- صبر. [ ص َ ب ِ / ص َ ] (ع اِ) سولع. مقر. ایلوا. بفتح اول و کسر ثانی است . و سکون ثانی
جائز نیست مگر بضرورت شعری .و آن عصاره ٔ تلخ است از درختی که به هندی ایلوا
گویند. اما از قاموس معلوم می شود که شعرای عرب بسکون دوم جایز داشته اند بنابر
ضرورت در این صورت تصرف فارسیان نباشد که به سکون دوم میخوانند و لهذا در مدار
نوشته که صبر بالفتح معروف است و نوعی از دوا و بعضی گویند که بمعنی دوای تلخ بکسر
اول و سکون ثانی نیز جایز است چه هر اسمی که بفتح اول و کسر ثانی باشد در آن کسر و
فتح اول و سکون ثانی نیز جایز است چنانکه درکَتِف و کِتف و کَتف و در فَخِذ و فِخذ
و فَخذ... (غیاث اللغات ). و در اختیارات بدیعی است که آن سه نوع است : اسقوطری و
عربی و سمجانی و بهترین آن سقوطری بود... و نیکوترین صبر سقوطری آن بود که لون آن
مانندلون جگر بود و بوی وی مانند مرّ بود و براق بود نزدیک صمغ عربی و چون در دست
بمالند زود خرد شود و بلون مانند زعفران بود و از وی بوی روغن گوسفند آید و قطعاً
سنگ ریزه در وی نبود و نوع عربی را عدنی و یمنی خوانند و وی میانه بود و سمجانی بد
بود و آن را صبر بردگی خوانند... و در تحفه ٔ حکیم مؤمن آرد: عصاره ٔ نباتی است ،
برگ آن شبیه ببرگ کلم و بسیار ضخیم و شبیه ببرگ رقع یمانی که در مازندران انجیر
بغداد می نامندوبیخ آن بقدر شلغم و از یک بیخ زیاده بر ده عدد میروید و مملو از
رطوبت در غایت تلخی و چون مدتی بگذرد از وسط برگها ساقی میروید قریب بذرعی و پر از
رطوبت عسلی با اندک حلاوت و کریه الرائحه و ثمرش مثل غوره ٔ خرما و در آخر سرخ می
شود و آنچه از جزیره ٔ سقوطر بلاد یمن آرند زرد مایل بسرخی و زودشکن و براق و
خوشبو و بهترین اقسام است و قسم عربی مایل بزردی و درخشندگی او کمتر است و قسم
سمجانی که صبر فارسی نیز گویند بدبوئی و سیاهی او غالب و بی درخشندگی و زبونترین
اقسام است . و محمدبن احمد گوید: نوعی دیگر مسمی بخضری میباشد که بعد از سقوطری
بهتر از عربی و فارسی است و هرچه از هفت سال بلکه از چهار سال بگذرد و آنچه بدبو و
سیاه و بی درخشندگی باشد استعمال او جایز نیست و باید در سائیدن صبر مبالغه نمایند
و در هوای بسیار سرد و بسیار گرم و در مزاج جوانان و محرورین و ضعیف الاحشاء
خصوصاً با صاحبان ضعف جگر و امعاء و سده ٔ ماساریقا و بواسیر و علل مقعد استعمال
نباید کرد و صبر در دوم گرم و در سوم خشک و مسهل قوی موادی که مهیا و جمع بوده
باشد و ضعیف الاثر است در آنچه مهیای دفع نشده باشد و مخرج سودا و بلغم غلیظ مائی
و صفرای مائی و مفتح سوای سده ٔ جگر و محلل ریاح احشاء و مجفف بی لذع خصوصاً شسته
ٔ او و با مصطکی منقی دماغ است و جهت مفاصل مفید و یا غاریقون جهت ربو و تنقیه ٔ
سینه و با گل سرخ و مصطکی جهت امراض معده و با آب سرد جهت نفث الدم سینه و با
ادویه ٔ مناسبه جهت یرقان و جمیع امراض سوداوی و اخراج اقسام کرم و امراض سپرز و
گرده و رفع تشنگی که از صفرای مخلوط بلغم باشد مفید و بالخاصیه مضر جگر و مقعد و
اکثار او مورث اسهال دموی و کهنه ٔ او و انواع زبون او گاه باشد که تا سه روز در
معده بماند و باعث کرب گردد و مصلح او مقل ازرق و مصطکی و پوست هلیله ٔ زرد و
کتیرا و زعفران و افسنتین و شربتش یک مثقال و بدلش در اورام و جراحات دوچندان آن
حضض و در اسهال نیم وزن او تربد و قدری سقمونیا است و طلای او حافظ جثه میت از
فساد و جهت ضربه و سقطه و اورام و رفع آثار و نزلات و صداع و نمله و جمره و آکله و
قروح خبیثه و با آب گشنیز و جهت باد سرخ و شری و با مغز تخم کدو جهت جراحت بینی و
با مورد و شراب جهت سیاه کردن و درازی موی نافع و رفع قمل و رویانیدن موی که از
کچلی ریخته باشد مجرب و غسول او با سرکه جهت سعفه و خزاز و داءالثعلب و اکتحال او
مقوی نور بصر و جهت سلاق و جرب و حکه و مطبوخ او با آب گندنا و سلج الحیه جهت سقوط
دانه ٔ بواسیر و امراض مقعد بی عدیل و ذرور او مجفف زخمها و التیام دهنده ٔ او و
جهت قروح قضیب و فرج و اعضای عصبانی بغایت نافع و با استخوان پوسیده بالسویه راعف
نواصیر و آکله مجربست . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و در تذکره ٔ ضریر انطاکی آرد که :
نیکوتر آن صبری بود که اعتصار آن در سرطان بود و پس از گستردن در آفتاب در پوست
کنند و قوت آن چهار سال بماند... و با مرسین و سداب موی دراز و سیاه کند و از ریزش
بازدارد و شپش بکشد و موی برویاند پس از کلی - انتهی . در گیاه شناسی گل گلاب آمده
است که : صبر از دسته ٔ سوسن ها است و در نقاط گرم روئیده (میشود) برگهای بسیار
ضخیم دارد و برگهای آن دارای صمغی بنام صبر زرد است که مسهلی بسیار قوی و تلخ است
. (گیاه شناسی گل گلاب ص 281) : و چون روزی چند برآمد مردمانی از شام سوی بیت المقدس آمدند که عیسی را
ببینند و با خویشتن هدیه آوردند عیسی را که بمادرش دهند پاره ای زر و پاره ای مر و
پاره ای کندر و مر داروئی است تلخ همچون صبر که بشکستگی بمالند...
تا صبر را نباشد شیرینی شکر
تا بید را نباشد بویی چو داربوی .
تا صبر را نباشد شیرینی شکر
تا بید را نباشد بویی چو داربوی .
رودکی .
چو صبر تلخ باشد پند لیکن
بصبرت پند چون صبرت شود قند.
ناصرخسرو.
صبر. (صَ) [ ع . ] (اِ.) گیاهیست با برگ های دراز و ضخیم
و تیغ دار با گل های زرد رنگ . در جاهای گرم می روید و طعم تلخ دارد.
[sabr] گیاهی از خانوادۀ سوسنها با برگهای بلند، شیرابهای زرد و تلخ که
مصرف دارویی دارد.
////////////
صبر
سه نوع است اسقوطری و عربی و سمیخانی و
همچنان بهترین سقوطری بود و سقوطری جزیره بود نزدیک ساحل یمن و آن جزیره چهل فرسنگ
بود و اهل آن جزیره بیدینان و ساحراناند محکم و اصل ایشان از یونان بود اسکندر از
یونان بدین جزیره فرستاده جهت ساختن صبر و زنان ایشان مجموع ساحر باشند تا بحدی که
اگر عداوتی داشته باشند بکسی اگر آنکس حاضر بود و الا شکل وی در ضمیر آورند و قدحی
پرآب پیش خود بنهند و آغاز سحر کنند تا آن زمان که نقطه خون در میان قدح پیدا شود بعد
از آن قدح پرجگر و دل و شش گردد و آن شخص در حال بمیرد و چون شکمش بشکافند آلات که
گفته شد در شکم وی نیابند و نیکوترین صبر اسقوطری آن بود که رنگ وی مانند جگر بود و
بوی وی مانند مر بود نزدیک به صمغ عربی و چون در دست بمالند زود خرد شود و بلون چون
زعفران بود و از وی بوی روغن گوسفند آید و قطعا سنگریزه در آن نبود و نوع عربی را
عدنی خوانند و یمنی گویند و وی میانه بود و سمیخانی بد بود و آن را صبر بردکی خوانند
و طبیعت صبر گرم و خشک بود در دوم و گویند گرمی وی در اول بود و گویند در سیوم و جالینوس
گوید خشکی وی در سیوم بود و گرمی وی در اول جهت معده از همه دوا سودمندتر بود و ریشهای
مشکل را نیک گرداند خاصه در ذکر و دبر چون به آب بگدازانند و مسخن معده بود و دماغ
و بادها بشکند و مسهل صفرا و بلغم بود از سر و مفاصل و سده جگر بگشاید با وجود آنکه
مضر بود بجگر این عمل بکند و ریش جرب چشم و درد و سوزش آن پاک و زایل کند و تری آن
خشک گرداند و سودمند بود جهت نزول آب و مجموع بدن را از فضول جمع شده پاک گرداند و
عروق و اعصاب را از اوساخ و عکر پاک گرداند و ذهن صافی گرداند و جیش ابن الحس گوید
در سرمای سرد و گرمای گرم نشاید که استعمال کنند پس در زمان اعتدال هوا استعمال باید
کرد زیرا که در سرمای سرد مضر بود به مقعد و باشد که اسهال دموی آورد از بهر آنکه مرخی
معده و عروق پیرامون مقعد بود پس افواه آن بگشاید و خون روان گردد و صبر عربی کرب و
مغص آورد و قوت وی در طبقات معده یکدو روزه باقی ماند و ضرر رساند و سقوطری چنان بود
چون بیاشامند بخاری لطیف از وی متصاعد گردد بدماغ و بلغم فضول که در وی بگدازاند و
بیرون آورد روشنائی چشم زیادت کند و از این جهت است که صبر در ایارجات و معاجین میکنند
و صبر چون نشسته بود اسهال وی زیاده بود از شسته و شسته وی از طبیعت دوایی بیرون رود
در صفت شستن وی صاحب جامع آورده که بگیرند صبر سقوطری یک رطل به منحل ببرند بعد از
آن افسنتین ربع رطل و از ادویهای حاره مصطلی و حب بلسان و دارچینی و سلیخه و عود بلسان
و سنبل و اسارون از هریک سه درم و این داروها در دو رطل آب شیرین بپزند تا نیمه بازآید
فروگیرند و در دست بمالند و صافی گردانند و صبر کوفته و بیخته در هاون کنند و آن آب
بر وی ریزند و بشویند و در ظرفی کنند تا آن آب از صبر صافی شود دیگربار در هاون کنند
و دوباره بشویند تا آن زمان که هیچ باقی نماند آن مانند خاک گردد و بعد از آن آب از
وی بریزند صبر باقی ماند پس سه درم زعفران با وی بیامیزند و در وقت حاجت استعمال کنند
شربتی از وی یک درم تا دو درم بود و چون صبر کهن گردد سیاه گردد شسته وی زودتر از ناشسته
ضعیف گردد و گویند مسهل سودا نیز بود آنچه غیر مغسول بود صاحب منهاج گوید شربتی از
وی مفرد ما بین نیم درم تا دو درم بود و به آب گرم مسهل بلغم صفرا بود و اگر با ادویه
بود شربتی از وی دو دنک تا نیم درم بود و مضر بود به معا و تعدیل آن به کثیرا کنند
و مضر بود بجگر و مصلح آن مصطلی و ورق گل سرخ و مقل بود و منصوری گوید شربتی از وی
یک مثقال تا دو مثقال بود و نوع سمیخانی سیاه بد بود و صبر تنها استعمال کردن بغایت
مضر بود به مقعد از بهر آنکه او خشک بود در سیوم و مقعد عصبانی بود و مزاج وی سرد و
خشک بود و چون بر آن بگذرد بشکافد و خشکی مضر بود به عصب و شریف گوید چون به آب کنند
تا سحق کنند و طلا کنند چند نوبت بر بواسیر بیرون آمده بغایت نیکو بود و گویند بهترین
معالجات این علت بود و باید که چون بیندازند روغن گل که در ظرفی اسربی یا قلعی حل کرده
باشند بمالند از پی آن و اگر در آب لسان الحمل حل کرده و بر حمره نهند و شری طلا کنند
نافع بود و بدل آن بوزن آن حضض بود و در نفخ معده بوزن آن افسنتین و گویند بوزن آن
حضض و افسنتین و ابن مؤلف گوید علی بن عیسی گوید که صبر سقوطری شاید خوردن و طلا کردن
نشاید از برای طلا صبر عربی نیکو بود و آن خوردن را نشاید
______________________________
صاحب مخزن الادویه مینویسد: صبر بکسر
صاد و سکون با و بفتح اول و کسر دوم نیز آمده و آن را صبارا نیز نامند لغت عربیست
و بسریانی علوی و بیونانی فیقراوالیا و برومی نیز الیا و بهندی ایلیا و الوا و ایلوا
و یول سیاه و در بنگاله مصیر نیز نامند و درخت آن را اهل شام و نواحی آن صبارا و بهندی
کهیکوار نامند و آن عصاره بعضی گفته اند صمغ درختی است ببلندی یک قامت و از بیخ آن
برگهای بلند ده عدد و زیاده میروید ...
لاتین ALOES SOCOTRINA فرانسه ALOES SOCOTON انگلیسیALOES
اختیارات بدیعی، ص: 266
///////////////
64. گیاه صبر زرد* (Aloe vulgaris و
گونههای دیگر) شباهتی جالب با مرّ مكّی دارد، چرا كه این گیاه افریقایی نیز به پوـ سه نسبت داده شده و پس از آن در مجمعالجزایر
جانشینی برایش پیدا شد. این بار هم لی سون
از دوره تانگ است كه برای نخستین بار محصول این درخت را به نام lu-wei
آورده میگوید در سرزمین پوـ سه میروید، ظاهری چون آبنبات سیاهرنگ
دارد و شیره درختی است. 2 سوسون از دودمان سونگ میگوید:’’اینک تنها
به كانتون صادر میشود. این درخت در زمینهای بایر كوهستانی میروید، شیره اش بصورت قطعات اشك جاری شده زان پس می بندد. آنرا در همه فصل ها و ماههای سال گردآوری
میكنند." لیشیـ چن بی
گمان نیست فرآورده ای است كه از درخت گیرند
یا گیاهی علفی
: یاد آور می شود كه بر
پایه آنچه در Ta Min i t‛un či
آمده، صبر زردی كه از رده گیاهان علفی به دست میآید محصول جاوه، سوماترا (سان ـ فوـ تسی / San-fu-ts‛i) و
سرزمینهای دیگر است و میگوید كه این گفته با آنچه در گیاهنامههای دوره تانگ و
سونگ آمده است نمی خواند . به هر روی ، وی نمیدانست نخستین نویسنده ای كه این محصول را چنین باز نموده
چائو ژوـكوا1 است كه Aloe را در شمار گیاهان علفی قرار داده و آن را محصول سرزمین نوـفا
(Nu-fa) ؟؟ دانسته كه از توابع سرزمین اعراب است و در
جایی دیگر آن را محصول جزیرهای نزدیك دربابار
سومالی دانسته كه گویا مراد ش سوكوترا (Socotra) است. این جزیره زیستگاه Aloe perryi است كه هنوز هم
به بمبئی صادر میشود. 2
هیرت ریشه واژه lu-wei را در
واژه فارسی ایلوا، alwā یافته است. به دلایل بسیار پذیرش این نظریه
دشوار است هیچجا گفته نشده که lu-wei واژهای ایرانی است. لیشیـچن، كه که در شناسائی واژه های بیگانه
توانا بود، میگوید بازنمودی برای lu-wei یافت نشده است. در نوشته های
تاریخی چینی در باره پوـ سه
ایرانی، این محصول به این سرزمین نسبت داده نشده، ضمن اینكه صبر زرد نه از راه
زمین به چین، بلكه تنها از راه دریا به كانتون آورده میشد. ایران هم صبر زرد
را وارد میكرد،3 اما ابومنصور پاپی آن نشده است. دو نام، sebr zerd و صبر
سقوطری، sebr sugutri كه شلیمر
به دست داده،4 ریشه عربی داشته کمابیش تازه اند؛ واژه ی ایلوا alwā نیز كه ادعا
شده فارسی است نیز چنین است. ایرانیان این نام را از اعراب گرفتند و اعراب نیز خود
می پذیرند كه ایلوای عربی آوانگاشت واژه یونانی
است. 5 هرچند نباید بر این رفت که
وقتی چینیها این محصول را نخستین بار در دوره تانگ دریافت كردند خود یکراست از
دربابار افریقا یا عربستان وارد كرده
بودند. صبر زرد به هند صادر و از آنجا به
مجمعالجزایر مالایا برده میشد؛ و همانطور كه لیسون گفته است، مردمان پوـ سه مالایا آن را به كانتون میبردند. نکته
دیگری كه هیرت نادیده گذارده این است كه دیر گاهی است كه آلوئه ورا، Aloe vera بومی
هند شده، هر چند از آغاز بومی آن سرزمــــین نبوده است. 6 گــــارسیا
دا اورتا حتی از فراهم آوری صبر زرد در كامبی و بنگال یاد میكند. 7 ازیراست
كه برای این ماده دارویی در هند نامهای محاورهای چون alia، ifva، eilya ، elio، yalva را مییابیم،
و نیز aliva را در زبان مالایایی كه میتوان ریشه همگی
آنها را در واژه عربی ـ یونانی alva، alwā یافت. مردمان پوـ سه
مالایا این نام را اختیار و آن را همراه با خودِ محصول به چینیها سپردند و
آنها نیز تنها a آغازین را از aluwa یا aluwe انداخته و luwe را نگاه داشتند. 1 افزون بر lu-wei، آوانــــــگاشتهای
یا
nu یا no nwi نیز هست كه اولی در K‛ai-pao pen ts‛ao از
دوره سونگ آمده و شاید بر گرفته از نام
سرزمین نوـفا (Nu-fa) یا زاده تبدیل آوای l به n است. نمیدانم هیرت بر چه پایه میگوید در دوره مینگ lu-wei ’’ مثل امروز، كاتیچو (catechu) ی هندی بوده كه از Acacia catechu (khadira سنسكریت) به دست
میآید." هیچ سندی در اثبات این نظریه نیاورده هرچند به هر روی از بیخ ناشدنی
است، زیرا چینیها کاتیچو یا كات هندی* را با نامهای er-č‛a یا hai‛r-č‛a بخوبی میشناختند.
2
ساینو-ایرانیکا
//////////////////
آلوئهورا[۱][۲][۳] (نام علمی: Aloe
vera) یا شَبیار،[۴] صَبر یا صبر زرد نام گیاهی است از سردهٔ سِگِلها (Aloe) راستهمارچوبهایها (Asparagales)، تیره سریشیان (Asphodelaceae) این گیاه بومی آفریقای شمالی است.
آلوئهورا بیساقهاست. البته برخی از آنها
دارای ساقهای بسیار کوتاه هستند. این گیاه ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد میکند و از
طریق پاجوش تکثیر میشود. برگهای آن نیزهای کلفت و گوشتی با لبههای دندانهدار است و رنگ آن سبز تا خاکستری میباشد.
گلهای آن بر روی سنبلهای میرویند که گاه تا ۹۰ سانتیمتر درازا دارد. هر کدام از گلهای آن
آویختهاست و دارای جاملولهای
۲–۳ سانتیمتری میباشد. این گیاه در لوازم آرایشی بهداشتی کاربرد بسیاری دارد.
نامهای دیگر آلوئهورا عبارتند از:
چادُروار، صبر سقوطری، آلوئه ورا، صبر، صبر کموار، صبر زرد، ازوال، ازوادزرد
خزانه، مقر، ایلوا، صبارا، آلوئه کوراسائو، آلوئه هندی، آلوئه بارباد، الوا،
صباره، برمس، سولع، مقرا، چادروا و صعدنا.[۵]
محتویات
[نمایش]
به عنوان یک گیاه طبی سابقه طولانی مدت دارد
و قدمت استفاده از آن به سال ۱۷۵۰ قبل از میلاد مسیح برمی گردد. امروزه این گیاه
در اغلب مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری از قبیل منطقه کارائیب، جنوب ایالات متحده، آمریکای لاتین و خاورمیانهمیروید. بسیاری از مردم نیز این گیاه را در گلدانهای کوچک در منازل
خود به منظور درمان سوختگیها و بریدگیهای جزیی پرورش میدهند. آلوئه ورا یک گیاه
بادوام با گلهای زرد است. صبر زرد فاقد ساقه بوده ولی برگهای آن دراز و تا
ارتفاع ۳۰ سانتیمتر میرسد. گلهای این گیاه در انتهای ساقهای که از وسط برگها
خارج میشود، میروید. برگهای سخت آبدار و نیزهای این گیاه به طول ۲۰ اینچ رشد
میکند و طول کل گیاه تا۴ پا میرسد. تنها برگهای این گیاه ارزش دارویی دارند،
اما بخشهای مختلف برگها نیز برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار میگیرند.
ژله شفاف و سفتی از قسمتهای داخلی برگ ترشح میشود. بین این ژله و پوست بیرونی
برگ سلولهای خاصی حاوی مایع زرد رنگ تلخ قرار دارد. وقتی که این مایع خشک میشود،
سبب تولید شیره آلوئه ورا میشود.
ترکیبات شیمیایی[ویرایش]
گیاه، حاوی مشتقات هیدروکسی آنتراسن از جمله
آلوئینهای A2 و B به میزان ۴۰–۲۵٪ کل ترکیبات و مشتقات
کرومون از جمله آلوئه رزین A2،B و Cاست.
ترکیبات مهم دیگر آلوئه شامل قندها از جمله: گلوکز، مانوز و سلولز،
آنزیمها از جمله: اکسیداز، آمیلاز وکاتالاز، هچنین
ویتامینهایی نظیر: B1،B2،B6،C،E و اسیدفولیک و مواد معدنی مانند: کلسیم، سدیم، منیزیم، روی، مس و کروممیباشند. صبر زرد
موادی نظیر آلوئین فامودین، آنتراکینون، ایزوباربالوئین و مقدار صمغ آن در حدود
۱۲٪ میباشد.[۶]
خواص دارویی[ویرایش]
|
این بخش از مقاله فاقد منبع و مأخذ است. شما میتوانید با افزودن منابع برطبق اصول تأییدپذیری و شیوهنامهٔ
ارجاع به منابع، به ویکیپدیا کمک کنید.
مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد.
|
صبر زرد از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است
و شیرآبه آن به مصرف طبی میرسد.
·
تقویت
کننده بدن است.
·
سوء هاضمه
را برطرف میکند.
·
اثر ضد کرم
دارد.
·
خون را
تصفیه میکند.
·
برای برطرف
کردن خارش ناشی از گزیدگی حشرات شیرآبه آن را روی پوست بمالید.
·
اگزما را
درمان میکند.
·
گرفتگی
کبدی را درمان میکند.
·
برای
التیام زخمها شیرآبه آن را روی زخم بمالید.
·
صبر زرد
بهترین کرم مرطوبکننده است، برگها را بشکنید و ژله آن را به پوست بمالید.
·
برای شستن
چشم و زخمها شیرآبه صبر زرد را با آب مخلوط کرده و استفاده کنید.
·
تقویت و
تعدیل سیستم ایمنی در بیماریهای ویروسی مثل تبخال،
ترمیم زخم، ترمیم آسیبهای ناشی از سوختگی و ضد التهاب است.
·
استفاده از
آن در بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری است. این بیماری به علت عدم کفایت اسفنکتر تحتانی مری ایجاد و برگشت محتویات اسیدی معده به مری باعث آسیب وارد آمدن به مخاط
مری و علایمی مانند سوزش سر دل، سرفههای خشک، تنفس بدبو، خونریزی و زخم مری میشود.
مکانیسم عمل[ویرایش]
نحوهٔ تأثیر ژل صبر زرد به درستی مشخص نیست.
·
شبیار با
نفوذ به عمق سلولها و تأثیر بر روی DNA آنها از تغیر شکل آنها بر اثر عوامل بیرونی جلو گیری کرده و عمر سلولها
رانیز افزایش میدهد که همین تأثیر را هم بر روی ویروسهایی که به بدن وارد میشوند
میگذارد که با افزایش عمر ویروسهایی که ابتدا به بدن راه یافتهاند وجلو گیری از
تغیر شکل و جایگزینی سریع آنها به سیستم ایمنی بدن فرصت ایجاد پادتنهای مناسب و کافی را میدهد و در مقابل ویروسهایی که رمز ماندگاریشان در
دنیا تغیر شکل سریعشان است، میتوان از این گیاه برای جلو گیری از تغیر شکل سریع
آنها در درمان و ساخت واکسن علیه این ویروس هااستفاده کرد.
مضرات[ویرایش]
·
شبیار اگر
به اندازه مصرف شود، خطری ندارد ولی مقدار زیاد آن باعث اسهال خونی میشود.
·
ضمناً زنان
شیرده نباید از آن استفاه کنند زیرا شبیار از طریق شیر وارد بدن طفل میشود و
ایجاد اسهال میکند. این گیاه برای زنان حامله خوب نیست زیرا ممکن است باعث سقط
جنین شود.
·
ژل آلوئه
برای استعمال خارجی مادهٔ بی خطری است، اما در موارد نادری سبب واکنش آلرژیک میشود.
اگر پوست شما تحریک میشود مصرف آن را ادامه ندهید. ژل آلوئه برای درمان زخمهای
عمیق موثّر نیست. شیره آن میتواند سبب گرفتگی یا اسهال رودهای شدید گردد، زنان
باردار یا شیرده نباید این ماده را مصرف کنند زیرا ممکن است سبب انقباضهای رحمی
گردیده و باعث سقط جنین شود. مصرف مسهل آلوئه برای درمان بیماریهای معدهای-رودهای، انسداد
رودهای، آپاندیسیت یا درد معده مبهم تجویز میشود. این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، دیورتیکولوز، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر گردد.
·
مصرف
طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن میشود یا تعادل الکترولیتی را مختل میسازد.
این ماده ممکن است سبب تغییر رنگ ادرار به رنگ قرمز بی ضرر گردد. کودکان زیر ۱۲
سال نباید گیاه آلوئه مصرف کنند.
مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه میتواند سبب
کمبود پتاسیم گردد که میتواند با پارهای معالجات قلبی تداخل کند. احتمال کمبود
پتاسیم در بدن در صورتی که شیره آلوئه را با مدرهای تیازید، شیرین بیان یا کورتیکواستروئید مصرف کنید، بیشتر است.[۷]
کِشتگاه[ویرایش]
شبیار را از دیرباز در مناطق خشکتر گرمسیری و نیمهگرمسیری جهان، هم به عنوان گیاه زینتی و هم گیاه درمانی کشت میکنند.
کاربرد[ویرایش]
ژل آلوورا آماده شده برای دسر
این گیاه واجد ویژگیهای مهم درمانی از جمله تقویت و تعدیل دستگاه ایمنی بدن[۸] در بیماریهای التهابی و ویروسی (مثل
تبخال)، ترمیم زخم، ترمیم آسیبهای ناشی از سوختگی و ضدالتهاب است و نیز در تولید
نوشیدنی و کمپوت آلوئه ورا به کار میرود.[۹]
پانویس[ویرایش]
1. پرش به بالا↑ توجه به صادرات و برندسازی در تدوین 20 بسته کارآفرینی گیاهان
دارویی وبگاه وزارت جهاد کشاورزی ایران
6. پرش به بالا↑ دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش-
نوبت چاپ: دوم، 1391- چاپخانه جعفری- شابک: 9786005756265- آلوئه ورا (صبر زرد) ص
12- به نقل از روزنامه همشهری آنلاین
7. پرش به بالا↑ دائرةالمعارف گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش-
نوبت چاپ: دوم، 1391- چاپخانه جعفری- شابک: 9786005756265- آلوئه ورا (صبر زرد) ص
13و14- به نقل از روزنامه همشهری آنلاین. دائرةالمعارف گیاه درمانی-
گردآورنده:نیره اژدریان-آلوئه ورا (صبر زرد) ص 13و14
8. پرش به بالا↑ Mills
S.Bone K/ The Essential Guide To Herbal Safety/ Churchill Livigstone/
2005:P233-240
9. پرش به بالا↑ S-W.Choi,
B-W.Son /Y-S.Son, Y-I.Park, S-K.Lee, M-H.Chung/ The wound-healing effect of a
glycoprotein fraction isolated from aloe vera/ British Jornal of Dermatology
2001/ P145 & 535-545
۴. ↑دائرةالمعارف
گیاه درمانی- گردآورنده:نیره اژدریان- ناشر: آئینه دانش- نوبت چاپ: دوم، ۱۳۹۱-
چاپخانه جعفری- شابک: ۹۷۸۶۰۰۵۷۵۶۲۶۵- آلوئه ورا (صبر زرد) ص ۱۳و۱۴- به نقل از
روزنامه همشهری آنلاین
منابع[ویرایش]
|
·
مشارکتکنندگان
ویکیپدیا، «آلوئه
ورا»، ویکیپدیای انگلیسی،
دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱ بهمن ۱۳۹۱).
//////////////
الصَبِر
الحقيقي أو الأَلْوَة الحقيقية أو ألوي
فيرا (باللاتينية: Aloe
vera) وكذلك (باللاتينية: Aloe
barbadensis) نوع من النباتات فيجنس الصبر أصله من جنوب
أفريقيا ومدغشقر وشبه الجزيرة العربية، ينمو في المناخ
الجاف ويخزن الماء في أوراقه الثخينة.
وقد استخدم منذ
نحو 6000 سنة واستخدمها المصريون
القدماء لتضميد
الجروح وشفاء الالتهابات وتخفيف الحروق والتقرحات.
انظر أيضا[عدل]
المراجع[عدل]
/////////////////
به عبری:
אלוורה או אַלוי אמתי (שם מדעי: Aloe
vera) הוא מין בסוג אלוי, צמח שידוע בתכונותיו הרפואיות. בעבר הוא סווג
במשפחת העיריתיים וכיום במשפחת Xanthorrhoeaceae. קיימים מאות מינים בסוג אלוי, דבר המקשה לעתים על הזיהוי של האלוי המכונה
"אמיתי"
(vera בלטינית)[1]שפריחתו צהובה, לעומת פריחת מינים משובטים שהיא לעתים כתומה. השימוש באלוורה
הן חיצוני והן פנימי. הג'ל שמופק מתוך החלק הפנימי של העלים עשיר בחומרים רבים כמו ויטמינים, מינרלים, חומצות
אמינו וחומרים
התומכים במערכת העיכול. החל מראשית המאה ה-18 רשמו רופאיםבאירופה מיצוי מקליפת עלה האלוורה כדי
להתגבר על בעיות עצירות.
כיום אין משתמשים כמעט במיצוי
הזה ובמקומו נפוץ שימוש אחר לחלוטין בג'ל המופק ממרכז העלה ושאינו מכיל חומרים
משלשלים[2]. באנליזה כימית של ג'ל האלוורה התגלו יותר מ-400 חומרים ובתוכם כל אבות
המזון הנחוצים
לאדם. בהתייחסות
לשימושים שנעשים באלוורה ישנה הפרדה עקרונית בין מיצוי שהופק מהג'ל שבמרכז העלה
לבין חומרים שהופקו מהקליפה והשכבות החיצוניות.
//////////////
به آذری:
///////////
به ترکی طبی ساری
صبیر:
Tıbbi sarısabır (Aloe vera), Asphodelaceae familyasından
tıbbi amaçlarla kullanılan bir sarısabır türü. Yaprak,
iki bölümden, meydana gelmiştir. Müshil olarak
kullanılan ve antrakinonlar adı verilen maddeleri içeren yeşilkabuk bölümü ve Aloe
jeli olarak adlandırılan müsilaj bölümü.
Jel kısmında, 18 amino asid, 20 mineral, 12 vitamin ile
çeşitli bilimsel araştımalarda immunostimülan olduğu gösterilmiş olan asemannan, glukomannan, mannoz-6
fosfat, aloerid gibi polisakkaridler; çeşitli enzimler,
deneysel olarak antihistaminik olduğu gösterilmiş
olan alprogen; yine çeşitli çalışmalarda kan kolesterol düzeylerine
ve selim prostat hipertrofisine etkili olduğu bildirilen lupeol, beta-sitosterol ve kampesterol gibi
steroller ile lignin, salisilat gibi maddeler bulunmaktadır. Antrakinonları
içeren kabuk bölümü suyunun uçurulması ile elde edilen ve laksatif olarak
kullanılan kısma Aloe denir. Yaprağın iç kısmında bulunan ve
parankim hücreler tarafından imal edilen müsilaj görünümlü renksiz kısma
ise Aloe vera Jel adı verilir. Bu iki kısım devamlı şekilde
kavram karışıklığına neden olduğu için, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) nün Seçilmiş
Tıbbi Bitkiler monografında ayrı bölümler halinde incelenmiştir.
Aloe vera jel inin gerek yüzeysel kullanım, gerekse
besin tamamlayıcısı olarak içecek şeklinde hazırlanması, özel yöntemler
gerektirmektedir ve ürünler, günümüzün son derece gelişmiş analiz yöntemleri
ile kontrol edilmektedir. Bundan amaç, jelde varolduğu bilinen maddelerin
ürünün içinde de korunmuş olarak bulunmasıdır.
///////////////////
Aloe vera (/ˈæloʊiː/ or /ˈæloʊ/) is
a succulent plant species of the genus Aloe.
It grows wild in tropical climates around the world and is cultivated for
agricultural and medicinal uses. Aloe also is used for decorative purposes and
grows successfully indoors as a potted plant.[3]
The cosmetic and
medicinal value of the plant is debated. It is found in many consumer products.
Contents
Aloe vera is a stemless or very
short-stemmed succulent plant
growing to 60–100 cm (24–39 in) tall, spreading byoffsets. The leaves are thick and fleshy,
green to grey-green, with some varieties showing white flecks on their upper
and lower stem surfaces.[4] The margin of the leaf is serrated and has small white teeth. The
flowers are produced in summer on a spike up to 90 cm (35 in) tall,
each flower being pendulous, with a yellow tubular corolla2–3 cm (0.8–1.2 in) long.[4][5] Like other Aloe species, Aloe
vera forms arbuscular mycorrhiza,
a symbiosis that allows the plant better
access to mineral nutrients in soil.[6]
Aloe vera leaves contain phytochemicals under study for possible
bioactivity, such as acetylated mannans, polymannans, anthraquinone C-glycosides, anthrones, other anthraquinones, such as emodin, and various lectins.[7][8][9]
Aloe
Vera Buds at Sakherbazar, Kolkata
Spotted
forms of Aloe vera are sometimes known as Aloe vera var.chinensis
The species has a
number of synonyms: A.
barbadensis Mill., Aloe indica Royle, Aloe
perfoliata L. var. vera and A. vulgaris Lam.[10][11] Common names include Chinese Aloe, Indian Aloe, True Aloe,
Barbados Aloe, Burn Aloe, First Aid Plant.[5][12][13][14][15] The species epithet vera means
"true" or "genuine".[12] Some literature identifies the white-spotted form of Aloe
vera as Aloe vera var. chinensis;[16][17] however, the species varies widely with regard to leaf
spots[18] and it has been suggested that the spotted form of Aloe
vera may be conspecific with A.
massawana.[19]The species was first described by Carl Linnaeus in 1753 as Aloe
perfoliata var. vera,[20] and was described again in 1768 by Nicolaas Laurens
Burman as Aloe vera in Flora Indica on
6 April and by Philip Miller as Aloe
barbadensissome ten days after Burman in the Gardener's Dictionary.[21]
Techniques based
on DNA comparison suggest Aloe vera is
relatively closely related to Aloe perryi, a species endemic to Yemen.[22] Similar techniques, using chloroplast DNA sequence comparison
and ISSR profiling
have also suggested it is closely related to Aloe forbesii, Aloe inermis, Aloe scobinifolia, Aloe sinkatana, and Aloe striata.[23]With the exception of the South African species A.
striata, these Aloe species are native to Socotra (Yemen), Somalia, and Sudan.[23] The lack of obvious natural populations of the species has
led some authors to suggestAloe vera may be of hybrid origin.[24]
The natural range
of A. vera is unclear, as the species has been widely
cultivated throughout the world. Naturalised stands of the species occur in the
southern half of the Arabian Peninsula, through North Africa (Morocco,
Mauritania, Egypt), as well as Sudan and neighbouring countries, along with the
Canary, Cape Verde, and Madeira Islands.[10] This distribution is somewhat similar to the one of Euphorbia balsamifera, Pistacia atlantica,
and a few others, suggesting that a dry sclerophyll forest once covered large
areas, but has been dramatically reduced due to desertification in the Sahara,
leaving these few patches isolated. Several closely related (or sometimes
identical) species can be found on the two extreme sides of the Sahara: dragon trees (Dracaena) and Aeonium being two of the most
representative examples.
The species was
introduced to China and various parts of southern Europe in the 17th century.[25] The species is widely naturalised elsewhere, occurring in
temperate and tropical regions of Australia, Barbados, Belize, Curaçao,
Nigeria, Paraguay, Mexico and the US states of Florida, Arizona and Texas.[18][26] The actual species' distribution has been suggested to be
the result of human cultivation.[19][27]
Aloe
vera can be grown as
anornamental plant.
Aloe vera has been widely grown as an ornamental
plant. The species is popular with modern gardeners as a putatively medicinal plant and for its interesting
flowers, form, and succulence. This succulence enables the species to survive
in areas of low natural rainfall, making it ideal for rockeries and other low
water-use gardens.[4] The species is hardy in zones 8–11, although it is intolerant of
very heavy frost or snow.[5][28] The species is relatively resistant to most insect pests,
though spider mites, mealy bugs, scale insects, and aphid species
may cause a decline in plant health.[29][30] In pots, the species requires well-drained, sandy potting
soil and bright, sunny conditions; however, Aloe plants can
burn under too much sun or shrivel when the pot does not drain water. The use
of a good-quality commercial propagation mix or packaged "cacti and
succulent mix" is recommended, as they allow good drainage.[31] Terra cotta pots are preferable as they are porous.[31]
Potted plants should
be allowed to completely dry prior to rewatering. When potted, aloes become
crowded with "pups" growing from the sides of the "mother
plant", they should be divided and repotted to allow room for further
growth and help prevent pest infestations. During winter, Aloe vera may
become dormant, during which little moisture is required. In areas that receive
frost or snow, the species is best kept indoors or in heated glasshouses.[5] Large-scale agricultural production of Aloe vera is
undertaken in Australia,[32] Bangladesh, Cuba,[33]the Dominican Republic, China, Mexico,[34] India,[35] Jamaica,[36] Kenya, Tanzania and South Africa,[37] along with the USA[38] to supply the cosmetics industry with Aloe vera gel.
Herbal
farming in Chhattisgarh: Aloe vera
Aloe
vera gel being used
to make a dessert
Extracts from Aloe vera are
widely used in the cosmetics and alternative medicine industries,
being marketed as variously having rejuvenating, healing, or soothing
properties. However research supporting this usage hasn't unequivocally
supported benefit and safety.
Under the guidelines
of California
Proposition 65, orally ingested non-decolorized aloe vera leaf
extract has been listed by the OEHHA, along with goldenseal, among "chemicals known to the
state to cause cancer or reproductive toxicity".[40]
Scientific evidence
for the cosmetic or therapeutic effectiveness of aloe vera is limited and
frequently contradictory.[41][42][43]
There is little
scientific evidence of the effectiveness or safety of Aloe vera extracts
for either cosmetic or medicinal purposes. A research study finding positive
evidence[7] is frequently contradicted by other studies.
Despite this, the
cosmetic and alternative medicine industries regularly make claims regarding
the soothing, moisturizing, and healing properties of aloe vera.[7][44]
Two 2009 reviews of
clinical studies determined that all were too small and faulty to allow strong
conclusions to be drawn, but concluded: "there is some preliminary
evidence to suggest that oral administration of aloe vera might be effective in
reducing blood glucose in diabetic patients and in lowering blood lipid levels
in hyperlipidaemia. The topical application of aloe vera does not seem to
prevent radiation-induced skin damage. The evidence regarding wound healing is
contradictory. More and better trial data are needed to define the clinical
effectiveness of this popular herbal remedy more precisely."[43][45] One of the reviews found that Aloe has
not been proven to offer protection for humans from sunburn.[45]
A 2007 review of aloe
vera use in burns concluded, "cumulative evidence tends to support that
aloe vera might be an effective intervention used in burn wound healing for
first- to second-degree burns. Further, well-designed trials with sufficient
details of the contents of aloe vera products should be carried out to
determine the effectiveness of aloe vera."[46] Topical application of aloe vera may also be effective
for genital herpes and psoriasis.[43][47] A 2014Cochrane review found no strong evidence
for the value of topical application of aloe vera to treat or preventphlebitis caused by intravenous infusion.[48]
Aloe vera gel is
used commercially as an ingredient in yogurts, beverages, and some desserts,[49][50][51] although at certain doses, its toxic properties could be
severe whether ingested or topically applied.[52] The same is true for aloelatex,
which was taken orally for conditions ranging from glaucoma to multiple sclerosis until
the FDA required manufacturers to discontinue its use.[53]
Aloin,
a compound found in the exudate of some Aloe species, was the
common ingredient in over-the-counter(OTC)
laxative products in the United States until 2002 when the Food and Drug
Administration banned it because the companies manufacturing it
failed to provide the necessary safety data.[54][55] Aloe vera has potential toxicity, with side effects occurring at some dose
levels both when ingested or applied topically.[52] Although toxicity may be less when aloin is removed by
processing, Aloe vera that contains aloin in excess amounts
may induce side effects.[7][43][56]
Aloe vera juice is marketed to support the health
of the digestive system, but there is neither scientific evidence nor
regulatory approval to support this claim.[57] The extracts and quantities typically used for such
purposes appear to be dose-dependent for toxic effects.[52]
Aloe vera is used in traditional medicine as a
multipurpose skin treatment. In Ayurvedic medicine it
is called kathalai, as are extracts fromagave.[58]:196 for aloe:117 for agave Early records of Aloe vera use
appear in the Ebers Papyrus from
the 16th century BC,[15]:18 and in Dioscorides' De Materia Medica and Pliny the Elder's Natural History -
both written in the mid-first century AD.[15]:20 It is also written of in the Juliana Anicia Codex of
512 AD.[49]:9The plant is used widely in the traditional herbal medicine of
many countries.[7] Aloe Vera is used in many traditional medicine.[59]
Aloe vera is used on facial tissues where it is promoted as a
moisturiser and anti-irritant to reduce chafing of the nose. Cosmetic companies
commonly add sap or other derivatives from Aloe vera to
products such as makeup, tissues, moisturizers, soaps, sunscreens, incense,
shaving cream, or shampoos.[49] A review of academic literature notes that its inclusion
in many hygiene products is due to its "moisturizing emollient
effect".[9]
Other potential uses
for extracts of Aloe vera include the dilution of semen for
the artificial fertilization of sheep,[60] as a fresh food preservative,[61] or forwater conservation in
small farms.[62] It has also been suggested that biofuels could be obtained
from Aloe vera seeds.[63]
Use of topical aloe
vera is not associated with significant side effects.[54] Oral ingestion of aloe vera, however, may cause abdominal cramps and diarrheawhich in turn can decrease the
absorption of drugs.[54] IARC studies
have found ingested non-decolorized liquid aloe vera [64] to be carcinogenic in animals, and state that it is a
possible carcinogen in humans as well.[65]
·
Museo de Aloe de
Lanzarote, Aloe vera museum in the Canary Islands,
Spain
4.
^ Jump up to:a b c Yates A.
(2002) Yates Garden Guide. Harper Collins Australia
5.
^ Jump up to:a b c d Random
House Australia Botanica's Pocket Gardening Encyclopedia for Australian
Gardeners Random House Publishers, Australia
6.
Jump up^ Gong M, Wang F, Chen Y (2002). "[Study on
application of arbuscular-mycorrhizas in growing seedings of Aloe
vera]". Zhong Yao Cai (in Chinese) 25(1): 1–3. PMID 12583231.
7.
^ Jump up to:a b c d e Boudreau
MD, Beland FA (2006). "An Evaluation of the Biological and Toxicological
Properties of Aloe Barbadensis (Miller), Aloe Vera". J
Environ Sci Health C Environ Carcinog Ecotoxicol Rev 24 (1):
103–54.doi:10.1080/10590500600614303. PMID 16690538. extract
in various solvents has variable but significant antibacterial activity against
the five clinical isolates used in this study.
8.
Jump up^ King GK, Yates KM, Greenlee PG, Pierce KR, Ford CR,
McAnalley BH, Tizard IR (1995). "The effect of Acemannan Immunostimulant
in combination with surgery and radiation therapy on spontaneous canine and
feline fibrosarcomas". J Am Anim Hosp Assoc 31 (5):
439–47.doi:10.5326/15473317-31-5-439. PMID 8542364.
9.
^ Jump up to:a b Eshun
K, He Q (2004). "Aloe vera: a valuable ingredient for the food,
pharmaceutical and cosmetic industries--a review". Crit Rev Food Sci
Nutr 44(2): 91–6. doi:10.1080/10408690490424694. PMID 15116756.
10. ^ Jump up to:a b "Aloe vera, African flowering plants database".
Conservatoire et Jardin botaniques de la Ville de Genève.
Retrieved 2008-06-20.
11. Jump up^ "Taxon: Aloe vera (L.) Burm. f.".
Germplasm Resources Information Network, United States Department of
Agriculture. Retrieved 2008-07-16.
12. ^ Jump up to:a b Ombrello,
T. "Aloe vera". Archived from the original on 5 July
2008. Retrieved 2008-06-21.
13. Jump up^ Liao Z, Chen M, Tan F, Sun X, Tang K (2004).
"Microprogagation of endangered Chinese aloe". Plant Cell,
Tissue and Organ Culture 76 (1): 83–86. doi:10.1023/a:1025868515705.
14. Jump up^ Jamir TT, Sharma HK, Dolui AK (1999). "Folklore
medicinal plants of Nagaland, India". Fitoterapia 70 (1):
395–401. doi:10.1016/S0367-326X(99)00063-5.
15. ^ Jump up to:a b c Barcroft,
A. and Myskja, A. (2003) Aloe Vera: Nature's Silent Healer. BAAM,
USA. ISBN 0-9545071-0-X
16. Jump up^ Wang H, Li F, Wang T, Li J, Li J, Yang X, Li J (2004).
"[Determination of aloin content in callus of Aloe vera var.
chinensis]". Zhong Yao Cai (in Chinese) 27 (9):
627–8. PMID 15704580.
17. Jump up^ Gao W, Xiao P (1997). "[Peroxidase and soluble
protein in the leaves of Aloe vera L. var. chinensis
(Haw.)Berger]". Zhongguo Zhong Yao Za Zhi (in Chinese) 22 (11):
653–4, 702. PMID 11243179.
18. ^ Jump up to:a b Akinyele
BO, Odiyi AC (2007). "Comparative study of the vegetative morphology and
the existing taxonomic status of Aloe vera L.". Journal of
Plant Sciences 2 (5): 558–563. doi:10.3923/jps.2007.558.563.
19. ^ Jump up to:a b Lyons
G. "The Definitive Aloe
vera, vera?". Huntington Botanic Gardens. Archived from the original on 25 July
2008. Retrieved 2008-07-11.
20. Jump up^ Linnaeus, C. (1753). Species plantarum, exhibentes
plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis,
nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema
sexuale digestas. Vol. 2 pp. [i], 561–1200, [1–30, index], [i, err.].
Holmiae [Stockholm]: Impensis Laurentii Salvii.
21. Jump up^ Newton LE (1979). "In defense of the
name Aloe vera". The Cactus and Succulent Journal of Great
Britain 41: 29–30.
22. Jump up^ Darokar MP, Rai R, Gupta AK, Shasany AK, Rajkumar S,
Sunderasan V, Khanuja SP (2003). "Molecular assessment of germplasm
diversity in Aloe spp. using RAPD and AFLP analysis". J
Med. Arom. Plant Sci. 25 (2): 354–361.
23. ^ Jump up to:a b Treutlein
J, Smith GF, van Wyk BE, Wink W (2003). "Phylogenetic relationships in
Asphodelaceae (Alooideae) inferred from chloroplast DNA sequences (rbcl, matK)
and from genomic finger-printing (ISSR)". Taxon 52 (2):
193. doi:10.2307/3647389. JSTOR 3647389.
24. Jump up^ Jones WD, Sacamano C. (2000) Landscape Plants for
Dry Regions: More Than 600 Species from Around the World. California Bill's
Automotive Publishers. USA.
25. Jump up^ Farooqi, A. A. and Sreeramu, B. S. (2001) Cultivation
of Medicinal and Aromatic Crops. Orient Longman, India. ISBN 8173712514. p. 25.
26. Jump up^ "Global Compendium of Weeds Aloe vera (Aloeaceae)".
Global Compendium of Weeds. Archived from the original on 3 June
2008. Retrieved 2008-06-20.
27. Jump up^ "Aloe vera (Linnaeus) Burman f., Fl. Indica. 83.
1768." in Flora of North America Vol. 26,
p. 411
29. Jump up^ "Pest Alert: Aloe
vera aphid Aloephagus
myersi Essi.". Florida Department of Agriculture and Consumer Services. Archived from the original on 12 June
2008. Retrieved 2008-07-11.
30. Jump up^ "Kemper Center for Home Gardening: Aloe vera". Missouri Botanic Gardens,
USA. Retrieved 2008-07-11.
31. ^ Jump up to:a b Coleby-Williams,
J. "Fact Sheet: Aloes".
Gardening Australia, Australian Broadcasting Corporation. Archived from the original on 6 July
2008. Retrieved 2008-07-08.
32. Jump up^ "Aloe vera producer
signs $3m China deal". Australian Broadcasting Corporation.
Retrieved 2008-07-08.
33. Jump up^ "More Medicinal Plants Grow in Ciego de Ávila".
invasor.cu. Retrieved2008-06-25.[dead link]
34. Jump up^ "Korea interested in Dominican 'aloe vera'".
DominicanToday.com—The Dominican Republic News Source in English.
Retrieved 2008-07-19.
35. Jump up^ Varma, Vaibhav (11 December 2005). "India experiments with farming medicinal
plants". channelnewsasia.com.
36. Jump up^ "Harnessing the potential of our aloe".
Jamaica Gleaner, jamaica-gleaner.com. Retrieved 2008-07-19.
38. Jump up^ "US Farms, Inc. – A Different Kind of Natural
Resource Company". resourceinvestor.com.
Retrieved 2008-07-19.
39. Jump up^ "RHS Plant Selector Aloe
vera AGM / RHS Gardening". Apps.rhs.org.uk.
Retrieved 2012-11-09.
40. Jump up^ Proposition 65. Chemicals Listed Effective December 4,
2015 as Known to the State of California to Cause Cancer: Aloe Vera,
Non-Decolorized Whole Leaf Extract and Goldenseal Root Powder. U.S.
Office of Environmental Health Hazard Assessment (December 4, 2015)
41. Jump up^ Ernst E (2000). "Adverse effects of herbal drugs in
dermatology". Br. J. Dermatol. 143 (5):
923–9. doi:10.1046/j.1365-2133.2000.03822.x.PMID 11069498. Oral
and topical aloe vera is promoted for a variety of conditions but the evidence
to support its use is not compelling.
43. ^ Jump up to:a b c d Vogler
BK, Ernst E (1999). "Aloe vera: a systematic review of its clinical
effectiveness" (PDF). Br
J Gen Pract 49 (447): 823–8.PMC 1313538. PMID 10885091.
44. Jump up^ Kunkel. G. (1984) Plants for Human Consumption.
Koeltz Scientific Books.ISBN 3-87429-216-9
45. ^ Jump up to:a b Feily
A, Namazi MR (2009). "Aloe vera in dermatology: a brief
review". G Ital Dermatol Venereol 144: 84–91.
46. Jump up^ Maenthaisong R, Chaiyakunapruk N, Niruntraporn S,
Kongkaew C (2007)."The efficacy of aloe vera used for burn wound
healing: a systematic review" (PDF). Burns 33 (6): 713–8. doi:10.1016/j.burns.2006.10.384.PMID 17499928.
47. Jump up^ Deng S, May BH, Zhang AL, Lu C, Xue CC (2013).
"Plant extracts for the topical management of psoriasis: a systematic
review and meta-analysis". Br. J. Dermatol. 169 (4):
769–82. doi:10.1111/bjd.12557. PMID 23909714.
48. Jump up^ Zheng GH, Yang L, Chen HY, Chu JF, Mei L (2014).
"Aloe vera for prevention and treatment of infusion
phlebitis". Cochrane Database Syst Rev(John Wiley & Sons) 6 (6):
CD009162.doi:10.1002/14651858.CD009162.pub2. PMID 24895299. (subscription required (help)).
49. ^ Jump up to:a b c Reynolds,
Tom (Ed.) (2004) Aloes: The genus Aloe (Medicinal and Aromatic Plants -
Industrial Profiles. CRC Press. ISBN 978-0415306720
50. Jump up^ Armstrong, Liza. "Clean and green". Australian
Broadcasting Corporation.Archived from the original on 24 May
2008. Retrieved 2008-06-20.
52. ^ Jump up to:a b c Cosmetic
Ingredient Review Expert Panel (2007). "Final report on the safety
assessment of AloeAndongensis Extract, Aloe Andongensis Leaf Juice,aloe
Arborescens Leaf Extract, Aloe Arborescens Leaf Juice, Aloe Arborescens Leaf
Protoplasts, Aloe Barbadensis Flower Extract, Aloe Barbadensis Leaf, Aloe
Barbadensis Leaf Extract, Aloe Barbadensis Leaf Juice,aloe Barbadensis Leaf
Polysaccharides, Aloe Barbadensis Leaf Water, Aloe Ferox Leaf Extract, Aloe
Ferox Leaf Juice, and Aloe Ferox Leaf Juice Extract". Int. J.
Toxicol. 26 Suppl 2 (Suppl 2): 1–50.doi:10.1080/10915810701351186. PMID 17613130.
54. ^ Jump up to:a b c "Aloe
Vera : Science and Safety | NCCIH". Nccih.nih.gov.
Retrieved2014-01-31.
55. Jump up^ Food Drug Administration, HHS (2002). "Status of
certain additional over-the-counter drug category II and III active
ingredients. Final rule". Fed Regist67 (90):
31125–7. PMID 12001972.
56. Jump up^ Bottenberg MM, Wall GC, Harvey RL, Habib S (2007).
"Oral aloe vera-induced hepatitis". Ann Pharmacother 41 (10):
1740–3.doi:10.1345/aph.1K132. PMID 17726067.
58. Jump up^ Quattrocchi, Umberto (2012) CRC World Dictionary
of Medicinal and Poisonous Plants: Common Names, Scientific Names, Eponyms,
Synonyms, and Etymology (5 Volume Set) CRC Press. ISBN 978-1420080445
59. Jump up^ "Top 10 Health Benefits of Aloe Vera ( Juice, Gel )
| NikiHow | How to - find best Article on Everything| Nikihow". www.nikihow.com.
Retrieved 2016-01-06.
60. Jump up^ Rodriguez F, Baldassarre H, Simonetti J, Aste F, Ruttle
JL (1988). "Cervical versus intrauterine insemination of ewes using fresh
or frozen semen diluted with aloe vera gel". Theriogenology 30 (5):
843–54. doi:10.1016/S0093-691X(88)80046-3. PMID 16726526.
61. Jump up^ Serrano M, Valverde JM, Guillén F, Castillo S,
Martínez-Romero D, Valero D (2006). "Use of Aloe vera gel coating
preserves the functional properties of table grapes". J. Agric. Food
Chem. 54 (11): 3882–6.doi:10.1021/jf060168p. PMID 16719510.
62. Jump up^ "Water conservation". Chennai,
India: The Hindu. 2008-07-10. Archivedfrom the original on 2 August 2008.
Retrieved 2008-07-14.
63. Jump up^ Shukla, S. "Aloe Vera has
biodiesel potential, reveals MSU study". The Indian
Express. Retrieved 2008-06-21.
65. Jump up^ Preamble in IARC Monographs on
the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans. International
Agency for Research on Cancer, Lyon, France (2006)
////////////
Aloe vera
|
|
Aloe
vera plant with
flower detail inset
|
|
Kingdom:
|
|
Clade:
|
|
Clade:
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Subfamily:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
A. vera
|
·
Aloe barbadensis Mill.
·
Aloe barbadensis var.chinensis Haw.
·
Aloe chinensis (Haw.) Baker
·
Aloe elongata Murray
·
Aloe flava Pers.
·
Aloe indica Royle
·
Aloe lanzae Tod.
·
Aloe maculata Forssk.(illegitimate)
·
Aloe perfoliata var. vera L.
·
Aloe rubescens DC.
·
Aloe variegata Forssk.(illegitimate)
·
Aloe vera Mill. (illegitimate)
·
Aloe vera var. chinensis (Haw.) A. Berger
·
Aloe vera var. lanzae Baker
·
Aloe vera var. littoralis J.Koenig ex Baker
·
Aloe vulgaris Lam.
|