مولسری

مولسری. (ا. ه.)  بضم میم و سکون واو و لام و فتح سین و کسر راء مهملتین و یا لغت هندی است
ماهیت آن
درختی است عظیم و شاخهای آن انبوه و موزون و خوش منظر و در ملک هند و بنکاله و فرنک اکثیر الوجود و در باغات و خانها غرس می نمایند و برک آن متوسط در بزرکی و کوچکی و اندک عریض و طولانی و املس و کل آن کوچک پهن مدور مشرف صندلی رنک و بسیار خوش بو هم در تازکی و هم بعد از خشک شدن و در موسم کرما که هنکام بارش است در ملک هند و بنکاله هنکام بهار آنست و ثمر آن بقدر عناب متوسطی و سنجد بزرکی و برنک آن و مغز آن با عفوصت بسیار اندک شیرینی و هستۀ آن بزرک
طبیعت کل آن
کرم و خشک و ثمر آن سرد و خشک و قابض خصوص نارس آن
افعال و خواص آن
ثمر نارس خشک و تخم آن را نیز در ادویۀ حابسۀ منی و سیلان آن داخل می نمایند جهت آنکه قابض و ممسک منی است و حابس بطن و آشامیدن نقوع پوست درخت آن جهت حرقه البول و قروح مجاری آن و آتشک نافع و بیخ آن نیز بدستور و مضمضه بطبیخ پوست درخت آن جهت درد دندان و تقویت لثه نافع و سعوط کل خشک سودۀ آن برای مرض اهوه که مرضی است در بنکاله در بینی مردم بهم می رسد علامت آن تپ شدید و صداع و درد کردن و شانه و غیرها است و جهت صداع بارد و بدستور کشیدن کل خشک آن در سر غلیان بجای تنباکو و عرق کل آن جهت صداع و تقویت دل و دماغ شربا و سعوطا نافع طرد الهوام کذاشتن کل آن بر فراش و رخت خواب باعث دوری هزارپا و مار از ان است و در حرف الباء مع الواو بنام بولسری نیز ذکر یافت
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////
|| مولسري.  بضم میم و سکون واو و لام و کسر سین مهمله و راء مهمله و سکون یاء تحتانی و بکل نیز گویند مثیر و زمخت و سرد و میکر بود و فرح آورده و علتهاء سرد دفع کند و گل او خوشبو بود و سرد و شیرین و زمخت و قابض باشد و منوّر بدن و دهن را خوش مزه سازد و
 ثمر مذکور را راقم نیز مقوی دل و مفرح میداند و خالی از تقویت معده نیست و پوست بیخ او را برای امساک منی و تغلیظ آن و تقویت کمر نیز استعمال کرده. تالیف شریفی