۱۳۹۶ مهر ۹, یکشنبه

مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (شصت و ششم) 3

همچنین:
لاله واژگون اشک مریم
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
لاله واژگون
Orangeflowerinsweden.JPG
فرمانرو:
(طبقه‌بندی‌نشده):
(طبقه‌بندی‌نشده):
راسته:
تیره:
سرده:
گونه:
لاله واژگون اشک مریم
Fritillaria imperialis
L.
'لاله واژگون اشک مریم یا تاج قیصر (نام علمی: Fritillaria imperialis) گونه‌ای از رده گلهای لاله واژگون است کف بومی منطقه گسترده‌ای از فلات ایران، آناتولی و کوه‌پایه‌های هیمالیااست. وجه تسمیه اشک مریم به داستان‌های اسطوره‌ای بازمی‌گردد. این که این لاله، شاهد مرگ سیاوش بوده و از غصه این اتفاق سربه زیر شده و اشک می‌ریزد. اشک‌های لاله واژگون در حقیقت شیره بی‌رنگی هستند که در درون لاله قرار دارند و گاهی به سمت پائین سرازیر می‌شوند.[۴] آن را گُل اَشک نیز نامیده‌اند زیرا مقداری شبنم در بین این گل‌ها جمع می‌شود و سپس از گل به پائین می‌چکد.
از ۱۰ نوع لاله واژگون ۴ نوع: لاله واژگون ایرانی، لاله واژگون کردی، لاله واژگون ترکی و لاله واژگون اشک مریم، در ایران می‌روید.
منابع[ویرایش]
1.      پرش به بالا Angiosperms
2.      پرش به بالا Liliales
3.      پرش به بالا Liliaceae
4.      پرش به بالا طبیعت گردی اسپیلت، لاله‌های واژگون کوهرنگ.
/////////////
قس بوقیه امبراطوریه، تاج قیصر در عربی:
بوقية إمبراطورية أو تاج القيصر نبات مزهر ينتمي إلى الفصيلة الزنبقية، جنس بوقية الأزهار وسميت كذلك لأن أزهارها تأخذ شكل البوق. ترجع أصول هذا النبات إلى الأناضول والعراق والهضبة الإيرانية وأفغانستان وباكستان وسفوح جبال الهيمالايا[2].
مشاريع شقيقة

في كومنز صور وملفات عنبوقية إمبراطورية
مراجع[عدل]
1.      ^ مذكور في : الأنواع النباتية، الإصدار الأول، المجلد 1  معرف مكتبة تراث التنوع البيولوجيhttp://biodiversitylibrary.org/page/358322— المؤلفكارولوس لينيوس — العنوان : Species Plantarum — المجلد: 1  الصفحة: 303
//////////////
قس هه لاله برمه در کردی:
ھەڵاڵە برمە یان گوڵە شلێر گوڵێکە لە تیرەی ھەڵاڵەکان کە لە کوێستانەکانی کوردستاندا شین دەبێ و گوڵەکەی سەر بەرە و خوارە.

سەرچاوە[دەستکاری]
Stub icon
ئەم وتارە کۆلکەیەکەدەتوانی یارمەتیی ویکیپیدیا بدەیت بە فراوانکردنی.
///////////
قس فریتیلاریه ایمپریالیس، تِرس لاله در ترکی استانبولی:
Fritillaria imperialis veya Ters lale,[1] genellikle soğuk iklimlerde bulunan bir bitki türü.
Türkiye'de doğal bir şekilde Tunceli, Afşin, ,Şırnak,Erzurum, Adıyaman ve Hakkari'de yetişmektedir. Dünya genelinde ise Asya ülkelerinde, Anadolu'dan sonra doğuya doğru İranAfganistanPakistan ve Himalayalardayetişir. Çok soğuklarda yaprakları donabilir. Ancak bu yapraklar güneşi görmesiyle birlikte yeniden gelişmeye ve büyümeye devam ederler. Türkiye'de ağlayan gelin olarak da adlandırılan bu bitkinin çiçeği değişik renklerde ve lalenin tersine yere doğru bakarlar. Değişik renk seçeneklerinin bulunması bitkiye estetik bir görünüm katar. Yabani formları ise genellikle turuncu veya kırmızı renklerdedir. Yere doğru bakan çiçeklerin üzerinde, bitkinin taç şeklinde yaprakları bulunur. Doğada yetişen türleri, fare ve köstebek gibi hayvanların bulunduğu, toprağı bol havalandırılmış olan yerlerde daha sıklıkla görülür.
Çoğunlukla her dalında altı adet çiçeği bulunmaktadır. Çiçekleri oluşumundan itibaren ters bir şekilde büyüme gösterir. Bitkinin boyu genellikle 60 ila 80 cm. arasında değişiklik göstermektedir. Dayanıklı bir tür olan bitki, çiçeklerinin ters durması nedeniyle ünlenmiştir.[2]
//////////
Fritillaria imperialis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Crown imperial
YellowCrownImperials.JPG
Kingdom:
(unranked):
(unranked):
Order:
Family:
Genus:
Species:
F. imperialis
Fritillaria imperialis
L.
Synonymy[show]
Fritillaria imperialis (crown imperialimperial fritillary or Kaiser's crown) is a species of flowering plant in the lily familynative to a wide stretch from Turkey and Iraq across the plateau of Iran to AfghanistanPakistan and the Himalayan foothills.[2] It is also widely cultivated as an ornamental and reportedly naturalized in AustriaSicily, and Washington State.[3][2][4] The common names and also the epithet "imperialis," literally "of the emperor," refer to the large circle of golden flowers, reminiscent of an emperor's crown.[5]
Fritillaria imperialis grows to about 1 m (3 ft) in height, and bears lance-shaped, glossy leaves at intervals along the stem. It bears a prominent whorl of downward facing flowers at the top of the stem, topped by a 'crown' of small leaves, hence the name. While the wild form is usually orange-red, various colours are found in cultivation, ranging from nearly a true scarlet through oranges to yellow. The pendulous flowers make a bold statement in the late spring garden; in the northern hemisphere, flowering takes place in late spring, accompanied by a distinctly foxy odour that repels mice, moles and other small animals.[5][6]
Due to the way that the bulb is formed, with the stem emerging from a depression, it is best to plant it on its side, to prevent water causing rot at the top of the bulb.[7] Fritillaria imperialis requires full sun for best growth, and sandy, well-drained soil for permanence. After flowering and complete drying of the leaves, the stems should be cut off just above the ground.
Numerous cultivars have been developed for garden use, of which the yellow-flowered 'Maximea Lutea' has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[8]
Like other members of the lily family, F. imperialis is susceptible to depredation by the scarlet lily beetle (Lilioceris lilii).[5]
A few names have been coined for taxa once considered as belonging to Fritillaria imperialis but now regarded as distinct species:
·         Fritillaria imperialis var. chitralensis, now called Fritillaria chitralensis
·         Fritillaria imperialis var. eduardii, now called Fritillaria eduardii
·         Fritillaria imperialis var. inodora, now called Fritillaria eduardii var. inodora
·         Fritillaria imperialis var. inodora-purpurea, now called Fritillaria eduardii var. eduardii
/////////////
///////////
&&&&&&
لالۀ نعمانی
بضم نون و سکون عین مهمله و فتح میم و الف و نون و یاء نسبت
ماهیت آن
اسم فارسی نباتی است برک آن شبیه ببرک زنبق و از سه چهار عدد زیاده تا نه و کل آن مانند شقائق و بزرک تر از ان و بیخ آن مانند پیاز بقدر فندقی و طولانی در چند پرده و پردۀ درونی آن شبیه بابریشم مطبوخ و بسیار نرم و پردۀ بیرونی آن سیاه و مغز آن سفید و شیرین و ساق آن بقدر چهار انکشت
طبیعت آن
کرم و تر با رطوبت غالبه و حرارت قلیله
افعال و خواص آن
مفرح و مسکر و منوم و نشأ آن بیغائله و مشهی و هاضم و محرک باه و سرخ کنندۀ رخسار مقدار شربت آن از یک درم تا دو درم است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
/////////////
شقایق نعمانی . [ ش َ ی ِ ق ِ ن ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ۞ گیاهی است علفی و پایا به ارتفاع ده تا چهل سانتیمتر از تیره  آلاله ها که در چمنزارها در غالب نقاط بحرالرومی و آسیای صغیر و آسیای مرکزی میروید. برگهایش دارای بریدگیهای بسیار و گلش منفرد زیبا، برنگ بنفش مایل به قرمز است . ساقه و برگ و دمگل و همچنین سطح خارجی پوشش گل آن از تارهای ظریف و نازک و فراوان پوشیده میباشد. قسمت مورد استفاده  این گیاه برگ و گلهای تازه  آن است . در شقایق نعمانی ماده ای بنام آنمونین ۞ موجود است که سمی است . از مواد مستخرج از شقایق نعمانی و همچنین انساج خود گیاه بعنوان قاعده آور و مسکن دردهای رحمی و سیاه سرفه و تنگی نفس وتعدیل کننده  تحریکات عصبی استفاده میکنند. شقایق النعمان . لاله  حمرا. لاله  سرخ . گلنجیک چیچکی . الشقار. الشقاری . هوایه . شقیق النعمان . سکبه  حمرا. انامونی .
توضیح : این گیاه با شقایق نباید اشتباه شود زیرا از دو تیره  جداگانه اند و با هم هیچ نسبتی ندارند. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به شقایق و شقائق النعمان و کارآموزی داروسازی ص 189 و 190 و گیاه شناسی گل گلاب ص 199 شود.
- شقایق نعمانی وحشی ؛ ۞ یکی از گونه های شقایق نعمانی است . (فرهنگ فارسی معین ).
///////////
خشخاش زراعی (نام علمی: Papaver rhoeas) نام یک گونه از سرده خشخاش است.

نام دیگر آن لاله است.
//////////////
قس خشخاش منثور در عربی:

الخَشْخاش المَنْثور
 (باللاتينية: Papaver rhoeas)[2] من أسمائه الشائعة: زغليل – خشخاش – الخَشْخاش الشائع – نوع نباتي ينتمي إلى جنسالخشخاش من الفصيلة الخشخاشية وهذا النوع يختلف عن النوع الذي يستخلص منه الأفيون والذي يعرف باسم الخشخاش المنوم.
محتويات
  [أظهر] 
الموطن والانتشار[عدل]

  • طور برعمة الخشخاش المنثور في سهل حَوران.
الوصف النباتي[عدل]
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Poster_papaver_3a.jpg/300px-Poster_papaver_3a.jpg
(٣) المحفظة ، (٢) الزهرة، (١) البرعمة.
المراحل الثلاثة في حياة زهرة الخشخاش المنثور: البرعمة، الإزهار، المحفظة.
النبات عشبي حولي، ارتفاعه يتراوح بين 30 إلى 40 سم، رائحته نفاذة وقوية مر الطعم. معظم أجزاء النبات مغطى بشعيرات شوكية، ولكن هناك بعض النباتات لا يوجد عليها زغب. الساق أنبوبية مفرغة من الداخل وعليها أخاديد زغبية تحوي السائل اللبني. الأوراق مركبة ريشية مفصصة إلى أجزاء رمحية مستطيلة عارية من الشعر عند عدا عند العرق الوسطي، الأوراق السفلية معنقة والعلوية أصغر من منها وهي غير معنقة نصلها سهمي.البراعم الزهرية مدلاة لأسفل أزهارها حمراء قرمزية ومنتصفها يميل إلي اللون الأسود، الكأس مكون من سبلتان مغطاتان بزغب تسقط بعد تفتح الزهرة، الأسدية عديدة، المتك ذا لون بنفسجي مزرق، النورات علبة تشبه البيضة المقلوبة ليس عليها زغب، عند قمتها اسطوانة سوداء محدبة بها من 8 إلى 10 فصوص متراكبة البذور كروية لونها بني غامق يبلغ طولها 5 مليمتر. التزهير والإثمار في الربيع والصيف.
المساوئ[عدل]
العشب من الأعشاب السامة وذلك لأثره السلبي على الجهاز العصبي فهو يسبب نقصاً في معدل التنفس ونقصاً في الأوكسجين الواصل إلى الأنسجة ومن أعراضه تقلص بؤبؤ العين ليصبح بحجم رأس الدبوس الصغير.
المرادفات للاسم العلمي[عدل]
Poster Papaver 2a.jpg
مراجع[عدل]
1.      ^ تعدى إلى الأعلى ل:أ ب مذكور في : الأنواع النباتية، الإصدار الأول، المجلد 1  معرف مكتبة تراث التنوع البيولوجي: http://biodiversitylibrary.org/page/358526 — المؤلف: كارولوس لينيوس — العنوان : Species Plantarum — المجلد: 1  الصفحة: 507
2.      ^ Botanical Society of Britain and Ireland. "BSBI List 2007" (xls). اطلع عليه بتاريخ 2014-10-17.

مشاريع شقيقة

في كومنز صور وملفات عن: خشخاش منثور


  • iNaturalist taxon ID54404 

  • Tela Botanica ID75277 


  • USDA PLANTS IDPARH2 





  • Calflora ID6057 








  • FloraBase ID2965 


  • VASCAN ID7125 


  • Nederlands Soortenregister ID121177 

////////////
قس یابانی خشخاش در آذری:

یابانی خاشخاش (اینگیلیسجه: Papaver rhoeas، (فارسجا:خشخاش زراعی)، (تورکجه:Yabanı xaşxaş)، (عربجه:خشخاش منثور)، آنادوْلو تۆرکجه‌سی‌جه: Gelincik (bitki)، (فرانسه‌جه: Klatschmohn)
، (آلمانجا:Klatschmohn)) بیر نؤع بیتکی.
قایناق‌لار[دَییشدیر]
اینگیلیسجه ویکی‌پدیاسی‌نین ایشلدنلری طرفیندن یارانمیش«Papaver rhoeas»، مقاله‌سیندن گؤتورولوبدور. (۲۷ جولای ۲۰۱۷ تاریخینده یوْخلانیلیبد


Yabanı xaşxaş
 (lat. Papaver rhoeas)[1] - lalə cinsinə aid bitki növü.[2]
///////////
قس گلِ بوک در کردی:
Gulebûk
Xecxecok, gulebûk
Papaver rhoeas.jpg
Cîhan:
Parçe:
Çîn:
Kom:
Famîle:
Cins:
Cure:
P. rhoeas
Papaver rhoeas
L.
Xecxecokgulebûkkokolîkorebenîk an kormamo (Papaver rhoeas),[1] giyayek an kulîlkek ji malbata Papaveraceae e.
Di biharan de li beriya, li cihên çandiniyê jiberxwe şîn tê. Mezinahiya xecxecokan ji hev cuda ye. Awayekî wê ji 30 heta 80 cm mezin dibe û gelekî bi giya ye. Darê xecxecokê pir tenik û bi pirç e. Kulîlka wê ya sor ji meha gulanê heta tebaxê vedibe.
Cihê xecxecokê yê lê derketiye hole nayê zanîn. Lê belê tê bawerkirin ku AsyaEwropa an jî bakûrê Efrîqa (cihe ku hîna lê wek kevneşopî ji kulîlkên xecxecokê meqyaj tê çêkirin) warê xecxecokê ye. Li van deran ji zû ve çandinî heye û xecxecok bi reya çandiniyê li tevahiya cihanê belav bûye. Ev kulîlk li heremên ku kar û barê mirovan lê heye belav bûye û beyî mirovan nikarîbû bighêje van herêman. Xecxecok hîn zêdetir li cihên germ, zûha û bi tav şîn tên.
///////////
قس سرخ پوپی در پنجابی:
سرخ پوپی تیز سرخ رنگ دا پھل اے۔ جیڑا درمیان توں کالا ہوندا اے۔ بسنت وچ کھلدا اے۔
//////////////
قس جلینچیک (بیتکی) در ترکی استانبولی:
Gelincik (bitki)
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başlığın diğer anlamları için Gelincik sayfasına bakınız.
Vikipedi:Taksokutu
Gelincik
Klatschmohn.jpg
Âlem:
Plantae (Bitkiler)
Bölüm:
Magnoliophyta
(
Kapalı tohumlular)
Sınıf:
Magnoliopsida
(
İki çenekliler)
Takım:
Familya:
Papaveraceae (Gelincikgiller)
Cins:
Tür:
P. rhoeas
Papaver rhoeas
L.
Dış bağlantılar
Commons-logo.svg Wikimedia Commons'ta Gelincik (bitki)ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Wikispecies-logo.svg Wikispecies'te Gelincik (bitki) ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur.
Gelincik (Papaver rhoeas), gelincikgiller (Papaveraceae) familyasından Dünya'da çok geniş bir yayılma alanına sahip bir yıllık bir bitki türü.
///////////
قس سرخ پوپی در اردو:
سرخ پوپی
آزاد دائرۃ المعارف، ویکیپیڈیا سے
یہ شوخ سرخ رنگ کا پھول ہے۔ جو درمیان سے کالا ہوتا ہے۔ موسم بہار میں کھلتا ہے۔
//////////
Papaver rhoeas
From Wikipedia, the free encyclopedia
For other uses, see Red Poppy.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/99/Question_book-new.svg/50px-Question_book-new.svg.png
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.(December 2012) (Learn how and when to remove this template message)
Papaver rhoeas
Papaver rhoeas - Köhler–s Medizinal-Pflanzen-101.jpg
Kingdom:
(unranked):
(unranked):
Order:
Family:
Genus:
Species:
P. rhoeas
Papaver rhoeas
L.[1]
Papaver rhoeas (common names include common poppy,[2] corn poppycorn rosefield poppyFlanders poppy or red poppy) is an annual herbaceous species of flowering plant in the poppy family, Papaveraceae. This poppy is notable as an agricultural weed (hence the common names including "corn" and "field") and after World War I as a symbol of dead soldiers.
Before the advent of herbicides, P. rhoeas sometimes was so abundant in agricultural fields that it could be mistaken for a crop. However, the only species of Papaveraceae grown as a field crop on a large scale is Papaver somniferum, the opium poppy.
Contents
  [show] 
Description[edit]
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Poster_papaver_3a.jpg/400px-Poster_papaver_3a.jpg
The three stages in a common poppy flower: bud, flower and capsule
Papaver rhoeas is a variable, erect annual, forming a long-lived soil seed bank that can germinate when the soil is disturbed. In the northern hemisphere it generally flowers in late spring, but if the weather is warm enough other flowers frequently appear at the beginning of autumn. It grows up to about 70 cm in height. The flowers are large and showy, 50 to 100mm across,[3]:32 with four petals that are vivid red, most commonly with a black spot at their base. The flower stem is usually covered with coarse hairs that are held at right angles to the surface, helping to distinguish it from Papaver dubium in which the hairs are more usually appressed (i.e. held close to the stem). The capsules are hairless, obovoid (egg-shaped), less than twice as tall as they are wide, with a stigma at least as wide as the capsule. Like many other species of Papaver, the plant exudes white to yellowish latexwhen the tissues are broken.[4]:88
Taxonomy[edit]
It was formerly described by the Swedish botanist Carl Linnaeus in his seminal publication Species Plantarum in 1753. Papaver, also ‘pappa’, is the Latin word for food or milk and 'rhoeas' means red in Greek.[5]
Natural history[edit]
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Papaver_rhoeas_capsules.jpg/220px-Papaver_rhoeas_capsules.jpg
Capsules
Its origin is not known for certain. As with many such plants, the area of origin is often ascribed by Americans to Europe, and by northern Europeans to southern Europe. Its native range includes West AsiaNorth Africa and Europe.[6][7] It is known to have been associated with agriculture in the Old World since early times and has had an old symbolism and association with agricultural fertility. It has most of the characteristics of a successful weed of agriculture. These include an annual lifecycle that fits into that of most cereals, a tolerance of simple weed control methods, the ability to flower and seed itself before the crop is harvested, and the ability to form a long-lived seed bank. The leaves and latex have an acrid taste and are mildly poisonous to grazing animals.
A sterile hybrid with Papaver dubium is known, P. x hungaricum, that is intermediate in all characters with P. rhoeas.[4]
Cultural usage[edit]
See also: Remembrance poppy
Due to the extent of ground disturbance in warfare during World War I, corn poppies bloomed in between the trench lines and no man's lands on the Western front. Poppies are a prominent feature of "In Flanders Fields" by Canadian Lieutenant Colonel John McCrae, one of the most frequently quoted English-language poems composed during the First World War. During the 20th century, the wearing of a poppy at and before Remembrance Day each year became an established custom in English-speaking western countries. It is also used at some other dates in some countries, such as at appeals for Anzac Day in Australia and New Zealand.
This poppy appears on a number of postage stamps, coins, banknotes, and national flags, including:
·         Canadian twenty-dollar note (2012) and Canadian ten-dollar note (2001)
·         Great Britain commemorative stamps 2000-2009: 2007 Lest we forget - 90th anniversary of the Battle of the Somme
The common or corn poppy was voted the county flower of Essex and Norfolk in 2002 following a poll by the wild plant conservation charity Plantlife.[8]
·         https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/00MoinaMichael.jpg/200px-00MoinaMichael.jpg
United States commemorative stamp depicting Moina Michael and corn poppies

·         https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/73/Claude_Monet_-_L%27%C3%A9t%C3%A9_-_Champ_de_coquelicots.JPG/200px-Claude_Monet_-_L%27%C3%A9t%C3%A9_-_Champ_de_coquelicots.JPG
Claude Monet, "Summer Field of Coquelicots", 1875

·         https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a0/NZRSA_remembrance_poppy.jpg/188px-NZRSA_remembrance_poppy.jpg
An example of the artificial Flanders poppy which has been distributed by the millions throughout New Zealand by the RSA for Anzac Day activities and other days of remembrance.
Persian literature[edit]
In Persian literature, red poppies, especially red corn poppy flowers, are considered the flower of love. They are often called the eternal lover flower. In classic and modern Persian poems, the poppy is a symbol of people who died for love (Persian: راه عشق).
Many poems interchange "poppy" and "tulip" (Persian: لاله).
[I] was asking the wind in the field of tulips during the sunrise: whose martyrs are these bloody shrouded?

[The wind] replied: 
Hafez, you and I are not capable of this secret, sing about red wine and sweet lips.
Urdu literature[edit]
In Urdu literature, red poppies, or "Gul-e-Lalah", are often a symbol of martyrdom, and sometimes of love.
Uses[edit]
The commonly grown garden decorative Shirley Poppy is a cultivar of this plant.
P. rhoeas contains the alkaloid rhoeadine which is a mild sedative. The black seeds are also edible, and are eaten either on their own or as an ingredient in bread. Oil made from the seed is highly regarded in France.[5]
The petals contain a red dye which is used in some medicines and wines, also the dried petals are occasionally used to give colour to potpourris.[5]
See also[edit]
·         Poppy
·         Coquelicot
·         Remembrance Day
·         Corn poppy with lamb
·         White poppy (symbol)
References[edit]
1.     Jump up^ Linné, Carl von (1753). Species Plantarum. Stockholm: Laurentius Salvius. p. 507.
2.     Jump up^ "BSBI List 2007" (xls). Botanical Society of Britain and Ireland. Retrieved 2014-10-17.
3.     Jump up^ Blamey, M.; Fitter, R.; Fitter, A (2003). Wild flowers of Britain and Ireland: The Complete Guide to the British and Irish Flora. London: A & C Black. ISBN 978-1408179505.
4.     Jump up to:a b Stace, C. A. (2010). New Flora of the British Isles (Third ed.). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. ISBN 9780521707725.
5.     Jump up to:a b c "Papaver rhoeas (common poppy)". kew.org. Retrieved 24 January 2017.
7.     Jump up^ European Garden Flora, vol. IV
8.     Jump up^ "County Flowers | Wild plants". Plantlife. Retrieved 2012-03-21.
External links[edit]
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png
Wikimedia Commons has media related to Papaver rhoeas.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Wikispecies-logo.svg/34px-Wikispecies-logo.svg.png
Wikispecies has information related to: Papaver rhoeas
·         Papaver

·         Garden plants
·         Medicinal plants
·         Flora of Lebanon
·         Plants described in 1753