[1] - عفص .
[ ع َ ] (ع اِ) مازو که از آن سیاهی سازند، مولد است یا عربی . (منتهی الارب ). بار
درخت بلوط، واحد آن «عفصة» است و آن مولد می باشد و ازکلام اهل بادیه نیست . (از اقرب
الموارد). مازو. (دهار) (زمخشری ) (الفاظ الادویة) (فرهنگ فارسی معین ). دوائی است
که آن را مازو گویند. (غیاث اللغات ). ثمر درخت بلوط، و عفص مُدبّر آن است که سوخته
باشد و با سرکه خاموش شده باشد، نیکوترین آن سبز و خام و سخت است .(از بحر الجواهر).
به پارسی مازو گویند و به یونانی فقس ، و بهترین آن بود که سبز بود و سوراخ نداشته
باشد و آن را بقاقالیس خوانند و آن غوره بود، و آنچه رسیده بود سرخ رنگ و سست و بزرگ
بود. (از اختیارات بدیعی ). به فارسی مازو نامند، درخت او مثل درخت بلوط است و در بعضی
بلاد یک سال بلوط بار می دهد و یک سال مازو. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). برآمدگی که بر
بعضی اشجارو اثمار پیدا آید و آن جای نیش قسمی از حشرات است که در آنجا تخم گذارد،
و بالخاصه برآمدگی های درخت بلوط را عَفص گویند که همان مازو است . (یادداشت مرحوم
دهخدا). و رجوع به مازو شود : بعضی داروها قابض است ، چون عفص و هلیله و شحم انار.
(ذخیره خوارزمشاهی ). || درختی است از بلوط که یک سال بلوط بار دهد و یک سال مازو،
قابض است و مجفف مواد ریخته شده و اعضای نرم و سست را سخت و قوی گرداند و نقوع آن در
سرکه موی را سیاه کند و مسحوق آن به آب در ناشتا درد شکم را دفع کند و اسهال و قروح
امعاء را نفعبخشد. (منتهی الارب ). درخت بلوط، و آن داروئی است قابض و مجفف و گاهی
از آن مرکب گیرند و بدان رنگ کنند. (از اقرب الموارد). بلوط مازو که یکی از گونه های
بلوط است و تولید مازو می کند. || نوعی سرو که به سرو خمره ای موسوم است . (از فرهنگ
فارسی معین ). رجوع به سرو خمره ای شود.
///////////////
مازوی بلوط (oak-gall) (در زبان فرانسه، noix
de galles؛ در زبان پرتغالی، galhas) گند*های
گردی اســــــت که زنبور مازو (Cynips
quer cus folii) با سوراخ‌کردن شاخه‌ها، برگها و غنچه‌ها و نهادن تخم خود در چندین
گونه از بلوط که در هرُم (آسیای صغیر)، ارمنستان، سوریه و ایران یافت می‌شود
(بیشتر Quercus lusitanca var infectoria)، می سازد. در روزگار باستان، مازو کاربردهای فنی و دارویی
داشت. به علت وجود درسدی بالا (تا حدود 60 درسد ) از اسید تانیک یا اسید
گالوتانیک [جوهر مازو] در مازو، این گُند‌ها را در دباغی، رنــــــگ‌آمیزی پشم و مـــــــــــــرکب
سازی بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکار می‌بردند.[1] هم
تئوفراستوس[1] و هم
دیوسکوریدس[1] از مازو با
نام
یاد کرده‌اند. ابومنصور از مازو با نام عربی عَفص afs نام برده است. [1]
بیشتر مازویی که در بازارهای هند یافت می‌شود
تجار عرب از ایران به هند می‌آورند. [1]
نام سنسکریت mājūphala (phala،
"میوه") بروشنی وام واژه ای
برگرفته از māzū
فارسی است.
در اسناد چینی، نخستین بار از مازوی بلوط با نام wu-ši-tse
و به عنوان فرآورده ای از
ایران
ساسانی نام برده شده است. [1] نخستین بار
در دوره تانگ بود که این فرآورده ایرانی دانسته و در دارونامه دودمان تانگ (T'an pen ts'ao) بازنمائی
شد. در
T'an pen ču آمده است که درخت مازو در شنزارها میروید، و مانند درخت مصطکی
(tamarisk) (
č'en) است. در یکی از
تفسیرها که kin ču
نام گرفـــــــــــته
افزوده اند که مازو از ایران خیزد، در حـــــالی کــــــه در Čen lei pen ts'ao[1] آمده است که در سرزمین ژون
باختری (ایرانیان) میروید. در Yu yan tsa tsu[1] این گیاه به این صورت بازنمائی
شده است: "wu-ši-tse
در سرزمین پوـ‌سه (ایران)
عمل می‌آید و آن را
mo-tsei، *mwa-džak، می‌نامند. [1] بلندای درخت
به یک متر و هشتاد تا دو متر و ده سانتیمتر[1]
و دور تنه آن به نزدیک سه متر می‌رسد. برگها شبیه به برگ هلو اما کشیده‌ترند. در
ماه سوم شکوفه می‌کند، گلها سفیدرنگ‌اند با مرکزی سرخ. دانه‌ها گرد است چون قرص، که نخست سبز است و پس
از رسیدن به رنگ زرد سفید فام درمی‌آید. آنهائی که حشرات سوراخشان کرده و آبکش
شده‌اند در دباغی بکار روند و آنها که سوراخ ندارند دارو شوند. این درخت یک سال مازو و یک سال بلوط (
pa-lü tse، *bwaδ-lu؛ در فارسی میانه
*ballu، barru [نک:پائین]، در
فارسی امروزی balut) آرد،
که به اندازه یک انگشت است و به درازائی نزدیک به 7 سانتیمتر."[1] این
اندیشه نه زاده تخیل چینی‌ها بلکه تکرار
باور ایرانیان است.[1]
گیتا شناسی مینگ (Ta Min I t'un či) گوید مازو از سرزمین اعراب
(تا‌ـ‌شی/ Ta-ši) و
همه بربرها خیزد، و درخت کافور (Laurus
camphora) را ماند و میوه‌هایش شاه‌بلوط چینی (
mao-li) را.
آوانگاشتهای چینی نام ایرانی، برخلاف گفته هیرت
که نظر واترز را واگفته، "همگی نمایانگر
māzū
[مازو]ی فارسی" نبوده نمایانگر صورتهای کهن تر فارسی میانه‌اند. در واقع،
هیچ‌یک از برگردانهای چینی را نمی‌توان معادل مازو māzū
دانست.
(1)
mo-tsei (Yu yan tsa tsu)، *mwa-džak (dzak, zak) همبرابر است با (mazak یا madzak) *madžak فارسی میانه.
(2)
ma-ši، *mak-zak، = *maxzak فارسی میانه.
(3)
wu-ši، *mwu-zak، = *muzak فارسی میانه.
(4)
mu-ši، *mut-zak = *muzak فارسی میانه.
بسنجید با این صورتهای گوناگون: māčakai تامیلی، māčikai تلوگویی، و magican باربوسایی.
(5)
[1] mo-t'u، *mwa-du = madu فارسی میانه.
ساینو ایرانیکا
///////////////
عَفص.
بپارسی مازو گویند و بیونانی فقیس و بهترین آن بود که سبز بود و سوراخ نداشته
باشد و آن را بقافالیس خوانند و آن غوره بود و آنچه رسیده بود سرخ‌رنگ و سست و بزرگ
و سفید بود و این نوع ضعیف‌تر از سبز بود و سوختن وی یا بآتش بود و یا با زیت بسوزند
تا سوخته گردد از بهر سیاهی موی خضاب نیکو بود و طبیعت وی سرد بود در دویم و گویند
در اول و خشک بود در سئوم و گویند در دویم و بغایت قابض بود و چون تنها بپزند و سحق
کنند و مانند ضماد بنهند بر هر ورمی که باشد در دبر و بیرون آمدن مقعد بغایت مفید بود
و چون بسوزانند قطع خون رفتن بکند و اولی آن بود که بر سر آتش بریان کنند و در شراب
اندازند یا سرکه که البته خون ببندد و چون با سرکه بر قوبا طلا کنند زایل کند و آب
وی خضابی بود موی را و چون سحق کرده بر گوشت زیادت افشانند بخورد و منع رطوبات که از
لثه و لهات و قلاع بود را بکند خاصه از آن کودکان چون سحق کرده بر غذا یا به آب بصاحب
اسهال مزمن دهند بازدارد و قوت مرّه ضعیف بدهد و آنچه در اندرون مازو بود چون در سوراخ
دندان نهند درد ساکن کند و طبیخ وی جهت بیرون آمدن مقعد و رحم و سیلان رطوبت که از
رحم روانه بود و مزمن شده باشد نافع بود و چون بغایت سحق کنند و در بینی دمند خون بازدارد
و اگر با سرکه بپزند و بر حمره طلا کنند در ابتدا سودمند بود و همچنین منع نمله بکند
و واجب آن بود که چون خواهند که بیاشامند جهت امساک با بیض نیم‌برشت یا به صمغ عربی
در آب حل کرده بیاشامند تا از مضرت آن بحلق ایمن باشند و بدل آن ثمرة الطرفا بود بوزن
آن و گویند عفص و جفت و بلوط و قرط و حب آس و قشور رمان و هلیلج زرد و ثمرة الطرفا
بوزن وی و گویند عود همه مانند یکدیگرند در طبیعت.
______________________________
در مخزن الادویه می‌نویسد: عفص بفتح عین و سکون
فا و صاد بفارسی مازو و بهندی مازوپیل نامند و آن ثمره درخت بلوط است که یک سال بلوط
ثمر می‌آورد و یک سال مازو و نیز می‌گویند ثمر درختی است بسیار شبیه ببلوط
ابو ریحان در صیدنه می‌نویسد او را فیقیدیس گویند
بلغت رومی و اهل ترمذ سکفس نامند و بسریانی افصی گویند و میشی هم گویند
لاتینGALLAC TURCICAE فرانسهNOIX DE GALLE انگلیسیOAK APPLE –GALLNUT
اختیارات بدیعی، ص: 303
/////////
عفص. و «قیقیدیس» گویند او را
به لغت رومی و به پارسی «مازو» گویند و اهل ترمذ «سکفس» گویند و به سریانی «افصی» گویند
و «میشی» هم گویند و دیسقوریدس گوید «مازو» میوه درخت بلوط است و هرچه از او خام بود
خردتر باشد و بعضی از او و پوستها رفته باشد و جرم او گران بود و هموار و هرچه خام
بود از او به باشد و گویند این درخت سالی «بلوط» آرد و سالی «مازو». (صیدنه ص
487). به پارسی مازو گویند و به یونانی «فقیس» و بهترین آن بود که سبز بود و سوراخ
نداشته باشد و آن را بقافالیس خوانند و آن غوره بود و آنچه رسیده بود سرخ رنگ و سست
و بزرگ و سفید بود و این نوع ضعیف‌تر از سبز بود و سوختن وی یا به آتش بود و یا با
زیت بسوزند تا سوخته گردد. (اختیارات ص 302).
یادگار، در دانش پزشکی
و داروسازی، متن، ص: 339
///////////
مازو فراورده‌ای گیاهی و کروی شکل است که بر اثر سوراخ ایجاد شده
توسط حشرات برای تخم‌گذاری، بر روی شاخه‌های تازه درخت بلوط به وجود می‌آید . این فراورده محتوی شیره
درخت ( صمغ ) و مقدار ۵۰ تا ۷۰ درصد تانن است . مازو از همه مواد دباغیچرم، تانن بیشتری دارد . از مازو در صنعت چرم‌سازی، مرکب‌سازی، رنگرزی و نیز
پزشکی برای درمان سوختگی‌ها بهره می‌برند
. مازوها انواع و رنگ‌های گوناگونی دارند. بهترین مازوها از برخی گونه‌های بلوط (
مانند
Pedunculate Oak ) به دست می‌آید.
بهترین نوع مازو ، مازوی سبز می باشد که قبوضیت بیشتری دارد. موارد مصرف پزشکی
مازو : تقویت لثه ، سیاه کردن مو ، درمان سوختگی ، گشاد بودن واژن ، نراحتی
های گوارشی و خاصیت آنتی میکروبیال دارد که به صورت ژل و پودر به بازار ارائه می
شود.
///////
به کردی سورانی:
مازوو شیرەی ڕەق بووی دار بەڕوارە (داری بەڕوو) کە جۆرە مۆریانەیەک دروستی دەکات. مازوو لە
پزیشکی و دروست کردنی ڕەنگ و چەسپدا کەڵکی ھەیە.
////////
Oak apple or oak gall is
the common name for a large, round, vaguely apple-like gall commonly
found on many species of oak. Oak apples range in size from 2–5 cm in diameter and
are caused by chemicals injected by the larva of
certain kinds of gall wasp in the family Cynipidae.[1] The
adult female wasp lays single eggs in developing leaf buds. The wasp larvae
feed on the gall tissue resulting from their secretions. Considerable confusion
exists in the general 'literature' between the oak apple and the oak
marble gall. The oak marble is frequently called the oak apple due to the
superficial resemblance and the preponderance of the oak marble gall in the
wild. Other galls found on oak trees include the oak artichoke gall and the acorn cup gall, but each of these has its own
distinctive form.
Some common oak-apple-forming species are the Biorhiza
pallida gall wasp in Europe, Amphibolips confluentain
eastern North America,[2] and Atrusca
bella in western North America.[1] Oak
apples may be brownish, yellowish, greenish, pinkish or reddish.
Contents
[show]
Iron gall ink[edit]
Main article: Iron
gall ink
Oak galls have been used in the production of ink
since at least the time of the Roman
Empire. From the Middle Ages to the early twentieth century, iron
gall ink was the main medium used for writing in the Western world.[3]
Folklore[edit]
It is said that, if a 'worm' is found inside the gall
on Michaelmas Day, then the year will be pleasant and
unexceptional, and if a spider is found, then it will be a bad year with
shortages and ruined crops. If a fly is found inside, then it will be a
moderate season, and if nothing is found, then serious diseases will occur all
that year.[4]
Oak Apple Day (or Royal Oak Day) is a former
public holiday in England on 29 May that commemorated the Restoration of Charles II in 1660. The popular name
refers to the event during the English
Civil War when Charles hid in an oak
tree. The commemoration persists in some areas today, although festivities
have little to do with the Restoration.
Gallery[edit]
An oak apple on an oak leaf.
An oak tree with multiple oak apples.
Andricus kollari oak gall
Oak apples on an oak tree.
Oak apple gall on Garry oak (Quercus
garryana), Sonoma County, California
Oak apples on oak leaf and in cross section,Willamette
Valley, Oregon.
Biorhiza
pallida male
See also[edit]
References[edit]
1.
^ Jump up
to:a b Cranshaw,
Whitney (2004). Garden Insects of North America. Princeton, New Jersey:
Princeton University Press. ISBN 0-691-09560-4.
3.
Jump up^ Diringer,
David (1 March 1982). The Book Before Printing: Ancient, Medieval and
Oriental. Dover Publications. pp. 551–2.
4.
Jump up^ Roud,
Steven (2003) The Penguin Guide to the Superstitions of Britain and
Ireland. Pengun Books. P. 344.
///////////////
دارمازو (Quercus
infectoria یا gall oak یا Aleppo oak) که با
نام‌های مازوج یا بلوط حلبی نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای از درختان بلوط است که در ایران، قبرس، آناتولی، کردستان، سوریه و ماورای قفقاز میروید. این گونه معمولا بسیار دچار گال می‌شود که خاصیت دارویی دارد.
پراکنش این گونه بلوط در ایران از شمال‌غربی زاگرس شروع می‌شود و تا منطقه گهواره در استان کرمانشاه گسترش می‌یابد و پس از آن به صورت لکه‌های کوچک و پراکنده در استان لرستان یافت می‌شود.[۱]
ویژگی‌ها[ویرایش]
درختچه یا درختی متوسط است که روی شاخه‌ها و
سطح زیرین برگ‌های آن کرک‌های متنوع و ناپایداری دارد. برگ‌های شکل‌های مختلفی
دارند و در طول زمستان سبز، با دندانه‌های اره‌ای منظم، به ندرت عمیقا
لوبدار-دندانه‌دار با دندانه‌های نوک‌تیز یا کامل هستند. میوه بلوط آن تخم‌مرغی
است. نام یکی از واریته‌های آن، Boissieri است.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
·
مازو (فراورده گیاهی) - فرآورده‌ای
گیاهی که بر اثر سوراخ تخم‌گذاری حشرات، بر روی شاخه‌های تازه درخت بلوط به وجود
می‌آید و خواص بسیاری پزشکی و صنعتی دارد.
منابع[ویرایش]
·
مشارکت‌کنندگان
ویکی‌پدیا، «Quercus
infectoria»، ویکی‌پدیای انگلیسی،
دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۹ فروردین ۱۳۹۳).
1. پرش به بالا↑ محمد درویش. «تصور ایران بدون زاگرس یا زاگرس بدون بلوط! کدام دهشتناک‌تر است؟».
تارنمای شخصی محمد درویش، ۱۹ تیر ۱۳۸۹. بازبینی‌شده در ۱۹ فروردین ۱۳۹۳.
2. پرش به بالا↑ مظفریان، ولی‌الله. درختان و درختچه‌های ایران. تهران: فرهنگ معاصر، چاپ سوم ۱۳۸۹. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲. صفحات ۲۸۲ و ۲۸۳.
به عبری:
אלון התולע (שם מדעי: Quercus
infectoria או Quercus boissieri) הוא עץ המשתייך לקבוצת אלונים צפוניים, נשירים, שהבלוט שלהם מבשיל בתוך פחות משנה אחת. גובהו של
העץ הוא 3-8 מ' והוא בעל גזע בודד. העלים בעלי שפה מפורצת ואין להם שיניים
דוקרניות (בשונה מאלון תבור ואלון מצוי). שמו של העץ
ניתן לו על שום היותו פונדקאי לתולעי השני.
מין זה מצוי
בארץ ישראל ביערות באזורים הרריים, גשומים וקרירים מעל 500 מ' ובמפנים צפוניים בעיקר בגליל העליון וצפון רמת הגולן.
אלון התולע הוא ערך טבע מוגן
על פי חוק בישראל.[1]
אופייני לו גזע מרכזי זקוף וישר שבני האדם הרבו לכרות לשם הפקת קורות. לעומת האלון המצוי, אלון התולע
מגלה עמידות מועטה בפני יובש.
בתלמוד נזכר העץ
פעמים רבות בשם מיל (מילין, מילה...) "סימן להרים מילין, לעמקים
תמרים, לנחלים קנים, לשפלה שקמים". עץ זה משמש כפונדקאי לתולעת כנימת מגן הנקראת תולעת השני, הגורמת להופעת גידולים
דמויי אלמוג על ענפיו. בתקופות קדומות השתמשו בצבע האדום
של תולעת השני כמרכיב ביצור צבע השני.
///////////////
به کردی مازی:
Mazî an dara maziyê an darmazî (bi
latînî, Quercus infectoria), dareke li famîleya narewanan e. Dareke biçûk e, bi
piranî bilindbûna wê 1,80 m ye, lê belê yên bilind jî henin. Mêwe (berrûyên
mazî) û qalikê darê di bijîşkiyê de tên bikaranîn û wekî êm ji pez û dewaran re
tên hevdan. Ji darê maziyê komir tê çêkirin. Li ser saxikên dara maziyê pir carmazî û şekalor tên dîtin.
Bi zimanê îngilîzî "Aleppo Oak" (bi kurdî
"darberûya Helabê")
an jî "mazi" dibêjin.
/////////////////
Quercus infectoria (Aleppo oak)
is a species of oak,
bearing galls that have been traditionally used for centuries in Asia
medicinally.
Contents
[show]
Description[edit]
Quercus infectoria or locally known as Manjakani in
Malaysia is a small tree native of Greece and Asia Minor, with four to six feet
in height. The stems are crooked, shrubby looking with smooth and bright-green
leaves borne on short petioles of 1 to 1.5 inches long. The leaves are bluntly
mucronate, rounded, smooth, unequal at the base and shiny on the upper side.
Meanwhile,Quercus infectoria galls are corrugated and can be used as a
thickener in stews or mixed with cereals for making bread.[3]
Uses[edit]
The galls arise on young branches of this tree as a
result of attacks by gall wasps.
Also known as Majuphal in Indian traditional medicine,
manjakani has been used as dental powder and in the treatment of toothache and
gingivitis.[4][5]
The so-called "Aleppo tannin" is Tannic
acid gained from Aleppo oak galls, which displays unique chemical
properties essential in the preparation of gold sols (colloids)
used as markers in Immunocytochemistry.[6] [7]
Nowadays, gallnut extracts are also widely used in
pharmaceuticals, food and feed additives, dyes, inks, and metallurgy.
Pharmacology[edit]
The galls of Quercus infectoria have also been
pharmacologically documented to possess astringent, antidiabetic,[8]antitremorine,
local anaesthetic,[9] antiviral,[10] antibacterial,[11] antifungal,[12] larvicidal [13] and
anti-inflammatory [14]activities.
The main constituents found in the galls of Quercus infectoria are tannin
(50-70%) and small amount of free gallic acid and ellagic acid.[15][16][17]
The wide range of pharmacological activities of this
plant might support the efficacy of extract preparation of Quercus infectoria
that are widely used in Malaysia for treating many kinds of health problems
since many decades ago. The nutgalls have been pharmacologically documented on
their antiamoebic,[18] anticariogenic [19] and
anti-inflammatory[20] activities,
to treat skin infections and gastrointestinal disorders.[21][22][23][24]
Constituents[edit]
The galls from Quercus infectoria contain the highest
naturally occurring level of tannin, approx. 50–70%, syringic acid,
β-sitosterol, amentoflavone, hexamethyl ether, isocryptomerin, methyl betulate,
methyl oleanate and hexagalloyl glucose.[25][26] They
also contain 2-4% each of gallic and ellagic acid that are polymerized to make
tannins. Tannins have been used for hundreds of years for medical purposes and
are currently indispensable in dermatology[27] and
have been used for tanning of leather.
Tannins comprise a large group of natural products
widely distributed in the plant kingdom. They have a great structural
diversity, but are usually divided into two basic groups: the hydrolyzable type
and the condensed type. Hydrolyzable tannins include the commonly occurring
gallic and ellagic acid contained in the nutgalls.
Hydrolyzable tannins are present in many different
plant species but are found in particularly high concentrations in nutgalls
growing on Rhus semialata (Chinese and Korean gallotannins) and Quercus infectoria
(Turkish and Chinese gallotannins), the seedpods of Caesalpinia spinosa (Tara
tannins), and the fruits of Terminalia chebula. The gallic and ellagic acid
hydrolyzable tannins react with proteins to produce typical tanning effects;
medicinally, this is important to treat inflamed or ulcerated tissues. They
also contribute to most of the astringent property of manjakani and are
therefore great for vaginal tightening.
Although both types of tannin have been used to treat
diseases in traditional medicine, the hydrolyzable tannins have long been
considered official medicinal agents in Europe and North America. They have
been included in many pharmacopoeias, in the older editions in particular, and
are specifically referred to as tannic acid. These were recommended for
treatment of inflammation and ulceration, including topical application for
skin diseases and internal use for intestinal ulceration and diarrhea. Now, the
condensed tannins also have important medicinal roles, such as stable and
potent antioxidants. In China, tannin-containing substances, such as galls,
pomegranate rinds, and terminalia fruits, are used in several medicinal
preparations.
See also[edit]
References[edit]
3.
Jump up^ Stashia
Eleaness; Rosland Abel (2013). "1". In Universiti Teknologi Malaysia.The
extraction of essential oil from Quercus infectoria (Manjakani) galls using
supercritical carbon dioxide pressure swing technique. Faculty of Chemical
Engineering.
6.
Jump up^ Frank
Mayer (1988). Electron
Microscopy in Microbiology 20. London: Academic Press.
p. 216. ISBN 9780080860497. Retrieved 17
May 2015.
7.
Jump up^ Gareth
Griffiths (1993). Fine
Structure Immunocytochemistry. Berlin & Heidelberg: Springer.
p. 185. ISBN 978-3-642-77097-5.
8.
Jump up^ Hwang
JK; Kong TW; Baek NI; Pyun YR (2000). α-Glycosidase Inhibitory Activity of
hexagalloylglucose from the galls of Quercus infectoria. Planta Med.PubMed
9.
Jump up^ Dar
MS; Ikram M; Fakouhi T (1976). Pharmacology of Quercus infectoria. J Pharm
Sci.PubMedPubMed
10.
Jump up^ Hussein
G; Miyashiro H; Nakamura N; Hattori M; Kakiuchi N; Shimotohno K (2000). Inhibitory
effects of Sudanese medicinal plant extracts on hepatitis C virus protease.
Phytother Res.Ful
Text
11.
Jump up^ Fatima
S; Farooqi AHA; Kumar R; Kumar TRS; Khanuja SPS (2001).Antibacterial activity
possessed by medicinal plants used in tooth powders. J Med Aromatic Plant Sci.
12.
Jump up^ Digraki
M; Alma MH; Ilcim A; Sen S (1999). Antibacterial and antifungal effects of
various commercial plant extracts. Pharm Biol.
13.
Jump up^ Redwane
A; Lazrek HB; Bouallam S; Markouk M; Amarouch H; Jana M (2002). Larvicidal
activity of extracts from Quercus lusitania var. infectoria galls (Oliv.). J
Ethnopharmacol.PubMedFull
Text
14.
Jump up^ Kaur
G; Hamid H; Ali A; Alam MS; Athar M (2004). Antiinflammatory evaluation of
alcoholic extract of galls of Quercus infectoria. J Ethnopharmacol.PubMedFull
Text
16.
Jump up^ Evans
WC (1996). Pharmacopoeial and related drugs of biological origin. London:
WB Saunders Co. Ltd.
17.
Jump up^ Wiart
C; Kumar A (2001). Practical Handbook of Pharmacognosy. Malaysia: Pearson
Education Malaysia Sdn Bhd.
18.
Jump up^ Sawangjaroen;
Sawangjaroen K; Poonpanang P.; et al. (2004). Effects of Piper longum
fruit, Piper sarmentosum root and Quercus infectoria nut gall on caecal
amoebiasis in mice. J Ethnopharmacol.PubMed
19.
Jump up^ Kaur
G; Hamid H; Ali A; Alam MS; Athar M (2004). Antiinflammatory evaluation of
alcoholic extract of galls of Quercus infectoria. J Ethnopharmacol.PubMed
20.
Jump up^ Kaur
G; Alam MS; Athar M (2007). Quercus infectoria galls possess antioxidant
activity and abrogates oxidative stress-induced functional alterations in
murine macrophages. Chem Biol Interact.PubMed
21.
Jump up^ Kaur
G; Alam MS; Athar M (2007). Quercus infectoria galls possess antioxidant
activity and abrogates oxidative stress-induced functional alterations in
murine macrophages. Chem Biol Interact.PubMed
22.
Jump up^ Kaur
G; Hamid H; Ali A; Alam MS; Athar M (2004). Antiinflammatory evaluation of
alcoholic extract of galls of Quercus infectoria. J Ethnopharmacol.PubMed
23.
Jump up^ Dayang
F.B.; Hikmah M.I.; Mastura M. (2005). An alternative phytotherapeutic
agent for treatment of hospital-acquired MRSA infections. J Med Sci.
24.
Jump up^ Voravuthikunchai;
S.P.; Limsuwan; S. and Chusri (2007). New perspectives on herbal medicines
for treating bacterial infections. Houxton: Studium Press.
25.
Jump up^ Dar
MS; Ikram M (1979). Studies on Quercus infectoria; isolation of syringic
acid and determination of its central depressive activity. Planta Med.
26.
Jump up^ Hwang
JK; Kong TW; Baek NI; Pyun YR (2000). alpha-Glycosidase inhibitory
activity of hexagalloylglucose from the galls of Quercus infectoria. Planta
Med.
27.
Jump up^ Regina
Fölster-Holst M.D.; Eva Latussek Ph.D.2 (2007). Synthetic Tannins in
Dermatology — A Therapeutic Option in a Variety of Pediatric Dermatoses.
Department of Dermatology, Venerology and Allergology, University of
Schleswig-Holstein, Kiel.Wiley
Online Library
Aleppo oak
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Section:
|
|
Species:
|
Quercus infectoria
|
Quercus infectoria
Oliv. |
|
·
Quercus carpinea Kotschy
ex A.DC.
·
Quercus grosseserrata Kotschy
ex Wenz.
·
Quercus puberula O.Schwarz
·
Quercus thirkeana K.Koch
|
|
