مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (چهل و دوم) 5

زوفاء الرطب

بفتح زای و سکون طاء مهمله و باء موحده بفارسی سنکل میش و بترکی شقلداق نامند

ماهیت آن چرکی است که در دنبه و موی زیر شکم و کنج ران و زیر دم کوسفندان در بلاد ارمن بسبب چریدن کیاهی شیردار و با حدت از منافذ بطریق ترشح بیشتر برمی آید و در ان مواضع جمع و منعقد می کردد و بهترین آن آنست که در آب جوشانیده پشم را از ان جدا نموده باشند و یا کوبیده پشم را از ان برآورده و هرکاه منعقد آن بهم نرسد پشم میان ران کوسفند و بز را بجوشانند و چربی آن را بکیرند و بکار برند کویند ایل چون افعی را بخورد پیشانی آن عرق کند و آن عرق منعقد کردد آن را زوفای تر نیز نامند و در نهایت قوت است از غیر آن

طبیعت آن

در دوم کرم و در اول تر و کویند در اول خشک است

افعال و خواص آن

منضج و ملین و محلل اورام صلبه و جهت استسقا و مغص و صلابت جکر و سپرز و برودت احشا و کرده شربا و ضمادا نافع و طلای آن جهت تشنج و شکستکی اعضا و جرب چشم و ریختن مژه و ابرو و تحجر مفاصل و تعقد عصب و اکله و ورم مقعده و رحم و مثانه و جمیع اورام صلبۀ حوالی آنها و رفع سردی آنها و با پیه مرغابی و طیور جهت تشنج و قرحۀ کوش و جراحت قضیب و فرج و شقاق مزمن و با اکلیل الملک و روغن تازه حمولا جهت رفع احتباس حیض و عسر ولادت نافع مضر محرور المزاج و مکرب مصلح آن سکنجبین و روغن کل و سرکه بدل آن لادن و مغز ساق کاو و کوسفند مقدار شربت آن یک مثقال تا سه مثقال و چون آن را از پشم جدا کنند و بسوزانند ذرور آن جهت قروح مذاکیر بهترین ادویه است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////////

زوفا. (اِ) دوایی است و آن دو نوع میباشد: خشک و تر.خشک را زوفای یابس ۞ می گویند و آن به برگ سنای مکی می ماند و بهترین وی آن است که از کوه بیت المقدس آورند و آن به زوفای مصری شهرت دارد، گرم و خشک است در سیم . و تر را زوفای رطب ، و آن چرکی است که بر زیر دنبه  گوسفند ارمن جمع میشود ونوع دیگر نیز در اختیارات گفته اند. طبیعت آن گرم است در سیم . استسقاء را نافع باشد. (برهان ). زوفی . (آنندراج ). گیاه دائمی از تیره  نعناعیان ... دارای گلهای سفید، آبی ، یا صورتی است . در سابق برای بوی خوش و مصارف دارویی کاشته میشد. فعلاً فقط برای زینت کاشته میشود. بعضی گیاه جنس ۞ را زوفا خوانده اند. جنس ۞ موسوم به قطرم ۞ است که چون گربه آنرا دوست دارد آنرا علف گربه یا حشیشةالهر نیز می نامند. (از دایرة المعارف فارسی ). زوفاء. زوفی . زوفه . گیاهی است ۞ پایا از تیره  نعناعیان که به حالت خودرو و در نواحی جنوبی اروپاو آسیای صغیر و روسیه و ایران می روید. ارتفاعش بین 40 تا 60 سانتیمتر و ریشه اش ضخیم و منشعب و ساقه هایش نسبةً چوبی و برگهایش کوچک و متقابل و نوک تیز و کامل و بسیار معطر می باشد. گلهایش زیبا و معطر و به رنگهای آبی تیره ، مایل به بنفش و سفید و گاهی گلی است . اسانس این گیاه مشابه اسانس نعناع است و مصرف طبی دارد. جسمی . حسل . ثغام . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زوفی و کارآموزی داروسازی ص 214 و گیاه شناسی گل گلاب چ 3 ص 278 و قاموس کتاب مقدس و ترکیبهای این کلمه شود.

- زوفای بستانی ؛ نوعی از دو نوع زوفا. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زوفا شود.

- زوفای تر . رجوع به زوفای رطب شود.

- زوفای جبلی ؛ نوعی از دو نوع زوفا. (یادداشت ایضاً).

- زوفای خشک . رجوع به زوفای یابس شود.

- زوفای رَطْب ؛ چرکی است که در دنبه و موی زیر شکم و کنج ران گوسفند جمع و منعقد می گردد و به فارسی سنگل میش و به ترکی شقلداق نامند. (از تحفه  حکیم مومن ). رجوع به همین کتاب و اختیارات بدیعی و ترجمه  صیدنه و دیگر کتب طبی و داروئی شود.

- زوفای یابس ؛ گیاهی است مفروش بر روی زمین ، برگش شبیه به برگ صعتر بستانی و مرزنجوش و با عطریت و شاخه های او پرگره و بر هر گرهی مایل به زردی و بی تخم و تلخ مزه . (از تحفه  حکیم مومن ). رجوع به همین کتاب و اختیارات بدیعی و ترجمه  صیدنه و تذکره  داود ضریر انطاکی شود.

//////////////

زوفای رطب‌

وسخی است که بر دنبه‌های میش ارمنی جمع شود به سبب گیاهی که شیر دارد و از یتوعات بود چون بخورند بسبب حدت و قوت آن بتدریج بر دنبه ایشان جمع می‌شود و باشد که روان بود آن را بپزند و بقوام آورند و گویند که هرگاه ایل افعی را بخورد قوت و طبیعت ایل دافع سمیت بود حرکت کند تا دفع ضرر سم کند عرق بسیار بر پیشانی وی جمع می‌شود و کثیف گردد آن را زوفاتر خوانند و این نوع در غایت اثر بود و طبیعت زوفاتر گرم است در سیوم و گویند در دویم و تر است در اول و محلل اورام صلب بود چون بدان ضماد کنند با بوره و انجیر بر سپرز ضماد کردن نافع بود و استسقا را نافع بود و جهت سردی جگر خوردن و ضماد کردن نافع بود و محلل صلابتی بود که در حوالی مثانه و رحم باشد و نافع بود جهت سردی آن و سردی گرده چون به اکلیل الملک و مسک بیامیزند و زن بخود برگیرد حیض براند و بچه بیرون آورد و چون با پیه مرغ آبی بیامیزند ریش گوش و ریش قضیب و مقعد و رحم و پیرامون آن سود دهد و تشنج را نافع بود و صاحب تقویم گوید مولد صداع بود و مصلح وی روغن گل و سرکه بود و مؤلف گوید آنچه مصنوع بود بصنعت گیرند پشمها که در میان ران گوسفند بود و چرک آن در دیگی کنند و بجوشانند با قدری آب چربیها که بر سر آب اید رها کنند تا سرد شود بردارند و استعمال کنند و گویند بدل آن مغز ساق گاو بود

در مخزن الادویه آمده است که زوفاء الرطب بفتح زا و سکون طا و با بفارسی سنکل میش و بترکی شقلدان نامند.

&&&&&&&&

زهره الملح

بفتح زای و سکون ها و فتح را و تا و الف و لام و کسر میم و سکون لام و حاء مهمله

ماهیت آن

چیزی است شبیه بشوره و شور طعم و زعفرانی رنک و تندبو و کریه الرائحه شبیه ببوی ماهی و لذاع قوی و با اندک رطوبتی کویند در حینی که آب نیل طغیانی کرده بر زمینهای پست می ماند و آن آبها از تابش آفتاب خشک کردند زهره الملح حاصل می کردد و ماسرجویه کفته که آن شوره است که مانند غبار بر روی نمک معدنی می باشد و آنچه زرد مائل بسرخی است باجزای منعقده مانند دانۀ چند بهم جمع آمده آن ردی است و خالص آن هر دو نوع در زیت کداخته کردد و مغشوش آن در آب

طبیعت آن

بنهایت کرم و خشک

افعال و خواص آن

مجفف و محلل قوی طلای آن با مایع مبردی جهت غشاوۀ عین و رطوبتی که از کوش تراوش کند و قروح خبیثه و اکله و تقشر جلد و آثار قروح و منع روئیدن موی بسبب احراق آن و با روغنها جهت رفع اعیا و آشامیدن یک یک دانک با سکنجبین جهت صرع نافع و با شراب ممزوج در اسهال قویتر از نمک هندی و مدر عرق مضر معده مصلح آن عود هندی مقدار شربت آن تا نیم درم و یک درم آن کشنده است و قابل علاج نیست

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

/////////////

زهرةالملح . [ زَ رَ تُل ْ م ِ ] (ع اِ مرکب ) نباتی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گیاهی است شورمزه و در اراضی شورناک روید و ارغوانی رنگ باشد و شاخه های آن به اندازه  وجبی باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || ... در صورت به کفک ماند که بر سر نمک آب باشد و ازبیخ وی نوعی از او نیز حاصل شود و طعم او در غایت تیزی بود... زبد بحر به زهره  نمک مشابهت دارد و گویند زبدالملح از اجزای نمک لطیفتر بود... در مصر حاصل شود و طعم او در غایت تیزی بود و طریق حصول وی آن است که چون آب در موضعی مغاک جمع شود و مدتی بماند زهرةالملح بر روی او جمع شود بر مثال کفک دریا و در قوت و لطافت از نمک سوخته زیاده بود و غبار نمک در لطافت به زهرةالملح مشابه بود. (ترجمه  صیدنه ). چیزی است شبیه به شوره و شورطعم و زعفرانی رنگ و تند و بدبو ولذاع ، در حینی که آب نیل طغیان کرده در زمینهای پست بماند و از آفتاب آبها خشک گردد زهرةالملح حاصل گردد و ماسرجویه گوید که او شوره ای است مثل غبار بر روی نمک معدن بغایت گرم و تند... و قسمی از آن که مایل به سرخی و مانند دانه ها بهم چسبیده باشد از جمله  سموم قتاله و یک درهم او کشنده است و علاج پذیر نیست . (از تحفه  حکیم مومن ). ماده ای است که از آب نیل و آبهای ایستاده  آن گیرند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

//////////////

زهرة الملح   flower of salt مكونة من بلورات خفيفة، على شكل قصبات، خالصة البياض، والتي تتشكل على سطح الملاحات، مشكلة غشاء رقيقًا يغطيها.

هذا المنتج كان، منذ الأزل،  يستهلك دومًا من قبل العاملين في صناعة الملح في بيوتهم. وكان يسمونه " قشطة" لأنه كان يطفو على سطح الماء مثل زبد الحليب.

/////////////

http://kenzardi.com/en/products/flower-of-salt/

///////////

Fleur de sel

From Wikipedia, the free encyclopedia

Fleur de sel

Fleur de sel ("flower of salt" in French; French pronunciation: ​[flœʁ də sɛl]) or flor de sal (also "flower of salt" in Portuguese, Spanish and Catalan) is a salt that forms as a thin, delicate crust on the surface of seawater as it evaporates. Fleur de sel has been collected since ancient times (it was mentioned by Pliny the Elder in his book Natural History), although it was traditionally used as a purgative and salve. It is now used as a finishing salt to flavor and garnish food. The name comes from the flower-like patterns of crystals in the salt crust.^[1]

Contents

  [show] 

Harvesting[edit source]

One method of gathering sea salt is to draw seawater into marsh basins or salt pans and allow the water to evaporate, leaving behind the salt that was dissolved in it. As the water evaporates, most of the salt precipitates out on the bottom of the marsh or pan (and is later collected as ordinary sea salt), but some salt crystals float on the surface of the water, forming a delicate crust of intricate pyramidal crystals. This is fleur de sel. The delicacy requires that it be harvested by hand, so this is done with traditional methods using traditional tools. In France, the workers who collect fleur de sel are called paludiers, and they employ a wooden rake called a lousse à fleur^[2] to gently rake it from the water. In Portugal, a butterfly-shaped sieve called a borboleta is used instead.^[3] It is then put in special boxes so that it will dry in the sun, and to avoid disturbing the flakes as it is transported for packaging. Historically, the workers who harvested fleur de sel were women, because it was believed that as the salt crystals were so delicate, they needed to be collected by "the more delicate sex."^[4] Because it is scraped from the salt marsh like cream from milk, fleur de sel has been called "the cream of the salt pans."^[5] It is also called "the caviar of sea salts."^[6]

Fleur de sel can only be collected when it is very sunny, dry, and with slow, steady winds.^[3] Because of the nature of its formation, fleur de sel is produced in small quantities. At Guérande, France, each salt marsh produces only about one kilo (2.2 pounds) per day.^[4] Because of this and the labor-intensive way in which it is harvested, fleur de sel is the most expensive of salts.^[7]

This method of salt formation and collection results in salt crystals that are not uniform. The salt also has a much higher amount of moisture than common salt (up to 10%^[8] compare to 0.5% for common salt^[9]), allowing the crystals to stick together in snowflake-like forms. The moisture means that fleur de sel won't dissolve right away on your tongue, so the taste lingers. Also, since it is unrefined, it is not just sodium chloride. Other minerals, like calcium, and magnesium chloride, give it a more complex flavor. These chemicals make fleur de sel taste even saltier than salt,^[10] and give it what has been described as the flavor of the sea. Trace mineral content depends upon the location at which it is harvested, so the flavor varies with point of origin.

Fleur de sel is rarely the pure white of table salt. It is often pale gray or off-white from clay from the salt marsh beds. Sometimes it has a faintly pink tinge from the presence of Dunaliella salina, a type of pink microalga commonly found in salt marshes.^[11] However fleur de sel from Camargue^[2] in France and Ria Formosa^[5] in Portugal is white.

Uses[edit source]

Only about 5% of salt is used for cooking,^[12] but fleur de sel is only used to flavor food. It is not, however, used in place of salt during the cooking process. Instead, it is added just before serving, like a garnish, a "finishing salt," to boost the flavor of eggs, fish, meat, vegetables, chocolate, and caramel.^[4]

Sources[edit source]

Sea salt has been gathered around the world for millennia, but over the last thousand years, fleur de sel was only harvested in France. Elsewhere it was collected and discarded. As the market for specialty salts has grown, companies have begun to harvest fleur de sel for export wherever the geographic and meteorological conditions are favorable.

Europe[edit source]

Traditional French fleur de sel is collected off the coast of Brittany, most notably in the town of Guérande (called Fleur de Sel de Guérande), but also in Noirmoutier, Île de Ré^[13] and Camargue. (Camargue's fleur de sel is considered less desirable though, as there are nuclear reactors in that area.^[1]

Difference between fleur de sel (left) and coarse salt (right) from the salterns of Guérande.

Greeks have harvested sea salt and fleur de sel (ανθος αλατιού) along the Mediterranean Sea sea coast, particularly the Mani Peninsula of Lakonia^[14] and Missologgi, from ancient times.^[15]

Flor de sal is harvested in Portugal, mostly in the Aveiro District^[16] and in the Algarve,^[17][18] but also in the salt marshes of Castro Marim,^[19] at the mouth of the Guadiana River that forms the border to Spain. Roman ruins near Ria Formosa specifically suggest that there has been a long history of sea salt production here. Before the invention of salt mining, Portugal's sea salt production helped to solidify its place as a world power.^[17] However, when mechanical salt mining made salt inexpensive, demand for Portugal's sea salt dropped due to its expense. For centuries flor de sal was scraped away and either discarded or given to workers, as its presence disturbed the evaporation that was creating the sea salt underneath.^[20]The process of harvesting flor de sal for sale was reintroduced in 1997 by Necton, with a grant to develop ways to capitalize Portugal's natural resources.^[5] Necton's flor de sal is whiter than the fleur de sel from Guérande, and is said to have the more robust flavor of the Atlantic as opposed to Guérande's milder North Sea flavor.^[21] Due to Portugal's laws regarding the grading of salt, Necton's flor de sal is exported to France and marketed by companies who also market fleur de sel.^[5]

Spain also produces high quality flor de sal in the Ebro Delta on the mainland^[22] and the Salinas d'Es Trenc on the island of Majorca^[23] and in the Salinas de la Trinidad in the Ebro Delta.^[24] Majorca has a long history of salt production, dating to the Phoenicians and the Romans,^[25] but flor de sel was mostly kept for local use until Katja Wöhr arrived from Switzerland in 2002 and convinced local officials to allow her to harvest it in Es Trenc.^[26] She worked with British chef Marc Fosh to develop mixtures of flor de sal with herbs and spice blends added, such as orange, lemon, black olive, lavender, rosemary, dried rose petals, curry spices, and beetroot.^[27][28]

Spain's Canary Islands are also a source of flor de sal. Saltworks have operated on La Palma and Lanzarote for centuries,^[29] but the flor de sal that resulted was kept for the use of the workers until 2007, when the salt gained gourmet status. The culinary rediscovery of fleur de sel and other gourmet salts has saved small scale artisanal saltworks in the Canaries, which were in rapid decline.^[30]

Americas[edit source]

Canada now produces high quality fleur de sel from the Pacific Ocean off Vancouver Island.^[31] The colder climate adds extra crunch and reduces the flakiness. Unlike traditional European fleur de sel, which crystallizes naturally in the sun, Canadian fleur de sel makers heat their seawater to force evaporation.^[32]

Mexico has produced both sea salt and flor de sal since Aztec times from the Lagoon of Cuyutlán on the Pacific Coast. There is also a museum in Cuyutlán, dedicated to the history and technique of flor de sal production.^[33]

Flor de sal is also harvested along the beaches of Celestun in Yucatan, Mexico where Mayans cultivated salt 1,500 years ago for its distribution throughout Mesoamerican trade routes extending to Guatemala, Central America and the Caribbean.^[34]

Brazil started producing flor de sal in 2008 in the traditional salt-producing area of Mossoró, in the state of Rio Grande do Norte,^[35] but which is iodized, as mandated by Brazilian law for all salt intended for direct human consumption.^[6]

Mineral Composition[edit source]

Because it is harvested naturally from the sea and is usually not refined, fleur de sel has more mineral complexity than common table salt. The following is a chemical analysis of Flos Salis, a flor de sal by Portuguese company Marisol:^[19]

Mineral	Quantity
Sodium chloride	97% (in dry matter)
Moisture	6.5%
Calcium	0.1%
Magnesium	0.4%
Potassium	0.2%
Iron	5 mg/kg
Insolubles	< 0.02%

See also[edit source]

·         List of edible salts

References[edit source]

1.   ^ Jump up to:^a b Green, Denzil. "Fleur de Sel". Cook's Info. Retrieved 30 July 2016.

2.   ^ Jump up to:^a b "Fleur de Sel: The Hand-Picked Salt". Sous Chef. Speciality Cooking Supplies Limited. 6 March 2014. Retrieved 30 July 2016.

3.   ^ Jump up to:^a b "Artisan salt production". Marisol. Retrieved 11 August 2016.

4.   ^ Jump up to:^a b c Lebovitz, David (5 September 2006). "Fleur de Sel". Living the Sweet Life in Paris. Retrieved 30 July 2016.

5.   ^ Jump up to:^a b c d "The Cream of the Salt Pan". The Atlantic. The Atlantic Monthly Group. March 2002. Retrieved 30 July 2016.

6.   ^ Jump up to:^a b Orenstein, José (14 November 2012). "É sol, é sal, é flor de sal". O Estado de S. Paulo ("Estadão") (in Portuguese). Retrieved 15 November 2012.

7.   Jump up^ Alfaro, Danilo. "What is Fleur de Sel". About Food. About.com. Retrieved 30 July 2016.

8.   Jump up^ Bitterman, Mark (2010). Salted: A Manifesto on the World's Most Essential Mineral, With Recipes. Ten Speed Press. p. 75. ISBN 978-1-58008-262-4.

9.   Jump up^ "Salt". Transport Information Service. Gesamtverband der Deutschen Versicherungswirtschaft. Retrieved 30 July 2016.

10.              Jump up^ McGee, Harold. "Curious Cook in the New York Times: The tastes of salts". Curious Cook. Retrieved 30 July 2016.

11.              Jump up^ O'Connell, Ryan (11 August 2011). "Helicopter over Corbieres and La Clape". Love that Languedoc. Retrieved 30 July 2016.

12.              Jump up^ "Production and Industry". Salt. The Salt Institute. Retrieved 30 July 2016.

13.              Jump up^ "La Culture du Sel". Esprit du Sel (in French). Retrieved 30 July 2016.

14.              Jump up^ "Fleur de Sel". Arogos. Retrieved 30 July 2016.

15.              Jump up^ "Fleur de Sel from the Marches of Mesologgi". Retrieved 30 July 2016.

16.              Jump up^ "Sal de Aveiro - História". D'Aveiro (in Portuguese). Retrieved 11 August 2016.

17.              ^ Jump up to:^a b "Flor de Sal do Algarve". Fleur de Sel. Retrieved 11 August 2016.

18.              Jump up^ Hoesen, Marianne (15 July 2015). "Flor De Sal - The Best Salt of the Algarve". Everybody Loves Portugal. Retrieved 11 August 2016.

19.              ^ Jump up to:^a b "Flor de Sal - truly natural salt flakes". Marisol. Retrieved 11 August 2016.

20.              Jump up^ DelGado, Mia (19 May 2016). "Precious Flor de Sal". Taste Portugal:London. Retrieved 11 August 2016.

21.              Jump up^ Steenberg, Axel and Sophie. "Natural Sea Salt". Axel and Sophie Steenberg's Blog. Retrieved 30 July 2016.

22.              Jump up^ Edwards, Jan (16 November 2013). "A Gift from the Mediterranean". Eat, drink, sleep, Mallorca. Retrieved 11 August 2016.

23.              Jump up^ "Historia". Flor de Sal D'es Trenc (in Spanish). Retrieved 30 July 2016.

24.              Jump up^ "Flor de Sal". Flor del Delta (in Spanish). Retrieved 30 July 2016.

25.              Jump up^ de Felipe, Eduardo (1 October 2015). "Flor de Sal and the Salterns of Es Trenc". Holafoodie. Retrieved 11 August 2016.

26.              Jump up^ Kroiss, Roland. "Flor de Sal d'es trenc". abcMallorca. Retrieved 11 August 2016.

27.              Jump up^ von Oheimb, Eva. "Flor de Sal - the island's precious salt". Mallorquisimo. Retrieved 11 August 2016.

28.              Jump up^ "Flor de Sal das Aroma des Mittelmeers". Mallorca (in German). Mallorca Agroturismo. Retrieved 11 August 2016.

29.              Jump up^ García Fernández, Rodrigo. "A Harvest of Salt from the Canaries". Food & Wines from Spain. Retrieved 11 August 2016.

30.              Jump up^ Sánchez Segura, Santiago. "Spanish Salt: White Gold Fever". Foods & Wines from Spain. Retrieved 11 August 2016.

31.              Jump up^ "Canada's First Sea Salt Harvestry". Vancouver Island Salt Co. Retrieved 30 July 2016.

32.              Jump up^ Greer, Susan (25 November 2014). "Cold water makes natural Canadian sea salt unique: very white and clean". The Canadian Press. Retrieved 11 August 2016.

33.              Jump up^ Chávez, Luis Rosales (30 March 2015). "Museo de la Sal, un atractivo turístico en Cuyutlán". Colimanoticias. Retrieved 30 July 2016.

34.              Jump up^ Medellin, Carolina (Winter 2011–2012). "Spice of Life: Celestún's Superb, Sustainable Salts" (PDF). Catherwood Travels. Haciendas del Mundo Maya. p. 5. Archived from the original on 2 December 2013. Retrieved 30 July 2016.

35.              Jump up^ "Brazil's Own Fleur du Sel - Flor de Sal". Flavors of Brazil. 12 December 2012. Retrieved 11 August 2016.

External links[edit source]

·         The Wall Street Journal on the Camargue saltworks

·         de sal/como.html Diagrams and explanations of a salt pan works, from D'Aveiro, a Portuguese salt manufacturer.

[hide] ·         v ·         t ·         e Salt
History	·         History of salt ·         In the American Civil War ·         International Salt Co. v. United States ·         In Middlewich ·         Old Salt Route ·         In Chinese history ·         Salt March ·         Salt road
Types	·         Abraum ·         Alaea ·         Bittern ·         Black lava ·         Butter ·         Celery ·         Curing ·         Cyclic ·         Dairy ·         Flake ·         Fleur de sel ·         Garlic ·         Himalayan ·         Iodised ·         Kala namak ·         Kosher ·         LoSalt ·         Calcium chloride ·         Pickling ·         Potassium chloride ·         Potassium nitrate ·         Sodium nitrate ·         Onion ·         Real Salt ·         Rock ·         Sea salt ·         Seasoned ·         Sel gris ·         Smoked ·         Truffle
Food usage	·         Brine ·         Cheese brining ·         Salted foods ·         Salt-cured meat ·         Health effects ·         Salt and cardiovascular disease
Commerce and industry	·         Salt Industry Commission ·         Evaporation pond ·         Production  ·         Salt mining ·         Open-pan salt making ·         List of countries by salt production
By region	·         In Cheshire ·         In Ghana ·         In Syracuse, New York
Culture	·         Salt in the Bible ·         Salting the earth
Miscellaneous	·         Mineral lick ·         Smelling salts
·          Category

·         Food portal

Categories: 

·         Edible salt

·         French words and phrases

&&&&&&&&

زهره النحاس

بضم نون و فتح حاء و الف و سین

ماهیت آن

چیزی است شبیه بکف و نمک دانه دانۀ که از پاشیدن آب بروی مس تفته بهم می رسد و در معدن مس نیز یافت می شود و بهترین آن سفید ریزه دانۀ آنست

طبیعت آن

در قوت قریب بزنکار است

افعال و خواص آن

اکال لذاغ و قابض و جالی آشامیدن سه قیراط آن مسهل خلط و ماء اصفر و اکتحال آن با مصلحی که حدت آن را کم نماید جهت تحلیل غشاوۀ بصر و قطور سفید آن با روغنها جهت رفع کری مزمن و غرغرۀ آن با عسل جهت ورم بارد و لهاه و ملازه و مری و با روغنها و مراهمها جهت بردن کوشت زائد حتی کوشت زائد در بینی و بواسیر و تحلیل اورام مقعده و خشک نمودن دانۀ بواسیر و زخمها و قروح خبیثه و با شراب جهت بثور و وضح و بهق سفید و از سموم قتاله است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

//////////////

زهرةالنحاس . [ زَ رَ تُن ْ ن ُ ] (ع اِ مرکب ) چیزی است که از مس گداخته برآید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ریم مس را گویند. (ترجمه  صیدنه ). کفی است شبیه به دانه ها که از ریختن آب بر روی مس تفته ظاهر شود و آن از کان مس و از مس گداخته به هم رسد... و از سموم قتاله است .(تحفه  حکیم مومن ). رجوع به اختیارات بدیعی شود.

/////////////////////

زهرة النحاس‌

آن چیزی است که چون مس بگدازند و در گودی از زمین ریزند و آب بران ریزند تا به بندد و اجزای مس جمع شود و آب آن چون جمع گردد کفی گردد مانند نمک و آن را زهرة النحاس خوانند بهترین وی سفید بود و وی اکال و لذاع و قابض بود گوشت زیاده بخورد و کری کهن شده زایل کند چون سحق کنند و در گوش دمند و مسهل آب زرد بود و بواسیر خشک کند و ورمها تحلیل دهد و ریشهای عفن باصلاح آورد و چون با شراب بیامیزند بثور زایل کند چون با عسل بیامیزند و بدان تحنک کنند ورم ملازه بگدازد

صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: زهرة النحاس چیزی است شبیه بکف و نمک‌دانه دانه که از پاشیدن آن بر روی مس گداخته و تفته بهم می‌رسد

اختیارات بدیعی

///////////

اکسید مس(I) (به انگلیسی: Copper(I) oxide) با فرمول شیمیایی Cu۲O یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۱۰۳۱۳۱۹۴ است. که جرم مولی آن 143.09 g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، جامدی با رنگ قهوه ای مایل به قرمز است. هر چند این اکسید به رنگ های بنفش ، زرد و نارنجی نیز بنابر روش سنتز و اندازه ی ذره مشاهده شده است.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

ترکیب شیمیایی

نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی

منابع[ویرایش]

پرش به بالا ↑ Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology, 27 Volume Set, 5th Edition

//////////////

به عربی أكسيد النحاس الأحادي:

أكسيد النحاس الأحادي مركب كيميائي له الصيغة Cu2O ، ويكون على شكل مسحوق بلوري ذي لون أحمر إلى بني وذلك حسب طريقة التحضير وكبر حجم البلورات.

محتويات  [أظهر]

الخواص[عدل]

حالة أكسدة النحاس في هذا المركب +1 كما يشير الاسم.

مركب أكسيد النحاس الأحادي غير منحل عملياً في الماء، لكنه ينحل في محلول الأمونياك. ينحل أيضاً في حمض هيدروكلوريك مشكلاً كلوريد النحاس الأحادي.

يتأكسد أكسيد النحاس الأحادي بفعل أكسجين الهواء الرطب إلى هيدروكسيد النحاس الثنائي حسب المعادلة:

Cu2O + 1/2 O2 + 2H2O → 2Cu(OH)2

في حين أنه يكون مقاوما لفعل الأكسدة في الهواء الجاف.

بتفاعله مع حمض النتريك أو حمض الكبريتيك يشكل أكسيد النحاس الأحادي الملح الموافق للنحاس الثنائي، وينتج لدينا النحاس الفلزي حسب المعادلة:

Cu2O + 2HNO3 → Cu(NO3)2 + Cu + H2O

التحضير[عدل]

يحضر مركب أكسيد النحاس الأحادي من أثر القلوي على محاليل أملاح النحاس الأحادي حسب المعادلة العامة:

2Cu + + 2OH - → [2CuOH] → Cu2O ↓ + H2O

الاستخدامات[عدل]

يستخدم في الكيمياء التحليلية من أجل الكشف عن السكر باختبار فهلنغ، حيث يقوم السكر باختزال النحاس الثنائي إلى أحادي، حيث أن وجود أيونات النحاس الأحادي في الأوساط القلوية يؤدي إلى ترسب أكسيد النحاس الأحمر كما تشير طريقة التحضير.

يستخدم كخضاب أحمر في صناعة الزجاج والسيراميك.

المصادر[عدل]

^ مذكور في : معرف المكون الفريد — معرف المكون الفريد: http://fdasis.nlm.nih.gov/srs/srsdirect.jsp?regno=T8BEA5064F — تاريخ الاطلاع: 19 نوفمبر 2016 — المحرر: إدارة الأغذية والأدوية — عنوان : cuprous oxide

^ مذكور في : الكيانات الكيميائية للأهمية البيولوجية (ChEBI) — معرف ChEBI: https://www.ebi.ac.uk/chebi/searchId.do?chebiId=CHEBI:81908 — تاريخ الاطلاع: 9 أكتوبر 2016 — عنوان : Cuprous oxide — الناشر: معهد المعلوماتية الحيوية الأوروبي — رخصة: CC BY 3.0 Unported

^ تعدى إلى الأعلى ل: أ ب مذكور في : بوب كيم — https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/10313194 — تاريخ الاطلاع: 19 نوفمبر 2016 — عنوان : Cu2O — رخصة: محتوى حر

Taschenbuch chemische Substanzen, Willmes, Verlag Harri Deutsch, ISBN 3-8171-1662-4

////////////

به ترکی استانبولی باکر اُکسیت، کوپروس اُکسیت:

Bakır(I) oksit ya da küproz oksit formülü Cu2O olan inorganik bileşiktir. Bakırın oksitlerinden biridir. Bu kırmızı renkli katı bazı yosun önleyici boyaların bileşimine girmektedir. Bu bileşik, tanecik büyüklüğüne bağlı olarak sarı ya da kırmızı renkli olabilir.[1] Bakır(I) oksit kırmızımsı renkteki kuprit minerali halinde bulunur.

//////////

Copper(I) oxide

From Wikipedia, the free encyclopedia

Copper(I) oxide
Names
IUPAC name Copper(I) oxide
Other names Cuprous oxide Dicopper oxide Cuprite Red copper oxide
Identifiers
CAS Number	1317-39-1
3D model (Jmol)	Interactive image Interactive image
ChemSpider	8488659
ECHA InfoCard	100.013.883
EC Number	215-270-7
KEGG	C18714
PubChem	10313194
RTECS number	GL8050000
UNII	T8BEA5064F
InChI[show]
SMILES[show]
Properties
Chemical formula	Cu2O
Molar mass	143.09 g/mol
Appearance	brownish-red solid
Density	6.0 g/cm3
Melting point	1,232 °C (2,250 °F; 1,505 K)
Boiling point	1,800 °C (3,270 °F; 2,070 K)
Solubility in water	Insoluble
Solubility in acid	Soluble
Band gap	2.137 eV
Magnetic susceptibility (χ)	-20·10−6 cm3/mol
Structure
Crystal structure	cubic
Thermochemistry
Std molar entropy (So298)	93 J·mol−1·K−1
Std enthalpy of formation (ΔfHo298)	−170 kJ·mol−1
Hazards
Safety data sheet	SIRI.org
EU classification (DSD)	Harmful (Xn) Dangerous for the environment (N)
R-phrases	R22, R50/53
S-phrases	(S2), S22, S60, S61
NFPA 704	0 2 1
US health exposure limits (NIOSH):
PEL (Permissible)	TWA 1 mg/m3 (as Cu)[1]
REL (Recommended)	TWA 1 mg/m3 (as Cu)[1]
IDLH (Immediate danger)	TWA 100 mg/m3 (as Cu)[1]
Related compounds
Other anions	Copper(I) sulfide Copper(II) sulfide Copper(I) selenide
Other cations	Copper(II) oxide Silver(I) oxide Nickel(II) oxide Zinc oxide
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
verify (what is  ?)
Infobox references

Copper(I) oxide or cuprous oxide is the inorganic compound with the formula Cu₂O. It is one of the principal oxides of copper. This red-coloured solid is a component of some antifouling paints. The compound can appear either yellow or red, depending on the size of the particles.^[2] Copper(I) oxide is found as the reddish mineral cuprite.

Contents

  [show] 

Preparation[edit source]

Copper(I) oxide may be produced by several methods.^[3] Most straightforwardly, it arises via the oxidation of copper metal:

4 Cu + O₂ → 2 Cu₂O

Additives such as water and acids affect the rate of this process as well as the further oxidation to copper(II) oxides. It is also produced commercially by reduction of copper(II) solutions with sulfur dioxide. Aqueous cuprous chloride solutions react with base to give the same material. In all cases, the color is highly sensitive to the procedural details.

Pourbaix diagram for copper in uncomplexed media (anions not other than OH- considered). Ion concentration 0.001 m (mol/kg water). Temperature 25°C.

Formation of copper(I) oxide is the basis of the Fehling's test and Benedict's test for reducing sugars. These sugars reduce an alkaline solution of a copper(II) salt, giving a bright red precipitate of Cu₂O.

It forms on silver-plated copper parts exposed to moisture when the silver layer is porous or damaged. This kind of corrosion is known as red plague.

Little evidence exists for cuprous hydroxide, which is expected to rapidly undergo dehydration. A similar situation applies to the hydroxides of gold(I) and silver(I).

Properties[edit source]

The solid is diamagnetic. In terms of their coordination spheres, copper centres are 2-coordinated and the oxides are tetrahedral. The structure thus resembles in some sense the main polymorphs of SiO₂, and both structures feature interpenetrated lattices.

Copper(I) oxide dissolves in concentrated ammonia solution to form the colourless complex [Cu(NH₃)₂]⁺, which is easily oxidized in air to the blue [Cu(NH₃)₄(H₂O)₂]²⁺. It dissolves in hydrochloric acid to give solutions of CuCl₂⁻. Dilute sulfuric acid and nitric acid produce copper(II) sulfate and copper(II) nitrate, respectively.^[4]

Cu₂O degrades to copper(II) oxide in moist air.

Structure[edit source]

Cu₂O crystallizes in a cubic structure with a lattice constant a_l=4.2696 Å. The Cu atoms arrange in a fcc sublattice, the O atoms in a bcc sublattice. One sublattice is shifted by a quarter of the body diagonal. The space group is {\displaystyle \scriptstyle Pn{\bar {3}}m}, which includes the point group with full octahedral symmetry.

Semiconducting properties[edit source]

In the history of semiconductor physics, Cu₂O is one of the most studied materials, and many experimental observations and semiconductor applications have been demonstrated first in this material:

·        Semiconductor

·        Semiconductor diodes^[5]

·        Phonoritons ^[6][7]

The lowest excitons in Cu₂O are extremely long lived; absorption lineshapes have been demonstrated with neV linewidths, which is the narrowest bulk exciton resonance ever observed.^[8] The associated quadrupole polaritons have low group velocity approaching the speed of sound. Thus, light moves almost as slowly as sound in this medium, which results in high polariton densities. Another unusual feature of the ground state excitons is that all primary scattering mechanisms are known quantitatively.^[9] Cu₂O was the first substance where an entirely parameter-free model of absorption linewidth broadening by temperature could be established, allowing the corresponding absorption coefficient to be deduced. It can be shown using Cu₂O that the Kramers–Kronig relations do not apply to polaritons.^[10]

Applications[edit source]

Cuprous oxide is commonly used as a pigment, a fungicide, and an antifouling agent for marine paints. Rectifier diodes based on this material have been used industrially as early as 1924, long before silicon became the standard. Copper(I) oxide is also responsible for the pink color in a positive Benedict's Test.

See also[edit source]

·        Copper(II) oxide

References[edit source]

1.   ^ Jump up to:^a b c "NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0150". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).

2.   Jump up^ N. N. Greenwood, A. Earnshaw, Chemistry of the Elements, 2nd ed., Butterworth-Heinemann, Oxford, UK, 1997.

3.   Jump up^ H. Wayne Richardson "Copper Compounds in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a07_567

4.   Jump up^ D. Nicholls, Complexes and First-Row Transition Elements, Macmillan Press, London, 1973.

5.   Jump up^ L. O. Grondahl, Unidirectional current carrying device, Patent, 1927

6.   Jump up^ L. Hanke, D. Fröhlich, A.L. Ivanov, P.B. Littlewood, and H. Stolz "LA-Phonoritons in Cu₂O" Phys. Rev. Lett. 83 (1999), 4365.

7.   Jump up^ L. Brillouin: Wave Propagation and Group Velocity, Academic Press, New York City, 1960.

8.   Jump up^ J. Brandt, D. Fröhlich, C. Sandfort, M. Bayer, H. Stolz, and N. Naka, Ultranarrow absorption and two-phonon excitation spectroscopy of Cu₂O paraexcitons in a high magnetic field, Phys. Rev. Lett. 99, 217403 (2007). doi:10.1103/PhysRevLett.99.217403

9.   Jump up^ J. P. Wolfe and A. Mysyrowicz: Excitonic Matter, Scientific American 250 (1984), No. 3, 98.

10.      Jump up^ Hopfield, J. J. (1958). "Theory of the Contribution of Excitons to the Complex Dielectric Constant of Crystals". Physical Review. 112 (5): 1555–1567. doi:10.1103/PhysRev.112.1555. ISSN 0031-899X.

External links[edit source]

Wikimedia Commons has media related to Copper(I) oxide.

·        National Pollutant Inventory: Copper and compounds fact sheet

·        Chemical Land21 Product Information page

·        Make a solar cell in your kitchen

·        A Flat Panel Solar Battery

·        Copper oxides project page

[show] ·         v ·         t ·         e Copper compounds

[show] ·         v ·         t ·         e Oxides

Categories: 

·         Oxides

·         Copper compounds

·         Semiconductor materials

·         Solar cells