نار قیصر
بفتح نون و الف و کسر راء مهمله و فتح قاف و سکون یاء مثناه
تحتانیه و فتح صاد و راء مهملتین بهندی ناکیسر کجراتی نامند در ماهیت آن اختلاف عظیم
است انطاکی کفته نباتی است با یک ساق باریک سرخ مائل بزردی و کل آن نیز مائل بزردی
و خوش بو و از روم آورند و در مصر آن را ساق الحمام کویند و کویند شقایق النعمان است
طبیعت آن
کرم و خشک در دوم
افعال و خواص آن
مفرح و آشامیدن آن جهت تقویت معدۀ بارد و تحلیل ریاح و مغص
و تفتیح سدد و ادرار بول و حیض و طلای آن جهت تحلیل صلابات و اوجاع مفاصل نافع مقدار
شربت آن یک مثقال است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
////////////
ساق الحمام . [ قُل ْ ح َ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است داروئی
. (اقرب الموارد). خروه . (تذکره ضریر انطاکی
). بلغت مصری رعی الحمام است ، و انطاکی نار قیصر گفته . (فهرست مخزن الادویه ).
///////////
نار قیصر. [ رِ ق َ ص َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ساق الحمام
. شقایق النعمان . (مخزن الادویه ). اختلاف عظیم در او واقع است و انطاکی گوید نباتیست
باریک ساق و بسیار سرخ و گلش مایل به رزردی و خوشبوئی و از روم آرند و در مصر او را
ساق الحمام نامند... و ظاهر آن است که معرب از ناکیسر هندی باشد و به جهت سرخی ساق
نار قیصر و در مصر ساق الحمام گویند. (تحفه
حکیم مومن ص 253). نبات نازک سرخ رنگ اندکی متمایل به زردی است . آن را از روم
آرند. و در مصر آن را ساق الحمام گویند. نباتی خوشبو و معطر و گرم و یابس و مدر است
. (از تذکره ضریر انطاکی ). و نیز رجوع به
ناکیسر* شود.
* ناکیسر. [ س َ ] (هندی ، اِ) به لغت هندی قسمتی از هوفاریقون
است . (تحفه حکیم مومن ). ابن بیطار آرد: ناکیسر
و ناک کیسر به دو کاف دیده شده که می نویسند لغت هندی است ، ماهیت آن درختی عظیم که
در بنگاله میشود بقدر درخت گردکان و برگ آن پهن بقدر برگ امرود و گل آن بسیار خوشبو
و در پورینه و رنگ پور و دیگر نواحی بنگاله کثیرالوجود و عطر گل آن ، خصوص زردی که
در میان گل می باشد، میگیرند. بسیار تندبو می باشد و در صندوق عطری که آن باشد عطرهای
دیگر رافاسد و [ به ] بوی خود میگرداند از حدت بوئی که دارد طبیعت آن گرم و خشک است
. (از مخزن الادویه ص 556).
///////////
رعی الحمام
فرسطاریون و فارسطاریون نیز گویند حبی است تیره‌رنگ بمقدار
ماش اندکی بزرگتر و چون پوست وی باز کنند برنگ عدس مقشر بود و صلب بود و از طعم عدس
اندکی شیرین‌تر و طبیعت وی گرم و خشک بود و کبوتر وی را دوست دارد و گاه مشک نیز گویند
و گاو نیز بغایت دوست دارد هیچ‌چیز گاو را فربه نکند مانند وی و دیومشک نیز خوانند
و مؤلف گوید نوعی از کرسنه است و در کاف گفته شود
حکیم مومن در تحفه می‌نویسد: که نارقیصر عبارت از آنست و در
کنار آبها و در آذرماه می‌رسد
لاتینVERBENA OFFIEINALIS فرانسهVERVEINE انگلیسیVERVAIN
اختیارات بدیعی
/////////////////
شاه پسند وحشی و خواص آن
طب سنتی و مکمل, گیاهان دارویی ارسال دیدگاه 1,437 بازدید
شاه پسند در قدیم به نام گیاه صلیب( Herb
of the Cross ) معروف بوده است زیرا گفته می شود که آن را روی زخم های مسیح ریختند
و خونریزی قطع شد. در واقع دارای خاصیت ضد خونریزی است.
این گیاه در نواحی جنوب آسیا، آفریقا و اروپا در حاشیه جاده
ها و دشت ها و مزارع می روید و در ایران در مناطق شمال ایران و اطراف تهران، فارس و
نواحی جنوب یافت می شود.
قسمت مورد استفاده این گیاه، برگ ها و سر شاخه های سبز آن
است در اثر مالش دادن بوی مطبوعی در تمام قسمت های این گیاه منتشر می شود ولی طعم آن
گس و تلخ است.
گیاه شاه پسند که در دو نوع معمولی و آمریکای جنوبی (به لیمو)
موجود است، می تواند زخم ها و ورم ها را با التیام نسوج بدن بهبود بخشد. این گیاه
برای درمان نقرس نیز استعمال می شود.
مصرف جوشانده گیاه شاه پسند، سبب درمان درد عصبی، سرگیجه و
ضعف روانی میشود. همچنین مصرف جوشانده شاه پسند برای انواع ناراحتی های عصبی، سرفه،
بی خوابی و حالات ترس و تب توصیه شده است. این گیاه ماده ی درمانی مناسبی برای موارد
اسپاسم و ضد تب است. اما این گیاه قبل از همه یک ماده ی مطمئن برای معده است. در موارد
اختلالات هاضمه و نفخ، هیچ چیز بهتر از شاه پسند آمریکایی جنوبی وجود ندارد. سرشاخه
های سبز شاه پسند وحشی کاربرد دارویی دارد.
این گیاه گس و تلخ در بهبود سرما خوردگی موثر است. این گیاهِ خلط آور برای درمان بیماری
های پوستی نیز مفید است.
این گیاه گونه های مختلفی دارد که متجاوز از صد نوع می باشد،
ما در ایران بیشتر نوع تزئینی آن که شاه پسند درختی نام دارد را می شناسیم اما نوع
دارویی آن نیز در ایران وجود دارد که ما در این مطلب بیشتر به آن نوع می پردازیم.
ترکیبات شیمیایی:
شاه پسند وحشی دارای مواد شیمیایی مختلفی نظیر تانن، موسیلاژ،
ساپونین، وربی نالین، بتاکاروتن و ماده ای تلخ می باشد.
خواص دارویی:
شاه پسند وحشی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است.
۱) قابض و ضد تشنج است.
۲) برای از بین بردن آب آوردگی بدن مفید است و بدین منظور
باید آن را با ملاس چغندر خورد.
۳) برای تقویت قلب مفید است.
۴) خون را تمیز و تصفیه می کند.
۵) عرق آور است.
۶) مقدار شیر را در مادران شیرده زیاد می کند.
۷) کرم معده را کشته و از بین می برد.
۸) خلط آور است.
۹) برای برطرف کردن سرماخوردگی مفید است.
۱۰) کمبود ویتامین C را درمان می کند.
۱۱) برای درمان ناراحتی های پوستی مفید است.
۱۲) بیماری زردی را برطرف می کند.
۱۳) برای رفع خونریزی لثه مفید است.
۱۴) سنگ کلیه و مثانه را خارج می سازد.
استفاده خارجی
۱- برای ورم مخاط دهان و گلو، جوشانده آن را غرغره کنید.
۲- کمپرس آن را روی ضرب دیدگی بگذارید.
۳- زخم و بریدگی ها را با ضماد آن درمان کنید.
۴- برای رفع خستگی پس از کار روزانه از حمام شاه پسند استفاده
کنید بدین منظور مقدار ۲۰۰ گرم از برگ های این گیاه را در دو لیتر آب ریخته و حرارت
دهید تا به جوش آید سپس آن را روی چراغ برداشته و بگذارید به مدت ۱۵ دقیقه دم بکشد.
بعد آن را صاف کرده و در وان حمام بریزید و برای مدت ۲۰ دقیقه در آن دراز بکشید تا
خستگی عضلات برطرف شود .
طرز استفاده:
دم کرده:
یک قاشق چایخوری برگ های خشک شده این گیاه را در یک فنجان
آب جوش ریخته و برای مدت ۱۰دقیقه دم کنید سپس صاف کرده و به مقدار یک فنجان سه بار
در روز بنوشید.
جوشانده:
مقدار ۴۰ تا ۵۰ گرم از برگ های خشک شده ی این گیاه را در یک
لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت ۵ دقیقه به آرامی بجوشد سپس آن را صاف کنید.
اسانس:
قوی تر از تنطور می باشد و از برخی داروخانه ها می توان آن
را خریداری کرد. مقدار مصرف آن یک تا دو قطره در یک لیوان آب می باشد.
طریقه مصرف شاه پسند معمولی
بیست تا سی گرم از گیاه خشک را در یک لیتر آب دم می کنند
و روزانه دو تا سه فنجان می نوشند. برای استعمال داخلی یک مشت کوچک از گیاه خشک با
یک لیتر آب کافی است در مصرف خارجی (به شکل کمپرس کردن، محلول غرغره، پانسمان) یک پیمانه
گیاه خشک شده در یک لیتر آب به کار برده شود.
طریقه مصرف شاه پسند آمریکای جنوبی(به لیمو)
بیست تا سی گرم از گل و برگ گیاه را در یک لیتر آب می ریزند
و دم کرده قابل شرب مطبوعی درست می کنند.
اما اگر بخواهند بیشتر از دو فنجان در روز میل کنند باید مقدار
گیاه را به شش گرم در یک لیتر آب تقلیل داد.
مضرات:
خوردن زیاد این گیاه ضربان قلب را کم می کند و باعث تحریک
روده ها و رحم می شود. بنابراین کسانی که ناراحتی قلبی دارند و یا خانم های باردار
باید در خوردن آن احتیاط کنند.
//////////
ورون (Vervaine) یا گل ماهور* گیاهی
از تیره «میمون Scrophulariacrca» است که نام علمی آن «Verbascum» می‌باشد که آن را با نام «شاه پسند طبی» نیز
می‌شناسند. ورون علاوه بر خواص زیر نارسایی کبد، یرقان و امراض گلو و چشک را نیز
درمان می‌نماید. این گیاه را به علت کمک به خروج سنگ از مثانه ورون نامیده‌اند.
علاوه بر آن، ورون را علف مقدس یا علف جادوگر نیز، نامگذاری کرده‌اند. زیرا که
جادوگران با آن، روغن‌ها و شربت‌های سحرآمیز و شفابخش می‌ساختند. اصل ورون متعلق
به آمریکای جنوبی است و از آن جا به جنوب فرانسه و آفریقا آورده شده است. ورون یا
«شاسترن»، انواع مختلفی دارد. اما نوع معطر آن که عطر لیمویی دارد و به همین جهت
نیز به آن به لیمو هم می‌گویند مورد نظر است. ورون معطر به چای عربی نیز معروف
است. این گیاه در قدیم ونوس نامیده می‌شده است. زیرا که معتقد بودند که این گیاه
دارای خاصیت تقویت کننده و محرک بوده و موجب توالد و تناسل می‌باشد. در سالهای
اخیر، برخی از شرکت‌های سازنده داروهای گیاهی، اقدام به تهیه و بسته‌بندی چای ورون
به صورت کیسه ای، و در بسته‌های ۲۰ تایی نموده‌اند که این گونه مصرف چای ورون هم
از نظر بهداشتی و هم به جهت سهولت مصرف، مناسب تر است و همانند چای می‌توان یک
کیسه از چای ورون را در یک لیوان آب جوش قرارداد، و ۵ دقیقه بعد آن را شیرین کرده
و مصرف نمود.
خواص گیاه[ویرایش]
- جوشانده
ورون، اشتها آور و درمان کننده سوهضم، نفخ معده، دل درد، دل پیچه، اسهال و
دیگر اختلالات گوارشی است.
- جوشانده
ورون، سرفه، سینه درد، برونشیت و سرما خوردگی را درمان می‌نماید و اختلالات
مجاری تنفسی را برطرف می‌سازد.
- جوشانده
ریشه ورون، سیاه سرفه و برونشیت را درمان می‌کند.
- جوشانده
یا دم کرده ورون، مقوی اعصاب و تسکین دهنده دردهای عصبی، سردرد و میگرن است.
- این
گیاه دارای خاصیت تقویت کننده و محرک بوده و موجب توالد و تناسل می‌باشد
نحوه مصرف[ویرایش]
این چای در آفریقای شمالی مصرف بسیار معمولی دارد، و برای
تهیه آن ۲۰–۱۵ گرم از برگ آن را در ۴ لیوان آب جوش
ریخته و دم می‌کنند و مانند چای، بعد از غذا مصرف می‌نمایند. مصرف چای ورون بعد از
غذا، برخلاف چای معمولی، اختلال در جذب آهن به وجود نمی‌آورد. برای مصرف فردی، می‌توان
مقدار ۵ گرم از برگ ورون را در یک لیوان آب جوش ریخته و پس از دم کشیدن، صاف نموده
و با نبات میل کرد. طرز تهیه شربت ورون، شربت ورون همانند چای گلاسه است. کافی است
یک لیوان از چای آماده شده ورون را با کمی شکر و چند قطعه یخ مخلوط نموده و پس از سرد
شدن قابل استفاده است
منابع[ویرایش]
کتاب درمان بیماری‌ها با گیاهان دارویی، نوشته دکتر امیر
محمد نصرالهی، ۱۳۷۸ کتاب دایرة المعارف پزشک در خانواده.
* پارسی ویکی
گل ماهور یا خرگوشک (نام علمی جنس: Verbascum
)، گلی است خاص در منطقه آسیا و اروپا و مدیترانه. این گیاه دارای حدود 350 گونه در
جهان است، که حدود 40 گونه آن در ایران است و تعدادی از این گونه ها بومی ایران هستند.
پراکندگی این گیاه در غرب و شمال غربی ایران بیشتر است. استفاده از این گیاه از قدیم
در طب سنتی برای معالجه سرماخوردگی، آنژین و برونشیت، و تسکین حالت‌های عصبی، اضطراب،
اختلال‌های ضربان قلب و ناراحتی‌های معده و همچنین درد مفاصل و بهبود زخم ها و سوختگی
رواج داشته است.
این گیاه ناراحتی تنفسی مانند آسم، سرفه های مزمن و ذات‌الریه
را درمان می‌کند و خلط آور است. علایم بیماری‌هایی مانند اسهال، بواسیر و عفونت مثانه
را بهبود می‌دهد و با انگل‌ها مقابله می‌کند.
گل ماهور
گل ماهور که با نام‌های دُرماهى و زرماهى نیز شناخته می شود،
گیاهی است با گل‌های طلایی و متعلق به تیره‌ی خرگوشک با ارتفاعی که گاهی به اندازه
یک انسان می‌رسد. معروفیت درمانی این گیاه، بیشتر مربوط به تأثیر آن در معالجهء سرماخوردگی،
آنژین و برونشیت است. به علت تأثیر آرامش‌بخش این گیاه، جهت تسکین حالت‌های عصبی، اضطراب،
اختلال‌های ضربان قلب و ناراحتی‌های معده نیز استفاده میشود. در خصوص استعمال خارجی
برای نمونه در رفع درد مفصل‌ها به صورت کمپرس و در بهبود زخم‌ها و سوختگی به صورت پانسمان
به‌کار می‌رود.
گل ماهور، بومی قاره اروپا و آسیاست. زیستگاه طبیعی آن در
ایران، دامغان است و در غالب مناطق استپی، دامنه های کوهستانی و بیشه زارها و علف‌زارهای
شهرستان دامغان می‌روید و بیشتر خاک‌های گچی شن دار و قلوه سنگ دارهای کوهستانی را
ترجیح می‌دهد.
دوران گل دهی و زمان برداشت آن‌ها خرداد تا شهریور است. قسمت‌های
مورد استفاده گل ماهور گل‌ها، برگ‌ها و گاهی ریشه ها است. این گیاه که در هر شرایط
آب و هوایی رشد می‌کند حداقل 200 گونه مختلف دارد. نوع معمولی آن که گل‌های زردی دارد
دارای خواص درمانی متعدد است که در این مطلب به ذکر چند خاصیت آن پرداخته‌ایم.
خواص دم کرده گل ماهور
سال‌هاست که از گل ماهور برای درمان بیماری‌های مرتبط با سیستم
تنفسی استفاده میشود. دم کرده گل این گیاه ناراحتی تنفسی مانند آسم، سرفه های مزمن
و ذات‌الریه را درمان می‌کند و خلط آور است. علایم بیماری‌هایی مانند اسهال، بواسیر
و عفونت مثانه را بهبود می‌دهد و با انگل‌ها مقابله می‌کند.
* دم کرده آن استرس و کم خونی را برطرف می‌کند.
* خاصیت ضداسپاسمی آن گرفتگی معده را رفع می‌کند.
* این گل برای نرم شدن پوست آسیب دیده مفید است.
* سرشار از کلسیم، کرومیم، کبالت، منیزیم، نیاسین، فسفر، سیلیکون،
سدیم، ویتامین A و C است.
* دم کرده گل‌های این گیاه تسکین دهنده قوی است و برای درمان
میگرن از آن استفاده میشود.
* آب این گیاه و پودر تهیه شده از ریشه های خشک آن زگیل را
از بین می‌برد.
* دم کرده آن خواب آور است.
* مالیدن دم کرده برگ آن روی زخم باعث بهبود عفونت میشود.
معروفیت درمانی این گیاه، بیشتر مربوط به تأثیر آن در معالجهء
سرماخوردگی، آنژین و برونشیت است. به علت تأثیر آرامش‌بخش این گیاه، جهت تسکین حالت‌های
عصبی، اضطراب، اختلال‌های ضربان قلب و ناراحتی‌های معده نیز استفاده میشود
* عملکرد غده تیروئید را بهبود می‌بخشد، بیمارانی که در مرحله
درمان هستند قبل از مصرف این گیاه با پزشک خود مشورت کنند.
* خاصیت خلط آور دارد.
* التهاب نای را درمان می‌کند.
* مصرف آن به افرادی که از ناراحتی گوارشی مانند بواسیر، یبوست،
اسهال و عفونت مثانه رنج می‌برند، توصیه شده است.
* در از بین بردن کرم‌های روده ای موثر است.
* گزش حشرات و تاول را درمان می‌کند.
* روغن آن عفونت‌های میکروبی و بیماری‌ها را از بین می‌برد.
* عفونت ادراری را برطرف می‌کند.
* در معالجه تب یونجه موثر است.
* ترکیبی از روغن زیتون و دم کرده آن، گوش درد را درمان می
کند.
گل ماهور خشک
طرز مصرف
می‌توان مقداری از گل‌های تازه یا خشک این گیاه را بعد از
دم کردن در یک لیتر آب، صاف کرد و روزانه، 3 تا 4 فنجان نوشید. جوشانده‌ی آن، بیشتر
جهت استعمال خارجی تهیه میشود. در مورد سرماخوردگی، گرد را می‌توان به صورت انفیه
به بینی کشید و همچنین می‌توان گیاه را به مدت یک هفته، در نیم لیتر روغن زیتون یا
روغن بادام شیرین و نیم لیتر الکل قرار داده و به جهت مداوای رماتیسم و سرماخوردگی
به صورت استعمال خارجی به کار برد.
//////////
خرگوشک . [ خ َ ش َ ] (اِ مصغر) مصغر خرگوش یعنی خرگوش کوچک
. (از ناظم الاطباء) (از شرفنامه منیری )
(از آنندراج ) (از برهان قاطع).
/////////////
قس رِعْيُ الحَمام در عربی:
رِعْيُ الحَمام جنس نباتي عشبي يتبع الفصيلة اللويزية.
يضم هذا الجنس 250 نوعاً من النباتات الحولية والمعمرة،
يستعمل كثير منها طبياً للمساعدة على النوم. وتحضر كما يحضر الشاي بوضع الأوراق،
جافة أو خضراء، في الماء الساخن.الغ البية العظمى من أنواع هذا النبات واطنة في القارة الأمريكية
وأوروبا.
محتويات
[أظهر]
الوصف النباتي[عدل]
عادةً ما تكون الأوراق متعاكسة وبسيطة،
وفي كثير من الأنواع تكون مشعرة وكثيفة في الغالب. أما الأزهار، فهي صغيرة وبها
خمس بتلات وهي محمولة في
سنابل كثيفة. وعادةً ما تكون زرقاء اللون، وربما بيضاء أو وردية أو أرجوانية أيضًأ،
وخاصةً في المستنبتات.
يمكن تقسيم الجنس إلى سلالة أمريكا الشمالية ثنائية الصيغة الصبغية وسلالة أمريكا
الجنوبية متعددة الصيغ الصبغية، وتحتوي السلالتان على أساس منالكروموسوم
رقم 7. وتنحدر الأنواع الأوروبية
من سلالة أمريكا الشمالية. ويبدو أن نبات رعي الحمام، بالإضافة إلى الفرفينا الزائفة (غلاندولريا(Glandularia))
ذات الصلة قد تطورا عن مجموعة تُعامل بصفة مؤقتة تحت اسم جنس جونيليا (Junellia)؛
وكان كلا الجنسين الآخرين يدرجان عادةً ضمن الفصيلة اللويزية حتى فترة التسعينيات.
إن نقل مورثات الصانعات
اليخضورية بين الأجناس بواسطة آلية
غير محددة - بالرغم من أنه ربما ألا يكون مهجنًا - حدث مرتين على الأقل من الفرفينا
إلى الغلاندولريا، بين أسلاف سلالات أمريكا
الجنوبية في الوقت الحاضر ومرة أخرى مؤخرًا، بين فربينا أوركتيانا (V.
orcuttiana) أو رعي الحمام الأزرق (V.
hastata) وجي. بيبيناتيفيدا (G.
bipinnatifida). هذا بالإضافة إلى أن العديد من أنواع رعي الحمام من أصل هجين طبيعي؛ حيث إن فرفينا الحدائق (garden
vervain) المشهورة لها تاريخ مبهم بالكامل. ولذا، فمن الصعب حل العلاقات
بين هذه المجموعة المترابطة بأساليب علم تطور السلالات الحاسوبي المعيارية.[3] يبدو أن ال verbena
فضلا عن vervains ذات الصلة والوهمية (Glandularia)
تطورت من تجميع يعامل بصفة مؤقتة تحت اسم جنس Junellia؛
وكانت هذه الأجناس مدرجة ضمن فصيلة رعي الحمام (باللاتينية: Verbenaceae)
حتى التسعينات.[4] جينة البلاستيدات
الخضراء التي تظهر في أنواع مختلفة تنتقل بواسطة آلية غير محددة – بالرغم من أنها
غير مهجنة على الأرجح – ظهرت مرتين على الأقل
من vervains إلى Glandularia بين أسلاف الأنساب
في الوقت الحاضر في أمريكا الجنوبية ومرة أخرى في الآونة الأخيرة، بين V.
orcuttiana أو (Swamp Verbena (V. hastate وG.
bipinnatifida وبالإضافة إلى ذلك، عدة أنواع من Verbena
من أصل هجين طبيعي.
رِعْيُ
الحَمام الطبي (باللاتينية: Verbena
officinalis) أو (باللاتينية: Verbena
domingensis) في مصر والمغرب
العربي ومعظم مناطق أوروبا
رعي الحمام المنبطح (باللاتينية: Verbena
supina) في بلاد الشام ومصر والمغرب
العربي والقوقاز وبعض مناطق أوروبا
من أنواعه الأخرى[عدل]
الزراعة[عدل]
تُستخدم بعض أنواع رعي الحمام الهجينة والمستنبتة بوصفها نباتات زينة.
وتتميز نباتات رعي الحمام بأنها مقاومة للجفاف وتتحمل أشعة الشمس الكاملة إلى الجزئية
وتستمتع بالتربة جيدة التصريف والمعتدلة. تُزرع النباتات عادةً من البذور. ولكن
بعض الأنواع والهجائن ليست صلبة وتُعامل على
أنها نباتات حولية نصف صلبة في مخططات المسكبة.[5]
إن هذه النباتات ذات قيمة عالية في حدائق الفراشات في الظروف المناخية
المناسبة، وتجذب حرشفيات الأجنحة، مثل عثة الطائر الطنان الصقرية(Hummingbird
hawk-moth) أو فراشة القطرس البنية (Chocolate
albatross) أو فراشة أنابيب الكرم خطافية الذيل (Pipevine
swallowtail)، والطيور الطنّانة أيضًا، وخصوصًا رعي الحمام الطبي،
الذي يُزرع أيضًا كـ نبات عسل.
منحت جمعية البستنة الملكية (Royal
Horticultural Society) المستنبتات الهجينة التالية جائزة التميز في الحدائق (Award of
Garden Merit):-
لمعرفة بعض مسببات الأمراض بنبات رعي الحمام، يمكنك
الاطلاع على قائمة أمراض رعي الحمام. في بعض الأحيان، تتطفل ذبابة البطاطا الحلوة البيضاء (Bemisia
tabaci) على نباتات رعي الحمام المزروعة وتنقل هذه الآفة لمحاصيل أخرى.
استخدامات أخرى[عدل]
اُستخدم نبات رعي الحمام لفترة طويلة في طب الأعشاب والطب
الشعبي، ودائمًا ما يُستخدم كـ شاي أعشاب.
ويناقش كتاب نيكولاس كولبيبر (Nicholas
Culpeper) الذي صدر عام 1652 بعنوانالطبيب الإنجليزي (The
English Physitian) الاستخدامات الشعبية لهذا النوع من
النباتات. ومن بين تأثيراته الأخرى، فإنه قد يعمل كمادة مدرة للبن وربما مضاهئ ستيرويد الجنس. وتُستخدم النباتات في بعض الأحيان
أيضًا كدواء مجهض.
يتم بيع الزيت
العطري للعديد من الأنواع -
رعي الحمام الشائع بشكل أساسي - على أنه زيت رعي الحمام
الإسباني. وبالرغم من أنه يُعد أقل جودة من زيت اللويزة الليمونية (رعي الحمام
الليموني) في صناعة العطور، فإنه ذو أهمية تجارية في طب الأعشاب ويبدو أنه مصدر واعد
للمركبات الطبية. ويُنكّه الفيرفيني، المشروب الأخضر الشهير من منطقة لو باي-أون-فيلاي (فرنسا) بنبات
الفرفينا.
رعي الحمام في الثقافة الإنسانية[عدل]
رعي
الحمام الطبي (V.
officinalis) من كتاب Deutschlands
Flora in Abbildungen تأليف يوهان جورج شتورم(Johann
Georg Sturm) وجاكوب شتورم(Jacob
Sturm)، عام 1796
ارتبط رعي الحمام منذ زمن بعيد بالقوى الإلهية وغيرها من
القوى الخارقة للطبيعة. وكان يسمى "دموع إيزيس"
في مصر القديمة، ولاحقًا "دموع جونو".
وفي الحضارة اليونانية القديمة، كان يُهدى إلى إيوس إريجينيا (Eos
Erigineia). وفي أوائل العصر المسيحي، نصت الأسطورة الشعبية على أنه تم
استخدام نبات رعي الحمام الطبي (V.
officinalis) لإيقاف نزيف جروح السيد المسيح بعد إنزاله من فوق الصليب. وسمي
بعد ذلك "العشب المقدس" أو (مثلاً، في ويلز) "لعنة الشيطان".
جدير بالذكر أن زهور الفرفينا منقوشة في سحر شيماروتة (cimaruta)،
معاكس سحر ستريجريا (stregheria)
الإيطالي. وفي كتاب تاريخ وممارسة السحر (The
History and Practice of Magic) الذي نُشر لأول مرة عام 1870 من تأليف "بول كريستيان" (Paul
Christian)، تم استخدامه في تحضير سحر اليبروح [بحاجة
لمصدر].
مع أن نبات رعي الحمام الشائع ليست أمريكا الشمالية موطنه
الأصلي، فقد تم إدخاله إلى هناك، ومثلاً، استخدمه الباوني كمعزز لمادة أنتاوغن وفي تفسير
الأحلام، مثلما تُستخدم عشبة الأحلام (Calea
zacatechichi) في المكسيك.
اسم الجنس هو المصطلح اللاتيني
لنبات مقدس لدى الرومان القدماء.[13][14] يصف بلينيوس
الأكبر (Pliny
the Elder) نبات رعي الحمام الموجود في مذابح
الكنيسة المقدمة إلى يوبيتر (Jupiter)؛
فإنه ليس واضحًا تمامًا ما إذا كانت يقصد بها نبات رعي الحمام وليس المصطلح العام
لأعشاب التضحية الرئيسية.[بحاجة
لتأكيد]
ارتبطت الأسماء الشائعة لنبات رعي الحمام في العديد من
لغات أوروبا الوسطى والشرقية كثيرًا بالحديد. وهذا يتضمن، على سبيل المثال، اللغة
الهولنديةIJzerhard ("مقوي الحديد")
واللغة الدنماركية Læge-Jernurt ("عشبة الحديد الطبية") واللغة الألمانية Echtes
Eisenkraut ("أعشاب الحديد
الأصلية") واللغة السلوفاكية Železník
lekársky ("أعشاب الحديد
الطبية") واللغة المجرية vasfű ("عشب الحديد").
في الهاناكوتوبا (花言葉، لغة الزهور اليابانية)،
تسمى نباتات الفرفينا بيجوزاكورا (美女桜[Note 1]) وهي رمز
للتعاون. وتمثل في الثقافة الغربيةزهور مواليد 29 يوليو.
وتعد الفرفينا غير المحددة (indeterminate
vervain) من بين النباتات الموجودة في اللوحة الثامنة من قماش نجود العالم الجديد (New
World Tapestry) ("رحلة استكشافية إلى كيب كود")، التي تم تطريزها في عامي
1602/1603.
وفي القصة القصيرة "شذا رعي الحمام" (An
Odor of verbena) تأليف ويليام
فوكنر (William
Faulkner)، تم استخدام نبات رعي الحمام بصورة رمزية ووُصف على أنه
"الرائحة الوحيدة التي يمكن شمها فوق رائحة الخيول والشجاعة"، وهو يشبه
الاستخدام الرمزي لنبات سلطان الجبل في رواية "الصخب والعنف" (The
Sound and the fury).
يقتبس هازليت (Hazlitt)
في قاموسه المعتقدات والفولكلور (Faiths
and folklore) (صدر عام 1905) من كتاب أوبري (Aubrey) نثريات (Miscellanies)
ليقول:
"رعي الحمام والبقدونس / امنعا الساحرات من تحقيق
إرادتهن." (Vervain and Dill / Hinder witches from their will.)[15][16]
وفي سلسلة روايات الشباب يوميات
مصاص دماء (The
Vampire Diaries)، تستخدم المؤلفة إل. جيه.
سميث (L.
J. Smith) نبات رعي الحمام لحماية البشر من مصاصي
الدماء،[17] في إضافة لقوى
الفرفينا الخرافية وهي إيقاف سحر الساحرات. وفي الصراع، المجلد
الثاني (The Struggle, Volume II)،
يخبر مصاص الدماء ستيفان (Stefan) الإنسانة إلينا (Elena)
بأن الفرفينا يمكنه "حمايتها من السحر ويساعدها على الحفاظ على صفاء ذهنها
إذا استخدام مصاص دماء أو أي مخلوق خارق للطبيعة آخر قوى ضدها."[18] ويخبرها كيف
تقوم بتحضيره واستخدامه، "متى استخلصت الزيت من البذور، يمكنك دهنه على جلدك
أو إضافته إلى ماء الاستحمام. ويمكنك وضع الأوراق الجافة في كيس صغير وحمله معك أو
وضعه تحت مخدتك بالليل"، ولكنه يعطيها غصنًا غير جاهز لحمايتها في هذه
الأثناء.[19]
وفي رواية العمة جوليا وكاتب السيناريو (Aunt
Julia and the Scriptwriter) التي نُشرت عام 1977 من تأليف الكاتب
الحائز على جائزة نوبل ماريو فارغاس يوسا (Mario Vargas Llosa)،
كانت إحدى الشخصيات الرئيسية في الرواية، بيدرو كاماتشو (Pedro
Camacho)، يشرب "شاي رعي الحمام والنعناع" باستمرار بدلاً من
القهوة. وهو كاتب مسلسلات درامية إذاعية، وكان يزعم أنه يفك تشابك الخلايا
العصبية."[20]
المصادر[عدل]
^ تعدى إلى الأعلى ل:أ ب معرف مكتبة تراث
التنوع البيولوجي: http://biodiversitylibrary.org/page/651020 — المؤلف: كارولوس
لينيوس — الاصدارالخامس — الصفحة: 12
^ مذكور في : الأنواع النباتية،
الإصدار الأول، المجلد 1 — معرف مكتبة تراث التنوع
البيولوجي: http://biodiversitylibrary.org/page/358039 — المؤلف: كارولوس
لينيوس — العنوان : Species
Plantarum — المجلد: 1 — الصفحة: 18
^ Yao-Wu
Yuan & Richard G. Olmstead (2008). "A
species-level phylogenetic study of the Verbena complex (Verbenaceae) indicates two
independent intergeneric chloroplast transfers". Molecular
Phylogenetics and Evolution. 48 (1): 23–33. doi:10.1016/j.ympev.2008.04.004.
^ S.
M. Botta, S. Martinez & M. E. Mulguta
de Romero (1995). "Novedades nomenclaturales en Verbenaceae"
[Nomenclatural revisions in Verbenaceae].Hickenia. 2: 127–128.
^ RHS
A-Z encyclopedia of garden plants. United Kingdom: Dorling
Kindersley. 2008. صفحة 1136. ISBN 1405332964.
^ Quattrocchi،
Umberto (2000). CRC World
Dictionary of Plant Names. 4 R-Z. Taylor
& Francis US. صفحة 2787. ISBN 978-0-8493-2678-3.
^ Gledhill،
D. (2008). The Names
of Plants (الطبعة 4). Cambridge
University Press. صفحة 399. ISBN 978-0-521-86645-3.
^ Hazlitt،
William Carew (1905). Faiths and
folklore: a dictionary of national beliefs. citing(550,
569, 611), John Aubrey, Esq.'s Miscellanies (1857), p. 147. 2. New
York: Charles Scribner's Sons. صفحة 611. اطلع عليه
بتاريخ September 15, 2010.
^ Aubrey,
John, Esq. (1721). Miscellanies
upon the following Subjects... London:
Bettesworth, Battley, Pemberton, Curll. اطلع عليه بتاريخ September
15, 2010.
^ Sheffield,
Rob (April 08, 2010). Love in
Vein: The Vampire Diaries. رولينغ ستون.
Retrieved 2010-09-15.
^ Smith،
L. J. (1991). The
Struggle (Volume II). هاربر كولنز.
صفحة 105. ISBN 0-06-102001-X. اطلع عليه بتاريخ 2010-09-15.
وسوم <ref> موجودة لمجموعة اسمها "Note"، ولكن لم يتم العثور على وسم <references group="Note"/> أو هناك وسم </ref> ناقص
///////////
قس چمن داگول در ازبکی:
Chamandagul (Verbena) —
tizimguldoshlarga mansub bir va koʻp yillik oʻtsimon oʻsimlik va yarim butalar
turkumi; ekma gul. Vatani — Peru. Amerikaning tropik va subtropik mintaqalarida
200 dan ortiq turi oʻsadi. Gulchilikda gullari qalqonsimon, toʻpguli diametri
6—7 sm, oq, qizil, pushti, sariq, binafsha rangli, bir yillik duragay Ch.
(V.hybrida) ekiladi. Boʻyi 2550 sm, tupi yoyiq, shoxlari gʻuj, bargi
tuxumsimon, rangi yashil. Sovuqqa chidamli, erta tushgan qor ostida ham sovuq
urmaydi. Ch. urugʻidan koʻpaytiriladi. Urugʻi fevralmart oylarida
issiqxonalarda ekiladi. Iyundan oktyabrgacha gullaydi. Ch. xonadonlarda, koʻp
qavatli uylar balkonida, park va xiyobonlarda manzarali oʻsimlik sifatida
oʻstiriladi.
////////////
Verbena
From Wikipedia, the
free encyclopedia
This article is
about the plant genus. For other uses, see Verbena
(disambiguation).
"Vervain"
redirects here. For other uses, see Vervain
(disambiguation).
Verbena
|
|
 |
|
Purpletop vervain, Verbena bonariensis
|
|
Kingdom:
|
|
Clade:
|
|
Clade:
|
|
Clade:
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species
|
|
See text
|
|
Verbena (/vərˈbiːnə/,[2] vervain) is a genus in
the family Verbenaceae. It contains about 250 speciesof annual and perennial herbaceous or semi-woody flowering plants. The majority of the species
are native to
the Americas and Asia.
Contents
[show]
The leaves are
usually opposite, simple, and in many species hairy, often densely so.
The flowersare small, with five petals, and borne
in dense spikes. Typically some shade of blue, they may also be white, pink, or
purple, especially in cultivars.
The genus can be divided into a diploid North American and a polyploid South American lineage, both
with a base chromosome number of
seven. The European species is derived from the North American lineage. It
seems that verbena as well as the related mock vervains (Glandularia)
evolved from the assemblage provisionally treated under the genus name Junellia;
both other genera were usually included in the Verbenaceae until the 1990s.[3] Intergeneric chloroplast gene transfer by an undetermined
mechanism – though probably not hybridization – has occurred at least twice
from vervains to Glandularia, between the ancestors of the
present-day South American lineages and once more recently, between V.
orcuttiana or V. hastata and G. bipinnatifida. In addition, several species of
verbena are of natural hybrid origin; the well-known garden
vervain has an entirely muddy history. The relationships of
this close-knit group are therefore hard to resolve with standard methods
of computational
phylogenetics.[4]
Purpletop vervain (V. bonariensis)
as an ornamental plant
Some species, hybrids and cultivars of verbena are used as ornamental plants. They are drought-resistant,
tolerating full to partial sun, and enjoy well-drained, average soils. Plants
are usually grown from seed. Some species and hybrids are not hardy and
are treated as half-hardy annuals in bedding schemes.[5]
They are valued in butterfly gardening in
suitable climates, attracting Lepidoptera such as the Hummingbird hawk-moth, Chocolate albatross, or the Pipevine swallowtail,
and also hummingbirds, especially V. officinalis, which is also
grown as a honey plant.
The hybrid cultivars "Silver Anne"[6] and "Sissinghurst"[7] have gained the Royal
Horticultural Society's Award of Garden Merit.
For some verbena pathogens, see List of verbena
diseases. Cultivated verbenas are sometimes parasitized by Sweet potato whitefly (Bemisia
tabaci) and spread this pest to other crops.
Verbena has longstanding use in herbalism
and folk medicine, usually as an herbal tea. Nicholas Culpeper's 1652 The English
Physitian discusses folk uses. Among other effects, it may act as
a galactagogue (promotes lactation) and
possibly sex steroid analogue.
The plants are also sometimes used as abortifacient. Verbena has been listed as
one of the 38 plants used to prepare Bach flower remedies,[8] a kind of alternative medicine promoted
for its effect on health. However, according to Cancer Research UK,
"there is no scientific evidence to prove..." that flower remedies
can boost the immune system.[9]
The essential oil of various species, mainly
common vervain, is traded as "Spanish verbena oil". Considered
inferior to oil of lemon verbenain
perfumery, it is of some commercial importance for herbalism and it seems to be
a promising source of medical compounds. Verveine, the famous green
liqueur from the region of Le Puy-en-Velay (France) is flavored with
these vervains.[citation needed]
See also: Verbena
(disambiguation)
common vervain (V. officinalis)
from Deutschlands Flora in Abbildungen by Johann Georg Sturm and Jacob Sturm, 1796
Verbena has long been associated with
divine and other supernatural forces. It was called "tears of Isis"
in ancient Egypt, and later called "Hera's tears". In ancient Greece
it was dedicated to Eos Erigineia. In the early Christian era,
folk legend stated that V. officinalis was used to staunch
Jesus' wounds after his removal from the cross. It was consequently called
"holy herb" or (e.g. in Wales) "Devil's bane".[citation needed]
Vervain flowers are engraved on cimaruta, Italian anti-stregheria charms.[citation needed] In
the 1870 The History and Practice of Magic by "Paul
Christian" (Jean Baptiste Pitois) it is employed in the
preparation of a mandragora charm.[10] The book also describes its
antiseptic capabilities (p. 336), and use as a protection against spells
(pp. 339, 414).[11]
While common vervain is not native to North
America, it has been introduced there and for example the Pawnee have adopted it as an entheogen enhancer and in oneiromancy (dream divination), much
as Calea zacatechichi is
used in Mexico.
The generic name is
the Latin term for a plant sacred to the ancient Romans.[12][13] Pliny the Elderdescribes verbena presented
on Jupiter altars;
it is not entirely clear if this referred to a verbena rather than the general
term for prime sacrificial herbs.[verification needed]
The common names of verbena in many Central
and Eastern European languages often associate it with iron. These include for example the
Dutch IJzerhard ("iron-hard"), Danish Læge-Jernurt("medical ironwort"),
German Echtes Eisenkraut ("true ironherb"), Slovak Železník lekársky ("medical
ironherb"), and Hungarian vasfű ("iron grass").
An indeterminate vervain[verification needed] is
among the plants on the eighth panel of the New World Tapestry (Expedition
to Cape Cod).[citation needed]
In the Victorian language of flowers,
verbena held the dual meaning of enchantment and sensibility.[14]
https://en.wikipedia.org/wiki/Verbena
