عناب . [ ع ُن ْ نا
] (ع اِ) سنجد جیلان . (منتهی الارب ). میوه ای است شبیه به سنجد و در منضجات ومسهلات
به کار برند. خوردن آن خون را صاف کند. (برهان قاطع). ثمر درختی است معروف ، قریب به
درخت کنار و زیتون در بلندی ، و برگ آن اندک ضخیم تر و طولانی تر از برگ کنار. و یک
روی آن مزغب ، و پوست درخت آن سرخ رنگ و چوب آن نیز سرخ رنگ و نیمرنگ و خالدار. بهترین
آن بزرگ بالیده ٔ به کمال رسیده ٔ سرخ شده ٔ در گوشت جرجانی و یا خطایی آن است که شیرین
و عفوصت آن کم باشد. تازه ٔ آن معتدل در حرارت و برودت و مایل به رطوبت است ، و شیخ
الرئیس آن را بارد اول و معتدل در یبوست و رطوبت قلیلی گفته است . خواص آن : منضج اخلاط
غلیظه و ملین صدر و احشاء و مسهل اخلاط رقیقه و رافع خشونت سینه و حلق و صوت ، عارض
از حرارت و سرفه ، و صاف کننده ٔ خون ، و مولد خون صالح ، و مسکن التهاب و تشنگی و
حدت خون وگرمی و وجع جگر و مثانه و امراض مقعده و لزع امعاء و معده . (از مخزن الادویة).
درختچه ای است از تیره ٔ عنابها که جزو تیره های نزدیک به گل سرخیان محسوب میشود. ارتفاع
آن بین 4 تا 6 متر است و دارای ساقه ٔ راست و شاخه های ناهموار است . برگهایش کوچک
و شفاف و بی کرک است و در قاعده ٔ دمبرگ دو گوشوارک نوک تیز بصورت خار وجود دارند.
گلهایش کوچک و زردرنگ و شامل دم گل بسیار کوتاه است . میوه اش شفت و مایل به قرمز و
شفاف و کروی است ، و ممکن است به بزرگی یک زیتون برسد. و دارای طعمی مطبوع است . بوی
عناب ضعیف و طعم آن لعابی و کمی شیرین است . علاوه بر آنکه میوه ٔ این گیاه را بحالت
تازه مصرف می کنند، در تداوی بعنوان ملین و مسکن سرفه به کار میرود. گیاه مزبور در
اکثر نقاط ایران میروید.اون ناف . اون ناف دار. طبرخون . سنجد گرگان . سیلانه . شیلانه
. تفاح بری . سیب کوهی . یبانی . آلماآغاجی . ارج . درخت شیلان . درخت شیلانک . تبرخون
. عناب آغاجی . صغیرا. سنجد جیلان . سنجد جیلانی . (فرهنگ فارسی معین ). یک دانه ٔآن
را عنابة گویند. (از اقرب الموارد)
:
نهاد زهر بر نوش و
خار هم بر گل
چنانکه باشد جیلانش
از بر عناب .
ابوطاهر خسروانی
.
////////////
عناب. نیکوترین آن جرجانی بود تازه که خرد نبود و وی معتدل
بود میان گرمی و سردی و تری و خشکی و شیخ الرئیس گوید گرم و تر بود در میانه درجه اول
و حرارت وی غالب بود برطوبت و گویند سرد است در اول سودمند بود جهت حدت دم و خلطی نیک
از وی حاصل شود چون بخورند یا آب وی بیاشامند و سرفه و ربو و درد کلیه و مثانه و درد
سینه و حلق را نافع بود و اگر پیش از طعام بخورند نیکوتر بود و غذای وی اندک باشد و
هضم وی دشخوار و مولد بلغم بود و معده را بد بود و مصلح وی کشمش بود یا مویز منقی و
شریف گوید ورق وی چون خشک کنند و با سرکه سحق کنند و بر آکله افشانند بغایت نافع بود
و اولی آن بود که پیش از آن به پر مرغ عسل بدان طلا کنند و چون پوست ساق درخت وی بکوبند
و با همچندان اسفیداج بیامیزند و بر ریشهای پلید مالند پاک گرداند و شفا دهد و چون
ورق وی بپزند و صافی کنند و پنج روز هر روز نیم رطل بغداد با قند بیاشامند حکه زایل
کند از بدن و چون استخوان وی مطحون کنند و سویق سازند و به آب سرد بیاشامند طبیعت محکم
دارد و شکم ببندد و اگر همچنان با استخوان مطحون کنند قرحه امعا را نافع بود و صمغ
وی چون با سرکه حل کنند و بر قوبا طلا کنند و دو سه نوبت مکرر کنند البته زایل کند
و ورق وی چون بخایند نیکوتر از طرخون بود جهت کسی که داروی مسهل خواهد خوردن و غثیان
نیاورد و عناب مضعف باه بود و مقلل منی بود و بشیرازی شیلانه *گویند و بکرمانی حیلان.
صاحب مخزن الادویه
می‌نویسد: عناب بضم عین ثمر درختی است معروف قریب بدرخت کنار و زیتون در بلندی و برگ
آن اندک ضخیم‌تر و طولانی‌تر از برگ کنار و یکروی آن مرغب و پوست درخت و چوب آن سرخرنگ
و خالدار است ...
ابو ریحان می‌نویسد
درختی است که پارسیان او را سنجدان گویند و بسریانی زیزوفی گویند رومیها او را ژیزفون
نامند
لاتین RHAMUNUS ZIZYPHUS -ZIZYPHUS
VULGARIS فرانسهJUJUBE انگلیسیJUJUBE
اختیارات بدیعی، ص:
309
* شیلانه . [ ن َ / ن ِ ] (ترکی ، اِ) به معنی شیلان است . (از
آنندراج ). || مجازاً به معنی طعام نیز آمده . (آنندراج ) (انجمن آرا). || نام
میوه ای که آنرا عناب نیز گویند. (آنندراج ). عناب . (از فرهنگ جهانگیری ) (انجمن
آرا) (از برهان ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج).
/////////////
عناب.
به ضم عین درختی است معروف قریب به درخت کنار و زیتون در بلندی و برگ آن اندک
ضخیم‌تر و طولانی‌تر از برگ کنار و یک روی آن مرغب و پوست درخت و چوب آن سرخ رنگ و
خالدار است .... درختی است که پارسیان او را سنجدان گویند و به سریانی زیزوفی گویند.
رومیها او را ژیزفون گویند. (مخزن ص 618). به شیرازی شیلانه گویند و به کرمانی حیلان.
(اختیارات بدیعی ص 308). عناب درختی است که پارسیان او را «سنجدان» گویند و به سریانی
«زیزوفی» گویند و عناب «غبیرا» است و لغت رومی او را ژیزفون گویند و به فرغانه درخت
او را سنجد جیلان* گویند. (صیدنه ص 494).
یادگار، در دانش
پزشکی و داروسازی، متن، ص: 341
*جیلان . )اِ)
میوه ایست مانند کُنار که آنرا سنجد و سنجد گیلان نیز میگویند و بتازیش عناب
خوانند و اصح با جیم فارسی چیلان است . (شرفنامه ٔ منیری ). سنجد گرگانی . (اسدی
). پستنک . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). پستانک . عبیر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی
نخجوانی ). غبیرا. (اسدی).
///////////
عنّاب
اشاره
به فارسی
«عنّاب» و در کتب مختلف فارسی و طب سنتی با نامهای «عنّاب»، «شیلانه»، «سیلانه» و
«شیلانک» و در گیلان «اون ناف»، «سیب کوهی»، «سنجد گرگان»، «طبرخون»، «ارج» و «سنجد
جیلان» شناخته میشود و میوه درختی است که «اون ناف‌دار»، «عناب»، «درخت عناب»، «درخت
شیلان»، «آلما آغاجی»، «درخت شیلانک» و «عناب آغاجی» گفته میشود. به فرانسوی میوه
آن راJujube و درخت آن راJujubier
وChicourlier
وGuindaulier
و به انگلیسیJujube tree
وChinese date
گویند. گیاهی است از خانوادهRhamnaceae
نام علمی آنZizyphus jujuba Mill . و مترادف آنZizyphus vulgaris Lam . وRhamnus zizyphus L . وZizyphus sativa Gaertn . می‌باشد. گونهZ .vulgaris دارای دو واریته است یکیZ .vulgaris Lam .var inermis
Bge
. و دیگریZ
.vulgaris lam .var spinosus Bge
..
مشخصات
عناب
درختی است کوتاه بلندی آن 8- 6 متر و بسیار مقاوم به خشکی. واریته‌ای از آن تیغ‌دار
است. و واریته‌ای بدون تیغ می‌باشد. برگهای آن کوچک، متناوب و دندانه‌دار است و گلهای
آن کوچک به رنگ سبز روشن مایل به زرد و مجتمع در کنار برگها است. میوه درخت عناب که
عناب است، به رنگ قرمز و تخم‌مرغی به ابعاد
معارف
گیاهی، ج6، ص: 409
یک زیتون
و طعم آن کمی شیرین و لعابی و دارای بوی ضعیفی است و دارای یک هسته می‌باشد. تکثیر
درخت عناب از طریق کاشتن بذر و یا قلمه و یا پاجوش آن انجام میشود و چون این درخت
خیلی پاجوش می‌دهد، به‌طوری که همه ساله برای حفظ تعادل گیاهی لازم میشود که پاجوش
آن را قطع کرد و پای درخت را تمیز نمود، بنابراین معمول‌ترین و سریع‌ترین راه تکثیر
آن استفاده از پاجوش است که رشد سریع‌تری نیز خواهد داشت. اگر به دلایل بررسی‌های ژنتیکی
برای یافتن انواع جدید و نه به قصد تولید زراعی، نظر به کاشت هسته میوه آن باشد بهتر
است قشر سخت خارجی هسته را به‌طوری که آسیبی به مغز آن نرسد شکسته و مغز آن را بکارند.
معمولا
تخم دو سال پس از کاشت جوانه می‌زند.
پاجوش
را در اوایل یا در اواخر پاییز برحسب اقلیمهای مختلفه می‌توان کاشت.
درخت
عناب را ممکن است با فواصل 6* 6 متر کاشت و چون رشد آن خیلی کند است در فواصل درختان
عناب می‌توان درختان میوه سریع الرشد و با عمر کوتاه کاشت تا در چند سال اول که هنوز
عناب به سن بهره‌برداری نرسیده از میوه‌های آن درختان استفاده نمود. بدیهی است در این
قبیل موارد باید درختانی انتخاب نمود که از نظر مراقبتهای زراعی با عناب تعارض نداشته
باشند و موجب اختلال در رشد و نمو عنابها نشوند. چون درخت عناب تقریبا از آخرین درختهایی
است که شکوفه و برگ می‌کند (در خرداد و تیر) بنابراین در مناطق برّی از خطر سرمازدگی
مصون است. درخت عناب معمولا در سنین 20- 15 سالگی به حد اکثر باردهی می‌رسد. عناب را
اگر بخواهند تازه مصرف نمایند باید به محض اینکه شروع به قرمز شدن نمود آن را چیده
و مصرف نمود و در صورتی که خشک آن مورد نظر باشد باید صبر کنند تا میوه کاملا روی درخت
برسد و پس از آن بچینند.
درخت
عناب بومی مناطق گرمسیر است. در شمال افریقا، جنوب اروپا، نواحی مدیترانه‌ای و مناطق
معتدل آسیا میروید. در ایران در سواحل بحر خزر و دامنه نیل‌کوه در مینودشت، کوکلان
گرگان، در کردستان و سردشت، در لرستان و بختیاری و در الموت و خراسان و بلوچستان و
کرمان به‌طور خودرو میروید. در بندرعباس با نام محلی کندر» شناخته میشود.
ترکیبات
شیمیایی
در هسته
عناب آلکالوئید وجود ندارد. روغن آن دارای اولئیک اسید، لینولئیک
معارف
گیاهی، ج6، ص: 410
اسید،
پالمیتیک اسید و فیتوسترول است [تانگ چائو].
در گزارش
دیگری آمده است که عناب دارای مقدار زیادی ویتامینC
است و در هر 100 گرم قسمت قابل خوردن خام آن در حدود 69 میلی‌گرم ویتامینC
وجود دارد. بعلاوه دارای لعاب فراوان و در حدود 4/ 6- 7/ 2 درصد مواد
قندی و پروتئین است. عصاره آبی چوب آن دارای یک ماده متبلور به نام زیزیفیک اسید[490]
و یک تانن به نام اسید زیزیفوتانیک 491] است. این تانن در میوه عناب نیز مشخص شده است.
خواص-
کاربرد
در هند
از میوه عناب به عنوان داروی لعابدار و نرم‌کننده سینه و بندآورنده خونریزی استفاده
میشود و برای تصفیه خون و کمک به هاضمه تجویز میشود. برگهای آن به شکل مشمع در موارد
قطره‌قطره ادرار کردن به کار میرود.
جوشانده
ریشه درخت عناب را برای کاهش تب به کار می‌برند و گرد ریشه خشک آن را روی زخمها و جراحتهای
کهنه می‌ریزند، التیام‌بخش است. پوست درخت عناب دارویی برای قطع اسهال است. در برمه
از میوه عناب به عنوان میوه سینه‌ای برای نرم کردن سینه مصرف میشود. از پوست درخت
برای بند آوردن اسهال و از ریشه آن برای قطع تب استفاده می‌کنند و له شده برگهای آن
را روی محل گزش عقرب می‌گذارند [راجر]. در کره از هسته آن به عنوان خواب‌آور[492] و
مخدّر استفاده میشود.
[چونگ
. در چین میوه عناب و مغز هسته آن احتمالا مهمترین قسمت دارویی گیاه است ولی با این
حال از برگ، پوست، چوب و ریشه آن نیز در مواردی استفاده میشود [استوارت . میوه واریته
وحشی و تیغ‌دار آن خیلی ترش و قابض است و میوه نوع بی‌تیغ اهلی آن کمی ترش و قابض است
ولی از هر دو نوع در موارد مشابه دارویی استفاده میشود. در چین عناب به عنوان ضد سم
در موارد مسمومیتهای حاصله در اثر آکونیت و ژانسیانا (هر دو از گیاهان خیلی سمّی هستند)
به کار میرود. عناب اثر و طعم داروهای محرّک را کاهش می‌دهد [هاو]. با این توضیح هر
وقت از نظر دارویی
معارف
گیاهی، ج6، ص: 411
لازم
باشد که از گیاه آکونیت و جنطیانا خورد بهتر است که توأم با عناب خورده شود زیرا اثر
سمّی و تحریکی آنها را حتی در حد مجاز مقدار مصرف می‌کاهد و باعث میشود که آثار مفید
دو داروی فوق بدون خطر در بدن منعکس شود. شرح دو گیاه فوق به تفصیل در سایر جلدهای
این مجموعه آمده است.
عناب
به عنوان داروی آرام‌کننده اعصاب [لوئی ، مقوی عمومی [روا]، مقوی معده، آرام‌بخش، ملیّن
[کاریونه و کیمورا]. ضد سرفه و مدّر به کار میرود [ایچی مورا و هاو]. بی‌خوابی را
از بین می‌برد و خواب‌آور است [چیو]. عرق شبانه را قطع می‌کند و برای ضعف عمومی و به‌طور
کلی احساس خستگی و ضعف شدید به شکل نوراستنیا[493] بسیار نافع است [کاریونه و کیمورا].
از برگ، ریشه و پوست درخت عناب برای قطع بعضی از انواع تب، تسریع رشد موی سر و تهیه
مایع شست‌وشوی چشم 494] استفاده میشود [استوارت . از جوشانده قسمت چوبی ریشه برای
رفع احساس سیری مفرط و کمک به هاضمه می‌خورند و اگر با گوشت بپزند و سوپ یا آش آن را
بخورند برای افزایش شیر و قطع خروج اخلاط خونی توأم با سرفه از ریه نافع است.
و اما
عناب تازه از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی معتدل در حرارت و برودت و مایل به رطوبت
و طبق نظر شیخ الرئیس ابو علی سینا کمی سرد است و از نظر خشکی و رطوبت معتدل است. در
مورد خواص آن معتقدند که عناب از عوامل ملیّن و نرم‌کننده سینه است و یکی از 4 میوه
سینه‌ای است (عناب، انجیر، مویز، خرما).
جوشانده
50 گرم آن در 1000 گرم آب شربت سینه‌ای خوبی می‌دهد. عناب منضج و اعتدال‌دهنده اخلاط
غلیظ است و مسهل اخلاط رقیق. خشونت سینه، گرفتگی صدا و خشونت حلق که از حرارت عارض
شده باشد را رفع می‌کند و سرفه و تنگی نفس و درد سینه را تسکین می‌دهد. خون را تصفیه
می‌کند و مولد خون صالح است یعنی از داروهای خونساز است. التهاب، تشنگی، حدت خون،
درد کبد، کلیه و مثانه را تسکین می‌دهد. مالیدن آن به تنهایی و یا با هسته آن التهاب
و ورم گرم چشم را تسکین می‌دهد. آشامیدن آب خیس‌کرده آن یا دم‌کرده آن مخلوط با عرق
کاسنی
معارف
گیاهی، ج6، ص: 412
یا سکنجبین
برای تسکین حدت صفرا و خون مفید است. مقدار خوراک میوه عناب تا 50 عدد است.
مضار
عناب این است که در معده‌های سرد ایجاد نفخ می‌کند و برای اصلاح آن باید شکر و مویز
خورد. بعلاوه ترشح اسپرم را کاهش می‌دهد و نیروی جنسی را کم می‌کند. برای پرهیز از
این عوارض باید عناب را مخلوط با داروهای محرک نظیر عسل خورد. پاشیدن گرد ساییده برگهای
خشک آن برای تاولهای بد که در دهان یا در محل دیگری از بدن ظاهر شود مفید است. اگر
روزانه در حدود 200 گرم از دم‌کرده برگ آن را با شکر تا پنج روز بخورند برای رفع خارش
بدن مجرّب است. اگر برگ عناب در دهان جویده شود تا چند دقیقه موجب بی‌حسی ذائقه میشود
و طعم درک نمی‌شود. ضماد برگ آن برای ترمیم و تسریع در ترمیم استخوان شکسته نافع است.
جوشانده
عناب: عناب 14 دانه، جو پوست گرفته 25 گرم، آب مقدار کافی.
عناب
را خرد کرده و با جو مخلوط نمایند و بجوشانند تا شکفته شود. مقدار آب باید آن‌قدر باشد
که پس از جوشیدن 1500 گرم جوشانده به دست آید و می‌گذارند ته‌نشین شود و صاف روی آن
را با انحراف ظرف بردارند و در تبهای شدید فنجان فنجان بنوشند.
جوشانده
نوعی دیگر از عناب: عناب 15 دانه، سپستان 15 دانه، تخم خطمی 4 گرم، گل بنفشه 7 گرم،
گل نیلوفر 5- 3 عدد، پرسیاوشان 5 گرم، رازیانه نیم‌کوفته 3 گرم و بهدانه 5/ 2 گرم.
این داروها را شب در آب خیسانده و صبح جوشانیده بگذارند تا خنک شود و پس از صاف کردن
نیم‌گرم با اضافه کردن قدری شکر سرخ به تدریج بنوشند. برای تسکین سرفه و نرم کردن سینه
و اخلاط خیلی نافع است.
خیس
کرده عناب: عناب 20 دانه، مویز دانه گرفته 30 دانه، سپستان 30 دانه و سرشاخه گلدار
بنفشه 17 گرم. اجزای فوق را شب در نیم لیتر آب خیسانده و صبح پس از صاف کردن 50 گرم
شیرخشت و 50 گرم ترنجبین به آن اضافه کرد. خوب حل کنند و پس از صاف کردن با قدری گلاب
و عرق بیدمشک مخلوط کرده میل کنند.
معارف
گیاهی، ج6، ص: 413
//////////////
عناب (Ziziphus zizyphus) درختچه‌ای است متوسط که ارتفاع آن تا ۱۰ متر نیز می‌رسد.
عناب بومی مناطق گرمسیر بوده و برگهای کوچک سبزرنگ، بدون کرک و تخم‌مرغی شکل آن
در زمستان می‌ریزد. میوهٔ زیتونی شکل عناب که دارای خواص دارویی بسیار زیادی می‌باشد
در ابتدا سبز بوده و پس از رسیدن به رنگ قرمز درآمده و چروک می‌خورد.
محتویات
[نهفتن]
پراکندگی[ویرایش]
با توجه به کشت
گستردهٔ عناب، رویشگاه اصلی این درخت به درستی مشخص نیست ولی چنین تصور میشود که
خاستگاه طبیعی آن باید در آسیای
جنوبی مابین لبنان، شمال هندوستان، شبه
جزیره کره و جنوب و
مرکز چین بوده باشد[۲]
رویش[ویرایش]
عناب درختچه‌ای
است خزان‌پذیر که به صورت مستقیم و یا کج و معوج رشد کرده[۳] و ارتفاعی بین ۵ تا ۱۰ متر پیدا می‌کند[۴]. برگهای بیضی شکلش کشیده، بدون کرک و سبز براق بوده
و حاشیه‌هایش دندانه‌دار می‌باشد[۴]. گل‌ها سبز متمایل به زرد و بسیار کوچک بوده، قطرشان
به ۵ میلی‌متر می‌رسد و دارای ۵ گلبرگ ناپیدا می‌باشند. میوه‌های درخت بیضوی شکل و
سفت بوده و طولشان به ۲–۳ سانتی‌متر می‌رسد. عناب نارس سبز و لغزنده بوده و طعمی
شبیه به سیب دارد که پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره درآمده و چروک می‌خورد[۱]. میوهٔ عناب که هسته‌ای دراز و باریک دارد در پاییز به طور کامل می‌رسد. مزهٔ آن شیرین، خوراکی
بوده و دارای خاصیت دارویی می‌باشد.
عناب تازه
مصارف خوراکی[ویرایش]
میوهٔ خشک‌شدهٔ
عناب
در بریتانیا عناب را به صورت خشک‌شده و یا به صورت آب‌نبات‌های
طعم‌دار همراه با چای عصر میل می‌نمایند. در کره، چین وتایوان، شربت شیرین میوه عناب را مورد استفاده
قرار می‌دهند. در برخی مناطق از عناب برای تهیهٔ سرکه استفاده میشود و در آفریقا
از آن کیک درست می‌کنند. عناب کنسرو شده و چای با طعم عناب نیز در جهان استفاده میشود
اما در ایران، پاکستان وهندوستان، عناب را بیشتر به صورت خشک شده استفاده می‌نمایند[۱].
خواص دارویی[ویرایش]
عناب آرامش‌بخش و
ضد بدخلقی است و در طب سنتی
چین و کره از
آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب میشود و تقویت
کننده معده و
طحال و سیستم
گوارشی است
استفاده می‌کنند. عناب خون را تصفیه و سموم را از بدن دفع می‌کند، سبب روشنی پوست
شده و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری می‌نماید[۱].
عناب خونساز،
ملین و دارای لعاب بسیار است و سینه را نرم می‌نماید[۳]. استفاده از مغز میوه در زخمها و بریدگی‌ها سبب سرعت
بخشیدن به بهبود آنها میشود[۱]. عناب همچنین دندان‌ها را در برابر پوسیدگی مقاوم می‌سازد[۴]. چای عناب دارای ماده ضدسرطانی ساپونینز است. این چای
باعث ترمیم بافت‌های آسیب دیده و تقویت عضلات میشود.[۵] از جوشانده برگ عناب برای تسکین گلودرد و از
عصاره آن برای درمان آن استفاده میشود. به خاطر سپرده شود که عناب باعث ازدیاد
ویتامین k در خون میشود و خون را سفت می‌کند. پس بهتر است کسانی که غلظت خون بالایی
دارند از مصرف آن پرهیز نمایند.[۶]
ارزش غذایی[ویرایش]
این میوه منبع
خوبی از ویتامین C و حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای مواد معدنی است. همچنین دارای پروتئین،
کربوهیدرات و مواد معدنی کلسیم، فسفر، آهن، کاروتن، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین و
فلور می‌باشد. در ضمن حاوی پکتین (به عنوان کلسیم پکتات) به عنوان فیبر محلول مؤثر
در کاهش چربی و قند خون است. محتوای چربی کل میوه عناب بسیار کم است. نسبت اسیدهای
چرب اشباع نشده به کل چربی در میوه عناب بالا است.
|
Jujube, raw
|
|
|
Fresh jujube fruits.
|
|
|
مواد مغذی
در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
|
|
|
۳۳۱ کیلوژول (۷۹
کیلوکالری)
|
|
|
۲۰٫۲۳ g
|
|
|
۰٫۲ g
|
|
|
۱٫۲ g
|
|
|
۷۷٫۸۶ g
|
|
|
۴۰ میکروگرم (۴٪)
|
|
|
۰٫۰۲ میلی‌گرم (۲٪)
|
|
|
۰٫۰۴ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۰٫۹ میلی‌گرم (۶٪)
|
|
|
۰٫۰۸۱ میلی‌گرم (۶٪)
|
|
|
۶۹ میلی‌گرم (۱۱۵٪)
|
|
|
۲۱ میلی‌گرم (۲٪)
|
|
|
۰٫۴۸ میلی‌گرم (۴٪)
|
|
|
۱۰ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۰٫۰۸۴ میلی‌گرم (۴٪)
|
|
|
۲۳ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۲۵۰ میلی‌گرم (۵٪)
|
|
|
۳ میلی‌گرم (۰٪)
|
|
|
۰٫۰۵ میلی‌گرم (۱٪)
|
|
منابع[ویرایش]
|
|
1.
↑ پرش به بالا به:۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ پردیس کسرایی. «عناب، یک داروی ناب». سامانه اطلاع‌رسانی شبکه پزشکی کشور. بازبینی‌شده
در ۲۵ آبان ۱۳۸۸.
3.
↑ پرش به بالا به:۳٫۰ ۳٫۱ «عناب». بانک اطلاعات داروهای گیاهی و داروهای گیاهی
ایرطب. بازبینی‌شده در ۲۵ آبان ۱۳۸۸.
4.
↑ پرش به بالا به:۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «عناب». آفتاب به نقل از روزنامه شرق، ۲ مهر ۱۳۸۴. بازبینی‌شده
در ۲۵ آبان ۱۳۸۸.
·
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Jujube»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ
آزاد (بازیابی در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۹).
/////////////////
عناب (Ziziphus
zizyphus) درختچه‌ای است متوسط که ارتفاع آن تا ۱۰
متر نیز می‌رسد. عناب بومی مناطق گرمسیر بوده و برگهای کوچک سبزرنگ، بدون کرک و
تخم‌مرغی شکل آن در زمستان می‌ریزد. میوهٔ زیتونی شکل عناب که دارای خواص دارویی
بسیار زیادی می‌باشد در ابتدا سبز بوده و پس از رسیدن به رنگ قرمز درآمده و چروک می‌خورد.
محتویات
[نهفتن]
پراکندگی[ویرایش]
با توجه به کشت گستردهٔ عناب، رویشگاه اصلی
این درخت به درستی مشخص نیست ولی چنین تصور میشود که خاستگاه طبیعی آن باید در آسیای جنوبی مابین لبنان،
شمال هندوستان، شبه جزیره کره و جنوب و مرکز چین بوده باشد[۲]
رویش[ویرایش]
عناب درختچه‌ای است خزان‌پذیر که به صورت
مستقیم و یا کج و معوج رشد کرده[۳] و ارتفاعی بین ۵ تا ۱۰ متر پیدا می‌کند[۴]. برگهای بیضی شکلش کشیده، بدون کرک و سبز براق
بوده و حاشیه‌هایش دندانه‌دار می‌باشد[۴]. گل‌ها سبز متمایل به زرد و بسیار کوچک بوده،
قطرشان به ۵ میلی‌متر می‌رسد و دارای ۵ گلبرگ ناپیدا می‌باشند. میوه‌های درخت
بیضوی شکل و سفت بوده و طولشان به ۲–۳ سانتی‌متر می‌رسد. عناب نارس سبز و لغزنده
بوده و طعمی شبیه به سیب دارد که پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره درآمده و چروک می‌خورد[۱]. میوهٔ عناب که هسته‌ای دراز و باریک دارد در پاییز به طور کامل می‌رسد. مزهٔ آن شیرین، خوراکی بوده و دارای خاصیت دارویی
می‌باشد.
عناب تازه
مصارف خوراکی[ویرایش]
میوهٔ خشک‌شدهٔ عناب
در بریتانیا عناب را به صورت خشک‌شده و یا به صورت آب‌نبات‌های طعم‌دار همراه با
چای عصر میل می‌نمایند. در کره، چین وتایوان، شربت شیرین
میوه عناب را مورد استفاده قرار می‌دهند. در برخی مناطق از عناب برای تهیهٔ سرکه
استفاده میشود و در آفریقا از آن کیک درست می‌کنند. عناب کنسرو شده و چای با طعم
عناب نیز در جهان استفاده میشود اما در ایران، پاکستان وهندوستان، عناب را
بیشتر به صورت خشک شده استفاده می‌نمایند[۱].
خواص دارویی[ویرایش]
عناب آرامش‌بخش و ضد بدخلقی است و در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب میشود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده می‌کنند. عناب خون را تصفیه و سموم را از بدن دفع می‌کند،
سبب روشنی پوست شده و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری می‌نماید[۱].
عناب خونساز، ملین و دارای لعاب بسیار است و
سینه را نرم می‌نماید[۳]. استفاده از مغز میوه در زخمها و بریدگی‌ها سبب
سرعت بخشیدن به بهبود آنها میشود[۱]. عناب همچنین دندان‌ها را در برابر پوسیدگی
مقاوم می‌سازد[۴]. چای عناب دارای ماده ضدسرطانی ساپونینز است.
این چای باعث ترمیم بافت‌های آسیب دیده و تقویت عضلات میشود.[۵] از جوشانده برگ عناب
برای تسکین گلودرد و از عصاره آن برای درمان آن استفاده میشود. به خاطر سپرده شود
که عناب باعث ازدیاد ویتامین k در
خون میشود و خون را سفت می‌کند. پس بهتر است کسانی که غلظت خون بالایی دارند از
مصرف آن پرهیز نمایند.[۶]
ارزش غذایی[ویرایش]
این میوه منبع خوبی از ویتامین C و حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای مواد
معدنی است. همچنین دارای پروتئین، کربوهیدرات و مواد معدنی کلسیم، فسفر، آهن،
کاروتن، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین و فلور می‌باشد. در ضمن حاوی پکتین (به عنوان
کلسیم پکتات) به عنوان فیبر محلول مؤثر در کاهش چربی و قند خون است. محتوای چربی
کل میوه عناب بسیار کم است. نسبت اسیدهای چرب اشباع نشده به کل چربی در میوه عناب
بالا است.
|
Jujube, raw
|
|
|
Fresh jujube fruits.
|
|
|
مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
|
|
|
۳۳۱
کیلوژول (۷۹ کیلوکالری)
|
|
|
۲۰٫۲۳ g
|
|
|
۰٫۲ g
|
|
|
۱٫۲ g
|
|
|
۷۷٫۸۶ g
|
|
|
۴۰ میکروگرم (۴٪)
|
|
|
۰٫۰۲ میلی‌گرم (۲٪)
|
|
|
۰٫۰۴ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۰٫۹ میلی‌گرم (۶٪)
|
|
|
۰٫۰۸۱ میلی‌گرم (۶٪)
|
|
|
۶۹ میلی‌گرم (۱۱۵٪)
|
|
|
۲۱ میلی‌گرم (۲٪)
|
|
|
۰٫۴۸ میلی‌گرم (۴٪)
|
|
|
۱۰ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۰٫۰۸۴ میلی‌گرم (۴٪)
|
|
|
۲۳ میلی‌گرم (۳٪)
|
|
|
۲۵۰ میلی‌گرم (۵٪)
|
|
|
۳ میلی‌گرم (۰٪)
|
|
|
۰٫۰۵ میلی‌گرم (۱٪)
|
|
منابع[ویرایش]
|
|
1.
↑ پرش به بالا به:۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ پردیس کسرایی. «عناب، یک داروی ناب». سامانه اطلاع‌رسانی
شبکه پزشکی کشور. بازبینی‌شده در ۲۵
آبان ۱۳۸۸.
3.
↑ پرش به بالا به:۳٫۰ ۳٫۱ «عناب». بانک اطلاعات
داروهای گیاهی و داروهای گیاهی ایرطب. بازبینی‌شده
در ۲۵ آبان ۱۳۸۸.
4.
↑ پرش به بالا به:۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «عناب». آفتاب به نقل از روزنامه شرق، ۲
مهر ۱۳۸۴. بازبینی‌شده در ۲۵
آبان ۱۳۸۸.
·
مشارکت‌کنندگان
ویکی‌پدیا، «Jujube»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۹).
////////////////////
العِنّاب أو شوك المسيح شجر شائك يصل طوله إلى حوالي 8 أمتار أوراقه
مستطيلة غير حادة التسنن وعناقيد من الأزهار الصفراء المخضرة وثمرته بيضوية بنية
إلى محمرة وأحيانا سوداء تشبه حبة الزيتونلذيذة الطعم ولبها أبيض هش. مدينة عنابة الجزائرية مشهورة بإنتاجها لهذه الفاكهة منذ زمن بعيد،
وقد أخذت من ذلك اسمها.
الجزء
المستعمل من النبات الثمار
شجرة
عناب
ثمار العناب
محتويات
[أظهر]
موطنه
الأصلي الصين واليابان ويزرع في الصين منذ أربعة آلاف سنة ويعتبر
من فواكه أهل الصين المفضلة وله قيمة غذائية جيدة. ينتشر الآن في بلاد
الشاموإيران و جنوب
شرق آسيا، وفي نيوزيلندا والمغرب العربي (سميت مدينة عنابة نسبة
اليه) ويعيش في المناطق الحارة وشبه الحارة.
المكونات
الكيميائية للعناب[عدل]
يحتوي
العناب على صابونينات وفلافويندات وسكريات وهلام وفيتامينات أ، ب2، ج ومعادن هامة
مثل الكالسيوم والفوسفور والحديد.
في
الطب القديم[عدل]
- استخدم العناب في الطب الصيني منذ 2500 سنة على
الأقل وقد ورد ذكره في تحفة القصائد وهو مقتطفات من الشعر الصيني في القرن السادس
قبل الميلاد. وقد عرفته الشعوب القديمة، وقيل إن الجنود الرومان الذين كانوا في القدس أيام المسيح صنعوا تاجاً من شوك العناب
وضعوه على رأسه وكانوا يحيطون معسكراتهم به لمنع الناس من الاقتراب منهم اجتنابا
لشوكه وقد عرف العرب العناب قبل الإسلام وورد ذكره في الشعر الجاهلي فقيل: كأن
قلوب الطير رطبا ويابساً *** لدى وكرها العناب والحشف البالي.
ثمار
عناب طازجة
تحدث الأطباء العرب القدامى عن العناب وفوائده:
فقال
داود الانطاكي "ينفع في خشونة الحلق والصدر والسعال واللهيب والعطش وغلبة
الهم وفساد مزاج الكبد والكلى والمثانة واورام المعدة وامراض المعقدة وورقه يستر
الذوق إذا مضغ فيعين على الأدوية البشعة ويحبس القئ".
وقال
التفليسي "يعقل البطن ويسكن حدة الدم وينفع الصدر، والشربة منه ثلاثون عددا،
ويسكن الصداع الحاصل من الدم والصفراوية، وينفع من الصداع والشقيقة، ويقوي البدن،
ويصفي اللون جدا، ويسكن غليان دم الاطفال ومن مضاره انه يضعف القوة الجنسية ويصلحه
الزبيب".
أما
ابن سينا في القانون فقال "جيد للصدر والرئة وزعم قوم انه نافع لوجع الكلية
والمثانة" وقال ابن البيطار "نافع من السعال والربو ووجع الكليتين
والمثانة ووجع الصدر والمختار منه ما عظم حبه وان اكل قبل الطعام فهو أجود"
وقال الشريف: "إذا جفف ورقه وسحق ونخل ونثر على الآكلة نفع من ذلك نفعا عظيما
لا يبلغه في ذلك دواء وينفي أن يتقدم بأن يطلى على الأكلة بريشة بعسل خاثر، إذا دق
قشر ساق الشجرة وخلط بمثله اسفيداجا وحشي به الجراحات الحنيشة نقاها وشفاها، إذا
طبخ ورقه بماء ثم صفي وشرب من طبيخه خمسة أيام بسكر كل يوم نصف رطل فإنه يذهب
الحكة عن البدن وهو مجرب، إذا طحن نواه وصنع منه سويق وشرب بماء بارد امسك الطبيعة
وعقل البطن، إذا طحن بجملته كان نافعا من قرحة الامعاء.
وماذا
قال عنه الطب الحديث؟ وصف العناب بأنه من الفواكه المفيدة جدا لأمراض الحلق ومسكن
ومهدئ ومكافح للسعال ونافع للصدر وهو يزيد في الوزن ويحسن قوة العضلات ويزيد
الاحتمال وفي الطب الصيني يوصف العناب كمقو للكبد ويعطى لخفض الهيوجية والتململ.
أثبت في اليابان ان العناب يزيد مقاومة الجهاز المناعي وفي الصين كسبت الحيوانات
المخبرية التي غذيت بمغلي العناب وزنا وأظهرت تحسناً في القدرة على الاحتمال، وفي
إحدى الدراسات السريرية أعطي 12 مريضا يشكون من علل في الكبد العناب والفستق
السوداني والسكر البني ليلياً، وقد تحسنت وظيفة الكبد لديهم في أربعة أسابيع.
وتصنع
من ثمار العناب منقوعات للنزلات الصدرية ومطبوخات مرضية مدرة للبول ومسهلة، كما
تستحضر منه خلاصة قابضة وعصارته تلطف حموضة الدم وينفع في الربو ووجع المثانة
والكليتين.
هل
هناك أضرار للعناب؟ - لا يوجد أي أضرار جانبية للعناب حتى للحوامل والأطفال.
تحدث أئمة المسلمين عن العناب ؤشفاءه للبصر :
العنّاب
مسألة:
وردت روايات في التداوي بالعناب، قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): «العنّاب
يذهب بالحمّى»[65].
والطبرسي
في المكارم، عن ابن أبي الحصين قال: كانت عيني قد ابيضّت ولم أكن أبصر بها شيئاً
فرأيت أمير المؤمنين [علي] ابن [أبي طالب] (عليهما السلام) في المنام فقلت: يا
سيّدي عيني قد آلت إلى ما ترى، فقال: «خذ العنّاب فدقّه واكتحل به» فأخذته ودققته
بنواه وكحلتها به فانجلت عن عيني الظّلمة ونظرت أنا إليها فإذا هي صحيحة[66].
المصدر
من الآداب الطبية للإمام المجدد السيد [محمد الحسيني الشيرازي] رضوان الله عليه /
فصل [الخضروات]
///////////////
به دیودهی (مالدیوی):
ކުންނާރު ނުވަތަ (އިނގިރޭސި ބަހުން: Jujube) އަކީ ދުނިޔޭގެ
ވަރަށް ގިނަ ގައުމު ތަކުގައި ހެދޭ މޭވާ އެކެވެ. ކުންނާރުން ތަފާތު ބޭނުންތައް ކުރެއެވެ.
އާންމުކޮށް ކުންނާރު ބޭނުންކުރަނީ ހުހަށް ކެއުމަށް ކަމުގައި ވިޔަސް ސީނުކަރަ އަދި ކޮރެއާ
ފަދަ ގައުމު ތަކުގައި ފަތްޕިލާ ވެލީގެ ބޭސްވެރިކަމުގެ ތެރޭގައި ކުންނާރުގެ ބައިތައް
ބޭނުންކޮށް އުޅެއެވެ.
///////////////
به
آذری اصل عناب:
به ترکی حوناب:
Hünnap (Ziziphus
zizyphus), cehrigiller (Rhamnaceae) ailesinden bahar aylarında
hoş kokulu sarı renkli çiçekler açan dikenli bir ağaç türü.
////////////////
Ziziphus jujuba (from Greek ζίζυφον, zízyphon[2]),
commonly called jujube[3] (/ˈdʒuːdʒuːb/; sometimes jujuba), red
date, Chinese date,[3] Korean
date, or Indian date is a species of Ziziphus in
the buckthornfamily (Rhamnaceae).
It is used primarily as a shade tree that also bears fruit.
Contents
[show]
Description[edit]
Plate from the
book Flora de Filipinas
It is a small deciduous tree or shrub reaching
a height of 5–12 metres (16–39 ft), usually with thorny branches.
The leaves are
shiny-green, ovate-acute, 2–7 centimetres (0.79–2.76 in) wide and 1–3
centimetres (0.39–1.18 in) broad, with three conspicuous veins at the
base, and a finely toothed margin. The flowers are
small, 5 millimetres (0.20 in) wide, with five inconspicuous
yellowish-green petals. The fruit is an edible oval drupe 1.5–3
centimetres (0.59–1.18 in) deep; when immature it is smooth-green, with
the consistency and taste of anapple, maturing brown to purplish-black and eventually
wrinkled, looking like a small date.
There is a single hard stone similar to an olive stone.[4]
Distribution[edit]
Its precise natural
distribution is uncertain due to extensive cultivation, but is thought to be in
southern Asia, between Lebanon, northern India, and southern and central China,
and possibly also southeastern Europe though more likely introduced there.[4]
This plant has been
introduced in Madagascar and grows as an invasive species in the western part
of the island. This plant is known as the "hinap" or
"finab" in the eastern part of Bulgaria where it grows wild but is
also a garden shrub, kept for its fruit. The fruit is picked in the autumn. The
trees grow wild in the eastern Caribbean, and are reported to exist in Jamaica
and Trinidad as well. In Antigua and Barbuda, the fruit is called "dumps
or "dums". It is also known as "pomme surete" on the French
islands of the Caribbean. This fruit, more precisely known as "Indian
jujube" elsewhere, is different from the "jujube" fruit that is
cultivated in various parts of southern California.[5][6]
Nomenclature[edit]
The species has a
curious nomenclatural history, due to a combination of botanical naming regulations,
and variations in spelling.[citation needed] It was
first described scientifically by Carl
Linnaeus as Rhamnus zizyphus, inSpecies
Plantarum in 1753. Later, in 1768, Philip
Miller concluded it was sufficiently distinct from Rhamnus to
merit separation into a new genus, in which he named it Ziziphus jujube,
using Linnaeus' species name for the genus but with a probably accidental
single letter spelling difference, "i" for "y". For the
species name he used a different name, as tautonyms (repetition
of exactly the same name in the genus and species) are not permitted in
botanical naming. However, because of Miller's slightly different spelling, the
combination correctly using the earliest species name (from Linnaeus) with the
new genus, Ziziphus zizyphus, is not a tautonym,
and was therefore permitted as a botanical name. This combination was made
by Hermann Karsten in 1882.[4][7] In
2006, a proposal was made to suppress the name Ziziphus zizyphus in
favor of Ziziphus jujuba,[8] and
this proposal was accepted in 2011.[9] Ziziphus
jujuba is thus the correct scientific name for this species.
Vernacular names[edit]
Jujube fruit is known by
a variety of names.
·
In the Caribbean, it is
also known as jojo.
·
In Zimbabwe (shona), it
is known as "masawu".
Cultural and religious
references[edit]
In Arabic-speaking
regions the jujube and alternatively the Ziziphus
lotus are closely related to the lote-trees("sing.
"sidrah", pl. "sidr") which are mentioned in the Quran,[11][12] while
in Palestine it is rather the Ziziphus spina-christi that is
called sidr.[13]
Cultivation and uses[edit]
The tree tolerates a
wide range of temperatures and rainfall, though it requires hot summers and
sufficient water for acceptable fruiting. Unlike most of the other species in
the genus, it tolerates fairly cold winters, surviving temperatures down to
about −15 °C (5 °F). This enables the jujube to grow in mountain or
desert habitats, provided there is access to underground water throughout the
summer. The species Ziziphus jujubagrows in cooler regions of Asia.
Five or more other species of Ziziphus are widely distributed
in milder climates to hot deserts of Asia and Africa.[15]
In Madagascar,
jujube trees grow extensively in the western part of the island, from the north
all the way to the south. It is widely eaten by free ranging zebus, and its seeds
grow easily in zebu feces. It is an invasive
species, threatening mostly protected areas.
Culinary use[edit]
The freshly harvested as
well as the candied dried fruit are often eaten as a snack, or with
coffee. Smoked jujubes are consumed in Vietnam and are referred to as 'black
jujubes.[16] Both
China and Korea produce a sweetened tea syrup containing jujube fruit in glass
jars, and canned jujube tea or jujube tea in the form of teabags. To a lesser
extent, jujube fruit is made into juice and jujube vinegar (called 枣醋 or 红枣醋 in
Chinese). They are used for making pickles (কুলের আচার) in west Bengal and Bangladesh. In
China there is a wine made from jujube fruit, called hong zao jiu (红枣酒).
Sometimes pieces of
jujube fruit are preserved by storing them in a jar filled with baijiu (Chinese
liquor), which allows them to be kept fresh for a long time, especially through
the winter. Such jujubes are called jiu zao (酒枣;
literally "alcohol jujube"). The fruit is also a significant
ingredient in a wide variety of Chinese delicacies[which?].
In Vietnam and Taiwan,
fully mature, nearly ripe fruit is harvested and sold on the local markets and
also exported to Southeast Asian countries.[17] The
dried fruit is used in desserts in China and Vietnam, such asChing
bo leung, a cold beverage that includes the dried jujube, longan, fresh
seaweed, barley, and lotus seeds.[17]
In Lebanon, Jordan and
other Middle Eastern countries the fruit is eaten as snacks or alongside a
dessert after a meal.[citation needed] On his
visit to Medina the
nineteenth century English explorer, Sir Richard Burton, observed that the local
variety of Jubube fruit was widely eaten. He describes
its taste as "like a bad plum, an unrepentant cherry and an insipid
apple." He gives the local names for three varieties as "Hindi
(Indian), Baladi (native), Tamri (date like)."[18] In Palestine a hundred years ago a close
variety was common in the Jordan valley and around Jerusalem.[19] The bedouin valued
the fruit, calling it nabk. It could be dried and kept for winter
or made into a paste which was used as bread.[20]
In Persian
cuisine, the dried drupes are known as "annab", while in
neighboring Azerbaijan it is commonly eaten as a snack, and are
known as "innab". These names are related, and the Turks use a
similarly related name, "hünna.Ziziphus jujuba grows in
northern Pakistan and is known as "innab", commonly used in the Tibb
system of medicine.[citation needed] There
seems to be quite a widespread confusion in the common name. The innab is Z.
jujuba: the local name "ber" is not used for innab. Rather ber is
used for three other cultivated or wild species, e.g., Z. spina-christi, Z.
mauritiana, and Z. nummularia in Pakistan and parts of
India and is eaten both fresh and dried. Often the dry fruit (ber) was used as
a padding in leather horse saddles in parts of Baluchistan in Pakistan.[citation needed] The
Arabic name "sidr" is used for Ziziphus species
other than Z. jujuba.
Traditionally in India,
the fruit is dried in the sun and the hard nuts are removed. Then, it is pounded withtamarind, red
chillies, salt,
and jaggery.
In some parts of the Indian state of Tamil Nadu, fresh whole ripe fruit is
crushed with the above ingredients and dried under the sun to make cakes called
"ilanthai vadai" or "regi vadiyalu" (Telugu).[21]
In Madagascar, jujube
fruit is eaten fresh or dried. People also use it to make jam. A jujube honey
is produced in the Atlas Mountains of Morocco.[17]
Medicinal use[edit]
|
|
This
section needs more medical references forverification or relies too heavily
on primary sources. Please review the contents of the section and add
the appropriate references if you can. Unsourced or poorly sourced
material may be challenged and removed. (October 2012)
|
The fruit and its seeds
are used in Chinese and Korean traditional medicine, where they are
believed to alleviate stress,[23] and
traditionally for anti-fungal, anti-bacterial, anti-ulcer, anti-inflammatory
purposes and sedation,[24]antispastic,
antifertility/contraception, hypotensive and antinephritic, cardiotonic,
antioxidant, immunostimulant, and wound healing properties.[25]
A controlled clinical
trial found the fruit helpful for chronic constipation.[26] In
another clinical trial, jujube was proved to be effective against neonatal
jaundice.[27]
In Persian traditional
medicine it is used in combination with other herbal medicines to treat colds,
flu and coughing.[citation needed]
Ziziphin, a
compound in the leaves of the jujube, suppresses the ability to perceive sweet
taste.[33] The
fruit, beingmucilaginous,
is very soothing to the throat and decoctions of jujube have often been used in
pharmacy to treat sore throats.[citation needed]
Other uses[edit]
|
This
section needs additional citations for verification. Please help improve
this article by adding citations
to reliable sources. Unsourced material may be challenged and
removed. (October 2013)
|
The jujube's sweet smell
is believed[by whom?] to
make teenagers fall in love, and as a result, in the Himalaya andKarakoram regions,
boys take a stem of sweet-smelling jujube flowers with them or put it on their
hats to attract girls.[citation needed]
In the traditional
Chinese wedding ceremony, the jujube was often placed in the newlyweds' bedroom
as a good luck charm for fertility, along with peanuts, longan, and chestnuts,
punning on an invocation to "have an honored child soon".[citation needed]
In Bhutan, the leaves
are used as a potpourri to help keep homes smelling fresh and clean.
It is also used to keep bugs and other insects out of the house and free of
infestation.[citation needed]
In Japan, the natsume has
given its name to a style of tea
caddy used in the Japanese tea ceremony, due to the similar
shape,[34] and
also to nightlights (ナツメ球), again due to the similarity
between the shape of the bulb and the fruit.[citation needed]
In Korea, the wood is
used to make the body of the taepyeongso,
a double-reed wind instrument. The wood is also used to make Go bowls,
beads, and violin parts.[citation needed]
In Madagascar, jujube
trees are a good wood for charcoal, the second main source of cooking energy.[citation needed]
Pests and diseases[edit]
(Ziziphus jujuba)
Foliage at Hyderabad, India
Witch's
brooms, prevalent in China and Korea, is the main disease affecting
jujubes, though plantings in North America currently are not affected by any
pests or diseases.[35] In
Europe (Croatia in this case on the picture) last several years there is a
problem with jujubes (some 80%-90% of the crop) eaten by worms.
Jujube date attacked by
worm.
References[edit]
2.
Jump up^ ζίζυφον,
Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on
Perseus Digital Library
4.
^ Jump up to:a b c Rushforth,
K. (1999). Trees of Britain and Europe. Collins ISBN
0-00-220013-9.
7.
Jump up^ Clarke,
D. L. (1988). W. J. Bean Trees and Shrubs Hardy in the British Isles,
Supplement. John Murray ISBN
0-7195-4443-2.
8.
Jump up^ Kirkbride,
Joseph H.; Wiersma, John H.; Turland, Nicholas J. (2006). "(1753)
Proposal to conserve the name Ziziphus jujuba against Z.
zizyphus(Rhamnaceae)". Taxon (International Association for
Plant Taxonomy) 55 (4): 1049–1050. doi:10.2307/25065716.
Retrieved 30 January 2013.
9.
Jump up^ Barrie,
Fred R. (2011). "Report
of the General Committee: 11". Taxon(International Association
for Plant Taxonomy) 60 (4): 1211–1214. Retrieved30 January 2013.
10.
Jump up^ Elsie,
Robert (1998). "Dendronymica
Albanica: A survey of Albanian tree and shrub names" (PDF). Zeitschrift
für Balkanologie 34: 30. Retrieved 15 August2015.
11.
Jump up^ Abdullah, Yusuf Ali (1946) The Holy
Qur-an. Text, Translation and Commentary, Qatar National Printing
Press.p.1139,n.3814
12.
Jump up^ Stephen
Lambden. "The
Sidrah (Lote-Tree) and the Sidrat al-Muntaha (Lote-Tree of the Extremity): Some
Apects of their Islamic and Bābī-Bahā'ī Iintepretations.".
Retrieved 9 December 2015. This is apparently the wild jujube or
zizyphus spina-christi (Christ's thorn), a tall, stout, tropical tree (see
image above) with dense prickly branches which produces a sweet reddish fruit
similar to that of the jujube (the `unnāb = zizyphus vulgaris / fruit)
13.
Jump up^ Easton, M.G., M.A., D.D. (1893). Illustrated
Bible Dictionary and Treasury of Biblical History, Biography, Geography,
Doctrine, and Literature. London, Edinburgh and New York: T. Nelson and Sons.
p. 688.
14.
Jump up^ Gupta,
Anil K. "Origin of agriculture and domestication of plants and animals
linked to early Holocene climate amelioration", Current Science,
Vol. 87, No. 1, 10 July 2004, 59. Indian Academy of Sciences.
15.
Jump up^ S.
Chaudhary. "Rhamnaceae" in: S. Chaudhary (Ed). Flora of the
Kingdom of Saudi Arabia. Vol II (Part One) 2001.
17.
^ Jump up to:a b c Edible
Medicinal and Non-Medicinal Plants. Volume 5, Fruits. Lim, T.K. Dordrecht:
Springer Science+Business Media. 2013. p. 580. ISBN 978-9400756526.
18.
Jump up^ Burton, Sir Richard Francis (1855) A
Personal Narrative of a Pilgrimage to Al-Madinah and Meccah pp.404,405
19.
Jump up^ Easton, M.G., M.A., D.D. (1893)
'Illustrated Bible Dictionary and Treasury of Biblical History, Biography,
Geography, Doctrine, and Literature With Numerous Illustrations and Important
Chronological Tables and Maps. T. Nelson and Sons, London, Edinburgh
and New York. p.688. "It overruns a great part of the Jordan valley."
20.
Jump up^ Crowfoot,
M. Grace with Louise Baldenserger (1932) From
Cedar to Hyssop. A study in the Folklore of Plants in Palestine. The
Sheldon Press, London. pp.112,113
21.
Jump up^ "Kamala's
Corner: Indian Jujube - Elanthai Pazham". Kamalascorner.com.
Retrieved 1 August 2010.
23.
Jump up^ Mill
Goetz P. "Demonstration of the psychotropic effect of mother tincture of
Zizyphus jujuba" Phytotherapie 2009 7:1 (31-36)
24.
Jump up^ Jiang
J.-G., Huang X.-J., Chen J., Lin Q.-S.,"Comparison of the sedative and
hypnotic effects of flavonoids, saponins, and polysaccharides extracted from
Semen Ziziphus jujube", Natural Product Research 2007
21:4 (310-320)
25.
Jump up^ Mahajan
R.T., Chopda M.Z. "Phyto-pharmacology of Ziziphus jujuba mill - A plant
review" Mahajan R.T., Chopda M.Z. Pharmacognosy Reviews 2009
3:6 (320–329)
26.
Jump up^ Naftali,
T.; Feingelernt, H.; Lesin, Y.; Rauchwarger, A.; Konikoff, F.M. (2008).
"Ziziphus jujuba extract for the treatment of chronic idiopathic
constipation: A controlled clinical
trial". Digestion 78 (4): 224–228.doi:10.1159/000190975. PMID 19142004.
27.
Jump up^ Ebrahimi,
Sedigheh; Soheil Ashkani Esfahani; Azizollah Poormahmudi (2011)."Investigating the efficacy of
Zizyphus jujuba on neonatal jaundice". Iranian Journal of
Pediatrics 21 (2): 320–324.
28.
Jump up^ Taati,
Majid; Masoud Alirezaei, Mohamad Hadi Moshkatalsadat, Bahram Rasoulian,
Mehrnoush Moghadasi, Farzam Sheikhzadeh, Ali Sokhtezari. (2011). "Protective
effects of Ziziphus jujuba fruit extract against ethanol-induced hippocampal
oxidative stress and spatial memory impairment in rats". Journal
of Medicinal Plants Research 5 (6): 915–921.
29.
Jump up^ Yoo,
Ki-Yeon; Hua Li, In Koo Hwang, Jung Hoon Choi, Choong Hyun Lee, Dae Young Kwon,
Shi Yong Ryu, Young Sup Kim, Il-Jun Kang, Hyung-Cheul Shin, and Moo-Ho Won.
(2010). "Zizyphus Attenuates Ischemic Damage in the Gerbil Hippocampus via
Its Antioxidant Effect". Journal of Medicinal Food 13(3):
557–563. doi:10.1089/jmf.2009.1254.
30.
Jump up^ Pahuja,
M; Mehla J; Reeta KH; Joshi S; Gupta YK. (2011). "Hydroalcoholic extract
of Zizyphus jujuba ameliorates seizures, oxidative stress, and cognitive
impairment in experimental models of epilepsy in rats". Epilepsy
Behav. 21 (4): 356–363. doi:10.1016/j.yebeh.2011.05.013.
31.
Jump up^ Ralph
E. Carson (2012). The Brain
Fix: What's the Matter with Your Gray Matter: Improve Your Memory, Moods, and
Mind. HCI Books. p. 157.ISBN 978-0-7573-1629-6.
32.
Jump up^ Chen,
J; Yan AL; Lam KY; Lam CT; Li N; Yao P; Xiong A; Dong TT; Tsim KW (2014).
"A chemically standardized extract of Ziziphus jujuba fruit (Jujube)
stimulates expressions of neurotrophic factors and anti-oxidant enzymes in
cultured astrocytes". Phytotherapy Research 28 (11):
1727–30.doi:10.1002/ptr.5202.
33.
Jump up^ Kurihara,
Y. (1992). "Characteristics of antisweet substances, sweet proteins, and
sweetness-inducing proteins". Crit Rev Food Sci
Nutr 32 (3): 231–252.doi:10.1080/10408399209527598. PMID 1418601.
34.
Jump up^ Martin,
Laura C. (2007). Tea: the Drink that Changed the World. Rutland, Vermont:
Tuttle. p. 91. ISBN 0-8048-3724-4.
Further reading[edit]
|
|
Wikimedia Commons has
media related to Ziziphus jujuba.
|
_Foliage_at_Ammuguda_01.jpg){kind=link}
