Khollan Vafa : اخوان صفا: سنبوسه، نیم لوزی خوردنی و پوشیدنی

سنبوسه

بفتح سین و سکون نون و ضم باء موحده و سکون واو و فتح سین مهمله و ها لغت فارسی است بیونانی برماوردا و بهندی مثلث را نیز سنبوسه و مدور را پوری نامند

ماهیت آن

از اغذیۀ معروفه است که از آرد میده و شیر و روغن خمیر کرده پهن نموده و در جوف آن قیمۀ کوشت با نخود پخته با روغن و پیاز بریان کرده و فلفل و ادویۀ حاره و مصالح کرم و عطریه داخل کرده بشکل مثلث ساخته پس در روغن بریان می نمایند و یا در تنور می پزند و بی کوشت نخود را پخته و بدستور مصالح داخل کرده نیز ترتیب می دهند و با پیاز بریان کرده در روغن و ادویۀ حاره بریان می نمایند

طبیعت آن

کرم و تر

افعال و خواص آن

کثیر الغذا و مقوی اعصاب و مسمن بدن و مهیج اشتها و لیکن ثقیل و مسدد و مولد ریاح خصوص در معدۀ ضعیف و مصلح آن سکنجبین کفته اند در صفراوی مزاج و جوارشات حاره مانند کمونی و فلافلی و فلاسفه و مانند اینها در امزجۀ بارده و بلغمیه

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

///////////

سنبوسه . [ سَم ْ س َ / س ِ ] (اِ) شکل مثلث در لباس و سجاف جامه عموماً و در لچک زنان خصوصاً. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || نانی است کوچک و شیرین آنرا قطاب خوانند. (آنندراج ). قطاب . (ناظم الاطباء): واگر بی خوابی رنجه دارد از برگ کوک ، کدو و اسفاناخ سنبوسه سازند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). در بزماورد و سنبوسه زهر پنهان و تعبیه کردند. (تاریخ بیهق ص 132).

-هنوده که در اصطلاح محلی به آنهنبده هم می گویند.سنبوسه نصف لوزیهایی است که به آن“سرمه دان“ یا “شاپرک“ هم می گویند.

///////////

سنبوسه یا سمبوسه[۱] خوراکی است که از خمیر پهن‌شده درست می‌شود به همین دلیل نوعی پای محسوب می‌شود که میانش را با گوشت کوبیده و پیاز و ادویه پر کرده و در روغن برشته کرده باشند.[۲] از خوراکی‌های معروف ایرانی و بیشتر در جنوب و شرق ایران نظیر هرمزگان و خراسان پخت می‌شده و از آنجا به سایر مناطق برده شده است. در طبخ سنبوسه از نان لواش، گوشت قرمز، سبزیجات معطر، سیب زمینی، فلفل قرمز، ادویه و برخی مواد دیگر که مرتبط با نوع سنبوسه است استفاده می‌شود. سنبوسه در ایران به عنوان خوراکی -و نه وعده غذائی- مصرف می‌شود. سمبوسه امروزه تقریباً یک غذای جهانی است و در همه کشورها کم و بیش وجود دارد و در رستورانهای ایرانی و لبنانی و یا افغانی در کشورهای خارجی معمولاً وجود دارد. سمبوسه ابتدا در قدیم یک غذای اصلی در خراسان بوده است اما در خراسان سمبوسه را پس از آماده کردن و گذاشتن مواد (کوبیده نخود-پیاز- سبزیجات و گوشت خورد شده) و با تا کردن لایه‌های خمیر روی همدیگر و فشردن، آن را در آب جوش می‌انداختند و آشی درست می‌شد که به آن آش جوش پره یا آش لشخک می‌گفتند اما امروزه بجای پختن سمبوسه (جوش پره) در آب آن را در روغن سرخ می‌کنند و این شیوه امروزه در بیشتر نقاط جهان رایج شده است. اما در جنوب خراسان هنوز هم سمبوسه آب‌پز به عنوان یک آش خوشمزه در روستاها رایج آست. همان‌طور که در تاریخ بیهقی آمده این غذا از دوران بسیار قدیم در خراسان رایج بوده است. (آش در جنوب خراسان ماهنامه «نامه گناباد» ۱۳۸۱)

امروزه برای پختن سنبوسه مواد تشکیل دهنده (معمولاً پیاز خوردشده- گوشت- سبزیجات و نخود از قبل پخته شده) را در تکه‌ای بزرگ از نان لواش یا برگی از خمیر می‌ریزند و نان لواش یا برگ خمیر را به صورت سه گوش می‌بندند و سپس آن را در ماهی‌تابه می‌گذارند و در روغن سرخ می‌کنند.

محتویات [نهفتن]

۱ دربارهٔ واژه

۲ تاریخچه

۳ انواع سمبوسه

۴ منابع

۵ پیوند به بیرون

دربارهٔ واژه[ویرایش]

سنبوسه واژه‌ای از ریشهٔ فارسی است که شکل تغییریافتهٔ واژهٔ پارسی «سنبوسگ» می‌باشد. این واژه با اشکالی مشابه به زبان‌های دیگری چون عربی، هندی، پنجابی، قرقیزی، قزاقی، ازبکی، سومالیایی، انگلیسی، فرانسوی و دیگر زبان‌های جهان راه یافته است.

تاریخچه[ویرایش]

در کتاب تاریخ بیهقی چنین آمده است: «:... ندیمان را بخواند و امیر، شراب و مطربان خواست و این اعیان را به شراب بازگرفت و طبقهای نواله و سنبوسه روان شد.»[۳]

انواع سمبوسه[ویرایش]

سنبوسه گوشت

سنبوسه مرغ

سنبوسه بندری

سنبوسه سبزیجات

سنبوسه پیتزائی

سنبوسه سیب زمینی

سنبوسه اسفناج

منابع[ویرایش]

پرش به بالا ↑ نگارش آن همچنان‌که در لغت‌نامهٔ دهخدا آمده، به شکل سنبوسه صحیح است.

پرش به بالا ↑ رجوع کنید به کتاب کارنامه در باب طباخی و صنعت آن، به کوشش ایرج افشار، انتشارات سروش، 1360

پرش به بالا ↑ تاریخ بیهقی، به اهتمام قاسم غنی و علی‌اکبر فیاض، انتشارات خواجو، 1370

///////////////

قس عربی:

السنبوسة[1] أو السنبوسك أو السمبوسة أو السمبوسك[2][3] (معربة الفارسية القديمة سَنبوسَگ، ويقال كذلك السنبوسة[4]) عجينة مثلثة الشكل تحشى بالجبن أو اللحم أو الخضار وتنتشر في الموائد الخليجية في شهر رمضان وتكاد تكون علامة مميزة في شهر رمضان. وهي عبارة عن عجينة مخصوصة محشوة باللحم أو الخضار أو الجبن أو غيره وتكون إما مقلية أو بالفرن.

محتويات [أخف]

1 السنبوسة والحضارة

2 معلومات غذائية عن السنبوسة باللحمة

3 وصلات خارجية

4 المراجع

السنبوسة والحضارة[عدل]

Question book-new.svg المحتوى هنا ينقصه الاستشهاد بمصادر. يرجى إيراد مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (يناير_2011)

طبق سنبوسة في البرتغال وتسمى Chamuças

ارتبطت السنبوسة ارتباطا شَرطيا بشهر رمضان. فهي تظهر بظهور الشهر الكريم وتختفي باختفائه، وبعودته تعود لتحتل مكانها في بيت الذاكرة وفي كل بيت. والسنبوسة أجمل وأفضل ما تقع عليه عينا الصائم في مائدة الافطار. وهي أشهى وألذ وأفضل ما يفطر به صائم بعد جوع. والسنبوسة تتنوع وتختلف باختلاف الأذواق واختلاف مستويات المعيشة. فالأسر الغنية والميسورة تتنوع سمبوستها وتتعدد: سنبوسة بالدقة «اللحم المفروم» سنبوسة بالتونة، وسنبوسة بالجبنة الخ ... لكن ورق السنبوسة هو الأهم وهو الذي يحدد شكلها وطعمها ومذاقها فالورق الجيد يعني سنبوسة جيدة، لذيذة وخفيفة على المعدة وسهلة الهضم. والورق الرديء يعني العكس تماما. ومع ان البعض يزعم بأن أصل السنبوسة تركي وانهاوصلت اليمن مع مجيء الاتراك إلا أن مدينة صنعاء التي عرفت كثيرا من الاطعمة التركية لم تعرف السنبوسة إلا في بداية السبعينات من القرن الماضي. وهذا يعني ان لا علاقة للسنبوسة بدولة الخلافة. وحتى لو صحّ ان الاتراك نشروا جيوشهم في كثير من بقاع الأرض، ونشروا معها السنبوسة فإن ذلك لا يعني بان السنبوسة تركية أو بان الاتراك اخترعوها. السنبوسة هندية الأصل وهي اختراع هندي ومن الهند (المستعمرة البريطانية الكبرى) انتقلت إلى عدن (المستعمرة البريطانية الصغرى) ومنها إلى بقية مدن اليمن ودول الخليج والجزيرة. سيقول بعضكم: ومن اين لي هذا العلم كله! والجواب هو ان هناك علاقة بين السنبوسة والحضارة.. بينها وبين المدنية. ولقد كانت مدينة عدن أكثر تحضرا وتمدنا من كل مدن المنطقة. كانت المدينة الوحيدة المترفة وكانت أول من عرف السنبوسة وتفنن في اعدادها وتحضيرها عند حضور شهر رمضان.

معلومات غذائية عن السنبوسة باللحمة[عدل]

تحضر عجينة السمبوسك باللحمة باستخدام الطحين، الحليب، الزيت النباتي، الخميرة، الملح والماء. أما الحشوة فتحضَر باستخدام اللحم، البصل، الزيت النباتي، البقدونس، الفلفل الأسود، الصنوبر والملح. تحتوي قطعة السمبوسك، بحسب موقع شهية، على المعلومات الغذائية التالية:

السعرات الحرارية: 75

الدهون: 4

دهون مشبعة: 1

الكوليسترول: 7

الكاربوهيدرات: 6

وصلات خارجية[عدل]

سمبوسه باللحم بالصور.

طريقة عمل وصفة سمبوسة بحشوة البيتزا بالخطوات المصورة.

وصفة لسمبوسك الدجاج و الخضار.

وصفة سمبوسك باللحمة مع معلوماتها الغذائية.

طريقة عمل سمبوسه بالجبن

المراجع[عدل]

^ المفردات العامية في مدينة جدة

^ الغني

^ لغت نامه دهخدا

^ النون الساكنة المتبوعة بالباء تلفظ ميما، فيقال "سمبوسة" بالإقلاب، وفي بعض اللهجات "سبموسة" بالتقليب.

///////////

قس آذری:

Samsa — Asiya və Afrikanın müxtəlif ölkələrində pişirilən peraşkisinin növü.

//////////

قس باسای اندونزی:

Samosa, samsa (bahasa Kirgiz: самса and bahasa Kazak: самса, IPA: [sɑmsɑ́], bahasa Punjabi: Samasa,bahasa Hindi: Samusa) atau somsa (Uzbek: somsa, IPA: [sɒmsá]) adalah pastri goreng berbentuk segitiga. Isi berupa kentang rebus berbumbu rempah-rempah dicampur kacang kapri, bawang bombay, daun ketumbar, dan kadang-kadang paneer. Makanan ringan ini populer di Asia Tengah Asia Selatan, Malaysia, Singapura, dan Semenanjung Arab.

///////////

قس عبری

סמוסה הוא מאפה הנאכל כחטיף במטבחי דרום אסיה ובייחוד בהודו, בנגלדש, נפאל ופקיסטן. מקורו של מאכל זה במאה ה-10 במרכז אסיה.

מאכל זה לרוב עשוי בצורת משולש או ארבעון, והוא עשוי בצק הממולא תפוחי אדמה, בצל ואפונה המטוגן בשמן עמוק.

יש הממלאים את המאפה במיני בשר או דגים. המילוי מתובל בתבלינים שונים ובהם צ'טני, מנטה, כוסברה או תמרינדי.

הסאמוסה מוגשים לרוב כחלק מצ'אאט (מגש חטיפים) ועמו מוגשים יוגורט, צ'טני וצ'אאט מאסאלה.

מקור המאכל במזרח התיכון, משם הוא עבר לתת היבשת ההודית בתקופת סולטנות דלהי.[1] עם עליית הפופולריות של המטבח ההודי באירופה וארצות הברית הפך גם מאכל זה למאכל פופולרי, הנמכר הן במסעדות והן כמזון מוכן וקפוא במרכולים.

גרסאות אחרות של המאכל, בו הבצק נאפה במקום טיגונו בשמן עמוק, הפכו נפוצות במערב משיקולים בריאותיים.

///////////

قس کردی

Sêmûçe, sêmûşe cureyek kilorê ya pêjgeha kurd û îraniyan e. Navê xwe ji sê û mûçê digire, ango tişta ku sê car hatiye mûçekirin, bi dest, mûçing an alavekê hatiye qurçimandin, kîpkirin. Şikevaya wê di dirûvê sêgoşeyê de tê pêçandin û goşeyên wê tên mûçekirin.

Ev kilor derbasê xelkê cîran jî bûne. Bi îngîlîzî jê re samosa, bi romî (tirkî) pers boregi yan samsa dibêjin.

/////////////

قس ازبکی:

Somsa (oʼzbekcha, Сомса, Samsa)— xamirli taom turi. Oʻzbek pazandaligida somsa asosan, tandirga yopib dumaloq shaklda tayyorlanadi. Hozir gaz duxovkalarida uchburchak va toʻrtburchak shaklida ham pishiriladi. Somsa tayyorlash uchun bugʻdoy unidan xamir qorilib, jild tayyorlanadi. Somsaga koʻpincha sirka, pomidor qaylasi, Jizzax somsasiga esa oʻsimlik moyi sepilib tanovvul qilinadi. Yevropa davlatlari koʻchalarda hot-dog sotilganidek, Oʻzbekiston, Qozogʻiston, Tatariston, Qirgʻiziston kabi davlatlarning aholi yashash joylarida somsa koʻchma tandirlarda yopilib, koʻchalarda, bozorlarda ham sotiladi.

//////////

قس تاجیکی:

Сабӯса - ин як хӯроки ошхонаи Тоҷикӣ мебошад. Самбӯсаро одатан аз гӯшт ва картошка бо пиёз мепазанд. Намудҳои самбӯса гуногун аст.

Боз аввали баҳор бештар самбӯсаро аз алаф ҳам мепазанд, ки ба саломатии инсон хеле фоидаовар аст. Масалан самбӯса аз алафи ҷаҷак.

//////////

قس ترکی استانبولی:

Samsa (Kazakça ve Kırgızca: самса, Özbekçe: somsa, Tacikçe: самбӯса) veya samsa böreği Güney Asya ülkeleri Hindistan, Pakistan ve Nepal'de çokça tüketilen, Portekiz (chambuça) ve Doğu Afrika'ya da yayılmış bir Türk börek çeşididir. Tarihi kayıtlardan Eski Pers İmparatorlarının da sevdiği bir yiyecek olduğu anlaşılmış ve bu nedenle geçmişinin en azından MÖ 500'lerden daha eskiye uzandığı tahmin edilmiştir. 1980'lerden itibaren Avrupa ve Kuzey Amerika ülkelerinde de tanınmış ve tüketilmeye başlanmıştır. Tatlı veya tuzlu olabilir. Genelde çok baharatlı yapılır.

///////////////

قس اردو:

سموسہ (Samosa)
پتلا اور خستہ خول جس میں قیمہ، مچھلی یا دیگر اشیاء ماکولات بھر کر تلنے یا پکانے کے بعد پیش کرتے ہیں۔^[1] سموسہ ایک مشہور پاکستانی ناشتا، سموسہ مخصوص خوش ذائقہ مصالحہ کے ساتھ تلی ہوئی پیسٹری ہے۔ سموسے مصالحہ دار ترکاری یا گوشت کے بنائے جاتے ہیں۔ سموسہ کی ضرورت دس صدی پہلے مشرق وسطٰی میں محسوس کی گئی۔ مشرق وسطی اور وسطی ایشیا کے سلطان کے باورچی نے ہجرت کی تو وہ مسلمان دہلی سلطنت کے خاندانوں کے درمیان جنوبی ایشیاء میں سموسہ متعارف کرا گئے۔ ^[2]

/////////////

Samosa

From Wikipedia, the free encyclopedia

Samosa
Samosas with chutney and green chillies
Alternative names	Samsa, somsa, somosa, somucha, sambosak, sambusa, samsa, singada, samuza, sambosa, somasi, somaas
Type	Pastry
Course	Entrée, snack
Region or state	Indian Subcontinent, Southeast Asia, Central Asia, Middle East, Horn of Africa, North Africa,
Serving temperature	Hot with chutney or mint sauce (raita)
Main ingredients	Maida, potatoes, peas, onions, spices, chili peppers (especially green chili), cheese, meat (lamb, beef or chicken)
Variations	Chamuça, Shingara
Cookbook: Samosa Media: Samosa

A samosa (/səˈmoʊsə/), or samoosa, is a fried or baked dish with a savoury filling, such as spiced potatoes, onions, peas, lentils, macaroni, noodles or minced meat (lamb, beef or chicken).^[1] Pine nuts can also be added. Its size and consistency may vary, but typically it is distinctly triangular or tetrahedral in shape. Indian samosas are usually vegetarian, and often accompanied by a mint chutney.^{[2][3][unreliable
source?]} Samosas are a popular entrée, appetizer or snack in the local cuisines of Indian subcontinent, Southeast Asia, Central Asia, Southwest Asia, the Arabian Peninsula, the Mediterranean, the Horn of Africa, North Africa Due to cultural diffusion and emigration from these areas, samosas in today's world are also prepared in other regions.

Contents

[hide]

· 1Name variation

· 2Etymology

· 3History

· 4Regional varieties

o 4.1South Asia

§ 4.1.1India

§ 4.1.2Bangladesh

§ 4.1.3Nepal

§ 4.1.4Pakistan

§ 4.1.5Maldives

o 4.2Central Asia

o 4.3Southeast Asia

§ 4.3.1Burma

§ 4.3.2Indonesia

o 4.4Horn of Africa

o 4.5Israel

o 4.6Portuguese-speaking regions

o 4.7English-speaking regions

· 5See also

· 6References

· 7External links

Name variation[edit]

Samosa (/səˈmoʊsə/; Punjabi: ਸਮੋਸਾ smosa, Sanskrit: शृङ्गाटकं śr̥ṅgāṭakaṁ,^[4] Bengali: সিঙ্গারা, Shingara, Hindi: समोसा, Meitei: Singhara, Nepali: समोसा, translit. Singoda, Urdu: سموسہ‎) is generally used in the Indian subcontinent and Southeast Asia. Other names are used in other areas (Arabic: سمبوسك‎‎ sambūsak, Sinhalese: සමොසා, Hebrew: סמבוסק‎‎ sambusak, Gujarati: સમોસા samosa, Kannada: ಸಮೋಸಾ samosa, Malayalam: സമോസ, Marathi: समोसा, Persian: سمبوسه‎‎, Tamil: சமோசா, Telugu: సమోసా, Urdu: سموسه‎ samosa, samsa (pronounced [ˈsamsə]), Sylheti: ছমছা Somosa or somsa in Turkic Central Asia (Kazakh: самса, [sɑmsɑ́], Kyrgyz: самса, [sɑ́msɑ], Uzbek: 'somsa', [sɒmsa], Uyghur: سامسا‎, [sɑmsɑ́]) and Turkey (Turkish: samsa böreği), sambusa (among Arabs, the Swahili, Djiboutians, Eritreans, Ethiopians, Somalis (Somali: sambuus) and Tajiks (Tajik: самбӯса)), sanbusé (Persian: سنبوسه‎‎; among Iranians), samosha (Burmese: စမူဆာ, IPA: [sʰəmùzà]; among Burmese), sambosa ([sam͡bosḁ]; among the Malagasy) or chamuça (among the Portuguese-speaking world).

In eastern India, a similar dish is called Singara, Bengali: সিঙাড়া shingara, Sylheti: সিঙারা shingara sing-ra in Assamese, Odia: ଶିଙ୍ଗଡା shingada.

Etymology[edit]

The word "samosa" can be traced to the sanbosag (Persian: سنبوساگ‎‎).^[5] The pastry name in other countries can also derive from this root, such as the crescent-shaped sanbusak or sanbusaj in the Arab World, sambosa in Afghanistan, samosa in India, (Sindhi: سمبوسو Samboso/sambosa‎), samboosa in Tajikistan, samsa by Turkic-speaking nations, sambusa in the Horn of Africa, and chamuça in Goa, Mozambique and Portugal.^{[citation needed]} While they are currently referred to as sambusak in the Arabic-speaking world, Medieval Arabic recipe books sometimes spell it sambusaj.^[6]

History[edit]

Preparation of wada for the Sultan Ghiyath al-Din, the Sultan of Mandu. Samosas being prepared. Small inscription 'sanbusa', samosa. Ghiyath Shahi seated on a stool in a garden is being offered a dish, possibly of samosas. A cook is frying them over a stove, while another is placing them on a round dish.

The samosa is claimed to have originated in the Middle East (where it is known as sambosa^[7]) prior to the 10th century.^[8] Abolfazl Beyhaqi (995-1077), an Iranian historian, mentioned it in his history, Tarikh-e Beyhaghi.^[9]

Samosas were introduced to the Indian subcontinent in the 13th or 14th century by traders from Central Asia.^[5] Amir Khusro (1253–1325), a scholar and the royal poet of the Delhi Sultanate, wrote in around 1300 that the princes and nobles enjoyed the "samosa prepared from meat, ghee, onion and so on".^[10] Ibn Battuta, a 14th-century traveler and explorer, describes a meal at the court of Muhammad bin Tughluq, where the samushak or sambusak, a small pie stuffed with minced meat, almonds, pistachios, walnuts and spices, was served before the third course, of pulao.^[11] The Ain-i-Akbari, a 16th-century Mughal document, mentions the recipe for qutab, which it says, “the people of Hindustan call sanbúsah”.^[12]

Regional varieties[edit]

This section needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (November 2013) (Learn how and when to remove this template message)

Regions where the dish serves as a staple of local cuisine have different ways of preparing it.

South Asia[edit]

Samosas were brought to India by various Muslim merchants, and patronized under various Islamic dynasties in the region. Samosas from South Asia are now world renowned, and are probably the most popular type of Samosas globally.

India[edit]

Samosas being fried at a road-side restaurant in Raipur, India

The samosa contains Wheat flour or maida flour shell stuffed with some filling, generally a mixture of mashed boiled potato, onions, green peas, spices and green chili or fruits.^[13] The entire pastry is then deep-fried to a golden brown color, in vegetable oil. It is served hot and is often eaten with fresh Indian chutney, such as mint, coriander or tamarind. It can also be prepared as a sweet form, rather than as a savoury one. Samosas are often served in chaat, along with the traditional accompaniments of yogurt, chutney, chopped onions, coriander, and chaat masala.

Samosa Pav in Mumbai. Hot Samosa stuffed in Pav, a sweetened bread.

In Delhi, Punjab, Himachal Pradesh, Madhya Pradesh, Gujarat, Uttar Pradesh, Bihar, Uttarakhand, and other Northern States of India, a bigger version of the samosa with a spicy filling of masala potatoes, peas, crushed green chillies, and even dried fruits, as well as other variations, is quite popular. The samosa is bigger compared to other Indian and foreign variants.

Burmese-style samusa are flat and triangular, and usually smaller than their Indian counterparts.

In Odisha, West Bengal and Jharkhand, shingaras (the East Indian version of samosas) are popular snacks. They are found almost everywhere. Shingaras are easy to make, but the folding is a little tricky and many people do not know how to fold or make shingaras. Shingaras are a bit smaller compared to those in other parts of India and the filling mainly consists of small pieces of potato and unmashed boiled potato, along with the addition of other ingredients. They are wrapped in a thin dough and fried. The coating is of white flour, not wheat flour, and it is slightly sweet in taste. What distinguishes good shingaras are flaky textures, almost as if they are made with a savoury pie crust.

Usually, shingaras are deep fried to a golden brown colour in vegetable oil. They are served hot and consumed with ketchup or chutney, such as mint, coriander or tamarind. Shingaras are often served in chaat, along with the traditional accompaniments of yogurt, chutney, chopped onions, coriander, and chaat masala. Usually, shingaras are eaten during the tea time as tiffin. They can also be prepared as a sweet form, rather than as a savoury one. Bengali shingaras tend to be triangular, filled with potato, peas, onions, diced almonds, or other vegetables, and are more heavily fried and crunchier than either shingara or their Indian samosa cousins. Fulkopir shingara (shingara filled with cauliflower mixture) is another very popular variation. In Bengal, there are non-vegetarian varieties of shingara called mangsher shingara (mutton shingara) and macher shingara (fish shingara). There are also sweeter versions, such as narkel er shingara (coconut shingara), as well as others filled with khoya and dipped in sugar syrup.

Vegetable Samosa

In Hyderabad, India, a smaller version of the samosa with a thicker pastry crust and mince-meat filling, referred to as lukhmi, is consumed, as is another variation with an onion filling.

In South India, samosas are slightly different, in that they are folded in a different way, much more like Portuguese chamuças, with a different style pastry. The filling also differs, typically featuring mashed potatoes with spices, fried onions, peas, carrots, cabbage, curry leaves, green chillies, etc. It is mostly eaten without chutney. Samosas in South India come in different sizes, and fillings are greatly influenced by the local food habits. It can include many variety of fillings, such as meats and vegetables. Samosas made with a spiced mashed potato mixture are quite popular in the South Indian states of Andhra Pradesh, Karnataka, Kerala and Tamil Nadu.

Bangladesh[edit]

Both flat-shaped and full-shaped samosas are popular snacks in Bangladesh. The Bengali version of the full-shaped samosa is called a সিঙাড়া (shingara) and is normally much smaller than the standard Indian variety. The shingara is usually filled with pieced potatoes and vegetables, however, shingaras filled with beef liver, are very popular in some parts of the country. The flat-shaped samosa is called a somucha and is usually filled with onions and minced meat.

Nepal[edit]

Samosas are called singadas in the Eastern Zone of Nepal; the rest of the country calls it Samosa. As in India, it is a very popular snack in Nepalese cuisine. Vendors sell the dish in various markets and restaurants.

Pakistan[edit]

Samosas of various types are available all over Pakistan. In general, most samosa varieties sold in the southern Sindh province and in the eastern Punjab, especially the city of Lahore, are spicier and mostly contain vegetable or potato-based fillings. On the other hand, the samosas sold in the west and north of the country mostly contain minced meat-based fillings and are comparatively less spicy. The meat samosa contains minced meat (lamb, beef or chicken) and are very popular as snack food in Pakistan.

In Pakistan, samosas of Karachi are famous for their spicy flavour, whereas samosas from Faisalabad are noted for being unusually large. Another distinct variety of samosa, available in Karachi, is called kaghazi samosa (Urdu: کاغذی سموسہ‎; "paper samosa" in English) due to its thin and crispy covering, which resembles a wonton or spring roll wrapper. Another variant, popular in Punjab, consists of samosas with side dishes of mashed spiced chickpeas, onions, and coriander salad, as well as various chutneys to top the samosas. The samosas are a fried or baked pastry with a savoury filling, such as spiced potatoes, onions, peas, lentils, and minced meat (lamb, beef or chicken).

Maldives[edit]

In the Maldives, the types and varrities of samosa made in Maldivian cuisine is known as bajiyaa. It is filled with a mixture, which includes fish or tuna and onions.^[14]

Central Asia[edit]

Uyghur-style samsas (samosas)

In Uzbekistan, Kazakhstan, Kyrgyzstan and Xinjiang, samosas are known as samsas. They are almost always baked and never fried. The traditional samsa is often baked in the tandoor, which is a special clay oven. The dough can be a simple bread dough, or a layered pastry dough. The most common filling for traditional samsa is a mixture of minced lamb and onions, but chicken, minced beef, and cheese varieties are also quite common from street vendors. Samosas with other fillings, such as potato or pumpkin (usually only when in season), can also be found.

In Central Asia, samsas (samosas) are often sold on the streets as a hot snack. They are sold at kiosks, where only samosas are made, or alternatively, at kiosks where other fast foods (such as hamburgers) are sold. Many grocery stores also buy samosas from suppliers and resell them.

Southeast Asia[edit]

Burma[edit]

Samosas are called samusas in Burmese, and are an extremely popular snack in Burma.

Filled and cut samsa ready to be baked in Karakol, Kyrgyzstan.

Indonesia[edit]

The local equivalent of samosas in Indonesia are known as pastel. They are usually filled with eggs, minced beef or chicken.

Horn of Africa[edit]

Somali sambusas being deep-fried

Samosas are a staple of local cuisine in the Horn of Africa (Djibouti, Eritrea, Ethiopia, and Somalia), where they are known as sambuus. While they can be eaten any time of the year, they are usually reserved for special occasions, such as Ramadan, Eid Al-Fitr, Eid Al-Adha and weddings.

Israel[edit]

In Israel, a Sambusak (Hebrew: סמבוסק‎‎) is a semi-circular pocket of dough filled with mashed chickpeas, fried onions and spices. There is another variety filled with meat, fried onions, parsley, spices and pine nuts, which is sometimes mixed with mashed chickpeas and breakfast version with feta or tzfat cheese and za'atar. It is associated with Mizrahi Jewish cuisine. An Israeli sambusak is not as spicy as the Indian version.^[15] According to Gil Marks, an Israeli food historian, sambusak has been a traditional part of the Sephardic Sabbath meal since the thirteenth century.^[16]

Portuguese-speaking regions[edit]

Goan chamuças

In Goa (India) and Portugal, samosas are known as chamuças. They are usually filled with chicken, beef, pork, lamb or vegetables, and generally served quite hot. Samosas are an integral part of Goan and Portuguese cuisine, where they are a common snack.

A samosa-inspired snack is also very common in Brazil, and relatively common in several former Portuguese colonies in Africa, including Cape Verde, Guinea-Bissau, São Tomé and Príncipe, Angola and Mozambique, where they are more commonly known as pastéis (in Brazil) or empadas (in Portuguese Africa; in Brazilian Portuguese, empada refers to a completely different snack, always baked, small in size, and in the form of an inverse pudding). They are related to the Hispanic empanada and to the Italian calzone.

English-speaking regions[edit]

Samosas are popular in the United Kingdom, Trinidad and Tobago, Uganda, South Africa, Kenya and Tanzania, and are also growing in popularity in the Canada,^[17][18] and the United States. They may be called samboosa or sambusac, but in South Africa, they are often called samoosa.^[19] Frozen samosas are increasingly available from grocery stores in Canada, the United States, and the United Kingdom. At McGill University in Montreal, samosas are seen as a staple of students' diets and are accordingly used as a common fundraising item daily.^[20][21]

While samosas are traditionally fried, many Westerners prefer to bake them, as this is viewed as more convenient and more healthful by some diners. Variations using filo,^[22] or flour tortillas^[23] are sometimes used.

Khollan Vafa : اخوان صفا

۱۳۹۵ دی ۲۵, شنبه

سنبوسه، نیم لوزی خوردنی و پوشیدنی

دنبال کننده ها

بايگانی وبلاگ

درباره من