cinnabari in the Koko Crater Botanical
Garden, Honolulu, Hawaii, United States
The
dragon blood tree has a unique and strange appearance, with an "upturned,
densely packed crown having the shape of an uprightly held umbrella". This
evergreen species is named after its dark red resin, which is known as
"dragon's blood". Unlike most monocot plants, Dracaena displays
secondary growth, D. cinnabari even has growth zones
resembling tree rings found
in dicot tree species. Along with other arborescent Dracaena species
it has a distinctive growth habit called "dracoid habitus".[3] Its leaves are
found only at the end of its youngest branches; its leaves are all shed every 3
or 4 years before new leaves simultaneously mature. Branching tends to occur
when the growth of the terminal bud is stopped, due to either flowering or traumatic
events (e.g. herbivory(.[4]
Its
fruits are small fleshy berries containing between 1 and 3 seeds. As they
develop they turn from green to black, and then become orange when ripe. The
berries are eaten by birds (e.g. Onychognatus species(
and thereby dispersed. The
seeds are 4–5 mm in diameter and weigh on average 68 mg.[4] The berries exude a
deep red resin, known as dragon’s blood.[5]
Like
other monocotyledons, such as palms, the dragon’s blood tree grows from the
tip of the stem, with the long, stiff leaves borne in dense rosettes at the end
(4, 5, 7(. It branches at maturity to produce an umbrella-shaped crown, with
leaves that measure up to 60 cm long and 3 cm wide. The trunk and the
branches of the dragon blood are thick and stout and display dichotomous
branching, where each of the branches repeatedly divides in two sections.
The
dragon's blood tree usually produces its flowers around February, though
flowering does vary with location. The flowers tend to grow at the end of the
branches. The flowers have inflorescences, and they bear small clusters of
fragrant, white or green flowers. The fruits take five months to completely
mature. The fruits are described as a fleshy berry, which changes from green to
black as it gradually ripens. The fleshy berry fruit ends up being an orange-red
color that contains one to three seeds. The berries are usually eaten and
dispersed by birds and other animals.
The
unusual shape of the dragon's blood tree is an adaptation for survival in arid
conditions with low amounts of soil, such as in mountaintops. The large, packed
crown provides shade and reduces evaporation. This shade also aids in the
survival of seedlings growing beneath the adult tree, explaining why the trees
tend to grow closer together.[1]
The
first description of D. cinnabari was made during a survey of
Socotra led by Lieutenant Wellsted of
the East India Company in
1835. It was first named Pterocarpus draco, but in 1880, the
Scottish botanist Isaac Bayley Balfour made
a formal description of
the species and renamed it as Dracaena cinnabari.[6] Of between 60 and
100 Dracaena species, D. cinnabari is one of
only 6 species which grow as a tree.[4]
Along
with other plants on Socotra, D. cinnabari is thought to have
derived from the Tethyan
flora. It is considered a remnant of the Mio-Pliocene Laurasian subtropical forests that are
now almost extinct due to the extensive desertification of North Africa.[7]
A map of the Socotra archipelago
Although
most of its ecological habitats are still intact, there is an increasing
population with industrial and tourism development. This is putting more
pressure on the vegetation through the process of logging, overgrazing,
woodcutting and infrastructure of development plans. Though the dragon’s blood
tree is highly widespread, it has become fragmented due to the development that
has occurred in its habitats. Many of its populations are suffering due to poor
regeneration. Human activities have greatly reduced the dragon’s blood
population through overgrazing, and feeding the flowers and fruits to the
livestock of the island. One of the species' greatest threats is the gradual
drying out of the Socotra Archipelago, which has been an ongoing process for
the last few hundred years. This has resulted in non flourishing trees, and the
duration of the mist and cloud around the area seems to also be decreasing.
Increasing arid environments is predicted to cause a 45 percent reduction in
the available habitat for D. cinnabari by the year 2080.
Additional
threats to the dragon's blood tree include harvesting of its resin and use of
the leaves to make rope. Presently some of the dragon’s blood trees have been
used to make beehives. This was generally prohibited; this displays how the
species may be threatened by a breakdown in the traditional practices of the
island.
The
best preserved and largest stand of D. cinnabari is on the
limestone plateau named Rokeb di Firmihin. This approximately 540 hectares
(1,300 acres( forest has numerous rare and endemic species. Research shows that
in coming decades the number of trees in this forest will decrease due to the
lack of natural regeneration.[8]
The
unique flora and fauna of the Socotra Archipelago is considered a World
Heritage Site a Global 200 Ecoregion. It is a Center of Plant Diversity and an
Endemic Bird Area. It also lies within the Horn of Africa biodiversity hotspot.
There are multiple efforts that are being developed to help create and support
a sustainable habitat and biodiversity management programs on Socotra. The
dragon’s blood tree is considered as an important species for commodity and for
conservation efforts on the island. The dragon’s blood falls under an umbrella species.
This is a species selected for making conservation related decisions, typically
because protecting these species indirectly protects the many other species
that make up the ecological community of its habitat. Species conservation can
be subjective because it is difficult to determine the status of many species.
Thus, the dragons blood protection efforts would also benefit many other plants
and animals within the area.
The
dragon's blood tree is given some protection from international commercial trade
under the listing of all Dracaenaspecies on Appendix II of CITES (3(,
but if its populations are to be effectively preserved, a variety of measures
will need to be taken. These include urgent monitoring of the species' natural
regeneration and the expansion of Skund Nature Sanctuary to cover important
areas of the habitats. Also, efforts to avoid road construction in the dragon
blood’s habitat, and limit grazing need to be brought to attention. Additional
conservation efforts for the tree involve fencing against livestock, watering
of seedlings in open areas, and involving local communities in planting
seedlings.
Dragon's
blood is used as a stimulant and abortifacient.[9] The root yields a
gum-resin, used in gargle water as a stimulant, astringent and in toothpaste. The root is
used in rheumatism, the leaves
are a carminative.[10]
The
trees can be harvested for their crimson red resin,
called dragon's blood,
which was highly prized in the ancient world and is still used today. Around
the Mediterranean basin it is used as a dye and
as a medicine, Socotrans use it ornamentally as
well as dying wool, gluing pottery, a breath freshener and lipstick. Because of the belief that it is the
blood of the dragon it is also used in ritual magic and alchemy.[11] In 1883, the
Scottish botanist Isaac Bayley Balfour identified three grades of resin; the
most valuable were tear-like in appearance, then a mixture of small chips and
fragments, with a mixture of fragments and debris being the cheapest.[6] The resin of D.
cinnabari is thought to have been the original source of dragon's
blood until during the mediaeval and renaissance periods when other plants were
used instead.[12]
The
local inhabitants of the city in the Socotra Island use the dragon's blood
resin as a cure-all. They use it in general wound healing, as a coagulant, cure
for diarrhea, for dysentery diseases, for lowering fevers. It is also taken for
ulcers in the mouth, throat, intestines and stomach.
Dragon's
blood from D. cinnabari was used as a source of varnish for 18th-century Italian violin-makers. It was also used as tooth-paste
in the 18th century. It is still used as varnish for violins and for
photoengraving.
1.
^ Jump up to:a b Miller,
A. (2004(. "Dracaena cinnabari". IUCN Red List of Threatened Species. Version
2010.4. International
Union for Conservation of Nature. Retrieved 26
November 2010.
4.
^ Jump up to:a b c Adolt,
R.; Pavlis, J. (2004(. "Age structure and growth of Dracaena cinnabari
populations on Socotra". Trees - Structure and Function. 18:
43–53. doi:10.1007/s00468-003-0279-6.
5.
Jump up^ Edward, H. (2001(. "Raman
spectroscopy of coloured resins used in antiquity: dragon's blood and related
substances". Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular
Spectroscopy. 57 (14(: 2831–2842. Bibcode:2001AcSpA..57.2831E. doi:10.1016/S1386-1425(01(00602-3.
6.
^ Jump up to:a b Gupta,
D.; Bleakley, B.; Gupta, R. (2008(. "Dragon's blood: botany, chemistry and
therapeutic uses". Journal of Ethnopharmacology. 115 (3(:
361–380. doi:10.1016/j.jep.2007.10.018. PMID 18060708.
7.
Jump up^ Attorre, F.; Francesconi, F.;
Taleb, N.; Scholte, P.; Saed, A.; Alfo, M.; Bruno, F. (2007(. "Will
dragonblood survive the next period of climate change? Current and future
potential distribution of Dracaena cinnabari (Socotra, Yemen(". Biological
Conservation. 138 (3–4(: 430–439. doi:10.1016/j.biocon.2007.05.009.
8.
Jump up^ Hubalkova, I. (2011(. "Prediction of Dragon's Blood Tree (Dracaena
Cinnabari Balf.( Stand Sample Density on Soqotra Island." (PDF(. Journal of
Landscape Ecology. 4.
9.
Jump up^ Handbook of Medicinal Herbs https://books.google.com/books?id=8AJkBmPDRUUC&pg=PA256&lpg=PA256&dq=dragon's+blood+abortion&source=bl&ots=MKL2zg0nGD&sig=xEJSBCupdoOG_MUgMWJePePfYvY&hl=en&ei=-vX_TL7NItLSngf4r8zlDQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBcQ6AEwAA#v=onepage&q=dragon's%20blood%20abortion&f=false
12.
Jump up^ Edwards, H. G. M.; De Oliveira, L.
F. C.; Prendergast, H. D. V. (2004(. "Raman spectroscopic analysis of
dragon's blood resins?basis for distinguishing between Dracaena
(Convallariaceae(, Daemonorops (Palmae( and Croton (Euphorbiaceae(". The
Analyst. 129 (2(: 134–8. Bibcode:2004Ana...129..134E. doi:10.1039/b311072a. PMID 14752556.
·
Eggli, U. (2001(
Illustrated Handbook of Succulent Plants: Monocotyledons. Springer-Verlag,
Berlin.
·
Pearson, J. (2002(
Dragons blood. The Horticulturalist, 11(2(: 10-12.
·
Attorre, F., Francesconi,
F., Taleb, N., Scholte, P., Saed, A., Alfo, M. and Bruno, F. (2007( Will
dragonblood survive the next period of climate change? Current and future
potential distribution of Dracaena cinnabari (Socotra, Yemen(" Biological
Conservation 138: 430-439.
·
Heywood, V.H. (1978(
Flowering Plants of the World. Oxford University Press, Oxford.
·
Gupta, D., Bleakley, B.
and Gupta, R.K. (2008( Dragon’s blood: botany, chemistry and therapeutic uses" Journal
of Ethnopharmacology 115: 361-380.
·
UNEP-WCMC: Socotra
Archipelago, Yemen "Socotra Archipelago Yemen" (PDF(. United Nations
Environment Programme—World Conversation Monitoring Centre. August 2007.
Retrieved 28 November 2016.
 |
Wikimedia Commons has media
related to Dracaena
cinnabari.
|
·
Dracaena
/////////
همچنین:
گياه دراسنا (خون
سیاوشان(
▪ نام فارسی: دراسنا ( خون سیاوشان (
▪ نام علمی: Dracaena Fragrans
▪ نام تیره: Liliaceae
▪ نام انگلیسی: Dragon tree
▪ خصوصیات: همیشه سبز – ارتفاع بین ۳۰ سانتیمتر تا ۲ متر و از سایر دراسناها مقاوم تر است. برگهای بلند و باریک با رگه های قرمز رنگ و ساقه های بلند و پیچیده می باشد. با قطع جوانه انتهایی جوانه های جانبی شروع به رشد می کند.
▪ نور: محل پر نور اما غیر مستقیم
▪ دما: زمستان ( حداقل ۱۵ درجه ( و در تابستان ( حداکثر ۲۴ درجه(
▪ آبیاری: تابستان هفته ای ۲ بار و در زمستان هفته ای ۱ بار
گیاه تحمل خشکی را ندارد بنابراین زهکش گلدان را همیشه بازدید کنید.
▪ غبارپاشی: هفته ای ۳ ۲ بار با آب ولرم
▪ خاک: پیت با خاک لیمون و خاک دراسنا ترکیبی از ۱ قسمت خاک سبک لوسی و ۱ قسمت کوددامی پوسیده
▪ کوددهی: هر ۲ هفته ۱ بار با کود محلول مخصوص گیاهان زینتی
▪ ازدیاد: از اواسط تا اواخر بهار یا اوایل پاییز گرفتن قلمه به طول ۱۵ ۱۰ سانتیمتر – کاشت بذر در دمای ۳۰ درجه ، خوابانیدن شاخه ها در بهار ( در طول تابستان از تکثیر اجتناب کنید)
▪ عوارض و درمان: انتهای ساقه پوسیده در هوای سرد و خشک است. برگها پژمرده می شوند که در اثر کمبود نور است . تمام برگها میریزند و رشد متوقف میشود که در اثر هوای سرد است.
برگهای جوان ریز بوده و رشد کندی دارند که در اثر تغذیه مصنوعی است . لکه سوخته در برگها در اثر ابش مستقیم آفتاب است . حاشیه برگهای زیرین زرد و نوک آنها قهوه ای می شود که در اثر هوای گرم و کمبود آب است. برگهای زیرین سبز بوده ولی می ریزند که در اثر تغییرات درجه حرارت اتاق است . ایجاد لکه های برگ از نشانه های مسمومیت با فلوراید است که در اثر استفاده از کود سوپر فسفات ، آب، پرلیت و بعضی پیت ها رخ میدهد.
● نکته: گیاهی را انتخاب نمایید که حداقل ۳ ماه از آخرین تعویض آن گذشته و ریشه پر باشد . هر سال گلدان را تعویض کنید حتی میتوانید خاک سطحی را نیز عوض کنید.
▪ نام فارسی: دراسنا ( خون سیاوشان (
▪ نام علمی: Dracaena Fragrans
▪ نام تیره: Liliaceae
▪ نام انگلیسی: Dragon tree
▪ خصوصیات: همیشه سبز – ارتفاع بین ۳۰ سانتیمتر تا ۲ متر و از سایر دراسناها مقاوم تر است. برگهای بلند و باریک با رگه های قرمز رنگ و ساقه های بلند و پیچیده می باشد. با قطع جوانه انتهایی جوانه های جانبی شروع به رشد می کند.
▪ نور: محل پر نور اما غیر مستقیم
▪ دما: زمستان ( حداقل ۱۵ درجه ( و در تابستان ( حداکثر ۲۴ درجه(
▪ آبیاری: تابستان هفته ای ۲ بار و در زمستان هفته ای ۱ بار
گیاه تحمل خشکی را ندارد بنابراین زهکش گلدان را همیشه بازدید کنید.
▪ غبارپاشی: هفته ای ۳ ۲ بار با آب ولرم
▪ خاک: پیت با خاک لیمون و خاک دراسنا ترکیبی از ۱ قسمت خاک سبک لوسی و ۱ قسمت کوددامی پوسیده
▪ کوددهی: هر ۲ هفته ۱ بار با کود محلول مخصوص گیاهان زینتی
▪ ازدیاد: از اواسط تا اواخر بهار یا اوایل پاییز گرفتن قلمه به طول ۱۵ ۱۰ سانتیمتر – کاشت بذر در دمای ۳۰ درجه ، خوابانیدن شاخه ها در بهار ( در طول تابستان از تکثیر اجتناب کنید)
▪ عوارض و درمان: انتهای ساقه پوسیده در هوای سرد و خشک است. برگها پژمرده می شوند که در اثر کمبود نور است . تمام برگها میریزند و رشد متوقف میشود که در اثر هوای سرد است.
برگهای جوان ریز بوده و رشد کندی دارند که در اثر تغذیه مصنوعی است . لکه سوخته در برگها در اثر ابش مستقیم آفتاب است . حاشیه برگهای زیرین زرد و نوک آنها قهوه ای می شود که در اثر هوای گرم و کمبود آب است. برگهای زیرین سبز بوده ولی می ریزند که در اثر تغییرات درجه حرارت اتاق است . ایجاد لکه های برگ از نشانه های مسمومیت با فلوراید است که در اثر استفاده از کود سوپر فسفات ، آب، پرلیت و بعضی پیت ها رخ میدهد.
● نکته: گیاهی را انتخاب نمایید که حداقل ۳ ماه از آخرین تعویض آن گذشته و ریشه پر باشد . هر سال گلدان را تعویض کنید حتی میتوانید خاک سطحی را نیز عوض کنید.
منبع:aftabir.com
///////////////
دراسنا (نام علمی: Dracaena)؛ /drəˈsiːnə/ یک سرده
از تیره مارچوبگان، زیرتیره کوله‌خاسیان است که شامل بیش از ۴۰ گونه (زیست‌شناسی) از
درخت و درختچه آب‌دار میشود که بیشترشان بومی آفریقا بوده‌اند.
برخی از گونه‌های کوچک
دراسناها مانند دراسینا درمنسیس, Dracaena surculosa, دراسینا مارگیناتا, و بامبوی خوش قدم گیاه آپارتمانی استفاده می‌شوند.
برخی از آنها برای جانوران خانگی سمی هستند.
نام دراسینا برگرفته
از واژه یونانی δράκαινα – (drakaina) به معنای اژدهای ماده است.
محتویات [نهفتن]
۱ گونه‌ها
۱.۱ قبلا در این گروه بودند
۲ منابع
۳ پیوند به بیرون
گونه‌ها[ویرایش]
Dracaena afromontana
Dracaena americana
Dracaena aletriformis
Dracaena arborea
Dracaena aubryana (مترادف D. thalioides)
Dracaena bicolor
بامبوی خوش قدم
Dracaena camerooniana
Dracaena cincta
درخت خون اژدها
Dracaena concinna
Dracaena draco
Dracaena elliptica
دراسینا درمنسیس
Dracaena goldieana
Dracaena hookeriana
دراکائنا کاوساکی
Dracaena mannii
Dracaena marginata
Dracaena marmorata
Dracaena ombet
Dracaena phrynioides
دراسینا مارگیناتا
Dracaena serrulata
Dracaena surculosa
Dracaena tamaranae
Dracaena umbraculifera
قبلا در این گروه بودند[ویرایش]
Asparagus asparagoides (L.) Druce (به عنوان D. medeoloides L.f.)
کوردیلین استرالیس
(G.Forst.) Endl. (به عنوان
D. australis G.Forst.)
کوردیلین ترمینالیس
(L.) A.Chev. (به عنوان
D. terminalis Lam.)
Cordyline indivisa (G.Forst.) Steud. (به عنوان D. indivisa G.Forst.)
Cordyline obtecta (Graham) Baker (به عنوان D. obtecta Graham)
Cordyline stricta (Sims) Endl. (به عنوان D. stricta Sims)
Dianella ensifolia (L.) DC. (به عنوان D. ensifolia L.)
Liriope graminifolia (L.) Baker (به عنوان D. graminifolia L.)
Lomandra filiformis (Thunb.) Britten (به عنوان D. filiformis Thunb.)
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا،
«Dracaena (plant)»، ویکی‌پدیای
انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵).
////////////
|
الدراسينا
|
|
 |
|
|
|
|
|
النطاق:
|
|
|
المملكة:
|
|
|
الفرقة العليا:
|
|
|
القسم:
|
|
|
الشعبة:
|
|
|
الشعيبة:
|
|
|
العمارة:
|
|
|
الرتبة العليا:
|
|
|
الرتبة:
|
|
|
الفصيلة:
|
|
|
الأسرة:
|
|
|
الجنس:
|
الدراسينا
|
|
القطاع:
|
|
الدراسينا (الاسم العلمي:Dracaena( هي جنس من النباتات تتبع الفصيلة الهليونية من رتبة الهليونيات.[1] وهي نبات من النوع القائم يعطي أوراقا شريطية مختلفة الأشكال والألوان وتكون الألوان عادة مخططة باللون الأبيض أو الأصفر مع الأخضر الداكن، وهو من النباتات التي تتخمل المعيشة داخل المنازل. والدراسينا نبات مائي قوي التحمل يشبه نبات عصفور الجنة ، ومنه لون أخضر ذو حروف بيضاء ونوع أحضر ذو حروف حمراء .
ينمو نبات الدراسينا في جو معتدل في الغالب،
ويحتاج النبات إلى رطوبة عالية ولذلك يتم رش النبات بالماء على فترات متعددة،
والدراسينا يمكن وضعها في أماكن بها ضوء ساطع أو أماكن نصف ظليلة.
يتم تكاثر الدراسينا بالعقل الطرفية أو
الساقية، ويتم تسنيدها مرة كل أسبوع خلال فترة النمو لان له فترة سكون قي الشتاء،
وتحتاج الدراسينا للري المتكرر الغزير خلال أشهر الصيف بينما يقلل الري خلال أشهر
الشتاء
·
دم العنقاء سقطرى
|
·
دراسينا
·
هليونية
//////////
Dracaena (plant)
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Dracaena
|
|
 |
|
|
Kingdom:
|
|
|
Clade:
|
|
|
Clade:
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Subfamily:
|
|
|
Genus:
|
|
"Lucky bamboo", Dracaena braunii
First stage of the night blooming Dracaena
fragans Flower
Matured Second stage of the Dracaena
Fragrans flower
Gold Dust Dracaena, Dracaena
surculosa
Dracaena (/drəˈsiːnə/,[2] derived from the
romanized form of the Ancient Greekδράκαινα – drakaina,
"female dragon", is a genus of about 120 species of treesand succulent shrubs.[3] In the APG III classification system, it is placed in
the family Asparagaceae, subfamily Nolinoideae (formerly the family
Ruscaceae).[4]It has also formerly been
separated (sometimes with Cordyline) into the family Dracaenaceae or
placed in the Agavaceae (now Agavoideae).
The
majority of the species are native to Africa, with a few in southern
Asia through to northern Australia with one species in tropical Central
America. The segregate genus Pleomele is now generally included in Dracaena.
The genus Sansevieria is
closely related, and has recently been synonymized under Dracaena in
the Kubitzki system.
Contents
[show]
Species
of Dracaena have a secondary thickening meristem in their trunk, which is quite
different from the thickening meristem found in dicotyledonous plants
and is termed dracaenoid thickening by some authors. This
characteristic is shared with members of the Agavoideae and Xanthorrhoeoideae among other members of
the Asparagales.
D.
americana, D.
arborea, D. cinnabari, D. draco, D.
ombet, and D.
tamaranaeare commonly known as dragon trees and
grow in arid semi-desert areas. They are tree-sized with
stout trunks and stiff, broad-based leaves. The remaining species are known
collectively as shrubby dracaenas. They are smaller and shrub-like,
with slender stems and flexible strap-shaped leaves, and grow as understorey
plants in rainforests.
Dracaena
plants are suitable for use as houseplants, being a top performer in NASA's clean air study and
tolerant to sparse watering.
·
Dracaena fragrans (L.) Ker Gawl. (syn. D.
deremensis) – striped dracaena, compact dracaena, corn plant, cornstalk
dracaena
·
Dracaena marginata Lam. – red-edged
dracaena or Madagascar dragon tree: see Dracaena reflexa var. angustifolia
Some
shrubby species, such as D. deremensis, D. fragrans, D.
godseffiana, D. marginata,
and D. braunii,
are popular as houseplants. Many of
these are toxic to pets, though not humans, according to the ASPCA among
others. Rooted stem cuttings of D. braunii are widely marketed
in the U.S.A. and the UK as "lucky bamboo", although only
superficially resembling true bamboos.
A
bright red resin, dragon's blood,
is produced from D. draco and,
in ancient times, from D. cinnabari.
Modern dragon's blood is however more likely to be from the unrelated Daemonorops[12] rattan palms.[citation needed]
1.
^ Jump up to:a b "Genus: Dracaena Vand. ex L.". Germplasm Resources
Information Network. United States Department of Agriculture. 2010-01-19.
Retrieved 2011-02-07.
4.
Jump up^ Chase, M.W.; Reveal, J.L. &
Fay, M.F. (2009). "A subfamilial classification for the expanded
asparagalean families Amaryllidaceae, Asparagaceae and Xanthorrhoeaceae". Botanical
Journal of the Linnean Society. 161 (2): 132–136. doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00999.x.
5.
Jump up^ Search for "Dracaena", World Checklist of
Selected Plant Families, Royal Botanic
Gardens, Kew, retrieved 2012-12-17
6.
Jump up^ Engl., Bot. Jahrb. Syst. (1902). "World Checklist of Selected Plant Families".
Kew Gardens. Retrieved 30 Jan 2016.
7.
Jump up^ exoten-garten (2009). "Dracaena ellenbeckiana (Kedong Dracaena)".
exoten-garten.de.tl. Retrieved 30 Jan 2016.
8.
Jump up^ Dave's Garden (2005). "Kedong
Dracaena - Dracaena ellenbeckiana". Dave's Garden. Retrieved 30
Jan 2016.
9.
Jump up^ Paul Wilkin; Piyakaset Suksathan;
Kaweesak Keeratikiat; Peter van Welzen; Justyna Wiland-Szymanska (2013).
"A new species from Thailand and Burma, Dracaena kaweesakii Wilkin
& Suksathan (Asparagaceae subfamily Nolinoideae)". PhytoKeys. 26: 101–112. doi:10.3897/phytokeys.26.5335.
10.
^ Jump up to:a b "GRIN Species Records of Dracaena". Germplasm Resources
Information Network. United States Department of Agriculture. Retrieved 2011-02-07.
12.
Jump up^ "Fruit as source of red resin
exuded between scales, used medicinally and as a dye (one source of
"dragon's blood"): Daemonorops didymophylla; Daemonorops
draco; Daemonorops maculata; Daemonorops micrantha; Daemonorops propinqua;
Daemonorops rubra" Terry C.H. Sunderland and John Dransfield. Species
Profiles. Ratans. http://www.fao.org/docrep/003/y2783e/y2783e05.htm
·
Waterhouse, J. T. (1987).
"The phylogenetic significance of Dracaena-type growth". Proceedings of the Linnean Society of New South Wales. 109:
129–128.
·
Socotra botany. Royal Botanic Garden,
Edinburgh.
|
·
IPNI: 30010732-2
·
AFPD: 190315
|
·
Dracaena
