Khollan Vafa : اخوان صفا: قرع، یقطین، کدو، قباق، دباء، قرعا، قولوقونثا، فلوفرنیا، قروفا، قلیفا، به کردی کُندیر به پشت و هندی هم کدو

[1] - قرع . [ ق َ ] (ع اِ) کدو. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). به فارسی کدو و به ترکی قباق نامند و دو قسم میباشد، یکی را کدوی سبز و دیگری را رومی گویند، مجموع آن در دوم سرد وتر و ملین و مفتح و مدرّ بول و عرق و مسکن تشنگی و قلیل الغذاء و آب مطبوخ او در آنچه به خمیر گرفته یک شب در آتش تون و تنور گذاشته باشند با عسل و اندکی نطرون مسهل به اعتدال صفرا و با فلوس خیارشنبر و ترنجبین و خمیره ٔ بنفشه جهت تبهای صفراوی و دموی و با تمر هندی و شکر جهت اخراج صفرای سوخته و حرارت دماغ و وسواس و جنون و رمد و دردسری که از بخارات حارّه باشد مفید و قدر شربتش تا 45 مثقال است و خوردن کدو با مزوّرات جهت تبهای حارّه و سرفه و جگر گرم و ترطیب بدن و دماغ مؤثر و مرق خروس بچه که با کدو طبخ یافته باشد و با مغز تخم آن جهت رفع غشی تبهای حاره و سمیّت اخلاط بی عدیل است و مربای آن جهت مواد سوداوی و تقویت دماغ و تولید خلط صالح مؤثر و ترشی آن ملطف و هاضم ، و مسکن حدّت خون و صفرا است ، و اقسام کدو مولد نفخ و مضعف معده و مُسقط اشتها و مضر مواد بلغمی و سوداوی که از احتراق بلغم باشد و باعث قولنج و به تنهایی سریعالاستحاله به خلط موجود در معده و با اغذیه منقلب به طبع غالب او میگردد و هرگاه در معده فاسد شود مانند خیار مولد خلط سمی است و مصلحش زیره و ادویه ٔ حارّه و در مزاج صفراوی غوره و سرکه و امثال آن و ضماد کوبیده ٔ او جهت اورام حاره و التهاب معده و احشاءو دردسر حار و رفع بیخوابی و خشکی دماغ و قطور او با روغن گل جهت درد گوش و ورم حاره ٔ آن و سعوط او با شیر دختران جهت سرسام و هذیان و بیخوابی و غرغره به آب او جهت خناق مفید و سائیده ٔ خشک او جهت سرفه و درد سینه و التهاب صفرا و درد گلو و اکتحال به آب گل وآب تمر گل دار او جهت رمد و زردی یرقان که در چشم باشد به غایت مؤثر است و پوست خشک سوخته ٔ او در قطع نزف الدم جراحات و رفع آکله و زخمها مجرب است و با روغن تازه جهت سوختگی آتش و با سرکه جهت بهق و برص و خوردن آن جهت بواسیر و نزف الدم احشاء نافع است . مغز تخم کدو در دوم سرد و در اول تر به جهت حرقةالبول و لاغری گرده و قرحه ٔ مثانه و خشونت سینه و نفث الدم ریه و تبهای حارّه و تشنگی و سرفه و قرحه ٔ امعاء مفید و روغن تخم او جهت رفع بیخوابی و یبوست دماغ و مغص صفراوی و سبل و تبهای حارّه بی عدیل و قدر شربتش از مغز تخم او و روغن او تا هفت مثقال و بدلش مغز تخم هنداونه است و روغن کدو که جوف آن را کوبیده آب آن را با ربعآن روغن کند بجوشانند تا روغن صرف بماند سرد و تر ومرطب بدن و جهت صاحب دق و مالیخولیا و حرارت و یبوست دماغ و تشنج یابس و سرفه ٔ حار و نرم کردن صلابات بسیار مفید است ، و چون کدو را پوست جدا کرده با دنبه وپیه گرده ٔ بز بکوبند و بجوشانند تا مهرا شود و چربی او را جمع کنند در ترطیب قویتر از روغنی است که با روغن کنجد ترکیب دهند. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). || پاتیله ٔ مدور مانند کدو که برای تقطیر عطرها به کار برند. قرع و انبیق . رجوع به قرع و انبیق شود.

//////////////

قرع: به لغت تازی «کدو» را «قرع» گویند و «دباء» نیز گویند و به سریانی «قرعا» گویند و به رومی «قولوقونثا» گویند. (صیدنه ص 544). دباء گویند به پارسی کدو گویند.

نیکوترین آن بود که تازه و تر بود. (اختیارات ص 340).

یادگار

//////////////

قرع‌

دباء خوانند بپارسی کدو گویند نیکوترین آن بود که تازه و تر بود اگر با خردل خورند خلطی حریف از وی متولد شود و اگر با نمک خورند خلطی مالح و مسلوق وی غذا اندک دهد و زود بگذرد و صفرا و خون ساکن کند و مولد بلغم بود و محروری و صفراوی‌مزاج را نافع بود حرارت بنشاند و تشنگی بازدارد و خشونت سینه و سرفه و کسی که جگر وی گرم بود و تب گرم را نافع بود چون با ماش مقشر بخورند و با روغن بادام شیرین بپزند و سردمزاج و بلغمی‌مزاج و اصحاب سوداوی را نشاید که خورند که قولنج غلیظ آورد و اگر خواهند که خورند با زیت مطخن کنند و مطیب به فلفل و خردل و سداب و کرفس و نعناع کنند و شراب صرف بر سران خورند و جوارشات خردل و مری بر سر آن خورند مصلح وی بود و چون مسلوق کنند و باب غوره و آب انار و سرکه و روغن بادام و زیت بخورند خلطی اسلیم از وی حاصل شود و سویق وی سرفه و درد سینه که از حرارت بود را نافع بود و تشنگی بنشاند و کرب که از صفرا بود سود دهد درد حلق را نافع بود و رازی گوید روغن وی مانند روغن بنفشه و نیلوفر بود و سهر و حرارت را سود دارد و آب وی صداع را زایل کند چون بیاشامند یا بدان سر بشویند و اگر با روغن گل در گوش چکانند درد آن ساکن کند و ورم دماغ را نافع بود و چون در خمیر گیرند و در میان آتش نهند تا بریان شود و آب آن بگیرند و با قند بیاشامند تبهای سوزان گرم ساکن گرداند و تشنگی بنشاند و غذای نیکو دهد و چون بعد از آنکه در آب فلوس خیارشنبر و ترنجبین و خمیر بنفشه حل کنند بیاشامند صفرای محض براند و شریف گوید کدوی کوچک که اول همه بیرون آید چون در خمیر گیرند و بریان کنند و به آب آن کحل کنند زردی چشم که از یرقان بود زایل کند و چون به آب گل کحل کنند درد چشم گرم زایل کند و شفا دهد و پوست کدوی خشک چون بسوزانند و بر موضعی که خون روانه بود افشانند بازدارد و اگر بسوزانند و با سرکه بسرشند و بر برص طلا کنند نافع بود و دانه وی چون مقشر کنند و روغن وی بگیرند درد امعا را نافع بود و کدوی چون بآخر رسد بن وی بگشایند و سوراخی گشاده در میان وی بکنند و به خبث الحدید بیندایند تا ممتلی شود و بن آن باز جای نهند و چهل روز رها کنند بر درخت بعد از آن بچینند و آنچه در اندرون وی بود بیرون آرند و بفشارند آب سیاه از وی بیرون آید در شیشه کنند که پر شود و رها کنند و چون خواهند استعمال کنند حنابندان بسرشند و بر موی حضاب کنند سیاه گرداند بغایت و جرادة کدو تر چون ضماد کنند رد ابتدای درد چشم که از حرارت بود نافع بود خاصه چون به آب جو بسرشند و همچنین صداع گرم را چون بموضع درد لطوخ کنند خواه تب و خواه در غیر تب و چون ضماد کنند بر حمره ردع ماده کند و درد آن ساکن کند و خشک ریش ذکر را نافع بود و خشک گرداند و همچنین ریشهانی که بر اعضای یابس المزاج بود و سوختگی آتش را نافع بود چون با روغن گاو سرشند و مغز دانه وی سرفه که از گرمی بود را سود بدهد و مرطب سینه بود و مقطع تشنگی بود چون در آب بمالند و سوزش مثانه که از خلطی بد بود نافع بود دوی مولد ثقل معده بود و اولی آن بود که با سفرجل بیامیزند در سلوق کردن بعد از آن با مری و صعتر و فلفل و فودنج استعمال کنند

______________________________

صاحب مخزن الادویه می‌گوید: قرع به فتح قاف و سکون را و عین لغت عربی است و نیز بعربی دباء و بفارسی کدو و بهندی نیز مشهور بدان است و بترکی قباق و بسریانی قراء و برومی فلوفرنیا و بیونانی قروفا نامند و دیسقوریدوس قلفیا مامنده است

لاتین‌CUCURBITA PEPO فرانسه‌CITROUILLE ,COURGE انگلیسی‌PUMPKIN ,PUMPION

/////////////////

کدو

اشاره

به فارسی «کدو» و در کتب طب سنتی با نامهای عربی آن «قرع» و گیاه آن «یقطین» نامبرده می‌شود. به فرانسوی انواع آن با نامهای‌Courge «کدو» وCourgette «کدوسبز خورشی» وPotiron «کدوتنبل» وCitrouille «کدوحلوایی و مربایی» وGourde یاCalebasse «کدوقلیانی یا صراحی» که بیشتر مصرف تزیینی دارد و پس از خالی کردن آن مانند کوزه استفاده می‌شود و به انگلیسی‌Squash وSummer squash «کدو تابستانه یا کدوسبز خورشی» وWinter squash وHungarian pumpkins وPumpkin «کدوحلوایی» وVegetable marrow «کدوسبز و خورشی» و در آخرGourd وCalabash «کدوصراحی یا کدوقلیانی» گفته می‌شود.

گیاهی است از خانواده کدوCucurbitaceae نام علمی آن برای انواع مختلف عبارت‌اند از:

Cucurbita maxima Duch.

برای کدوهای درشت نظیر «کدوتنبل» و «کدوی کلاه ترکی» یاGiraumon . نوعی کدوی درشت مدور شبیه کلاه‌های سابق ترکهای عثمانی که پوست آن سبز است ولی گوشت آن نارنجی و شیرین است.

Cucurbita pepo L.

برای کدوتخمی(Courge pepo) که واریته‌ای از آن‌Courgette است.Cucurbita melo pepo L . برای کدوی حلوایی و مربایی(Citrouille) .

Lagenaria siceraria( Mol. )Standl.

برای کدوهای زینتی مانند کدوصراحی یا

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 207

Gourde

که نامهای علمی مترادف آن‌Lagenaria vulgaris Ser وLagenaria leucantha Rusby . می‌باشد.

مشخصات

کدو گیاهی است یکساله علفی که میوه آن بسته به نوع کدو در بعضی انواع جوان و نارس و سبز مصرف می‌شود مانند کدوی سبز خورشی و در برخی انواع میوه کاملا رسیده آن مصرف می‌شود (کدوهای درشت) برگهای آن قلبی، پهن با دمبرگ بلند پوشیده از کرک زبر. گیاهی است خزنده گلهای آن زردرنگ به صورت گل ماده و گل نر روی یک پایه قرار دارد، ریشه آن باریک و بلند و کمی شیرین و سکرآور است. کدوهای سبز مسمایی گوشت آن مصرف می‌شود و سایر انواع کدوها بیشتر برای مصرف تخم آن در طب سنتی مورد توجه است.

در مورد کدوهای شیرین، گوشت و تخم آن مصرف می‌شود و کدوهای زینتی از خود کدو استفاده می‌شود. انواعی از کدوهای زینتی هستند که وزن آنها به 50- 40 کیلوگرم می‌رسد و در هندوستان داخل آنها را خالی کرده مانند تاپوهای بزرگ برای نگهداری غلات به کار می‌برند و 50- 40 کیلوگرم غلات در آن جای می‌گیرد. کدو در اغلب مناطق کشور کاشته می‌شود. برای کدوهای درشت و حلوایی و شیرین باید خاکها و اراضی رو به جنوب و آفتاب‌گیر انتخاب شود.

تکثیر کدو با کاشت تخم آن در مناطق معتدله در اوایل بهار انجام می‌گیرد برای داشتن بوته‌های قوی حفره‌هایی به عرض 50 سانتی‌متر و عمق 30 سانتی‌متر کنده و داخل آن را با خاک کود پر می‌کنند و روی آن را با خاک می‌پوشانند و آبیاری می‌کنند فاصله بین بوته‌ها در مورد کدوهای کوچک 1* 1 متر و در مورد کدوهای درشت 2* 2 متر می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی

در کدوی درشت‌C .maxima در گیاه ماده ساپونین و کوکوربی‌تین و لوتئین 297] یافت می‌شود]G .I .M .P[ . از تخم آن رزینی گرفته می‌شود که خاصیت ضد کرم معده دارد.

ولی گلوکوزید نیست S .G .I .M .P[ .

در مورد کدوهای متوسط و کوچک‌C .pepo مقداری در حدود 009/ 0 میلی‌گرم در هر 100 گرم میوه کدو ارسنیک وجود دارد. ویتامین‌C در آن یافت

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 208

می‌شود و از تخم آن یک ماده رزینی و فیتوستارین 298] و سالیسیلیک اسید[299] جدا شده است. در تخم آن یک ماده گلوبولین متبلور وجود دارد که می‌توان آن را جانشین ادستن 300] مصرف نمود]G .I .M .P[ .

در هریک صد گرم قسمت قابل خوردن کدوحلوایی(Pumpkin) به‌طور خام مواد زیر موجود است:

آب 91 گرم، پروتئین 1 گرم، چربی 1/ 0 گرم، مواد قندی و هیدراتهای کربن 4/ 5 گرم، خاکستر 8/ 0 گرم، کلسیم 21 میلی‌گرم، فسفر 44 میلی‌گرم، آهن 8/ 0 میلی‌گرم، سدیم 1 گرم پتاسیم 340 میلی‌گرم، ویتامین‌A 1600 واحد بین المللی، تیامین 05/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 11/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 6/ 0 میلی‌گرم، ویتامین‌C 9 میلی‌گرم. در هریک صد گرم مغز تخم کدوحلوائی و کدوی تخمی، خشک و خام مواد زیر موجود است:

آب 4/ 4 گرم، پروتئین 29 گرم، چربی 7/ 46 گرم، مواد قندی و سایر هیدراتهای کربن 13 گرم، خاکستر 9/ 4 گرم، کلسیم 51 میلی‌گرم، فسفر 1144 میلی‌گرم، آهن 2/ 11 میلی‌گرم، ویتامین‌A 70 واحد بین المللی، تیامین 24/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 19/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 4/ 2 میلی‌گرم.

در هریک صد گرم کدو تابستانه(Summer Squash) خام مواد زیر موجود است:

آب 94 گرم، پروتئین 1/ 1 گرم، چربی 1/ 0 گرم، مواد قندی و هیدراتهای کربن 6/ 3 گرم، خاکستر 6/ 0 گرم، کلسیم 28 میلی‌گرم، فسفر 29 میلی‌گرم، آهن 4/ 0 میلی‌گرم، سدیم 1 میلی‌گرم، پتاسیم 2. 2 میلی‌گرم، ویتامین‌A 410 واحد بین المللی، تیامین 05/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 09/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 1 میلی‌گرم و ویتامین‌C 22 میلی‌گرم.

در هریک صد گرم کدو تابستانه پخته که آب آن کشیده شده باشد مواد زیر موجود است:

آب 95 گرم، پروتئین 9/ 0 گرم، چربی 1/ 0 گرم، مواد قندی و هیدراتهای کربن 5/ 2 گرم، خاکستر 4/ 0 گرم، کلسیم 25 میلی‌گرم، فسفر 25 میلی‌گرم، آهن 4/ 0 میلی‌گرم، سدیم 1 میلی‌گرم، ویتامین‌A 390IU ، تیامین 05/ 0 میلی‌گرم، رایبوفلاوین 08/ 0 میلی‌گرم، نیاسین 8/ 0 میلی‌گرم و ویتامین‌C 10 میلی‌گرم.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 209

کدوی صراحی

خواص- کاربرد

از تخم کدو در حدود 10 درصد روغن تخم کدو گرفته می‌شود که در طب سنتی وسیعی دارد. تخم کدو ضد کرم است و بخصوص برای دفع کرم کدو به کار می‌رود، به علاوه مدر و مقوی است. روغن تخم کدو برای تقویت اعصاب مفید است. از گوشت میوه کدو به صورت ضماد برای سوختگی‌ها و ورمها و جوش و کورک استفاده می‌شود.

کدو از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و تر است و از نظر خواص معتقدند که خنک‌کننده و مرطوب‌کننده است. انسداد مجاری را باز می‌کند و مدر است و ملین و برای رفع یرقان مفید است و در مورد تبهای گرم نافع می‌باشد. خوردن پخته آن از نظر مواد غذایی ضعیف است و خیلی سریع الهضم می‌باشد. و برای اشخاص گرم‌مزاج و صفراوی غذای مناسبی است. خونساز است و خون صالح تولید می‌کند. اگر کدو را با به و یا آب‌غوره و یا آب انار و یا سرکه در روغن بادام و یا زیتون بپزند خون‌ساز است و برای اشخاص گرم‌مزاج و صفراوی و تبهای گرم بسیار شفابخش است ولی برای اشخاصی که معتاد به قولنج می‌باشد مضر است زیرا کدو ایجاد قولنج می‌نماید (قولنج نوعی دل‌درد است که در روده‌ها و سایر آلات داخل)

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 210

(شکم پدید آید). اگر چند قطره از آب کدو را خام با شیر انسان مخلوط و در گوش و بینی بریزند برای سردرد گرم و سرسام و هذیان و جنون و ورم‌های گرم بی‌خوابی مفید است و ضماد ساییده کدو به پیشانی اطفال برای ورم گرم پیشانی و سر و سردرد گرم و رفع خشکی دماغ و بی‌خوابی نافع است. و اگر ضماد آن را به چشم گذارند برای رفع ورم گرم چشم خوب است و اگر سر را با آب کدو بشویند و قطره آن را در بینی ریزند و یا از آن بخورند برای تسکین سردرد گرم و خواب آوردن مفید است. و غرغره و مضمضه آب کدو برای درد حلق و درد دندان گرم مفید است و اگر قطره‌ای از آن را در گوش بریزند برای رفع درد گوش نافع است خصوصا اگر با روغن گل سرخ مخلوط باشد. اگر آب کدوی پخته را با تمر هندی و شکر بخورند برای تسکین حرارت دماغ و درد سر گرم و وسواس و جنون نافع است. اگر اسفناج را با کدو و جو و یا ماش پوست گرفته، در روغن بادام و آب بپزند خوردن آن برای درد سینه و سرفه گرم نافع است.

خوردن کدوی پخته عطش را تسکین می‌دهد و گرمی و التهاب کبد گرم را ارقامی از کدو

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 211

فرومی‌نشاند ولی درعین‌حال موجب سستی و بی‌حسی معده و روده‌ها می‌شود.

خوردن آب کدوی پخته که با فشار عصاره گرفته باشند به اندازه 150 گرم یا 300 گرم با عسل، ملین و مسهل معتدلی است و اگر با مغز فلوس و ترنجبین و بنفشه خورده شود مسهل صفرا است و برای تبهای صفراوی و خونی مناسب است و اگر با تمر هندی و شکر خورده شود مسهل صفراوی سوخته و پاک‌کننده روده‌ها و کلیه است و برای تسکین حرارت دماغ و تبهای گرم نافع است. شیخ الرئیس معتقد است که هر چند آب کدو در ذات الجنب نافع است ولی از جهتی گاهی مضر است زیرا مدر است.

کدو پخته با سرکه برای تبهای گرم صفراوی و کاهش حدت صفرا و خون و اکثر بیماری‌های گرم مفید است و اگر با گوشت خورده شود موجب تسریع هضم آن و اگر در آش ماش و نخود و روغن بادام پخته شود برای سرفه و مرطوب کردن دماغ و بدن و تسکین حرارت کبد و تبهای گرم مفید است. ضماد کدوی پخته روی معده و کبد و کلیه، مسکن حرارت و التهاب آنها می‌شود و خوردن پوست خشک کدو برای بواسیر و خونریزی از آلات داخل شکم مفید است و خوردن انواع کدو برای اشخاص گرم‌مزاجان صفراوی و خونی و جوانان و در مناطق گرم همیشه مفید است و برای پیران و سردمزاجان و در مناطق سرد خوب نیست و ایجاد نفخ و قولنج و سنگینی در معده می‌نماید و اشتها را قطع می‌کند. اگر کدو را خرد کرده پخته با ماست مخلوط نمایند و کدو ماست را با خردل و سیر و فلفل و نمک و نعناع بخورند برای اشخاص سردمزاج نیز مناسب است ولی در مورد گرم‌مزاجها احتیاج به خردل و فلفل و نمک و نعناع نیست. گرد پوست خشک‌شده سوخته کدو برای قطع خونریزی جراحات و زخمهای خورنده و زخم آلت تناسلی نافع است و اگر با روغن گاو مخلوط شود برای سوختگی آتش مفید است.

مغز تخم کدو از نظر طبیعت سرد و تر است و دارای نیروی تسکین‌دهنده می‌باشد و خوردن آن بدن را چاق می‌کند و برای رفع خشونت سینه و خروج اخلاط خونی از سینه و سرفه گرم و تشنگی و تبهای گرم و زخم روده‌ها و مثانه که از اخلاط گرم حاصل شده باشد و سوزش مجرای ادرار نافع است. روغن تخم کدو برای رفع یبوست دماغ و بی‌خوابی و تبهای گرم و دل‌پیچه صفراوی بسیار مؤثر است. مالیدن ضماد روغن تخم کدوی شیرین با دم الاخوین 301] که نرم ساییده شده باشد و یا با مغز تخم کدو که خوب ساییده شده باشد، برای زخمهای سر و بدن اطفال و زخمهای گوشه دهان و بناگوش و زخمهای آلت تناسلی مرد مفید است. مقدار خوراک از مغز تخم کدو تا

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 212

35 گرم و جانشین آن از نظر خواص مغز تخم هندوانه است.

در چین گوشت کدوی گونه‌L .siceraria را خنک‌کننده و مدر می‌دانند [استوارت .

ضد تشکیل سنگ در بدن است یعنی آنتی‌لیتیک 302] می‌باشد و اگر به مقدار زیاد بخورند قی‌آور و مسهل است. گل آن و پوست میوه گیاه به عنوان ضد سم مصرف می‌شود و تخم آن برای معالجه درد دندان و ورم لثه نافع است [استوارت . معمولا مایعی در درون این نوع کدوها یافت می‌شود که اغلب سمی است [د- لانسان . در شبه‌جزیره مالایا از گوشت این کدو مخلوط با آب‌لیمو روی جوشهای چرکین صورت که به جوش جوانی معروف‌اند می‌اندازند [برکیل . در اندونزی از آب کدو که با فشار از گوشت میوه آن می‌گیرند به عنوان خنک‌کننده و برای کاهش تب به بیماران مبتلا به تیفوس می‌دهند. [هین . در فیلی‌پین از میوه آن شربتی درست می‌کنند و به عنوان داروی سینه مصرف می‌کنند [گررو* و دی‌گانگکو]. گوشت آن برای تسکین سرفه خورده می‌شود و در استعمال خارجی گوشت له‌شده میوه آن را به عنوان ضماد خنک‌کننده در موارد تبهای خیلی شدید روی سر و پاهای بیمار می‌اندازند [کویی زمبینگ . در فیلی‌پین شیره‌ای که از ساقه‌های آبدار آن گرفته می‌شود چند قطره در گوش می‌ریزند برای تسکین درد گوش مفید است [سولیت . و در مورد گونه‌Cucurbita pepo یا کدو تخمی و کدوی سبز مسمایی: در هندوچین سوپ حاصله از قطعه بزرگی از این کدو را اغلب برای معالجه دل‌دردهای ناشی از مسمومیت غذایی می‌خورند مفید است [جومل، پتلو* و می‌نات*]. تخم آن کرم‌کش. خود کدو یا تخم آن را پخته می‌خورند مسهل است و از خمیر گوشت پخته کدو روی جوش و کورک و آبسه می‌اندازند [پروت و هریر]. دم‌کرده برگهای کدو مخلوط با خاکستر برگها را به صورت محلولی به پشت زنان حامله که ناراحتی کمر دارند می‌مالند [برکیل و هانیف**]. در هندوستان کدو را به عنوان دارو برای کنترل سل ریه‌ای می‌خورند [سیرسی و گانگادها رام**].

در هند از مغز تخم کدوC .maxima) و(C .pepo به عنوان کرم‌کش (ضد تنیا) و مدر و تونیک استفاده می‌شود، روغن تخم کدو تونیک اعصاب است. از گوشت میوه آن به صورت ضماد روی محل سوختگی و التهاب و جوش و کورک می‌اندازند.

در مورد نوعی کدو که به کدوهندی معروف است(Benincasa hispida) شرح کافی در بخش کلم داده شده است.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 213

نظری به تحقیقات جدید در مورد خواص درمانی کدو

تخم کدو و گوشت کدو هر دو دارای خواص درمانی برای پیش‌گیری سرطان هستند. چند سال قبل در لهستان و در همان زمان در مؤسسه ملی بهداشت امریکا محققان در تخم کدو مواد شیمیایی کشف کردند که جریان تشکیل و رشد سرطان را مهار می‌کند. این مواد شیمیایی از گروه مهارکننده‌های جدیدی هستند به نام عمومی مهارکننده‌های پروتئاز تریپسین 303] که فعالیت ویروسها و همچنین آثار ترکیبات شیمیایی مولد سرطان را در بستر روده‌ها خنثی و متوقف می‌نمایند. مطلب مهمتر آن است که کدو چه نوع کدوی سبز تابستانه و چه کدوی حلوایی بخصوص آن نوع کدوحلوایی که به رنگ نارنجی تیره هستند منبع غنی از مواد ضد سرطان به نام کاروتنوئید[304] شامل مقدار زیادی بتاکاروتن 305] می‌باشند. رمز آثار مفید این مواد به نظر اغلب دانشمندان این است که کاروتنها از مواد ضد اکسیدکننده‌ها هستند و با این اسلحه بر ضد رادیکالهای اکسیژن آزاد که عوامل مخرّب سرگردان در بدن می‌باشند می‌جنگند و آنها را خلع سلاح و بی‌ضرر می‌سازند. پس این نوع گیاهان با رنگ نارنجی تیره درعین‌حال بدن را از آسیبهای سرطان و سایر بیماری‌های مزمن حفظ می‌نمایند. به این جهت است که به آنها عوامل ضد پیری نیز گفته می‌شود.

رادیکالهای با اکسیژن 306] آزاد می‌توانند دیواره رگهای خونی را خراب کرده، فرسایش بدن و پیری را تسریع و التهابها را تشدید نمایند و حتی به قسمتی از سلول مانند هسته حیاتی‌DNA چنگ بیندازند و کار ماشین سلول را فلج کرده و آماده برای ظهور و رشد سرطان کنند.

کدوحلوایی با رنگ نارنجی تیره از گیاهانی است که برای پیش‌گیری انواع سرطان مفید است. مطالعات گسترده‌ای نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان ریه و نای و معده و مثانه و حنجره و پروستات را کاهش می‌دهد.

کدوحلوایی یکی از سه سوار فاتح سرنوشت است که دو سوار دیگر هویج و سیب‌زمینی شیرین می‌باشند.

در تحقیقاتی که بین مردان اهالی نیوجرسی امریکا که همه آنها سالها عادت به دخانیات داشته‌اند به عمل آمده، نشان داده شده است که مصرف سه نوع گیاه

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 214

فوق الذکر آثار محسوسی در مبارزه و پیش‌گیری سرطان ریه داشته است. توصیه محققان و دانشمندان گیاه‌درمانی و غذادرمانی اینست که همه اشخاص بخصوص آنهایی که عادت به مصرف دخانیات دارند ضمن اینکه این عادت را ترک می‌کنند و یا حد اقل کاهش می‌دهند و همچنین اشخاصی که در اطراف دودی‌ها زندگی می‌کنند باید مقدار بیشتری از این نوع گیاهان نظیر کدوحلوایی و هویج و سیب‌زمینی شیرین بخورند.

معارف گیاهی، ج‌1، ص: 215

///////////////

کدو تنبل یا کدو حلوایی میوه‌ای است تقریباً شبیه به کدو که رنگ نارنجی دارد و به مصارف گوناگون می‌رسد. اندازهٔ این میوه می‌تواند بسیار بزرگ شود. بزرگ‌ترین کدو تنبل دنیا وزنی بیش از ۸۰۰ کیلوگرم داشته‌است.^[۱]

کدو تنبل و کدو حلوایی دو گونه کدو هستند -کدو حلوایی شیرین و به رنگ زرد یا نارنجی است و عموما" یکطرف آن بزرگتر و پهنتر از طرف دیگر است و برای خوردن کاشته می‌شود. کدو تنبل بسیار درشت بیضوی شکل یا کروی و بشتر اوقات دنبلی شکل است و وزن آن به ۴۰ کیلو گرم هم می‌رسد که نوع بیضوی آن به خاطر استفاده از تخم آن کاشته می‌شود.^[۲]

محتویات

[نمایش]

مصرف خوراکی[ویرایش]

کدو تنبل شیرین مزه است و پوست آن ضخیم و گوشتی است و از آن می‌توان برای تهیهٔ سوپ یا کیک استفاده کرد. دانه‌های درون کدو تنبل هم خوراکی هستند. تخمهٔ کدو که از همین دانه‌ها تهیه می‌شود، به صورت تنقلات به مصرف می‌رسد. همچنین، برگ‌های گیاه کدو تنبل و حتی گلِ آن هم مصرف خوراکی دارد.

نوعی کدوی حلوایی در اوکراین می‌روید و نوع رسیده آن به صورت کامل و نیمه شده قابل مشاهده‌است

کدو تنبل در جشن‌ها[ویرایش]

در جشن هالووین، کدو تنبل را کندوکاری می‌کنند.

در آمریکای شمالی، کدو تنبل علاوه بر مصرف خوراکی، کاربردِ تفریحی و فرهنگی هم دارد. در جشن هالووین، بسیاری از مردم کدو تنبل را به شکل‌های مختلف کندوکاری می‌کنند، بیشتر کدوهای کندوکاری شده به شکل‌های ترسناک در آورده می‌شوند.

فواید کدو تنبل^[۳][ویرایش]

کدو تنبل غنی از ویتامین A، C و E می‌باشد. منبع خوبی از ترکیبات فلاوونوئید پلی‌فنولیک مثل بتاکاروتن و آلفا کاروتن، کرپتوگزانتین، لوتئین، زئاگزانتین است. (کاروتن در بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود). ســرشار از ویــتامین‌های B کمپلکس، مثل فولیت‌ها، نیاسین، ویتامــین‌های B6، تــیامین و اسیدپانتوتنیک است. حاوی املاح معدنی مثل مس، کلسیم، پتاسیم و فسفر می‌باشد. دانه‌های کدو تنبل، بهترین منبع تأمین فیبر و اسیدهای چرب اشباع‌نشده و مفید برای قلب هستند.

خواص ضدالتهابی[ویرایش]

تخم‌های کدو تنبل، تأثیر زیادی در کاهش التهاب مفاصل دارند. در واقع اثر آن را با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و ایندومتاسین مقایسه می‌کنند؛ البته با یک تفاوت مهم که این تخم‌ها در مقایسه با ایندومتاسین هیچ نوع عوارض و مضراتی ندارند؛ یعنی باعث افزایش چربی‌های بد خون نمی‌شوند.

پُر یاختگی پروستات خوش‌خیم[ویرایش]

تخم‌های کدو تنبل برای درمان پُریاختگی پروستات خوش‌خیم در مرحله 1 و 2 مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مرحله 1 تکرر ادرار ایجاد می‌شود تا جایی که فرد در طول شب، چندین بار از خواب بیدار شده و به دستشویی می‌رود. در مرحله 2، عملکرد مثانه بسیار ضعیف می‌شود و ادرار به طور کامل دفع نمی‌شود. تخم‌های کدو تنبل برای بهبودی بیماری مثانه تحریک‌پذیر بسیار مناسب است.

همچنین از ایجاد سنگ مثانه در کودکان جلوگیری می‌کند. در بلغارستان، ترکیه و اکراین، مردها از گذشته‌ها عادت به مصرف تخم کدو تنبل دارند تا از بزرگ شدن پروستات جلوگیری کنند. تخم‌های کدوتنبل حاوی نوعی ماده شیمیایی به نام «کیوکربیتاسین» می‌باشند که از تبدیل‌شدن تستوسترون به دی‌هیدروتستوسترون جلوگیری می‌کند. بدون دی‌هیدروتستوسترون، تولید سلول‌های پروستات دشوارتر و در نتیجه از بزرگ‌تر شدن پروستات جلوگیری می‌شود. گروهی از دانشمندان از این تخم‌ها برای کاهش اندازه پروستات استفاده می‌کنند.

===

http://www.guinness.ir/worlds-largest-pumpkin/

1. پرش به بالا↑ World Record Giant Pumpkin.

2. پرش به بالا↑ فرهنگ بزرگ سخن جلد 6

3. پرش به بالا↑ "http://www.asriran.com/fa/news/258734/%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%DA%A9%D8%AF%D9%88-%D8%AA%D9%86%D8%A8%D9%84".

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔکدو تنبل موجود است.

رده‌ها:

· آجیل و دانه‌های خوراکی

· سبزیجات

· غذاهای اصلی

· کدوییان

· گیاهان زراعی نشأت گرفته از قاره آمریکا

· سبزیجات میوه‌ای

/////////////////

القرع أو اليقطين هو صنف من النبات ، أكثر أنواعه شيوعا هو القرع البلدي ( Cucurbita pepo )، ذو شكلٍ دائري و ملمس ناعم، سلس و مضلع قليلا ولونه يتراوح من الأصفر الغامق إلى اللون البرتقالي . القشرة سميكة تحتوي على البذور واللب. كما إن بعض الأصناف كبيرة بشكل استثنائي من الاسكواش ذات مظهر مماثل تم اشتقاقها من القرع ماكسيما ( Cucurbita maxima). هناك أصناف محددة من القرع الشتوي المستمدة من الأنواع الأخرى، بما في ذلك فطيرة اليقطين اليابانية ، والقرع المسكي (C. moschata) ، كما تسمى أحيانا "اليقطين". في نيوزيلندا واستراليا الإنجليزية، فإن مصطلح "اليقطين" يشير عادة إلى فئة الاكبر التي تسمى الاسكواش الشتائي في أماكن أخرى.

اليقطين، مثل القرع، يعتقد ان موطنه الاصلي في أمريكا الشمالية. حسب أقدم الأدلة، بذور اليقطين ذات الصلة التي يرجع تاريخها بين 7000 و 5500 قبل الميلاد، وعثر عليها في المكسيك.^[1] ^[2] بعض انواع القرع، تشترك في نفس التصنيفات النباتية كما اليقطين، وكثيرا ما تستخدم أسماء بالتبادل. ويعتمد تصنيف النباتات غالبا ما تستخدم على خصائص السيقان: سيقان اليقطين ثابتة وشائكة، ومنحرفة (بزاوية خمس درجات تقريبا) وأكثر جمودا من سيقان القرع، التي عادة ما تكون أكثر ليونة، أكثر تنوعا، وأكثر من ذلك حيث انضم لفئة الفاكهة .^[3] ^[4] اليقطين البلدي التقليدي ( Cucurbita pepo ) يزن عادة بين 6 و 18 باوند(2.7 و 8.2 كلغ)، على الرغم من أن أكبر أصناف (من أنواع القرع ماكسيما ( Cucurbita maxima)) تصل الى أوزان أكثر من 75 باوند34 كلغ .^[5] يستمد لون اليقطين من الأصباغ البرتقالية الوفيرة فيها. المغذيات الرئيسية هي اللوتين وعلى حد سواء ألفا وبيتا كاروتين، وهذه الأخيرة التي تولد فيتامين A في الجسم .^[6]

مصطلح "اليقطين" كما ينطبق على القرع الشتوي له معاني مختلفة اعتمادا على وجود مجموعة متنوعة منه واعتمادا على اللغة العامية. في العديد من المناطق، بما في ذلك أمريكا الشمالية والمملكة المتحدة، "اليقطين" يشير عادة إلى الانواع المستديرة الشكل فقط، والى الانواع البرتقالية اللون من القرع الشتوي، والمستمدة في الغالب من القرع بيبو، بينما في اللغة الإنجليزية الأسترالية، "اليقطين" يمكن أن يشير إلى القرع على أي مظهر كان .^[7]

محتويات

[أظهر]

تركيبه[عدل]

يتركب القرع من:

· قشره خارجيه

· ماء

· نشاء وسكر

· زيوت

· بروتين

· رماد

· صمغ لاذع

· يحتوي على الحديد والكالسيوم وفيتامين ألف

تشير الأبحاث الأولية إلى أن المواد الكيميائية النباتية الموجودة في اليقطين لها تأثير إيجابي على مستويات الأنسولين والجلوكوز في نماذج السكري في المختبر.^[8] اثنين من المركبات المعزولة من عجينة اليقطين تغذى يوميا إلى الجرذان المصابة بداء السكري أكثر من ستة أسابيع، تريغونيلين وحمض النيكوتينيك، وتسبب انخفاض كبير في جلوكوز الدم والكوليسترول والدهون الثلاثية، مما يدل على تحسن في حالة السكري.^[9]

الأجزاء المستعملة فيه[عدل]

الأجزاء المستعملة في القرع هي: الثمرة والبذرة.

علبة قرع عسلي مخلي، يستخدم غالباً كمكون أساسي لفطيرة القرع

الاستخدام[عدل]

الاستخدامات الاخرى[عدل]

وغالبا ما يوصى اليقطين المعلب من قبل الأطباء البيطريين كمكمل غذائي للكلاب والقطط التي تعاني من بعض امراض الجهاز الهضمي مثل الإمساك، والإسهال، أو hairballs. المحتوى العالي من الألياف يساعد على الهضم السليم. [34] ويمكن تغذية اليقطين الخام للدواجن، كتكملة لتغذية منتظمة، خلال فصل الشتاء للمساعدة في الحفاظ على إنتاج البيض، الذي يقل عادة خلال الأشهر الباردة. [35] تبقى الآثار البيولوجية المحتملة للمواد الكيميائية النباتية في اليقطين والمواد المغذية قيد البحث الأولي.^[10]

استخدامات[عدل]

الطبخ[عدل]

القرع متعددة جدا في استخداماته لأغراض الطهي. معظم أجزاء اليقطين صالحة للأكل، بما في ذلك قذيفة اللحمي، والبذور، والأوراق، وحتى الزهور. في الولايات المتحدة وكندا، اليقطين هو عيد جميع القديسين وعيد الشكر الأساسي الشعبي.^[11] القرع بوريه يتم تحضيره في بعض الأحيان وتجميده لاستخدامها لاحقا.^[12] عندما تنضج، يمكن غلي اليقطين، خبزه، على البخار، أو بالمحمص. في تقريره أمريكا الشمالية الأصليين، هو جزء تقليدي مهم جدا من حصاد الخريف، ويؤكل مهروسا ^[13] ويستخدم في الحساء والأطعمة المهروسة. في كثير من الأحيان، يتم استخدامه كفطيرة، وأنواع مختلفة التي هي من دعائم التقليدية من عطلة عيد الشكر الكندية والأمريكية. في كندا، والمكسيك، والولايات المتحدة وأوروبا والصين، والبذور غالبا ما تكون محمصة وتؤكل كوجبة خفيفة. يؤكل القرع الذي لا يزال صغيرا والأخضر بنفس الطريقة التي الاسكواش أو كوسة. في الشرق الأوسط، يستخدم اليقطين لأطباق الحلويات. ويسمى طعاما شهيا كحلوة معروفة. في بلدان جنوب آسيا مثل الهند ينضج اليقطين مع الزبدة والسكر والتوابل في طبق يسمى كادو كحلوى. يستخدم القرع لجعل سامبر في المطبخ أودوبي. في مقاطعة قوانغشى، الصين، تستهلك أوراق نبات اليقطين كما الخضار المطبوخة أو في الحساء. في أستراليا ونيوزيلندا، وغالبا ما تفحم اليقطين جنبا إلى جنب مع غيرها من الخضروات. في اليابان، ويتم تقديم اليقطين في أطباق صغيرة لذيذة، بما في ذلك تمبورا. في ميانمار، وتستخدم اليقطين في كل من الطبخ والحلويات (ملبس). البذور هي بديلا شعبيا عن بذور عباد الشمس. في تايلاند، على البخار يوضع الكسترد داخل القرع الصغير بمثابة الحلوى. في فيتنام، يتم طهي القرع عادة في الحساء مع لحم الخنزير أو الروبيان. في إيطاليا، ويمكن استخدامها مع الجبن كحشو لذيذا لالرافيولي. أيضا، اليقطين يمكن أن تستخدم لنكهة على حد سواء مع المشروبات الكحولية وغير الكحولية. في جنوب غرب الولايات المتحدة والمكسيك واليقطين والاسكواش الزهور هي شعبية ومتاحة على نطاق واسع كمادة غذائية. أنها يمكن أن تستخدم لتزيين الأطباق، وأنها قد تكون المجروفة في الخليط ثم تقلى في الزيت. أوراق اليقطين هي الخضار الشعبية في المناطق الغربية والوسطى من كينيا؛ ما يطلق عليه سيفيف، وهي عنصر من موكيمو،^[14] على التوالي، في حين أن اليقطين نفسه يستخدم عادة المغلي أو على البخار. بذوره الشعبية تمشوى في مقلاة للأطفال قبل تناول الطعام لهم. البعض من اليقطين يعرف تقليديا، قد تحتوي المعلبة تجاريا "اليقطين" هريس اليقطين وحشوات فطيرة القرع الشتوي، مثل الجوز الاسكواش.

البذور[عدل]

بذور اليقطين، والمعروف أيضا باسم pepitas، صغيرة، شقة، خضراء، صالحة للأكل. وتغطي معظم بذور اليقطين قشر البيض، على الرغم من أن بعض أصناف اليقطين تنتج بذورا بدونها. بذور اليقطين وجبة شعبية خفيفة التي يمكن العثور عليها مقشرة أو شبه مقشرة في معظم محلات البقالة. ومع ذلك، يتم عادة تحميص بذور اليقطين )ما حصد من جاك-س-الفوانيس) وهو علاج هالوين له شعبية. للأونصة ، بذور اليقطين مصدر جيد للبروتين، والمغنيسيوم والنحاس والزنك.^[15]

زيت بذور القرع[عدل]

زيت بذور اليقطين هو سميك، الأخضر والأحمر ^[16] ^[17] الزيت الذي يتم انتاجه من بذور اليقطين المحمص. عندما تستخدم لأغراض الطهي أو بوصفها مع السلطات، وزيت بذور اليقطين يخلط عادة مع غيرها من الزيوت بسبب نكهته قوية.^[18] المستخدمة في الطبخ في وسط وشرق أوروبا، يعتبر طعاما شهيا في المأكولات المحلية التقليدية مثل الشوربة، سلطة البطاطا أو حتى الآيس كريم الفانيليا. يحتوي زيت بذور اليقطين على الأحماض الدهنية، مثل حمض الأوليك وحمض الفا لينوليك.^[19]

الطعام[عدل]

من فوائد القرع الطبية:

· ملين للمعدة يمنع الإكتام

· ينشط الكبد، يمنع الريقان

· يزيل الصداع والشقيقة خصوصاً النوع النفسي، أكلاً ووضعه موضعياً

· مهدئ للأعصاب وأمراض النفس

· مدر للبول - يفتت الحصى والرمل، ويزيل التهابات الكلى - ينشط الكلى ويقوي وظائفها

· يكسر العطش و يزيل الحرارة والحمى

· ينفع أمراض الصدر والسعال

· ينشط اللثة ويكافح أوجاع الأسنان

· يستعمله أصحاب معامل المربيات لغش المربى، لأنه لا لون له ولا طعم فيمكن إضافته مع أي فاكهة فيعطي نفس الطعم والرائحة

· ملين للطبيعة وفي كميات كبيرة يساعد على القيء والاستفراغ بسبب مادة Melonemetin

· بذره طارد للدود وخاصة الدودة الوحيدة

· يعالج أمراض الجهاز البولي ومشاكل غدة البروستات

الفلكلور[عدل]

لثمار القرع فوائد غير تلك المعروفة كوجبة للطعام، إذ يستخدم لحاؤها كإناء للطعام أو الشراب أو لحفظ الحبوب. كما يحول فنانون تشكيليون ثمار القرع إلى تحف فنية وأشكال تراثية.

الجوانب الثقافية[عدل]

الفولكلور والخيال[عدل]

يبدو أن هناك صلة قوية في الفولكلور والثقافة الشعبية بين القرع وخارق. ومن الأمثلة الشهيرة ما يلي:

فلكلور[عدل]

عزر شائعا من الناس التي تحولت إلى القرع من قبل السحرة. جاك-س-فانوس المخصصة التي نوقشت أعلاه، الذي يربط هالوين تقاليد حول درء الشياطين.

الخيال[عدل]

• في حكاية شعبية سندريلا، والعرابة جنية تتحول اليقطين إلى عربة، ولكن في منتصف الليل فإنه يعود الى اليقطين.

• اعتقاد لينوس "في القرعة الكبرى في الفول السوداني فكاهية تشارلز M. شولتز.

• عصير من اليقطين له تأثيرات سحرية في القصة القصيرة "عصير القرع" من قبل RL ستاين.

• في روايات هاري بوتر، عصير القرع، وشرب من طلاب مدرسة Hogwart للسحر والشعوذة المفضل، هو عنصر متكرر.

• اليقطين التي اطلقها "مقطوع الرأس فارس" في واشنطن ايرفينغ أسطورة سليبي هولو.

• جلب جاك Pumpkinhead ، شخصية في الكتب عوز من L. فرانك باوم، مع اليقطين لرأس على جسم خشبي، في الحياة في الكتاب الثاني.

• وفي تيم بيرتون كابوس قبل عيد الميلاد، الشخصية الرئيسية، جاك Skellington، هو "القرع الملك."

• Ramotswe الثمينة، المخبر الخيالي من بوتسوانا في وكالة المباحث سلسلة السيدات رقم 1 "من الروايات التي كتبها الكاتب الاسكتلندي الكسندر ماكول سميث، وغالبا ما تطبخ ويأكل القرع.

• في القصة القصيرة التي كتبها ناثانيال هوثورن، Feathertop من 1852، ساحرة يتحول فزاعة مع "pumpkinhead" إلى رجل.

الأنشطة التي تشمل اليقطين[عدل]

الهالوين[عدل]

نحتت اليقطين عادة إلى الفوانيس المزخرفة تدعى جاك الفوانيس لموسم عيد الهالوين في أمريكا الشمالية. في جميع أنحاء بريطانيا وأيرلندا، هناك تقليد طويل من نحت الفوانيس من الخضار، لا سيما اللفت، mangelwurzel، أو السويدي.^[20] ^[21] ممارسة نحت القرع لجميع القديسين نشأت من أسطورة الأيرلندية عن اسم الرجل "بخيل جاك . "[12] وقد جرت العادة على استخدام اللفت في ايرلندا واسكتلندا في عيد الهالوين، ^[22] ولكن المهاجرين إلى أمريكا الشمالية استخدموا اليقطين الأصلي، وكلاهما متاح بسهولة وأكبر من ذلك بكثير - مما يجعلها أسهل للنحت من اللفت، لم يكن حتى 1837، لم تظهر جاك فانوس كمصطلح لفانوس النباتية المنحوتة، ^[23] ويتم تسجيل جمعية فانوس اليقطين المنحوتة مع هالوين في عام 1899.^[24] في الولايات المتحدة، ارتبط اليقطين المنحوت أولا مع موسم الحصاد في عام، قبل وقت طويل أصبح رمزا للهالوين.^[25] وفي عام 1900، اوصت مقالة عن جاك فانوس لعيد الهالوين كجزء من الاحتفالات التي تشجع الأطفال والأسر للانضمام معا لعمل جاك فانوس خاص بهم. 42]

رمي اليقطين[عدل]

اليقطين شونكينغ هو النشاط التنافسي الذي فرق بناء مختلف الأجهزة الميكانيكية المصممة لرمي اليقطين قدر الإمكان. المقاليع، trebuchets، ballistas وخراطيم الهواء هي الآليات الأكثر شيوعا. بعض chunkers اليقطين تولد وتنمو أنواع خاصة من اليقطين في ظل الظروف المتخصصة لتحسين فرص رمي اليقطين.

المهرجانات ومسابقات اليقطين[عدل]

اليقطين العملاقة هو البرتقال العملاق من الاسكواش العملاقة، القرع ماكسيما. مزارعي هذه "القرع" غالبا ما يتنافسون لمعرفة من القرع هي الأكثر حجما. وغالبا ما كرس المهرجانات إلى اليقطين وهذه المسابقات. مدن ولاية أوهايو بارنسفيل وسيركلفيل تعمل على عقد المهرجان في كل عام، ومهرجان القرع بارنسفيل وسيركلفيل يتم مشاهدته على التوالي. بلدة هاف مون باي، كاليفورنيا، يحمل فن السنوي ومهرجان القرع، رسم أكثر من 250،000 زائر سنويا وبما في ذلك بطل العالم القرع وبطل العالم في رفع أثقال اليقطين.^[26] المزارعون من جميع أنحاء الولايات المتحدة يتنافسون لتحديد من يمكن أن تنمو أثقل اليقطين.^[27]اليقطين الفائز يتصدر بانتظام المقياس في أكثر من 1500 جنيه. ليوناردو الأورينا، من نابا، كاليفورنيا، نمت الفائز في 2011 زن أوف مع 1704 جنيه الأطلسي العملاق، رقما قياسيا جديدا في ولاية كاليفورنيا. "2011 Results - The Safeway World Championship Pumpkin Weigh-Off". Miramarevents.com. Retrieved 2011-11-25. تم كسر الرقم القياسي لأثقل اليقطين في العالم 30 سبتمبر 2012، في معرض توبسفيلد في ولاية ماساشوستس.^[28] رون والاس من غرين، رود آيلاند، دخلت اليقطين وزنها 2009 £. وقبل أيام قليلة في 27 سبتمبر، اليقطين نما بنسبة مع ستيف جيديس من بوسكاوين، نيو هامبشاير، يوزن في 1،843.5 باوند في معرض ديرفيلد في نيو هامبشاير. عقد الرقم القياسي العالمي لخمسة أيام فقط. قبل ذلك، كان غينيس للأرقام القياسية أثقل اليقطين في العالم مجموعة في عام 2010 من قبل كريس ستيفنز، في وزنها 1810 £، 8 أونصات، في ستيلووتر حصاد مهرجان في ستيلووتر، مينيسوتا.^[29] بلدة مورتون، إلينوي، ل المعلنة اليقطين عاصمة العالم، ^[29] وقد عقد مهرجان القرع منذ عام 1966. المدينة، حيث يقع مصنع اليقطين التعبئة نستله (وحيث تتم معالجة 90٪ من اليقطين المعلب الذي يؤكل في الولايات المتحدة)، الذي عقد لعدة سنوات وهو رقم قياسي لعدد من اليقطين المنحوتة ومضاءة في مكان واحد، قبل خسارته أمام بوسطن، ماساشوستس، في 2006. ومساهما كبيرا من القرع لكين القرع مهرجان في نيو هامبشاير هي كلية ولاية كين المحلية، الذي يستضيف الحدث القرع تسمى عملية جراحية دقيقة في باحة الكلية الرئيسية. تعقد عادة قبل يوم من المهرجان نفسه، القرع عملية جراحية دقيقة لديه الهواء من حزب كبير، مع المدرسة التي توفر القرع ونحت الأدوات على حد سواء (على الرغم من بعض الطلاب يفضلون استخدام بأنفسهم) والموسيقى التي تقدمها الكلية محطة إذاعية WKNH. سويسرا أكبر عقد مهرجان اليقطين التي كتبها Jucker مزرعة في سبتمبر وأكتوبر، وادعى سجل الدولي الجديد اليقطين الترجيح 953.5 كجم (2102 £) ^[30]

شوربة اليقطين[عدل]

تحضّر شوربة اليقطين من مكعبات اليقطين، البصل، الطماطم، الكزبرة، بزر دوار الشمس، البقدونس، مرق الدجاج، الفلفل الأسود والملح.

مراجع[عدل]

1. ^ a b c "The Pumpkin Patch". 2007. Retrieved 19 Feb 2008.

2. ^ 2. "Pumpkin". The Columbia Encyclopedia. Credo Reference. 2004. Retrieved19 Feb 2008.

3. ^ 3. cucurbitaceae. (1995). In Van Nostrand's Scientific Encyclopedia (8th ed.). New York: Van Nostrand Reinhold

4. ^ pumpkin. (1992). In The Encyclopedia Americana International Edition. Danbury, Connecticut: Grolier Incorporated.

5. ^ "Pumpkin". Encyclopædia Britannica Online. 2007. Retrieved November 28,2007.

6. ^ Susan D. Van Arnum (1998). "Vitamin A in Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology" (45). New York: John Wiley. pp. 99–107.doi:10.1002/0471238961.2209200101181421.a01.

7. ^ Ferriol, María; Picó, Belén (2007). "3". Handbook of Plant Breeding: Vegetables I. New York: Springer. p. 317. ISBN 978-0-387-72291-7. The common terms “pumpkin”, “squash”, “gourd”, “cushaw”, “ayote”, “zapallo”, “calabaza”, etc. are often applied indiscriminately to different cultivated species of the New World genusCucurbita L. (Cucurbitaceae): C. pepo L., C. maxima Duchesne, C. moschataDuchesne, C. argyrosperma C. Huber and C. ficifolia Bouché.

8. ^ "Tip 75 – Pumpkin for cats – pumpkin for dogs – Pumpkin for diarrhea or constipation". Pets.ca - Canada's Pet Information Centre. Retrieved 1 November2011.

9. ^ Jacob, J. P.; Wilson, H. R.; Miles, R. D.; Butcher, G. D.; Mather, F. B. "Factors Affecting Egg Production in Backyard Chicken Flocks". University of Florida IFAS Extension. Retrieved September 15, 2013

10. ^ Yadav, M.; Jain, S; Tomar, R.; Prasad, G.B.; Yadav, H. (2010). "Medicinal and biological potential of pumpkin: an updated review". Nutr Res Rev 23 (2): 184–90. doi:10.1017/S0954422410000107. PMID 21110905. Retrieved2 September 2012.

11. ^ Hogan, C. Michael (2011). "Thanksgiving". Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the Environment

12. ^ Roberts, Tammy. "Many uses for pumpkin". MissouriFamilies. University of Missouri Extension.

13. ^ 27. Stavely, Keith W.F. and Fitzgerald, Kathleen. America's Founding Food: The Story of New England Cooking. Chapel Hill, N.C.: University of North Carolina Press, 2004. ISBN 0-8078-2894-7

14. ^ 28. "Cock and Bull Stories". Ngishili.com. Retrieved 2013-08-12.

15. ^ "Nutrition facts for pumpkin seeds, whole, roasted, without salt". SELF Nutritiondata. Condé Nast Publications. Retrieved 1 September 2012.

16. ^ Kreft, S.; Kreft, M. (2007). "Physicochemical and physiological basis of dichromatic colour" (PDF). Naturwissenschaften 94 (11): 935–939.doi:10.1007/s00114-007-0272-9. PMID 17534588

17. ^ 31. Kaernbach, C.; Dörre, C. (2006). Gula, B.; Vitouch, O., eds. "On the color of transparent substances, in Current Psychological Research in Austria" (PDF).Proceedings of the 7th scientific conference of the Austrian Psychological Society (ÖGP) (Klagenfurt).

18. ^ Tyler Herbst, Sharon (2001). "Pumpkin-Seed Oil". The New Food Lover's Companion (3rd ed.). Barron. p. 550. Retrieved 14 Feb 2008.

19. ^ Bavec F, Grobelnik Mlakar S, Rozman Č, Bavec M (2007). "Oil Pumpkins: Niche for Organic Producers" (PDF). Issues in new crops and new uses. Purdue University Agriculture, Horticulture and Landscape Architecture. Retrieved2 September 2012.

20. ^ "Pumpkins Passions". BBC. 31 October 2005. Retrieved 19 October 2006.They continue to be popular choices today as carved lanterns in Scotland and Northern Ireland, although the British purchased a million pumpkins for Halloween in 2004

21. ^ 38. Fowler, Julian (28 October 2005). "Turnip battles with pumpkin for Hallowe'en".BBC. Retrieved 23 September 2007.

22. ^ a b The Oxford companion to American food and drink. Oxford University Press. 2007. p. 269. Retrieved February 17, 2011.

23. ^ Hawthorne, Nathaniel (1837). "The Great Carbuncle". Twice-Told Tales. Hide it [the great carbuncle] under thy cloak, say'st thou? Why, it will gleam through the holes, and make thee look like a jack-o'-lantern!

24. ^ Daily News (Kingston, Ontario), November 1, 1866:

25. ^ The Day We Celebrate: Thanksgiving Treated Gastronomically and Socially, The New York Times, Nov. 24, 1895, p. 27. "Odd Ornaments for Table," The New York Times, Oct. 21, 1900, p. 12.

26. ^ "Half Moon Bay Art & Pumpkin Festival: A Brief History". Miramar Events. Retrieved 2013-08-12.

27. ^ "Quick Facts". Miramar Events. Retrieved 2013-08-12.

28. ^ 46. Jump up^ "2012 World Record- 2009 Pound Giant Pumpkin Pictures from". Pumpkin Nook. Retrieved 2013-08-12.

29. ^ تعدى إلى الأعلى ل:^أ ^ب "World's Heaviest Pumpkin Record Falls Twice". Yahoo News. Retrieved 1 October 2012.

30. ^ "Morton Pumpkin Festival". 2008-01-15. Archived from the original on 2008-01-15. Retrieved 2011-01-04.

انظر أيضاً

///////////////

به دیودهی (مالدیوی)

ބަރަބޯ(އިނގިރޭސި ބަހުން: Pumpkin)އަކީ ތަރުކާރީގެ ބާވަތެކެވެ. ބަރަބޮލަކީ ސިފަޔާއި ބޮޑުމިނާއި ކުލަ ތަފާތުކޮށް ހުންނަ ތަރުކާރީއެކެވެ. ވަށްކޮށް ފަތާކޮށާއި އަދި ވަށްކޮށް ދިގުކޮށްވެސް ހުރެއެވެ. ބަރަބޯ ހުންނަނީ އެކި ބޮޑުމިނުގައެވެ. ބަރަބޮލުގެ ތެރޭގައި ފެހިކުލައިގެ ބަރަބޮލާއި މުށިކުލައިގެ ބަރަބޯހުރެއެވެ. ލައްލައް ޖަހައިފައި ފެހިކުލައިގައި ހުންނަ ބަރަބޮލާއި މަޑުމުށި ކުލައެއްގައި ހުންނަ ބަރަބޯވެސް ހުރެއެވެ. ބަރަބޯވެލަކީ، ވަރުގަދަކޮށް ފެތުރިހެދޭ ފަތް ބޮޑެތިކޮށް ވެޔޮގަނޑުގައި ހަރުކެހެރިއެއް ހުންނަ، އަދި އިސްފިރޭނުތަކެއްހެން އޮޅިފައި ހުންނަ ނަރުވާތަކެއް ހުންނަ ވެލެކެވެ. ބަރަބޮލުގެ ތަފާތު އެތައް ވައްތަރެއް ހުރެއެވެ.

////////////

به عبری:

דְּלַעַת (שם מדעי: Cucurbita) היא סוג צמח ממשפחת הדלועיים. משפחה זו כוללת צמחי גן מוכרים כגון קישוא, מלון, מלפפון ואחרים. "דלעת" הוא גם השם העממי של כמה ממיני סוג זה, ביניהם דלעת הגינה, דלעת גדולה ודלעת השדה. הדלעת שכיחה ביותר בצבעיכתום כאשר היא בשלה. הדלעת פופולרית בבישול, ומשמשת לפיסול ג'ק-או-לנטרן (ראו בהמשך) כחלק מחגיגות ליל כל הקדושים בארצות הברית, אירלנד וסקוטלנד.

/////////////

بکردی کُندیر (ریوِک)

Kundir (riwek)

Kundir

Kundir navê sebzeyeke ji famîleya dolmikan e.

· Kundirê qijik

· Kundirê bistû

· Kundirê kose

· Kundirê herdem

· Kundirê dirêj

//////////////

به پشتو کدو:

کدو (په انگرېزي: Pumpkin) د سابه بابو په ډله کې شمېرل کېږي. دا د خوړو په توگه کارېږي.

///////////////

به ترکی بالکاباقی:

Balkabağı lifi bol bir meyvedir. Potasyum, fosfor, kalsiyum, magnezyum, sodyum, demir gibi madensel elementler içerir.

Türk mutfağında en yaygın kullanım şekli Kabak tatlısıdır. Turuncu renkli bal kabakları ABD, İngiltere, Kanada,Avustralya ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde kutlanan Cadılar Bayramının vazgeçilmez bir sembolüdür. Balkabağı ile cadılar bayramı için güzel süslemeler de yapılabilmektedir. Aynı zamanda kabak bitkisinin çekirdekleri de yemiş olarak halk arasında çok sevilmektedir.

///////////////

A pumpkin is a cultivar of a squash plant, most commonly of Cucurbita pepo, that is round, with smooth, slightly ribbed skin, and deep yellow to orange coloration. The thick shell contains the seeds and pulp. Some exceptionally large cultivars of squash with similar appearance have also been derived from Cucurbita maxima. Specific cultivars of winter squash derived from other species, including C. argyrosperma, and C. moschata, are also sometimes called "pumpkin". InNew Zealand and Australian English, the term pumpkin generally refers to the broader category called winter squash elsewhere.

Native to North America,^[1] pumpkins are widely grown for commercial use and are used both in food and recreation. Pumpkin pie, for instance, is a traditional part of Thanksgiving meals in Canada and the United States, although commercially canned pumpkin puree and pumpkin pie fillings are usually made from different kinds of winter squash than the pumpkins frequently carved as jack-o'-lanterns for decoration around Halloween.

Contents

[show]

Description

Pumpkins in a garden

A pumpkin flower attached to thevine

Pumpkins, like other squash, are thought to have originated in North America. The oldest evidence, pumpkin-related seeds dating between 7000 and 5500 BC, was found in Mexico.^[2][3]

Since some squash share the same botanical classifications as pumpkins, the names are frequently used interchangeably. One often-used botanical classification relies on the characteristics of the stems: pumpkin stems are more rigid, prickly, and angular (with an approximate five-degree angle) than squash stems, which are generally softer, more rounded, and more flared where joined to the fruit.^[4][5]

Male (top) and female (bottom) pumpkin flowers

Traditional C. pepo pumpkins generally weigh between 6 and 18 pounds (2.7 and 8.2 kg), though the largest cultivars (of the species C. maxima) regularly reach weights of over 75 pounds (34 kg).^[6]

The color of pumpkins derives from orange carotenoid pigments, including beta-cryptoxanthin, alpha and beta carotene, all of which are provitamin A compounds converted to vitamin A in the body.^[7]

Etymology

The word pumpkin originates from the word pepon (πέπων), which is Greek for "large melon", something round and large.^[8] The French adapted this word to pompon, which the British changed to pumpion and later American colonists changed that to the word that is used today, pumpkin.^[2]

Terminology

The term pumpkin has no agreed upon botanical or scientific meaning,^[9] and is used interchangeably with "squash" and "winter squash" in some areas. In many areas, including North America and the United Kingdom, pumpkintraditionally refers to only certain round, orange varieties of winter squash, predominantly derived from Cucurbita pepo, while in Australian English, pumpkin can refer to winter squash of any appearance.^[10]

Taxonomy

All pumpkins are winter squash: mature fruit of certain species in the genus Cucurbita. Characteristics commonly used to define "pumpkin" include smooth and slightly ribbed skin,^[11] and deep yellow to orange^[11] color. Circa 2005, white pumpkins had become increasingly popular in the United States.^[12] Other colors, including dark green (as with some oilseed pumpkins), also exist.

Distribution and habitation

Pumpkins are grown all around the world for a variety of reasons ranging from agricultural purposes (such as animal feed) to commercial and ornamental sales.^[13] Of the seven continents, only Antarctica is unable to produce pumpkins; the biggest international producers of pumpkins include the United States,Canada, Mexico, India, and China.^[2][14] The traditional American pumpkin used for jack-o-lanterns is the Connecticut Field variety.^{[13][15][16][17]}

Cultivation

Cultivation in the United States

A pumpkin patch in Winchester, Oregon

As one of the most popular crops in the United States, 1.5 billion pounds (680,000,000 kilograms or 680,000 tonnes) of pumpkins are produced each year.^[18] The top pumpkin-producing states include Illinois, Indiana, Ohio,Pennsylvania, and California.^[13]

According to the Illinois Department of Agriculture, 95% of the U.S. crop intended for processing is grown in Illinois.^[19]Nestlé, operating under the brand name Libby's, produces 85% of the processed pumpkin in the United States, at their plant in Morton, Illinois. In the fall of 2009, rain in Illinois devastated the Nestlé crop, resulting in a shortage affecting the entire country during the Thanksgiving holiday season.^[20]

Pumpkins are a warm-weather crop that is usually planted in early July. The specific conditions necessary for growing pumpkins require that soil temperatures three inches (7.6 cm) deep are at least 60 °F (15.5 °C) and soil that holds water well. Pumpkin crops may suffer if there is a lack of water or because of cold temperatures (in this case, below 65 °F (18.3 °C); frost can be detrimental), and sandy soil with poor water retention or poorly drained soils that become waterlogged after heavy rain. Pumpkins are, however, rather hardy, and even if many leaves and portions of the vine are removed or damaged, the plant can very quickly re-grow secondary vines to replace what was removed.^[18]

Pumpkins produce both a male and female flower; honeybees play a significant role in fertilization.^[18] Pumpkins have historically been pollinated by the native squash bee Peponapis pruinosa, but this bee has declined, probably at least in part to pesticide sensitivity,^[21] and today most commercial plantings are pollinated by honeybees. One hive per acre (4,000 m² per hive) is recommended by the U.S. Department of Agriculture. If there are inadequate bees for pollination, gardeners often have to hand pollinate. Inadequately pollinated pumpkins usually start growing but abort before full development.

Giant pumpkins

"Giant pumpkins" are a large squash (within the group of common squash Cucurbita maxima) that can exceed 1 ton (2,000 pounds) in weight.^[22] The variety arose from the large squash of Chile after 1500 A.D through the efforts of botanical societies and enthusiast farmers.

Such germplasm is commercially provocative, and in 1986 the United States extended protection for the giant squash. This protection was limited to small specimens of a very specific parameters, being a weight of 175 pounds, oblong shape, etc.^[22] In 2004, the restriction expired except for the requirement of indefinite use of the pseudonym "Dill's Atlantic Giant" for squash fitting the specific parameters or the seeds thereof.

See #Pumpkin festivals and competitions below.

Nutrition

Pumpkin, raw
Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
Energy	109 kJ (26 kcal)

Carbohydrates	6.5 g
Sugars	2.76 g
Dietary fiber	0.5 g

Fat	0.1 g

Protein	1 g

Vitamins
Vitamin A equiv. beta-carotene lutein zeaxanthin	(53%) 426 μg (29%) 3100 μg 1500 μg
Thiamine (B1)	(4%) 0.05 mg
Riboflavin (B2)	(9%) 0.11 mg
Niacin (B3)	(4%) 0.6 mg
Pantothenic acid (B5)	(6%) 0.298 mg
Vitamin B6	(5%) 0.061 mg
Folate (B9)	(4%) 16 μg
Vitamin C	(11%) 9 mg
Vitamin E	(3%) 0.44 mg
Vitamin K	(1%) 1.1 μg

Minerals
Calcium	(2%) 21 mg
Iron	(6%) 0.8 mg
Magnesium	(3%) 12 mg
Manganese	(6%) 0.125 mg
Phosphorus	(6%) 44 mg
Potassium	(7%) 340 mg
Sodium	(0%) 1 mg
Zinc	(3%) 0.32 mg

Other constituents
Water	91.6 g
Full Link to USDA Database entry
· Units · μg = micrograms • mg = milligrams · IU = International units
Percentages are roughly approximated usingUS recommendations for adults.

In a 100 gram amount, raw pumpkin provides 26 Calories and is an excellent source (20% or more the Daily Value, DV) of provitamin A beta-carotene and vitamin A (53% DV) (table). Vitamin C is present in moderate content (11% DV), but no other nutrients are in significant amounts (less than 10% DV, table). Pumpkin is 92% water, 6.5% carbohydrate, 0.1% fat and 1% protein (table).

Uses

Cooking

Pumpkin pie is a popular way of preparing pumpkin.

Pumpkins are very versatile in their uses for cooking. Most parts of the pumpkin are edible, including the fleshy shell, the seeds, the leaves, and even the flowers. In the United States and Canada, pumpkin is a popularHalloween and Thanksgiving staple.^[23] Pumpkin purée is sometimes prepared and frozen for later use.^[24]

A can of pureed pumpkin, typically used as the main ingredient in pumpkin pie

When ripe, the pumpkin can be boiled, steamed, or roasted. In its native North America, it is a very important, traditional part of the autumn harvest, eaten mashed^[25] and making its way into soups and purees. Often, it is made into pie, various kinds of which are a traditional staple of the Canadian and American Thanksgiving holidays. In Canada, Mexico, the United States, Europe and China, the seeds are often roasted and eaten as a snack.

Pumpkins that are still small and green may be eaten in the same way as squash or zucchini. In the Middle East, pumpkin is used for sweet dishes; a well-known sweet delicacy is called halawa yaqtin. In South Asian countries such as India, pumpkin is cooked with butter, sugar, and spices in a dish called kadu ka halwa. Pumpkin is used to make sambar in Udupi cuisine. In Guangxi province, China, the leaves of the pumpkin plant are consumed as a cooked vegetable or in soups. In Australia and New Zealand, pumpkin is often roasted in conjunction with other vegetables. In Japan, small pumpkins are served in savory dishes, including tempura. InMyanmar, pumpkins are used in both cooking and desserts (candied). The seeds are a popular sunflower seed substitute. In Thailand, small pumpkins are steamed with custard inside and served as a dessert. In Vietnam, pumpkins are commonly cooked in soups with pork or shrimp. In Italy, it can be used with cheeses as a savory stuffing for ravioli. Also, pumpkin can be used to flavor both alcoholic and nonalcoholic beverages.

In the southwestern United States and Mexico, pumpkin and squash flowers are a popular and widely available food item. They may be used to garnish dishes, and they may be dredged in a batter then fried in oil. Pumpkin leaves are a popular vegetable in the Western and central regions of Kenya; they are called seveve, and are an ingredient of mukimo,^[26] respectively, whereas the pumpkin itself is usually boiled or steamed. The seeds are popular with children who roast them on a pan before eating them.

Other than the traditionally defined pumpkin, commercially canned "pumpkin" puree and pumpkin pie fillings may contain other winter squashes, such as butternut squash.

Seeds

Salted pumpkin seeds

Main article: Pepita

Pumpkin seeds, also known as pepitas, are small, flat, green, edible seeds. Most pumpkin seeds are covered by a white husk, although some pumpkin varieties produce seeds without them. Pumpkin seeds are a popular snack that can be found hulled or semi-hulled at most grocery stores. However, roasting pumpkin seeds (usually scooped out of jack-o-lanterns) is a popular Halloween treat. Per ounce serving, pumpkin seeds are a good source of protein, magnesium, copper andzinc.^[27]

Pumpkin seed oil

Pumpkin seed oil

Pumpkin seed oil, a thick oil pressed from roasted pumpkin seeds, appears red or green in color depending on the oil layer thickness, container properties and hueshift of the observer's vision.^[28][29] When used for cooking or as a salad dressing, pumpkin seed oil is generally mixed with other oils because of its robust flavor.^[30]Used in cooking in central and eastern Europe, it is considered a delicacy in traditional local cuisines such as for pumpkin soup, potato salad or even vanilla ice cream. Pumpkin seed oil contains fatty acids, such as oleic acid and alpha-linolenic acid.^[31]

Other uses

Canned pumpkin is often recommended by veterinarians as a dietary supplement for dogs and cats that are experiencing certain digestive ailments such as constipation, diarrhea, or hairballs. The high fiber content helps to aid proper digestion.^[32]

Raw pumpkin can be fed to poultry, as a supplement to regular feed, during the winter to help maintain egg production, which usually drops off during the cold months.^[33]

Pumpkins have been used as folk medicine by Native Americans to treat intestinal worms and urinary ailments, and this Native American remedy was adopted by American doctors in the early nineteenth century as an anthelmintic for the expulsion of worms.^[34] In Germany and southeastern Europe, seeds of C. pepo were also used as folk remedies to treat irritable bladder and benign prostatic hyperplasia.^[35][36] In China, C. moschata seeds were also used intraditional Chinese medicine for the treatment of the parasitic disease schistosomiasis^[37] and for the expulsion oftape worms.^[38] Chinese studies have found that a combination of pumpkin seed and areca nut extracts was effective in the expulsion of Taenia spp. tapeworms in over 89% of cases.^[39][40][41]

Activities involving pumpkins

Halloween

A pumpkin carved into a jack-o'-lantern for Halloween

Pumpkins are commonly carved into decorative lanterns called jack-o'-lanterns for the Halloween season in North America. Throughout Britain and Ireland, there is a long tradition of carving lanterns from vegetables, particularly theturnip, mangelwurzel, or swede.^[42][43] The practice of carving pumpkins for Halloween originated from an Irish myth about a man named "Stingy Jack".^[13] The turnip has traditionally been used in Ireland and Scotland at Halloween,^[44]but immigrants to North America used the native pumpkin, which are both readily available and much larger – making them easier to carve than turnips.^[44] Not until 1837, does jack-o'-lantern appear as a term for a carved vegetable lantern,^[45] and the carved pumpkin lantern association with Halloween is recorded in 1866.^[46]

In the United States, the carved pumpkin was first associated with the harvest season in general, long before it became an emblem of Halloween.^[47] In 1900, an article on Thanksgiving entertaining recommended a lit jack-o'-lantern as part of the festivities that encourage kids and families to join together to make their own jack-o'-lanterns.^[47]

Chunking

Pumpkin chunking is a competitive activity in which teams build various mechanical devices designed to throw a pumpkin as far as possible. Catapults,trebuchets, ballistas and air cannons are the most common mechanisms. Some pumpkin chunkers breed and grow special varieties of pumpkin under specialized conditions to improve the pumpkin's chances of surviving a throw.

Pumpkin festivals and competitions

Giant pumpkins cultivated for size competitions

"Giant pumpkins" are orange variants of the giant squash, Cucurbita maxima. Growers of these "pumpkins" often compete to see whose pumpkins are the most massive. Festivals are often dedicated to the pumpkin and these competitions.

The Ohio towns of Barnesville and Circleville each hold a festival every year, the Barnesville Pumpkin Festival and the Circleville Pumpkin Show, respectively. The town of Half Moon Bay, California, holds an annual Art and Pumpkin Festival, drawing over 250,000 visitors each year and including the World Champion Pumpkin Weigh-Off.^[48] Farmers from all over the US compete to determine who can grow the heaviest pumpkin.^[49] The winning pumpkin regularly tops the scale at more than 1,500 pounds (680 kg). Leonardo Urena, from Napa, California, grew the winner of the 2011 Weigh-Off with a 1,704-pound (773 kg) Atlantic Giant, setting a new California State record.^[50]

The record for the world's heaviest pumpkin was broken September 30, 2012, at the Topsfield Fair inMassachusetts.^[51] Ron Wallace of Greene, Rhode Island, entered a pumpkin weighing 2,009 pounds (911 kg). A few days earlier on September 27, a pumpkin grown by Steve Geddes of Boscawen, New Hampshire, weighed in at 1,843.5 pounds (836.2 kg) at the Deerfield Fair in New Hampshire. That one held the world record for just five days. Prior to that, Guinness World Records had the world's heaviest pumpkin set in 2010 by Chris Stevens, at a weight of 1,810 pounds 8 ounces (821.2 kg), at the Stillwater Harvest Fest in Stillwater, Minnesota.^[52] The town of Morton, Illinois, the self-declared pumpkin capital of the world,^[53] has held a Pumpkin Festival since 1966. The town, where Nestlé's pumpkin packing plant is located (and where 90% of canned pumpkins eaten in the US are processed), held for several years a record for the number of carved and lit pumpkins in one place, before losing it to Boston, Massachusetts, in 2006. Amother large festival is Pumpkin Fest in New Hampshire.

Switzerland's largest pumpkin festival is held by Jucker Farm in September and October, claimed a new international record by a pumpkin weighing 953.5 kilograms (2,102 lb).^[54][55]

Cultural aspects

Part of a series on

American cuisine

Regional cuisines[show]

History[show]

Ingredients and foods[show]

Styles[show]

Ethnic and cultural[show]

Holidays and festivals[show]

· United States portal

· Food portal

· v

· t

· e

Folklore and fiction

There is a strong connection in folklore and popular culture between pumpkins and the supernatural. Famous examples include the following:

Folklore

· A commonplace motif of people being turned into pumpkins by witches.

· The jack-o-lantern custom discussed above, which connects to Halloween lore about warding off demons.

Fiction

· In the folk tale Cinderella, the fairy godmother turns a pumpkin into a carriage, but at midnight it reverts into a pumpkin.

· Linus' belief in the Great Pumpkin in Charles M. Schulz's comic strip Peanuts.

· Juice from a pumpkin has magical effects in the short story "Pumpkin Juice" by R. L. Stine.

· In the Harry Potter novels, pumpkin juice, a favorite drink of the students of Hogwart's School of Witchcraft and Wizardry, is a recurring element.

· The pumpkin hurled by the "Headless Horseman" in Washington Irving's The Legend of Sleepy Hollow.

· Jack Pumpkinhead, a character in the Oz books of L. Frank Baum, with a pumpkin for a head on a wooden body, brought to life in the second book.

· In Tim Burton's The Nightmare Before Christmas, the main character, Jack Skellington, is "the Pumpkin King."

· Precious Ramotswe, the fictional detective from Botswana in The No. 1 Ladies' Detective Agency series of novels by Scottish author Alexander McCall Smith, often cooks and eats pumpkin.

· In a short fiction by Nathaniel Hawthorne, Feathertop from 1852, a witch turns a scarecrow with a "pumpkinhead" into a man.

Iconography and commercialization

Association of pumpkins with harvest time and pumpkin pie at Canadian and American Thanksgiving reinforce its iconic role. Starbucks turned this association into marketing with its pumpkin spice latte, introduced in 2003.^[56] This has led to a notable trend in pumpkin and spice flavored food products in North America.^[57] This is despite the fact that North Americans rarely buy whole pumpkins to eat other than when carving jack-o'-lanterns.