سام ابرص
بفتح سین و الف و میم و فتح الف و سکون باء موحده و را و صاد مهملتین
بشیرازی ماترنک و باصفهانی مالمالی و بهندی چهپکلی و در بنکاله تکتکی نامند
ماهیت آن
اسم وزغه است و لیکن مصطلح آنست که بری آن را سام ابرص و بلدی را
وزغه می نامند که بفارسی چلپاسه و آن کوچکتر از چلپاسه و شبیه بحردون و با نقطها است
و سمیت آن بحد سمیت چلپاسه نیست و بهترین آن آنست که در بستانها باشد
طبیعت هر دو نوع آن
در سوم کرم و خشک
افعال و خواص آن
ضماد کوبیدۀ آن بر اعضا جاذب پیکان و خار و رافع ثألیل و نملیه
و مسماریه و کذاشتن جکر خشک آن بر دندان کرم خورده مسکن درد آن و طلای خشک آن با روغن
زیتون بر سر و غیر آن جهت رویانیدن مو و رفع احتباس بول و چون شکافته بر موضع عقرب
کزیده کذارند وجع آن را تسکین دهد و قطور زبل آن و خون و بول آن باندک مشک در احلیل
جهت رفع فتق صبیان بسیار مؤثر و همچنین جلوس در طبیخ آن همین اثر دارد و خوردن آن مورث
سل و امراض ردیه مصلح آن شربت ریباس و امثال آنست
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
/////////////
سام ابرص . [ سام م ِ اَ رَ ] (ع اِ مرکب
) ۞ بتشدید میم ، کریاس ، ودر خلاصه
گفته که وی سوسمار است . (بحر الجواهر) (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نوعی از
چلپاسه هم هست وآن را سام ابرص گویند و او بیشتر در باغها میباشد وموذی نیست و ماترنگ
نیز خوانندش ، گرم و خشک است و چون بشکافند و برگزندگی عقرب نهند نافع باشد. (برهان
ذیل سام ). اسم وزغه ٔ برّیست و وزغه ٔ بلدی مسمی بچلپاسه است و او کوچکتر از چلپاسه و شبیه به
حردون و با نقطه های سیاه و بسمیه ٔ چلپاسه نیست و ملاقات خون او بر بدن مورث برص است در سیم
گرم و خشک و ضماد کوبیده ٔاو بر اعصاب جاذب پیکان و خار و رافع ثألیل و تضمید خشک او بردندان کرم
زده مسکن الم چون شکافته بر موضع گزیده ٔ عقرب بگذارند درد را ساکن کند و طلای
خشک اوبا روغن زیتون جهت رویانیدن موی و رفع احتباس بول وقطور زبل و خون و بول او در
احلیل به اندک مشک جهت رفع فتق بسیار مؤثر است و همچنین جلوس در طبیخ او همین
اثر دارد و خوردن او مورث سل و امراض ریه و مصلحش شربت ریباس و امثال آن است . (تحفه
ٔ حکیم مؤمن ).
///////////////
سام ابرص
صوار خوانند صاحب جامع گوید وزغ است و
سهو کرده وزغه* سم مهلک است و سام‌ابرص موذی نیست و به شیرازی ماترنک خوانند و باصفهانی
مالمالی و طبیعت آن گرم و خشک بود و بهترین آن بود که در بستانها بود چون بشکافند و
بر گزندگی عقرب نهند درد ساکن کند و گویند چون خشک آن باز زیت بیامیزند و طلا کنند
و بر سر کل موی برویاند و بول وی و خون وی فتق کودکان را بغایت نافع بود چون بپزند
و در آن بنشینند و همچنین بول و خون وی با قدری مشک در سوراخ قضیب کودکان چکانند بغایت
سود دهد فتق را و جگر وی چون بر سوراخ دندان نهند درد ساکن کند و چون بکوبند و بر موضع
سهام نهند بیرون آورد
صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: به شیرازی
ماترنک و با اصفهانی مالمالی و بهندی چهچکلی و در بنگاله تکتکی نامند و آن اسم وزغه
است و لیکن مصطلح آنست که بری آن را سام‌ابرص و بلدی را وزغه می‌نامند که بفارسی چلپاسه
و آن کوچکتر از چلپاسه و شبیه به حردون و با نقطه‌هاست و سمیت آن بحد سمیت چلپاسه نیست
وزغ به لاتینRANA TENPORARIA فرانسهGRENOUILLE VERTE انگلیسیFRENCH FROG
اختیارات بدیعی
[کذا در متن. هر سه خطاست، متن به صراحت از نوعی مارمولک می
گوید]
* وزغة. [ وَ زَ غ َ ] (ع اِ) سام
ابرص .(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کربسه یا جانوری است شبیه کربسه و بدانجهت به
این نام خوانده شده که سبک و چست و تیزحرکت است . (منتهی الارب ). یکی از گونه های
مارمولک . (فرهنگ فارسی معین ). ج ، وَزَغ ، اوزاغ ، وِزغان ، وِزاغ ، اِزغان . (منتهی
الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وزغ شود. || نوعی ازچلپاسه است که
عقرب را فرومیبرد و گوشت وی زهر قاتل است اگر در میان شراب افتد و بمیرد آن شراب هم
زهر قاتل گردد. (برهان ) (از ناظم الاطباء). غوک . (غیاث اللغات از جهانگیری ). حربا.
(غیاث اللغات از منتخب ).
////////////
به عربی سام ابرص
المحتوى
هنا ينقصه الاستشهاد بمصادر.
يرجى إيراد مصادر موثوق بها.
أي معلومات غير موثقة يمكن
التشكيك بها وإزالتها. (يناير 2016)
سام أبرص ( الوزغ )
|
|
 |
|
المملكة:
|
|
الشعبة:
|
|
الطائفة:
|
|
الرتبة:
|
|
الرتيبة:
|
|
الفصيلة:
|
بريصيات
|
سامُّ أَبْرَص (Gecko) (مث سامّا
أبرص ج أبارص وسوامّ
أبرص)، بالعاميّة ( الوزغ
ومفردها وزغة )أبو بريص أوالبرص أو ظاطور، فصيلة من
الحيوانات الزاحفة الصغيرة من رتبة الحرشفيات.
محتويات
[أظهر]
أجناس وأنواع فصيلة البرصيات عديدة، تعيش في
المناطق الدافئة من العالم.تنتشر في معظم قارات الأرض.
الأبراص جلودها رقيقة ومرقطة، ألوانها بين
الأحمر والأخضر اوالبني الفاتح والداكن، وبعض أنواعها، تستطيع تغيير ألوانها
بغرض التمويه،كما تفعل الحرباء.
ينشط البرص ليلا ،ويصدر أحياناً، زقزقة
للاتصال بواسطتها بالأبارص الأخرى ،لا يوجد للبرص جفن ،عدا عن غشاء رقيق ،يغطي العين ويقوم بلعقه باللسان لتنظيفه ،وثمة أنواع منها تقوم
بفصل ذيلها عن بدنها حين الاحساس بالخطر في عملية تسمى بالانشطار الذاتي،
فيبقى الذيل يتلوى، فينتبه إليه المطارد ويتلهى به، بينما يهرب البرص، كذلك بعضها
تستطيع رش سائل كاوي من طرف ذيلها، وبعض الأنواع تستطيع التسلق، على الاجسام
المصقولة ،وذلك بفضل وسائد لاصقة، تتواجد على كفوف ارجلها، وهذة الخاصية لفتت لها
أنظار العلماء والباحثين ،وهي تتواجد في برص المنازل.
·
وزغات
//////////
Gecko
From Wikipedia, the free encyclopedia
This article is about the type of reptile.
For other uses, see Gecko (disambiguation).
 |
 |
|
Kingdom:
|
|
Phylum:
|
|
Class:
|
|
Order:
|
|
Infraorder:
|
|
Families
|
|
Geckos are lizards belonging
to the infraorder Gekkota, found in warm climates throughout
the world. They range from 1.6 to 60 cm (0.64 to 24 inches). Most geckos
cannot blink, but they often lick their eyes to keep them clean and moist. They
have a fixed lens within each iris that enlarges in darkness to let in more
light.
Geckos
are unique among lizards in their vocalizations. They use chirping sounds in
social interactions with other geckos. They are the most species-rich group of
lizards, with about 1,500 different species worldwide.[2] The New Latin gekko and English "gecko"
stem from the Indonesian-Malay gēkoq,
which is imitative of the sound the animals make.[3]
All
geckos, excluding the Eublepharidae family, lack eyelids and instead have a transparent membrane, which they lick
to clean.[4] Nocturnal species
have an excellent night vision; their color vision is 350 times more sensitive
than human color vision.[5] The nocturnal
geckos evolved from diurnal species which had lost the eye rods. The gecko eye
therefore modified its cones that increased in size into different types both
single and double. Three different photopigments have been retained and are
sensitive to UV, blue, and green. They also use a multifocal optical system
that allows them to generate a sharp image for at least two different depths.[6][7]
Most
gecko species can lose their tails in defense, a process called autotomy.[8]Many species are well
known for their specialized toe pads that enable them to climb smooth and
vertical surfaces, and even cross indoor ceilings with ease. Geckos are
well-known to people who live in warm regions of the world, where several
species of geckos make their home inside human habitations. These (for example
the house gecko) become part of the indoor menagerie and are often
welcomed, as they feed on insects, including moths and mosquitoes.
Unlike most lizards, geckos are usually nocturnal.
The
largest species, the kawekaweau, is only known from a single, stuffed specimen
found in the basement of a museum in Marseille, France. This gecko was
60 cm (24 in) long and it was likely endemic to New Zealand,
where it lived in native forests. It was probably wiped out along with much of
the native fauna of these islands in the late 19th century, when new invasive species such
as rats and stoats were
introduced to the country during European colonization. The smallest gecko, the Jaragua sphaero, is a mere 1.6 cm
long and was discovered in 2001 on a small island off the coast of the
Dominican Republic.[9]
