- طباشیر. [
طَ ] (معرب ، اِ) تباشیر.
دوائی است که از جوف نی هندی بهم رسد. یا آن خاکستر بیخ نی است . و فلوس طباشیر که
در شکم نی میباشد مدور است مانند درهم . و گویند چون نی از شدت باریکی بر دیگری
بهم میخورد، از آنجا آتش برآید، و در نیستان افتد، طباشیر بندهای نی است که از
خاکستر آن جدا کنند، و بهترین آن سپید گردد، با اندک تندی و گزیدگی زبان ، و مغشوش
آن که از استخوان سر گوسفند میسازند با اندک شوری و بی حدّت میباشد، مقوی دل و
معده و جگر و قاطع قی صفراوی و اسهال دموی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جنسی
است دوائی ، و به استخوان سوخته میماند، سرد و خشک است در دویم و سیم .(برهان ).
دوائی باشد سفید، مایل بقدری کبودی . بهندی بنسلوچن گویند. (غیاث اللغات ). نام
دوائی است ، و آن در جوف قنا هندی باشد. یا خاکستر بیخ سوخته ٔ قنا هندی . (قاموس
). اصول قنا است که سوخته باشند. (منهاج ).چیزی است که یافت شود در جوف قنای هندی
چون بسوزد. (سدیدی ). سوخته ٔ استخوان فیل . (بحر الجواهر). داود ضریر انطاکی
گوید: اصل طباشیر همان چیزی است که در درون قنا است ، و غشی و دغلی در آن با
استخوان مردگان یا استخوان فیل کنند، دوائی است سفید مفرّح دل ، که درمیان نی میان
خالی میباشد، یا آنکه آن دارو خاکستر بیخ آن نی است - انتهی . دوائی است سپید که
در هند از نی مخصوص بوسیله ٔ سوزانیدن بیرون می آورند. و حکیم مؤمن آرد: از جوف
نی کهنه ٔ بلاد هند بهم میرسد، و گویند چون از شدت بادها آتش در نیزار آنجا افتد،
طباشیر بندهای نی است که از خاکستر نی جدا کنند، بهترین آن سفید مستدیر است که با
اندک تندی و گزنده ٔ زبان باشد، و استخوان سوخته ای که به آن مغشوش میسازند با
اندک شوری و بی حدت می باشد، و در آب حل نمیشود، در دوم سرد و در سیم خشک و مقوی
دل حار و بارد معده و جگر حاره . و قاطع قی صفراوی ، و اسهال دموی و حاره . و مجفف
رطوبات معده . و جهت خفقان و غشی و تقویت اعضای ضعیفه که از حرارت باشد، شرباً و
ضماداً نافع. و جهت بواسیر و تبهای تند و قلاع و با سکنجبین جهت توحش و غم و رفع
کرب و التهاب مفید، و سعوط او را با روغن بنفشه جهت تقویت باصره مجرب دانسته اند،
و مداومت او مُضر باه . و مُصلحش مصطکی و عسل ، و گویند مُضر ریه است . و مُصلحش
عناب و عسل ، و شربتش تا دو درهم و بدلش بوزن او تخم خُرفه ٔ بو داده ، و نصف او
سماق است ، و گل مختوم و صندل سفید بهترین بدلهاست . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). طباشیر
را به هندی توسیر گویند. و بیرحس هم گویند. ارّجانی گوید: طباشیر سرد است در دو
درجه و خشک است در سه درجه ، تبهای کهنه را منفعت کند، و تشنگی را تسکین دهد، و
رفتن شکم را بازدارد. و قی را بنشاند و تسکین دهد، و خفقان را نافع است ، و اگر
کسی که بواسطه ٔصفرا که در معده بود غشی افتد دفع کند، و درد دهان را که اطبا آنرا
قلاع گویند سود دارد. (ترجمه ٔ صیدنه ٔابوریحان بیرونی ). نیکوترین وی سبک بود که
زود خرد شود و طبیعت آن سرد و خشک بود در سیم و گویند در دوم ، مسیح دمشقی گوید:
سرد است در دویم و خشک است در سیم . شیخ الرئیس گوید: مرکب القوی بود مانند کل ، و
در وی قبض بود که قوت معده بدهد و قلاع را نافع بود و سوختگی آتش را سود دهد و شکم
ببندد و تبهای حار و تشنگی را سودمند بود و قی که در مره صفرا بود بازدارد و گرمی
حکه بنشاند و جهت ریشها، زهرها و قلاع که در دهان کودکان حادث شود سود دهد و چون
تنها با ورق گل سرخ بر آن پاشند دندان متحرک را محکم گرداند تنها سنون ساختن
بواسیر را سود دهد و ورم چشم گرم را نافع بود وقوت دل بدهد و خفقان که از حرارت
بود ساکن گرداند وتوحش و غم را نافع بود و ضعف معده و التهاب آن و منع خلقه صفراوی
و تشنگی را نافع بود و غشی و کرب را نافع بود و مفرح و مقوی قلب باشد و تری کُهن
که در معده باشد نشف کند و قوت اعضاء که از حرارت ضعیف شده باشد بدهد و سردمزاج را
زعفران معتدل کند و تفریح و تقویت وی بغایت بود و گویند خوردن وی باه را مضر
بود،اسحاق گوید: مُضر بود به شش و مصلح وی گلاب بود و گویند مصطکی و انیسون بدل آن
عصاره ٔ لحیةالتیس است و گویند بدل آن سه وزن آن تخم خیارزه است و چهار وزن آن
بزرقطونا و گویند بدل آن طین مختوم است به وزن آن عصاره ٔ لحیةالتیس است و گویند
بدل آن کاغذ مصری سوخته است و گویند به وزن آن تخم کاسنی و نیم وزن آن صندل و ابن
مؤلف گوید: در شهر هندوقیس قصبهای دراز بود و بادهای سخت وزد و درهم ساید و آتش
از آن برآید و قصب سوخته گردد و حریق وی طباشیر بود و گاه باشد که چندین فرسنگ
بسوزد. (اختیارات بدیعی ). طباشیر؛ منه مایوجد فی انابیب القنا و هو الصفائح
الشفافة الشدیدة البیاض الحریفة التی تذوب اذا استحلبت و منه مایُحرق .اما من
احتکاکه فی بعضه . او بالصناعة و یُعرف بملوحة فیه و عدم حراقه و رمادیة. و قد یغش
بعظام الموتی اوالفیل اذا احرقا و یُعرف هذا بغبرة و سواد و کُدر. ارضیة و عدم حدة
و هو باردٌ فی الثانیة یابس فی الثالثة یقمع العطش و الحرارة و الخلقه و یحبس
الاسهال و الدم . و یقوی القلب و المعدة و الکبد الحارة حتی بالطلاء و یسعط بدهن
البنفسج فیحد البصر (من مجربات الکندی ) و یحل الاورام و القلاع طلاء و هو یضر
الرئة و یصلحه الصمغ او العسل او العناب و شربته نصف درهم و بدله مثله بزر رجلة
محمص و نصفه سماق . (تذکره ٔ داود انطاکی ). و من خرافات الهند: انهم یقولون : ان
من الافیله الفائقة مایوجد فی لحوم جباهها درر و تتمیز من سایر الفیلة بشهبةاللون
و ارج الرائحة کالیاسمین الهندی و کذالک فی منابت الارماح تحت اصولها و قالوا فی
تفصیل ذلک ان ّ تلک الارماح تکون حمراً و اذا کانت شکیراً غضة غیرمستحکمة و مطرت
بنوءالغفر و الزبانی ّ تولد فی انابیبها من القطرات لالی تنعقد عند استحکام قنو
هذه الرماح و الطباشیر تعمل منها ولو وجدالساحلیون فی رماح الطباشیر شیئاً لما
احرقوها الابعد الشق و لاشتهر ذلک . (الجماهر بیرونی ص 108). سرجس
گوید: [ طباشیر ] ماده ای است که در اندرون نی هندی یافت شود. علی بن محمد گوید:
طباشیر خاکستر نی هندی است و آنچه استخراج کنند از سواحل هند باشد، اما نقطه ای که
فراوانتر از سایر نقاط طباشیر دارد سنداپور است از شهر کلی که در آنجافلفل سیاه
فراوان است . هندوان گویند: نیکوترین طباشیر، آن است که سپیدرنگ باشد بویژه بندهای
نی آن و فلوس آن که در مدخل نی یافت میشود و شکل آن مدور است مانند درهم . محصول
طباشیر را وقتی به دست آورند که بواسطه ٔ تماس و اصطکاک نی ها به یکدیگر، بر اثر
بادهای شدید بخودی خود از نی ها احتراقی حاصل آید. طباشیر مصنوعی و مغشوش را نیز
با استخوانهای سوخته ٔ میش میسازند، هنگامی که در بلاد خارج از هند قیمتش بالا
رود، درصورتی که در همان هنگام قیمت آن در هند از صعود و نزول ایمن است و یک من او
از شش تا هشت درهم ترقی کند. مسیح دمشقی گوید: سرد است در دوم و خشک است در سیم ،
مقوی معده و برای قروح دهان سودمند است . خوزی گوید: برای سوزاندن (مرةالحمراء)
صفراء نیکو است ، قابض بطن و مقوی معده است چه شربت آن خورند و چه بدان طلا کنند.
رازی گوید: برای تب حادّ و تشنگی نافع باشد. اسحاق بن عمران گوید: عطشی را که از
صفرا باشد می نشاند و حرارت شدید جگر را به اعتدال می آورد. بر ضد جراحات و جوشها
که برفک در دهان کودکان حادث میشود سودمند است ، استعمال آن بصورت گرد است . خواه
مفرد و خواه باگل سرخ و شکر طبرزد استعمال کنند. در مورد بواسیر نیز طباشیر بکار
برند. ابن سینا گفته : طباشیر قابض و دابغ است و اندک تحلیل و تبرید آن از تحلیلش
بیش باشد، بواسطه ٔ تلخی اندکی که در اوست و خصائص گل سرخ دراو مجتمع است ، برای
التهابات چشم سودمند و قلبی را که دچار خفقان حاد باشد تقویت کند و شربت و طلای آن
غشی را که بر اثر ریزش صفراء بمعده حادث شده باشد سوددهد، نافع است توحش و غم را و
التهاب و ضعف معده و عطش را نیک است ، مانع ریزش صفرا بمعده است و گند دهانی را که
از صفرا تولید شده باشد سود بخشد. و شرب آن با آب سرد تبهای حاد و حارّ را نافع
باشد. در ادویه ٔ قلبیه گفته است : طباشیر را در تقویت و تفریح قلب خاصیت است و
خفقان و غشی را منفعت بخشد. و یُعینها قبضه . و در امزجه ٔ حاره تبرید آن در دوم
باشد و گاه درامزجه ٔ بارده تعدیل به زعفران شود و تقویت و تفریح آن در قلب ، مانا
که در روان آدمی نورانیت و متانتی ایجاد کند. رازی در کتاب حاوی از قول جرجس نقل
کرده که : طباشیر شرباً مزیل باه است . دیگری گفته است : طباشیر رطوبت کهنه ای را
اگر در معده باشد خشک کند و اعضائی را که از حرارت بسستی گرائیده باشد نیرومند و
تقویت کند. (مفردات ابن البیطار). || خیزران محرق است . || گچ سفید. طباشیر: تحثرات
سیلیکی که مرکب شده اند از سیلیکات پتاس و سیلیکات آهک و متشکل می شوند در تجویف
عقود یک قسم نی هندی موسوم به بنبو و گل سفید و نوع گل و گچ و مأخوذ از تازی .
(ناظم الاطباء) :
تنی چون شیر با شکر سرشته
طباشیرش برابر شیر هشته .
تنی چون شیر با شکر سرشته
طباشیرش برابر شیر هشته .
/////////////////
طباشیر. به لغت هندی «طباشیر» را «توشیر» گویند و «بنس روچن»
نیز گویند و به سریانی «طواشیر» گویند و «طبق شیر» هم گویند و از زمین هند نوعی از
ادویه به اطراف می‌برند که به آرد مشابهت دارد از روی صورت. او را «لکچ» گویند و بعضی
از صیادنه او را «طباشیر هندی» گویند و محمد زکریا گوید آنچه از او «طباشیر هندی» گویند
چیزی است که در میان «نی» نیز باشد، و ابو معاذ گوید خاکستر بیخ نیزه است که او را
«طباشیر هندی» گویند. (صیدنه ص 255). نیکوترین آن سفید سبک بود که زود خرد شود. ابن
مؤلف گوید در شهر هند قصبهای دراز بود و بادهای سخت آید و قصب به هم ساید و آتش از
آن پیدا شود و در قصبها افتد و سوخته گردد و خریق آن طباشیر بود.
یادگار
/////////////
طباشیر..نیکوترین
آن سفید سبک بود که زود خرد شود و طبیعت آن سرد و خشک بود در سئوم و گویند در دویم
و شیخ الرئیس گوید مرکب القوی بود مانند گل و در وی قبضی بود و قوت معده بدهد و قلاع
را نافع بود و سوختگی آتش را سود دهد و شکم ببندد و تبهای حاره و تشنگی را سود دهد
و قی که مره صفرا بود بازدارد و گرمی جگر بنشاند و جهت ریشها و بثرها و قلاع که در
دهان کودکان بود سودمند است و چون تنها یا با ورق گل سرخ بیاشامند دندان متحرک را محکم
گرداند سنون کردن و ابن مؤلف گوید در شهر هند قصبهای دراز بود و بادهای سخت آید و قصب
بهم ساید و آتش از آن پیدا شود و در قصبها افتد و سوخته گردد و خریق آن طباشیر بود
طباشیر بواسیر را نافع بود و ورم گرم را و قوت دل بدهد و خفقان که از گرمی بود ساکن
گرداند و موحش و غم را نافع بود و مقوی دل بود و تری کهن از معده نشف کند و ضعف معده
و التهاب آن را نافع بود و منع خلفه صفراوی بکند و تشنگی بنشاند و غشی و کرب را نافع
بود و قوت اعضائی که از حرارت ضعیف شده باشد بدهد و سردمزاج را با زعفران خلط کنند
و بدهند بغایت مفرح و مقوی قلب بود و گویند خوردن وی باه را مضر بود و اسحق گوید مضر
بود بشش
اختیارات بدیعی، ص:
280
و مصلح وی گلاب بود
و گویند مصطلی و انیسون و بدل آن عصاره لحیة التیس بود و گویند بدل آن سه وزن آن مغز
تخم خیارزه و چهار وزن آن بذر قطونا بود و گویند بدل آن کاغذی مصر بود سوخته و گویند
بوزن آن تخم کاسنی و نیم وزن آن صندل بود
______________________________
صاحب تحفه می‌نویسد:
طباشیر از جوف نی کهنه بلا دهند بهم میرسد چون از شدت بادها آتش در نیزار آنجا افتد
و طباشیر بندهای نی است که از خاکستر جدا کنند و بهترین وی سفید مستدیر است که اندک
تند و گزنده زبان باشد
فرانسهCONCRETIONS DE L'ARUNDO BAMBOS انگلیسیSUGAR
OF BAMBOO
///////////
طباشیر،خیزران
Bambusa
arundinacea
معرب تباشیر است؛
چیزی است شبیه به گره‌هایی که از جوف نوعی از نی به هم رسد و از نی قوی‌تر و از بانس(خیزران)
گل آن باریک‌تر و نازک‌تر و گره‌های آن دور دور به تفاوت دو دست میشود، نی آن خود
بخود شکافته و یا مردم شکافته بر آورده باشند شبیه به قدر گره نی و استخوان نرمی است
و چون در آب اندازند سخت‌تر گردد و بعد خشک شدن سفید صاف و بعضی از آن شفاف باشد. شیخ‌الرئیس
گفته سوخته ساقه‌های چوب خیزران است؛ گویند در هنگام وزیدن بادهای سخت ساقه‌های خیزران
از اثر بهم بسودن می‌سوزند و طباشیر خاکستر این سوختن است.
طبیعت آن در دوم سرد
و در سوم خشک و خشکی قسم اول از دوم کم‌تر و دوم از سوم و شیخ‌الرئیس مرکب‌القوی دانسته
با قوت قابضه
خواص آن: شادی بخش
و مقوی دل و معده و کبد گرم و مسکن التهاب و عطش و قاطع قی و استفراغ صفراوی و اسهال
خونی و گرم و حل کننده و خشک کننده رطوبت های سرد سست کننده معده است. در معالجات اورام
گرم چشم و خفقان و غشی و تقویت اعضاء ضعیف بدن و تب های تند و گرم و عطش مفرط و از
بین بردن جوش ها و کورک و زخم های دهان به خصوص در اطفال به صورت شربت یا گرد آن مورد
استعمال بوده است. استفاده از گرد آن به تنهایی یا با اندکی برگ گل سرخ و نبات سفید
همراه است. گرد آن برای استحکام دندان و سوختگی با آتش مؤثر و در ترکیب با سکنجبین
برای رفع ناراحتی های روانی و دلتنگی مفید و انفیه آن با روغن بنفشه برای تقویت بینایی
مجرب است. مداومت آن مضر باء و مصلح آن عسل و مصطکی است و گویند برای ریه مضر است که
مصلح آن صبر یا عناب است ولی در سرد مزاجان مصلح آن با زعفران تعدیل می شود
افعال و خواص دیگر
آن: مفرح و مقوی دل گرم و سرد و معده و جگر حار و مسکن التهاب و عطش و قاطع استفراغ
صفراوی و اسهال دموی و حار و محلل و خشک کننده رطوبات بارده مرخیه معده و جهت اورام
حاره چشم و خفقان[1] و غشی و تقویت اعضای ضعیفه از حرارت و نگاه داشتن حاره حاده و
عطش مفرط و خلفه[2] حار با آب سرد و جهت قلاع[3] و بثور[4] و زخم ها خصوص بثور و قلاع
دهان اطفال شرباً و ذروراً به تنهایی و یا با اندک برگ گل سرخ و نبات سفید و ذرور[5]
آن جهت استحکام دندان و سوختگی آتش و با سکنجبین جهت رفع توحش و غم و اندوه و التهاب
مفید و سعوط[6] آن با روغن بنفشه جهت تقویت باصره مجرب.
[1] تپش دل
[2] آبستن
[3] قرحه است که بر دهان و زبان پدید آید و رفته
رفته گسترش یابد
[4] جوش ریزهایی که بر اندام پدید آید
[5] داروی خشک سوده و کوفته پراکندنی و پاشیدنی در
چشم و قروح و جراحت
[6] سرمه کشیدن آن
مخزن الادویه، تألیف
مرحوم سید محمد حسین عقیلی علوی خراسانی شیرازی
/////////////
Bambusa arundinacea
(Retz.) Willd.
Poaceae
Spiny bamboo,
Thorny bamboo, Tziu chu, Kalak, Bans
Source: James A.
Duke. 1983. Handbook of Energy Crops. unpublished.
Very young shoots
are consumed as food in some parts of India and China. In raw state, shoots (ca
8 cm in diameter and 37.5 cm long) are very acrid, but with two changes of
water in cooking and with addition of salt and butter, they make a pleasant
vegetable. Young shoots pickled or made into curries. Wood used by Chinese in
household carpentry, furniture, boxes, ornamental vases, scaffolding, etc.
Leaves used as fodder. Stems in great demand for manufacture of paper pulp of
good quality. Seeds edible and used in times of scarcity of food. Other species
of Bambusa, found in various parts of the tropics, are used for similar
purposes: those used for the young shoots or buds as a vegetable include B.
cornuta Munro, B. multiplex Raeusch, B. oldhami Munro, B. spinosa Roxb., B.
tulda Roxb., and B. vulgaris Schrad.; species used for construction and other
such purposes include B. balcooa Robx. (one of the best and strongest bamboos
for building purposes), B. multiplex Raeusch (culms used for paper), B. nana
Roxb. (fishing poles), B. pervariabilis McClure (heavy construction), B.
polymorphs Munro (roofs of houses, floors and walls), B. sinospinosa McClure
(sheaths made into sandals), B. spinosa Roxb. (timber bamboo), B. texilis
McClure, B. tulda Roxb., and B. tuldoides Munro (weaving mats, hats, baskets
and ropes), B. vulgaris Schrad. (paper pulp), B. beecheyana Munro [Sinocalamus
beecheyanus (Munro)McClure] is an important source of commercial edible bamboo
shoots.
Folk Medicine
An ointment from
the root is said to be a folk remedy for cirrhosis and hard tumors, especially
tumors of the abdomen, liver, spleen and stomach (Hartwell, 1967–1971).
Tabasheer, a siliceous secretion (up to 97% SiO2), considered aphrodisiac,
cooling, and tonic, is used in asthma, cough and debilitating diseases
(C.S.I.R., 1948–1976). Leaves given to horses suffering coughs and colds.
Chemistry
The stem consists
almost entirely of cellulose and hemicellulose (xylans, arabans, polyuronides,
etc.) and lignins, with a small amount of resins. Oven-dried stems contain 3.3%
ash, 1.8% silica, 6.0% hot water solubles (see above), 19.6% pentosans, 30.1%
lignin, and 57.6% cellulose. Analyses from paper pulping showed 8.5% water extract,
1.2% fat, wax, etc., 24.4% pectose, 15.6% lignin, 50.3% cellulose, and 1.6%
ash. Per 100 g, the seeds are reported to contain 11.0% H2O, 11.8 g protein,
0.6 g fat, 75.4 g total carbohydrate, 1.7 g fiber, and 1.2 g ash (C.S.I.R.,
1948–1976). On a zero moisture basis the fresh leaves (57.1% DM) contain 18.6%
CP, 24.1% CF, 11.8% ash, 4.1% EE, 41.4% NFE. With sheep the CP exhibits 72.4%
digestibility, CF 49.1%, EE 10.8%, and NFE 48.8% (Gohl, 1981). Per 100 g, the
shoot is reported to contain 29 calories, 90.7 gH2 0, 2.3 g protein, 0.2 g fat,
6.6 g total carbohydrate, 0.5 g fiber, 0.7 g ash, 33 mg Ca, 41 mg P, 0.4 mg Fe,
20 meg b-carotene equivalent, 0.15 mg thiamine, 0.7 mg riboflavin, 0.6 mg
niacin, and 4 mg ascorbic acid (Food Comp. Table Latin America).
Toxicity
Eight grams of raw
shoots or slightly more improperly cooked shoots can cause death. Young shoots
contain 0.03% HCN (C.S.I.R., 1948–1976). Hairs on various bamboos, and fungi
which live thereon, may cause dermatitis (Mitchell and Rook, 1979). Benzoic
acid and traces of cyanogenic glucoside present in shoots have lethal effect on
mosquito larvae (has antiseptic and larval properties).
Description
Tall woody bamboo,
stems thorny, numerous, tufted, up to 40 m tall, curving at top; branches
numerous, internodes 30–45 cm long, prominent, bearing in lower parts of stems
dense half whorls of stiff, naked, horizontal branches, armed with 2–3
recurved, stout spines; lowest nodes rooting; stem-sheaths leathery,
orange-yellow when young, hairy outside, shining and ribbed inside, 30–45 cm
long; blade triangular, glabrous, covered with a brown felt of bristly hairs
inside; leaves thin, linear, up to 20 cm long, glabrous above, hair beneath;
leaf-sheaths hairy, small; inflorescence an enormous panicle, often occupying
the entire stem; branchlets loose clusters of pale, glabrous spikes.
Germplasm
Reported from Asian
Centers of Diversity, bamboos are reported to tolerate insects, laterites, low
pH, slope, and weeds (2n = 72, 70) (Duke, 1978).
Distribution
Wild in most parts
of tropical India and Pakistan, growing up to 1000 m altitudes in the Nilgiris
and hills of southern India; north into China.
Ecology
Probably ranging
from Subtropical to Tropical Very Dry to Wet Forest Life Zones, spiny bamboo
probably tolerates annual precipitation of ca 6 to 40 dm, annual temperature of
ca 18 to 29°C, and pH of 4.3 to 7.3. Thrives in tropical to subtropical
climates, growing in warm humid temperate areas as well, but thriving best
under frost-free conditions, in rich to medium fertile soils with good water
supply.
Cultivation
Bamboos may be
produced by means of seeds, vegetative portions or by layering the stems and
letting them root at the nodes. Seeds are sown in soil about 0.6 cm deep and
about 2.5 cm apart in rows 7.5–10 cm apart. Germination occurs in about a week
and seedlings grow rapidly. When plants are 15–20 cm tall, they are
transplanted to individual containers. Transplanting to the field is done when
plants are about 1 m tall. Growing plants from seed is the most economical and
convenient method of propagating large numbers of plants. Clump division is the
traditional and most generally prevalent method of propagating bamboos
vegetatively. Active growth of young shoots from buds on the rhizome in this
group of bamboos is initiated during the summer. The commonly recommended
practice is to process vegetative propagules just before the initiation of
growth of these buds. A clump is divided into two equal parts, retaining the
root system, branches and leaves of each part as fully intact as possible.
Properly set out, these propagules usually give the highest degree of success.
Clump divisions taken from the edge of the clump are apt to give superior
results. The rhizome should be severed at one point only, at the neck of the
oldest rhizome axis in the propagule. Cut should be made at the slender neck
where the minimum damage to the rhizome is done. Roots are best preserved and
protected keeping them in a ball of earth when the propagule is taken from the
parent plant. Some species, as B. tulda, has been successfully propagated by
rhizomes planted in situ, with 95% survival not uncommon. Culm segments, with
one or more nodes, bearing buds or branches, are used widely as a means of
propagation in both the Old and New World. Branches are usually pruned to 30 cm
or less, with no foliage retained. Such cuttings are set upright or at an
angle, with at least one node well covered. B. vulgaris is often propagated
this way.
Harvesting
Bamboos are
harvested for food when the young shoots are 30–75 cm tall. Other parts of the
plant are harvested whenever needed, as the leaves, branches and woody stems.
Yields and
Economics
Finding no
published data, I estimate the yields in excess of 10 MT DM/ha/yr. One of the
most useful group of plants in the tropics, bamboos are used as food for man
and fodder for livestock, for building materials, for weaving and cordage, for
paper pulp and for making all types of utensils. Bamboos are very important in
the economy of Oriental peoples; millions are occupied in growing and producing
raw bamboo, and manufacturing of bamboo products.
Energy
New culms start
growing slowly, growth soon approaching 30 cm/day with 75 cm having been
recorded in one day in Sri Lanka. In Trinidad, Bambusa vulgaris produced more
than 10 MT pure dry cellulose pulp per hectare per year on a three-year cutting
cycle. The culms of B. arundinacea are said to be considerably more durable
than those of B. vulgaris. With sheep, the ME of the leaves is 1.77
megacalories per kg dry weight.
Biotic Factors
Few serious
diseases or pests of bamboos are reported. Bamboo borers can be problematical
References
C.S.I.R. (Council
of Scientific and Industrial Research). 1948–1976. The wealth of India. 11
vols. New Delhi.
Gohl, B. 1981.
Tropical feeds. Feed information summaries and nutritive values. FAO Animal
Production and Health Series 12. FAO, Rome. Hartwell, J.L. 1967–1971. Plants
used against cancer. A survey. Lloydia 30–34.
Mitchell, J.C. and
Rook, A. 1979. Botanical dermatology. Greenglass Ltd., Vancouver.
Complete list of
references for Duke, Handbook of Energy Crops
////////////////
Magnesia
In Persian language "Magnesia" is called. The French Concretion
de bamboo And to EnglishTabasheer They say. Hard
material is crystalline silica from bamboo or bamboo shoots are nodes.
Magnesia bamboo or bamboo which it is taken, the
French plant Arundo bambus AndBambou And
the English Bamboo , Bamvoo cane, Cane Called. Cereal plant of the familyGraminaceae And a different
species, notably the production of Magnesia in traditional medicine and
medicinal use of the plant at the same time considered are:
1. Bambvhndy. Its scientific name Bambusa
bambos Druce Vmtradf it B.arundinacea
Willd is.The bamboo in India
to southern China and Magnesia release it "Magnesia Indian" call.
2. Bamboo
prickly. Its scientific name Bambusa
spinosa Roxb Vmtradf it B.arundinacea
Will.Var. spinosa
G. Cam is . The French Bambou epineux It is said. The
bamboo from southern China to Jzayrmlvky spread.
3. Bamboo
official. Its scientific name Bambusa
vulgaris Schrad. Ex Wendl In
most tropical areas spread.
Bamboo also that there are other types of medication
and Magnesia are the focus of attention and just shoot and use of Znzr beauty
and colors of handicrafts, sports equipment, fishing and weaving to make a
spear and home appliances such as sandals, and so on baskets are considerable,
such asBambusa lafifolia The French Bambou
a larges Feuilles (UFC) and said black bambooBambous nigra That it Bambou noir in
French Called golden bamboo Babbousa
aurea That in French it Bambou
dore According to the be ...
Several species of bamboo or bamboo imported from
China to Iran about 50 years ago and was planted in Lahijan and several Chinese
Khanvard bamboo handicrafts produced at the time came to Iran for training. This bamboo in LAHIJAN relatively satisfactory growth and
to provide them chairs and sofas and Sbdbaqy and the like are used.
View Magnesia and chemical composition
In the case of Magnesia Mr. JAde
Mandelslo Yasfrnamh in his book Voyages
and travelsWrites:
Malabar and Coromandel coast of India, and also in
southern Malacca Malay Peninsula, there is a bamboo Yakhyzran the indigenous
bamboo called it and its English name Malacca
cane Are.The bamboo was a drug
substance that it Sacar
mambus Called. The bamboo sugar. Iranians and the Arabs and residents of the tribe Moures It called Magnesia, which means white
frozen liquid.This is Sefidar
bamboo tree heights. With straight
stems and Bgrhay longer than olive leaves and stems of dams and multiple nodes,
the nodes in the white matter of the Magnesia that the Iranians and the Arabs
for its many medicinal value attached.
Magnesia Article Much
of it is that part silicic acid and lime and potash, the amount is in addition
to the silicate.
Magnesia of the burning bamboo bamboo nodes are used. The starch material is shaped in the form of soft bones
that are hard to put it in water and then dry the white and transparent. This type of writing is called Magnesia Magnesia in
business practices and its quality is top-notch. Magnesia
stiff fine particles that have not been concluded, and smash and paste it in
the form of tablets which make opaque and soft And
fragile and can be dissolved in water and the quality is second, also in the
burning of bamboo for the Magnesia, part of the plant components and the plant
also burns burns and Magnesia Bang Ra is dark in parts of the Magnesia catcher
species collected and crushed pulp and have tablets that are dark in color and
sometimes black. This type of Magnesia
very poor and cheap.
Magnesia quality and first-class, hard, angular
pieces, crystal-clear Manndchyny but it is not rejected light and color white
or bluish-white glass, breaks easily and is slightly aromatic. Magnesia
oil is absorbed and then becomes smooth and light and if, after it passes
through the heating oil is absorbed from the outside, Magnesia domestic
buildings can be seen that the inside of veins there
.
از نظر فيزيكي طباشير داراي
كمترين ضريب انكسار نور است و تقريباً از سيليس ساخته شده و همان طوري كه فوقاً
ذكر شد فقط مقدار كمي از ساير مواد مانند پتاس، آهك، آهن و كمي مواد گياهي در ان
وجود دارد و قاعدتاً چنين ماده اي نمي بايستي but the Chinese have certain
medical works,
Properties - Application
In India, Magnesia to promoters and enhancers of
hot-tempered people know Chnsy force.Indian
Magnesia is one of the few substances that formerly pregnant women in Iran when
HG ate, but now in Iran, in these cases, new chemical compounds HEG is used to
relieve unhappiness.
Magnesia nature of the sages according to traditional
medicine is relatively cold and dry, and Ibn Sina Avicenna for that power has
given Qabzh. Apr believe that Farah heart tonic on
its properties and warm natured people. Inflammation
and quench your thirst and puke bile, dysentery and cut off the heat and
moisture caused by cold and dry in the body. For
the worms warm eyes, throbbing, epileptic and strengthen the weaker members and
fever heat is very useful. Wounds
and ulcers in the mouth with cold water for children is useful and tangible
effect if taken in the mouth it is round. Round
it is beneficial for fire blight. With
sekanjabin to relieve panic, grief and inflammation is useful. If
the oil is poured from the nose of violets mixed,>
To enhance the beneficial effects of the visual faculty.
Waste and sustainable consumption and harmful sexual
power to amend it in this regard should be used mastic and honey. Is
harmful to the lungs and to eliminate the effects of aloe vera should be eaten
with jujube or honey. Saffron is about
people frigidity must be adjusted. Magnesia
in India as a tonic and is used to reduce fever and cough in cases of snake
bites. Magnesia in Indochina in the cold,
nervous disorders, rheumatism, paralysis prescribe ] Perot
and Harrier [ .
The chemical compositions of bamboos
The chemical composition of the bamboo species Bamvb B.bambos The Indian Magnesia generators,
materials choline, betaine, nucleases, urease, proteolytic enzymes, diastatic
enzyme, Amvlsyfayyng enzyme, Bang Svlvchan and there Magnesia. The
young green shoots of bamboo a Syanvzhntyk glucoside has been determined that a
toxic substance. The enzyme
hydrolysis of the glucoside to a glucoside and also in young bamboo shoots into
small pieces and soaked in water have to be found.
Oxalic acid is found in bamboo and young bamboo shoots
in about 03/0 percent HCN And
23/0 percent benzoic acid, 5.2% of a sugar and resin and wax can be found at
the end. Green leaves bamboo CHN And
benzoic acid does not exist.
Properties - Use
bamboo plant
Scientists disagree on Mvrdkhvas and medicinal uses
bamboo plants, for example in the reportMc Clure As Bamboo
in the economy of oriental people The
use of bamboo Drkaghzsazy, handicrafts and other name has not enjoyed in a
discussion about its medicinal properties. But
other scientists who have studied traditional Chinese medicine and Far East,
have made comments that can be entered now.
a door Malay
Peninsula and green bamboo branches crushes Young tried to use a poultice ]Brkyl [ . Jvshandh split bamboo in China to meet the state's fever. ] Hu [ . In
Indochina the leaves and twigs and green plants for processing thin blisters
and fever combined with cough, smallpox prepared washing solution is used ] Vidal [ In
Indonesia, the water filter that often exists inside the bamboo stalk washing
Magnesia use their eyes and round cuts to stanch the blood in the organs of the
audit ] Van der Berg and Faydhyn [ .
Indian bamboo in India to southern China and in
Thailand and Indochina spread. In
other areas to be planted. In
ancient China for the treatment of jaundice and indigestion been used to ] Reed [ .Aloe latex Jvshandh stems or leaves used for the
treatment of fever. ] Hu [ . And
is used in rheumatic diseases ] Stewart [ In Indochina from its leaves to reduce fever and to relieve
sore throat and relieve cough in China (UFC). Skin
completely crushed and pulverized bamboo as an astringent tried to stanch the
blood, abnormal menstrual cut hypersecretion, nausea, vomiting and puke used. Its roots and buds emollient, diuretic, blood mosaic and
soft treatment to open blocked ducts cramps, relieve discomfort, urinary tract
and sexually transmitted diseases is indicated. Fresh
root mixed with tobacco leaves and cayenne pepper or Tanbvl Khysannd in the oil
and ointment true that is used for softening solid tumors ] Perot
and Harrier [ Bamboo skin to
relieve cough and from the sap of young branches for inflammation of the
bronchial tubes and the inflammation of the bronchial tubes and the Magnesia
Magnesia it to meet for the treatment of catarrh, upset and nervous disorders,
rheumatism and paralysis are used.
Note: readers book states that in respect of a
substance called Magnesia European pharmaceutical market also sell in the fact
that the French Mg Magnesie And
the English Magnesia It is also said
to be a kind of Magnesia tomatoes sold to the French calcine it Magnesie
calcinee And the English Burnt
magnesia And drag him mentioned with different plant called Magnesia.
Other substances are also toxic salts sold it Epsom
salts Sel anglais And the
English Epson salt It is said. The salt water pool Sultan between Tehran and Qom way too
much Glauber's salt and sulfate salts there Mg.
Mg of magnesium oxide chemically Mgo In
nature there is the natural state of metal is formed in the combustion process. Mg in the water treatment industry usually Dolomire Or Carbonate double de calcium et the magnesium Gain.
Mg is round white light, but does not melt in the heat
of the electric arc and for this reason it is used for lining furnaces Vnzayr. Mg dry it and calcine calcined or European Magnesia and
hydrate in a wet state it is called hydrated Mg. Of
magnesia calcined use as a laxative, and antacids and laxatives it
is possible.
///////////////
Tabasheer (Hindustani: तबाशीर or طباشیر) or Banslochan (बंसलोचन, بنسلوچن), also spelt as Tabachir or Tabashir,
is a translucent white substance, composed mainly of silica and water with
traces of lime and potash, obtained from the nodal joints of some species of bamboo.[1] It
is part of the pharmacology of the traditional Ayurvedic and Unani systems
of medicine of the Indian subcontinent.[2] It
is also an ingredient in many traditional Chinese medicines.[3]
Contents
[show]
Purported benefits[edit]
Tabasheer is claimed to provide a variety of health
benefits. It is variously regarded as an antipyretic, antispasmodic, antiparalytic, restorative andaphrodisiac.[4]
Varieties[edit]
Tabasheer that has a blueish tint (usually called neel or neelkanth)
is considered superior to tabasheer that has the "more plain" yellow
or white color.[5]
Extraction[edit]
Not all bamboo stems contain tabasheer. Likely
candidates are found by shaking bamboo stems, which can make the mineralized
tabasheer inside produce a rattling sound. These stems are split open to
extract the tabasheer.[5][6]
History[edit]
Although a part of the ancient Ayurvedic system of
medicine, it has been postulated that the use of tabasheer originated in the Adivasi aboriginal
tribes of India.[1] Tabasheer
was extensively exported from India for thousands of years, including through
Arab traders during the medieval period.[1] The
town ofThane,
close to the west coast of India, was famous as a clearing center for tabasheer
in the twelfth century CE.[7] It
was called σάκχαρον in the writings ofPedanius Dioscorides, a Greek pharmacologist
who practiced in Rome in the time of Nero.[4]
Etymology and alternative names[edit]
Tabasheer is referred to as Tvaksheera (त्वक्षीर) in Sanskrit,
which means bark milk.[4][8] Other
Sanskrit-derived names have been applied to tabasheer as well, including bamboo
sugar (vans-sharkar), bamboo camphor (vans
karpoor) and bamboo manna.[7] It
is called Tian Zhu Huang in Mandarin, which means "heavenly
bamboo yellow."[3]
References[edit]
1.
^ Jump up
to:a b c The National druggist,
Volume 37, H. R. Strong, 1907, ... 'Tabasheer' or 'banslochan' is sold
in all Indian bazars ... originated among the aboriginal tribes ... article of
commerce with early Arab traders ... silica, with traces of lime and potash ...
2.
Jump up^ G.K.
Ghosh, Bamboo: The
Wonderful Grass, APH Publishing, 2008,ISBN 978-81-313-0369-6, ...
'Tabasheer' or 'Bangsa Lochan' used in Unani and Ayurvedic medicines ...
3.
^ Jump
up to:a b Heather
Newman, Tabasheer,
Virtual Herbarium, retrieved 2010-09-19,... Called “tian zhu huang” in
Mandarin, which translates to “heavenly bamboo yellow,” tabasheer is a
versatile, highly demanded substance described to be cold in nature and sweet
in taste ...
4.
^ Jump up
to:a b c Sir
George Watt, Edgar Thurston, A dictionary of the
economic products of India, Department of Revenue and Agriculture,
Government of India, 1885, ... the σάκχαρον of the Greeks was tabasjeer
'beyond all controversy' ... The Sanscrit name for tabascher is tvakkschira,
bark milk ... called Bansolochan (or tabashir) is supposed to be efficacious in
paralytic complications, flatulency, and poisoning cases ... a stimulant and
aphrodisiac ... a febrifuge ...
5.
^ Jump up
to:a b Edited
by Edward Smedley, Hugh
James Rose, and Henry John Rose,Encyclopaedia
Metropolitana, B. Fellowes, 1845, ... On shaking the Bamboo a rattling
noise is perceived, as if small stones were contained in the cavity ... that
reckoned the best if of a bluish-white color ...
6.
Jump up^ Sir
Norman Lockyer, Nature:
international journal of science, Volume 35, Macmillan Journals Ltd., 1887, ...
splitting open those bamboo stems which give a rattling sound when shaken ...
7.
^ Jump up
to:a b The National druggist,
Volume 30, H. R. Strong, 1900, ... Bamboo manna derives its name from
the Sanskrit words - Tvak-kshira, 'bark milk'; Vansa-sarkara, 'bamboo sugar';
and Vansa-karpura, 'bamboo camphor' ... known to the early Arab travelers in
the East, and the port of Thana, on the western coast of India, was famous for
this product in the twelfth century ...
8.
Jump up^ Nasir
Ahmad Khan, Jadeed
Hindi-Urdu Shabdkosh: Pa-Ha, Qaumi Council Bara-e-Farogh-e-Urdu Zabān, New
Delhi, India, 2005, ISBN 978-81-7587-114-4, ... तबाशीर और ...
