سطراطیوطس
بفتح سین و سکون طا و فتح راء مهمله و الف و کسر طا و ضم یاء مثناه
تحتانیه و سکون واو و ضم طا و سین مهملتین لغت یونانی است بهندی جل کنبهی نامند
ماهیت آن
نباتی است که بر روی آب بهم می رسد بی بیخ شبیه به بادرنجبویه و
از ان کوچکتر و از نعناع بزرکتر
طبیعت آن
سرد و تر
افعال و خواص آن
ضماد آن با سرکه جهت منع جراحات و ردع اورام حاره و حمره و جهت
حرقه البول و ادرار و حبس خون کرده و التهاب اعضا نافع و در جمیع افعال قریب بطحلب
است و در کتب معتبرۀ اطبای فرنک دو نوع نوشته اند یکی برک آن را شبیه ببرک حی العالم
و از ان بزرکتر و آشامیدن آن جهت نزف الدم کلیه و مثانه و طلای آن با سرکه مانع جراحات
و بجهت حمره بحاء مهمله و اورام بلغمیه و نوع دوم را ذو الف و رد کویند و آن خرنیل
است و آن را ذو الالف و رقه نیز نامند و بلاطینی اسطرطس میل قولی یعنی هزار برکی نامند
و آن نباتی است بلند بقدر شبری و زیاده بر ان و برک آن شبیه ببرک کمون بری و از ان
کوتاه تر و از ساق آن شاخهای خرد رسته و بر سر هریک آنها اکلیلی شبیه باکلیل شبت و
با خشونت و کل آن سفید و ریزه و منبت آن زمینهای غیر مزروع معطل
طبیعت آن
سرد و خشک
افعال و خواص آن
جهت حبس الدم بواسیر و نزف الدم جراحات تازه و کهنه و التیام دهندۀ
آنها و نواصیر و بدستور ذرور آن مفید است و اهل هند می کویند که چون آن را بسوزانند
و نمک آن را بکیرند بدین نحو که آن را بسوزانند تا خاکستر شود و خاکستر آن را در آب
حل کنند و آب آن را بجرعلقه بکیرند و طبخ نمایند تا آب بسوزد و نمک بماند و اندکی از
ان را بخورند بجهت سعفه یعنی کچلی و جمیع اورام مائی و قیله الماء نافع و مجرب است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////
فارس الماء. [ رِ سُل ْ ] (ع اِ مرکب
) سطراطیقوس است . (تحفه حکیم مومن ). سطراطیمرس
و سطراطیوطس نیز آمده . (فهرست مخزن الادویه ).
- وزغ کش . [وَ زَ ک ُ ] (اِ مرکب ) گیاهی
پایا از رده تک لپه ایهادارای برگهای گرد و
قلوه ای شکل که در آبهای شیرین مناطق معتدل میروید و گلهایش در سطح آب شکفته میشود
و میوه اش سته و هنگام رسیدن زیر آب قرار دارد. قاتل الضفدع . قاتل الضفادع . سطراطیوطس
. (فرهنگ فارسی معین ).
////////////
سطراطیوطس
نباتی آبی است که
وی را بیخ نیست و بر روی آب پیدا شود و ورق وی مانند ورق بادرنبویه بود و کوچکتر و
از نعناع بزرگتر و طبیعت وی سرد و تر بود و چون بیاشامند خونی که از گرده آید ببندد
چون با سرکه ضماد کنند منع ورم از جراحتها بکند و حمره و ورمهای بلغمی را نافع بود
صاحب مخزن
الادویه مینویسد: سطراطیوطس لغت یونانی است و به هندی جل کنبهی نامند
اختیارات بدیعی
&&&&&&
سطرونیون
بفتح سین و سکون طا و ضم را و سکون واو و کسر نون و ضم یاء مثناه
تحتانیه و سکون واو و نون لغت یونانی است
ماهیت آن
نباتی است ما بین کیاه و شجر که اکثر در کندم زارها می روید و با
کندم می رسد و ساق آن باریک و پرکره و بیشاخ و برک آن بقدر انکشت ابهام ما بین استداره
و طول و سر برکهای آن باریک و از یکدیکر متباعد و در رنک شبیه ببرک کلم و در آخر ساق
آن شعبهای ریزه و بجای ثمرقبها بران شعب رسته و سفید صنوبری شکل و کل آن سفید و زرد
و مانند کل یاسمین و تخم آن مانند زیره و بیخ آن دراز و سفید و با اندک تلخی و تندی
و خوشبوئی و قویتر از سائر اجزای آن مستعمل و معطس و لهذا آن را بجای کندش استعمال
می نمایند و غلط کرده کسی که آن را کندش دانسته بشبهۀ استعمال این بجای آن و فعل این
مانند فعل آن و صاحب اختیارات بدیعی بیخ عرطنیثا دانسته و نیست چنین و نیز غیر اذربو
است زیرا که آنها همه باسمیت اند بخلاف سطرونیون
طبیعت آن
در آخر سوم کرم و خشک
افعال و خواص آن
بغایت جالی و تند و محلل قوی و آشامیدن آن با عسل مسهل رطوبت بارده
و جهت عسر نفس و امراض جکر و یرقان سدی و ادرار حیض و با جاوشیر و بیخ کبر جهت ورم
طحال و ادرار بول و تفتیت حصاه و سعوط آن جهت تنقیۀ دماغ از فضلات و قطور آن در بینی
جهت درد دندان و در ادویۀ چشم جهت جلای بصر و تقویت آن و سعوط ربع درهم آن با بیست
عدد زیرۀ کرمانی و زیت الانفاق جهت لقوه مجرب دانسته اند و ضماد آن با آرد جو و سرکه
جهت جرب متقرح و مطبوخ آن با شراب وارد جو جهت تحلیل اورام حاره و طلای آن جهت رفع
بهق و جمیع آثار جلد و با کل ارمنی جهت رفع درد دندان و در فرزجات جهت تنقیۀ رحم مقدار
شربت آن تا نیم درم مضر سینه و محرق اخلاط مصلح آن کثیرا است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
/////////////
سطرونیون . [ س َ ] (معرب ، اِ) ۞ به لغت یونانی بیخی است که آن
را به شیرازی چوبک اشنان خوانند و آن نوعی از کندش باشد وآذربو همان باشد. (برهان
) (آنندراج ). رجوع به تحفه حکیم مومن و اختیارات بدیعی و الفاظ الادویه شود.
//////////
سطرونیون
گویند آن کندش است و مؤلف گوید نوعی از
کندش بود و آن را اذریون گویند و گفته شد در الف و اگر از آب بیخ وی دو قطره در بینی
چکانند درد دندان را نافع بود و چون با جاوشیر و بیخ کبر بیاشامند سنگ مثانه بریزاند
و با بول بیرون آورد و ورم سپرز بگدازاند و چون زن بخود برگیرد بول و حیض براند و بچه
بکشد محکم و چون با سویق و سرکه ضماد کنند بر جرب ریش شده نافع بود و وی محرک عطسه
بود و چون سحق کنند و با عسل بیامیزند و سعوط کنند فضول بلغمی را از سر بکشد تا بدهن
و طبیعت وی گرم و خشک بود نزدیک بدرجه چهارم و بغایت معطس بود و در سفید کردن صوف و
کتان نیکو بود و بپارسی وی را گلیمشوی گویند و قصبشوی خوانند و در عرطنیثا گفته شود
و بشیرازی آن را چوبک اشنان گویند و بدل آن در الف گفته شد
صاحب تحفه مینویسد: سطرونیون نباتی است
که اکثر در گندمزار میروید و اسمی است یونانی و او غیر از کندش است
اختیارات بدیعی
///////////////
غاسول . (ع اِ) اشنان . (منتهی الارب
) (تحفه حکیم مومن ). گیاهی است که آن را به
فارسی اشنان خوانند و بدان دست هم شویند. (برهان ) ۞ . اشنان القصارین . حرض . غاشول
. || از تیره قرنفلیان . (گیاه شناسی گل گلاب
ص 213). رجوع به صابونی و اشنان و قلیا شود.
///////////////
آذربو یا آذربویه یا عرطنیثا یا اشنان
گیاهی است خودرو از تیره اسفناج. این گیاه برگهای ریز به هم فشرده دارد. ریشه آن را
گلیم شوی یا چوبک اشنان مینامند.[۱] اشنان ، چوبک و چوۀ صباغان را در طبقه بندی به
زبان لاتین (Acanthophyllum squarrosum)می نامند، عربی آن سطرونیون ، یونانی آن آذربویه است . بخور مریم نوعی
از آن است ریشه گیاهی است سیاه رنگ شبیه به شلغم و بر روی آن چیزی مانند گره رسته و
گیاه آن خاردار به اندازه شبری و شاخ و برگش شبیه به برگ کرنب و میوه اش شبیه به غلاف
نخود با دو یا سه عدد دانه زرد رنگی . گفتهاند گل آن زرد است.طبیعت آن گرم و خشک در
سوم است.این دارو با خواص عطسهآور و پاککنندگی و باز کنندگی در موارد سقط جنین و
سنگهای کلیه و مثانه بکار فته و مدر (بول و حیض) و حلکنندگی می باشدمواد مترشحه اضافی
را جذب نموده و موادی که در مفاصل در شرف رسوب هستند دفع می نماید.دردهای حاصل از گزیدگی
حشرات را مسکن است . هشدار:مقدار مصرف آن بصورت شربت یک مثقال و بیش از آن کشنده است.[۲]
درختچه ای کوچک با رنگ پوست کبود صاف یا کمی کرک دار یا برگهایی کشیده نوک تیز و گلهایش
در مجموعه ای در روی یک پایک بلند قرار دارد نامهای دیگر آن: اسپرون، ، چوغان، فلار،
، غاسول، عرطنیثه، صابونیه، فولالعرب و صابونی میباشد.[۳]
پانویس[ویرایش]
پرش به بالا ↑ معین
پرش به بالا ↑ http://www.peykshafa.ir/site/Product.aspx?id=367
پرش به بالا ↑ http://khabareno.com/fa/news/76601/ خواص-دارویی-گیاه-چوبک
منابع[ویرایش]
معین، محمد. فرهنگ فارسی. امیر کبیر،
۱۳۶۰. این مقاله شامل بخشهایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۲۱ تیر ۱۳۵۰) است. حقوق
معنوی آن بخشها برای محمد معین محفوظ است.
/////////////
به آذری یِتماک:
Yetmak
(Acanthophyllum) — chinniguldoshlar oilasiga mansub koʻp yillik oʻsimliklar bir
necha turlarining umumiy nomi. Oʻzbekistonning adir va togʻ yon bagʻirlarida A.
gypsophiloides va A. paniculatum oʻsadi. Boʻyi 50—80 sm, barglari
qarama-qarshi, shapaloq, qalami yoki nashtarsimon. Barg bandi va sershox poyasi
tuksiz yoki mayda tuk-chalar bilan qoplangan. Gullari mayda, shoxlarining
uchida ikkitadan joylashgan. Gulbargi 5 ta, och pushti, changchisi 10 ta, 2
qator joylashgan. Mevasi bir urugʻli. Urugʻi och jigarrang yoki qoʻngʻir,
qattiq qobikli. Ildizi burama oʻq ildizdan iborat boʻlib, 2 m dan ortiq
chuqurlikka boradi.
E.
ildizining tarkibida 10—30% saponin moddasi, shuningdek, aglikonogipsogen, 3
molekula ksiloza va bir molekula glyukuron kislota, galaktoza, ramnoza, furoza
va arabinoza kabi moddalar bor. Ildizidan aholi nisholda tayyorlashda
koʻpirtiruvchi modda sifatida foydalanib keladi. Ye. oziq-ovqat, qandolat va
vinochilik sanoatida, tibbiyotda (balgʻam koʻchiruvchi va organizmni
mustahkamlovchi dorilar tayyorlashda) qoʻllaniladi, toʻqimachilik sanoatida
gazlamalarni okartirish, ipak va jun gazlamalarni yuvish uchun ham ishlatiladi.
[1]
//////////
Acanthophyllum
From Wikipedia, the
free encyclopedia
Acanthophyllum
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Subfamily:
|
|
Tribe:
|
|
Genus:
|
|
See text.
|
Acanthophyllum is a genus of flowering plant in the family Caryophyllaceae. 107 species have been described and of these,
only 68 are currently accepted.[1] about 60 species of Acanthophyllum C.
A. Mey. (Caryophyllaceae,Caryophylloideae, Caryophylleae) spread in the
Irano-Turanian area.[2]
Contents
[show]
Small, shrubby perennial plants with spiny
leaves. Flowers white or pink, sessile in solitary or globose heads. Spiny
bracts. Calyx cylindrical, with 5 teeth. Petals 5, entire or retuse. Stamens
20. Capsule ovoid, irregularly dehiscent from base. Reniform seeds.[3]
The genus was described by Carl Anton von Meyer and published in Verzeichness der Pflanzen des Caspischen Meeres 210, 1831.[3] The type species is Acanthophyllum mucronatum C.A. Mey.
The following species of Acanthophyllum were
accepted as of October 2013.
2.
Jump up^ M. Mahmoudi Shamsabad, J. Vaezi , F.
Memariani & M. R. Joharchi. a new species and a new record of
acanthophyllum c. a. mey. (caryophyllaceae) from northeast of iran.IRAN. J.
BOT. 18 (1), 2012.
3.
^ Jump up to:a b "Acanthophyllum". Tropicos.org. Missouri
Botanical Garden.
Retrieved 27 October 2013.
1.
Bailey, L.H. & E.Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290.
MacMillan, New York.
2.
Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi,
Karachi.
&&&&&&
سعد
بضم سین و سکون عین و دال مهمله بفارسی مشک زمین و در تنکابن استکو
و بترکی تپلاق و قرقرون و توبالاغ نیز و بهندی موتهه بضم میم و سکون واو و فتح تاء
مثناه فوقانیه و خفای ها و مشکک نیز نامند
ماهیت آن
بیخی است بعضی مدور طولانی و بعضی طولانی و بعضی مفرطح و انواع
می باشد یکی بقدر زیتون و بزرکتر از ان و سیاه و اندرون آن سفید و خوش بو و بهترین
آن بزرک بالیده باوصاف مذکوره کوفی بستانی آنست و آنچه در کنار آبها روید و یا در آبها
ضعیف و دوم هندیست که اندرون آن سفید نیسب و کوچکتر است از کوفی و یک نوع دیکر هندی
شبیه بزنجبیل است و چون آن را بخایند زعفرانی رنک بود و چون این را بر جلد بمالند در
ساعت موی آن را بستر دو این نوع باسمیت بود و نوع دیکر آنست که در شیراز در میان ریک
و کل زرد می روید و در کنار رودخانه ها نیز و این اکرچه کوچک است اما بهتر از هندیست
زیرا که اندرون آن بسیار سفید است و خوش بو و برک آن شبیه ببرک کندنا و از ان بلندتر
و باریکتر و با صلابت و اندک خشونت
طبیعت آن
در آخر دوم کرم و خشک و بعضی در اول کرم و در دوم خشک دانسته اند
افعال و خواص آن
مجفف بیلذع و مدر بول و حیض و مفتت حصاه و مفتح افواه عروق و مخرج
عفونات و جهت زیادتی فهم و عقل و صداع بارد و بدبوئی بینی و بواسیر الانف و مقعده و
نیکوئی رنک رخسار و خفقان و یرقان و تقویت معده و هاضمه و اعصاب و تحریک باه و اشتهای
طعام و قروح معده و طرد ریاح و سم عقرب کزیده شربا و ضمادا مؤثر و چون به آب سائیده
و در ظرف سفالی کرده بر روی آتش کذارند تا رطوبت آن منجذب شود پس برداشته هر روز ناشتا
قدری از ان را بخورند جهت تقویت معده و رفع سوزش فم معده بسبب بدهضمی و بدبوئی دهان
بمشارکت معده نافع و با روغن حبه الخضراء جهت درد کمر و سردی کرده و مثانه و تقطیر
البول و تپهای کهنه و قطع قئ و برودت رحم و بهم آوردن فم آن شربا و حمولا و قطور آن
جهت کرانی سامعه و سنون آن جهت تقویت دندان و لثه و خوشبوئی دهان و رفع قروح و بدبوئی
آن و ذرور آن جهت رویانیدن کوشت بر جراحت مزمنه که بسبب زیادتی رطوبت باشد و جهت دردهای
بارد ریحی و بدستور ضماد آن جهت امراض مذکوره و طلای آن با زفت جهت جوشش سر و غسول
آن جهت سرخ نمودن کونه و آشامیدن یک اوقیه از شرابی که یک اوقیه از ان در یکرطل شراب
جوشانیده باشند جهت رفع اقسام کرم معده و حب القرع مجرب و استعمال آن با بیخ باعث فساد
قوه آن مضر حلق و صوت مصلح آن شکر و مضر رئه و مصلح آن انیسون و مداومت آن و زیاده
از مقدار شربت خوردن محرق خون و مولد جذام و مصلح آن سه روز در عسل و سرکه خیسانیدن
است مقدار شربت آن از یک درم تا دو مثقال بدل آن مثل آن سنبل الطیب و نصف آن مر و ربع
آن دارچینی است و چون داخل صابون کنند باعث خوش بوئی آن کردد و زیادتی تنقیه و جلای
آن و باعث نیکوئی رنک رخسار است و صنفی از سعد هندی که شبیه بزنجبیل است و ممضوغ آن
برنک زعفران طبیعت آن قریب بچهارم کرم و خشک و از جملۀ سموم و محرق و مقرح جلد و دو
دانک آن مورث جنون و زیاده از ان کشنده و طلای ان بساعت موی را بسترد و باعث جراحت
جلد است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
////////////
سعد. [ س ُ ] (ع اِ) دوایی است . که آن
را به ترکی تپلاق گویند و بهترین آن کوفی است . (برهان ). بیخ نباتی است که به هندی
ناگرموتها گویند. (آنندراج ) (غیاث ). مشک زیرزمین . (زمخشری ). نباتی است که ریشه گیاهی دارد برنگ سیاه و دارای بوی خوشی است . (از
اقرب الموارد). بیخی است بقدر زیتون و بزرگتر ازآن و سیاه و اندرونش سفید و خوشبو و
به فارسی مشک زمین و به ترکی تپلاق و در تنکابن اسکتو نامند، برگش شبیه برگ گندنا و
از آن درازتر و باریکتر و با صلابت واندک خشونت و کم عرض و... (از تحفه حکیم مومن ). بیخ گیاهی است خوشبو به فارسی مشکو
زیرزمین و بهندی موته در اندمال جراحات مشکله منفعت عظیم دارد. (منتهی الارب ). رجوع
به اختیارات بدیعی و الفاظالادویه شود.
///////////////
سعد
انواع است بهترین آن کوهی بود فربه و خوشبوی
بعد از آن بستانی سفید بعد از آن هندی اگر سفید بود و باید که چون سیاهی از وی بخراشد
سفید و فربه بود در شیراز یک نوع بود که آن را سعد زنگی خوانند و در میان ریگ و گل
زرد و در کنار رودخانهها بود اما بغایت خوشبوی بود آن نوع که هندی بود اندرون وی سفید
بود و سعد را بترکی تپلاق خوانند و قرقرون هم و طبیعت وی گرم است در اول و خشک است
در دوم مسخن و مجفف بود بیآنکه بگزد و در وی قبضی بود لون را نیکو گرداند و بوی دهان
خوش کند و چون سحق کنند و استعمال کنند آکله را زایل کند و ریشهایی که مشکل بود عجایب
سود دهد و ریش دهن و ریش معده زایل کند و سنگ بریزاند و حیض براند و گند بینی و دهن
و استرخای لثه را بغایت نافع بود و حفظ بیفزاید و مسخن معده و جگر بود تقطیر بول و
ضعف مثانه و گرده و سردی رحم و تبهای کهن و بواسیر را نافع بود عظیم و دندان را و اعصاب
قوت دهد و قطع قی بکند خوردن و ضماد کردن چون با زفت بیامیزند دانها که بر سر کودکان
بود سود دهد و مقدار مستعمل از وی یک درم بود و در وی قوت مسهله بود کرم دراز و حب
القرع بیرون آورد و بشراب بپزند و ده درم از آن با شراب بیاشامند و وی مضر بود بسرفه
و حلق و مصلح آن آن بود که با قند یا صندل بیامیزند و اسحق گوید مضر بود به شش و مصلح
وی انیسون بود و سعد سوزنده خون بود بسیار خوردن وی جذام آورد و نوعی از سعد هندی هست
که به زنجبیل ماند و چون بخایند برنگ زعفران بود و چون بر پوست لطوخ کنند در زمان مو
بسترد
صاحب مخزن الادویه گوید: سعد بضم سین و
سکون عین و دال بفارسی مشک زمین و در تنکابن استکو و بترکی تپلاق و قرقرون و تویالاغ
نیز گویند و بهندی موتهه و مشکک نامند و آن بیخی است مدور و طولانی و بعضی مفرطح و
انواع میباشد
لاتینCYPERI BADII RADIX فرانسهSOUCHET ODORANT انگلیسیGALLINGALE -ROUND
CYPRESS –ROOT
اختیارات بدیعی
/////////////
اویارسلام یا آبیارسلام (Cyperus spp) گیاهی است یکساله
از خانواده جگنیان که بیشتر در کشتزارهای آبی بهویژه در شالیزارها یافت میشود. ارتفاع
گیاه به ۷۰ سانتی متر میرسد. ساقه اویارسلام مقطع سهگوش شکل دارد و کلفتی آن نزدیک
به ۴ میلیمتر است . میوه اویارسلام گندمه بیضیشکل و به رنگ قهوهای است. اویارسلام
با بذر تکثیر میشود.[۱] اویارسلام به جنس اویارسلام ارغوانی cyperus rotundus و اویارسلام زرد
cyperus
esculanthus
اویارسلام از خانواده cyperaceae هستند.
اویارسلام ارغوانی :ریشه تولید اندام هوایی
و ریزوم میکند. گل آذین خوشهای - دم گل باریک و طویل و غیر یکسان، بذر سه گوش و به
رنگ قهوهای تا سیاه با اویارسلام زرد: ریزوم در نوک ریشه ظاهر میشود. گل زرد یا زرد
مایل به قهوهایی، دانه قهوه ای مایل به زرد[۲]
مبارزه با این علف هرز بسیار مشکل است
استفاده ازسموم سیستماتیک مثل گلیفوزیت که در هنگام گل دادن گیاه استفاده میگردد مفید
است البته یک سم غیر انتخابی است و در موقع استفاده به این نکته باید توجه داشت. این
علف هرز در مزارع برنج گسترش زیادی دارد ودر این مزارع با علف کش بازاگران تا حدودی
قابل کنترل است. این علف هرز با توجه به خصوصیات خاص یک خطر بزرگ برای مزارع استانهای
شمالی اصفهان شیراز لرستان وسایر مناطق کشور که به کشت برنج وسایر محصولاتی که به اب
زیاد نیاز دارد می پردازند است.
منابع[ویرایش]
پرش به بالا ↑ * علفهای هرز و روشهای کنترل
آن (دکتر محمد علی رستگار)
پرش به بالا ↑ مدیریت علفهای هرز ترجمه دکتر
محمدحسن راشد محصل و مهندس وفابخش
/////////////
به عربی سُعد مستدیر:
سعد مستدير
[عدل]
اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف
السعد المستدير
نبات السعد المستدير
نبات السعد المستدير
حالة حفظ تعديل قيمة خاصية حالة الحفظ (P141) في ويكي بيانات
أنواع غير مهددة أو خطر انقراض ضعيف جدا[1]
التصنيف العلمي
النطاق: حقيقيات النوى
المملكة: النباتات
الشعبة: مستورات البذور
الطائفة: أحاديات الفلقة
الرتبة: القبئيات
الفصيلة: السعدية
الجنس: السعد Cyperus
النوع: المستدير rotundus
الاسم العلمي
Cyperus rotundus
لينيوس، 1753 تعديل قيمة خاصية الاسم العلمي للأصنوفة (P225) في ويكي بيانات
معرض صور سعد مستدير - ويكيميديا كومنز تعديل قيمة خاصية معرض صور كومنز (P935) في ويكي بيانات
تعديل طالع توثيق القالب
السّعد المستدير نوع نباتي يتبع جنس السعد
اسمه العلمي (.Cyperus rotundus L) من الفصيلة السعدية. تعد هذه العشبة من أخطر الحشائش في العالم.
محتويات [أظهر]
الوصف النباتي[عدل]
النبات معمر تميزه أوراقه الخضراء الداكنة
وساقه مثلثة المقطع. والنبات عادة قصير لا يتجاوز ربع متر، إلا أنه قد يصل إلى متر
في التربة الرطبة، كما أن له نظام جذري جذموري درني كثيف تحت سطح التربة، وله زهور
حمراء بنية أو بنفسجية اللون قليلاً ما تنتج بذوراً ناضجة. وينحصر غالباً إنتاج تلك
البذور تحت ظروف خاصة. فرغم ندرة ظهور تلك البذور في الولايات المتحدة مثلاً، فإنها
تظهر عادة في مناطق زراعة القطن في منطقة الجزيرة بالسودان خلال الشهور الثلاثة المطيرة
والتي تمتد من شهر حزيران/يونيو حتى شهر أيلول/سبتمبر. وقد تظهر سوق طويلة مزهرة للعشبة
في شهر آب/أغسطس في الحقول المنخفضة المعرضة للفيضان. وتنتشر البذور بواسطة الرياح
لتغزو حواف القنوات المائية والحقول الأخرى، إلا أن قدرة إنبات تلك البذور تحتاج إلى
وجودها على عمق لا يتجاوز بضعة سنتيمترات من سطح التربة. ورغم إمكانية إنتاج البذور،
فإنه لا يعد هاماً، حيث يندر بصفة عامة إنتاج البذور القابلة للإنبات، وهذه بدورها،
نادراً ما يربو متوسط نسبة إنباتها عن بضعة في المائة. للنبات درنات صغيرة مستديرة
قطرها حوالى السنتيمتر، بيضاء عصيرية عند تكونها، سوداء يابسة حال نضجها بسبب ما تختزنه
من مادة النشا. وتنمو معظم تلك الدرنات في منطقة التربة السطحية فيما لا يتجاوز 15
سنتيمتراً. وقد يمتد المجموع الجذرى إلى عمق نحو 1.5 متر في التربة الطينية. وفي تلك
الأعماق تنتشر الجذور بهمّة لتصبح في دقة سمك متناهية وكثافة نمو شديدة. ويفسر البعض
بهذا الأمر الحيوى حصول الدرنات الموجودة على مقربة من سطح الأرض على مصدر الماء في
المناطق الجافة.
نورة السعد المستدير
البيئة والتأقلم[عدل]
الدرنات الأرضية هي وسيلة التكاثر الرئيسية
للنبات، وهو قادر على إنتاجها بوفرة. يمكن للدرنات الكُمون وأن تجتاز ظروفاً بيئية
صعبة من حرارة وجفاف وفيضان ونقص تهوية التربة. تنتقل تلك الدرنات بسهولة في أقدام
المزارعين والحيوانات، وعن طريق معدات الزراعة وآلاتها. وقد تُشاهَد تلك الدرنات طافية
أو متناثرة بفعل الرياح في حقول الأرز، كما تنتقل إلى أماكن جديدة عقب فيضانات الأنهار
وتنتشر في مياه الري السطحي بسهولة. تتواجد عشبة السِّعد بصفة عامة في قرابة مائة بلد.
وقد تم تسجيل العشبة أكثر من غيرها من الأنواع في أنحاء شتى من البلدان والمناطق وتخوم
الأرض. ورغم أن مدى انتشار النبات تحده برودة الجو، فإنه ينمو ويزدهر في معظم أنواع
التربة والارتفاعات ومستويات الرطوبة الجوية ورطوبة التربة ودرجة حموضتها، كما يمكنه
العيش بسلام على أعلى درجة حرارة معروفة في الزراعة.
الأضرار الاقتصادية[عدل]
تغزو العشبة العديد من المحاصيل المزروعة
مثل الفول السوداني والذرة البيضاء وفول الصويا الأخرى التي تغزوها وتؤثر فيها تلك
بنفس الدرجة والحدَّة. تدل التقارير على أن السعد المستدير هو أحد أخطر ثلاث أعشاب
في محاصيل الذرة في غانا والفلبين، والقطن في السودان وتركيا وأوغندا، والأرز في غانا
وإندونيسيا وإيران وبيرو وتايوان، ومحاصيل الخضر في البرازيل وماليزيا وتايوان وفنزويلا.
كما تعد العشبة خطيرة أو رئيسية في محاصيل الذرة في أستراليا والبرازيل وإندونيسيا
وكينيا وماليزيا والمكسيك وجنوب أفريقيا وتنزانيا وأوغندا والولايات المتحدة، والقطن
في أستراليا وأثيوبيا والمكسيك والمغرب وموزمبيق ونياكارغوا وروسيا وترينيداد والولايات
المتحدة وزامبيا، والأرز في البرازيل وسريلانكا والهند والمكسيك وغينيا الجديدة ونيجيريا
والفلبين، وقصب السكر في أستراليا والبرازيل وأثيوبيا وهاواى وجاميكا وكينيا وبنما
والفلبين وجنوب أفريقيا وتايلاند وترينيداد، ومحاصيل الخضر في كولومبيا وكوستاريكا
وفيجي وغانا وهاواي والهند وجامايكا والمكسيك وموزمبيق وبنما وإسبانيا وترينيداد. تغزو
العشبة المحاصيل المزروعة وجوانب الطرق والأراضي المهملة وحواف الغابات. وقد تغطي تماماً
ضفاف قنوات الري والمجاري المائية، وحينما ينخفض مستوى الماء في تلك القنوات فقد تطغى
العشبة بنموها على مناطق باطن المجرى التي انحسرت عنها المياه وكشفتها. ويتعاظم نمو
عشبة السّعد في المناطق الرطبة المطيرة "1250-2500 ملم سنويا"، حيث يصل وزن
الأجزاء الخضرية من العشبة فوق التربة والدرنات معاً إلى ما يزيد عن 30000 كغم في مساحة
الهكتار، ويقل ذلك الوزن بانخفاض الرطوبة أو ارتفاعها. وفي مزارع الأرز قد تشكل تلك
العشبة درجة عظيمة من الخطورة بسبب رطوبة التربة العالية. وحتى عند انخفاض رطوبة الأرض
حال الانتهاء من شتل بادرات المحصول، فإن العشبة تعوق نمو نباتات المحصول بدرجة مؤثرة.
ومن ناحية أخرى، لفتت بعض الدراسات الانتباه، إلى أنه كيف يمكن لنبات ضئيل التكوين
كعشب السِّعد، أن يتحدى بنموه ويتنافس مع محصول قوى كقصب السكر مثلاً الذي قد يصل في
طوله إلى أربعة أمتار والذي ينتج أطناناً من المحصول لا يضارعها أى محصول آخر في العالم.
وقد فُسِّر ذلك أنه حتى في المناطق الرطبة فإن الإنتاج العظيم للعشبة من الأجزاء الخضرية
والدرنات يمكنه أن يُحِّد بشدة من تيسر الماء للمحصول في بعض الفصول مما يؤثر على نمو
القصب خاصة وقت إنتاج الخلفات، الأمر الذي يترتب عليه خفض حاد في عدد الأعواد. كما
تبين أن الكميات التالية من الكيميائيات الزراعية التي تسمد بها الأرض تُمتص وتُخزَّن
في تلك العشبة: 815 كيلوجراماً لكل هكتار من كبريتات الأمونيوم، 320 كيلوجرام من البوتاسيوم
و200 كيلوجرام من السوبرفوسفات. وقد تأكدت قدرة عشبة السعد على منافسة محصول القصب
في أرجاء عديدة من العالم. فقد دلت دراسات في الأرجنتين على سبيل المثال، على أنه في
حالات الغزو الكاسح للعشبة قد ينخفض ناتج محصول القصب إلى الرُبع، كما يتقارب الخفض
في محصول السكر إلى تلك النسبة. ومن الأمور المثيرة، توقف زراعة الدخان في بعض مناطق
أستراليا وإيطاليا بسبب تكاليف المكافحة اليدوية للعشبة وانخفاض إنتاجية المحصول، والتي
جعلت من زراعة ذلك المحصول أمراً لا طائل منه. كما تُعَّد العشبة منافساً قوياً في
بساتين التوت في اليابان وبساتين الليمون في فلسطين إلى الدرجة التي يمكنها فيها خفض
ناتج تلك الأشجار. ونفس الأمر في كينيا، حيث تُنافِس العشبة أشجار البن، ويعتقد بعض
العلماء أنها قد تتسبب في العمل على قتلها والقضاء عليها. وفي محصول الذرة الشامية،
تبين في كولومبيا، أن ترك العشبة لمدة عشرة أيام الأولى من النمو يسبب خفضاً يناهز
عشرة في المائة من ناتج المحصول، وأن تركها لمدة ثلاثين يوماً يهبط بناتج المحصول إلى
الثُلُثَين. وقد ثبت أن هذه العشبة من بين أنواع النباتات ذات الكفاءة العالية في عملية
البناء الضوئي، حيث إنها من نباتات ك4. لذا فإن للنبات درجة عالية من المنافسة والغلبة
عند ارتفاع درجة حرارة الجو أو زيادة سطوع الشمس. وقد دلت دراسات أجريت في الهند، أن
فرداً واحداً من هذا النوع النباتى يمكنه إنتاج حوالى مائة درنة في غضون ثلاثة أشهر،
وعليه فإنه في مساحة الهكتار الواحد من الأرض يمكن للنبات أن ينتج ما يوازي 8 ملايين
درنة في المناطق المنزرعة و4.8 ملايين درنة في المناطق غير المنزرعة. وهناك من الدلائل
القوية على أن المادة العضوية المتحللة من أجزاء النبات الأرضية والتي قد تصل في وزنها
إلى 40000 كغم/هـ قد تطلق بتحللها مواد سامة للمحاصيل المنزرعة، تستطيع أن تخفض من
ناتج تلك المحاصيل. وقد ثبت بالفعل قدرة مستخلصات التربة التي أضيف إليها قطعاً من
درنات العشبة وريزوماتها على تثبيط نمو بادرات عدد من المحاصيل. وقد انخفض نمو نباتات
الشعير النامية بما يوازى 25 في المائة عند نموها في تربة تركت فيها الأجزاء الأرضية
للعشبة لتتحلل لبضعة أشهر. ومن نقاط ضعف هذه العشبة عدم تحملها لدرجة الملوحة العالية
بالتربة. كما أنها على رغم نموها القوى، لا تحتمل البقاء بعيداً عن الضوء. فحينما تنمو
نباتات المحاصيل القوية مثل قصب السكر والأشجار متجاورة بحيث تظلل ما جاورها من تربة،
فإن أوراق هذه العشبة سرعان ما تتحول إلى اللون الأصفر كنذير لموت محقق قريب. ومن السبل
الناجحة التي طرقت للحد من وجود العشبة، تلك المتعلقة بمحاولة استنفاد قوى النبات.
فلقد تم خفض أعداد الدرنات والأجزاء النامية من العشبة فوق سطح الأرض إلى النصف عند
حَشّ النبات دورياً كل عشرة أيام وإلى الثُلُث عند إجراء ذلك كل ثلاثة أيام. وقد أجمعت
الدراسات السابقة بصفة عامة على مستوى العالم، أن أى نوع آخر من الحشائش لا يداني هذا
العشب خطورة، كما لم يجذب أى نوع آخر منها انتباه الإنسان للبحث والدراسة قدر ما حققه
هذا النوع النباتي.[2]
مصادر[عدل]
^ مذكور في : القائمة الحمراء للأنواع
المهددة بالانقراض 2016.3 — معرف القائمة الحمراء للأنواع المهددة بالانقراض: http://www.iucnredlist.org/details/158183/0 — تاريخ الاطلاع: 10 ديسمبر
2016 — عنوان : The IUCN Red List
of Threatened Species 2016.3
— تاريخ النشر: 8 ديسمبر 2016
^ أحمد، سيد عاشور. الحشائش ومبيداتها.[1].
تاريخ الولوج 25 شباط 2010.
مشاريع شقيقة في كومنز صور وملفات عن:
سعد مستدير
معرفات الأصنوفة
موسوعة الحياة: 1121553 GBIF: 2714818
PlantList: kew-238342 Tropicos:
9901122 ITIS: 39900 iucn: 158183
ncbi: 512623 IPNO: 305797-1 GRIN: ps://npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomydetail.aspx?id=316644
FNA: 200026713 FOC: 200026713 PLANTS: CYRO
AFPD: 156736
أيقونة بوابةبوابة علم النبات أيقونة بوابةبوابة
صيدلة أيقونة بوابةبوابة زراعة
تصنيفات: أنواع القائمة الحمراء غير المهددةحياة
نباتية في أوروباسعدمكسراتنباتات آسيانباتات أفريقيانباتات أوغندانباتات الهندنباتات
صالحة للأكلنباتات طبية في أفريقيانباتات طبية في أوروبانباتات طبيةنباتات مجتاحة في
الولايات المتحدةنباتات مجتاحة في كاليفورنيانباتات مجتاحة في ولاية أوريغوننباتات
مجتاحةنباتات مستخدمة في الأيورفيدانباتات مستخدمة في الطب الصيني التقليدينباتات نيبالنباتات
وصفت في 1753
/////////////
به آذری گرده توپالاق:
Girdə
topalaq (lat. Cyperus rotundus)[1] - topalaq cinsinə aid bitki növü.[2]
/////////////
به باسای اندونزی تِکی لادانگ:
Teki ladang atau Cyperus
rotundus adalah gulma pertanian yang biasa dijumpai di lahan terbuka. Apabila orang menyebut
"teki", biasanya yang dimaksud adalah jenis ini, walaupun ada banyak
jenis Cyperus lainnya yang berpenampilan mirip.
/////////////
به عبری:
גומא הפקעים (שם מדעי: Cyperus rotundus)
הוא עשב רב שנתי ממשפחת הגמאיים (Cyperaceae).
תפוצתו כלל עולמית, והוא מוכר בכל מקום כעשב שוטה מזיק במיוחד בשדות ובגינות. יש שנותנים לו את כתר "הגרוע ביותר" בין העשבים הרעים, שכן הוא מוכר כמזיק ביותר מ-90 מדינות, והוא פוגע ביותר מ-50 סוגי גידולים חקלאיים ברחבי העולם.
/////////////
به باسای جاوی تِکی:
Teki
utawa Cyperus rotundus kalebu ama pertanian kang biasa tinemu ing tegalan,
galengan sawah lan uga laladan garingan liya. Nalikane wong nyebut
"teki", biasane kang dimaksud ya iku jinis iki, senajan akèh jinis
sedulure Cyperus liya kang saemper, kayata tiké ( Cyperus edulis).
//////////
به ازبکی سالومالیکوم:
Salomalaykum (Cyperus rotundus L.) — hiloldoshlarga mansub ildizpoyali koʻp yillik begona oʻt. Poyasi ingichka, uch qirrali, yalangʻoch, boʻyi 15— 50 sm. Barglari yassi, kulrang , eni 5 mm gacha. Gullari soyabonsimon, toʻpgulga yigʻilgan.
Mevasi uch qirrali yongʻoqcha (uz. 1,5—1,8 mm). Ildizpoyalaridan koʻplab tuganakli
novdalar chiqadi. Oʻsimlik urugʻidan va ingichka ildizpoyalaridan koʻpayadi.
Yosh oʻsimlikning poya asosida birlamchi ildizpoya rivojlanadi, ildizpoya
uchida esa tuganak hosil boʻladi, undan yangi ildizpoyalar yon atrofga yoyilib
ketadi va ularda tuganaklar hosil boʻladi. Bulardan yangi novdalar oʻsib chiqadi.
Har bir oʻsimlik tuproq sharoitiga qarab yon, qoʻshimcha ildizpoyalar hosil
qiladi, ulardan ham yer ustiga yangi poyalar oʻsib chiqadi. Iddizpoyasi
kraxmalga boy, tarkibida 0,5— 1% gacha efir moylari bor. Iddizpoyasidan
tayyorlangan damlama xalq tabobatida terlatuvchi va siydik haydovchi dori
sifatida ishlatiladi. S. Oʻzbekistonning barcha sugʻoriladigan hududlarida
sabzavot va boshqa ekinlari orasida begona oʻt sifatida koʻp uchraydi.
Kurash choralari: kuzda yerni chuqur
haydash, ekin ekishdan oldin begona oʻt ildizpoyalarini yigʻishtirib olish,
chuqur kultivatsiya oʻtkazish.[1]
///////////
Cyperus rotundus
From Wikipedia, the
free encyclopedia
Cyperus rotundus
|
||||
Kingdom:
|
||||
(unranked):
|
||||
(unranked):
|
||||
(unranked):
|
||||
Order:
|
||||
Family:
|
||||
Genus:
|
||||
Species:
|
C. rotundus
|
|||
This
article contains special characters. Without proper rendering support, you may see question marks, boxes, or other symbols.
|
||||
Cyperus rotundus (coco-grass,[1] Java grass,[1] nut grass,[1] purple nut sedge[1] or purple nutsedge,[2] red nut sedge,[1] Khmer kravanh chruk[3]) is a species of sedge (Cyperaceae) native to Africa, southern and central Europe (north to France and Austria), and southern Asia. The word cyperus derives
from the Greek κύπερος, kyperos,[4] and rotundus is
from Latin, meaning "round".[5] The earliest attested form of the
word cyperus is the Mycenaean Greek 𐀓𐀞𐀫, ku-pa-ro, written in Linear B syllabic script.[6]
Cyperus rotundus is a perennial plant, that may reach a height of up to
140 cm (55 inches). The names "nut grass" and "nut
sedge" – shared with the related species Cyperus esculentus – are derived from its tubers, that somewhat resemble nuts, although botanically they have nothing to do with
nuts.
As in other Cyperaceae, the leaves sprout in ranks of three
from the base of the plant, around 5–20 cm long. The flower stems have a triangular cross-section. The
flower is bisexual and has three stamina and a three-stigma carpel, with the flower head having 3–8 unequal
rays. The fruit is a three-angled achene.
The root system of a young plant initially
forms white, fleshy rhizomes, up to 25 mm in dimension, in chains. Some rhizomes grow upward in
the soil, then form a bulb-like structure from which new shoots and roots grow, and from the new
roots, new rhizomes grow. Other rhizomes grow horizontally or downward, and
form dark reddish-brown tubers or chains of tubers.
It prefers dry conditions, but will
tolerate moist soils, and often grows in wastelands and in crop fields.[3]
Contents
[show]
C. rotundus was part of a set of starchy tuberous sedges that may have been eaten
by Pliocene hominins. It was a staple of Aboriginal populations in Central
Australia.[7]
Biomarkers and microscopic evidence
of C. rotundus are present in human dental calculus found at the Al Khiday archaeological complex in central Sudan dating from before 6700 BCE to
the Meroitic pre-Islamic Kingdom of 300–400 CE. It is suggested that C.
rotundus consumption may have contributed to the relatively low
frequency of dental caries among the Meroitic population of Al Khiday because of its ability to
inhibit Streptococcus
mutans.[7]
C. rotundus was employed in ancient Egypt, Mycenean Greece, and elsewhere as an
aromatic and to purify water. It was used by ancient Greek physicians Theophrastus, Pliny the Elder, and Dioscorides as both medicine and perfume.[7]
Flower stem
showing triangular cross-section
C. rotundus has many beneficial uses. It is a staple carbohydrate in tropical
regions for recent hunter-gatherers and is a famine food in some agrarian
cultures.[citation needed]
The plant is mentioned in the ancient
Indian ayurvedic medicine Charaka Samhita (circa 100 AD). Modern ayurvedic medicine uses the plant,
known as musta or musta moola churna,[8][9] for treating fevers, digestive system disorders, dysmenorrhea and other maladies.
Arabs of the Levant traditionally use roasted tubers,
while they are still hot, or hot ashes from burned tubers, to treat wounds, bruises, carbuncles, etc. Western and Islamic herbalists
including Dioscorides, Galen, Serapion, Paulus Aegineta, Avicenna, Rhazes, and Charles Alston have described medical uses as stomachic, emmenagogue, and deobstruent, and in emollient plasters.[10][11]
The antibacterial properties of the tubers
may have helped prevent tooth decay in people who lived in Sudan 2000 years
ago. Less than 1% of that local population's teeth had cavities, abscesses, or
other signs of tooth decay, though those people were probably farmers (early
farmers' teeth typically had more tooth decay than those of hunter-gatherers
because the high grain content in their diet created a hospitable environment
for bacteria that flourish in the human mouth, excreting acids that eat away at
the teeth).[12][13]
Cyperus rotundus
L. subsp. rotundus, herbarium specimen isotype, 1839
Several pharmacologically active
substances have been identified in C. rotundus: α-cyperone, β-selinene, cyperene, patchoulenone, sugeonol, kobusone, and isokobusone, that may scientifically explain the folk- and alternative-medicine uses.[medical citation needed] A sesquiterpene, rotundone, so called because it was originally
extracted from the tuber of this plant, is responsible for the spicy aroma of
black pepper and the peppery taste of certain Australian Shiraz wines.[14]
Anti-microbial, anti-malarial,
anti-oxidant, and anti-diabetic compounds have been isolated and identified
from C. rotundus.[7]
Despite the bitter taste of the tubers,
they are edible and have nutritional value. Some part of the plant
was eaten by humans at some point in ancient history.[15][unreliable source?] The plant is known to have a high amount of carbohydrates.[16] The plant is known to have been
eaten in Africa in famine-stricken areas.[citation needed]
In addition, the tubers are an
important nutritional source of minerals and trace elements for migrating birds such as cranes.[citation needed]
The well dried coco grass is used as mats
for sleeping.
A Cyperus
rotundus tuber, approximately 20 mm long
A cross section
through the flower stem
Cyperus rotundus is one of the most invasive weeds known, having spread out to a
worldwide distribution in tropical and temperate regions. It has been called
"the world's worst weed"[17] as it is known as a weed in
over 90 countries, and infests over 50 crops worldwide.[citation needed] In the United States it occurs from Florida north to New York and Minnesota and west to California and most of the states in
between. In the uplands of Cambodia, it is described as an important
agricultural weed.[3]
Its existence in a field significantly
reduces crop yield, both because it is a tough competitor for ground resources,
and because it is allelopathic, the roots releasing substances
harmful to other plants. Similarly, it also has a bad effect on ornamental
gardening. The difficulty to control it is a result of its intensive system of
underground tubers, and its resistance to most herbicides. It is also one of the few weeds
that cannot be stopped with plastic mulch. See picture.
Cyperus rotundus
emerging through plastic mulching
Weed pulling in gardens usually results in
breakage of roots, leaving tubers in the ground from which new plants emerge
quickly. Ploughing distributes the tubers in the field, worsening the infestation; even
if the plough cuts up the tubers to pieces, new plants can still grow from
them. In addition, the tubers can survive harsh conditions, further
contributing to the difficulty to eradicate the plant. Hoeing in traditional
agriculture of South East Asia does not remove the plant but leads to rapid
regrowth.[3]
Most herbicides may kill the plant's
leaves, but most have no effect on the root system and the tubers. Glyphosate will kill some of the tubers
(along with most other plants) and repeated application can be
successful. Halosulfuron-methyl[18] will control nut grass after
repeated applications without damaging lawns.[19] The plant does not tolerate
shading and 2,4-dichlorophenoxyacetic
acid (2,4-D) slows its growth in pastures
and mulch crops.
2.
Jump up^ "BSBI List 2007". Botanical
Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on
2015-02-25. Retrieved 2014-10-17.
3.
^ Jump up to:a b c d MARTIN, Robert & POL
Chanthy, 2009, Weeds of Upland Cambodia, ACIAR Monagraph 141, Canberra, [1]
4.
Jump up^ κύπερος. Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek–English
Lexicon at the Perseus Project.
7.
^ Jump up to:a b c d Buckley S, Usai D, Jakob T,
Radini A, Hardy K (2014) Dental Calculus Reveals Unique Insights into Food
Items, Cooking and Plant Processing in Prehistoric Central Sudan. PLoS ONE
9(7): e100808. doi:10.1371/journal.pone.0100808 http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0100808
8.
Jump up^ "Effect of polyherbal
formulation on experimental models of inflammatory bowel diseases". J
Ethnopharmacol. 90 (2-3): 195–204. February 2004. doi:10.1016/j.jep.2003.09.042. PMID 15013181.
9.
Jump up^ Manish V. Patel; et al. (October
2010). "Effects of Ayurvedic treatment on forty-three patients of ulcerative
colitis". Ayu. 31 (4):
478–481. doi:10.4103/0974-8520.82046. PMC 3202252. PMID 22048543.
10.
Jump up^ Aegineta Paulus (translation and
commentary by Francis Adams) (1847). The seven books of Paulus Aegineta: Translated from the Greek.
11.
Jump up^ Charles Alston (1770). Lectures on the materia medica: containing the natural history of drugs.
12.
Jump up^ Watson, Traci (July 16,
2014). "Ancient People Achieved Remarkably Clean Teeth With Noxious
Weed". National
Geographic. Retrieved 2014-07-19.
13.
Jump up^ Feltman, Rachel (July 17, 2014).
"Pesky weed may have helped prehistoric humans fight cavities, report
says". Washington Post. p. A3. from journal PLOS One
14.
Jump up^ Determination of Rotundone, the
Pepper Aroma Impact Compound, in Grapes and Wine. Tracey E. Siebert, Claudia
Wood, Gordon M. Elsey and Alan P. Pollnitz. J. Agric. Food Chem., 2008, 56
(10), pp 3745–3748. URL: http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/jf800184t. Accessed 9/10/2012.
15.
Jump up^ "The Archaeology News Network: Tooth plaque provides unique insights
into our prehistoric ancestors' diet". archaeologynewsnetwork.blogspot.com.
16.
Jump up^ "Tooth plaque provides unique insights into our prehistoric ancestors'
diet". ScienceDaily.
17.
Jump up^ Holm, LeRoy G.; Plucknett, Donald
L..; et al. (1977). The World's worst weeds: Distribution and biology.
Hawaii: University Press of Hawaii.
18.
Jump up^ USDOE-Bonneville Power Administration, Halosulfron-methyl Herbicide Fact
Sheet, March 2000
·
Caldecott, Todd (2006). Ayurveda: The Divine Science of Life.
Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed monograph
on Cyperus rotundus (Musta; Mustaka) as well as a discussion
of health benefits and usage in clinical practice. Available online at http://www.toddcaldecott.com/index.php/herbs/learning-herbs/310-musta
همچنین:
السعد الطويل
|
|
|
|
النطاق:
|
|
المملكة:
|
|
الشعبة:
|
|
الشعيبة:
|
|
الرتبة:
|
|
الفصيلة:
|
|
الجنس:
|
السعد Cyperus
|
النوع:
|
الطويل longus
|
محتويات
[أظهر]
1. ^ مذكور في : القائمة
الحمراء للأنواع المهددة بالانقراض 2016.3 — معرف القائمة الحمراء للأنواع
المهددة بالانقراض: http://www.iucnredlist.org/details/164287/0 — تاريخ
الاطلاع: 10 ديسمبر 2016 — عنوان : The IUCN Red List of Threatened Species 2016.3 — تاريخ
النشر: 8 ديسمبر 2016
2. ^ قاعدة البيانات
الأوروبية-المتوسطية للنباتات.خريطة انتشار السّعد الطويل
(بالإنكليزية). تاريخ الولوج 22 حزيران 2012.
|
///////////
به آذری لوله سالامِلِکیوم:
Lölə salaməleyküm (lat. Cyperus
longus)[1] - topalaq cinsinə aid bitki növü.[2]
/////////////
Cyperus longus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Cyperus longus
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
C. longus
|
Cyperus longus
L. |
Cyperus
longus is
a species of sedge known by the common
name galingale.[1] It is a tall plant,
growing up to a metre in height, with creeping rhizomes and erect,
triangular stems, each terminating in an inflorescence. The species is native
to southern England, south Wales, and western France. It grows in shallow water
or on damp ground, such as at pond edges.[2]
1. Jump up^ "BSBI List
2007". Botanical Society of Britain and Ireland. Archived
from the original (xls) on 2015-02-25.
Retrieved 2014-10-17.
2. Jump up^ Rose, Francis
(1989). Colour identification guide to the grasses, sedges, rushes and
ferns of the British Isles and north-western Europe. London: Viking.
p. 166. ISBN 978-0-67080-688-1.