۱۳۹۴ اسفند ۲۸, جمعه

صبر، چو صبر تلخ باشد پند لیکن بصبرت پند چون صبرت شود قند

- صبر[ ص َ ب ِ / ص َ ] (ع اِ) سولع. مقر. ایلوا. بفتح اول و کسر ثانی است . و سکون ثانی جائز نیست مگر بضرورت شعری .و آن عصاره ٔ تلخ است از درختی که به هندی ایلوا گویند. اما از قاموس معلوم می شود که شعرای عرب بسکون دوم جایز داشته اند بنابر ضرورت در این صورت تصرف فارسیان نباشد که به سکون دوم میخوانند و لهذا در مدار نوشته که صبر بالفتح معروف است و نوعی از دوا و بعضی گویند که بمعنی دوای تلخ بکسر اول و سکون ثانی نیز جایز است چه هر اسمی که بفتح اول و کسر ثانی باشد در آن کسر و فتح اول و سکون ثانی نیز جایز است چنانکه درکَتِف و کِتف و کَتف و در فَخِذ و فِخذ و فَخذ... (غیاث اللغات ). و در اختیارات بدیعی است که آن سه نوع است : اسقوطری و عربی و سمجانی و بهترین آن سقوطری بود... و نیکوترین صبر سقوطری آن بود که لون آن مانندلون جگر بود و بوی وی مانند مرّ بود و براق بود نزدیک صمغ عربی و چون در دست بمالند زود خرد شود و بلون مانند زعفران بود و از وی بوی روغن گوسفند آید و قطعاً سنگ ریزه در وی نبود و نوع عربی را عدنی و یمنی خوانند و وی میانه بود و سمجانی بد بود و آن را صبر بردگی خوانند... و در تحفه ٔ حکیم مؤمن آرد: عصاره ٔ نباتی است ، برگ آن شبیه ببرگ کلم و بسیار ضخیم و شبیه ببرگ رقع یمانی که در مازندران انجیر بغداد می نامندوبیخ آن بقدر شلغم و از یک بیخ زیاده بر ده عدد میروید و مملو از رطوبت در غایت تلخی و چون مدتی بگذرد از وسط برگها ساقی میروید قریب بذرعی و پر از رطوبت عسلی با اندک حلاوت و کریه الرائحه و ثمرش مثل غوره ٔ خرما و در آخر سرخ می شود و آنچه از جزیره ٔ سقوطر بلاد یمن آرند زرد مایل بسرخی و زودشکن و براق و خوشبو و بهترین اقسام است و قسم عربی مایل بزردی و درخشندگی او کمتر است و قسم سمجانی که صبر فارسی نیز گویند بدبوئی و سیاهی او غالب و بی درخشندگی و زبونترین اقسام است . و محمدبن احمد گوید: نوعی دیگر مسمی بخضری میباشد که بعد از سقوطری بهتر از عربی و فارسی است و هرچه از هفت سال بلکه از چهار سال بگذرد و آنچه بدبو و سیاه و بی درخشندگی باشد استعمال او جایز نیست و باید در سائیدن صبر مبالغه نمایند و در هوای بسیار سرد و بسیار گرم و در مزاج جوانان و محرورین و ضعیف الاحشاء خصوصاً با صاحبان ضعف جگر و امعاء و سده ٔ ماساریقا و بواسیر و علل مقعد استعمال نباید کرد و صبر در دوم گرم و در سوم خشک و مسهل قوی موادی که مهیا و جمع بوده باشد و ضعیف الاثر است در آنچه مهیای دفع نشده باشد و مخرج سودا و بلغم غلیظ مائی و صفرای مائی و مفتح سوای سده ٔ جگر و محلل ریاح احشاء و مجفف بی لذع خصوصاً شسته ٔ او و با مصطکی منقی دماغ است و جهت مفاصل مفید و یا غاریقون جهت ربو و تنقیه ٔ سینه و با گل سرخ و مصطکی جهت امراض معده و با آب سرد جهت نفث الدم سینه و با ادویه ٔ مناسبه جهت یرقان و جمیع امراض سوداوی و اخراج اقسام کرم و امراض سپرز و گرده و رفع تشنگی که از صفرای مخلوط بلغم باشد مفید و بالخاصیه مضر جگر و مقعد و اکثار او مورث اسهال دموی و کهنه ٔ او و انواع زبون او گاه باشد که تا سه روز در معده بماند و باعث کرب گردد و مصلح او مقل ازرق و مصطکی و پوست هلیله ٔ زرد و کتیرا و زعفران و افسنتین و شربتش یک مثقال و بدلش در اورام و جراحات دوچندان آن حضض و در اسهال نیم وزن او تربد و قدری سقمونیا است و طلای او حافظ جثه میت از فساد و جهت ضربه و سقطه و اورام و رفع آثار و نزلات و صداع و نمله و جمره و آکله و قروح خبیثه و با آب گشنیز و جهت باد سرخ و شری و با مغز تخم کدو جهت جراحت بینی و با مورد و شراب جهت سیاه کردن و درازی موی نافع و رفع قمل و رویانیدن موی که از کچلی ریخته باشد مجرب و غسول او با سرکه جهت سعفه و خزاز و داءالثعلب و اکتحال او مقوی نور بصر و جهت سلاق و جرب و حکه و مطبوخ او با آب گندنا و سلج الحیه جهت سقوط دانه ٔ بواسیر و امراض مقعد بی عدیل و ذرور او مجفف زخمها و التیام دهنده ٔ او و جهت قروح قضیب و فرج و اعضای عصبانی بغایت نافع و با استخوان پوسیده بالسویه راعف نواصیر و آکله مجربست . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و در تذکره ٔ ضریر انطاکی آرد که : نیکوتر آن صبری بود که اعتصار آن در سرطان بود و پس از گستردن در آفتاب در پوست کنند و قوت آن چهار سال بماند... و با مرسین و سداب موی دراز و سیاه کند و از ریزش بازدارد و شپش بکشد و موی برویاند پس از کلی - انتهی . در گیاه شناسی گل گلاب آمده است که : صبر از دسته ٔ سوسن ها است و در نقاط گرم روئیده (میشود) برگهای بسیار ضخیم دارد و برگهای آن دارای صمغی بنام صبر زرد است که مسهلی بسیار قوی و تلخ است . (گیاه شناسی گل گلاب ص 281) : و چون روزی چند برآمد مردمانی از شام سوی بیت المقدس آمدند که عیسی را ببینند و با خویشتن هدیه آوردند عیسی را که بمادرش دهند پاره ای زر و پاره ای مر و پاره ای کندر و مر داروئی است تلخ همچون صبر که بشکستگی بمالند...
تا صبر را نباشد شیرینی شکر
تا بید را نباشد بویی چو داربوی .

رودکی .

چو صبر تلخ باشد پند لیکن
بصبرت پند چون صبرت شود قند.

ناصرخسرو.

صبر.  (صَ) [ ع . ] (اِ.) گیاهیست با برگ های دراز و ضخیم و تیغ دار با گل های زرد رنگ . در جاهای گرم می روید و طعم تلخ دارد.
[sabr] گیاهی از خانوادۀ سوسن‌ها با برگ‌های بلند، شیرابه‌ای زرد و تلخ که مصرف دارویی دارد.
////////////
صبر

سه نوع است اسقوطری و عربی و سمیخانی و همچنان بهترین سقوطری بود و سقوطری جزیره بود نزدیک ساحل یمن و آن جزیره چهل فرسنگ بود و اهل آن جزیره بی‌دینان و ساحران‌اند محکم و اصل ایشان از یونان بود اسکندر از یونان بدین جزیره فرستاده جهت ساختن صبر و زنان ایشان مجموع ساحر باشند تا بحدی که اگر عداوتی داشته باشند بکسی اگر آن‌کس حاضر بود و الا شکل وی در ضمیر آورند و قدحی پرآب پیش خود بنهند و آغاز سحر کنند تا آن زمان که نقطه خون در میان قدح پیدا شود بعد از آن قدح پرجگر و دل و شش گردد و آن شخص در حال بمیرد و چون شکمش بشکافند آلات که گفته شد در شکم وی نیابند و نیکوترین صبر اسقوطری آن بود که رنگ وی مانند جگر بود و بوی وی مانند مر بود نزدیک به صمغ عربی و چون در دست بمالند زود خرد شود و بلون چون زعفران بود و از وی بوی روغن گوسفند آید و قطعا سنگ‌ریزه در آن نبود و نوع عربی را عدنی خوانند و یمنی گویند و وی میانه بود و سمیخانی بد بود و آن را صبر بردکی خوانند و طبیعت صبر گرم و خشک بود در دوم و گویند گرمی وی در اول بود و گویند در سیوم و جالینوس گوید خشکی وی در سیوم بود و گرمی وی در اول جهت معده از همه دوا سودمندتر بود و ریشهای مشکل را نیک گرداند خاصه در ذکر و دبر چون به آب بگدازانند و مسخن معده بود و دماغ و بادها بشکند و مسهل صفرا و بلغم بود از سر و مفاصل و سده جگر بگشاید با وجود آنکه مضر بود بجگر این عمل بکند و ریش جرب چشم و درد و سوزش آن پاک و زایل کند و تری آن خشک گرداند و سودمند بود جهت نزول آب و مجموع بدن را از فضول جمع شده پاک گرداند و عروق و اعصاب را از اوساخ و عکر پاک گرداند و ذهن صافی گرداند و جیش ابن الحس گوید در سرمای سرد و گرمای گرم نشاید که استعمال کنند پس در زمان اعتدال هوا استعمال باید کرد زیرا که در سرمای سرد مضر بود به مقعد و باشد که اسهال دموی آورد از بهر آنکه مرخی معده و عروق پیرامون مقعد بود پس افواه آن بگشاید و خون روان گردد و صبر عربی کرب و مغص آورد و قوت وی در طبقات معده یک‌دو روزه باقی ماند و ضرر رساند و سقوطری چنان بود چون بیاشامند بخاری لطیف از وی متصاعد گردد بدماغ و بلغم فضول که در وی بگدازاند و بیرون آورد روشنائی چشم زیادت کند و از این جهت است که صبر در ایارجات و معاجین می‌کنند و صبر چون نشسته بود اسهال وی زیاده بود از شسته و شسته وی از طبیعت دوایی بیرون رود در صفت شستن وی صاحب جامع آورده که بگیرند صبر سقوطری یک رطل به منحل ببرند بعد از آن افسنتین ربع رطل و از ادویهای حاره مصطلی و حب بلسان و دارچینی و سلیخه و عود بلسان و سنبل و اسارون از هریک سه درم و این داروها در دو رطل آب شیرین بپزند تا نیمه بازآید فروگیرند و در دست بمالند و صافی گردانند و صبر کوفته و بیخته در هاون کنند و آن آب بر وی ریزند و بشویند و در ظرفی کنند تا آن آب از صبر صافی شود دیگربار در هاون کنند و دوباره بشویند تا آن زمان که هیچ باقی نماند آن مانند خاک گردد و بعد از آن آب از وی بریزند صبر باقی ماند پس سه درم زعفران با وی بیامیزند و در وقت حاجت استعمال کنند شربتی از وی یک درم تا دو درم بود و چون صبر کهن گردد سیاه گردد شسته وی زودتر از ناشسته ضعیف گردد و گویند مسهل سودا نیز بود آنچه غیر مغسول بود صاحب منهاج گوید شربتی از وی مفرد ما بین نیم درم تا دو درم بود و به آب گرم مسهل بلغم صفرا بود و اگر با ادویه بود شربتی از وی دو دنک تا نیم درم بود و مضر بود به معا و تعدیل آن به کثیرا کنند و مضر بود بجگر و مصلح آن مصطلی و ورق گل سرخ و مقل بود و منصوری گوید شربتی از وی یک مثقال تا دو مثقال بود و نوع سمیخانی سیاه بد بود و صبر تنها استعمال کردن بغایت مضر بود به مقعد از بهر آنکه او خشک بود در سیوم و مقعد عصبانی بود و مزاج وی سرد و خشک بود و چون بر آن بگذرد بشکافد و خشکی مضر بود به عصب و شریف گوید چون به آب کنند تا سحق کنند و طلا کنند چند نوبت بر بواسیر بیرون آمده بغایت نیکو بود و گویند بهترین معالجات این علت بود و باید که چون بیندازند روغن گل که در ظرفی اسربی یا قلعی حل کرده باشند بمالند از پی آن و اگر در آب لسان الحمل حل کرده و بر حمره نهند و شری طلا کنند نافع بود و بدل آن بوزن آن حضض بود و در نفخ معده بوزن آن افسنتین و گویند بوزن آن حضض و افسنتین و ابن مؤلف گوید علی بن عیسی گوید که صبر سقوطری شاید خوردن و طلا کردن نشاید از برای طلا صبر عربی نیکو بود و آن خوردن را نشاید
______________________________
صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: صبر بکسر صاد و سکون با و بفتح اول و کسر دوم نیز آمده و آن را صبارا نیز نامند لغت عربیست و بسریانی علوی و بیونانی فیقراوالیا و برومی نیز الیا و بهندی ایلیا و الوا و ایلوا و یول سیاه و در بنگاله مصیر نیز نامند و درخت آن را اهل شام و نواحی آن صبارا و بهندی کهیکوار نامند و آن عصاره بعضی گفته‌ اند صمغ درختی است ببلندی یک قامت و از بیخ آن برگهای بلند ده عدد و زیاده می‌روید ...
لاتین ‌ALOES SOCOTRINA فرانسه ‌ALOES SOCOTON انگلیسی‌ALOES
اختیارات بدیعی، ص: 266
///////////////
64‌. گیاه صبر زرد* (Aloe vulgaris و گونه‌های دیگر) شباهتی جالب با مرّ مكّی دارد، چرا كه این گیاه افریقایی نیز به پو‌ـ‌ سه نسبت داده شده و پس از آن در مجمع‌الجزایر جانشینی برایش پیدا شد.  این بار هم لی سون از دوره تانگ است كه برای نخستین بار محصول این درخت را به نام lu-wei    آورده می‌گوید در سرزمین پو‌ـ ‌سه می‌روید، ظاهری چون آب‌نبات سیاه‌رنگ دارد و شیره درختی است. 2 سوسون از دودمان سونگ می‌گوید:’’اینک  تنها  به كانتون صادر می‌شود. این درخت در زمینهای  بایر كوهستانی می‌روید، شیره اش بصورت قطعات اشك جاری شده زان پس می بندد.  آنرا در همه فصل ها و ماههای  سال گرد‌آوری می‌كنند."  لی‌شی‌ـ ‌چن بی گمان  نیست فرآورده ای است كه از درخت گیرند یا گیاهی علفی    : یاد آور می شود كه بر پایه آنچه در Ta Min i t‛un či آمده، صبر زردی كه از رده گیاهان علفی به دست می‌آید محصول جاوه، سوماترا (سان ـ فو‌ـ ‌تسی / San-fu-ts‛i) و سرزمینهای دیگر است و می‌گوید كه این گفته با آنچه در گیاهنامه‌های دوره تانگ و سونگ آمده است نمی خواند . به هر روی ، وی نمی‌دانست نخستین  نویسنده ای كه این محصول را چنین باز نموده چائو‌ ژو‌ـ‌كوا1 است كه Aloe را در شمار  گیاهان علفی قرار داده و آن را محصول سرزمین نو‌ـ‌فا (Nu-fa) ؟؟   دانسته كه از توابع سرزمین اعراب است و در جایی دیگر آن را محصول جزیره‌ای نزدیك دربابار  سومالی دانسته كه گویا مراد ش سوكوترا (Socotra) است. این جزیره زیستگاه Aloe perryi است كه هنوز هم به بمبئی صادر می‌شود. 2
هیرت ریشه واژه lu-wei را در واژه فارسی ایلوا، alwā یافته است. به دلایل بسیار پذیرش این نظریه دشوار است هیچ‌جا گفته نشده که lu-wei واژه‌ای ایرانی است.  لی‌‌شی‌ـ‌چن، كه که در شناسائی واژه های بیگانه توانا بود، می‌گوید بازنمودی برای lu-wei یافت نشده است.  در نوشته های  تاریخی چینی در باره پو‌ـ ‌سه ایرانی، این محصول به این سرزمین نسبت داده نشده، ضمن اینكه صبر زرد نه از راه زمین به چین، بلكه تنها  از راه  دریا به كانتون آورده می‌شد. ایران هم صبر زرد را وارد می‌كرد،3 اما ابو‌منصور پاپی آن نشده است. دو نام،  sebr zerd و صبر سقوطری، sebr sugutri  كه شلیمر به دست داده،4 ریشه عربی داشته کمابیش تازه اند؛ واژه ی ایلوا alwā نیز كه ادعا شده فارسی است نیز چنین است. ایرانیان این نام را از اعراب گرفتند و اعراب نیز خود می پذیرند كه ایلوای عربی آوانگاشت واژه یونانی     است. 5 هرچند نباید بر این رفت که وقتی چینی‌ها این محصول را نخستین بار در دوره تانگ دریافت كردند خود یکراست از دربابار  افریقا یا عربستان وارد كرده بودند.  صبر زرد به هند صادر و از آنجا به مجمع‌الجزایر مالایا برده می‌شد؛ و همانطور كه لی‌سون گفته است، مردمان پو‌ـ ‌سه مالایا آن را به كانتون می‌بردند. نکته دیگری كه هیرت نادیده گذارده این است كه دیر گاهی است كه آلوئه ورا، Aloe vera بومی هند شده، هر چند از آغاز بومی آن سرزمــــین نبوده است. 6 گــــارسیا دا اورتا حتی از فراهم آوری صبر زرد در كامبی و بنگال یاد می‌كند. 7 ازیراست كه برای این ماده دارویی در هند نامهای محاوره‌ای چون  alia،  ifva، eilya ،  elio، yalva را می‌یابیم، و نیز aliva را در زبان مالایایی كه می‌توان ریشه همگی آنها را در واژه عربی ‌‌ـ‌ یونانی alva، alwā یافت. مردمان پو‌ـ ‌سه مالایا این نام را اختیار و آن را همراه با خودِ محصول به چینی‌ها سپردند و آنها نیز تنها a آغازین را از aluwa یا aluwe انداخته و luwe را نگاه داشتند. 1 افزون بر  lu-wei، آوانــــــگاشتهای       یا     nu  یا no nwi نیز هست  كه اولی در K‛ai-pao pen ts‛ao از دوره سونگ آمده و شاید بر گرفته  از نام سرزمین نو‌‌ـ‌فا (Nu-fa) یا زاده تبدیل آوای l به n است.  نمی‌دانم هیرت بر چه پایه می‌گوید در دوره مینگ lu-wei ’’ مثل امروز، كاتیچو (catechu) ی هندی بوده كه از Acacia catechu (khadira سنسكریت) به دست می‌آید." هیچ سندی در اثبات این نظریه نیاورده هرچند به هر روی از بیخ ناشدنی است، زیرا چینی‌ها کاتیچو یا كات هندی* را با نامهای er-č‛a یا hai‛r-č‛a بخوبی می‌شناختند. 2
ساینو-ایرانیکا
//////////////////
آلوئه‌ورا[۱][۲][۳] (نام علمیAloe vera) یا شَب‌یار،[۴] صَبر یا صبر زرد نام گیاهی است از سردهٔ سِگِل‌ها (Aloe) راستهمارچوبه‌ای‌ها (Asparagales)، تیره سریشیان (Asphodelaceae) این گیاه بومی آفریقای شمالی است.
آلوئه‌ورا بی‌ساقه‌است. البته برخی از آنها دارای ساقه‌ای بسیار کوتاه هستند. این گیاه ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد می‌کند و از طریق پاجوش تکثیر می‌شود. برگ‌های آن نیزه‌ای کلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار است و رنگ آن سبز تا خاکستری می‌باشد. گل‌های آن بر روی سنبله‌ای می‌رویند که گاه تا ۹۰ سانتیمتر درازا دارد. هر کدام از گل‌های آن آویخته‌است و دارای جاملوله‌ای ۲–۳ سانتیمتری می‌باشد. این گیاه در لوازم آرایشی بهداشتی کاربرد بسیاری دارد.
نام‌های دیگر آلوئه‌ورا عبارتند از: چادُروار، صبر سقوطری، آلوئه‌ ورا، صبر، صبر کموار، صبر زرد، ازوال، ازوادزرد خزانه، مقر، ایلوا، صبارا، آلوئه کوراسائو، آلوئه هندی، آلوئه بارباد، الوا، صباره، برمس، سولع، مقرا، چادروا و صعدنا.[۵]
محتویات
  [نمایش
کلیات گیاه‌شناسی[ویرایش]
به عنوان یک گیاه طبی سابقه طولانی مدت دارد و قدمت استفاده از آن به سال ۱۷۵۰ قبل از میلاد مسیح برمی گردد. امروزه این گیاه در اغلب مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری از قبیل منطقه کارائیب، جنوب ایالات متحده، آمریکای لاتین و خاورمیانهمی‌روید. بسیاری از مردم نیز این گیاه را در گلدان‌های کوچک در منازل خود به منظور درمان سوختگی‌ها و بریدگی‌های جزیی پرورش می‌دهند. آلوئه ورا یک گیاه بادوام با گل‌های زرد است. صبر زرد فاقد ساقه بوده ولی برگ‌های آن دراز و تا ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. گل‌های این گیاه در انتهای ساقه‌ای که از وسط برگ‌ها خارج می‌شود، می‌روید. برگ‌های سخت آبدار و نیزه‌ای این گیاه به طول ۲۰ اینچ رشد می‌کند و طول کل گیاه تا۴ پا می‌رسد. تنها برگ‌های این گیاه ارزش دارویی دارند، اما بخش‌های مختلف برگ‌ها نیز برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ژله شفاف و سفتی از قسمت‌های داخلی برگ ترشح می‌شود. بین این ژله و پوست بیرونی برگ سلول‌های خاصی حاوی مایع زرد رنگ تلخ قرار دارد. وقتی که این مایع خشک می‌شود، سبب تولید شیره آلوئه ورا می‌شود.
ترکیبات شیمیایی[ویرایش]
گیاه، حاوی مشتقات هیدروکسی آنتراسن از جمله آلوئین‌های A2 و B به میزان ۴۰–۲۵٪ کل ترکیبات و مشتقات کرومون از جمله آلوئه رزین A2،B و Cاست. ترکیبات مهم دیگر آلوئه شامل قندها از جملهگلوکز، مانوز و سلولز، آنزیم‌ها از جملهاکسیداز، آمیلاز وکاتالاز، هچنین ویتامین‌هایی نظیر: B1،B2،B6،C،E و اسیدفولیک و مواد معدنی مانندکلسیم، سدیم، منیزیم، روی، مس و کروممی‌باشند. صبر زرد موادی نظیر آلوئین فامودین، آنتراکینون، ایزوباربالوئین و مقدار صمغ آن در حدود ۱۲٪ می‌باشد.[۶]
خواص دارویی[ویرایش]
این بخش از مقاله فاقد منبع و مأخذ است. شما می‌توانید با افزودن منابع برطبق اصول تأییدپذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید. مطالب بی‌منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند‌ شد.
صبر زرد از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و شیرآبه آن به مصرف طبی می‌رسد.
·         تقویت کننده بدن است.
·         یبوست را برطرف کرده و روده‌ها را تمیز می‌کند.
·         برای معالجه آسم مفید است.
·         سوء هاضمه را برطرف می‌کند.
·         در معالجه صرع مفید است.
·         اثر ضد کرم دارد.
·         خون را تصفیه می‌کند.
·         برای برطرف کردن خارش ناشی از گزیدگی حشرات شیرآبه آن را روی پوست بمالید.
·         اگزما را درمان می‌کند.
·         برای معالجه اسهال خونی مفید است.
·         برای رفع ریزش مو، شیرآبه آن را به سر مالیده و موها را با آن ماساژ دهید.
·         گرفتگی کبدی را درمان می‌کند.
·         برای التیام زخم‌ها شیرآبه آن را روی زخم بمالید.
·         صبر زرد بهترین کرم مرطوب‌کننده است، برگ‌ها را بشکنید و ژله آن را به پوست بمالید.
·         مبتلایان به بیماری قند می‌توانند با مصرف این گیاه قندخون خود را کنترل کنند.
·         برای شستن چشم و زخم‌ها شیرآبه صبر زرد را با آب مخلوط کرده و استفاده کنید.
·         تقویت و تعدیل سیستم ایمنی در بیماری‌های ویروسی مثل تبخال، ترمیم زخم، ترمیم آسیب‌های ناشی از سوختگی و ضد التهاب است.
·         استفاده از آن در بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری است. این بیماری به علت عدم کفایت اسفنکتر تحتانی مری ایجاد و برگشت محتویات اسیدی معده به مری باعث آسیب وارد آمدن به مخاط مری و علایمی مانند سوزش سر دل، سرفه‌های خشک، تنفس بدبو، خونریزی و زخم مری می‌شود.
مکانیسم عمل[ویرایش]
نحوهٔ تأثیر ژل صبر زرد به درستی مشخص نیست.
·         شب‌یار با نفوذ به عمق سلولها و تأثیر بر روی DNA آنها از تغیر شکل آنها بر اثر عوامل بیرونی جلو گیری کرده و عمر سلولها رانیز افزایش می‌دهد که همین تأثیر را هم بر روی ویروس‌هایی که به بدن وارد می‌شوند می‌گذارد که با افزایش عمر ویروس‌هایی که ابتدا به بدن راه یافته‌اند وجلو گیری از تغیر شکل و جایگزینی سریع آنها به سیستم ایمنی بدن فرصت ایجاد پادتن‌های مناسب و کافی را می‌دهد و در مقابل ویروس‌هایی که رمز ماندگاریشان در دنیا تغیر شکل سریعشان است، می‌توان از این گیاه برای جلو گیری از تغیر شکل سریع آنها در درمان و ساخت واکسن علیه این ویروس هااستفاده کرد.
مضرات[ویرایش]
·         شب‌یار اگر به اندازه مصرف شود، خطری ندارد ولی مقدار زیاد آن باعث اسهال خونی می‌شود.
·         ضمناً زنان شیرده نباید از آن استفاه کنند زیرا شب‌یار از طریق شیر وارد بدن طفل می‌شود و ایجاد اسهال می‌کند. این گیاه برای زنان حامله خوب نیست زیرا ممکن است باعث سقط جنین شود.
·         ژل آلوئه برای استعمال خارجی مادهٔ بی خطری است، اما در موارد نادری سبب واکنش آلرژیک می‌شود. اگر پوست شما تحریک می‌شود مصرف آن را ادامه ندهید. ژل آلوئه برای درمان زخم‌های عمیق موثّر نیست. شیره آن می‌تواند سبب گرفتگی یا اسهال روده‌ای شدید گردد، زنان باردار یا شیرده نباید این ماده را مصرف کنند زیرا ممکن است سبب انقباض‌های رحمی گردیده و باعث سقط جنین شود. مصرف مسهل آلوئه برای درمان بیماری‌های معده‌ای-روده‌ای، انسداد روده‌ای، آپاندیسیت یا درد معده مبهم تجویز می‌شود. این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، دیورتیکولوز، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر گردد.
·         مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می‌شود یا تعادل الکترولیتی را مختل می‌سازد. این ماده ممکن است سبب تغییر رنگ ادرار به رنگ قرمز بی ضرر گردد. کودکان زیر ۱۲ سال نباید گیاه آلوئه مصرف کنند.
مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می‌تواند سبب کمبود پتاسیم گردد که می‌تواند با پاره‌ای معالجات قلبی تداخل کند. احتمال کمبود پتاسیم در بدن در صورتی که شیره آلوئه را با مدرهای تیازید، شیرین بیان یا کورتیکواستروئید مصرف کنید، بیشتر است.[۷]
کِشت‌گاه[ویرایش]
شبیار را از دیرباز در مناطق خشک‌تر گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان، هم به عنوان گیاه زینتی و هم گیاه درمانی کشت می‌کنند.
کاربرد[ویرایش]
ژل آلوورا آماده شده برای دسر
این گیاه واجد ویژگی‌های مهم درمانی از جمله تقویت و تعدیل دستگاه ایمنی بدن[۸] در بیماری‌های التهابی و ویروسی (مثل تبخال)، ترمیم زخم، ترمیم آسیب‌های ناشی از سوختگی و ضدالتهاب است و نیز در تولید نوشیدنی و کمپوت آلوئه ورا به کار می‌رود.[۹]
پانویس[ویرایش]
2.       پرش به بالا آشنایی با خواص آلوئه ورا همشهری آنلاین
4.       پرش به بالا لغتنامه دهخدا: شبیار، حق‌شناس، م. فرهنگ معاصر هزاره، انگلیسی-فارسی ۱۳۸۹.
5.       پرش به بالا صبر زرد سلامت‌ایران
6.       پرش به بالا دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش- نوبت چاپ: دوم، 1391- چاپخانه جعفری- شابک: 9786005756265- آلوئه ورا (صبر زرد) ص 12- به نقل از روزنامه همشهری آنلاین
7.       پرش به بالا دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش- نوبت چاپ: دوم، 1391- چاپخانه جعفری- شابک: 9786005756265- آلوئه ورا (صبر زرد) ص 13و14- به نقل از روزنامه همشهری آنلاین. دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان-آلوئه ورا (صبر زرد) ص 13و14
8.       پرش به بالا Mills S.Bone K/ The Essential Guide To Herbal Safety/ Churchill Livigstone/ 2005:P233-240
9.       پرش به بالا S-W.Choi, B-W.Son /Y-S.Son, Y-I.Park, S-K.Lee, M-H.Chung/ The wound-healing effect of a glycoprotein fraction isolated from aloe vera/ British Jornal of Dermatology 2001/ P145 & 535-545
۴. ↑دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش- نوبت چاپ: دوم، ۱۳۹۱- چاپخانه جعفری- شابک: ۹۷۸۶۰۰۵۷۵۶۲۶۵- آلوئه ورا (صبر زرد) ص ۱۳و۱۴- به نقل از روزنامه همشهری آنلاین
منابع[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔآلوئه‌ورا موجود است.
·         مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «آلوئه ورا»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱ بهمن ۱۳۹۱).
//////////////
الصَبِر الحقيقي أو الأَلْوَة الحقيقية أو ألوي فيرا (باللاتينية: Aloe vera) وكذلك (باللاتينية: Aloe barbadensis) نوع من النباتات فيجنس الصبر أصله من جنوب أفريقيا ومدغشقر وشبه الجزيرة العربية، ينمو في المناخ الجاف ويخزن الماء في أوراقه الثخينة.
وقد استخدم منذ نحو 6000 سنة واستخدمها المصريون القدماء لتضميد الجروح وشفاء الالتهابات وتخفيف الحروق والتقرحات.
انظر أيضا[عدل]
·         قائمة نباتات مصر
المراجع[عدل]
1.       ^ Tropicos
2.       ^ The Plant List

/////////////////
به عبری:
אלוורה או אַלוי אמתי (שם מדעיAloe vera) הוא מין בסוג אלויצמח שידוע בתכונותיו הרפואיות. בעבר הוא סווג במשפחת העיריתיים וכיום במשפחת Xanthorrhoeaceae. קיימים מאות מינים בסוג אלוי, דבר המקשה לעתים על הזיהוי של האלוי המכונה "אמיתי" (vera בלטינית)‏[1]שפריחתו צהובה, לעומת פריחת מינים משובטים שהיא לעתים כתומה. השימוש באלוורה הן חיצוני והן פנימי. הג'ל שמופק מתוך החלק הפנימי של העלים עשיר בחומרים רבים כמו ויטמיניםמינרליםחומצות אמינו וחומרים התומכים במערכת העיכול. החל מראשית המאה ה-18 רשמו רופאיםבאירופה מיצוי מקליפת עלה האלוורה כדי להתגבר על בעיות עצירות. כיום אין משתמשים כמעט במיצוי הזה ובמקומו נפוץ שימוש אחר לחלוטין בג'ל המופק ממרכז העלה ושאינו מכיל חומרים משלשלים‏[2]. באנליזה כימית של ג'ל האלוורה התגלו יותר מ-400 חומרים ובתוכם כל אבות המזון הנחוצים לאדם. בהתייחסות לשימושים שנעשים באלוורה ישנה הפרדה עקרונית בין מיצוי שהופק מהג'ל שבמרכז העלה לבין חומרים שהופקו מהקליפה והשכבות החיצוניות.
//////////////
به آذری:
Əsl əzvay və ya Aloe vera (lat. Aloe vera) — əzvay cinsinə aid bitkinövü.
///////////
به ترکی طبی ساری صبیر:

Tıbbi sarısabır (Aloe vera), Asphodelaceae familyasından tıbbi amaçlarla kullanılan bir sarısabır türüYaprak, iki bölümden, meydana gelmiştir. Müshil olarak kullanılan ve antrakinonlar adı verilen maddeleri içeren yeşilkabuk bölümü ve Aloe jeli olarak adlandırılan müsilaj bölümü.
Jel kısmında, 18 amino asid, 20 mineral, 12 vitamin ile çeşitli bilimsel araştımalarda immunostimülan olduğu gösterilmiş olan asemannanglukomannanmannoz-6 fosfataloerid gibi polisakkaridler; çeşitli enzimler, deneysel olarak antihistaminik olduğu gösterilmiş olan alprogen; yine çeşitli çalışmalarda kan kolesterol düzeylerine ve selim prostat hipertrofisine etkili olduğu bildirilen lupeolbeta-sitosterol ve kampesterol gibi steroller ile lignin, salisilat gibi maddeler bulunmaktadır. Antrakinonları içeren kabuk bölümü suyunun uçurulması ile elde edilen ve laksatif olarak kullanılan kısma Aloe denir. Yaprağın iç kısmında bulunan ve parankim hücreler tarafından imal edilen müsilaj görünümlü renksiz kısma ise Aloe vera Jel adı verilir. Bu iki kısım devamlı şekilde kavram karışıklığına neden olduğu için, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) nün Seçilmiş Tıbbi Bitkiler monografında ayrı bölümler halinde incelenmiştir.
Aloe vera jel inin gerek yüzeysel kullanım, gerekse besin tamamlayıcısı olarak içecek şeklinde hazırlanması, özel yöntemler gerektirmektedir ve ürünler, günümüzün son derece gelişmiş analiz yöntemleri ile kontrol edilmektedir. Bundan amaç, jelde varolduğu bilinen maddelerin ürünün içinde de korunmuş olarak bulunmasıdır.
///////////////////
Aloe vera (/ˈæloʊiː/ or /ˈæloʊ/) is a succulent plant species of the genus Aloe. It grows wild in tropical climates around the world and is cultivated for agricultural and medicinal uses. Aloe also is used for decorative purposes and grows successfully indoors as a potted plant.[3]
The cosmetic and medicinal value of the plant is debated. It is found in many consumer products.
Contents
  [show
Description[edit]
Aloe vera is a stemless or very short-stemmed succulent plant growing to 60–100 cm (24–39 in) tall, spreading byoffsets. The leaves are thick and fleshy, green to grey-green, with some varieties showing white flecks on their upper and lower stem surfaces.[4] The margin of the leaf is serrated and has small white teeth. The flowers are produced in summer on a spike up to 90 cm (35 in) tall, each flower being pendulous, with a yellow tubular corolla2–3 cm (0.8–1.2 in) long.[4][5] Like other Aloe species, Aloe vera forms arbuscular mycorrhiza, a symbiosis that allows the plant better access to mineral nutrients in soil.[6]
Aloe vera leaves contain phytochemicals under study for possible bioactivity, such as acetylated mannans, polymannans, anthraquinone C-glycosidesanthrones, other anthraquinones, such as emodin, and various lectins.[7][8][9]
Aloe Vera Buds at Sakherbazar, Kolkata
Taxonomy and etymology[edit]
Spotted forms of Aloe vera are sometimes known as Aloe vera var.chinensis
The species has a number of synonymsA. barbadensis Mill., Aloe indica Royle, Aloe perfoliata L. var. vera and A. vulgaris Lam.[10][11] Common names include Chinese Aloe, Indian Aloe, True Aloe, Barbados Aloe, Burn Aloe, First Aid Plant.[5][12][13][14][15] The species epithet vera means "true" or "genuine".[12] Some literature identifies the white-spotted form of Aloe vera as Aloe vera var. chinensis;[16][17] however, the species varies widely with regard to leaf spots[18] and it has been suggested that the spotted form of Aloe vera may be conspecific with A. massawana.[19]The species was first described by Carl Linnaeus in 1753 as Aloe perfoliata var. vera,[20] and was described again in 1768 by Nicolaas Laurens Burman as Aloe vera in Flora Indica on 6 April and by Philip Miller as Aloe barbadensissome ten days after Burman in the Gardener's Dictionary.[21]
Techniques based on DNA comparison suggest Aloe vera is relatively closely related to Aloe perryi, a species endemic to Yemen.[22] Similar techniques, using chloroplast DNA sequence comparison and ISSR profiling have also suggested it is closely related to Aloe forbesiiAloe inermisAloe scobinifoliaAloe sinkatana, and Aloe striata.[23]With the exception of the South African species A. striata, these Aloe species are native to Socotra (Yemen), Somalia, and Sudan.[23] The lack of obvious natural populations of the species has led some authors to suggestAloe vera may be of hybrid origin.[24]
Distribution[edit]
The natural range of A. vera is unclear, as the species has been widely cultivated throughout the world. Naturalised stands of the species occur in the southern half of the Arabian Peninsula, through North Africa (Morocco, Mauritania, Egypt), as well as Sudan and neighbouring countries, along with the Canary, Cape Verde, and Madeira Islands.[10] This distribution is somewhat similar to the one of Euphorbia balsamiferaPistacia atlantica, and a few others, suggesting that a dry sclerophyll forest once covered large areas, but has been dramatically reduced due to desertification in the Sahara, leaving these few patches isolated. Several closely related (or sometimes identical) species can be found on the two extreme sides of the Sahara: dragon trees (Dracaena) and Aeonium being two of the most representative examples.
The species was introduced to China and various parts of southern Europe in the 17th century.[25] The species is widely naturalised elsewhere, occurring in temperate and tropical regions of Australia, Barbados, Belize, Curaçao, Nigeria, Paraguay, Mexico and the US states of FloridaArizona and Texas.[18][26] The actual species' distribution has been suggested to be the result of human cultivation.[19][27]
Cultivation[edit]
Aloe vera can be grown as anornamental plant.
Aloe vera has been widely grown as an ornamental plant. The species is popular with modern gardeners as a putatively medicinal plant and for its interesting flowers, form, and succulence. This succulence enables the species to survive in areas of low natural rainfall, making it ideal for rockeries and other low water-use gardens.[4] The species is hardy in zones 8–11, although it is intolerant of very heavy frost or snow.[5][28] The species is relatively resistant to most insect pests, though spider mitesmealy bugsscale insects, and aphid species may cause a decline in plant health.[29][30] In pots, the species requires well-drained, sandy potting soil and bright, sunny conditions; however, Aloe plants can burn under too much sun or shrivel when the pot does not drain water. The use of a good-quality commercial propagation mix or packaged "cacti and succulent mix" is recommended, as they allow good drainage.[31] Terra cotta pots are preferable as they are porous.[31]
Potted plants should be allowed to completely dry prior to rewatering. When potted, aloes become crowded with "pups" growing from the sides of the "mother plant", they should be divided and repotted to allow room for further growth and help prevent pest infestations. During winter, Aloe vera may become dormant, during which little moisture is required. In areas that receive frost or snow, the species is best kept indoors or in heated glasshouses.[5] Large-scale agricultural production of Aloe vera is undertaken in Australia,[32] Bangladesh, Cuba,[33]the Dominican Republic, China, Mexico,[34] India,[35] Jamaica,[36] Kenya, Tanzania and South Africa,[37] along with the USA[38] to supply the cosmetics industry with Aloe vera gel.
Herbal farming in Chhattisgarh: Aloe vera
Aloe vera gel being used to make a dessert
Uses[edit]
Extracts from Aloe vera are widely used in the cosmetics and alternative medicine industries, being marketed as variously having rejuvenating, healing, or soothing properties. However research supporting this usage hasn't unequivocally supported benefit and safety.
Under the guidelines of California Proposition 65, orally ingested non-decolorized aloe vera leaf extract has been listed by the OEHHA, along with goldenseal, among "chemicals known to the state to cause cancer or reproductive toxicity".[40]
Research[edit]
Scientific evidence for the cosmetic or therapeutic effectiveness of aloe vera is limited and frequently contradictory.[41][42][43]
There is little scientific evidence of the effectiveness or safety of Aloe vera extracts for either cosmetic or medicinal purposes. A research study finding positive evidence[7] is frequently contradicted by other studies.
Despite this, the cosmetic and alternative medicine industries regularly make claims regarding the soothing, moisturizing, and healing properties of aloe vera.[7][44]
Two 2009 reviews of clinical studies determined that all were too small and faulty to allow strong conclusions to be drawn, but concluded: "there is some preliminary evidence to suggest that oral administration of aloe vera might be effective in reducing blood glucose in diabetic patients and in lowering blood lipid levels in hyperlipidaemia. The topical application of aloe vera does not seem to prevent radiation-induced skin damage. The evidence regarding wound healing is contradictory. More and better trial data are needed to define the clinical effectiveness of this popular herbal remedy more precisely."[43][45] One of the reviews found that Aloe has not been proven to offer protection for humans from sunburn.[45]
A 2007 review of aloe vera use in burns concluded, "cumulative evidence tends to support that aloe vera might be an effective intervention used in burn wound healing for first- to second-degree burns. Further, well-designed trials with sufficient details of the contents of aloe vera products should be carried out to determine the effectiveness of aloe vera."[46] Topical application of aloe vera may also be effective for genital herpes and psoriasis.[43][47] A 2014Cochrane review found no strong evidence for the value of topical application of aloe vera to treat or preventphlebitis caused by intravenous infusion.[48]
Aloe vera gel is used commercially as an ingredient in yogurts, beverages, and some desserts,[49][50][51] although at certain doses, its toxic properties could be severe whether ingested or topically applied.[52] The same is true for aloelatex, which was taken orally for conditions ranging from glaucoma to multiple sclerosis until the FDA required manufacturers to discontinue its use.[53]
Dietary supplement[edit]
Aloin, a compound found in the exudate of some Aloe species, was the common ingredient in over-the-counter(OTC) laxative products in the United States until 2002 when the Food and Drug Administration banned it because the companies manufacturing it failed to provide the necessary safety data.[54][55] Aloe vera has potential toxicity, with side effects occurring at some dose levels both when ingested or applied topically.[52] Although toxicity may be less when aloin is removed by processing, Aloe vera that contains aloin in excess amounts may induce side effects.[7][43][56]
Aloe vera juice is marketed to support the health of the digestive system, but there is neither scientific evidence nor regulatory approval to support this claim.[57] The extracts and quantities typically used for such purposes appear to be dose-dependent for toxic effects.[52]
Traditional medicine[edit]
Aloe vera is used in traditional medicine as a multipurpose skin treatment. In Ayurvedic medicine it is called kathalai, as are extracts fromagave.[58]:196 for aloe:117 for agave Early records of Aloe vera use appear in the Ebers Papyrus from the 16th century BC,[15]:18 and in Dioscorides' De Materia Medica and Pliny the Elder's Natural History - both written in the mid-first century AD.[15]:20 It is also written of in the Juliana Anicia Codex of 512 AD.[49]:9The plant is used widely in the traditional herbal medicine of many countries.[7] Aloe Vera is used in many traditional medicine.[59]
Commodities[edit]
Aloe vera is used on facial tissues where it is promoted as a moisturiser and anti-irritant to reduce chafing of the nose. Cosmetic companies commonly add sap or other derivatives from Aloe vera to products such as makeup, tissues, moisturizers, soaps, sunscreens, incense, shaving cream, or shampoos.[49] A review of academic literature notes that its inclusion in many hygiene products is due to its "moisturizing emollient effect".[9]
Other potential uses for extracts of Aloe vera include the dilution of semen for the artificial fertilization of sheep,[60] as a fresh food preservative,[61] or forwater conservation in small farms.[62] It has also been suggested that biofuels could be obtained from Aloe vera seeds.[63]
Toxicity[edit]
Use of topical aloe vera is not associated with significant side effects.[54] Oral ingestion of aloe vera, however, may cause abdominal cramps and diarrheawhich in turn can decrease the absorption of drugs.[54] IARC studies have found ingested non-decolorized liquid aloe vera [64] to be carcinogenic in animals, and state that it is a possible carcinogen in humans as well.[65]
See also[edit]
·         Herbal medicine
·         Medicinal plants
·         Museo de Aloe de LanzaroteAloe vera museum in the Canary Islands, Spain
·         Succulent plants
References[edit]
1.     Jump up^ Aloe vera (L.) Burm. f. Tropicos.org
2.     Jump up^ Aloe vera (L.) Burm.f. is an accepted name . theplantlist.org
3.     Jump up^ Perkins, Cyndi. "Is Aloe a Tropical Plant?". SFgate.com. Retrieved 13 Feb2016.
4.     Jump up to:a b c Yates A. (2002) Yates Garden Guide. Harper Collins Australia
5.     Jump up to:a b c d Random House Australia Botanica's Pocket Gardening Encyclopedia for Australian Gardeners Random House Publishers, Australia
6.     Jump up^ Gong M, Wang F, Chen Y (2002). "[Study on application of arbuscular-mycorrhizas in growing seedings of Aloe vera]". Zhong Yao Cai (in Chinese) 25(1): 1–3. PMID 12583231.
7.     Jump up to:a b c d e Boudreau MD, Beland FA (2006). "An Evaluation of the Biological and Toxicological Properties of Aloe Barbadensis (Miller), Aloe Vera". J Environ Sci Health C Environ Carcinog Ecotoxicol Rev 24 (1): 103–54.doi:10.1080/10590500600614303PMID 16690538. extract in various solvents has variable but significant antibacterial activity against the five clinical isolates used in this study.
8.     Jump up^ King GK, Yates KM, Greenlee PG, Pierce KR, Ford CR, McAnalley BH, Tizard IR (1995). "The effect of Acemannan Immunostimulant in combination with surgery and radiation therapy on spontaneous canine and feline fibrosarcomas". J Am Anim Hosp Assoc 31 (5): 439–47.doi:10.5326/15473317-31-5-439PMID 8542364.
9.     Jump up to:a b Eshun K, He Q (2004). "Aloe vera: a valuable ingredient for the food, pharmaceutical and cosmetic industries--a review". Crit Rev Food Sci Nutr 44(2): 91–6. doi:10.1080/10408690490424694PMID 15116756.
10.  Jump up to:a b "Aloe vera, African flowering plants database". Conservatoire et Jardin botaniques de la Ville de Genève. Retrieved 2008-06-20.
11.  Jump up^ "Taxon: Aloe vera (L.) Burm. f.". Germplasm Resources Information Network, United States Department of Agriculture. Retrieved 2008-07-16.
12.  Jump up to:a b Ombrello, T. "Aloe vera"Archived from the original on 5 July 2008. Retrieved 2008-06-21.
13.  Jump up^ Liao Z, Chen M, Tan F, Sun X, Tang K (2004). "Microprogagation of endangered Chinese aloe". Plant Cell, Tissue and Organ Culture 76 (1): 83–86. doi:10.1023/a:1025868515705.
14.  Jump up^ Jamir TT, Sharma HK, Dolui AK (1999). "Folklore medicinal plants of Nagaland, India". Fitoterapia 70 (1): 395–401. doi:10.1016/S0367-326X(99)00063-5.
15.  Jump up to:a b c Barcroft, A. and Myskja, A. (2003) Aloe Vera: Nature's Silent Healer. BAAM, USA. ISBN 0-9545071-0-X
16.  Jump up^ Wang H, Li F, Wang T, Li J, Li J, Yang X, Li J (2004). "[Determination of aloin content in callus of Aloe vera var. chinensis]". Zhong Yao Cai (in Chinese) 27 (9): 627–8. PMID 15704580.
17.  Jump up^ Gao W, Xiao P (1997). "[Peroxidase and soluble protein in the leaves of Aloe vera L. var. chinensis (Haw.)Berger]". Zhongguo Zhong Yao Za Zhi (in Chinese) 22 (11): 653–4, 702. PMID 11243179.
18.  Jump up to:a b Akinyele BO, Odiyi AC (2007). "Comparative study of the vegetative morphology and the existing taxonomic status of Aloe vera L.". Journal of Plant Sciences 2 (5): 558–563. doi:10.3923/jps.2007.558.563.
19.  Jump up to:a b Lyons G. "The Definitive Aloe vera, vera?". Huntington Botanic Gardens. Archived from the original on 25 July 2008. Retrieved 2008-07-11.
20.  Jump up^ Linnaeus, C. (1753). Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas. Vol. 2 pp. [i], 561–1200, [1–30, index], [i, err.]. Holmiae [Stockholm]: Impensis Laurentii Salvii.
21.  Jump up^ Newton LE (1979). "In defense of the name Aloe vera". The Cactus and Succulent Journal of Great Britain 41: 29–30.
22.  Jump up^ Darokar MP, Rai R, Gupta AK, Shasany AK, Rajkumar S, Sunderasan V, Khanuja SP (2003). "Molecular assessment of germplasm diversity in Aloe spp. using RAPD and AFLP analysis". J Med. Arom. Plant Sci. 25 (2): 354–361.
23.  Jump up to:a b Treutlein J, Smith GF, van Wyk BE, Wink W (2003). "Phylogenetic relationships in Asphodelaceae (Alooideae) inferred from chloroplast DNA sequences (rbcl, matK) and from genomic finger-printing (ISSR)". Taxon 52 (2): 193. doi:10.2307/3647389JSTOR 3647389.
24.  Jump up^ Jones WD, Sacamano C. (2000) Landscape Plants for Dry Regions: More Than 600 Species from Around the World. California Bill's Automotive Publishers. USA.
25.  Jump up^ Farooqi, A. A. and Sreeramu, B. S. (2001) Cultivation of Medicinal and Aromatic Crops. Orient Longman, India. ISBN 8173712514. p. 25.
26.  Jump up^ "Global Compendium of Weeds Aloe vera (Aloeaceae)". Global Compendium of Weeds. Archived from the original on 3 June 2008. Retrieved 2008-06-20.
27.  Jump up^ "Aloe vera (Linnaeus) Burman f., Fl. Indica. 83. 1768." in Flora of North America Vol. 26, p. 411
28.  Jump up^ "BBC Gardening, Aloe vera". British Broadcasting Corporation. Retrieved2008-07-11.
30.  Jump up^ "Kemper Center for Home Gardening: Aloe vera". Missouri Botanic Gardens, USA. Retrieved 2008-07-11.
31.  Jump up to:a b Coleby-Williams, J. "Fact Sheet: Aloes". Gardening Australia, Australian Broadcasting Corporation. Archived from the original on 6 July 2008. Retrieved 2008-07-08.
32.  Jump up^ "Aloe vera producer signs $3m China deal". Australian Broadcasting Corporation. Retrieved 2008-07-08.
33.  Jump up^ "More Medicinal Plants Grow in Ciego de Ávila". invasor.cu. Retrieved2008-06-25.[dead link]
34.  Jump up^ "Korea interested in Dominican 'aloe vera'". DominicanToday.com—The Dominican Republic News Source in English. Retrieved 2008-07-19.
35.  Jump up^ Varma, Vaibhav (11 December 2005). "India experiments with farming medicinal plants". channelnewsasia.com.
36.  Jump up^ "Harnessing the potential of our aloe". Jamaica Gleaner, jamaica-gleaner.com. Retrieved 2008-07-19.
37.  Jump up^ "Kenya: Imported Gel Hurts Aloe Vera Market". allafrica.com. Retrieved2008-06-25.
38.  Jump up^ "US Farms, Inc. – A Different Kind of Natural Resource Company". resourceinvestor.com. Retrieved 2008-07-19.
39.  Jump up^ "RHS Plant Selector Aloe vera AGM / RHS Gardening". Apps.rhs.org.uk. Retrieved 2012-11-09.
41.  Jump up^ Ernst E (2000). "Adverse effects of herbal drugs in dermatology". Br. J. Dermatol. 143 (5): 923–9. doi:10.1046/j.1365-2133.2000.03822.x.PMID 11069498. Oral and topical aloe vera is promoted for a variety of conditions but the evidence to support its use is not compelling.
42.  Jump up^ Marshall JM (1990). "Aloe vera gel: what is the evidence?". Pharm J 244: 360–362.
43.  Jump up to:a b c d Vogler BK, Ernst E (1999). "Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness" (PDF). Br J Gen Pract 49 (447): 823–8.PMC 1313538PMID 10885091.
44.  Jump up^ Kunkel. G. (1984) Plants for Human Consumption. Koeltz Scientific Books.ISBN 3-87429-216-9
45.  Jump up to:a b Feily A, Namazi MR (2009). "Aloe vera in dermatology: a brief review". G Ital Dermatol Venereol 144: 84–91.
46.  Jump up^ Maenthaisong R, Chaiyakunapruk N, Niruntraporn S, Kongkaew C (2007)."The efficacy of aloe vera used for burn wound healing: a systematic review" (PDF). Burns 33 (6): 713–8. doi:10.1016/j.burns.2006.10.384.PMID 17499928.
47.  Jump up^ Deng S, May BH, Zhang AL, Lu C, Xue CC (2013). "Plant extracts for the topical management of psoriasis: a systematic review and meta-analysis". Br. J. Dermatol. 169 (4): 769–82. doi:10.1111/bjd.12557PMID 23909714.
48.  Jump up^ Zheng GH, Yang L, Chen HY, Chu JF, Mei L (2014). "Aloe vera for prevention and treatment of infusion phlebitis". Cochrane Database Syst Rev(John Wiley & Sons6 (6): CD009162.doi:10.1002/14651858.CD009162.pub2PMID 24895299(subscription required (help)).
49.  Jump up to:a b c Reynolds, Tom (Ed.) (2004) Aloes: The genus Aloe (Medicinal and Aromatic Plants - Industrial Profiles. CRC Press. ISBN 978-0415306720
50.  Jump up^ Armstrong, Liza. "Clean and green". Australian Broadcasting Corporation.Archived from the original on 24 May 2008. Retrieved 2008-06-20.
51.  Jump up^ "Yagua unveils cosmeceutical beverage". Decision News Media. Retrieved2008-06-20.
52.  Jump up to:a b c Cosmetic Ingredient Review Expert Panel (2007). "Final report on the safety assessment of AloeAndongensis Extract, Aloe Andongensis Leaf Juice,aloe Arborescens Leaf Extract, Aloe Arborescens Leaf Juice, Aloe Arborescens Leaf Protoplasts, Aloe Barbadensis Flower Extract, Aloe Barbadensis Leaf, Aloe Barbadensis Leaf Extract, Aloe Barbadensis Leaf Juice,aloe Barbadensis Leaf Polysaccharides, Aloe Barbadensis Leaf Water, Aloe Ferox Leaf Extract, Aloe Ferox Leaf Juice, and Aloe Ferox Leaf Juice Extract". Int. J. Toxicol. 26 Suppl 2 (Suppl 2): 1–50.doi:10.1080/10915810701351186PMID 17613130.
53.  Jump up^ "Aloe". WebMD.
54.  Jump up to:a b c "Aloe Vera : Science and Safety | NCCIH". Nccih.nih.gov. Retrieved2014-01-31.
55.  Jump up^ Food Drug Administration, HHS (2002). "Status of certain additional over-the-counter drug category II and III active ingredients. Final rule". Fed Regist67 (90): 31125–7. PMID 12001972.
56.  Jump up^ Bottenberg MM, Wall GC, Harvey RL, Habib S (2007). "Oral aloe vera-induced hepatitis". Ann Pharmacother 41 (10): 1740–3.doi:10.1345/aph.1K132PMID 17726067.
57.  Jump up^ "Aloe (Aloe vera)". MayoClinic.com. 2012-09-01. Retrieved 2012-11-09.
58.  Jump up^ Quattrocchi, Umberto (2012) CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology (5 Volume Set) CRC Press. ISBN 978-1420080445
60.  Jump up^ Rodriguez F, Baldassarre H, Simonetti J, Aste F, Ruttle JL (1988). "Cervical versus intrauterine insemination of ewes using fresh or frozen semen diluted with aloe vera gel". Theriogenology 30 (5): 843–54. doi:10.1016/S0093-691X(88)80046-3PMID 16726526.
61.  Jump up^ Serrano M, Valverde JM, Guillén F, Castillo S, Martínez-Romero D, Valero D (2006). "Use of Aloe vera gel coating preserves the functional properties of table grapes". J. Agric. Food Chem. 54 (11): 3882–6.doi:10.1021/jf060168pPMID 16719510.
62.  Jump up^ "Water conservation". Chennai, India: The Hindu. 2008-07-10. Archivedfrom the original on 2 August 2008. Retrieved 2008-07-14.
63.  Jump up^ Shukla, S. "Aloe Vera has biodiesel potential, reveals MSU study". The Indian Express. Retrieved 2008-06-21.
64.  Jump up^ "Aloe Vera | NCCIH". NCCIH. Retrieved 2016-03-01.
65.  Jump up^ Preamble in IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to HumansInternational Agency for Research on Cancer, Lyon, France (2006)
////////////
Aloe vera
Aloe vera plant with flower detail inset
Kingdom:
Clade:
Clade:
Order:
Family:
Subfamily:
Genus:
Species:
A. vera
Aloe vera
(L.Burm.f.
·         Aloe barbadensis Mill.
·         Aloe barbadensis var.chinensis Haw.
·         Aloe chinensis (Haw.) Baker
·         Aloe elongata Murray
·         Aloe flava Pers.
·         Aloe indica Royle
·         Aloe lanzae Tod.
·         Aloe maculata Forssk.(illegitimate)
·         Aloe perfoliata var. vera L.
·         Aloe rubescens DC.
·         Aloe variegata Forssk.(illegitimate)
·         Aloe vera Mill. (illegitimate)
·         Aloe vera var. chinensis (Haw.) A. Berger
·         Aloe vera var. lanzae Baker
·         Aloe vera var. littoralis J.Koenig ex Baker
·         Aloe vulgaris Lam.