۱۳۹۶ مهر ۲۷, پنجشنبه

ناردین، نارد، سنبل هندی، سنبل رومی، سنبل الطیب

ناردین.  (ا.  ف.  ). بفتح نون و الف و کسر راء و دال مهملتین و سکون یاء مثناه تحتانیه و نون
ماهیت آن
کفته اند سنبل رومی است جهت آنکه دو سنبله است و مولف اختیارات بدیعی کفته بیخی است در رنک شبیه بمامیران و عروق الصفر و بشکل اسارون با ریشهای بسیار و ریشۀ این باریکتر از ریشۀ اسارون و بهترین آن قوی تازۀ خوشبوی آنست و آنچه مائل بسفیدی باشد زبون
طبیعت آن
در دوم کرم و در سوم خشک
افعال و خواص آن
اعضاء الراس و الغذاء و النفض آشامیدن یک درم آن جهت فالج و لقوه و یرقان و منع انصباب مواد بمعده و جهت ادرار بول و حیض و تحلیل اورام زخم و اکتحال آن موی مژکان برویاند بتنهائی و یا باکحال مناسبه و جلوس در طبیخ آن نیز جهت اوجاع کرده و امراض رحم نافع مضر رئه مصلح آن کثیرا و عسل مقدار شربت آن یک درم بدل آن سنبل هندی است
مخزن الادویه عقیلی
////////////
ناردین . (اِ) سنبل رومی . (قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 214) (ذخیره  خوارزمشاهی ) (بحر الجواهر) (انجمن آرا) (فرهنگ شعوری ).سنبل رومی را گویند و آن زردرنگ می باشد و اگر در سرمه داخل کنند موی مژه را برویاند. (برهان قاطع) (آنندراج ). اسارون . (فرهنگ دزی ). نردین و ناردین : سنبل رومی ، معرب نَرذُس یونانی است . (اقرب الموارد). سنبل الطیب . (ناظم الاطباء). مولف اختیارات بدیعی آرد: آن بیخی است به لون مشابه مامیران و عروق الصفر بود و به شکل اسارون ریشه ریشه داشته باشد لیکن ریشه  آن باریکتر از ریشه  اسارون بود. نیکوترین فربه تازه و خوشبوی و آنچه به سپیدی مایل بود بد باشد و طبیعت ناردین گرم بود در دوم و خشک بود در سیم . در کحلها کنند موی مژه برویاند و وی بول و حیض براند و ورم رحم را نافع بود. در طبیخ وی نشستن و یکدرم از وی فالج و لغوه را نافع باشد و اسحاق گوید مضر است به شش و مصلح وی کتیرا بود با عسل و بدل وی سنبل هندی بود. (از اختیارات بدیعی ). و نیز رجوع به تاج المصادر بیهقی شود.اسم یونانی مطلق سنبل است . (تحفه  حکیم مومن ). کلمه  یونانی است و اگر تنها گفته شود منظور سنبل هندی است . و اگر ناردین قلیطی گفته شود منظور سنبل اقلیطی یا سنبل رومی است و ناردین اوری سنبل جبلی و ناردین اعر با معنایش سنبل بری است و به سنبل جبلی و فرو ۞ و اسارون گفته می شود زیراهمه  اینها را بری می گویند. (ابن بیطار ج 2 ص 175).
////////////
قس سُنْبُل الهِنْدِي، سُنْبُل السُورِی،  سُنْبُل الطِيب، سُنْبُل العَصَافِير، النَارِدِين در عربی:
السُنْبُل الهِنْدِي أو السُنْبُل السُورِي أو سُنْبُل الطِيب أو سُنْبُل العَصَافِير أو النَارِدِين نبات اسمه العلمي (.Nardostachys jatamansi D.C أو Nardostachys grandiflora)، من الفصيلة الناردينية .
محتويات
  [أظهر]
الموطن و الإنشار[عدل]
موطنه الأصلي جبال الهملايا وفلسطين .
الوصف النباتي[عدل]
خمري اللون احمر له رائحه طيبة يستعمل كمهدئ للاعصاب ومن جذوره يستخرج الزيت والكريم.
الإستعمال[عدل]
في الطب القديم[عدل]
ذكره ابن جزلة في كتابه المعروف بالمنهاج. و الحكيم حسن بن إبراهيم التفليسي في كتابه.كما ذكره الملك المظفر يوسف بن رسول الغساني في كتابه "المعتمد في الأدوية المفردة".
ذُكِر في الإنجيل:
 
  فأخذت مريم مناً من طيب ناردين خالص كثير الثمن ودهنت قدمي يسوع ومسحت قدميه بشعرها  

— يوحنا 3:12

.
في الطب الحديث[عدل]
أنظر أيضا[عدل]
السنبل الصيني.
السنبل الرومي.
السنبل الجبلي.
السنبل العربي.
المراجع[عدل]
1. ^ مذكور في : Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis — العنوان : Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis— تاريخ النشر: 1830 — https://dx.doi.org/10.5962/BHL.TITLE.286
تفسير كتاب دياسقوريدوس في الأدوية المفردة - ابن البيطار المالقي.
- يوسف بن رسول الغساني(توفى سنة 694 هجرية) ، كتاب "المعتمد في الأدوية المفردة".
///////////
قس یاتامان ناردوستاخی‌سی در آذری:
Yataman nardostaxisi (lat. Nardostachys jatamansi və ya Nardostachys grandiflora)[1] - Nardostaxis cinsinə aid bitki növü.[2]
یاتامان ناردوستاخی‌سی (اینگیلیسجه: Nardostachys jatamansi‎، (فارسجا:سنبل هندی‎)، (تورکجه:Yataman nardostaxisi‎)، (عربجه:سنبل هندي‎)، (آنادوْلو تۆرکجه‌سی‌جه:Hint sümbülü‎)، (فرانسه‌جه:Indische Narde‎)، (آلمانجا:Indische Narde‎)) بیر نؤع بیتکی.
///////////
قس هینت سومبولو در ترکی استانبولی:
Hint sümbülü (Nardostachys grandiflora), Hanımeligiller (Caprifoliaceae) familyasından bir tür çiçekli bitki. Çin, Hindistan ve Nepal'de Himalayalar'da yetişir. Çan şeklinde, pembe renkli, boyu yaklaşık 1 metreyi bulan bir bitkidir.
/////////
Nardostachys jatamansi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Spikenard

Scientific classification

Kingdom: Plantae

(unranked): Angiosperms

(unranked): Eudicots

(unranked): Asterids

Order: Dipsacales

Family: Caprifoliaceae

Genus: Nardostachys

Species: N. jatamansi
Binomial name

Nardostachys jatamansi
(D.Don) DC.

Synonyms[1]

Fedia grandiflora Wall. ex DC., nom. inval.
Fedia jatamansi Wall. ex DC., nom. inval.
Nardostachys chinensis Batalin
Nardostachys grandiflora DC.
Patrinia jatamansi D.Don
Valeriana jatamansi D.Don, nom. illeg.
Nardostachys jatamansi is a flowering plant of the Valerian family that grows in the Himalayas. It is a source of a type of intensely aromatic amber-colored essential oil, spikenard. The oil has, since ancient times, been used as a perfume, as a medicine and in religious contexts. It is also called spikenard, nard, nardin, or muskroot.
Contents
  [show]
Description[edit]
Nardostachys jatamansi is a flowering plant of the honeysuckle family that grows in the eastern Himalayas, primarily in a belt through Kumaon, Nepal, Sikkim and Bhutan.[2] The plant grows to about 1 m in height and has pink, bell-shaped flowers. It is found in the altitude of about 3000–5000 meters. Rhizomes (underground stems) can be crushed and distilled into an intensely aromatic amber-colored essential oil, which is very thick in consistency. Nard oil is used as a perfume, an incense, a sedative, and an herbal medicine said to fight insomnia, birth difficulties, and other minor ailments.[3]
Phytochemistry[edit]
The chemical components of Nardostachys jatamansi have been assayed in a number of different studies. These compounds include:[4]
acaciin
ursolie acid
octacosanol
kanshone A
nardosinonediol
nardosinone
aristolen-9beta-ol
oleanolic acid
beta-sitosterol
Historical use[edit]
Main article: Spikenard
Nardostachys jatamansi may have been used as an ingredient in the incense known as spikenard, although lavender has also been suggested as a candidate for the spikenard of classical times.[citation needed] It also has a variety of purported uses in the state of Sikkim located in Northeastern India. [5]
References[edit]
1. Jump up^ "Nardostachys jatamansi", The Plant List, retrieved 2014-09-19
2. Jump up^ Bakhru, H.K. (1993). Herbs that heal : natural remedies for good health (3. print. ed.). New Delhi u.a.: Orient Paperbacks. p. 117. ISBN 8122201334.
3. Jump up^ Dalby, Andrew (2000), Dangerous Tastes: the story of spices, London: British Museum Press, ISBN 0-7141-2720-5 (US ISBN 0-520-22789-1) pp. 83–88
4. Jump up^ Zhang, X; Lan Z; Dong XP; Deng Y; Hu XM; Peng T; Guo P. (January 2007). "Study on the active components of Nardostachys chinensis". Zhong Yao Cai. 30 (1): 38–41. PMID 17539300.
5. Jump up^ O'Neill, Alexander; et al. (2017-03-29). "Integrating ethnobiological knowledge into biodiversity conservation in the Eastern Himalayas". Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine. 13 (21). doi:10.1186/s13002-017-0148-9. Retrieved 2017-05-11.
External links[edit]
  Wikisource has the text of the 1911 Encyclopædia Britannica article Spikenard.

Original botanical description by David Don from Prodromus Florae Nepalensis (1825), in Latin (archived by the Biodiversity Heritage Library)
Caldecott, Todd (2006). Ayurveda: The Divine Science of Life. Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed monograph on Nardostachys grandiflora, N. jatamansi (Jatamamsi) as well as a discussion of health benefits and usage in clinical practice. Available online at http://www.toddcaldecott.com/index.php/herbs/learning-herbs/354-jatamamsi
Celtnet Spice Guide information page for spikenard
Taxon identifiers
Wd: Q15283858
GBIF: 4095996
GRIN: 410928
IPNI: 60457703-2
NCBI: 768052
Plant List: kew-2382350
Species+: 29093
Tropicos: 33500492

Categories:
Caprifoliaceae
Flora of Tibet
Perfume ingredients
Spices
Incense material
Flora of Nepal