مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (چهل و پنجم) 5

سلیخه

بفتح سین و کسر لام و سکون یاء مثناه تحتانیه و فتح خاء معجمه و ها بیونانی اسلیوس و بهندی تج نامند

ماهیت آن

کفته اند که پوست شاخهای درختی است مانند لولهای تنک سوراخ و منبت آن هند و عمان است و برک آن شبیه ببرک سوسن کبود و ساق آن غلیظ و پوست آن سطبر و هفت قسم می باشد یکی زرد غلیظ و خوش بو دوم سرخ برنک بیخ مرجان و صفایحی و خوش بو سوم سفید مائل بزردی و بی رایحه چهارم ما بین سرخی و سیاهی و رقیق پنجم رقیق کبود و در خوش بوئی شبیه بکل سرخ ششم شبیه بقسط و غیر براق هفتم رقیق و بسیار سیاه و بدبوی و کویند از درخت دارچینی بهم می رسد و آن مستحیل بدارچینی می شود و آنچه بتحقیق پیوسته قول اخیر اقرب بصواب است و آن پوست درخت نوعی دارچینی است که در غیر سیلان و نواح قریب بدان بهم می رسد و هرچند دورتر می شود از سیلان زبونتر و کم بوتر بلکه مائل ببدبوئی می شود و در دارچینی نیز اشاره بدان نموده شده و بهترین آن سرخرنک ضخیم خوشبوی تند طعم املس آن است که با قبوضت باشد و زبان را بکزد و تلخ و کریه الرایحه نباشد

طبیعت آن

در آخر دوم کرم و خشک و در سوم نیز کفته اند و قوت آن تا هفت سال باقی می ماند

افعال و خواص آن

ملطف و مسخن و منضج و محلل ریاح و اورام باردۀ احشا و مقطع اخلاط و مقوی اعضا و معده و کبد و مدر بول و حیض و فضلات و مخرج جنین و حصاه و جهت حدت بصر و تقویت آن اکتحالا و جهت منع نزلات و زکام و سرفه و ربو و درد حجاب و معده و رحم و تنقیۀ رحم و ریاح آن و تپهای نوبه و دفع سمیت ادویۀ سمیه و زهر افعی و جهت خوش بوئی رحم شربا و ضمادا و بخورا و فرزجه نافع و ضماد آن بر پیشانی جهت منع نزلات و صداع بارد و با اصل السوس و ادویۀ صدریۀ سمیه جهت امراض صدریۀ مذکوره و اخراج بلغم و چرک از ان و بدستور بخور آن با عسل جهت بثور لبنیه و جلوس در طبیخ آن و بدستور بخور آن جهت تضیق و انضمام فم رحم مؤثر مقدار شربت آن تا دو درم بدل آن دارچینی و قرفه الطیب مضر کرده مصلح آن کثیرا و مضر امعا و مصلح آن آب سپستان و کثیرا است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

//////////

سلیخه . [ س َ خ َ ] (ع اِ) پوست درختی است دوایی و بهترین آن سرخ رنگ و سطبر باشد مانند دارچینی درهم پیچیده بود، گرم و خشک است در سوم . (برهان ). پوست شاخهای درختی است خوشبو. (آنندراج ) (منتهی الارب ). چند نوع است بهترین آن است که سرخ بود و چوب او باریک بود و پوست سطبر طعم و بوی آن خوش بود و زبان را بگزد در چوب آن منفعتی نیست در پوست آن است . گرم و خشک است بدرجه ٔ دویم بادهای غلیظ تحلیل کند و در وی قوتی است قبض کننده و بدین قوت داروهای قابض را یاری دهد و بقوت تحلیل کننده داروهای سهل را و بهر دو وقت اندامها راقوت دهد. رحمت خداوندی و قدرت آفریدگاری این جا پدید آید که مانند این کارها درهم تعبیه کند از بهر منفعت بندگان فتبارک اﷲ احسن الخالقین . (قرآن 14/23) (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به الفاظ الادویه ، تحفه ٔ حکیم مؤمن ، فهرست مخزن الادویه و اختیارات بدیعی شود.

- سلیخةالسودا ؛ نوعی از سلیخة. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

|| فرزند. || روغن بار درخت به آن پیش از آنکه تربیت آن کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || سلیخة الرمث و کذا سلیخة العرفج ؛ چوب خشک وی (سلیخة) است که مرعی نباشد. (منتهی الارب ).

//////////////

سلیخه‌

قسیا خوانند پوست درختی است که آن درخت را سلیخه خوانند و سلخ و سلیخه بدان سبب گویند که انواع بود نیکوترین وی آنست که سرخرنگ و سبز بود و در طبع وی اندک تلخی بود و عفوضتی تمام و چون بشکنند مانند ریوند لحمی بود و قصبه وی دراز بود و سوراخ وی تنگ بود مانند قرفه پیچیده بود و آنچه سیاه باشد بد بود و آنچه رقیق بود کسیلا بود که بغلط سلیخه فروشند و صفت آن در کاف گفته شود و گویند نوعی از سلیخه هست که ملحق بود به دارچینی و آن نیکو بود و طبیعت سلیخه گرم و خشک است در درجه سئوم محلل ریاح غلیظ بود و مقوی اعضا و حیض بسته بگشاید و بول براند و اگر با داروهای چشم خلط کنند تیزی چشم زیادت کند و درد سینه و پهلو که تولد کند از اخلاط لزج یا از ریاح غلیظ سودمند بود و مسهل نفث الدم بود و شراب وی جهت معده و جگر سودمند بود و چون دود کنند بدان رحم را پاک گرداند از رطوبت فاسد عفن و بوی آن نیکو کند و چون با عسل بیامیزند و بر رطوبتهای لبنی که در روی بود بیندانید زایل کند و گزندگی افعی را نافع بود و چون بیاشامند بچه بیندازد و مجموع ورمهای گرم که عارض شود در اندرون و درد گرده را بغایت سود دهد و سده بگشاید و بچه بیندازد و مشیمه بیرون آورد و مقدار مستعمل از وی تا یک درم بود و گویند مضر است به امعا و مصلح وی کثیرا بود و یحیی بن ماسویه گوید بدل آن نیم وزن آن دارچینی بود

______________________________

صاحب مخزن الادویه گوید: سلیخه با فتح سین و کسر لام و سکون با و فتح خا و ها بیونانی اسلیوس و بهندی تج نامند و گفته‌اند پوست شاخهای درختی است مانند لولهای تنگ سوراخ و منبت آن در هند و عمان است و برگ آن شبیه ببرگ سوسن و ساق آن غلیظ و پوست آن سطبر و سفت جسم است و گویند از درخت دارچینی بهم می‌رسد و آن مستحیل به دارچینی می‌شود و آن پوست درخت نوعی از دارچینی است

لاتین ‌LAURI CASSIAE CORTEX فرانسه‌CANELLE DE CHINE ET DE JAVA انگلیسی ‌ Cinnamomum cassia, called Chinese cassia or Chinese cinnamon

اختیارات بدیعی

///////////////

33 (316)  سلیخه ، salīxa ، Laurus cassia . در سنسکریت، tvaca. بسنجید با شمار ۀ 22.

بهشناخت دو سویه ایران و چین باستان (ساینو-ایرانیکا)

///////////

ویکی پدیای فارسی در مورد سلیخه خاموش است.

////////////

اما ویکی عربی سلیخه آورده:

سليخة

[عدل]

 اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف

سليخة

سليخة

التصنيف العلمي

المملكة: النبات

غير مصنف:      مغطاة البذور

غير مصنف:      الماغنوليات

الرتبة:   الغاريات

الفصيلة: الغارية

الجنس: الدارصيني

النوع:    C. cassia

الاسم العلمي

Cinnamomum cassia

(كريستيان غوتفرايد فون دانيال نيس إيزنبيك & T.Nees) يان سفاتوبلوك بريسل

مرادفات [1]

* Camphorina cassia (Nees & T.Nees) Farw.

Cinnamomum aromaticum Nees

Cinnamomum longifolium Lukman.

Cinnamomum medium Lukman.

Cinnamomum nitidum Hook. nom. illeg.

Laurus cassia L.

Persea cassia (L.) Spreng.

تعديل طالع توثيق القالب

السليخة[2][3] أو القرفة الصينية[4] (الاسم العلمي: Cinnamomum cassia) وهو نبات من جنس الدارصيني.

انظر أيضا[عدل]

الدارصيني.

المراجع[عدل]

^ "The Plant List".

^ تفسير كتاب دياسقوريدوس في الأدوية المفردة - ابن البيطار المالقي.

^ الجامع لمفردات الأدوية والأغذية - ابن البيطار المالقي.

^ بك البنك الآلي السعودي للمصطلحات (باسم).

أيقونة بوابةبوابة علم النبات

مشاريع شقيقة في كومنز صور وملفات عن: سليخة

معرفات الأصنوفة        

موسوعة الحياة: 483593  GBIF: 3033983  PlantList: kew-2721201  ITIS: 834866  ncbi: 119260  IPNO: 463288-1  GRIN: ps://npgsweb.ars-grin.gov/gringlobal/taxonomydetail.aspx?id=10579 FOC: 200008698  AFPD: 48880

Ferns02.jpg هذه بذرة مقالة عن نبات بحاجة للتوسيع. شارك في تحريرها.

تصنيفات: أشجار الصينبخوربهاراتقرفةنباتات طبيةنباتات متوطنة في الصيننباتات مستخدمة في الطب الصيني التقليدي

///////////

Cinnamomum cassia

From Wikipedia, the free encyclopedia

"Chinese cinnamon" redirects here. For the tea also known as "Chinese cinnamon", see Rougui tea.

Cinnamomum cassia
from Koehler's Medicinal-Plants (1887)
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Magnoliids
Order:	Laurales
Family:	Lauraceae
Genus:	Cinnamomum
Species:	C. cassia
Binomial name
Cinnamomum cassia (L.) J.Presl
Synonyms[1]
·         Camphorina cassia (L.) Farw. ·         Cinnamomum aromaticum Nees ·         Cinnamomum longifolium Lukman. ·         Cinnamomum medium Lukman. ·         Cinnamomum nitidum Hook. nom. illeg. ·         Laurus cassia L. ·         Persea cassia (L.) Spreng.

Cinnamomum cassia, called Chinese cassia or Chinese cinnamon, is an evergreen tree originating in southern China, and widely cultivated there and elsewhere in southern and eastern Asia (India, Indonesia, Laos, Malaysia, Taiwan, Thailand, and Vietnam).^[2] It is one of several species of Cinnamomum used primarily for their aromatic bark, which is used as a spice. In the United States, Chinese cassia is the most common type of cinnamon used. The buds are also used as a spice, especially in India, and were once used by the ancient Romans.

The tree grows to 10–15 m tall, with greyish bark and hard, elongated leaves that are 10–15 cm long and have a decidedly reddish colour when young.

Contents

  [hide] 

·         1Production and uses

·         2Health benefits and risks

·         3Current research

·         4See also

·         5References

·         6Further reading

·         7External links

Production and uses[edit]

Cassia (C. cassia) essential oil

Young Indonesian cinnamon tree, Indonesia

C. cassia (top left) depicted by Michał Boym (1655)

Chinese cassia is a close relative to Ceylon cinnamon (C. verum), Saigon cinnamon (C. loureiroi), also known as "Vietnamese cinnamon", Indonesian cinnamon (C. burmannii), also called "korintje", and Malabar cinnamon (C. citriodorum) from Sri Lanka. In all five species, the dried bark is used as a spice. Chinese cassia's flavour is less delicate than that of Ceylon cinnamon. Its bark is thicker, more difficult to crush, and has a rougher texture than that of Ceylon cinnamon.^[3]

Most of the spice sold as cinnamon in the United States, United Kingdom, and India is Chinese cinnamon.^[3] "Indonesian cinnamon" (C. burmannii) is sold in much smaller amounts.^{[citation needed]}

Chinese cassia is produced in both China and Vietnam. Until the 1960s, Vietnam was the world's most important producer of Saigon cinnamon, which has a higher oil content^{[citation needed]}, and consequently has a stronger flavor. Because of the disruption caused by the Vietnam War, however, production of Indonesian cassia in the highlands of the Indonesia island of Sumatra was increased to meet demand.^{[citation needed]} Indonesian cassia has the lowest oil content of the three types of cassia, so commands the lowest price. Chinese cassia has a sweeter flavor than Indonesian cassia, similar to Saigon cinnamon, but with lower oil content.^{[citation needed]}

Cassia bark (both powdered and in whole, or "stick" form) is used as a flavouring agent for confectionery, desserts, pastries, and meat; it is specified in many curry recipes, where Ceylon cinnamon is less suitable. Cassia is sometimes added to Ceylon cinnamon, but is a much thicker, coarser product. Cassia is sold as pieces of bark (as pictured below) or as neat quills or sticks. Cassia sticks can be distinguished from Ceylon cinnamon sticks in this manner: Ceylon cinnamon sticks have many thin layers and can easily be made into powder using a coffee or spice grinder, whereas cassia sticks are extremely hard and are usually made up of one thick layer.^{[citation needed]}

Cassia buds, although rare, are also occasionally used as a spice. They resemble cloves in appearance and have a mild, flowery cinnamon flavor. Cassia buds are primarily used in old-fashioned pickling recipes, marinades, and teas.^[4]

Health benefits and risks[edit]

Dried cassia bark

Chinese cassia (called ròu gùi; 肉桂 in Chinese) is produced primarily in the southern provinces of Guangxi, Guangdong, and Yunnan. It is considered one of the 50 fundamental herbs in traditional Chinese medicine.^[5] Due to a blood-thinning component called coumarin, which could damage the liver if taken in huge amounts, European health agencies have warned against consuming high amounts of cassia.^[6] Other bioactive compounds found in the bark, powder and essential oils of C. cassia are cinnamaldehyde and styrene. In high doses these substances can also be toxic for humans.^[7]

Current research[edit]

Cinnamomum cassia is a medicinal plant that contains a range of bioactive substances, including cinnamic aldehyde. Studies of cinnamic aldehyde treatment in mid-aged rats have resulted in alleviation of chronic unexpected stress-induced depressive-like behaviors. Cinnamic aldehyde is an enzyme inhibitor drug, immunologic drug, and an anti-inflammatory drug. It is administered orally to treat behavioral and mental disorders, targeting the hippocampus and the frontal cortex. Current findings might be beneficial in treating subjects in depression. ^[8]

See also[edit]

·         Chinese herbology

References[edit]

1.     Jump up^ "The Plant List".

2.     Jump up^ Xi-wen Li, Jie Li & Henk van der Werff. "Cinnamomum cassia". Flora of China. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA. Retrieved 28 March 2013.

3.     ^ Jump up to:^a b "Cassia: A real spice or a fake cinnamon". China Business Limited as Regency.

4.     Jump up^ "Cassia". theepicentre.com.

5.     Jump up^ Wong, Ming (1976). La Médecine chinoise par les plantes. Le Corps a Vivre series. Éditions Tchou.

6.     Jump up^ NPR: German Christmas Cookies Pose Health Danger

7.     Jump up^ High daily intakes of cinnamon: Health risk cannot be ruled out. BfR Health Assessment No. 044/2006, 18 August 2006 15p

8.     Jump up^ Yao, Ying (Mar 13, 2015). "Cinnamic aldehyde treatment alleviates chronic unexpected stress-induced depressive-like behaviors via targeting cyclooxygenase-2 in mid-aged rats". BIOSIS. 162: 97–103. doi:10.1016/j.jep.2014.12.047. Retrieved Apr 27, 2015.

Further reading[edit]

·         Dalby, Andrew (1996). Siren Feasts: A History of Food and Gastronomy in Greece. London: Routledge.

·         Faure, Paul (1987). Parfums et aromates de l'antiquité. Paris: Fayard.

·         Paszthoty, Emmerich (1992). Salben, Schminken und Parfüme im Altertum. Mainz, Germany: Zabern.

·         Paterson, Wilma (1990). A Fountain of Gardens: Plants and Herbs from the Bible. Edinburgh.

Chang, Chen-Tien; Chang, Wen-Lun; Hsu, Jaw-Cherng (August 2013). "Chemical composition and tyrosinase inhibitory activity of Cinnamomum cassia essential oil". Botanical Studies. 54 (1): 10. doi:10.1186/1999-3110-54-10.

External links[edit]

·         List of Chemicals in Cassia (Dr. Duke's Databases)

[show] ·         v ·         t ·         e Culinary herbs and spices

Categories: 

·         Cinnamomum

·         Spices

·         Plants used in traditional Chinese medicine

·         Trees of China

·         Endemic flora of China

//////////////

همچنین:

کسیلا. [ ک َ ] (اِ) دارویی مانند دارچین که سلیخه و کسیدا نیز گویند. (ناظم الاطباء). کسیله . به هندی کهیلا گویند.

////////////

سلیخه‌.  قسیا خوانند پوست درختی است که آن درخت را سلیخه خوانند و سلخ و سلیخه بدان سبب گویند که انواع بود نیکوترین وی آنست که سرخرنگ و سبز بود و در طبع وی اندک تلخی بود و عفوضتی تمام و چون بشکنند مانند ریوند لحمی بود و قصبه وی دراز بود و سوراخ وی تنگ بود مانند قرفه پیچیده بود و آنچه سیاه باشد بد بود و آنچه رقیق بود کسیلا بود که بغلط سلیخه فروشند و صفت آن در کاف گفته شود و گویند نوعی از سلیخه هست که ملحق بود به دارچینی و آن نیکو بود و طبیعت سلیخه گرم و خشک است در درجه سئوم محلل ریاح غلیظ بود و مقوی اعضا و حیض بسته بگشاید و بول براند و اگر با داروهای چشم خلط کنند تیزی چشم زیادت کند و درد سینه و پهلو که تولد کند از اخلاط لزج یا از ریاح غلیظ سودمند بود و مسهل نفث الدم بود و شراب وی جهت معده و جگر سودمند بود و چون دود کنند بدان رحم را پاک گرداند از رطوبت فاسد عفن و بوی آن نیکو کند و چون با عسل بیامیزند و بر رطوبتهای لبنی که در روی بود بیندانید زایل کند و گزندگی افعی را نافع بود و چون بیاشامند بچه بیندازد و مجموع ورمهای گرم که عارض شود در اندرون و درد گرده را بغایت سود دهد و سده بگشاید و بچه بیندازد و مشیمه بیرون آورد و مقدار مستعمل از وی تا یک درم بود و گویند مضر است به امعا و مصلح وی کثیرا بود و یحیی بن ماسویه گوید بدل آن نیم وزن آن دارچینی بود

______________________________

صاحب مخزن الادویه گوید: سلیخه با فتح سین و کسر لام و سکون با و فتح خا و ها بیونانی اسلیوس و بهندی تج نامند و گفته‌اند پوست شاخهای درختی است مانند لوله ای تنگ سوراخ و منبت آن در هند و عمان است و برگ آن شبیه ببرگ سوسن و ساق آن غلیظ و پوست آن سطبر و سفت جسم است و گویند از درخت دارچینی بهم می‌رسد و آن مستحیل به دارچینی می‌شود و آن پوست درخت نوعی از دارچینی است

لاتین ‌LAURI CASSIAE CORTEX فرانسه‌CANELLE DE CHINE ET DE JAVA انگلیسی ‌ Cinnamomum cassia, called Chinese cassia or Chinese cinnamon

/// سلیخه: را به لغت پارسی «اشترگیاه» گویند و به عربی ریحان الجمال گویند و به هندی «دلو» گویند و ... سه نوع است نیکوتر از انواع او آن است که لون او سیاه‌تر باشد و به لون بنفسجی مایل بود و بوی او به بوی گل ماند و آنچه لون او سیاه‌تر باشد و پوست او تنک بود نیک نباشد و آنچه جرم او شکافته بود هم نیک نباشد. (صیدنه ص 383). قسیا خوانند. پوست درختی است که آن درخت را سلیخه خوانند و سلخ و سلیخه بدان سبب گویند که انواع بود. نیکوترین وی آن است که سرخ رنگ و سبز بود و در طبع وی اندک تلخی بود و عفوضتی تمام و چون بشکنند مانند ریوند لحمی بود و قصبه وی دراز بود و سوراخ وی تنگ بود مانند قرفه پیچیده بود و آنچه سیاه باشد بد بود و آنچه رقیق بود کسیلا بود که غلط سلیخه فروشند و گویند نوعی از سلیخه هست که محلق بود به دراچینی و آن نیکو بود و طبیعت سلیخه گرم و خشک است. (اختیارات ص 229).

یادگار، در دانش پزشکی و داروسازی، متن، ص: 323

//////////

السليخة^[3][4] أو القرفة الصينية^[5] (الاسم العلمي: Cinnamomum cassia) وهو نبات من جنس الدارصيني.

انظر أيضا[عدل]

• الدارصيني.

المراجع[عدل]

1.     ^  ^{"معرف Cinnamomum cassia في موسوعة الحياة"}. eol.org. اطلع عليه بتاريخ 3 مايو 2016.

2.     ^ "The Plant List".

3.     ^ تفسير كتاب دياسقوريدوس في الأدوية المفردة - ابن البيطار المالقي.

4.     ^ الجامع لمفردات الأدوية والأغذية - ابن البيطار المالقي.

5.     ^ بك البنك الآلي السعودي للمصطلحات (باسم).

/////////////

به آذری چین دارچین آغاچی:

Çin darçın ağacı

Vikipediya, açıq ensiklopediya

?Cinnamomum aromaticum

Elmi təsnifat

Aləmi: Bitkilər Şöbə: Örtülütoxumlular Sinif: İkiləpəlilər Yarımsinif: Maqnolid Sıra: Dəfnəçiçəklilər Fəsilə: Dəfnəkimilər Cins: Darçın ağacı Növ: Cinnamomum aromaticum

Elmi adı

Cinnamomum aromaticum Nees

Sinonimlər

Cinnamomum cassia Blume

Vikinövlərdə sistematika Şəkil axtarışı ÜTMX   506205 MBMM   119260 HE   483593 BEABS   463288

Cinnamomum aromaticum (lat. Cinnamomum aromaticum) — dəfnəkimilər fəsiləsinin darçın ağacı cinsinə aid bitki növü.

////////

Cinnamomum cassia

From Wikipedia, the free encyclopedia

Cinnamomum cassia
from Koehler's Medicinal-Plants(1887)
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Magnoliids
Order:	Laurales
Family:	Lauraceae
Genus:	Cinnamomum
Species:	C. cassia
Binomial name
Cinnamomum cassia (Nees & T.Nees) J.Presl
Synonyms[1]
·         Camphorina cassia (Nees & T.Nees) Farw. ·         Cinnamomum aromaticumNees ·         Cinnamomum longifoliumLukman. ·         Cinnamomum mediumLukman. ·         Cinnamomum nitidum Hook. nom. illeg. ·         Laurus cassia L. ·         Persea cassia (L.) Spreng.

Cinnamomum cassia, called Chinese cassia or Chinese cinnamon, is an evergreen tree originating in southern China, and widely cultivated there and elsewhere in southern and eastern Asia (India, Indonesia, Laos, Malaysia, Taiwan, Thailand, and Vietnam).^[2] It is one of several species of Cinnamomum used primarily for their aromatic bark, which is used as a spice. In the United States, Chinese cassia is the most common type of cinnamon used. The buds are also used as a spice, especially in India, and were once used by the ancient Romans.

The tree grows to 10–15 m tall, with greyish bark and hard, elongated leaves that are 10–15 cm long and have a decidedly reddish colour when young.

Contents

  [show] 

Production and uses[edit]

Cassia (C. cassia) essential oil

Young Indonesian cinnamon tree, Indonesia

C. cassia (top left) depicted byMichał Boym (1655)

Chinese cassia is a close relative to Ceylon cinnamon (C. verum), Saigon cinnamon (C. loureiroi), also known as "Vietnamese cinnamon", Indonesian cinnamon (C. burmannii), also called "korintje", and Malabar cinnamon (C. citriodorum) from Sri Lanka. In all five species, the dried bark is used as a spice. Chinese cassia's flavour is less delicate than that of Ceylon cinnamon. Its bark is thicker, more difficult to crush, and has a rougher texture than that of Ceylon cinnamon.^{[citation needed]}

Most of the spice sold as cinnamon in the United States, United Kingdom, and India is Chinese cinnamon.^[3] "Indonesian cinnamon" (C. burmannii) is sold in much smaller amounts.

Chinese cassia is produced in both China and Vietnam. Until the 1960s, Vietnam was the world's most important producer of Saigon cinnamon, which has a higher oil content^{[citation needed]}, and consequently has a stronger flavor. Because of the disruption caused by the Vietnam War, however, production of Indonesian cassia in the highlands of the Indonesia island of Sumatra was increased to meet demand.^{[citation needed]} Indonesian cassia has the lowest oil content of the three types of cassia, so commands the lowest price. Chinese cassia has a sweeter flavor than Indonesian cassia, similar to Saigon cinnamon, but with lower oil content.

Cassia bark (both powdered and in whole, or "stick" form) is used as a flavouring agent for confectionery, desserts, pastries, and meat; it is specified in many curry recipes, where Ceylon cinnamon is less suitable. Cassia is sometimes added to Ceylon cinnamon, but is a much thicker, coarser product. Cassia is sold as pieces of bark (as pictured below) or as neat quills or sticks. Cassia sticks can be distinguished from Ceylon cinnamon sticks in this manner: Ceylon cinnamon sticks have many thin layers and can easily be made into powder using a coffee or spice grinder, whereas cassia sticks are extremely hard and are usually made up of one thick layer.^{[citation needed]}

Cassia buds, although rare, are also occasionally used as a spice. They resemble cloves in appearance and have a mild, flowery cinnamon flavor. Cassia buds are primarily used in old-fashioned pickling recipes, marinades, and teas.^[4]

Health benefits and risks[edit]

Dried cassia bark

Chinese cassia (called ròu gùi; 肉桂 in Chinese) is produced primarily in the southern provinces ofGuangxi, Guangdong, and Yunnan. It is considered one of the 50 fundamental herbs in traditional Chinese medicine.^[5]

Due to a blood-thinning component called coumarin, which could damage the liver if taken in huge amounts, European health agencies have warned against consuming high amounts of cassia.^[6]Other possible toxins founds in the bark/powder are cinnamaldehyde and styrene.^[7]

Current research[edit]

Cinnamomum cassia is a medicinal plant that contains cinnamic aldehyde. Studies of cinnamic aldehyde treatment in mid-aged rats have resulted in alleviation of chronic unexpected stress-induced depressive-like behaviors. Cinnamic aldehyde is an enzyme inhibitor drug, immunologic drug, and an anti-inflammatory drug. It is administered orally to treat behavioral and mental disorders, targeting the hippocampus and the frontal cortex. The current findings might be beneficial in treating subjects in depression. ^[8]

See also[edit]

·         Chinese herbology

References[edit]

1.     Jump up^ "The Plant List".

2.     Jump up^ Xi-wen Li, Jie Li & Henk van der Werff."Cinnamomum cassia". Flora of China. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA. Retrieved 28 March 2013.

3.     Jump up^ "Cassia: A real spice or a fake cinnamon". China Business Limited as Regency.

4.     Jump up^ "Cassia". theepicentre.com.

5.     Jump up^ Wong, Ming (1976). La Médecine chinoise par les plantes. Le Corps a Vivre series. Éditions Tchou.

6.     Jump up^ NPR: German Christmas Cookies Pose Health Danger

7.     Jump up^ High daily intakes of cinnamon: Health risk cannot be ruled out. BfR Health Assessment No. 044/2006, 18 August 2006 15p

8.     Jump up^ Yao, Ying (Mar 13, 2015). "Cinnamic aldehyde treatment alleviates chronic unexpected stress-induced depressive-like behaviors via targeting cyclooxygenase-2 in mid-aged rats". BIOSIS 162: 97–103.doi:10.1016/j.jep.2014.12.047. RetrievedApr 27, 2015.

Further reading[edit]

·         Dalby, Andrew (1996). Siren Feasts: A History of Food and Gastronomy in Greece. London: Routledge.

·         Faure, Paul (1987). Parfums et aromates de l'antiquité. Paris: Fayard.

·         Paszthoty, Emmerich (1992). Salben, Schminken und Parfüme im Altertum. Mainz, Germany: Zabern.

·         Paterson, Wilma (1990). A Fountain of Gardens: Plants and Herbs from the Bible. Edinburgh.

Chang, Chen-Tien; Chang, Wen-Lun; Hsu, Jaw-Cherng (August 2013). "Chemical composition and tyrosinase inhibitory activity of Cinnamomum cassia essential oil". Botanical Studies 54 (1): 10.doi:10.1186/1999-3110-54-10.

External links[edit]

·         List of Chemicals in Cassia (Dr. Duke's Databases)

[show] ·         v ·         t ·         e Culinary herbs and spices

Categories: 

·         Cinnamomum

·         Spices

·         Plants used in traditional Chinese medicine

·         Trees of China

·         Endemic flora of China

&&&&&&

سلیمانی

بضم سین و فتح لام و سکون یاء مثناه تحتانیه و فتح میم و الف و کسر نون و یاء نسبت و سلمانی نیز آمده و بفارسی داراشکنه* و در مصر دواء الشعث و بهندی کسنالکه و راستینا نیز نامند

ماهیت آن

چیزی است مصنوع از زیبق و سم الفار که زیبق یکرطل و سم الفار که رهج نیز نامند یک اوقیه که بعد از سحق بلیغ تصعید نموده باشند بهترین آن تازۀ سفید سنکین آن است

طبیعت آن

در چهارم کرم و خشک و سم قاتل

افعال و خواص آن

داخل مراهم می نمایند و دافع کوشت زائد است و خوردن آن مهلک مداوای آن خوردن شیر تازه دوشیده و امراق دسمه و قئ کردن پی درپی

تا صحت یابد و از علامات کسی که آن را خورده باشد دوران سر و اغما و بیهوشی و غثیان و قئ است و اعراض و مداوای آن مانند اعراض و مداوای زنجفر و زیبق و سم الفار خورده است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

* داراشکنه . [ رْ اِ ک َ ن َ / ن َ ] (اِ) سمی است قتال و مصنوع از زیبق و سم الفار... و در مصر دواءالشعث خوانند. (انجمن آرا).

- سوبلمه سمّ بسیار مؤثر و زود اثری است که ممکن است سبب مرگ شود. کلرید جیوه (که در قدیم سوبلمه خورنده نامیده می شد) ترکیبی است از جیوه و کلر به فرمول HgCl2. این جامد بلورسان معرفی است شیمیائی که زمانی در در درمان سیفلیس بکار برده می شد ولی بعلت سمیت جیوه و وجود درمان های بهتر منسوخ شده است.

//////////

به عربی كلوريد الزئبق الثنائي:

كلوريد الزئبقيك

كلوريد الزئبق الثنائي

كلوريد الزئبق الثنائي

كلوريد الزئبق الثنائي

الاسم النظامي (IUPAC)

كلوريد الزئبقيك

أسماء أخرى

متسامي أكّال

المعرفات

رقم CAS        7487-94-7?

رقم المفوضية الأوروبية   231-299-8

رقم يو إن        1624

الكيانات الكيميائية للأهمية البيولوجية       31823[1]  تعديل قيمة خاصية معرف ChEBI (P683) في ويكي بيانات

رقم RTECS     OV9100000

المعرف الكيميائي الدولي◄

الخواص

صيغة جزيئية     Cl₂Hg[2]  تعديل قيمة خاصية الصيغة الكيميائية (P274) في ويكي بيانات

الكتلة المولية     271.52 غ/مول

المظهر  صلب أبيض

الكثافة  5.43 غ/سم3

نقطة الانصهار    276 °س، 549 °ك، 529 °ف

نقطة الغليان      304 °س، 577 °ك، 579 °ف

الذوبانية في الماء         7.4 غ/100 مل (20 °م)

الذوبانية ذواب في الكحول، الإيثر، الأسيتون، أسيتات الإيثر،

ذواب قليلا في البنزين، وCS2

حموضة (pKa) 3.2 (في محلول 0.2M)

البنية

البنية البلورية     متعامد

التنسيق الهندسي [بالإنجليزية]     خطي

البنية الجزيئية    خطي

عزم جزيئي ثنائي القطب صفر

المخاطر

صحيفة بيانات سلامة المادة        ICSC 0979

فهرس المفوضية الأوروبية         080-010-00-X

ترميز المخاطر  

مادة سامّة جداً T+

مادة أكّآلة C

ملوث للبيئة N

توصيف المخاطر         

R28, R34, R48/24/25, R50/53

تحذيرات وقائية

S1/2, S36/37/39, S45, S60, S61

NFPA 704   

NFPA 704.svg

040

نقطة الوميض    غير ملتهب

مركبات متعلقة

أنيونات أخرى   فلوريد الزئبق الثنائي

بروميد الزئبق الثنائي

يوديد الزئبق الثنائي

كتيونات أخرى  كلوريد الزنك

كلوريد الكادميوم

كلوريد الزئبق الثنائي

في حال عدم ورود غير ذلك فإن البيانات الواردة أعلاه معطاة بالحالة القياسية (عند 25 °س و 100 كيلوباسكال)

تعديل طالع توثيق القالب

كلوريد الزئبقيك ,(HgCl2)،كلوريد الزئبقيك مسحوق بلوري عديم اللون وقليل التطاير تحت درجات الحرارة العادية. يمكن أن يتحلل كلوريد الزئبقيك في وجود مادة عضوية تحت ضوء الشمس إلى عنصر الزئبق. وهو مركّب شديد السمية، وقد استخدمه الجرّاحون في السابق لتطهير الجروح. ويسمّى كلوريد الزئبقيك أيضًا ثاني كلوريد الزئبق أو الآكل المتسامي.تم تسجيله في سجل دائرة الملخصات الكيميائية في 7487-94-7.أستخدم للمحافظة على الخشب والعينات التشريحية وفي عمليات التصوير كما يستخدم كمبيد حشري ومبيد فطرى في المستحضرات المطهرة، يمكن لأملاح الزئبقيك اللاعضوية أن تتحول إلى مركبات الزئبق العضوية بواسطة النشاط الميكروبي في الغلاف الحيوي للارض.

التفاعلات[عدل]

نواتج التحلل:نواتج التحلل الرئيسة هي أحادي كلوريد الزئبقيك والمركبات العضوية للزئبق.

التطاير / التبخر:بعض أنواع البكتريا لها القدرة على تحويل أيونات الزئبقيك إلى عنصر الزئبق المتطاير. الزئبق في الطور المتطاير يمكن أن ينتقل لمئات الكيلومترات.وكلوريد الزئبقيك : يذاب (27 جم) منه في لتر من الماء المقطر. التراكم البيولوجي:بعض الكائنات لها القدرة على جعل الزئبق يتراكم في الماء. السمية للنباتات لاتنطبق.الخواص

مراجع[عدل]

^ مذكور في : الكيانات الكيميائية للأهمية البيولوجية (ChEBI) — معرف ChEBI: https://www.ebi.ac.uk/chebi/searchId.do?chebiId=CHEBI:31823 — تاريخ الاطلاع: 6 أكتوبر 2016 — عنوان : mercury dichloride — الناشر: معهد المعلوماتية الحيوية الأوروبي — رخصة: CC BY 3.0 Unported

^ تعدى إلى الأعلى ل: أ ب مذكور في : بوب كيم — https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/24085 — تاريخ الاطلاع: 18 نوفمبر 2016 — عنوان : MERCURIC CHLORIDE — رخصة: محتوى حر

///////////// Mercury(II) chloride

From Wikipedia, the free encyclopedia

Mercury(II) chloride
Names
IUPAC names Mercury(II) chloride Mercury dichloride
Other names Mercuric chloride Corrosive sublimate
Identifiers
CAS Number	7487-94-7
3D model (Jmol)	Interactive image
ChemSpider	22517
ECHA InfoCard	100.028.454
EC Number	231-299-8
KEGG	C13377
PubChem	24085
RTECS number	OV9100000
UN number	1624
InChI[show]
SMILES[show]
Properties
Chemical formula	HgCl2
Molar mass	271.52 g/mol
Appearance	colorless or white solid
Odor	odorless
Density	5.43 g/cm3
Melting point	276 °C (529 °F; 549 K)
Boiling point	304 °C (579 °F; 577 K)
Solubility in water	3.6 g/100 mL (0 °C) 7.4 g/100 mL (20 °C) 48 g/100 mL (100 °C)
Solubility	4 g/100 mL (ether) soluble in alcohol, acetone, ethyl acetate slightly soluble in benzene, CS2, pyridine
Acidity (pKa)	3.2 (0.2M solution)
Magnetic susceptibility (χ)	−82.0·10−6 cm3/mol
Refractive index (nD)	1.859
Structure
Crystal structure	orthogonal
Coordination geometry	linear
Molecular shape	linear
Dipole moment	zero
Thermochemistry
Std molar entropy (So298)	144 J·mol−1·K−1[1]
Std enthalpy of formation (ΔfHo298)	−230 kJ·mol−1[1]
Pharmacology
ATC code	D08AK03 (WHO)
Hazards
Safety data sheet	ICSC 0979
EU classification (DSD)	T+ (T+)  C (C)  N (N)
R-phrases	R28, R34, R48/24/25, R50/53
S-phrases	(S1/2), S36/37/39, S45, S60, S61
NFPA 704	0 4 0
Flash point	Non-flammable
Related compounds
Other anions	Mercury(II) fluoride Mercury(II) bromide Mercury(II) iodide
Other cations	Zinc chloride Cadmium chloride Mercury(I) chloride
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
verify (what is  ?)
Infobox references

Mercury(II) chloride or mercuric chloride (archaically, corrosive sublimate) is the chemical compound of mercury and chlorine with the formula HgCl₂. This white crystalline solid is a laboratory reagent and a molecular compound. Once used as a treatment for syphilis, it is no longer used for medicinal purposes because of mercury toxicity and the availability of superior treatments.

Contents

  [show] 

Production and basic properties[edit]

Mercuric chloride exists not as a salt composed of discrete ions, but rather is composed of linear triatomic molecules, hence its tendency to sublime. In the crystal, each mercury atom is bonded to two close chloride ligands with Hg—Cl distance of 2.38 Å; six more chlorides are more distant at 3.38 Å.^[2]

Mercuric chloride is obtained by the action of chlorine on mercury or mercury(I) chloride, by the addition of hydrochloric acid to a hot, concentrated solution of mercury(I) compounds such as the nitrate:

HgNO₃ + 2 HCl → HgCl₂ + H₂O + NO₂,

Heating a mixture of solid mercury(II) sulfate and sodium chloride also affords volatile HgCl₂, which sublimes and condenses in the form of small rhombic crystals.

Its solubility increases from 6% at 20 °C (68 °F) to 36% in 100 °C (212 °F). In the presence of chloride ions, it dissolves to give the tetrahedral coordination complex [HgCl₄]²⁻.

Applications[edit]

The main application of mercuric chloride is as a catalyst for the conversion of acetylene to vinyl chloride, the precursor to polyvinylchloride:

C₂H₂ + HCl → CH₂=CHCl

For this application, the mercuric chloride is supported on carbon in concentrations of about 5 weight percent. This technology has been eclipsed by the thermal cracking of 1,2-dichloroethane. Other significant applications of mercuric chloride include its use as a depolarizer in batteries and as a reagent in organic synthesis and analytical chemistry (see below).^[3] It is being used in plant tissue culture for surface sterilisation of explants such as leaf or stem nodes.

As a chemical reagent[edit]

Mercuric chloride is occasionally used to form an amalgam with metals, such as aluminium. Upon treatment with an aqueous solution of mercuric chloride, aluminium strips quickly become covered by a thin layer of the amalgam. Normally, aluminium is protected by a thin layer of oxide, thus making it inert. Once amalgamated, aluminium can undergo a variety of reactions. For example, it will dissolve in water (this can be dangerous, as hydrogen gas and heat are generated). Halocarbons react with amalgamated aluminium in the Barbier reaction. These alkylaluminium compounds are nucleophilic and can be used in a similar fashion to the Grignard reagent. Amalgamated aluminium is also used as a reducing agent in organic synthesis. Zinc is also commonly amalgamated using mercuric chloride.

Mercuric chloride is used to remove dithiane groups attached to a carbonyl in an umpolung reaction. This reaction exploits the high affinity of Hg²⁺ for anionic sulfur ligands.

Mercuric chloride may be used as a stabilising agent for chemicals and analytical samples. Care must be taken to ensure that detected mercuric chloride does not eclipse the signals of other components in the sample, such as is possible in gas chromatography.^[4]

Historic use in photography[edit]

Mercury(II) chloride was used as a photographic intensifier to produce positive pictures in the collodion process of the 1800s. When applied to a negative, the mercury(II) chloride whitens and thickens the image, thereby increasing the opacity of the shadows and creating the illusion of a positive image.^[5]

Historic use in preservation[edit]

For the preservation of anthropological and biological specimens during the late 19th and early 20th centuries, objects were dipped in or were painted with a "mercuric solution". This was done to prevent the specimens' destruction by moths, mites and mould. Objects in drawers were protected by scattering crystalline mercuric chloride over them.^[6] It finds minor use in tanning, and wood was preserved by kyanizing (soaking in mercuric chloride).^[7] Mercuric chloride was one of the three chemicals used for railroad tie wood treatment between 1830 and 1856 in Europe and the United States. Limited railroad ties were treated in the United States until there were concerns over lumber shortages in the 1890s.^[8] The process was generally abandoned because mercuric chloride was water-soluble and not effective for the long term, as well as poisonous. Furthermore, alternative treatment processes, such as copper sulfate, zinc chloride, and ultimately creosote; were found to be less toxic. Limited kyanizing was used for some railroad ties in the 1890s and early 1900s.^[9]

Historic use in medicine[edit]

Mercuric chloride was used to disinfect wounds by Arab physicians in the Middle Ages.^[10] It continued to be used by Arab doctors into the twentieth century, until modern medicine deemed it unsafe for use.

Syphilis was frequently treated with mercuric chloride before the advent of antibiotics. It was inhaled, ingested, injected, and applied topically. Both mercuric-chloride treatment for syphilis and poisoning during the course of treatment was so common that the latter's symptoms were often confused with those of syphilis. This use of "salts of white mercury" is referred to in the English-language folk song "The Unfortunate Rake".^[11]

Yaws was treated with mercuric chloride (labeled as Corrosive Sublimate) before the advent of antibiotics. It was applied topically to alleviate ulcerative symptoms. Evidence of this is found in Jack London's book "The Cruise of the Snark" in the chapter entitled The Amateur M.D.

Historic use in crime[edit]

In volume V of Alexandre Dumas' Celebrated Crimes, he recounts the history of Antoine François Desrues, who killed a noblewoman, Madame de Lamotte, with "corrosive sublimate."^[12]

Toxicity[edit]

Main article: Mercury poisoning

Mercuric chloride is highly toxic, both acutely and as a cumulative poison.

References[edit]

1.   ^ Jump up to:^a b Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 0-618-94690-X.

2.   Jump up^ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.

3.   Jump up^ Matthias Simon, Peter Jönk, Gabriele Wühl-Couturier, Stefan Halbach "Mercury, Mercury Alloys, and Mercury Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2006: Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a16_269.pub2

4.   Jump up^ Foreman, W. T.; Zaugg, S. D.; Faires, L. M.; Werner, M. G.; Leiker, T. J.; Rogerson, P. F. (1992). "Analytical interferences of mercuric chloride preservative in environmental water samples: Determination of organic compounds isolated by continuous liquid-liquid extraction or closed-loop stripping". Environmental Science & Technology. 26 (7): 1307. doi:10.1021/es00031a004.

5.   Jump up^ Towler, J. (1864). Stereographic negatives and landscape photography. Chapter 28. In: The silver sunbeam: a practical and theoretical textbook of sun drawing and photographic printing. Retrieved on April 13, 2005.

6.   Jump up^ Goldberg, L. (1996). A history of pest control measures in the anthropology collections, national museum of natural history, Smithsonian Institution. JAIC 35(1) 23–43. Retrieved on April 17, 2005.

7.   Jump up^ Freeman, M.H. Shupe, T.F. Vlosky, R.P. Barnes, H.M. (2003). Past, present and future of the wood preservation industry. Forest Products Journal. 53(10) 8–15. Retrieved on April 17, 2005.

8.   Jump up^ Pg. 19-75 "Date Nails and Railroad Tie Preservation" (3 vol.; 560 p.), published in 1999 by the Archeology and Forensics Laboratory, University of Indianapolis; Jeffrey A. Oaks

9.   Jump up^ http://facstaff.uindy.edu/~%20oaks/Articles/History.pdf

 >

10.Jump up^ Maillard, Adam P. Fraise, Peter A. Lambert, Jean-Yves (2007). Principles and Practice of Disinfection, Preservation and Sterilization. Oxford: John Wiley & Sons. p. 4. ISBN 0470755067.

11.Jump up^ Pimple, K.D. Pedroni, J.A. Berdon, V. (2002, July 09). Syphilis in history. Poynter Center for the Study of Ethics and American Institutions at Indiana University-Bloomington. Retrieved on April 20, 2008.

12.Jump up^ Dumas, Alexandre (1895). Celebrated Crimes Volume V: The Cenci. Murat. Derues. G. Barrie & sons. p. 250. Retrieved 30 June 2015 – via Google Books.

·          This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "^{article name needed}". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.

External links[edit]

Wikimedia Commons has media related to Mercury(II) chloride.

·         Agency for toxic substances and disease registry. (2001, May 25). Toxicological profile for Mercury. Retrieved on April 17, 2005.

·         National institutes of health. (2002, October 31). Hazardous substances data bank: Mercuric chloride. Retrieved on April 17, 2005.

·         Young, R.(2004, October 6). Toxicity summary for mercury. The risk assessment information system. Retrieved on April 17, 2005.

·         ATSDR - ToxFAQs: Mercury

·         ATSDR - Public Health Statement: Mercury

·         ATSDR - Medical Management Guidelines (MMGs) for Mercury (Hg)

·         ATSDR - Toxicological Profile: Mercury

·         International Chemical Safety Card 0979

·         National Pollutant Inventory - Mercury and compounds Fact Sheet

·         NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards

·         Mercury chloride toxicity - includes excerpts from research reports.

[show] ·         v ·         t ·         e Antiseptics and disinfectants (D08)

[show] ·         v ·         t ·         e Mercury compounds

Categories: 

·        Mercury compounds

·        Chlorides

·        Metal halides

·        Alchemical substances

·        Photographic chemicals

/