نمايشنامه ننه دلاور و فرزندانش
نمايشنامه ننه دلاور و فرزندانش را ميتواند در كنار زندگي گاليله و دايره گچي قفقازي، يكي از سه نمايشنامه برتر برتولت برشت به حساب آورد. نمايشي كه برتولت برشت در آن سبك اپيك خود را به تمامي به نمايش ميگذارد و قدرت خود را در روايت يك داستان حماسي به رخ بيننده ميكشد. ننه دلاور داستان زندگي يك زن است، در طول 12سال از عمرش. زني كه گاري پر از خرت و پرت خود را به دنبال ميكشد تا مخارج زندگي خود و فرزندانش را تامين كند. فروش كالابه سربازان اصليترين دغدغه ننه دلاور است. برشت همواره نگاهي منفي به جنگ دارد و آن را حاصل زيادهخواهي و فرصتطلبي انسانها ميداند. در اين نمايش برشت فرصتطلبي را از چشم ننه دلاور به بييننده منتقل ميكند، اما در هيچ كجاي نمايش اجازه نميدهد كه تماشاگر همه نفرت خود را متوجه ننه دلاور كند. ننه دلاور همان گونه كه در فكر استفاده از شرايط جنگ است، فرزندان خود را نيز در جريان آن از دست ميدهد.
نمايش به گونهاي نوشته شده كه در پايان اين جنگ است كه مورد نفرت و انزجار تماشاگر قرار ميگيرد نه رفتارهاي ننه دلاور.
برشت در اين نمايشنامه نيز از تصنيف و شعر براي پيشبرد اهدافش سود جسته. ننه دلاور پيرزني است كه در زمان جنگ همراه با دو پسر و دختر لالش كاسبي مي كند . او فروشنده اي دوره گرد است و از كمبود و قحطي در جنگ سود برده و به تبادل كالا مي پردازد او اميدوار است كه تا اخر جنگ بچه هايش زنده و سالم باشند ولي از همان ابتدا هر دو پسر به ميدان جنگ مي روند .
در اين كتاب نويسنده تقابل انسان با سرنوشتش و تلاشش براي زنده موندن را به خويب نشون داده. تصويرسازي هاي خوبي داره . به نظر من روحيه هاي مختلف و عكس العمل افراد مختلف توي جنگ را خوب تونسته توي قالب يك نمايش نامه جمع بندي كنه .
ننه دلاور جزء نمايش نامه هاي خيلي معروف برشت هست . قبلا كتاب هاي زيادي از برشت معرفي كردم اما خوب گفتم دوباره يك سري به نوشته هاش بزنم و باز هم چندتايي كتاب ازش بخونم . خياي ها اين كتاب را چكيده افكر برشت مي دونند و برخي هم گفته اند اين اثر ، بزرگ ترين نمايش نامه ضد جنگ هست . توي يكي از تئاترها نقش ننه دلاور را همسر خود آقاي برشت بازي كرده و جالبه بدونيد از روي اين كتاب ، فيلمي هم ساخته شده . در ضمن جنگي كه توي نمايش نامه بهش اشاره مي شه جنگ هاي سي ساله اروپاست كه توي اروپا به دلايل مذهبي سر مي گيره و از آلمان هم شروع مي شه .
قسمت هاي زيبايي از كتاب
من جاهايي را ديده ام كه نزديك به هفتاد سال است جنگ به خود نديده ، خوب مردم حتي اسم هم ندارند . همديگر را نمي شناسند . اما در جاهايي كه جنگ باشد ، صورت حساب و دفتر و دستك مرتبي هست .
هر جا عده ي زيادي اهل فضيلت باشند ، بايد مطمئن بود كه بعضي از كارها رو به راه و سر به راست نيست .
- من گمان مي كردم كه فضيلت علامت خوبي باشد .
- نه علامت اين است كه يك پاي كار مي لنگد . وقتي فرماندهي گاو باشد وسربازهايش را به منجلاب بكشاند ، بيچاره سربازها بايد سر نترس داشته باشند . اسم اين نترسي را مي گذراند فضيلت .
عالي ترين نقشه ها براي اين از هم مي پاشد كه اجراكننده هايش بي لياقت و بي عرضه اند .
وقتي كه قافيه به جنگ تنگ شود ، امپراتور و پاپ كمكش مي كنند . خلاصه اينكه هيچ خطر جدي و مهمي جنگ را تهديد نمي كند و ماشا ا... عمر درازي در پيش دارد.
/////////////
/////////////
ننه دلاور و فرزندان او (به آلمانی: Mutter Courage und ihre Kinder) نمایشنامهای است که در سال ۱۹۳۹ توسط برتولت برشت، نویسندهٔ اهل آلمان نوشته شدهاست. این کتاب یکی از آثار ادبی برجستهٔ جهان است.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
فهرست پرفروشترین کتابهای تاریخ
صد رمان برتر به انتخاب کتابخانه مدرن
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا↑ اختریان، اطلاعات عمومی پیام، ۳۸۰.
منابع[ویرایش]
اختریان، محمود. اطلاعات عمومی پیام. چاپ سیزدهم. عالمگیر، ۱۳۸۴. شابک ۹۶۴-۹۳۶۰۸-۰-۸.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Mother Courage and Her Children»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۵).
مصطفی رحیمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مصطفی رحیمی
مصطفی رحیمی
زادروز ۱۳۰۵
نائین، ایران
مرگ ۹ مرداد ۱۳۸۱
تهران، ایران
جایگاه خاکسپاری قطعه هنرمندان بهشت زهرا
پیشه استاد دانشگاه، نویسنده ومترجم
مصطفی رحیمی (زادهٔ ۱۳۰۵ هـ. ش در نائین، اصفهان ـ درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۱ در تهران) روشنفکر، حقوقدان، استاد دانشگاه،نویسنده و مترجم ایرانی است.
بیشتر شهرت مصطفی رحیمی به سبب نامه سرگشادهای است که در بیست و پنج دی ماه ۱۳۵۷ کمی پیش از پیروزی انقلاب و یک روز پیش از خروج شاه از ایران به آیتالله خمینی نوشت با عنوان «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟». او در آن نامه از دموکراسیو جمهوریت دفاع جانانهای کرد و هشدار داد که چگونه ایران به راحتی میتواند از دام یک دیکتاتوری سکولار برهد و به دام یک استبداد دینی بیفتد.[۱]
رحیمی در دهه چهل شمسی با ترجمههایی از سارتر، دوبوار، کامو، برشت و ... در شناسایی مکاتب فلسفی و هنر و ادبیات غرب در فضای روشنفکری آن زمان کوشید. او دارای تألیفات متعددی، خصوصاً دربارهٔ جایگاه و نقش روشنفکر در اجتماع است.[۲]
محتویات
[نمایش]
زندگی نامه[ویرایش]
مصطفی رحیمی در سال ۱۳۰۵ هـ. ش در نایین متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در همان شهر به پایان رساند و برای تحصیلات دوره اول دبیرستان به یزد رفت و دوره دوم دبیرستان را در اصفهان خواند و سپس به تهران رفت و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۳۷ به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن دوره دکتری حقوق را گذراند. در پاریس با افکار ژان پل سارتر آشنا شد. در بازگشت به تهران وارد دادگستری شد. در سالهای دهه ۴۰ به ترجمه پرداخت، و مدتی در دانشگاه تهران به تدریس ادبیات غرب اشتغال داشت.
در روزهای اواخر دیماه ۱۳۵۷، روزنامهٔ آیندگان در شماره دهم دیماه، نامهای را با امضای دکتر مصطفی رحیمی، خطاب به سید روحالله خمینی، مبنی بر دلایل شخصاش در مخالفت با مدل حکومتی «جمهوری اسلامی» منتشر کرد. عنوان نامه بود: «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم.»[۳][۴]
وی در بخشی از نامه مینویسید: «آن چنانکه من میفهمم، جمهوری اسلامی یعنی آن که حاکمیت متعلق به روحانیون باشد.» این در حالی است که در پیش نویس قانون اساسی که به امضا و تأیید سید روحالله خمینی رسید ولایت فقیه وجود نداشت و در مجلس خبرگان به پیشنهاد سیدمحمد کیاوش، عبدالرحمن حیدری و حسن آیت وارد قانون اساسی شد.[۵]
نامه مصطفی رحیمی به روحالله خمینی هم درسنامهای است برای انقلابیونی که خواستار دموکراسیاند، هم شیوهنامهای است برای انقلابیون ضددموکراسی تا بدانند از چه باید اجتناب کنند. سرگذشت انقلابهای پیشین قرن بیستم به رحیمی نشان داده بود که عدول از دموکراسی و مقید کردنش به هر صفتی جز خودش، سرانجام انقلاب را به شکست می کشاند و یک گروه خاص را حاکم می کند. لحن نامه مصطفی رحیمی فروتنانه است اما او اصول اولیه دموکراسی که بسیاری از رهبران انقلاب بخت آموختنش را نداشتهاند را دارد تدریس میکند.[۶]
مصطفی رحیمی بعدها در آستانه برگزاری همهپرسی قانون اساسی ایران کتاب «اصول حکومت جمهوری» را منتشر کرد که درباره اساس جمهوری به معنای مطلق آن بود.[۷]
مصطفی رحیمی سه سال بعد از نگارش نامهاش خطاب به روحالله خمینی در روزنامهٔ آیندگان، به علت نوشتن متنی به اسم «عصرانه حکومت قانون» در سال ۱۳۶۰ بیش از سه ماه بازداشت شد.[۸]
در گذشت[ویرایش]
مصطفی رحیمی که تا زمان مرگش مورد غضب حکومت ایران قرار داشت در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۸۱ درگذشت [۹]و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در تهران به خاک سپرده شد.
کتابشناسی[ویرایش]
شعر
بهشت گمشده، ۱۳۲۸
داستان
اتهام، ۱۳۵۷
باید زندگی کرد ۱۳۵۶
قصههای آن دنیا ۱۳۵۶
نمایشنامه
آناهیتا، ۱۳۴۹
تیاله، ۱۳۵۶
دست بالای دست، ۱۳۵۷
هملت، ۱۳۷۱
مجموعه مقالات
یأس فلسفی، ۱۳۴۵
نگاه، ۱۳۴۸
نیم نگاه، ۱۳۴۹
دیدگاهها، ۱۳۵۲
گامها و آرمانها، ۱۳۷۰
آزادی و فرهنگ، ۱۳۷۴
عبور از فرهنگ بازرگانی، ۱۳۷۴
بررسی و تحقیق
قانون اساسی ایران و اصول دمکراسی، ۱۳۵۴
اصول حکومت جمهوری، ۱۳۵۸
تراژدی قدرت در شاهنامه، ۱۳۶۹
حافظ اندیشه، ۱۳۷۱
سیاوش بر آتش، ۱۳۷۱
دربارهٔ ژان پل سارتر
مارکس و سایههایش (پس از مرگ وی منتشر شد)
دمی با دشتی
ترجمهها
آنکه گفت آری، آنکه گفت نه ۱۳۳۸ برتولت برشت
اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر ۱۳۴۴، ژان پل سارتر
هنرمند و زمان او ۱۳۴۵، کامو و دیگران
ننه دلاور و فرزندان او ۱۳۴۵، برتولت برشت
ادبیات چیست ۱۳۴۸، ژان پل سارتر
ارفه سیاه ۱۳۵۱، ژان پل سارتر
نقد حکمت عامیانه ۱۳۵۴ سیمون دوبوار
رسالت هنر، ۱۳۵۶، آلبر کامو و دیگران
ادبیات و اندیشه ۱۳۵۶، سارتر و دیگران
مجازات اعدام، ۱۳۵۶، مارک آنسل
آنچه من هستم ۱۳۵۷، ژان پل سارتر
کشتار عام ۱۳۵۷، ژان پل سارتر
حقوق و جامعهشناس ۱۳۵۸، گورویچ و دیگران
تعهد کامو ۱۳۶۲، آلبر کامو
دیالکتیک ۱۳۶۲، فولکیه
پرولتاریا، تکنولوژی، آزادی ۱۳۶۳، آندره گرز
بحران مارکسیسم ۱۳۷۰، کاری گروهی
پروسترویکا و نتایج آن ۱۳۷۰، کاری گروهی
جنگ خلیج فارس ۱۳۷۰، سالینجر/ لوران
سخن پاز ۱۳۷۱، اکتاویو پاز
چرا شوروی متلاشی شد ۱۳۷۳، کاری گروهی
هملت، ویلیام شکسپیر، ۱۳۷۱
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا↑ مهرک کمالی. «بازخوانی نامه تاریخی مصطفی رحیمی به آیتالله خمینی». بیبیسی فارسی، ۸ آوریل ۲۰۱۶. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ شایگان، حسن. «وداع با دکتر مصطفی رحیمی». وبگاه نور، اطلاعات سیاسی - اقتصادی. بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟ مصطفی رحیمی
پرش به بالا↑ مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟' حشمت حکمت روزنامهنگار و پژوهشگر فرهنگی؛ ۲۵ دی ۱۳۹۰
پرش به بالا↑ ««اصل ولایت فقیه در پیشنویس قانون اساسی وجود نداشت»». رادیو فردا. بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ مهرک کمالی. «بازخوانی نامه تاریخی مصطفی رحیمی به آیتالله خمینی». بیبیسی فارسی، ۸ آوریل ۲۰۱۶. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ حشمت حکمت. «مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'». بیبیسی فارسی، ۲۵ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ ««مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'»». بیبیسی فارسی. بازبینیشده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ حشمت حکمت. «مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'». بیبیسی فارسی، ۲۵ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
منابع[ویرایش]
یادواره دکتر مصطفی رحیمی. نشریه آزادی، شماره ۳۰، پاریس، بهار ۱۳۸۲
چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟، مصطفی رحیمی
مصطفی رحیمی: تعهد به تحول (بخش اول)، نوشته محمد منصور هاشمی:http://mansurhashemi.com/index.php?newsid=87 مصطفی رحیمی: تعهد به تحول (بخش دوم)، نوشته محمد منصور هاشمی:http://mansurhashemi.com/index.php?newsid=88
ردهها:
اهالی نایین
وکیلان اهل ایران
داستاننویسان اهل ایران
دانشآموختگان دانشگاه پاریس
درگذشتگان ۱۳۸۱
زادگان ۱۳۰۵
زندانیان سیاسی اهل ایران
مترجمان اهل ایران
مدفونان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا
منوی ناوبری
ورود
ایجاد حساب کاربری
مشارکتها
بحث
به سامانه وارد نشدهاید
بحث
مقاله
Top of Form
Bottom of Form
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحهٔ اصلی
رویدادهای کنونی
مقالهٔ تصادفی
اهدا
همکاری
تغییرات اخیر
ویکینویس شوید!
راهنما
تماس با ویکیپدیا
نسخهبرداری
ایجاد کتاب
دریافت بهصورت PDF
نسخهٔ قابل چاپ
ابزارها
پیوندها به این صفحه
تغییرات مرتبط
بارگذاری پرونده
صفحههای ویژه
پیوند پایدار
اطلاعات صفحه
آیتم ویکیداده
یادکرد پیوند این مقاله
زبانها
افزودن پیوند
این صفحه آخرینبار در ۸ آوریل ۲۰۱۶ ساعت ۲۳:۴۳ تغییر یافتهاست.
نمايشنامه ننه دلاور و فرزندانش را ميتواند در كنار زندگي گاليله و دايره گچي قفقازي، يكي از سه نمايشنامه برتر برتولت برشت به حساب آورد. نمايشي كه برتولت برشت در آن سبك اپيك خود را به تمامي به نمايش ميگذارد و قدرت خود را در روايت يك داستان حماسي به رخ بيننده ميكشد. ننه دلاور داستان زندگي يك زن است، در طول 12سال از عمرش. زني كه گاري پر از خرت و پرت خود را به دنبال ميكشد تا مخارج زندگي خود و فرزندانش را تامين كند. فروش كالابه سربازان اصليترين دغدغه ننه دلاور است. برشت همواره نگاهي منفي به جنگ دارد و آن را حاصل زيادهخواهي و فرصتطلبي انسانها ميداند. در اين نمايش برشت فرصتطلبي را از چشم ننه دلاور به بييننده منتقل ميكند، اما در هيچ كجاي نمايش اجازه نميدهد كه تماشاگر همه نفرت خود را متوجه ننه دلاور كند. ننه دلاور همان گونه كه در فكر استفاده از شرايط جنگ است، فرزندان خود را نيز در جريان آن از دست ميدهد.
نمايش به گونهاي نوشته شده كه در پايان اين جنگ است كه مورد نفرت و انزجار تماشاگر قرار ميگيرد نه رفتارهاي ننه دلاور.
برشت در اين نمايشنامه نيز از تصنيف و شعر براي پيشبرد اهدافش سود جسته. ننه دلاور پيرزني است كه در زمان جنگ همراه با دو پسر و دختر لالش كاسبي مي كند . او فروشنده اي دوره گرد است و از كمبود و قحطي در جنگ سود برده و به تبادل كالا مي پردازد او اميدوار است كه تا اخر جنگ بچه هايش زنده و سالم باشند ولي از همان ابتدا هر دو پسر به ميدان جنگ مي روند .
در اين كتاب نويسنده تقابل انسان با سرنوشتش و تلاشش براي زنده موندن را به خويب نشون داده. تصويرسازي هاي خوبي داره . به نظر من روحيه هاي مختلف و عكس العمل افراد مختلف توي جنگ را خوب تونسته توي قالب يك نمايش نامه جمع بندي كنه .
ننه دلاور جزء نمايش نامه هاي خيلي معروف برشت هست . قبلا كتاب هاي زيادي از برشت معرفي كردم اما خوب گفتم دوباره يك سري به نوشته هاش بزنم و باز هم چندتايي كتاب ازش بخونم . خياي ها اين كتاب را چكيده افكر برشت مي دونند و برخي هم گفته اند اين اثر ، بزرگ ترين نمايش نامه ضد جنگ هست . توي يكي از تئاترها نقش ننه دلاور را همسر خود آقاي برشت بازي كرده و جالبه بدونيد از روي اين كتاب ، فيلمي هم ساخته شده . در ضمن جنگي كه توي نمايش نامه بهش اشاره مي شه جنگ هاي سي ساله اروپاست كه توي اروپا به دلايل مذهبي سر مي گيره و از آلمان هم شروع مي شه .
قسمت هاي زيبايي از كتاب
من جاهايي را ديده ام كه نزديك به هفتاد سال است جنگ به خود نديده ، خوب مردم حتي اسم هم ندارند . همديگر را نمي شناسند . اما در جاهايي كه جنگ باشد ، صورت حساب و دفتر و دستك مرتبي هست .
هر جا عده ي زيادي اهل فضيلت باشند ، بايد مطمئن بود كه بعضي از كارها رو به راه و سر به راست نيست .
- من گمان مي كردم كه فضيلت علامت خوبي باشد .
- نه علامت اين است كه يك پاي كار مي لنگد . وقتي فرماندهي گاو باشد وسربازهايش را به منجلاب بكشاند ، بيچاره سربازها بايد سر نترس داشته باشند . اسم اين نترسي را مي گذراند فضيلت .
عالي ترين نقشه ها براي اين از هم مي پاشد كه اجراكننده هايش بي لياقت و بي عرضه اند .
وقتي كه قافيه به جنگ تنگ شود ، امپراتور و پاپ كمكش مي كنند . خلاصه اينكه هيچ خطر جدي و مهمي جنگ را تهديد نمي كند و ماشا ا... عمر درازي در پيش دارد.
/////////////
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ارسال شده در مورخه : سه شنبه، 18 بهمن ماه، 1390 توسط Admin |
مرتبط باموضوع :
http://yasbooks.com/article-352--0-0.html
ننه دلاور و فرزندان او (به آلمانی: Mutter Courage und ihre Kinder) نمایشنامهای است که در سال ۱۹۳۹ توسط برتولت برشت، نویسندهٔ اهل آلمان نوشته شدهاست. این کتاب یکی از آثار ادبی برجستهٔ جهان است.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
فهرست پرفروشترین کتابهای تاریخ
صد رمان برتر به انتخاب کتابخانه مدرن
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا↑ اختریان، اطلاعات عمومی پیام، ۳۸۰.
منابع[ویرایش]
اختریان، محمود. اطلاعات عمومی پیام. چاپ سیزدهم. عالمگیر، ۱۳۸۴. شابک ۹۶۴-۹۳۶۰۸-۰-۸.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Mother Courage and Her Children»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۵).
مصطفی رحیمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مصطفی رحیمی
مصطفی رحیمی
زادروز ۱۳۰۵
نائین، ایران
مرگ ۹ مرداد ۱۳۸۱
تهران، ایران
جایگاه خاکسپاری قطعه هنرمندان بهشت زهرا
پیشه استاد دانشگاه، نویسنده ومترجم
مصطفی رحیمی (زادهٔ ۱۳۰۵ هـ. ش در نائین، اصفهان ـ درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۱ در تهران) روشنفکر، حقوقدان، استاد دانشگاه،نویسنده و مترجم ایرانی است.
بیشتر شهرت مصطفی رحیمی به سبب نامه سرگشادهای است که در بیست و پنج دی ماه ۱۳۵۷ کمی پیش از پیروزی انقلاب و یک روز پیش از خروج شاه از ایران به آیتالله خمینی نوشت با عنوان «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟». او در آن نامه از دموکراسیو جمهوریت دفاع جانانهای کرد و هشدار داد که چگونه ایران به راحتی میتواند از دام یک دیکتاتوری سکولار برهد و به دام یک استبداد دینی بیفتد.[۱]
رحیمی در دهه چهل شمسی با ترجمههایی از سارتر، دوبوار، کامو، برشت و ... در شناسایی مکاتب فلسفی و هنر و ادبیات غرب در فضای روشنفکری آن زمان کوشید. او دارای تألیفات متعددی، خصوصاً دربارهٔ جایگاه و نقش روشنفکر در اجتماع است.[۲]
محتویات
[نمایش]
زندگی نامه[ویرایش]
مصطفی رحیمی در سال ۱۳۰۵ هـ. ش در نایین متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در همان شهر به پایان رساند و برای تحصیلات دوره اول دبیرستان به یزد رفت و دوره دوم دبیرستان را در اصفهان خواند و سپس به تهران رفت و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۳۷ به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن دوره دکتری حقوق را گذراند. در پاریس با افکار ژان پل سارتر آشنا شد. در بازگشت به تهران وارد دادگستری شد. در سالهای دهه ۴۰ به ترجمه پرداخت، و مدتی در دانشگاه تهران به تدریس ادبیات غرب اشتغال داشت.
در روزهای اواخر دیماه ۱۳۵۷، روزنامهٔ آیندگان در شماره دهم دیماه، نامهای را با امضای دکتر مصطفی رحیمی، خطاب به سید روحالله خمینی، مبنی بر دلایل شخصاش در مخالفت با مدل حکومتی «جمهوری اسلامی» منتشر کرد. عنوان نامه بود: «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم.»[۳][۴]
وی در بخشی از نامه مینویسید: «آن چنانکه من میفهمم، جمهوری اسلامی یعنی آن که حاکمیت متعلق به روحانیون باشد.» این در حالی است که در پیش نویس قانون اساسی که به امضا و تأیید سید روحالله خمینی رسید ولایت فقیه وجود نداشت و در مجلس خبرگان به پیشنهاد سیدمحمد کیاوش، عبدالرحمن حیدری و حسن آیت وارد قانون اساسی شد.[۵]
نامه مصطفی رحیمی به روحالله خمینی هم درسنامهای است برای انقلابیونی که خواستار دموکراسیاند، هم شیوهنامهای است برای انقلابیون ضددموکراسی تا بدانند از چه باید اجتناب کنند. سرگذشت انقلابهای پیشین قرن بیستم به رحیمی نشان داده بود که عدول از دموکراسی و مقید کردنش به هر صفتی جز خودش، سرانجام انقلاب را به شکست می کشاند و یک گروه خاص را حاکم می کند. لحن نامه مصطفی رحیمی فروتنانه است اما او اصول اولیه دموکراسی که بسیاری از رهبران انقلاب بخت آموختنش را نداشتهاند را دارد تدریس میکند.[۶]
مصطفی رحیمی بعدها در آستانه برگزاری همهپرسی قانون اساسی ایران کتاب «اصول حکومت جمهوری» را منتشر کرد که درباره اساس جمهوری به معنای مطلق آن بود.[۷]
مصطفی رحیمی سه سال بعد از نگارش نامهاش خطاب به روحالله خمینی در روزنامهٔ آیندگان، به علت نوشتن متنی به اسم «عصرانه حکومت قانون» در سال ۱۳۶۰ بیش از سه ماه بازداشت شد.[۸]
در گذشت[ویرایش]
مصطفی رحیمی که تا زمان مرگش مورد غضب حکومت ایران قرار داشت در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۸۱ درگذشت [۹]و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در تهران به خاک سپرده شد.
کتابشناسی[ویرایش]
شعر
بهشت گمشده، ۱۳۲۸
داستان
اتهام، ۱۳۵۷
باید زندگی کرد ۱۳۵۶
قصههای آن دنیا ۱۳۵۶
نمایشنامه
آناهیتا، ۱۳۴۹
تیاله، ۱۳۵۶
دست بالای دست، ۱۳۵۷
هملت، ۱۳۷۱
مجموعه مقالات
یأس فلسفی، ۱۳۴۵
نگاه، ۱۳۴۸
نیم نگاه، ۱۳۴۹
دیدگاهها، ۱۳۵۲
گامها و آرمانها، ۱۳۷۰
آزادی و فرهنگ، ۱۳۷۴
عبور از فرهنگ بازرگانی، ۱۳۷۴
بررسی و تحقیق
قانون اساسی ایران و اصول دمکراسی، ۱۳۵۴
اصول حکومت جمهوری، ۱۳۵۸
تراژدی قدرت در شاهنامه، ۱۳۶۹
حافظ اندیشه، ۱۳۷۱
سیاوش بر آتش، ۱۳۷۱
دربارهٔ ژان پل سارتر
مارکس و سایههایش (پس از مرگ وی منتشر شد)
دمی با دشتی
ترجمهها
آنکه گفت آری، آنکه گفت نه ۱۳۳۸ برتولت برشت
اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر ۱۳۴۴، ژان پل سارتر
هنرمند و زمان او ۱۳۴۵، کامو و دیگران
ننه دلاور و فرزندان او ۱۳۴۵، برتولت برشت
ادبیات چیست ۱۳۴۸، ژان پل سارتر
ارفه سیاه ۱۳۵۱، ژان پل سارتر
نقد حکمت عامیانه ۱۳۵۴ سیمون دوبوار
رسالت هنر، ۱۳۵۶، آلبر کامو و دیگران
ادبیات و اندیشه ۱۳۵۶، سارتر و دیگران
مجازات اعدام، ۱۳۵۶، مارک آنسل
آنچه من هستم ۱۳۵۷، ژان پل سارتر
کشتار عام ۱۳۵۷، ژان پل سارتر
حقوق و جامعهشناس ۱۳۵۸، گورویچ و دیگران
تعهد کامو ۱۳۶۲، آلبر کامو
دیالکتیک ۱۳۶۲، فولکیه
پرولتاریا، تکنولوژی، آزادی ۱۳۶۳، آندره گرز
بحران مارکسیسم ۱۳۷۰، کاری گروهی
پروسترویکا و نتایج آن ۱۳۷۰، کاری گروهی
جنگ خلیج فارس ۱۳۷۰، سالینجر/ لوران
سخن پاز ۱۳۷۱، اکتاویو پاز
چرا شوروی متلاشی شد ۱۳۷۳، کاری گروهی
هملت، ویلیام شکسپیر، ۱۳۷۱
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا↑ مهرک کمالی. «بازخوانی نامه تاریخی مصطفی رحیمی به آیتالله خمینی». بیبیسی فارسی، ۸ آوریل ۲۰۱۶. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ شایگان، حسن. «وداع با دکتر مصطفی رحیمی». وبگاه نور، اطلاعات سیاسی - اقتصادی. بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟ مصطفی رحیمی
پرش به بالا↑ مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟' حشمت حکمت روزنامهنگار و پژوهشگر فرهنگی؛ ۲۵ دی ۱۳۹۰
پرش به بالا↑ ««اصل ولایت فقیه در پیشنویس قانون اساسی وجود نداشت»». رادیو فردا. بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ مهرک کمالی. «بازخوانی نامه تاریخی مصطفی رحیمی به آیتالله خمینی». بیبیسی فارسی، ۸ آوریل ۲۰۱۶. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ حشمت حکمت. «مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'». بیبیسی فارسی، ۲۵ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
پرش به بالا↑ ««مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'»». بیبیسی فارسی. بازبینیشده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۲.
پرش به بالا↑ حشمت حکمت. «مصطفی رحیمی و اولین نامه به آیتالله خمینی؛ 'چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟'». بیبیسی فارسی، ۲۵ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۶.
منابع[ویرایش]
یادواره دکتر مصطفی رحیمی. نشریه آزادی، شماره ۳۰، پاریس، بهار ۱۳۸۲
چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟، مصطفی رحیمی
مصطفی رحیمی: تعهد به تحول (بخش اول)، نوشته محمد منصور هاشمی:http://mansurhashemi.com/index.php?newsid=87 مصطفی رحیمی: تعهد به تحول (بخش دوم)، نوشته محمد منصور هاشمی:http://mansurhashemi.com/index.php?newsid=88
ردهها:
اهالی نایین
وکیلان اهل ایران
داستاننویسان اهل ایران
دانشآموختگان دانشگاه پاریس
درگذشتگان ۱۳۸۱
زادگان ۱۳۰۵
زندانیان سیاسی اهل ایران
مترجمان اهل ایران
مدفونان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا
منوی ناوبری
ورود
ایجاد حساب کاربری
مشارکتها
بحث
به سامانه وارد نشدهاید
بحث
مقاله
Top of Form
Bottom of Form
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحهٔ اصلی
رویدادهای کنونی
مقالهٔ تصادفی
اهدا
همکاری
تغییرات اخیر
ویکینویس شوید!
راهنما
تماس با ویکیپدیا
نسخهبرداری
ایجاد کتاب
دریافت بهصورت PDF
نسخهٔ قابل چاپ
ابزارها
پیوندها به این صفحه
تغییرات مرتبط
بارگذاری پرونده
صفحههای ویژه
پیوند پایدار
اطلاعات صفحه
آیتم ویکیداده
یادکرد پیوند این مقاله
زبانها
افزودن پیوند
این صفحه آخرینبار در ۸ آوریل ۲۰۱۶ ساعت ۲۳:۴۳ تغییر یافتهاست.