شکرقند
بفتح شین و کاف و سکون راء مهمله و قاف و سکون نون و دال مهمله بفارسی مشهور بزمین قند و زمین را بهندی اول نامند
ماهیت آن
بیخ نباتی است بطریق نجم و بیاره بر زمین مفروش و برک آن شبیه بجوز ماثل و از ان کوچکتر و کل آن نیز شبیه بکل آن و کم رنک تر و کوچکتر و بیخ آن در زیر زمین که از اطراف ریشۀ آن برآمده تا بقدر تربی و پوست آن سرخ و مغز آن سفید و کم آب و در هر ده پانزده عدد و زیاده و کمتر نیز تکون می یابد بسبب قوت و ضعف زمین و بعد بکمال رسیدن بروآرده زیر خاکستر کرم مانند چقندر پخته و یا در آب جوش داده پوست آن را جدا کرده می خورند شیرین و لذیذ می باشد بعضی آن را بعد از پختن نرم کرده قدری آرد کندم ممزوج کرده مانند خمیر سرشته حبوب بزرک بقدر کردکان ساخته در روغن بریان کرده کرماکرم در شیرۀ شکر و یا نبات که غلیظ باشد می اندازند و بعضی برای خوش بوئی قدری مشک بکلاب حل کرده داخل آن شیره می کنند پس برآورده می خورند بسیار لذیذ می باشد و این را بهندی کل کله می نامند
طبیعت آن
کرم و تر و با رطوبت فضلیۀ غریبه که بعد از طبخ و جوش دادن کم می کردد
افعال و خواص آن
مسدد و قابض و نفاخ و فی الجمله مغری سینه و قصبۀ رئه است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////////
شکرقند. [ ش َ ک َ ق َ ] (اِ مرکب ) نبات . || نوعی از سیب زمینی شیرین . (ناظم الاطباء).
شکرقند: زمین قند[1]
قس زمین قند در اردو:
١ - ترکاری کی قسم سے ایک جڑ ہے اوپر سے اس کا رنگ سیاہ یا سرخ ہوتا ہے، تنہا یا گوشت کے ساتھ پکایا جاتا ہے۔
//////////////
زمین قند۔
(Amerphophophalus Campanulatus)
دیگرنام۔
عربی میں زمین قند فارسی میں سوسین کند تیلگو میں منچاکند سندھی میں سورن بنگالی میں اول جبکہ مذکورہ نام لاطینی ہے۔
ماہیت۔
کچالو کی مانند ایک درخت کی جڑ ہے اس کے جسم پر چھوٹی گلٹیاں ہوتی ہیں انہیں کاٹ کرزمین میں بیج کے طور پر گاڑ دینے سے اس کا پودا اگتا ہے۔جڑ کارنگ سرخی مائل جس کا ذائقہ پھیکا کسیلا ہوتاہے۔
مقام پیدائش۔
پاکستان و ہند کے گرم و مرطوب علاقوں میں اس کی کاشت کی جاتی ہے۔
مزاج۔
گرم خشک درجہ دوم۔
استعمال۔
اس کا سالن یا اچار بناکر استعمال کرتے ہیں زمین کند کو تنہا یا گوشت کے ساتھ پکا کر کھاتے ہیں لذیذ اور ہاضم ہے۔آیورویدک طب کے کئی نسخوں کا جزو اعظم زمین قند ہے ۔بواسیر خوانی کیلئے زمین قند کو املی کے پتوں اور دھان کے چھلکوں کے ساتھ ابال کر استعمال کراتے ہیں اس کاا تیزابی مادہ زائل ہوجائیگا۔۔زمین قند دو قسم کا ہوتاہے۔ایک خودرہ دوسرا کاشت کردہ ۔
یہ یادرکھیں کہ خودرو یعنی جنگلی زمین قند میں تیزابی مادہ زیادہ ہوتاہے۔اس لئے پکانے سے پیشتر اس کو اچھی طرح ابالناچاہیے ۔پھر اس کے ٹکڑے بناکر گھی یا تیل میں تلیں ۔جب سرخ ہوجائیں تو بطور ترکاری پکاکر کھائیں ۔اس طریق سے بالکل بے ضرر اور لذیذ بن جائے گا۔
فساد بلغم کو دفع کرتاہے۔چنانچہ کھاسی اور دمہ میں پرانے گڑ اور نمک کے ہمراہ ایک بانڈی میں گل حکمت کرکے جلاتے ہیں ۔اور اس کو باریک پیس کر بقدر نصف گرم پانی میں رکھ کر کھلاتے ہیں ۔قلیل القدا اورقابض ہے۔باوگولا اور موٹاپے میں بھی مفید ہے۔صفراء کا غلبہ بڑھاتاہے اسس لئے جلدی امراض داد خارش جذام وغیرہ میں مضر ہے۔
نفع خاص۔
فساد بلغم ،بواسیر۔
مضر۔
معدے کیلئے ۔
مصلح۔
دہی اور گرم مصالحہ۔
بدل۔
رتالو،ٹنڈے ۔
مقدارخوراک۔
بقدرہضم۔
http://mufaradat.blogspot.ca/2016/02/mardana-taqat.html
////////////
قس سووِگ در باسای اندونزی:
Suweg (dari bahasa Jawa) adalah tanaman anggota marga Amorphophallus dan masih berkerabat dekat dengan bunga bangkai raksasa (A. titanum) dan iles-iles (A. muelleri). Suweg sering dicampurbaurkan dengan iles-iles karena keduanya menghasilkan umbi batang yang dapat dimakan dan ada kemiripan dalam morfologi daun pada fase vegetatifnya. Nama lainnya adalah porang, meskipun nama ini juga dipakai untuk iles-iles. Nama-nama dalam bahasa lain: elephant foot yam[4][5] atau stink lily (bahasa Inggris), teve (bahasa Tonga), jimmikand, suran, chenna, ol (bahasa Bengal), serta oluo (bahasa Odia(.
Suweg adalah tanaman asli Asia Tenggara dan tumbuh di hutan-hutan kawasan Malesia, Filipina, serta India tropik (bagian selatan).
///////////
Amorphophallus paeoniifolius
From Wikipedia, the free encyclopedia
 |
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (March 2013) (Learn how and when to remove this template message)
|
Elephant foot yam
| |
 | |
Kingdom:
| |
(unranked):
| |
(unranked):
| |
Order:
| |
Family:
| |
Subfamily:
| |
Tribe:
| |
Genus:
| |
Species:
|
A. paeoniifolius
|
Amorphophallus campanulatus(Roxb.) Blume ex Decne
Amorphophallus bangkokensisGagnep. Amorphophallus chatty Andrews Amorphophallus decurrens (Blanco) Kunth. | |
Amorphophallus paeoniifolius, the elephant foot yam or whitespot giant arum[3][4] or stink lily, is a tropical tuber crop grown primarily in Africa, South Asia, Southeast Asia and the tropical Pacific islands. Because of its production potential and popularity as a vegetable in various cuisines, it can be raised as a cash crop.
Contents
[show]
The plant gives off a putrid smell. The pistillate (female) and staminate (male) flowers are on the same plant and are crowded in cylindrical masses. The berries are red when ripe and are not quite round, being subglobose or ovoid.[2]
Elephant foot yam
Elephant foot yam is of Southeast Asian origin. It grows in its wild form in India, Sri Lanka, the Philippines, Malaysia, Indonesia, and other Southeast Asian countries.
In India this species as a crop is grown mostly in Bihar, West Bengal, Kerala, Karnataka, Andhra Pradesh, Maharashtra and Orissa. It is popularly known as "oal" (ol (ওল) in Bengali, suran or jimikand in Marathi and Hindi, Chenai kizhangu in Tamil, suvarna gedde (ಸುವರ್ಣ ಗೆಡ್ಡೆ) in Kannada, chena (ചേന) in Malayalam, oluo in Oriya, kanda gadda in Telugu and kaene in Tulu).
In Bihar it is used in oal curry, oal bharta or chokha, pickles and chutney.[5] Oal chutney is also called "barabar chutney" as it has mango, ginger and oal in equal quantities, hence the name barabar (meaning "in equal amount").
In West Bengal, these yams are eaten fried or in yam curry. The plant body of elephant foot yam is also eaten in West Bengal as a green vegetable called Bengali: ওল শাক "ol shaak".
In Tonga, where it is known as teve, it is viewed as the most inferior of all yam species, and is only eaten if nothing else is available.
The elephant-foot yam is widely used in Indian medicine and is recommended as a remedy in all three of the major Indian medicinal systems: Ayurveda, Siddha and Unani.[7] The corm is prescribed for bronchitis, asthma, abdominal pain, emesis, dysentery, enlargement of spleen, piles, elephantiasis, diseases due to vitiated blood, and rheumatic swellings. Pharmacological studies have shown a variety of effects,[8] specifically antiprotease activity, analgesic activity, and cytotoxic activity.[9] In addition it has been found to be a potentiator for further reducing bacteria activity when used with antibiotics.[10]
Along with other therapeutic applications, the Ayurvedic Pharmacopoeia of India indicates the use of corm[11] in prostatic hyperplasia. The corm contains an active diastatic enzyme amylase, betulinic acid, tricontane, lupeol, stigmasterol, betasitosterol and its palmitate and glucose, galactose, rhamnose and xylose.
1. Jump up^ Nicolson, Dan Henry (1977). "Nomina conservanda proposita - Amorphophallus (Proposal to change the typification of 723 Amorphophallus, nom. cons. (Araceae))". Taxon. 26: 337–338. doi:10.2307/1220579.
2. ^ Jump up to:a b Quattrocchi, Umberto (2012). CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: Common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology, Volume 1 A–B. Boca Raton, Florida: CRC Press (Taylor & Francis). p. 253. ISBN 978-1-4398-9442-2.
3. Jump up^ "Amorphophallus paeoniifolius". Integrated Taxonomic Information System. Retrieved 6 December 2014.
4. Jump up^ "Amorphophallus paeoniifolius (Dennst.) Nicolson - whitespot giant arum". Natural Resources Conservation Service, United States Department of Agriculture.
5. Jump up^ Nedunchezhiyan, M.; Misra, R. S. (2008). "Amorphophallus tubers invaded by Cynodon dactylon". Aroideana. International Aroid Society. 31 (1): 129–133.
6. Jump up^ Mathieu LETI, HUL Sovanmoly, Jean-Gabriel FOUCHÉ, CHENG Sun Kaing & Bruno DAVID, Flore photographique du Cambodge, Toulouse, Éditions Privat, 2013, p. 113.
7. Jump up^ Khare, C. P. (2007). Indian Medicinal Plants: An Illustrated Dictionary. Berlin: Springer Verlag. ISBN 978-0-387-70637-5.
8. Jump up^ Wu, Xueqing; Zhu, Weifeng (1999). "Summary of Pharmacological Studies of Amorphophallus Riviers". LiShiZhen Medicine and Materia Medica Research. 10 (8): 631–632. (subscription required (help)).
9. Jump up^ Das, S. S.; et al. (2009). "Effects of petroleum ether extract of Amorphophallus paeoniifolius tuber on central nervous system in mice". Indian journal of pharmaceutical sciences. 71 (6): 651–655. doi:10.4103/0250-474X.59547. PMC 2846470
. PMID 20376218.
. PMID 20376218.
10. Jump up^ Dey, Yadu Nandan; et al. (2011). "Synergistic depressant activity of Amorphophallus paeoniifolius in Swiss albino mice". Journal of Pharmacology and Pharmacotherapeutics. 2 (2): 121–123. doi:10.4103/0976-500X.81910. PMC 3127343. PMID 21772777.
. PMID 21772777.
11. Jump up^ The corm is irritant due to the presence of needle-like crystals of calcium oxalate. Ravi, V.; Ravindran, C. S.; Suja, S. (2009). "Growth and productivity of elephant foot yam (Amorphophallus paeoniifolius)(Dennst. Nicolson): An overview". Journal of Root Crops. Trivandrum, India. 35 (2): 131–142. Boiling the corms dissolves the crystals and makes the corms edible.
 |
&&&&&&&
شل
بضم شین و تشدید لام
ماهیت آن
ثمر درخت هندی است از ادویۀ مجهوله است بعضی کویند که آن را سفرجل هندی نامند که بیل باشد و بعضی کفته اند بزرکتر از فندق است و در طعم آن تندی و اندک تلخی و قبض است و نرم ملمس و بی قشر و بعضی کفته اند مدور بقدر زردآلو می باشد و بعضی کفته بهیأت زنجبیل است
طبیعت آن
در سوم کرم و در اول خشک
افعال و خواص آن
محلل قوی و ملطف اخلاط غلیظ و مسهل و دافع ریاح و جهت صلابت عصب و فالج و عرق النسا و قولنج نافع مضر رئه مصلح آن عسل مقدار شربت آن تا نیم درم است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
////////////
شل
اسحق بن عمران گوید شل در هندوستان سفرجل هندی خوانند و آن ثمری مدور بود و قوت وی مانند زنجبیل بود و طبیعت آن گرم بود در سئوم و تر بود در اول ملطف کیموس غلیظ بود و صلابت اعصاب را نافع بود و شیخ الرئیس گوید طعم وی تلخ بود و تیز و قابض و بادها بشکند و در وی تحلیل عجیب بود و عرق النسا و نقرس را مفید بود و تیاروق گوید نافع بود ریاحی را که عارض شود در رحم زنان و بچه را نگاه دارد در رحم و چون با عسل یا نبات استعمال کنند بناشتا معده را پاک گرداند و قوت امعا بدهد و نشف رطوبات بکند و مقدار مستعمل از وی تا یک درم بود و گویند مضر بود به شش و مصلح وی عسل بود و صاحب تقویم گوید صداع آورد و مصلح وی خشخاش سیاه و شکر بود و صاحب منهاج سهو کرده که گفته که از خوردن وی همان عارض شود که از زیبق مقتول و حق بر طرف صاحب جامع بود که وی نیکو تحقیق کرده و باشتباه و اشتراک لفظی به شکی در غلط نمانده است
صاحب مخزن الادویه مینویسد: شل بضم شن ثمر درختی هندی است از ادویه مجهوله است بعضی آن را سفرجل هندی نامند که بیل باشد و بعضی گفتهاند که بزرگتر از فندق است و در طعم آن تندی و اندک تلخی و قبض است و بعضی گفتهاند مدور و بقدر زردآلو میباشد و بعضی گفته به هیئت زنجبیل است
صاحب تحفه وی را سفرجل هندی میداند
اختیارات بدیعی
/////////////
شکر سیب (انگلیسی: Sugar-apple) یک نوع میوه است.
نگارخانه[ویرایش]
Pineapple shijia.jpg
Sugar Apple (Annona squamosa) interior.jpg
Sugar Apple deconstructed.jpg
Sugar Apple pulp.jpg
Sugar-apples 5, Taitung County, Dec 06.JPG
Ata Sugar-apple Pinha Fruta do conde.JPG
منابع[ویرایش]
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Sugar-apple»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۵).
//////////////
سفرجل هندي
[عدل]
اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف
السفرجل الهندي
نبات القشطة الصدفية يحمل ثمرة السفرجل الهندي
نبات القشطة الصدفية يحمل ثمرة السفرجل الهندي
التصنيف العلمي
المملكة: النباتات
الشعبة: كاسيات البذور
الرتبة: الماغنوليات
الفصيلة: Annonaceae
الجنس: Annona
النوع: A. squamosa
الاسم العلمي
Annona squamosa
لينيوس
معرض صور سفرجل هندي - ويكيميديا كومنز تعديل قيمة خاصية معرض صور كومنز (P935) في ويكي بيانات
تعديل طالع توثيق القالب
السفرجل الهندي اسم يطلق على ثمرة نبات القشطة الصدفية (الاسم العلمي: Annona squamosa) وهو من النباتات التي تنمو في المناطق الاستوائية من أمريكا اللاتينية وجزر الهند الغربية. يتخذ السفرجل الهندي شكلاً مخروطياً قاعدته مستديرة الشكل يتراوح قطرها غالباً ما بين 5 إلى 10 سنتيمترات، ورأسه مدبب، لونه أخضر مزرق. أكيد أن السفرجل الهندي له نفس خصائص نبات القشطة الصدفية إلا أن هذه التسمية تختص بها الثمرة دون باقي النبات الأم[1].
صور أخرى[عدل]
مقطع يبين ثمرة السفرجل الهندي من الداخل
ثمرة سفرجل هندي جاهزة للأكل
إقرأ كذلك[عدل]
قشطة (نبات)
مراجع[عدل]
^ ثمار السفرجل الهندي
///////////////
Sugar-apple
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sugar-apple
| |
 | |
Kingdom:
| |
(unranked):
| |
(unranked):
| |
Order:
| |
Family:
| |
Genus:
| |
Species:
|
A. squamosa
|
Sugar-apple is the fruit of Annona squamosa, the most widely grown species of Annona and a native of the tropical Americas and West Indies. The Spanish traders and others brought it to Asia where its old Mexican name ate may still be found in Bengali ata, Nepalese aati, Sinhalese katu atha, Burmese aajaa thee, and atis in the Philippines. It is also known as custard apple in India and (mainly Annona reticulata) in the Philippines.[1]
The fruit is spherical through conical, 5–10 cm (2.0–3.9 in) in diameter and 6–10 cm (2.4–3.9 in) long, and weighing 100–240 g (3.5–8.5 oz), with a thick rind composed of knobby segments. The color is typically pale green through blue-green, with a deep pink blush in certain varieties, and typically has a bloom. It is unique among Annona fruits in being segmented, and the segments tend to separate when ripe, exposing the interior.
The flesh is fragrant and sweet, creamy white through light yellow, and resembles and tastes like custard. It is found adhering to 13-to-16-millimetre-long (0.51 to 0.63 in) seeds forming individual segments arranged in a single layer around a conical core. It is soft, slightly grainy, and slippery. The hard, shiny seeds may number 20–40 or more per fruit and have a brown to black coat, although varieties exist that are almost seedless.[1][2]
There are also new varieties being developed in Taiwan. The atemoya or "pineapple sugar-apple," a hybrid between the sugar-apple and the cherimoya, is popular in Taiwan, although it was first developed in the US in 1908. The fruit is similar in sweetness to the sugar-apple but has a very different taste. As its name suggests, it tastes like pineapple. The arrangement of seeds is in spaced rows, with the fruit's flesh filling most of the fruit and making grooves for the seeds, instead of the flesh's occurring only around seeds.
Contents
[show]
Sugar-apple with cross section
As a result of its widespread cultivation, many local names have developed for the fruit.
· In English, it is most widely known as a sugar apple or sweetsop as well as a custard apple, especially in India and Australia (custard apple also refers to Annona reticulata, a closely related species).
· In Hispanic America, regional names include anón, anón de azucar, anona blanca, fruta do conde, cachiman, saramuyo, grenadilla (little grenade) and many others.
· In Brazil, it is called fruta-do-conde, fruta-de-conde, condessa, fruta-pinha, pinha (lit. cone), ata or anona.
· In India it is known as: Sitaphal in most languages, literally meaning Sita's fruit
In Bengali: ata (আতা)
In Gujarati: sitaphal (સીતાફળ)
In Hindi: sitaphal (सीताफल) or sharifa (शरीफ़ा)
In Kannada: sitaphala (ಸೀತಾಫಲ)
In Malayalam: aathakka (ആത്തക്ക) / seethappazham (സീതപ്പഴം)
In Marathi: sitaphal (सीताफळ)
In Punjabi: sharifa (ਸ਼ਰੀਫਾ)
In Tamil: sitappalam (சீதாப்பழம்)
In Telugu: sita phalamu (సీతా ఫలము).
In Bengali: ata (আতা)
In Gujarati: sitaphal (સીતાફળ)
In Hindi: sitaphal (सीताफल) or sharifa (शरीफ़ा)
In Kannada: sitaphala (ಸೀತಾಫಲ)
In Malayalam: aathakka (ആത്തക്ക) / seethappazham (സീതപ്പഴം)
In Marathi: sitaphal (सीताफळ)
In Punjabi: sharifa (ਸ਼ਰੀਫਾ)
In Tamil: sitappalam (சீதாப்பழம்)
In Telugu: sita phalamu (సీతా ఫలము).
· In Taiwan, it is called sakya (Chinese: 釋迦; pinyin: shìjiā; Taiwanese: sek-khia, sek-kia) because one cultivar resembles the top part of Shakyamuni's (釋迦牟尼) head.
Sugar-apples, (sweetsop), raw
| |
Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
| |
393 kJ (94 kcal)
| |
23.64 g
| |
4.4 g
| |
0.29 g
| |
2.06 g
| |
(10%)
0.11 mg
| |
(9%)
0.113 mg
| |
(6%)
0.883 mg
| |
(5%)
0.226 mg
| |
(15%)
0.2 mg
| |
(4%)
14 μg
| |
(44%)
36.3 mg
| |
(2%)
24 mg
| |
(5%)
0.6 mg
| |
(6%)
21 mg
| |
(20%)
0.42 mg
| |
(5%)
32 mg
| |
(5%)
247 mg
| |
(1%)
9 mg
| |
(1%)
0.1 mg
| |
· Units
| |
Percentages are roughly approximated using US recommendations for adults.Source: USDA Nutrient Database
| |
Sugar-apple is high in energy, an excellent source of vitamin C and manganese, a good source of thiamine and vitamin B6, and provides vitamin B2, B3 B5, B9, iron, magnesium, phosphorus and potassium in fair quantities.[4]
· 
· 
_interior.jpg)
The sugar apple readily breaks open when ripe.
· 
A deconstruction of a sugar apple, showing a lobe of fruit and pulpy segments with seeds.
· 
A sugar apple ready to eat
· 
· 
1. ^ Jump up to:a b Morton, Julia (1987). "Annona squamosa". Fruits of warm climates. p. 69. Retrieved 6 March 2013.
3. Jump up^ Bernd Nowak, Bettina Schulz: Taschenlexikon tropischer Nutzpflanzen und ihrer Früchte. Quelle&Meyer, Wiebelsheim 2009, ISBN 978-3-494-01455-5, p. 57–59.
|
 |
* «شکر تیغال: گیاهی است خاردار از تیره مركبان به شكل خارخسك ... روی برگها و ساقه این گیاه. حشرهای از راسته قاببالان به نام خزوكك جهت حفظ تخمها و نوزاد خود پیلهای میتند به قدر یك فندق که سفیدرنگ است جنس پیله ... ترکیبی از مواد سلولزی، ازُته و حدود 25 درصد قند مخصوصیی به نام ترهالوز است. در طب قدیم به عنوان ملین استفاده میکردند. در بازار منظور از شكر تیغال همین گل تیغال پیله خزوكك است و خود گیاه را به نام تیغال میگفتند. خارشكر، رعیالابل، شوك الجمال ... آن جزء شیرین را، در دركه قندك و خود گیاه را تیغ قندك نامند » (لغتنامه دهخدا).
