زوقال/زقال/قرانیا/زغال اخته.
قرانیا. [ ق َ ]
(معرب ، اِ) درختی است کوهی . برش همچو زیتون قابض است و مجفف و مدمل جهت ریشهای
بزرگ و پرگوشت کننده ٔ زخمهای ریزه . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). نام درختی
کوهی که میوه ٔ آن سرخ وقابض است . (ناظم الاطباء). نام درختی است بزرگ ، و آن در
کوههای سردسیر روید. برگ آن مانند برگ آزاددرخت و میوه ٔ آن شبیه به زیتون باشد
لیکن درازتر از زیتون است و چون برسد سرخ شود. اسهال را بغایت نافع است . (برهان
). درختی است بزرگ در کوهستان سردسیر روید و ورق وی مانند ورق زیتون آزاددرخت بود
و ثمر وی مانند زیتونی دراز و چون نارسیده بود سبز بود و چون رسیده گردد سرخ گردد
مانند خون ، و آن را خورند و در طعم وی عفوصتی تمام بود و طبیعت آن گرم و قابض بود
و موافق اسهال شکم و قرحه ٔ امعاء بود و چون در طبخ کنند و بخورند و در نمک آب
نهند مانند زیتون و رطوبتی که از ورق وی چون تر بود حاصل گردد بسوزانند و بر قوبا
مالند نافع بود. (از اختیارات بدیعی ). زقال اخته است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
راهن . آل . سرخک . قرنوس . طاقدانه .
///////////////////////
زقال . [ زَ ] (اِ) زغال اخته . (یادداشت
به خط مرحوم دهخدا). این درختچه در جنگلهای ارسباران بحال وحشی موجود است . آن را در
ارسباران زقال و در تهران زقال اخته می خوانند. (جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 260). اسم فارسی
قرانیا است و آن ثمر درخت است بقدر زیتون و یاقوتی رنگ بعد از خشکی سیاه می باشد...
(تحفه ٔ حکیم مومن ). رجوع به زغال اخته و تحفه ٔ حکیم مؤمن شود.
////////////////
زغالاخته یا زغال (نام علمی: Cornus mas) درختچه بلند یا درخت کوچک
برگریز (خزانکننده) از خانوادهٔ گیاهان گلدار دولپهای و تیرهٔ زغالاختهایان است
که درخت آن در ایران به بلندی ۸ متر و قطر ۱۵ تا ۱۹ سانتیمتر میرسد. این گیاه بومی
غرب آسیا تا جنوب اروپا (ایران، آذربایجان، ارمنستان، آسیای جنوب غربی و اروپای جنوبی)
است. میوهٔ آن نیز زغالاخته یا زغال نامیده میشود. [۱][۲]
پوست تنه این درخت قهوهای است و برگهایش
تخممرغی شکل با انتهایی نوکدار و پشتبرگ کمرنگ است. هر برگ سه تا پنج رگبرگ دارد.
گلهای زغالاخته کوچک، زردرنگ و زودرس هستند و در پایان زمستان بر درخت پدیدار میشوند.
میوه آن شفت آویزان و بهشکل بیضی کشیده و به رنگ سرخ تیره و به درازای تقریباً ۱۲
میلیمتر میباشد. در ایران این درخت بیشتر در ارسباران و هیر (قزوین) میروید.
[۱]
میوه زغالاخته ترش مزه است. از میوهٔ رسیدهٔ
این گیاه کمپوت و مربا تولید کرده و یا به صورت خشکبار مانند آلبالوی خشک مصرف میشود.
[۳]
محتویات [نهفتن]
۱ جشنواره
زغال اخته
۲ خواص
دارویی زغالاخته
۳ چوب
زغالاخته
۴ نگارخانه
۵ پانویس
۶ منابع
جشنواره زغال اخته[ویرایش]
کلیبر، به خاطر قرار گرفتن در میان کوههای
بلند، دارای آب و هوای خاصی است که مشخصا برای بار آوری زغال اخته مناسب میباشد. میتوان
ادعا کرد که "زغال اخته" سمبولی از هویت کلیبر است. در اواخر تابستان میوههای
رسیده در اغلب دکانهای اطراف خیابان اصلی به فروش میرسد. در سالهای اخیر فرمانداری
کلیبر با برگزاری جشنواره زغال اخته برای ترویج تولید تجاری و بازاریابی این میوهها
تلاش کرده است [۴].
خواص دارویی زغالاخته[ویرایش]
ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎیج ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در یک مطالعه اخیر،
ﭼﻨین اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﻲﺷﻮد کﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﻴﻮه ی زﻏﺎل اﺧﺘﻪ دارای آﺛﺎر ﻫﻴﭙﻮﮔﻠﻴﺴﻤﻴک ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ
ﺳﺒﺐ ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﺎﻓﺘﻲ ﭘﺎﻧﻜﺮاس در ﺟﺮﻳﺎن ﺑﻴﻤﺎری دﻳﺎﺑﺖ ﮔﺮدد ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ اﺛﺮات ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد آﻧﺘﻮﺳﻴﺎﻧﻴﻦ ﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت آﻧﺘﻲ اﻛﺴﻴﺪاﻧﻲ ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻴﻮه ﺑﺎﺷﺪ.[۵] [۶]
خواص دارویی دیگر زغال اخته نیز بصورت گسترده تحت مطالعه قرار گرفته و در مجلات تخصصی
گزارش شده است.[۷] [۸]
چوب زغالاخته[ویرایش]
چوب زغال اخته چگالی بالایی دارد و، بر
خلاف چوبهای دیگر، در آب غوطه ور نمیشود. بخاطر این مشخصه چوب مذکور در ساخت دسته
ابزارها و قطعات ماشینها ارزش ویژهای دارد.[۹] بعد از قرن هفتم قبل از میلاد یونانیها
چوب زغال را در ساخت نیزه و کمان استفاده کردند.[۱۰] گستردگی استفاده از چوب زغال در
اسلحه سازی باعث شد در اشعار یونانی مربوط سروده شده در قرون چهارم و سوم قبل از میلاد
زغال اخته با نیزه مترادف شود. [۱۰] در ایتالیا، چوب دستی چوپانان crognolo یا grugnale،به معنی درخت زغال، نامیده
میشود.[۱۱] تا سالها قبل چوبدستیهای تهیه شده از درخت زغال بصورت عمده در بازار مکاره
شهر اهر معامله میشد. از آنجا که اغلب این چوبها از جنگلهای ارسباران میآمد، دولت
برای حفاظت از محیط زیست خرید و فروش اینگونه چوب دستیها را محدود کرده است.
نگارخانه[ویرایش]
طرحی از گیاه زغالاخته
درختان زغالاخته
میوه زغالاخته
گل زغالاخته
پانویس[ویرایش]
↑ پرش به بالا به: ۱٫۰ ۱٫۱ ثابتی، جنگلها،
درختان و درختچههای ایران، ۲۵۸.
پرش به بالا ↑ ویکیپدیای انگلیسی
پرش به بالا ↑ فرهنگ فارسی معین
پرش به بالا ↑ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920621000144
پرش به بالا ↑ فاطمه شمسي, صديقه عسگري,
محمود رفيعيان, سميه كاظمي, آزاده عادل نيا. "اثر میوهی زغال اخته (Cornus mas L.) بر قند خون، انسولین و
هیستوپاتولوژی پانکراس در موشهاي صحرايي ديابتي شده با آلوكسان." مجله دانشکده
پزشکی اصفهان 29, no. 147.
پرش به بالا ↑ Jayaprakasam,
B., Olson, L. K., Schutzki, R. E., Tai, M. H., & Nair, M. G. (2006).
Amelioration of obesity and glucose intolerance in high-fat-fed C57BL/6 mice by
anthocyanins and ursolic acid in Cornelian cherry (Cornus mas). Journal of agricultural
and food chemistry, 54(1), 243-248.
پرش به بالا ↑ Asgary,
S., Kelishadi, R., Rafieian-Kopaei, M., Najafi, S., Najafi, M., & Sahebkar,
A. (2013). Investigation of the Lipid-Modifying and
/////////////////////
به عربی قرانیا:
القرانيا الأوروبية (باللاتينية: Cornus mas) نوع نباتي شجري من جنس القرانيا ينتمي
إلى الفصيلة القرانية.
البيئة والانتشار[عدل]
مرادفات للاسم العلمي[عدل]
·
(باللاتينية: Macrocarpium mas (L.) Nakai)
·
(باللاتينية: Cornus erythrocarpa St.-Lag.)
·
(باللاتينية: Cornus erythrocarpa St.-Lag.)
·
(باللاتينية: Cornus flava Steud.)
·
(باللاتينية: Cornus homerica Bubani)
·
(باللاتينية: Cornus mascula L.)
·
(باللاتينية: Cornus nudiflora Dumort.)
·
(باللاتينية: Cornus praecox Stokes)
·
(باللاتينية: Cornus vernalis Salisb.)
·
(باللاتينية: Eukrania mascula (L.) Merr.)
·
(باللاتينية: Cornus mas var. oblongifolia Jovan.)
·
(باللاتينية: Cornus mas f. conica Jovan.)
·
(باللاتينية: Cornus mas f. macrocarpa Dippel)
·
(باللاتينية: Cornus mas f. microcarpa Sanadze)
·
(باللاتينية: Cornus mas f. oxycarpa Jovan.)
·
(باللاتينية: Cornus mas f. pyriformis Sanadze)
المصادر[عدل]
1.
^ قاعدة
البيانات الأوروبية-المتوسطية للنباتات. خريطة انتشار القرانيا الأوروبية (بالإنكليزية). تاريخ
الولوج 21 آذار 2012.
////////////////
به آذری عادی زقال:
Zoğal cinsinin 4 növü məlumdur ki, bunlardan yalnız biri – adi zoğal
yayılmışdır. Adi zoğal yabanı halda Qafqazda, Zaqafqaziya respublikalarında,
Krımda, Orta Asiyada, Moldaviyada bitir. Azərbaycanda, Böyük və Kiçik Qafqaz
sıra dağlarının ətəklərində, orta dağ döşlərində, açıq və güney yerlərdə balaca
meşəliklər təşkil edir. Başqa meşə ağacları arasında da tək-tək bitir.
Zoğal yarpaqlamazdan çox əvvəl fevral-martda çiçəkləyir. Sarı çiçəkləri
bir yerə toplanıb çətir kimi sallanır. Meyvələri avqustun axırı və sentyabrda
yetişir. Meyvələri yumru, oval, armudaoxşar və silindrik olur. Meyvəsinin rəngi
qırmızı, tünd qırmızı, qara qırmızı və bəzi formaları açıq sarı olur. Adi zoğal
meyvəsi iriliyinə, formasına və rənginə görə çox müxtəlifdir. Yabanı zoğal
xırda olmaqla 2- 6 qr, mədəni halda bağlarda becərilənlər isə 20-22 qr çəkisində
olur. Ətliyi çəyirdəyindən ayrılan və ayrılmayan formaları da vardır. Ətliyi bərkdir,
lakin yetişib ötdükdə və dərildikdən bir müddət sonra yumşalır. Bu zaman
biokimyəvi proseslərin təsirindən zoğalın dadı şirinləşir. Dadı turş,
turşaşirin və müxtəlif dərəcədə şirin olur. Tam yetişməmiş meyvələrdə aşılayıcı
maddələrin miqdarı çox olduğundan ağız büzüşdürücüdür. Çəyirdəyi çox bərkdir,
ucları şiş və ya küt olur. Zoğalın tərkibində 10%-ə qədər şəkər (əsasən invert
şəkəri), 2-3,5% üzvi turşu, 0,62-1,6% pektinli maddə, 1,14% azotlu maddə, 1,03%
sellüloza, 1,18% minerallı maddə, 0,71-1,24% aşılayıcı və rəngləyici maddə
vardır. Zoğalın tərkibində 55 mq%-ə qədər C vitamini olduğundan sinqa əleyhinə
tətbiq edilir. Zoğalın ətri onun tərkibindəki efir yağının miqdarından
asılıdır. Çəyirdəyində 30% yağ olur.
Zoğaldan şirə, mürəbbə, kompot, povidlo, jele, pastila, şərbət, spirtli
içkilər (likör, nalivka, punş, şərab, araq), sirkə, sərinləşdirici içkilər,
lavaşana hazırlanır. Zoğal çəyirdəkli və çəyirdəksiz qurudulur. Qurudulmuş
zoğal axtası və tamlı zoğal ekstraktı (məti) aşpazlıqda işlədilir.
Zoğal texniki yetişmə dövründə dərilir. Lavaşana, sirkə və şirə
hazırlamaq üçün dərilmiş meyvələr saxlanılır və yumşaldılır (lalıxlayır).
Zoğalın büzüşdürücü xassəsi və tərkibində fitonsidlərin olması, ondan müalicəvi
məqsədlə mədə-bağırsaq xəstəliklərində istifadə olunmasına imkan verir. Ishala
qarşı zoğalın sulu məhlulundan istifadə edilir, uşaqlara isə zoğal kiseli
verilir. Zoğal mürəbbəsini qarın ağrısına və soyuqdəyməyə qarşı tətbiq edirlər.
Maddələr mübadiləsinin pozulmasında, qan azlığında və dəri xəstəliklərində
zoğaldan istifadə olunur.
Zoğalın yarpaqlarından və cavan budaqlarından alınan sulu məhlul öd və
sidikqovucu vasitə kimi istifadə edilir. Zoğalın kökləri və oduncağının qabığı
xinin əvəzində isitməyə qarşı tətbiq edilir. Bəzi yerlərdə cavan yarpaqlarını
qurudub çay əvəzinə işlədirlər.
Zoğal bütün meyvələrdən əvvəl çiçəkləyir. Çiçəkləri ətirli və çox
nektarlı olduğundan arılar sarı tozcuqlarla birlikdə zoğal nektarını çox həvəslə
toplayırlar. Oduncağı sarı rəngdə, olduqca möhkəmdir. Şəmşid ağacı kimi bərk
olduğundan toxuculuq alətləri (eşmə aləti, məkik, masura, mil) hazırlamaq üçün
işlədilir.[1]
/////////
به ترکی استانبولی قزلچک یا ارگن:
En fazla 5–8 m boy yapar. Yapraklar koyu
yeşil, her iki yüzü tüylü, damarlar paralel, damarlar boyunca tüylüdür. Şubat-Mart ayında açan
sarı renkli küçük Çiçekleri vardır, meyveleri kırmızı renkli, eliptik
şekillidir. Kızılcık ağacı kuru, balçıklı topraklarda yetişir, çoğalması
tohumlar yardımıyla gerçekleşir.
Kızılcık meyvelerinin tadı ekşi olup, taze ya da kurutulmuş olarak
tüketildiği gibi, tarhana, hoşaf, reçel vemarmelat yapımında
da kullanılmaktadır.
Kızılcık Marmeladı
Çiçek kurulu
Cornus mas
Odunu lifli olup çok esnek ve dayanıklıdır, yoğunluğu fazla olduğundan
suda batar. Baston ve sopa yapımında kullanılır. Kabuğundan boya, yapraklarından tanen elde
edilir. Bahçe ve parklarda süs bitkisi olarak da yetiştirilir.
Kızılcık meyvesi şeker ilave edilmiş suda kaynatılıp, kapalı kaplarda
uzun süre saklanabilir ve yemek arasında içecek olarak tüketilebilir.
Kızılcık yükseklik çok artmadıkça meyve verir. Ayrıca çok fazla su
isteyen bir yapısı vardır. Kızılcığa Anadolu'nun bazı bölümlerinde Ergen , Eğren , Kiren
veya Kiran ismi de verilir.
/////////////////
Cornus mas (Cornelian cherry, European cornel or dogwood) is
a species of flowering
plant in the dogwoodfamily Cornaceae, native to
southern Europe (from France to Ukraine), Armenia, Azerbaijan, Georgia, Iran, Turkey,Lebanon and Syria.
Contents
[show]
Description[edit]
It is a medium to large deciduous shrub or small tree growing to
5–12 m tall, with dark brown branches and greenish twigs. The leaves are
opposite, 4–10 cm long and 2–4 cm broad, with an ovate to oblong
shape and an entire margin. The flowers are
small (5–10 mm diameter), with four yellow petals, produced in clusters of
10–25 together in the late winter (between February and March in the UK),[1] well
before the leaves appear. The fruit is an oblong red drupe 2 cm
long and 1.5 cm in diameter, containing a single seed.
Uses[edit]
Fruit[edit]
Fruits
Cornus mas - MHNT
This section does not cite any sources. Please help improve
this section by adding citations
to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (June 2015)
|
The berries when ripe on the
plant bear a resemblance to coffee berries, and ripen in mid- to late summer. The
fruit is edible (mainly consumed in Eastern Europe, UK,[1] and Iran), but the unripe
fruit is astringent. The fruit only fully ripens after it falls
from the tree. When ripe, the fruit is dark ruby red or a bright yellow. It has
an acidic flavour
which is best described as a mixture of cranberry and sour
cherry; it is mainly used for making jam, makes an excellent
sauce similar to cranberry sauce when pitted and then boiled with sugar and
orange, but also can be eaten dried. In Azerbaijan andArmenia, the
fruit is used for distilling vodka, in Albania and Bosnia and Herzegovina it is distilled
into raki,
and in Greece crana
berries are used to make home-made liqueur. In Turkeyand Iran it is eaten
with salt as a snack in summer, and traditionally drunk in a cold drink called kızılcık şerbeti.Cultivars selected
for fruit production in Ukraine have fruit up to four cm long. It is eaten
in Eastern Europe in many ways including as a medicine. It is very high in
vitamin C and is used to fight colds and flus.
The fruit of C. mas (together
with the fruit of C. officinalis) has a long history of use in
traditional Chinese medicine. Known as shan zhu yu, 山茱萸, it is used to retain the jing, essence, to tonify the kidneys, and in
cases ofspermatorrhea.[2]
Flowers[edit]
European Cornel flowering
The species is also grown as an ornamental
plant for its late winter flowers, which open earlier than those offorsythia,
and, while not as large and vibrant as those of the forsythia, the entire plant
can be used for a similar effect in the landscape.
Wood[edit]
The wood of C. mas is
extremely dense, and unlike the wood of most other woody plant species, sinks
in water. This density makes it valuable for crafting into tool handles, parts
for machines, etc.[3] Cornus
mas was used from the seventh century BC onward by Greek craftsmen to
construct spears, javelins and bows, the craftsmen considering it far superior
to any other wood.[4] The
wood's association with weaponry was so well known that the Greek name for it
was used as a synonym for "spear" in poetry during the fourth and
third centuries BC.[4] In
Italy, the mazzarella, uncino or bastone,
the stick carried by the butteri or mounted herdsmen of the Maremma region,
is traditionally made of cornel-wood, there called crognolo or grugnale,
dialect forms of Italian: corniolo.[5]
The red dye used to make fezzes was
produced from its bark,
and tannin is
produced from its leaves.[citation needed]
Garden history[edit]
Cornus mas, "male" cornel, was named so to distinguish it from the true
dogberry, the "female" cornel, Cornus
sanguinea, and so it appears in John
Gerard's Herbal. The shrub was not native to the British Isles. William Turner had only heard of
the plant in 1548,[6] but
by 1551 he had heard of one atHampton Court Palace.[7] Gerard
said it was to be found in the gardens "of such as love rare and dainty
plants" and by the 17th century, the fruits were being pickled in brine or
served up in tarts.
The appreciation of the early
acid-yellow flowers is largely a 20th-century development.[8] The Royal Horticultural Society gave Cornus
mas an Award of Garden Merit in 1924. The
cultivars 'Golden glory'[9] and
'Variegata'[10] have
also gained the award.
References and notes[edit]
1.
^ Jump up to:a b Nicholson,
B.E.; Wallis, Michael (1963). The Oxford Book of Garden Flowers. London:
Oxford University Press. ISBN 1131802403.
2.
Jump up^ Schafer, Peg (2011). The Chinese
Medicinal Herb Farm: A Cultivator's Guide to Small-scale Organic Herb
Production. Chelsea Green Publishing. pp. 312 (page 150). ISBN 9781603583305.
3.
Jump
up^ Demir, F.; Hakki Kalyoncu, I.
(December 2003). "Some nutritional, pomological and physical properties of
cornelian cherry (Cornus mas L.)". Journal of Food Engineering 60 (3):
335–341. doi:10.1016/S0260-8774(03)00056-6. The
wood is heavier than water and does not float, therefore it is used for tools,
machine parts, etc.
4.
^ Jump up to:a b Markle,
Minor M., III (Summer 1977). "The Macedonian Sarrissa, Spear and Related
Armor". American Journal of Archaeology 81 (3):
323–339 [324].doi:10.2307/503007. JSTOR 503007.
6.
Jump
up^ Turner, The Names of Herbes,
1548; noted in Alice M. Coats, Garden Shrubs and Their Histories (1964)
1992, .s.v. "Cornus".
Branch with fruit
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Subgenus:
|
Cornus
|
Species:
|
C. mas
|
Cornus mas
L. |
|
Synonymy[hide]
·
Cornus
erythrocarpa St.-Lag.
·
Cornus
flava Steud.
·
Cornus
homerica Bubani
·
Cornus
mascula L.
·
Cornus
nudiflora Dumort.
·
Cornus
praecox Stokes
·
Cornus
vernalis Salisb.
·
Eukrania
mascula (L.) Merr.
·
Macrocarpium
mas (L.) Nakai
|