۱۳۹۴ بهمن ۲۸, چهارشنبه

ابهل هندی، ارز هندی، سرو همیالیا (هندی)، شجرةاﷲ. دیودار. شجرةالجن . شجرة الاکله . مِداد. دیودارو. صنوبر هندی، Cedre de himalaya- cedre deodare des lndes- Himalayan cedar- Deodar cedar

[1] - دیودار. [ وْ ] (اِ مرکب ) سرو هندی را نیز گویند و بعربی شجرةالجن خوانند و در اختیارات شجرةاﷲ نوشته اند و بعضی گویند درختی است مانند درخت کاج و شیره دارد. (از برهان ). صنوبر هندی . (ناظم الاطباء). درخت سرو. (برهان ). نوعی از سرو. (ناظم الاطباء). درختی است بسیار عظیم و بلندتر از پنجاه شصت ذرع و اهالی فرنگ از چوب آن دول جهازات سازند و سبب این تسمیه همان مفهوم بزرگی دیو است و دار بپارسی زرنباد درخت است ... و یحتمل این لغت از پارسی و هندی مرکب باشد. (آنندراج ). ابن ماسویه گوید او از جنس درخت ابهل است و بعضی گویند دیودار صنوبر هندی است و او بچوب زرنباد مشابهت دارد در طعم او با اندک تیزی باشد. رازی گوید در بعضی مواضع شیره پیدا باشد که او را به اطراف نقل کنند و گمان من آن است که او شیره ٔ درخت دیودار است . (از ترجمه ٔ صیدنه ٔ بیرونی ). دیبدارو معنی دیودار شجرةالجن است و آن نوعی از ابهل است یا مقل و آن را صنوبر هندی خوانند و عیدان وی مانند عیدان زرنباد بود بهندی کرک گویند. (از اختیارات بدیعی ). و رجوع به تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 164 شود.
//////////
درخت- ابهل
نام هاى ديگر: ابهل هندى- ديودار- صنوبر هندى- شجرة الجن.
Cedre de himalaya- cedre deodare des lndes- Himalayan cedar- Deodar
cedar
درختى است زيبا و بلند از خانواده Pinaceae که  ارتفاع آن تا پنجاه متر مى رسد.
مشخصات:
برگهايش سوزنى و كبود رنگ به طول حدود پنج سانتى متر. مخروطه ميوه آن درشت و تخم مرغى شكل به رنگ قهوه اى است. طول عمر اين درختان به طور كلى خيلى زياد است و تا 2000 سال تخمين زده شده چوب آن داراى صمغ فراوان با بوى مخصوص است. قسمت خارجى چوب تنه درخت سفيد رنگ و چوب داخلى آن به رنگ قرمز مايل به قهوه اى است. بومى ارتفاعات افغانستان و هيماليا است، بذر آن در سال 1336 از هند به ايران آورده شد و در خزانه مركز مطالعات اكولوژى نوشهر كاشته شده است. رشد آن در شرايط شمال ايران تا به حال رضايت بخش بوده و در ساير نقاط شمال نيز پراكنده شده و كاشته شده است.
//////////
ابهل هندی . [ اَ هََ ل ِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شجرةاﷲ. دیودار. شجرةالجن . شجرة الاکله . مِداد. دیودارو. صنوبر هندی . شاخهای آن بشاخ زرنباد ماند و شیره ٔ آن به اسم شیر دیودار در فالج و صرع و لقوه سود دهد و هیچ داروی دیگر با او برابری نکند و سنگ گرده و مثانه بریزاند و آن مخصوص بهند و خاصه ٔ هیمالایا باشد و آن قسمی از ارزه و شربین است .
///////////
دیودارو دبیدار نیز گویند و معنی دیودار شجر الجن است و آن نوعی از ابهل است یا مقل و آن را صنوبر هندی گویند و عیدان آن مانند عیدان زرنباد بود و شیر دیودار از لبن وی بود و گرم و تیز و محرق و معطش بود و گرمی وی کمتر از خشکی بود چنانچه پوست وی در سیوم بود و استرخای عصب و فالج و لقوه را نافع بود چنانچه هیچ از وی بهتر نبود و مرضهای سرکه در دماغ بود و سکته و صرع را نافع بود و سنگ گرده و مثانه بریزاند و طبیعت ببندد و در طبیخ وی نشستن استرخای معده را نافع بود و دیوادار نیز گویند.
______________________________
صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: دیودار به کسر دال و سکون با و واو و فتح دال و الف و را اسم فارسی است و بعربی شجرة البق و شجرة الجن نامند و شاید اسمی مرکب از هندی و فارسی باشد زیرا که دیو بهندی شئی بزرگ و عظیم را نامند و دار در فارسی بمعنای چوب است و آن درختی است بسیار عظیم و بلند تا پنجاه و شصت ذرع و زیاده می‌رسد
لاتین‌ULMUS CAMPESTRIS  فرانسه‌ORME PYRAMIDAL انگلیسی‌COMMON ELM
[که هیچکدام درست بنظر نمی رسد. م و د].
///////
سدر هیمالیا (نام علمی: Cedrus deodara) نام یک گونه از تیره کاجیان است.
////// به اردو دیودار/دیار:
دیودار ایک درخت ہے جو زیادہ تر پہاڑی علاقوں خصوصاً بحیرہ روم کے کنارے لبنان میں یا مغربی ہمالیہ میں پایا جاتا ہے۔ دیو دار پاکستان کا قومی درخت ہے۔ عموماً یہ 1000 میٹر سے بلند علاقوں میں اگتا ہے۔ اس کی لمبائی چالیس سے پچاس میٹر تک چلی جاتی ہے۔ اس کی لکڑی انتہائی مضبوط ہوتی ہے اور بحری جہاز بنانے میں بھی استعمال ہوا کرتی تھی۔ دیودار کی بہترین اقسام لبنان، ترکی ، پاکستان اور قبرص میں ہوتی ہیں۔ دیودار بڑا پائیدار درخت ہے اور بعض اقسام کی عمر ایک ھزار سال سے بھی زیادہ ہوتی ہے۔ اتنے پرانے دیودار کا تنا اتنا چوڑا ہو سکتا ہے کہ اسے درمیان سے کاٹ کر سڑک گذاری جا سکتی ہے۔ لبنان میں بعض دیودار کے درخت ہیں جن کی عمر کا تخمینہ چار سے پانچ ھزار سال ہے اور انہیں قومی ورثہ قرار دیا گیا ہے۔
////////////
به پنجابی:
دیار چیڑ ٹبر دے ٹوکرے دیوادارو دا اک رکھ اے۔ ایہ ہمالیہ دے دیساں چ 1500 توں 3200 میٹر دی اچائی تے ہوندا اے۔ اینوں پاکستان دا قومی رکھ وی کیا جاندا اے۔

پسار[لکھو]
ایہ رکھ لیندے ہمالیہ وچ چڑھدے افغانستان، اتری پاکستان (خیبر پختونحواہ، اتری پنجاب، ازادکشمیر)، اتری ہندستان، لیندا نیپال تے دکھنی چین وچ ہوندا اے۔
به ترکی استانبولی هیمالیا سیدیری:
Himalaya sediri (Cedrus deodora), çamgiller (Pinaceae) familyasından Batı Himalaya'larda yetişen sedir bir türü.

50-60 m boy ve 3 m'den fazla çap yapabilir. İğne yapraklar uzun ve yeşildir (3-5 cm). Bu yaprakların aşağıya doğru sarkık olması ile diğer türlerden ayrılır. Tepe sürgünü karakteristik olarak aşağıya sarkar. Piramidal görünüşlüdür. Kozalakları 7-10 cm boyundadır.

Soğuklara karşı hassastır. Kuru ve kireçli topraklarla, hava nisbi neminin düşük olduğu yerlerde iyi gelişemez.
////////////
به آلمانی هیمالیا زِدِر:
Die Himalaya-Zeder (Cedrus deodara) ist eine Nadelbaum-Art aus der Gattung der Zedern (Cedrus) in der Familie der Kieferngewächse (Pinaceae).
///////////
به فرانسه سدروس دئودرا:
Le cèdre de l'Himalaya ou cèdre sacré (Cedrus deodara) est un grand arbre qui mesure jusqu'à 50 m de haut. Il s'agit d'une espèce végétale du genre des cèdres et de la famille des Pinacées.
///////////
به انگلیسی:
Cedrus deodara (deodar cedar, Himalayan cedar, or deodar/devdar/devadar/devadaru; Sanskrit देवदारु devadāru, Hindi: देवदार devadār, दारूक dāruk; Urdu: ديودار/ دیار deodār; Chinese: 雪松 xuě sōng) is a species of cedar native to the western Himalayas in eastern Afghanistan, northern Pakistan (especially in Khyber Pakhtunkhwa) and India (Jammu and Kashmir, Himachal Pradesh, Sikkim, Darjeeling and Uttarakhand states), southwesternmost Tibet in (China) and western Nepal, occurring at 1,500–3,200 m (4,921–10,499 ft) altitude. It is a large evergreen coniferous tree reaching 40–50 m (131–164 ft) tall, exceptionally 60 m (197 ft) with a trunk up to 3 m (10 ft) in diameter. It has a conic crown with level branches and drooping branchlets.[2]

The leaves are needle-like, mostly 2.5–5 cm (0.98–1.97 in) long, occasionally up to 7 cm (2.8 in) long, slender (1 mm (0.039 in) thick), borne singly on long shoots, and in dense clusters of 20–30 on short shoots; they vary from bright green to glaucous blue-green in colour. The female cones are barrel-shaped, 7–13 cm (2.8–5.1 in) long and 5–9 cm (2.0–3.5 in) broad, and disintegrate when mature (in 12 months) to release the winged seeds. The male cones are 4–6 cm (1.6–2.4 in) long, and shed their pollen in autumn.[2]

Contents  [show]
Etymology[edit]
The botanical name, which is also the English common name, derives from the Sanskrit term devadāru, which means "wood of the gods", a compound of deva "god" and dāru "wood, tree".

Cultural importance in the Indian subcontinent[edit]
Among Hindus, as the etymology of deodar suggests, it is worshiped as a divine tree. Deva, the first half of the Sanskrit term, means divine, deity, or deus. Dāru, the second part, is cognate with (related to) the words durum, druid, tree, and true.[3][4]

Several Hindu legends refer to this tree. For example, Valmiki Ramayan – Kishkinda khanda- stanza 4-43-13 reads:[5]

lodhra padmaka khaNDeSu devadaaru vaneSu ca |

raavaNaH saha vaidehyaa maargitavyaa tataH tataH || || 4-43-13
That means “In the stands of Lodhra trees,[6] Padmaka trees [7] and in the woods of Devadaru, or Deodar trees, Ravana is to be searched there and there, together with Sita. [4-43-13]”

Forests full of Deodar or Devadāru trees were the favorite living place of ancient Indian sages and their families who were devoted to the Hindu god Shiva. To please Lord Shiva, the sages used to perform very difficult tapasya (meditation) practices in deodar forests. Also the ancient Hindu epics and Shaivite texts regularly mention Darukavana, meaning a forest of deodars, as a sacred place.

The deodar tree is the national tree of Pakistan.

Cultivation and uses[edit]
Cedrus deodara00.jpg
It is widely grown as an ornamental tree, often planted in parks and large gardens for its drooping foliage. General cultivation is limited to areas with mild winters, with trees frequently killed by temperatures below about −25 °C (−13 °F), limiting it to USDA zone 7 and warmer for reliable growth.[8] It can succeed in rather cool-summer climates, as in Stateline, Nevada and Ushuaia, Argentina.[9]

The most cold-tolerant trees originate in the northwest of the species' range in Kashmir and Paktia Province, Afghanistan. Selected cultivars from this region are hardy to USDA zone 7 or even zone 6, tolerating temperatures down to about −30 °C (−22 °F).[8] Named cultivars from this region include 'Eisregen', 'Eiswinter', 'Karl Fuchs', 'Kashmir', 'Polar Winter', and 'Shalimar'.[10][11] Of these, 'Eisregen', 'Eiswinter', 'Karl Fuchs', and 'Polar Winter' were selected in Germany from seed collected in Paktia; 'Kashmir' was a selection of the nursery trade, whereas 'Shalimar' originated from seeds collected in 1964 from Shalimar Gardens, India (in the Kashmir region) and propagated at the Arnold Arboretum.[10]

This plant has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[12]

Construction material[edit]
Deodar is in great demand as building material because of its durability, rot-resistant character and fine, close grain, which is capable of taking a high polish. Its historical use to construct religious temples and in landscaping around temples is well recorded. Its rot-resistant character also makes it an ideal wood for constructing the well-known houseboats of Srinagar, Kashmir. In Pakistan and India, during the British colonial period, deodar wood was used extensively for construction of barracks, public buildings, bridges, canals and railway cars.[4] Despite its durability, it is not a strong timber, and its brittle nature makes it unsuitable for delicate work where strength is required, such as chair-making.

Herbal Ayurveda[edit]

Cones of Deodar
The use of C. deodara in Ayurvedic medicines is well recorded.[4][13]

The inner wood is aromatic and used to make incense. Inner wood is distilled into essential oil. As insects avoid this tree, the essential oil is used as insect repellent on the feet of horses, cattle and camels. It also has anti-fungal properties and has some potential for control of fungal deterioration of spices during storage. The outer bark and stem are astringent.[14]

Due to its anti fungal and insect repellent properties, rooms made of Deodar (Cedrus deodara) wood are used to store meat and food grains like oats and wheat in Shimla, Kullu and Kinnaur district of Himachal Pradesh. In Himachal people suffering from asthma or other respiratory problems are advised to sit under a Deodar tree early in the morning.

Cedar oil is often used for its aromatic properties, especially in aromatherapy. It has a characteristic woody odour which may change somewhat in the course of drying out. The crude oils are often yellowish or darker in colour. Its applications cover soap perfumes, household sprays, floor polishes and insecticides and is also used in microscope work as a clearing oil.[14]

Chemistry[edit]
The bark of Cedrus deodara contains large amounts of taxifolin.[15] The wood contains cedeodarin (6-methyltaxifolin), dihydromyricetin (ampelopsin), cedrin (6-methyldihydromyricetin), cedrinoside[16] and deodarin (3′,4′,5,6-tetrahydroxy-8-methyl dihydroflavonol).[17] The main components of the needle essential oil include α-terpineol (30.2%), linalool (24.47%), limonene (17.01%), anethole (14.57%), caryophyllene (3.14%) and eugenol (2.14%).[18] The deodar cedar also contains lignans[19] and the phenolic sesquiterpene himasecolone together with isopimaric acid.[20] Other compounds have been identified as (−)-matairesinol, (−)-nortrachelogenin and a dibenzylbutyrolactollignan (4,4',9-trihydroxy-3,3'-dimethoxy-9,9'-epoxylignan).[21]

Gallery[edit]

Cedrus deodara needles


Cedrus deodara 'Gold Cone' needles


Cedrus deodara


Cedrus deodara at Lokrum, Croatia


Cedrus deodara at Pedrengo, Bergamo, Italy


Cedrus deodaras at sunrise in Alton, Hampshire, England


Cultivar "Silver Spring" in Japan
See also[edit]
Portal icon          Trees portal
List of Indian timber trees
Christmas Tree Lane
Cedar oil
References[edit]
Jump up ^ Farjon, A. (2013). "Cedrus deodara". IUCN Red List of Threatened Species (IUCN) 2013: e.T42304A2970751. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-1.RLTS.T42304A2970751.en.
^ Jump up to: a b Aljos, Farjon (1990). Pinaceae: drawings and descriptions of the genera Abies, Cedrus, Pseudolarix, Keteleeria, Nothotsuga, Tsuga, Cathaya, Pseudotsuga, Larix and Picea. Koenigstein: Koeltz Scientific Books. ISBN 978-3-87429-298-6.[page needed]
Jump up ^ Palermo, Gregory (June 29, 2007). "Cedars, gods, and Gilgamesh". Plainfield Trees.[self-published source?]
^ Jump up to: a b c McGowan, Chris (March 5, 2008). "The Deodar Tree: the Himalayan 'Tree of God'".[self-published source?]
Jump up ^ "ValmikiRamayan".[non-primary source needed]
Jump up ^ Symplocos racemosa
Jump up ^ Wild Himalayan Cherry
^ Jump up to: a b Ødum, S. (1985). Report on frost damage to trees in Denmark after the severe 1981/82 and 1984/85 winters. Denmark: Hørsholm Arboretum.[page needed]
Jump up ^ http://treesneartheirlimits.blogspot.ca/
^ Jump up to: a b Humphrey James, Welch (1993). Haddows, Gordon, ed. The World Checklist of Conifers. Bromyard: Landsman's Bookshop. ISBN 978-0-900513-09-1.
Jump up ^ Gerd, Krüssmann (1983). Handbuch der Nadelgehölze (in German) (2nd ed.). Berlin: Parey. ISBN 978-3-489-62622-0.[page needed]
Jump up ^ "RHS Plant Selector - Cedrus deodara". Retrieved 27 June 2013.
Jump up ^ "Devadaru". Dr. Eddy's Clinic and Ayurveda School. March 13, 2008. Retrieved September 24, 2013.[unreliable source?]
^ Jump up to: a b "Cedarwood Oils". Flavours and fragances of plant origin. Food and Agriculture Organization of the United Nations. 1995. ISBN 92-5-103648-9.
Jump up ^ Willför, Stefan; Ali, Mumtaz; Karonen, Maarit; Reunanen, Markku; Arfan, Mohammad; Harlamow, Reija (2009). "Extractives in bark of different conifer species growing in Pakistan". Holzforschung 63 (5): 551–8. doi:10.1515/HF.2009.095.
Jump up ^ Agrawal, P.K.; Agarwal, S.K.; Rastogi, R.P. (1980). "Dihydroflavonols from Cedrus deodara". Phytochemistry 19 (5): 893–6. doi:10.1016/0031-9422(80)85133-8.
Jump up ^ Adinarayana, D.; Seshadri, T.R. (1965). "Chemical investigation of the stem-bark of Cedrus deodara". Tetrahedron 21 (12): 3727–30. doi:10.1016/S0040-4020(01)96989-3.
Jump up ^ Zeng, Wei-Cai; Zhang, Zeng; Gao, Hong; Jia, Li-Rong; He, Qiang (2012). "Chemical Composition, Antioxidant, and Antimicrobial Activities of Essential Oil from Pine Needle (Cedrus deodara)". Journal of Food Science 77 (7): C824–9. doi:10.1111/j.1750-3841.2012.02767.x. PMID 22757704.
Jump up ^ Agrawal, P.K.; Rastogi, R.P. (1982). "Two lignans from Cedrus deodara". Phytochemistry 21 (6): 1459–1461. doi:10.1016/0031-9422(82)80172-6.
Jump up ^ Agarwal, P.K.; Rastogi, R.P. (1981). "Terpenoids from Cedrus deodara". Phytochemistry 20 (6): 1319–21. doi:10.1016/0031-9422(81)80031-3.
Jump up ^ Tiwari, AK; Srinivas, PV; Kumar, SP; Rao, JM (2001). "Free radical scavenging active components from Cedrus deodara". Journal of Agricultural and Food Chemistry 49 (10): 4642–5. doi:10.1021/jf010573a. PMID 11600001.
Old Cedrus deodara, Manali Wildlife Sanctuary, Himachal Pradesh, India; 2500m altitude.
Scientific classification

Kingdom:           Plantae
Division: Pinophyta
Class:     Pinopsida
Order:   Pinales
Family:   Pinaceae
Genus:   Cedrus
Species: C. deodara
Binomial name
Cedrus deodara
(Roxb.) G.Don