[1] - قنطوریون . [ ق َ ] (معرب ، اِ) دوایی است و آن دو قسم میباشد:
کبیر و صغیر. کبیر آن را قنطوریون غلیظ خوانند. برگ آن ببرگ گردکان و بارش به
خسکدانه ماند و صغیر آن را قنطوریون دقیق گویند. برگ آن ببرگ پودنه ٔ صحرایی
میماند. اول را عریز الکبیر و دویم را عریز الصغیر خوانند (هردو بعین و رای بی
نقطه ). (برهان ) (آنندراج ). قنطوریون یا گل گندم گیاهی است از تیره ٔ مرکبان که
جنس های بسیار دارد و ریشه های تمام آنها ضخیم و قوی است به قسمی که در مزارع گندم
ممکن است موجب زحمت شود. ریشه های عموم آنها تلخ است و بر ضد تب به کار میرود.
رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 261شود.
///////////
قنطوریون (اسم) [معرب، مٲخوذ از یونانی] ‹قنطریون› (زیست‌شناسی)
[qanturiyun]
گیاهی با ساقه‌های بلند، شاخه‌های
بسیار، برگ‌های باریک، گل‌های سرمه‌ای‌رنگ و ریشۀ دراز، ستبر، و سرخ‌رنگ که بیشتر در
جاهای آفتابی، کوه‌ها، تل‌ها، و کشتزارهای گندم میروید و میوۀ آن دارای اثر مسهلی
است؛ کریون؛ گل گندم.*
فرهنگ لغت عمید
* گل گندم . [ گ ُ ل ِ گ َ دُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بیخ
گیاهی است دوایی و چنان بنظر آید که پنج شش دانه ٔ گندم بهم چسبیده است . (برهان )
(آنندراج ). اسم فارسی جوز جندم . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). گوز گندم . (الفاظ
الادویه ). گیاهی است که در نظر چنان نماید که پنج شش دانه ٔ گندم در آن چسبیده و
گوز گندم نیز گویند. اما مسموع چنان است که از قسم نباتات نیست ، بلکه از ارضیات
است و در میان او چیزی بشکل گندم میباشد و مسمن و مسمل است و اگر یک دو رطل آب و
عسل ممزوج کنند فی الفور شراب مسهل شود. جوز جندم معرب آن است . (از فرهنگ رشیدی
). دوایی است که در صحرا از سنگ ریزه ها برمی آید و نام دیگرش «گوز گندم » است .
چون دانه هایی است که در گورستان هم میروید، و مقصود از گل همان گور است معرب آن
جوز جندم و عربی آن حبةالقبر است دوایی دیگر هست مسمی ̍ به گوژ گندم
که دانه ای است نباتی و از سمیات است و معرب آن جوز جندم است . فرهنگ نویسها و
بعضی قرابادینها دو لفظ را اشتباه بهم کرده گل گندم و گوز گندم را یکی دانستند و
جوز جندم (به زاء معجمه ) را معرب گل گندم و گوز گندم دانستند. (فرهنگ نظام ) (از
حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).قنطوریون یا گل گندم که جنس های بسیار دارد ریشه های
تمام آنها ضخیم و قوی است بقسمی که در مزارع گندم ممکن است موجب زحمت شود و ریشه
های عموم آنها تلخ وبر ضد تب به کار میبرند. (گیاه شناسی گل گلاب ص 261).
///////////
قنطوریون: چنین آورده‌اند که قنطوریون دو نوع است: یک نوع
از او بزرگتر باشد و این نوع را «لوفای* بزرگ» گویند و چون به تازی از او عبارت کنند
لوفای کبیر گویند و به لغت عرب او را خصی الثعلب گویند و نوعی دیگر باریکتر باشد به
هیأت. دیسقوریدس گوید برگ او به برگ جوز مشابهت دارد و اطراف او شکافته باشد مثل دندانه‌های
اره و به هیأت دراز بود و میوه او به تخم «معصفر» مشابهت دارد و دانه او در میان شکوفه
او بود و شکوفه او به پشم ماند و ساق او تا مقدار سرارش ببالد و او را شاخه‌های بسیار
بود از بیخ او تا سر او و بر سر شاخه‌های او به شبه خشخاش، قبه‌ای باشد و بر سر آن
قبه شکوفه باشد که به شکوفه معصفر ماند. و قنطوریون خرد را بعضی «لوفاء الصغیر» گویند.
در کتب طب او را این ناهم تعریف کرده‌اند و
«قنطوریون بزرگ» را «لوفاء الکبیر» گویند و نبات «قنطوریون خرد» در بیابانها بود. دیسقوریدس
گوید قنطوریون خرد را به لغت رومی «طومقرون» گویند و معنی «طومقرون» به لغت پارسی خرد
باشد و این نوع را «لمنیسون» نیز گویند. (صیدنه ص 567). مؤلف اختیارات بدیعی گوید قنطوریون
کبیر را قنطوریون غلیظ گویند، طوماغا گویند و تفسیر آن قنطوریون کبیر بود و بعضی بوقی
خوانند و قنطوریون صغیر، قنطوریون دقیق گویند و به یونانی طولیطون و معنی آن قنطوریون
دقیق بود و بعضی طومقرون گویند و تفسیر آن قنطوریون صغیر بود.
(اختیارات ص 356).
* لوفا. )اِ) خیری . عَلقم . حَنظل . قثاءالحمار. قنطوریون . داروئی است که آن را
قنطوریون خوانند. خوردن آن زنان را بچه ٔ مرده از شکم برآرد و بعضی گویند نوعی از حی
العالم است . (برهان ). به عبرانی حی العالم است ونزد بعضی قنطوریون صغیر است . (تحفه
ٔ حکیم مؤمن ). صاحب
منهاج گوید: قنطوریون باریک است . صاحب جامع گوید: نوعی از حی العالم است که آن را
آذان القیث گویند. (اختیارات بدیعی ). حی العالم . (تذکره ٔ ضریر انطاکی (.
////////////////
قنطوریون کبیر. قنطوریون غلیظ گویند طوماغا گویند و تفسیر آن قنطوریون
کبیر بود و بعضی بوقی خوانند و ورق وی بورق گردگان سبز ماند و نزدیک بورق کرنب بود
و ساق وی بساق حماض ماند و درازی آن دو گز بود یا سه گز و گل وی کحلی‌رنگ بود و ثمر
وی مانند خسکدانه بود و گل وی مانند پشم بود و بیخ وی ستبر و صلب بود و ثقیل بود به
درازی سه گز و از رطوبت پر بود و بطعم حریف بود با اندک قبضی و بلون خون بود و در وی
اندک حلاوتی باشد و لون عصاره وی مانند خون بود و جالینوس گوید بیخ وی حیض براند و
بچه مرده بیرون آورد و از آن زنده تباه کند و بیرون آورد و نفث دم را نافع بود شربتی
از وی دو مثقال بود و دیسقوریدوس گوید شارب بیخ وی اگر تب داشته باشد به آب بدهند و
اگرنه بشراب و شربتی از وی دو درم بود- موافق جهت پهلو و ربو و سرفه کهن و نفث دم از
سینه و مغص و درد رحم مجموع را سودمند بود و اگر فرزجه از وی زن بخود برگیرد حیض براند
و بچه بیرون آورد و عصاره وی همین کند و مصلح آن آب لسان الحمل بود و طین قبرسی
صاحب مخزن الادویه
می‌نویسد: قنطوریون بفتح قاف و سکون نون و ضم طا و سکون واو و کسر را و ضم با لغت رومی
است و بعضی گویند یونانی واضح آنست که معرب از خنتوریه رومی است و بسریانی اسکیفیلای
و بیونانی اومیطرون و بفارسی اوبزرولوفا و کریون نامند و قنطوریون کبیر را بیونانی
قنطوریون طوماغا یعنی قنطوریون کبیر و بوقی نیز و لوفای کبیر نامند صاحب تحفه قنطوریون
را اسم یونانی می‌داند
ابو ریحان می‌نویسد:
قنطوریون بزرگ را لوفاء الکبیر گویند
لاتینCENTAUREUM OFFICINAL فرانسهGRANDE CENTAUREE انگلیسیGREATER CENTAURAY
قنطوریون صغیر. قنطوریون دقیق گویند و بیونانی طولیطون و معنی آن
قنطوریون دقیق بود و بعضی طومقرون گویند و تفسیر آن قنطوریون صغیر بود و بعضی لمینسون
گویند و ساق وی باریک بود بدرازی یک وجب بود و گل وی سرخی بود که به فرفیری مایل بود
و وریق وی بورق مشکطرامشیع ماند و بیخ وی کوچک بود و هیچ منفعت ندارد و طعم قنطوریون
باریک بغایت تلخ بود و منفعت وی در قضبان و زهر وی بود منفعتی بسیار قولنج که سبب آن
بلغم بود را سودمند بود و بچه مرده بیرون آورد و کزاز را نافع بود و اعصاب دماغ پاک
گرداند تنقیه تمام و مصروع را بغایت مفید بود و مسهل آب زرد بود و خام مسهل بقوت بود
و مره صفرا که با بلغم مخاطی آمیخته بود براند و درد مفاصل و عرق النسا را و درد قولنج
را چون بیاشامند یا بدان حقنه کنند نافع بود و مقدار شربتی از وی دو مثقال بود و در
حقنه پنج درم و عصاره وی سودمند بود جهت درد سر که از حرارت بود و از آفتاب خیزد و
یا از خوردن شراب صرف چون بسرکه بگدازند و بر صدغین و پیشانی ضماد کنند و ریش سر زایل
کند بعد از آنکه سر را بنوره بمالند و موی بسترند و پاک بشویند پس این عصاره که بسرکه
بگداخته طلا کنند و چون به آب و عسل اندکی حل کنند و در موی مالند شپش بکشد و ریشک
و اگر بر روی سنگ که کارد بدان تیز می‌کنند به آب بمالند و بر پیشانی لطوخ کنند آب
رفتن از چشم بازدارد و اگر به شیر دختران حل کنند و طلا کنند بر چشم درد و ورم آن را
نافع بود و مجموع دردهای کهن که در چشم بود زایل کند مثل جرب و سبل و شعیره و سفیدی
و ریش که در طبقه قرنیه بود مجموع را نافع بود و اگر با روغن خیری یا سوسن بگدازند
و نیم‌گرم در گوش چکانند درد و ضربان ساکن کند و اگر از حرارت بود بروغن گل سرخ نافع
بود و جهت ریش که در گوش بود و اگر کرم در گوش تولد کرده باشد به آب ورق شفتالو حل
کنند و در گوش چکانند مجموع امراض که در گوش بود زایل کند مانند طنین و دوی و قرحه
و اگر به آب تریزه حل کنند و در گوش چکانند گرانی آن زایل کند و ورمی که عصب سمع را
بود زایل کند و مجموع ریشها که در بینی احداث شود ار نافع بود و رعاف زایل کند چون
بسرکه حل کنند و قدری زاج سوخته اضافه کنند و در بینی چکانند البته رعاف ببندد و ریش
که در دهان بود و ریم که از آن روانه بود و بوی دهان که گنده شده باشد بشراب کهن قابض
حل کنند و بدان مضمضه کنند و زمانی در دهان نگاه دارند بغایت نافع بود و کسی را که
بوی دهان گنده باشد بی‌سببی به گلاب حل کنند و مضمضه کنند و زمانی را نگاه دارند و
جهت ملازه و ورم لوزتین و شقاق لبها و خناق و دندان متحرک مجموع را نافع بود و چون
با شراب بر سنگ بمالند و بر موضع گزندگی زنبور مالند و نحل نافع بود و عرق النسا و
وجع و ورکین و گزندگی مجموع جانوران زهردار چون یک درم از وی در بیست درم آبی که بادآور
خشک در آن جوشانیده باشند حل کنند و بیاشامند نافع بود و صاحب منهاج گوید افراط قنطوریون
مسهل خون بود و مصلح وی صمغ عربی بود و کثیرا و اسحق گوید مضر بود به سپرز و مسهل وی
عسل بود و گویند بدل آن بوزن آن ورق حنا بود و دو دانگ آن سورنجان و گویند بدل آن بوزن
آن پرسیاوشان و نیم وزن آن ورق حنا بود
ابو ریحان در صیدنه
می‌نویسد: قنطوریون خرد را بلغت رومی طومقرون گویند و معنی طومقرون بلغت پارسی خرد
باشد و این نوع را لمنیسون نیز گویند بدان سبب که لمنی بلغت رومی آب ایستاده را گویند
و منبت این نوع همه در آب ایستاده بود و در ماهیت آن
______________________________
صاحب مخزن الادویه
می‌نویسد: نباتی است که در کنار آبهای ایستاده و در بطایح میردید بقدر یک شبر و زیاده
بر آن شبیه به فودنج جبلی و ساقهای آن از هم جدا و پرشاخ و برگ و برگ آن شبیه ببرگ
سداب و گل آن سرخ مایل به بنفش و ثمر آن مانند گندم و جمیع اجزای آن بسیار تلخ و با
اندک قبضی و بیخ آن کوچک و بی‌منفعت بخلاف بیخ نوع کبیر
لاتینERYTHRACA CENTAURIUM فرانسهPETITE CENTAUREE انگلیسیCOMMUNLON (OR LESSER) CENTAURY
اختیارات بدیعی، ص:
357
////////////
منابع[ویرایش]
·
مشارکت‌کنندگان
ویکی‌پدیا، «Centaurea»، ویکی‌پدیای
انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی
در ۱۱ اوت ۲۰۱۴).
//////////
القنطريون أو المرار جنس نباتي ينتمي إلى الفصيلة النجمية. يضم هذا الجنس ما بين 634 نوعًا مقبولا و686 نوعًا لم يحسم أمرها بعد. [2] هي نباتات شوكية
موطن معظمها حوض البحر الأبيض المتوسط وكثير منها في بلاد الشام.
محتويات
4.
القنطريون الأورفيلي (باللاتينية: Centaurea urvillei) في الأقاليم السورية الشمالية وتركيا واليونان
القنطريون الشاحب نويع الكلسي (باللاتينية: Centaurea pallescens subsp.
calcitrapella) في بلاد الشام وسيناء
45.
القنطريون القزم (باللاتينية: Centaurea pumilio) في بلاد الشام ومصر والمغرب العربي واليونان وإيطاليا
52.
القنطريون المبارك (باللاتينية: Centaurea benedicta) في بلاد الشام وسيناء والمغرب العربي وكثير من مناطق أوروبا
64.
القنطريون المنتشر (باللاتينية: Centaurea diffusa) في بلاد الشام والقوقاز وجنوب أوروبا وانتشر كنوع مجتاح في أماكن أخرى
من أنواعه الأخرى[عدل]
أنواع وضعت ضمن أجناس أخرى[عدل]
مصادر[عدل]
/////////////
به عبری:
דרדר (שם מדעי Centaurea) הוא סוג של צמחים עשבוניים, לרוב קוצניים, במשפחת המורכבים המונה בין 350 ל-600 מינים. תפוצת הסוג מוגבלת לחצי הכדור הצפוני; מספר המינים באזור המזרח התיכון גבוה במיוחד, ובארץ ישראל גדלים כ-25 מינים.
/////////
به آذری گویچیچک:
/////////////
Centaurea
From Wikipedia, the free encyclopedia
For
the race horse, see Australasian Oaks or Storm Queen Stakes.
"Basket
flower" and spelling variants redirect here. In Australia, this usually
means the unrelated plant Adenanthos obovatus.
|
Centaurea
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Subfamily:
|
|
|
Tribe:
|
|
|
Subtribe:
|
|
|
Genus:
|
|
Centaurea (/ˌsɛntɔːˈriːə/)[1] is a genus of
between 350 and 600 species of herbaceous thistle-like flowering plants in the family Asteraceae. Members of the genus are found
only north of the equator, mostly in theEastern Hemisphere;
the Middle East and surrounding regions are
particularly species-rich. Common names for this genus are centaury, centory, starthistles, knapweeds, centaureas and
the more ambiguous "bluets"; a vernacular name used for these
plants in parts of England is "loggerheads" (Common Knapweed). The Plectocephalus group
– possibly a distinct genus – is known as basketflowers."Cornflowers" is
used for a few species, but that term more often specifically means C. cyanus (sometimes also called
"Basket Flower"). The common name "centaury" is
sometimes used, although this also refers to the unrelated plant genus Centaurium.[2]
Contents
Knapweeds
are robust weedy plants. Their leaves, spiny in some
species, are usually deeply divided into elongated lobes at least in the
plants' lower part, becoming entire towards the top. The "flowers"
(actuallypseudanthium inflorescences) are diverse in colour, ranging
from intense blues, reds and yellows to any mixture of these and lighter shades
towards white. Often, the disk flowers are much darker or lighter
than theray flowers, which also differ in morphology and
are sterile.
Each pseudanthium sits atop a cup- or basket-like cluster of scaly bracts,
hence the name "basketflowers". Many species, in particular those
inhabiting more aridregions, have a long and strong taproot.
Common Knapweed (C. nigra), perhaps the single most
abundantCentaurea species of England
An example of divided
leaves of aCentaurea (C. bella)
Centaurea
tchihatcheffii (locally known as Yanardöner),
a highly distinctive and rare knapweed endemicto Turkey
Certain
knapweeds have a tendency to dominate large stretches of landscape together
with a few other plants, typically one or twograsses and
as many other large herbs. The Common Knapweed (C. nigra) for example is plentiful in
the mesotrophic
grasslands of England and nearby regions. It is most
prominently found in pastures or meadows dominated by Cock's-foot (Dactylis glomerata)
as well as either of Crested Dog's-tail (Cynosurus
cristatus) and False Oat-grass(Arrhenatherum
elatius). It is also often found in mesotrophic grassland on rendzinas and similar calcareous soils in association
with Glaucous Sedge (Carex
flacca), Sheep's Fescue (Festuca
ovina), and either Tor-grass (Brachypodium
pinnatum) and Rough
Hawkbit (Leontodon
hispidus), or Upright Brome (Bromus erectus). In these grasslands,Greater Knapweed (C. scabiosa) is
found much more rarely by comparison, often in association with Red Festuce (F. rubra) in addition
to Cock's-foot, False Oat-grass.
Due
to their habit of dominating ecosystems under good conditions, manyCentaurea species
can become invasive weeds in
regions where they are not native. In parts of North America, Diffuse Knapweed (C. diffusa), Spotted Knapweed (C. maculosa)
and Yellow Starthistle (C.
solstitialis) cause severe problems in agriculture due to their uncontrolled
spread. The seeds are typically transported by human
traffic, in particular the tires of all-terrain vehicles.
The two knapweeds are harmful mainly because they are stronglyallelopathic, producing powerful toxins in
their roots that stunt the growth of plants
around them not adapted to this.[3] Yellow Starthistle,
meanwhile, is inedible to most livestock due to its spines and
apparently outright poisonousto horses and
other equines. However, efficient methods of biological controlby
insect pests of
these weeds have been developed; the knapweeds can also exploited to their
detriment bytargeted grazing. Controlled burning may
also be used, though the timing is important to avoid the plants having seeded
already, and neither allowing sufficient time for them to regrow from the
rootstock.[4]
Yet
other species of Centaurea – mostly ones that occur
between Italy and the Caucasus – are endemics of a single island or valley,
and some of these are endangered. The Akamas Centaurea (Centaurea akamantis)
of Cyprus is almost extinct, while the western Caucasus
endemics C.
leptophylla and C. straminicephala are at least very rare
and C.
hedgei and C.
pecho from the same region are certainly not abundant
either. The last four species would be adversely affected by the proposedYusufeli Dam, which might actually destroy
enough habitat to push the two rarer ones over
the brink of extinction.
Mating pair of Knapweed Fritillaries(Melitaea
phoebe), male at the left.
These butterflies can spend their entire lives living off a patch of Brown Knapweed (C. jacea).
These butterflies can spend their entire lives living off a patch of Brown Knapweed (C. jacea).
Centaurea are copious nectar producers, especially on
high-lime soils. The high nectar yield of the genus
makes it very attractive to insects such as butterflies – including the endangered Karner Blue (Lycaeides melissa
samuelis) which visits introduced Spotted Knapweed – and day-flying moths –
typically Zygaenidae, such
as Zygaena loti or
the Six-spot Burnet (Z.
filipendulae). The larvae of some
other Lepidoptera species
use Centaurea species as food plants; see List
of Lepidoptera that feed on Centaurea. Several of these are used in
biological control of invasive knapweeds and starthistles.
Larvae of
several true weevils (Curculionidae)
of the subfamily Lixinae also feed on Centaurea.
Some genera – such as Larinus whose larval food is
flowerheads – have many species especially adapted to particular knapweeds or
starthistle and are used in biological control too. These include the Yellow
Starthistle Flower Weevil (L. curtus) for Yellow
Starthistle, Lesser
Knapweed Flower Weevil (L. minutus) for Diffuse Knapweed
and Blunt Knapweed
Flower Weevil (L. obtusus) for Spotted Knapweed. Broad-nosed
Seedhead Weevil (Bangasternus fausti) larvae eat
Diffuse, Spotted and Squarrose Knapweed (C.
virgata ssp. squarrosa), while those of the Yellow
Starthistle Bud Weevil (B. orientalis) do not seem to
live on anything other than Yellow Starthistle and occasionally Purple Starthistle (C.
calcitrapa). But perhaps most efficient in destroying developing Yellow
Starthistle seedheads is the larva of the Yellow
Starthistle Hairy Weevil (Eustenopus villosus). Knapweed Root Weevil (Cyphocleonus
achates) larvae bore into the roots of Spotted and to a lesser extentely
Diffuse Knapweed, sometimes killing off the entire plant.
Also
used in biological control are Tephritidae (peacock flies) whose larvae
feed on Centaurea. Knapweed Peacock Fly (Chaetorellia
acrolophi) larvae eat Spotted Knapweed and some other species. The Yellow
Starthistle Peacock Fly (C. australis) has an
initial generation each
year which often usesCornflower (C.
cyanus) as larval food; later generations switch to Yellow Starthistle. The
flies are generally considered less efficient in destroying the growing
seedheads than the weevils, but may be superior under certain conditions;
employing flies and weevils in combination is expensive and does not noticeably
increase their effect.
Though
the overall effect of the entire genus on humans is probably detrimental, this
is merely due to the considerable damage done by a handful of species when
these are allowed to spread uncontrolled. On a per-species basis, most
centaureas are inoffensive and at least pleasant-looking plants. As noted
above, many species of Centaurea are popular food for insects that may otherwise attack crops;
particular in small-scale farming it is often advisable to allow non-invasive
species (like Cornflower, C.
cyanus, in Europe) to grow around
fields. In such a beetle bank, they
will draw pests away from crops, and at the same time by their robust structure
provide shelter for invertebrate and
small vertebrate predators that will keep overall pest
populations low.[5]
Yellow Starthistle (C.
solstitialis), aninvasive weed that
yields a fine honey
The
abundant nectar produced by Centaurea flowers
attracts many pollinators. This is
another reason for the success of the highly invasive species, but as it holds true for the
entire genus it is not decisive. Yet it can be exploited to the farmer's
advantage in combination with biological control of
these weeds: In particular the Yellow Starthistle (C.
solstitialis) as well as Spotted Knapweed (C. maculosa) are
major honey plants for beekeepers.Monofloral honey from these plants is
light and slightly tangy, and one of the finest honeys produced in the USA –
due to its better availability, it is even fraudulently relabeled and sold as
the scarce and expensive Sourwood honey of
the Appalachian Mountains.
Placing beehives near stands of Centaurea will
cause increased pollination. As most seedheads fail however when biocontrol
pests have established themselves, the plants will bloom ever more abundantly
in an attempt to replace the destroyed seedheads, to the point where they
exhaust their resources in providing food for the pests (seeds), bees (pollen) and humans (honey). Output of allelopathic compounds is also liable to
be reduced under such conditions – the plant has to compromise between
allocating energy to reproduction and defense. This renders the weeds more
likely to be suppressed by native vegetation or crops in the following years,
especially if properly timed controlled burning[4] and/or targeted grazing by suitable livestock are also employed. While Yellow
Starthistle and perhaps other species are toxic to equines, some other livestock may eat the
non-spiny knapweeds with relish. In Europe, Common Knapweed (C. nigra)
and Globe
Knapweed (C. macrocephala)
are locally important pollen sources for honeybees in mid-late summer.
8-Hydroxyquinoline has
been identified as a main allelopathic compound produced by Diffuse Knapweed (C. diffusa);
native North American plants
are typically sensitive to it, while those of Eastern Europe and Asia Minor usually have coevolved with the knapweed and are
little harmed if at all, aided by native microorganisms that break down or even
feed on the abundantly secreted compound.[3] Thus,
8-hydroxyquinoline is potentially useful to control American plants that have
become invasive weeds in the Diffuse Knapweed's native range.
Arctiin from C.
imperialis kills cancercells in culture
Arctiin,
found in C. imperialis, has shown anticancer activity in laboratory
studies. The roots of the long-lost C.
foliosa, an endemic of Hatay Province (Turkey), are used in folk
medicine, and other species are presumably too. A South Italian variety[verification needed] of the Purple Starthistle (C.
calcitrapa) is traditionally consumed by ethnic Albanians (Arbëreshë people)
in the Vulture area (southern Italy);
e.g. in the Arbëreshë communities in Lucania the young whorls of C.
calcitrapa are boiled and fried in mixtures with other weedy
non-cultivated greens. According to research by the Michael Heinrich group at
the Centre for Pharmacognosy and Phytotherapy (School
of Pharmacy, University of London) "the antioxidant activity [...] of the
young whorls of Centaurea
calcitrapa, both in the DPPH and in the lipid peroxidation inhibition
assays, [is] very interesting and [the] species should be investigated
phytochemically and biochemically focusing on these properties". Extracts
from C. calcitrapa were furthermore found to have
significant xanthine oxidase (XO)-inhibiting
activity.[6]
Spotted
Knapweed as well as other species are rich in cnicin, a bitter compound found mainly in the
leaves and often used to flavor the digestif amaro. In western Crete, Greece a local variety[verification needed] of C.
calcitrapa called gourounaki (γουρουνάκι "little
pig") also has its leaves eaten boiled by the locals. In the same island
an endemic local species, C.
idaea called katsoula (κατσούλα), tsita (τσίτα)
or aspragatha (ασπραγκάθα), has its leaves eaten boiled by the
locals too.[7]
Cornflower blue
Some
species are cultivated as ornamental plants in gardens. As regards other aspects of popular culture, Cornflower (C. cyanus) is
the floral emblem of Östergötland province (Sweden) – where is it called blåklint,
literally "blue mountain" – and ofPäijänne Tavastia region
in Finland, where it is known as ruiskaunokki ("rye-beaks")
or ruiskukka ("rye-flower"). It is also the national
flower of Estonia – its local name rukkilill meaning
"rye-lily" –, Belarus where it is called vałoška (Belarusian: валошка), and one of those of
Germany where it is called Kornblume ("cornflower").
The origin of the name "caltrop" for the
ancient low-tech area denial weapon
is probably in some way connected with C. calcitrapa and its
spiny seeds. This plant is attested to by the colloquial name
"caltrop" at a time when the weapons were still called by their Roman name tribulus.[8] Lastly, the colorcornflower blue is named after C.
cyanus.
As
namesake member of the subtribe Centaureinae of tribe Cynareae, the knapweeds are probably most
closely related to genera such as Carthamus (distaff thistles), Cnicus (Blessed Thistle), Crupina (crupinas) or Notobasis(Syrian Thistle), and somewhat
less closely to most other thistles. The monotypic Cnicus seems in
fact to properly belong in Centaurea.[9]
Research
in the late 20th century shows that Centaurea as traditionally
defined is polyphyletic. A
number of 19th- and 20th-century efforts to reorganize the genus were not
successful, and it is not yet clear what the consequences of the recent
research will be for classification of this genus and other related genera.
The type species C.
centaurium stands somewhat apart from the main lineage of
knapweeds and thus the taxonomic consequences
of a rearrangement might be severe, with hundreds of species needing to be
moved to new genera. It has thus been proposed to change the type species to
one of the main lineage to avoid this problem. What seems certain however is
that the basketflowers – presently treated as a section Plectocephalus – will
be reinstated as a distinct genus in the near future. The rock-centauries(Cheirolophus),
formerly usually included in Centaurea, are now already treated as
separate genus.[2]
·
Calcitrapoides Vaill.
·
Cnicus L., nom.
cons.
·
Crocodilium Vaill.
·
Jacea Mill.
·
Melanoloma Cass.
·
Tomanthea DC.
·
Amberboa sect. Phaeopappus DC.
Spcies
presently placed in Centaurea include:
|
·
Centaurea aplolepa ssp.carueliana
·
Centaurea cyanus – Cornflower, Bachelor's Button, Boutonniere
Flower, Hurtsickle, "bluebottle", "basketflower"
|
·
Centaurea
×moncktoniiC.E.Britton – Meadow
Knapweed,Protean
Knapweed (= C. ×pratensis Thuill non Salisb.)
|
·
Centaurea
solstitialis – Yellow Starthistle,
Golden Starthistle, Yellow Cockspur, St. Barnaby's Thistle, Barnaby Thistle
·
Centaurea stoebe ssp.micranthos (Gugler) Hayek
|
Plant
species placed in Centaurea in former times include:
2.
^ Jump up to:a b Keil
(2006), Keil & Ochsmann (2006)
3.
^ Jump up to:a b Hierro
& Callaway (2003), Vivanco et al. (2004)
4.
^ Jump up to:a b Emery
& Gross (2005)
8.
Jump up^ In reference to their resemblance to
the spiny seeds of the Puncture Vine, later named Tribulus
terrestris.
10.Jump up^ Centaurea en The
Euro+Medit Plantbase, Botanic Garden and Botanical Museum Berlin Dahlem, 2006 -
Display software last updated: January 2011 [1]
11.Jump up^ AMEA
Botanika İnstitutunun əməkdaşları Azərbaycan florasında yeni növ aşkarlayıblar. science.gov.az
·
Emery,
S.M. & Gross, K.L. (2005): Effects of timing of prescribed fire on the
demography of an invasive plant, spotted knapweed Centaurea maculosa. J. Appl. Ecol. 42(1):
60-69. doi:10.1111/j.1365-2664.2004.00990.x (HTML abstract)
·
Hierro.
J.L. & Callaway, R.M. (2003): Allelopathy and exotic plant
invasion. Plant and Soil 256(1):
29–39. doi:10.1023/A:1026208327014 PDF fulltext
·
Keil,
David J. (2006):
21. Plectocephalus. In: Flora
of North America North of Mexico Vol. 19 (Magnoliophyta:
Asteridae, part 6: Asteraceae, part 1). Oxford University Press. ISBN 0-19-530563-9 HTML fulltext
·
Keil,
David J. & Ochsmann, J. (2006): 24. Centaurea.
In: Flora
of North America North of Mexico Vol. 19 (Magnoliophyta:
Asteridae, part 6: Asteraceae, part 1). Oxford University Press. ISBN 0-19-530563-9 HTML fulltext
·
Panero,
J.L. & Funk, V.A. (2002): Toward a phylogenetic subfamilial
classification for the Compositae (Asteraceae). Proc. Biol. Soc. Wash. 115(4):
909–922. PDF fulltext
·
Pieroni,
A.; Janiak, V.; Dürr, C.M.; Lüdeke, S.; Trachsel E. & Heinrich, M. (2002): In
vitro Antioxidant Activity of Non-cultivated Vegetables of Ethnic
Albanians in Southern Italy. Phytother. Res. 16(5):
467–473. doi:10.1002/ptr.1243 PDF fulltext
·
Stavridakis,
Kleonikos G. (Κ.
Γ. Σταυριδάκης) (2006): Wild edible plants of Crete - Η Άγρια
βρώσιμη χλωρίδα της Κρήτης [English and Greek]. Rethymnon Crete. ISBN 960-631-179-1
·
Vivanco,
J.M.; Bais, H.P.; Stermitz, F.R.; Thelen, G.C. & Callaway, R.M. (2004):
Biogeographical variation in community response to root allelochemistry: Novel
weapons and exotic invasion. Ecol. Lett. 7(4):
285–292. doi:10.1111/j.1461-0248.2004.00576.x PDF fulltext Supplementary material
·
Wäckers,
Felix; van Rijn, Paul & Bruin, Jan (2005): Plant-Provided Food
for Carnivorous Insects - a protective mutualism and its applications.
Cambridge University Press, UK. ISBN 978-0-521-81941-1 Preview at Google Books
|
|
This article includes a list of
references, but its sources remain unclear because
it has insufficient inline citations. Please
help to improve this article by introducing more
precise citations. (January
2009)
|
|
|
Wikimedia Commons has media
related to Centaurea.
|
·
Mabberley, D.J.
1987. The Plant Book. A portable dictionary of the higher plants.
Cambridge University Press, Cambridge. 706 p. ISBN 0-521-34060-8
·
Robbins, W.W., M. K.
Bellue, and W. S. Ball. 1970. Weeds of California. State of
California, Dept. of Agriculture. 547 p.
//////////////
قنطوریون صغیر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
|
Centaurium erythraea
|
|
|
فرمانرو:
|
|
|
(طبقه‌بندی‌نشده):
|
|
|
(طبقه‌بندی‌نشده):
|
|
|
(طبقه‌بندی‌نشده):
|
|
|
راسته:
|
|
|
تیره:
|
|
|
سرده:
|
|
|
گونه:
|
C. erythraea
|
|
Centaurium erythraea
Rafn |
|
|
Erythraea centaurium
Centaurium minus Centaurium umbellatum |
|
پیوند به بیرون[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
/////////////
به آذری:
///////////////
Centaurium erythraea
From Wikipedia, the
free encyclopedia
|
Centaurium erythraea
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Genus:
|
|
|
Species:
|
C. erythraea
|
|
Centaurium erythraea
Rafn |
|
|
Erythraea
centaurium
Centaurium minus Centaurium umbellatum |
|
Centaurium erythraea is a species of
flowering plant in the gentian family known by the common names common
centaury and European centaury.
Contents
[show]
Description[edit]
This is an erect biennial herb which reaches half a
meter in height. It grows from a small basal rosette and bolts a leafy, erect
stem which may branch. The triangular leaves are arranged oppositely on the
stem and the erectinflorescences emerge from the stem and grow
parallel to it, sometimes tangling with the foliage. Each inflorescence may
contain many flowers. The petite flower is pinkish-lavender and about a
centimeter across, flat-faced with yellowanthers. The fruit
is a cylindrical capsule.
It flowers from June until September.
Distribution[edit]
This centaury is a widespread plant of Europe
(including Scotland, Sweden and Mediterranean countries,[1])
and parts of western Asia and northern Africa. It has also naturalised in parts
of North America,[1] and
throughout eastern Australia, where it is an introduced species.
Taxonomy[edit]
It is also commonly known as “feverfoullie”,
“gentian” or “centaury”.[1]
Uses[edit]
The European centaury is used as a medical herb in many
parts of Europe.The herb, mainly prepared as tea, is thought to
possess medical properties beneficial for patients with gastric and liver diseases.[medical citation
needed]Brought to Europe from Peru in c. 1639
by Jesuit priest Bernabé Cobo, it was used in the treatment of malaria
long before the widespread use of quinine.[medical citation
needed]. Spanish missionaries in South America also brought backCinchona calisaya as
a remedy for various related sicknesses, including malaria.
Chemical constituents[edit]
Antioxidant ingredients of the centaury are
mainly phenolic acids[2] Including ferulic and sinapic
acids. The plant also contains amounts of sterols asbrassicasterol and stigmasterol.[3] It
also contains two secoiridoid glycosides, swertiamarin and sweroside.[1]
External links[edit]
References[edit]
1. ^ Jump
up to:a b c d Kumarasamy,
Y.; Nahar, L.; Cox, P. J.; Jaspars, M.; Sarker, S. D. (2003). "Bioactivity
of secoiridoid glycosides from Centaurium erythraea". Phytomedicine(urbanfischer.de) 10:
344–347. Retrieved 7 November 2014.
2. Jump
up^ Valentão, P.; Fernandes, E.; Carvalho, F.; Andrade, P. B.; Seabra,
R. M.; Bastos, M. L. (July 2001). "Antioxidant Activity ofInfusion
Evidenced by Its Superoxide Radical Scavenging and Xanthine Oxidase Inhibitory
Activity". Journal of Agricultural and Food Chemistry 49 (7):
3476–3479. doi:10.1021/jf001145s.
3. Jump
up^ http://www.mendeley.com/research/chemical-composition-and-biological-properties-of-erythraea-centaurium-rafn/
|
This Gentianales-related
article is a stub. You can help Wikipedia by expanding
it.
|
|
This Medicinal
plants-related article is a stub.
You can help Wikipedia by expanding
it.
|
.jpg){kind=link}
