[1] - زُرُنباد. [ زُ رُم
ْ ] (اِ) داروئی است مانند پای ملخ و به عربی رجل الجراد خوانند و اهل مکه آنرا عرق
الکافور و عروق الکافور گویند و آن بیخی است که از آن بوی کافور می آید. گرم و خشک
است در دویم . گویند اگر تازه و تر آنرا بکوبند و بر کف پای بمالند هر علتی که در سرباشد،
زایل گرداند. و اگر در خانه بخور کنند مور و مورچه را بگریزاند. (برهان ). بیخ نباتی
است مقوی دل و محلل ریاح و سمن بدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بیخ گیاهی معطر و
خوشبوی که کژور «؟» و بتازی عروق الکافور گویند. (ناظم الاطباء). «زدواریا زرومبت
» . «زدوار» . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). زرنبات . زرمباد. زرنبه . گیاهی است . از تیره
ٔ زنجبیلی ها که دارای ساقه ٔ زیرزمینی باریک و دراز است ، میوه اش کپسولی و دارای
دانه های معطر است . این گیاه مانند دیگر گیاهان تیره ٔ زنجبیل در منطقه ٔ هند و مالزی
می روید و در تداوی بعنوان مقوی و بادشکن و در تهیه ٔ برخی لیکورها مصرف می شود. عرق
الکافور. در برخی کتب «تاج الملوک زرد رومی » را که بنام «انتله ٔ سوداء» نیزنامیده
میشود، مرادف زرنباد گرفته اند. (فرهنگ فارسی معین ). داروئی است که بتازیش رجل الجراد
خوانند به هندیش کچور نامند. (شرفنامه ٔ منیری ). نام دوائی است مانند پای ملخ و در
دواها بکار برند. (انجمن آرا). رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و ترجمه ٔ ضریر انطاکی .
اختیارات بدیعی و فهرست مخزن الادویه و الفاظ الادویه شود.
- زرنباد چینی ؛ جدوار ختائی . (فرهنگ فارسی
معین ). رجوع به جدوار شود.
//////////////
جدوار. [ ج َدْ ] (اِ) معرب زدوار است که
ماه پروین باشد. گویند خوردن آن دفع زهر مار و عقرب کند. (برهان ) (از آنندراج ). مساوی
جذوار . رجوع به گل و گلاب ص 290 و دزی ج 1ص 175 و 438 ذیل درونج شود. (حاشیه ٔ برهان
چ معین ). بیخی است مخروطی شکل سیاه رنگ به هندی نربسی گویند. (غیاث اللغات ) (از آنندراج
). بیخ گیاه بوجا باشد. (از بحر الجواهر، در کلمه ٔ بوجا). مؤلف اختیارات بدیعی آرد:
بپارسی ژدوار خوانند و بمغولی ماء فرفین و بهندی نربسی و آن بیخی است مشابه سعد اما
بوزن ثقیل تر و صلب تر از وی بود و بهترین وی آن است که چون بسایند رنگش بنفش باشد
و آن خضابی است و هندی است و اما آنچه خضابی است بزرگتر و بهتر میباشد و اکثرش بنفشجی
و آنچه هندی است اکثر بسیاهی گراید و در زمین باشد کوهی است که آن را قواجل میخوانند
کوهی عظیم است و در این طرف کوه اهل هند می باشد و آن طرف میگویند در حساب خطای است
. و این بیخ آنجا میروید و آن را نرپسی از بهر آن میخوانند که زهری است که آن را به
هندی پس میخوانند و این بیخ با زهر وی است و هر دو از یک موضع میرویند و چون این بیخ
پهلوی وی میروید قوه ٔ زهر آن باطل میشود و اهل موضع، آن پس میخورند و زیان نمیدارد
و اگر این پس جای دیگر میروید که مجاور این بیخ جدوار نیست نیم دانگ کشنده است و پس
را به عربی بیش خوانند بدترین مجموع زهرهاست تا به حدی که تریاق فاروق با سمیت آن مقاومت
نمیتواند کردن و در شهر ملتان شخصی مقدار نیم مثقال بیش بخورد درحال لبهای وی آماسیدن
گرفت و چشمهایش از جای برخاست و بیخود شد مقدار نیم مثقال جدوار طلایه کردند و با یک
کاسه شیر به وی دادند بعد در یک ساعت قی کردن آغاز کرد به انواع رنگهاچنانچه حاضران
از بوی آن مصروع میشدند باز بیخود افتاده دیگربار نیم مثقال جدوار صلایه [ طلایه ]
کردند وبا شراب انگورین به وی دادند باز قی کردن آغاز کرد بعد از آن خواب بر وی غلبه
کرد چون در خواب رفت عرق بسیار کرد چون بیدار شد غذا طلب کرد و از آن زهر قاتل خلاص
یافت باذن اﷲ تعالی . و خواص این دارو بسیار است اولا پادزهر آن بیش است که ذکر کرده
شد دیگر در اعمال ... که در زمین گرمسیر است مار قاتل میباشد. شخصی را مار گزید نیم
مثقال با شراب سائیده و بخورد وی دادند از زهر آن باز خلاص یافت به فرمان باری تعالی
و عقرب و لنبسه گزیده را مقدار دو دانگ با شراب بدهند نافع بود و در مفردات ابن بیطار
و در منهاج ابن جزله میگوید: هو تریاق السموم باسرها حتی البیش و الافاعی . و از منافع
دیگر وی آن است که مجموع دردها را بنشاند و اگر در باطن باشد مقدار دانگی و یا دو دانگ
بسایند با قدری شراب یا با آب گرم یا بجلاب بحسب مزاج بدهند درد بنشاند چون درد قولنج
و مثانه و گرده را. و عسرالبول را با شیره ٔ تخم خیارین بدهند سود دارد و نیز مجموع
اورام بلغمی و صفرائی و دموی و سودائی در ابتداء و انتهاء طلا کنند درابتدا ماده را
بازگرداند و در انتهاء تحلیل کند و اگر محتاج نضج باشد نضج بدهد خصوصاً اورام مغابن
چون زیر بغل و بن ران بسرکه بسایند و طلاکنند ورم را تحلیل کند و اگر کسی را خیارک
بیرون آید همین دارو طلا کنند تحلیل یابد بی آنکه خیارک بپزد و بگشاید و هیچ زحمتی
به وی نرسد. دیگر در ایام مرض هرکس که طاعون برآرد این دارو با سرکه بسایند و با سرکه
بر آن موضع طلا کنند خلاص یابد باذن اﷲتعالی و مجرب است . دیگر دل را قوت دهد و در
ابتداء زحمت خنازیر طلاکنند بغایت مفید بود و برریشهای کهن قدری بکوبند و بر آن ریشها
پاشندگوشت مرده را بخورد و جراحت بصلاح آورد و مجرب است . دیگر کسی را که دل ضعیف بود
و خفقان داشته باشد هرروز مقدار نیم درم بجلاب یا بشراب بدهند دل را بغایت قوة بدهد
و در تفریح نظیر ندارد و در ایام وبا چنانچه در تریاق فاروق ذکر کرده شود تناول کنند
منع عفونت بکند و تقویت دل بدهد و دفع ضرر وبا بکند این داروی مفرد همان خاصیت تریاق
دارد بلکه زیادتر، بجهت آنکه تریاقیت در وی هست و چندان گرم نیست و مولانا اصیل الدین
که از شاگردان مولانا الیاس شیرازی علیه الرحمه بودمردی فاضل بود و در اکثر علوم ماهر
و متقی و کلیات شیخ الرئیس را دو شرح نوشته ، فرمود هر خاصیتی که در تریاق هست در این
داروی مفرد هست و فرمود که مرا دردمعده بلغمی بود هر معالجه که کردم مفید نیفتاد چند
عدد از این جدوار بروزگار طلایه میکردم و بجلاب میخوردم آن زحمت زایل شد. و شخصی را
سده ٔ جگر بود به استسقا خواست انجامید چند روز این دارو با سگنجبین بخورد و سده گشاده
شد و رنگ وی که زرد بود برنگ اصلی خود آمد. دیگر شخصی قرحه ٔ مثانه داشت و چهار روز
بول وی گرفته بود از این دارو بسابیدند و بر مثانه ٔ وی طلا کردند و قدری در احلیل
وی چکانیدند همان ساعت بول وی بگشاد و ریم بیرون آمدن گرفت و شفا یافت . و دیگر زحمت
بواسیر را از این دارو بدان موضع طلا کنند ساکن گرداند و ورم را تحلیل دهد. دیگر آنکه
دشخواری زادن را نظیر ندارد و بسایند قدری و بجلاب گرم بخورد وی دهند وقدری به پشم
پاره بخود برگیرد درحال وضع حمل شود. دیگر صرع صبیان را بشیر مادر مقدار نیم دانگ یا
یک دانک بخورد وی دهند نافع بود و بارها آزموده است و مجرب است . و دیگر خداوند تب
ربع را هرروز مقدار دو دانگ با جلاب گرم بدهند هفت روز پیاپی نافع بود انشأاﷲ اما
تنقیه ٔ بدن بباید کردن . و دندان را طلا کنند درحال درد ساکن گرداند. و درد چشم که
بلغمی بود در میان چشم چکانند درد بنشاند اگر صفرائی بود برپشت چشم طلا کنند درد بیفتد
و آماس بتمام کم شود و فرق میان بلغمی و صفرائی آن است که بلغمی را درد ساکن تر باشد
و صفرائی را درد و سوزش و چکیدن آب بیشتر باشد و در تقویت باه اثر عظیم دارد مقدار
نیم درم یا نیم مثقال با شراب انگوری بخورند نعوظی تمام آورد. و حکماء هندی گویند که
در این دارو صد وبیست منفعت است و کسی را که ضاق گرفته بود بر حلق طلا کنند بغایت نافع
بود. حالیامنافع جدوار آنچه بتجربه معلوم شده بود ثبت کرده شد. صاحب منهاج گوید طبیعت
وی گرم و خشک است و لطیف . وصاحب تقویم گوید قرحه ٔ امعاء آورد و مصلح وی شیر حلیب
بود که آهن تافته در آن انداخته باشند و صاحب منهاج گوید بدل وی در تریاق سه وزن آن
زرنباد است . (اختیارات بدیعی ). رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و تذکره ٔ ضریر انطاکی
و بحر الجواهر و فهرست مخزن الادویه شود.
//////////////////
زرمباد
نام هاى ديگر: زرنباد- زرنباد- عرق الكافور.
-.Zingiber
Zerumbet- Rosc. ex sm -Zerumbet
و كمى معطر، ، Zingiberaceae
مشخصات: ساقه زيرزمينى گياهى است از خانواده زنجبيل
سطح خارجى آن غبارى و تيره و مغز مايل به
زردى و طعم تند و كمى تلخ دارد. به طور كلى از
نظر تجارتى دوگونه است، اين نوع را پس از
خارج كردن از زمين تميز نموده. چوش مى دهند و
سپس آن را ورقه ورقه كرده و خشك م ىنمايند
و شكل ظاهرى آن در بازار به شكل سكه هاى
بزرگ و ضخيم و تقريبا كرم رنگ است. گياه
آن برگ هاى بلند غلا فدار به طول حدود يك متر و
عرض ده تا دوازده سانت ىمتر شبيه برگ زردچوبه
و از برگ زنجبيل بزرگتر است. گل هاى آن به
رنگ زرد و مجتمع به صورت سنبله است. وطن
اين گياه هندوستان و چين م ىباشد.
طبيعت آن: گرم و خشك است.
تركيب شيميايى: اسانس روغنى فرار- ماده
زرومبون كه يك مونوسيكليك سسكى ترپن كتون است.
0 مثقال از آن را نرم بساييد و با شربت
به مخلوط نموده / خواص درمانى: 1- صبح ناشتا 5
بخوريد،
اسرار گياهان دارويى، ص: 592
بادشكن است، اسهال را بند مى آورد.
-2 آن را در الكل بخيسانيد و بخوريد، مقوى
و محرك و تصفي هكننده خون و خون ساز است، تا دو
هفته پس از زايمان براى رفع ضعف و سرگيجه
آن را مصرف كنيد.
-3 آن را بكوبيد و بجوشانيد و بخوريد، براى
درمان آسم مفيد است، نيروى جنسى مردان را زياد
مى كند، فرح آور و مقوى دل و دماغ و معده
است، ترياق زهر جانوران سمى است، قى را بند
مى آورد، مدر
و قاعد هآور است، مسهل سودا م ىباشد، براى درمان خفقان و گاز و بادهاى
رحم و
شكم روش اطفال مفيد است.
-4 جويدن آن و نگهداشتن آن در دهان، درد
دندان را تسكين مى دهد، براى رفع بوى سير و پياز
از دهان مفيد است، سرفه سرد مزمن را تسكين
مى دهد.
-5 ضماد تازه آن براى تحليل ورم هاى سرد
و تسكين درد آن مفيد است، ضماد آن بر سر بچ هها
براى رفع تشنج مؤثر است و اگر روى شكم بچه ها ضماد شود براى قطع تب مفيد م ىباشد.
-6 آب جوشانده غليظ آن را مانند روغ نها
بر روى موضع درد بماليد. براى تسكين درد
روماتيسمى مفيد است، ماليدن آن بر سر از
ريزش مو جلوگيرى مى كند.
تذكر: زنان را عقيم م ىكند، براى قلب مضر
است.
//////////////
6. نباید وجود نام "چین" در نام
فرآورده های ایران و عربستان، یا انتساب برخی فرآورده ها به چین را همیشه برگردانی
واژه به واژه شمرد. گاه مراد تنها فرآورده
ای از خاوردور و گاه حتی فرآورده ای هندی است،3 و گاه فرآورده هائی که در دست چینیها
بود و به خرید و فروشش می پرداختند و کاری به خاستگاه تولید آن فرآورده نداشت. روشن است که کمتر چنین
بوده و بیشتر نامهای ایرانی ـ عربی به فرآورده هائی که براستی از چین اند داده میشود.
شلیمر4 از جدوار چینی زیر نام Killingea monocephala سخن گفته است:
برابر سیاهه گیاهان پیدینگتون، باید همان گیاهی باشد که ریشه ای است شناخته و آنچه
در ایران جدوار ختائی*، jadwārexitaī ("جدوار چینی") شناسند از آن به دست میآید؛
جدوار ناب را نوشدارویی خدائی میدانستند و بسا که چهار برابر زر ناب می ارزید. اما
این شناشائی به هیچ روی درست نیست، زیرا K. Monocephala
در چینی kin niu ts‛ao است، و در مجموعه داروهای چینی جایگاه برجسته ای ندارد. بی چون و چرا
گیاهی که شلیمر در نگر داشت زدوار،جدوار،
Curcuma zedoaria از گیاهان بومی بنگال و احتمالاً چین و
و دیگر جاهای گونه گون آسیا بوده است. 2 این گیاه در زبان سنسکریت nirvisā ("بی سم") یا sida ، در زبان
کوچایی یا تخاریِ ب viralom یا wiralom3 ، در پارسی ژدوار، jadvār، در عربی zadvār،
کذا،[جدوار، م. ] نامیده میشود (که zedoary
انگلیسی و zedoaire
فرانسه از آنند). ابومنصور آن
را زروار، zarvār و دارویی هندی چون قُسط کشمیری و پادزهری کاری خوانده است. 4 ژدوار در سده
های میانه، در میان کالاهائی که اروپاییان در شرق طالع (لِوان) می خریدند خواهان بسیار
داشت و در آنجا به نام فرآورده ای از خاور دور به فروش میرسید. 5 زرنباد*، zarumbād پارسی، زرنباد،
zeronbād عربی، که نام
ریشهای خوشبو مانند قَرَنباد** باشد ریشه واژه zerumbetدرزبــــــــــــــــــان انگلیسی است. 6 هرچند بدرستی نمیدانیم آیا
Curcuma zedoaria در چین می
روید یا نه (نمی دانم نام چینی دارد یا نه).
شگفت آنکه ایرانیان همانطور که در بالا گفته شد ریشه این گیاه رادارای خاستگاه چینی میدانند: از همین جاست که کژور، kažūr (بر گرفته از karcūra سنسکریت) در
فرهنگ پارسی استینگاس "قَرَنباد، ریشه گیاهی چینی" تعریف شده است. همچنین،
در مطلع ماه پرور، māh-parwār یا پروین***،
parwīn آمده است،
"قرنباد، ریشهای چینی چون زنجبیل، اما خوشبو ".
ساینو-ایرانیکا، بهشنخات دو سویه تمدن های ایران و چین باستان، شاهکار
ماندگار برتولد لوفر، امریکائی ژرمن تبار.
////////////////
زُرُنباد. بزبان هندی کجور خوانند و بزبان اهل مکه
عرق الکافور و وی بیخی است که از وی بوی کافور آید و چون تازه بود و بلغتی دیگر سطراک
خوانند و در طعم وی تلخی بود آنچه در تری بکارد پاره کنند و بجوشانند تلخی وی کمتر
بود و آنچه پاره نکرده باشند تلختر بود و آن نیکوتر بود و طبیعت آن گرم و خشک بود
در دوم تا سیم و گویند در اول محلل ریاح غلیظ بود در ارحام و بدن را فربه کند و در
قطع بوی سیر و پیاز و شراب بکند چون در دهن بگیرند قی ببندد و گزندگی جانوران را سود
دهد تا بحدی که نزدیک به جدوار بود و شکم ببندد و مفرح و مقوی دل بود بخاصیت قوت قبض
و تلطیف و از ادویه تریاقات کبار بود و مقوی روحی بود که در جگر بود و مسهل سودا بود
و شربتی از وی یک درم باشد و بول براند و سودمند بود جهت مرضهای سوداوی و خفقان دل
و فساد فکر و غم و وحشت در بیشتر منافعها مانند درونج بود و معده تر را خشک گرداند
چون در دهن گیرند و بدان ادمان کنند درد دندان را نافع بود و بوی بد از دهان زایل کند
خواه از رنج بود خواه از سبب غذا و ابن زهر در خواص آورده که چون تر بود بکوبند و در
شیب پای بمالند هر علتی که در سر بود زایل کند از صداع و شقیقه و امثال آن و چون در
خانه بخور کنند مور بگریزد و بازنگردد و اگر بر صاحب داء الفیل طلا کنند بر حقویه که
بشیرازی کوه گویند موافق بود و اگر یک جوز بزرگ درست از وی سوراخ کنند و بیاویزند و
حقوی کسی که شهوتش متقطع شده باشد از علتی نه آنکه طبیعی بود بحال صحت بازآورد البته
و صاحب منهاج گوید بسیار خوردن وی مضر بود بدل و مصلح وی فوتنج
اختیارات بدیعی، ص: 203
بود و صاحب تقویم گوید مصلح وی سنبل الطیب
بود و نبات و بدل آن رازی گوید در مداوای گزندگی جانوران و بادهای غلیظ یک وزن و نیم
آن دانه اترج و گویند بدل آن شیطرج و راسن بود
______________________________
صاحب مخزن الادویه مینویسد: زرنباد بضم
را در مکه معظمه مشهور به عرق الکافور و بهندی کچور نامند و آن بیخی است تندبو و یا
عطریت ظاهران اخبر و باطن آن اندک مایل بزردی و طعم آن مایل بتلخی
لاتین ZEDOARIA
ZERUMBEX فرانسهZEDOAIRE LONGUE انگلیسیBROAD -LEAVED GINGER
اختیارات بدیعی
///////////////
حب جدوار (به انگلیسی: Habb-e Jadwar) ترکیبی دارویی در پزشکی
سنتی است که اثری دردزدا دارد.
محتویات [نمایش]
کاربرد و موارد مصرف[ویرایش]
حب جدوار دارویی مسکن با اثرات تقویتی میباشد.
داروی مسکن حب جدوار به خوبی قابل تحمل بوده و مانند آسپرین عوارض جانبی بسیاری ندارد
واز آنجاکه برای خرید و مصرف داروی مسکن حب جدوار نیازی به نسخه پزشک نیست، این دارو
به صورت آزاد در دسترس همگان است. این دارو معمولاً برای درمان تسکین انواع دردهای
مزمن مانند دندان درد، گوش درد، کمر درد، سردرد میگرنی، وسایر دردهای استخوانی مفصلی
و ترک اعتیاد به مواد مخدر نظیر (تریاک و ترامادول) استفاده میشود. داروی مسکن حب
جدوار معمولاً در بیشتر نسخههای تجویز شده، برای درمان ترک اعتیاد به مواد مخدر، تسکین
دردهای مزمن و ضعف جنسی بهکار میرود؛ و نیز برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)،
حملات نقرس و آسیبهای حین ورزش و به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده میشود.[۱][۲][۳][۴][۵]
وسایر موارد مصرف داروی مسکن حب جدوار عبارتند
از: افزایش انرژی، رفع خستگی، سم زدایی، دفع مواد زائد از بدن، تقویت عمومی، رفع ضعف
قوای جنسی، درمان اختلالات نعوظ در آقایان، تقویت کننده چشم، نافع صرع، فلج، لقوه،
رعشه، استرخاء، استسقاء، ضعف معده، گزیدگی و خفقان.[۶][۷]
تاریخچه[ویرایش]
از گذشته تا کنون گیاه جدوار مورد توجه
ویژه قدما و حکمای کشورهایی نظیر ایران، هند، پاکستان و یونان باستان بوده است و در
کتابهای مفردات و قرابادین طب سنتی ایران، طب یونانی و طب آیروودیک پیرامون خواص آن
مطالب زیادی آمده است. ودر این منابع در شرح خواص گیاه جدوار چنین آمده است: گیاه جدوار
گرم وخشک در اول سوم و حرارت آن لذاع و موضی نیست وبه سبب مناسبت آن با حرارت غریزی
و ارواح نفع عظیم دارد و لهذا تریاق انواع سموم حاره و بارده میباشد و در افعال و
خواص آن آمده است مفرح، مقوی اعضای رییسه (قلب، مغز، کبد)، پادزهر جمیع سموم، مفتح،
ملطف، محلل، منضج، مسکن دردهای مزمن، مسمن بدن، مقوی باصره، دندان، مبهی و منعظ است.[۸][۹][۱۰]در
کتاب قانون بوعلی سینا آمده است جدوار در خنثی کردن اثر سم تاثیر شگفت آوری دارد. در
کتاب تحفة المومنین و قرابادین نسخههای ترکیبی زیادی برای گیاه جدوار با عناوین حب
جدوار ذکر گردیده است.[۱۱]
در کتاب قرابادین کبیر، قانون ترک عادت
افیون (اعتیاد به مواد مخدر) با جدوار را اینگونه شرح داده است: تدریجاً هر روز بقدر
دانه خشخاش یا بیشتر از قدر خوراک افیون کم نمایند و بقدر آن هر روز جدوار اضافه نمایند
تا به مرور ایام به جدوار تنها قرار یابد و هر روز به قدر خوراک افیون جدوار صرفاً
میل نمایند و باز به تدریج همان مقدار روز به روز از جدوار کم نمایند تا هیچ نماند
و این قانون بهترین قوانین ترک افیون است و به آسانی میتوان ترک نمود و موجب ضعف و
سستی نمیگردد جهت آنکه جدوار به سبب تریاقیت و کیفیت حرارت جمیع قوتهای بدنی و حرارت
غریزی را قوت میدهد و از این رو موجب انبساط و نشاط میگردد.[۱۲]
نحوه و مقدار مصرف[ویرایش]
افراد بالاتر از ۱۲ سال:
برای کنترل و تسکین درد روزانه ۱ الی
۱٫۵ گرم (بر حسب شدت درد)
برای تقویت جنسی روزانه ۱ الی ۲ گرم همراه
یک لیوان شیر گرم
برای تقویت عمومی روزانه ۰٫۵ گرم
جهت ترک اعتیاد بسته به میزان اعتیاد روزانه
۱٫۵ الی ۳٫۵ گرم باید مصرف شود.
در کودکان ۶ الی ۱۲ سال در صورت نیاز با
پزشک مشورت شود.
توصیه در هنگام مصرف[ویرایش]
در صورت احساس خشکی یا گرمی در بدن، دارو
را با شیر یا آب میوه مصرف نمائید.
با توجه به اثرات تقویتی و انرژی زایی این
دارو ممکن است باعث بی خوابی شود لذا بهتر است با چند ساعت فاصله از خواب میل شود.
درصورت مشاهده افزایش خونریزی در دوران
قاعدگی خانمها و ادامه این عارضه، جهت ادامه مصرف با پزشک خود مشورت نمائید.
هشدارها و عوارض جانبی[ویرایش]
در مصرف مقدار مجاز دارو تاکنون عارضهای
گزارش نشده است.
موارد احتیاط[ویرایش]
در صورت احساس خشکی یا گرمی در بدن، دارو
را با شیر یا آب میوه مصرف نمائید.
با توجه به اثرات تقویتی و انرژی زایی این
دارو ممکن است باعث بی خوابی شود لذا بهتر است با چند ساعت فاصله از خواب میل شود.
درصورت مشاهده افزایش خونریزی در دوران
قاعدگی خانمها و ادامه این عارضه، جهت ادامه مصرف با پزشک خود مشورت نمائید.
بارداری یا شیردهی
منابع[ویرایش]
پرش به بالا ↑ "HABB-E-JADWAR". Hamdard laboratories Waqf Pakistan.
پرش به بالا ↑ "JADWAR®". Nervine tonic & exhilarant.
پرش به بالا ↑ "داروی مسکن حب جدوار".
شرکت داروسازی شفا نگر نظری.
پرش به بالا ↑ "Unani Formulation - Jamia Hamdard".
پرش به بالا ↑ "Unani drug, Jadwar". nopr.niscair.res.in.
پرش به بالا ↑ بهاء الدوله, بهاء الدین
بن میر قوام الدین (1382). خلاصة تجارب. دانشگاه علوم پزشکی ایران. p. 590.
پرش به بالا ↑ ابن سینا, حسین بن عبدالله
(1386). قانون در طب (ج 7). کاشان: مرسل. p. 5.
پرش به بالا ↑ عقیلی علوی شیرازی، سید محمد
حسین بن محمد هاری (1380). مخزن الادویه: دائرةالمعارف خوردنیها و داروهای پزشکی سنتی
ایران (طبع قدیم). تهران: موسسه انتشارات باورداران. p. 299..
پرش به بالا ↑ انصاری شیرازی، علی بن حسین
(1371). اختیارات بدیعی. تهران: شرکت دارویی پخش رازی. p. 94..
پرش به بالا ↑ حکیم مومن، سید محمد مومن
بن محمد زمان (1210). تحفة المومنین (ج1). تهران: کتابخانه مجلس شورای اسلامی ایران.
p. 262.
پرش به بالا ↑ عقیلی شیرازی، سید محمد حسین
بن محمد هادی. قرابادین کبیر. p. 697.
پرش به بالا ↑ عقیلی علوی شیرازی، سید محمد
حسین بن محمد هادی. ثرابادین کبیر. تهران: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی تهران.
p. 674.
/////////////
Metabolic profiling and phylogenetic analysis of medicinal Zingiber
species: Tools for authentication of ginger (Zingiber officinale Rosc.)
Dedicated to Professor Rod Croteau on the occasion of his 60th birthday
Hongliang Jianga, b, c, d, Zhengzhi Xiea, b, c, d, Hyun Jo Kooa, b, c,
Steven P. McLaughlina, b, Barbara N. Timmermanna, e, David R. Ganga, b, c, ,
a Arizona Center for Phytomedicine Research, College of Pharmacy,
University of Arizona, USA
b Department of Plant Sciences, College of Agriculture and Life
Sciences, University of Arizona, USA
c BIO5 Institute, University of Arizona, Tucson, AZ 85721-0036, USA
d Department of Pharmaceutical Sciences, College of Pharmacy, University
of Arizona, USA
e Department of Pharmacology and Toxicology, College of Pharmacy,
University of Arizona, USA
Received 14 March 2005, Revised 4 May 2005, Available online 5 October
2005
Show less
Choose an option to locate/access this article:
Check if you have access through your login credentials or your
institution
Check access
Purchase $35.95
doi:10.1016/j.phytochem.2005.08.001
Get rights and content
Abstract
Phylogenetic analysis and metabolic profiling were used to investigate
the diversity of plant material within the ginger species and between ginger
and closely related species in the genus Zingiber (Zingiberaceae). In addition,
anti-inflammatory data were obtained for the investigated species. Phylogenetic
analysis demonstrated that all Zingiber officinale samples from different
geographical origins were genetically indistinguishable. In contrast, other
Zingiber species were significantly divergent, allowing all species to be
clearly distinguished using this analysis. In the metabolic profiling analysis,
the Z. officinale samples derived from different origins showed no qualitative
differences in major volatile compounds, although they did show some
significant quantitative differences in non-volatile composition, particularly regarding
the content of [6]-, [8]-, and [10]-gingerols, the most active
anti-inflammatory components in this species. The differences in gingerol
content were verified by HPLC. The metabolic profiles of other Zingiber species
were very different, both qualitatively and quantitatively, when compared to Z.
officinale and to each other. Comparative DNA sequence/chemotaxonomic
phylogenetic trees showed that the chemical characters of the investigated
species were able to generate essentially the same phylogenetic relationships
as the DNA sequences. This supports the contention that chemical characters can
be used effectively to identify relationships between plant species.
Anti-inflammatory in vitro assays to evaluate the ability of all extracts from
the Zingiber species examined to inhibit LPS-induced PGE2 and TNF-α production
suggested that bioactivity may not be easily predicted by either phylogenetic
analysis or gross metabolic profiling. Therefore, identification and
quantification of the actual bioactive compounds are required to guarantee the
bioactivity of a particular Zingiber sample even after performing
authentication by molecular and/or chemical markers.
Graphical abstract
Molecular and chemical data can be used to distinguish ginger from other
medicinal plants in Zingiber. In addition, phylogeny based on the DNA sequences
(A) matched closely the phylogeny based on chemical profiles (B) for these
Zingiber species.
//////////////
Zingiber zerumbet (awapuhi), also known as bitter ginger,[1] shampoo
ginger (Malay = lempoyang) or pinecone ginger,[2] is a vigorous species of the
ginger family with leafy stems growing to about 1.2 m (3.9 ft) tall. It is
found in many tropical countries. The rhizomes of Z. zerumbet have been used as
food flavoring and appetizers in various cuisines while the rhizome extracts
have been used in herbal medicine.
Description
Z. zerumbet is a perennial. From autumn until spring it goes dormant
above ground as the leafy stems shrivel and die away, leaving the pale brown,
creeping stems (rhizomes) at ground level. In the spring, the plant springs up
anew. The 10-12 blade-shaped leaves 15–20 cm long grow in an alternate
arrangement on thin, upright stem to 1.2 m (3.9 ft) tall. Among the leafy
stems, the conical or club-shaped flower heads burst forth on separate and
shorter stalks. These appear in the summer, after the leafy stems have been
growing for a while. The flower heads are initially green and are 3 to 10 cm
(1.2 to 3.9 in) long with overlapping scales, enclosing small yellowish-white
flowers that poke out a few at a time. As the flower heads mature, they
gradually fill with an aromatic, slimy liquid and turn a brighter red color.
The flower stalks usually remain hidden beneath the leaf stalks.
Distribution[edit]
This plant, originating in India, was distributed eastward through
Polynesia and introduced to the Hawaiian Islands in the canoes of early
Polynesian settlers.
Uses
The juice can be used to quench thirst when out walking in the forest
and can be combined with mountain apples as a meal.
Medicinal uses
Specimen at North Carolina Zoo
In Hawaii, the spicy-smelling fresh rhizomes were pounded and used as
medicine for indigestion and other ailments.[citation needed] The rhizomes can
be stored in a cool, dark place to keep for use when needed. In traditional
use, the rhizome was ground in a stone mortar with a stone pestle, was mixed
with a ripe noni fruit and then used to treat severe sprains.[citation needed]
The pulp was placed in a cloth and loosely bound around the injured area.[citation
needed]
For a toothache or a cavity, the cooked and softened 'awapuhi rhizome
was pressed into the hollow and left for as long as was needed.[citation
needed] To ease a stomach ache, the ground and strained rhizome material is
mixed with water and drunk.[citation needed] Similarly, 'awapuhi pake or ginger
root (Zingiber officinale) is widely cultivated and eaten, or made into a tea
for indigestion, as well as increased circulation of the blood and an increased
sense of well-being.[citation needed] Rhizome extracts have been used in Malay
traditional medicine for various types of ailments such as inflammatory- and
pain-mediated diseases, worm infestation, and diarrhea.[3]
An extract, zerumbone, from Z. zerumbet, has been found to induce apoptosis,
or programmed cell death, in human liver cancer cells, in an in vitro study.[4]
Mythology[edit]
'Awapuhi is said
to be one of the Kinolau, multiple forms, of the Hawaiian deity Kane.[citation
needed]
Indigenous practices[edit]
The leaves and leaf stalks, which are also fragrant, were used in baking
in the imu, underground oven, to enhance the flavor of pork and fish as they
cooked. Traditionally, the aromatic underground rhizomes were sliced, dried,
and pounded to a powder, then added to the folds of stored kapa (tapa) cloth.
Perhaps the most common use of 'awapuhi is as a shampoo and conditioner
for the hair. The clear, slimy juice present in the mature flower heads is
excellent for softening and bringing shininess to the hair. It can be left in the
hair or rinsed out. Hawaiian women often pick or cut the flowerheads of this
plant in the forest, as they approach a pool or waterfall for a refreshing
summer bath, leave the flowers atop a nearby rock, and then squeeze the sweet
juices into their hair and over their bodies when the swim is completed. The
sudsy juice is excellent for massage, also.
References[edit]
Jump up ^ "Zingiber zerumbet". Natural Resources Conservation
Service PLANTS Database. USDA. Retrieved 9 August 2015.
Jump up ^ [1] "Floridata – Zingiber zerumbet", Retrieved
2014-03-18
Jump up ^ Yob NJ, Jofrry SM, Affandi MM, Teh LK, Salleh MZ, Zakaria ZA
(2011). "Zingiber zerumbet (L.) Smith: A Review of Its Ethnomedicinal,
Chemical, and Pharmacological Uses". Evid Based Complement Alternat Med
2011: 543216. doi:10.1155/2011/543216. PMC 3092606. PMID 21584247.
Jump up ^ Sharifah Sakinah, SA; Tri Handayani, S; Azimahtol Hawariah, LP
(2007). "Zerumbone induced apoptosis in liver cancer cells via modulation
of Bax/Bcl-2 ratio". Cancer Cell International 7: 4.
doi:10.1186/1475-2867-7-4. PMC 1852295. PMID 17407577.
Scientific classification
Kingdom: Plantae
)unranked): Angiosperms
)unranked): Monocots
)unranked): Commelinids
Order: Zingiberales
Family: Zingiberaceae
Genus: Zingiber
Species: Z.
zerumbet
Binomial name
Zingiber zerumbet
(L.) Roscoe ex Sm.