زراوند طویل و مستدیر/مدور، چپقک، نخود الوندی، ارسطولوخیا، زهر زمین، مسمقوره، به ترکی آذری گرده زراوند و

[1] - زراوند. [ زَ وَ ] (اِ) نام دوائی است که آن دو نوع می باشد یکی را زراوند طویل می گویند یمنی دراز و آن را شجره رستم و قثأالحیه میخوانند و آن نر باشد و از انگشت نر گنده تر. گرم است در سیم ، خشک است در دویم . و دیگری را زراوندمدحرج خوانند یعنی مدور و آن ماده باشد و معروف است به شاهی . بهترین آن زرد زعفرانی باشد و آن گرم است در دویم و خشک است در سیم . (برهان ). گیاهی است از طایفه ٔ بادرنجبویه و معطر و بر دو قسم : زراوند طویل و زراوند مدحرج که زراوند گرد باشد. (ناظم الاطباء). نام دوائی است و آن دو نوع می باشد یکی را طویل و دیگری را مدحرج یعنی مدور. (انجمن آرا) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). و به اصفهانی آن را نخود الوندی گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). گیاهی از رده ٔ دولپه ای های بی گلبرگ که تیره خاصی بنام تیره ٔ زراوندها را می سازد. این تیره جزو تیره های نزدیک به اسفناجیان است گلهایش ارغوانی یا صورتی و برگهایش بی دندانه و ریز و ریشه اش کلفت و میوه اش کروی است . ارسطولوخیا. زهر زمین . (فرهنگ فارسی معین ): طویل است یعنی دراز و مدحرج است یعنی گرد و نوع سیم همچون شاخ رز است و طویل را نر گویند و مدحرج را ماده گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و بعضی طبیبان اندر این شراب سه درم سنگ زراوند گرد افزایند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به ترجمه ٔ صیدنه و اختیارات بدیعی و لکلرک ج 2 ص 203 و بحر الجواهر و الفاظ الادویه و مخزن الادویه و تحفه ٔ حکیم مؤمن شود.

////////////////

[zarāvand] گیاهی علفی با برگ‌هایی قلب‌ مانند که مصرف دارویی دارد؛ چپقک.

//////////////

زرآوند (چپقک)

فرمانرو: گیاهان

شاخه: اسپرمافیت

زیرشاخه: نهاندانگان (گیاهان گلدار)

رده: دولپه ای ها

راسته: Piperales

تیره: Aristolochiaceae   زرآوند

جنس:  Aristolochia

گونه:  Aristolochia botta Jaub. &Spach  زرآوند (چپقک)

جنس زرآوند (Aristolochia) گیاهانی چندساله، بوته ای یا علفی. ریشه ها ضخیم یا غده ای. ساقه منشعب یا غیر منشعب،  افراشته یا دارای شاخه های خوابیده بر سطح زمین، کرکدار. برگ ها متناوب و دمبرگدار، ساده، دایره ای یا کشیده، در قاعده قلبی یا تبرزینی، اغلب با کرک انبوه یا پراکنده یا بدون کرک. گل ها محوری، منفرد، دوجنسی و با دمگل بلند. گلپوش فوقانی، یک ردیفه، نامنظم، دارای سه لوب پیوسته، یک از لوب ها گستر یافته و زبانه مانند با دو زائده گوشک مانند، گاهی گوشک ها تحلیل رفته، ارغوانی متمایل به قهوه ای، قهوه ای تیره و یا ارغوانی، در بعضی قسمت ها کاهی رنگ؛ لوله گل پوش خمیده چپق مانند، و در قسمتی متورم، کرکدار، سطح داخلی با کرک بیشتر، کرک ها سیاه و یا زرد؛ پرچم ها به تعداد 6 یا در یک ردیف اطراف خامه. میله ها متصل به خامه و مجموعا به نام نرمادگی. تخمدان تحتانی، دارای 4 تا 6 حجره ناقص؛ تخمک ها متدد با تمکن کناری، تخمک واژگون. میوه کپسول، اغلب قاچی شکوفا. دانه ها در هر حجره متعدد، اغلب دارای یک رافه ضخیم محاط در درون بر اسفنجی.

از این جنس 3 گونه Aristolochia hyrcana ، A. bottae  و A. olivieri در ایران پراکنش دارند که گونه Aristolochia bottae به مناطق ایران و تورانی و زاگرسی تعلق داشته و به طور طبیعی در منطقه حفاظت شده جاجرود رویش دارد. این گونه، گیاهی چند ساله، با ریشه ضخیم، استوانه ای و طویل است. ارتفاع ساقه 17 تا 55 سانتی متر، منشعب، کرکدار. برگ ها به طول 5/2 تا 10 و عرض 2 تا 8 سانتی متر، کشیده، در قاعده تبرزینی با دو گوشک گرد، در بالا به تدریج باریک شونده و نوک تیز، در پهلو کاملا مقعر و اکثرا از محل رگبرگ اصلی برگ تاخورده، کرکی؛ دمبرگ به طول 5 تا 12 میلی متر، کرکی. گل ها منفرد، محوری؛ دمگل به طول 2 تا 8 سانتی متر، کرکی. گلپوش فوقانی، در سطح بیرونی قهوه ای متمایل به کاهی همراه با لکه های خال مانند قهوه ای، کرک آلود، خمیده به صورت نیم دایره یا چپق مانند؛ لوله گلپوش در قاعده متورم. میوه کپسول شکوفا، میان حجره ای، کروی متمایل به واژتخم مرغی، به طول 5/1 تا 7 سانتی متر. فصل گلدهی اواسط بهار می باشد.

/////////////////

زَراوند مُدحرج‌.  زراوند مدور خوانند و معروف بود بشامی و وی ماده بود و بپارسی زراوند گرد خوانند و بهندی کجور خوانند و بهترین آن بود که بلون زعفران بود و بغایت فربه باشد و طبیعت آن گرم بود در آخر دوم تا اول سیوم و خشک است در دوم و گویند گرم بود در دوم و خشک بود در سئوم و وی اقوی بود و الطف از طویل و نافع بود از جهت ربو و صرع و وسواس و فواق و نقرس چون دو درم از وی بیاشامند نافع بود جهت گزندگی جانوران و ادویه کشنده و جذب خار و شوک سهام بکند چون ضماد کنند از اعضا بیرون آورد بهق را سودمند بود و دندان را جلا دهد و دفع اخلاط بلغمی و مراری بکند و قوت سمع بدهد و ریشهای بد پاک کند و گوشت برویاند و چرک گوش پاک کند و درد سر و شقیقه که از سردی بود سود دهد و یرقان را که از صفرا و بلغم باشد و ورم و دهن عضله و درد پهلو را چون بیاشامند نافع بود و دماغ و معده را از اخلاط بد پاک کند و درد سر و شقیقه که از سردی بود سود دهد و یرقان صفرایی و بلغمی را چون با عسل بیاشامند و درد ورکین و عرق النسا و نقرس و فالج و دردهای مزمن کهن شده را نافع بود و صاحب منهاج گوید مضر است بسر و مصلح وی عسل بود و صاحب تقویم گوید مجفف اعضا بود و مصلح وی روغن بنفشه و کدو بود و مقدار مستعمل از وی یک مثقال تا دو درم بود و بدل وی بوزن وی زرنباد و دو دانک آن بسباسه و نیم وزن آن قسط بود و اسحق بن عمران گوید بدل زراوند مدحرج یک وزن و نیم آن زراوند طویل بود و گویند بدل آن راسن است و گویند نیم وزن آن ریوند چینی است

صاحب مخزن الادویه تحت عنوان زراوند می‌نویسد: لغت فارسی است و به عجمی اندلس مسمقوره و معروف نزد ایشان به مسمقار مسمقران است و نزد اهل مغرب معروف به شجر رستم و بیونانی ارسطو لوخیا و معنی ارسطو الفاضل و معنی لوخیا نفسا است جهت آنکه برای عسر ولادت نافع است و دو قسم می‌باشد نر و ماده قسم نر آن را طویل و ماده آن را مدحرج نامند و از مطلق آن مراد زراوند طویل است و آن بیخی است

لاتین زراوند مدحرج ‌ARISTOLOCHIA ROTUNDA فرانسه ‌ARISTOLOCHE RONDE انگلیسی‌ROUND BIRTHWORT

اختیارات بدیعی

////////////

به عربی الزَرَاوَنْد المُدَحْرَج

زَراوند مُدحرج‌ أو الزراوند المستدير (باللاتينية: Aristolochia rotunda) نوع نباتي ينتمي إلى جنس الزراوند من الفصيلة الزراوندية.

///////////

به ترکی آذری گرده زراوند:

Girdə zəravənd (lat. Aristolochia rotunda) - zəravənd cinsinə aid bitki növü.

///////////////

به انگلیسی:

Aristolochia rotunda, commonly known as smearwort or round-leaved birthwort, is a herbaceous perennial plant native to Southern Europe.

Etymology

The genus name Aristolochia derives from the Greek words αριστος (aristos) meaning "the best" and 'lochéia' meaning ' childbirth', for the old use in promoting uterine contractions. The Latin name of the species rotunda refers to the rounded shape of the leaves.

Botanical description[edit]

Close-up on a flower of Aristolochia rotunda

The root reaches 5–25 centimetres (2.0–9.8 in) in length and sometimes seems out of proportion to the slenderness of the plant. The unbranched stem has alternate, large, smooth-edged, heart-shaped and stalkless leaves that clasp the stem with enlarged, basal lobes. The solitary flowers have an unpleasant odor and they are tubular, about 2.5–5 centimetres (0.98–1.97 in) long, yellowish-green with a prominent, dark-brown or dark purple flap, both arising from the axils of the leaves. The flowering period extends from April through June.

Reproduction[edit]

The flowers of Aristolochia rotunda are hermaphrodite are pollinated by midges and other small insects (entomophily), attracted by the smell and by purple-brown color of the flowers. The small hairs inside the cup prevent the flies to come out and fly away. After the pollination these hairs sag and allow them to escape.

This species is the only host plant of the caterpillars of a beautiful uncommon butterfly (Zerynthia polyxena). Eating the leaves of the plant the larvae this insect ingest aristolochic acid that make them poisonous to birds.

Distribution[edit]

This plant is common in Mediterranean countries. It is rarely naturalized in the British Isles.

Habitat[edit]

These plants occur along the banks of canals, edges of ditches and fields, sides of roads, meadows, slopes and forests. They prefer chalky soils and moist, shady areas, at an altitude of 0–800 metres (0–2,625 ft) above sea level.

Chemical constituents[edit]

A. rotunda contains aristolochic acids which are carcinogenic, mutagenic, and nephrotoxic.[1]

Subspecies[edit]

Aristolochia rotunda subsp. rotunda, autonym

Aristolochia rotunda subsp. insularis (E.Nardi & Arrigoni) Gamisans

Aristolochia rotunda subsp. reichsteinii E.Nardi

Scientific classification

Kingdom:           Plantae

(unranked):        Angiosperms

(unranked):        Magnoliids

Order:   Piperales

Family:   Aristolochiaceae

Genus:   Aristolochia

Species: A. rotunda

Binomial name

Aristolochia rotunda

L.

///////////////

زراوند طویل‌.  شجره رستم خوانند و ارسطلوخیا و ارسطولوخیا نیز گویند و اهل اندلس مسمقار گویند و مسقمران نیز گویند و بیونانی ذکر خوانند و در قولیطس نیز و وی بری بود و بهترین آن بود که همرنگ زراوند مدحرج بود و سطبر بود از انگشت نر سطبرتر و طبیعت آن گرم بود در سئوم و خشک بود در دوم گوشت برویاند و بجهت صرع و کزاز آشامیدن بغایت سودمند بود لون را صافی گرداند و سینه را پاک گرداند و احشا را نافع بود و ریشها را نافع بود و ریشهای پرعفن باصلاح آورد و دندان را و بن دندان را پاک گرداند از رطوبتی که در او بود و اگر بسرکه بسرشند و طلا کنند سپرز را بغایت سودمند بود و اگر با سکنجبین بیاشامند و یا ضماد کنند بر گزندگی عقرب و همه جانوران موذی و ادویه قتاله سودمند بود و چون با فلفل و مر بیاشامند معا را پاک گرداند و نیز از فضول بسته که در رحم بود و حیض براند و بچه بیرون آورد خواه مرده و خواه زنده اگر فرزجه از وی زن بخود برگیرد و کرم دراز و حب القرع بکشد اگر با روغن بر بدن طلا کنند شپش بکشد جهت تبها نافع بود و معده را سود دهد

اختیارات بدیعی، ص: 204

چون با ایرسا و عسل بیاشامند ریشهای عمیق را هموار کند و اسحق گوید مضر بود بجگر و مصلح وی عسل بود و بدل آن شیطرج بود و گویند بوزن آن زرنباد و نیم وزن آن فلفل و دو دانک آن بسفایج و گویند نیم وزن آن فلفل و نیم وزن آن زرنباد و رازی گوید بدل آن در نضج و تحلیل ریاح آنچه در شکم بود و سپرز بود بوزن آن زرنباد و نیم وزن آن انزروت بود و ابن مولف گوید ورق زراوند گرد که آن را ماده گویند مانند برگ علیق بود در درازی و اصل او را شاخها باشد دراز و شکوفه او سفید بود و اندرون شکوفه گلگون و بوی وی گنده بود و ورق زراوند طویل به سطبری انگشتی بود و درازی وی مقدار یک وجب بود و ابو ریحان در صیدنه آورده که زراوند سه نوع بود دو نوع گفته شد نوع سوم را زراوند خوش خوانند با شاخه‌های باریک و دراز و برگ او ستبر و گرد بود و شکوفه بسیار دارد مانند شکوفه سراب

______________________________

لاتین‌ARISTOLOCHIA LONGA فرانسه‌ARISTOLOCHE LONGUE انگلیسی‌LONG BIATHWORT

اختیارات بدیعی

////////////

زراوند:

بر سه نوع است: یکی را از نوع «زراوند مدحرج» گویند، یعنی جرم او گرد باشد و نوع دوم «زراوند طویل» است، یعنی دراز و نوع سوم آن است که نبات او به علاقه های درخت تاک ماند و زراوند طویل را به ذکورت صفت کنند، یعنی او را «زراوند نر» گویند و برگ او از برگ «زراوند مدحرج» درازتر باشد و شاخه های او باریک باشد و زراوند طویل را به هندوی «کجور» گویند و زرنباد را هم «کجور» گویند و زراوند مدحرج را «جنکراند» گویند و به لغت رومی «ارسطلاخیا» گویند و «ارسطلوخیا» نیز گویند. (صیدنه ص 333). صاحب اختیارات گوید زراوند مدحرج را زراوند مدور خوانند. معروف بود به شامی و وی ماده بود و به پارسی زراوند گرد خوانند و به هندی کجور خوانند. زراوند طویل را شجره رستم خوانند و ارسطولوخیا نیز گویند.

و اهل اندلس مسمقار

یادگار

/////////////////////

به عربی زراوند طویل:
الزَرَاوَنْد الطَّوِيل (الاسم العلمي: .Aristolochia longa L) نوع نباتي ينتمي إلى جنس الزراوند من الفصيلة الزراوندية.

/////////////

به ترکی آذری ازونسو زراوند:

Uzunsov zəravənd (lat. Aristolochia longa) — zəravənd cinsinə aid bitki növü.

/////////////

Aristolochia longa (Long Aristolochia, Sarrasine) is a species of pipevine.

////////////

زراوند/زراوندیان در ویکی:

زرآوند[۱] (نام علمی: Aristolochia) نام یک سرده از تیره زرآوندیان است. سرده‌ای علفی با حدود ۴۰۰ گونه با ساقهٔ به‌ندرت بالاروندهٔ چوبی، بومی مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری و معتدل برّ قدیم و استرالیا؛ برگ‌های آنها متناوب و کامل و دمبرگ‌دار با قاعدهٔ پهنک قلبی‌شکل است؛ میوهٔ آنها پوشینهٔ شکوفاست که با شش شکاف باز می‌شود.

////////

به عربی زراوند:

الزراوند[1] (باللاتينية: Aristolochia) جنس نباتي ينتمي إلى الفصيلة الزراوندية . يضم أكثر من 500 نوع.

من أنواعه في الوطن العربي[عدل]

الزراوند الأندلسي (باللاتينية: Aristolochia baetica) في المغرب العربي وأيبيريا

زراوند بوتا (باللاتينية: Aristolochia bottae) في بلاد الشام وتركيا وجنوب القوقاز

الزراوند دائم الخضرة (باللاتينية: Aristolochia sempervirens) في بلاد الشام

الزراوند صغير الأوراق (باللاتينية: Aristolochia parvifolia) في بلاد الشام

الزراوند قليل العروق (باللاتينية: Aristolochia paucinervis) في المغرب العربي وجنوب غرب أوروبا

زراوند لابيلارديير (باللاتينية: Aristolochia billardierei) في بلاد الشام وتركيا

الزراوند المبقع (باللاتينية: Aristolochia paecilantha) في بلاد الشام والعراق وتركيا

الزراوند المغربي (باللاتينية: Aristolochia maurorum) في بلاد الشام ومصر وتركيا

من أنواعه[عدل]

الزراوند الظياني (باللاتينية: Aristolochia clematitis)

الزراوند المدبب (باللاتينية: Aristolochia acuminata)

الزراوند المدحرج (باللاتينية: Aristolochia rotunda)

الزراوند الطويل (باللاتينية: Aristolochia longa)

المراجع[عدل]

^ موقع هيئة الطاقة الذرية في سورية. الزراوند المغربي. تاريخ الولوج 8 كانون الثاني 2012.

/////////////

به عبری:

סַפְלוּל (שם מדעי: Aristolochia) סוג של צמחים בעלי פרחים במשפחת הספלוליים, שפרחיו מיוחדים ורבי רושם. סוג זה כולל כ-400 מיני צמחים, מהם 6 גדלים כצמחי בר בארץ ישראל. אחדים מהם משמשים כצמחי נוי.

השם 'ספלול' הוא כינוי עממי למבנה דמוי-כוס שעוטף את זרע עץ האלון, ובא לרוב בסמיכות לכינוי 'בלוט' שמתייחס לזרע העץ עצמו. אך השם 'ספלול' בהתייחסו לשם צמח, שייך לסוג זה.

//////////

به کردی:

Kundiroşk or marîjok headline gîhayekî wilderness. His vine in the world, such as grapevines, mammoth computer. As your toes can dipiçikîne trees. In the world there are about 500 species. Fruit of this plant wer board computer. The fruit, which are still fresh boar and mange. Four copies were under mange. Who love the fruit they open and the seed from the inside out, is spreading.

به ترکی آذری زراوند:

Zəravənd (lat. Aristolochia) - zəravəndkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

//////////

Aristolochia is a large plant genus with over 500 species that is the namesake (type genus) of the family (Aristolochiaceae). Its members are commonly known as birthwort, pipevine or Dutchman's pipe and are widespread and occur in the most diverse climates. Some species, like A. utriformis and A. westlandii, are threatened with extinction.

Isotrema is usually included here, but might be a valid genus. If so, it contains those species with a three-lobed calyx.

Description

Calico Flower (A. littoralis): habit

Aristolochia is a genus of evergreen and deciduous woody vines and herbaceous perennials. The smooth stem is erect or somewhat twining. The simple leaves are alternate and cordate, membranous, growing on leaf stalks. There are no stipules.

The flowers grow in the leaf axils. They are inflated and globose at the base, continuing as a long perianth tube, ending in a tongue-shaped, brightly colored lobe. There is no corolla. The calyx is one to three whorled, and three to six toothed. The sepals are united (gamosepalous). There are six to 40 stamens in one whorl. They are united with the style, forming a gynostemium. The ovary is inferior and is four to six locular.

These flowers have a specialized pollination mechanism. The plants are aromatic and their strong scent[2] attracts insects. The inner part of the perianth tube is covered with hairs, acting as a fly-trap. These hairs then wither to release the fly, covered with pollen.

The fruit is dehiscent capsule with many endospermic seeds.

The common names "Dutchman's pipe" and "pipevine" (e.g. common pipevine, A. durior) are an allusion to old-fashioned meerschaum pipes at one time common in the Netherlands and northern Germany. "Birthwort" (e.g. European birthwort A. clematitis) refers to these species' flower shape, resembling a birth canal. The scientific name Aristolochia was developed from Ancient Greek aristos (άριστος) "best" + locheia (λοχεία), "childbirth" or "childbed,", relating to its known ancient use in childbirth.[3][4] The Roman orator Cicero records a different tradition, that the plant was named for the otherwise unknown individual with the common Greek name Aristolochos, who had learned from a dream that it was an antidote for snake bites.[5]

Aristolochic acid, the main toxin of pipevines

Herbalism, toxicity and carcinogenicity[edit]

This section needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (May 2009)

The species Aristolochia clematitis was highly regarded as a medicinal plant since the ancient Egyptians, Greeks and Romans, and on to until the Early Modern era; it also plays a role in traditional Chinese medicine. Due to its resemblance to the uterus, the doctrine of signatures held that "birthwort" was useful in childbirth. A preparation was given to women upon delivery to expel the placenta, as noted by the herbalist Dioscurides in the first century CE. Despite its presence in ancient medicine, Aristolochia is known to contain the lethal toxin aristolochic acid.

The Bencao Gangmu, compiled by Li Shi-Zhen in the latter part of the sixteenth century, was based on the author’s experience and on data obtained from earlier herbals; this Chinese herbal classic describes 1892 "drugs" (with 1110 drawings), including many species of Aristolochia.[6] For 400 years, the Bencao Gangmu remained the principal source of information in traditional Chinese medicine and the work was translated into numerous languages, reflecting its influence in countries other than China. In the mid-twentieth century, the Bencao Gangmu was replaced by modern Materia Medica, the most comprehensive source being Zhong Hua Ben Cao (Encyclopedia of Chinese Materia Medica), published in 1999.[7] The Encyclopedia lists 23 species of Aristolochia, though with little mention of toxicity. The Chinese government currently lists the following Aristolochia herbs: A. manshuriensis (stems), A. fangchi (root), A. debilis (root and fruit), and A. contorta ( fruit), two of which (mou dou ling and quingmuxiang) appear in the 2005 Pharmacopoeia of the People's Republic of China.

In traditional Chinese medicine Aristolochia species are used for certain forms of acute arthritis and edema.[8][9][10]

Despite the toxic properties of aristolochic acid, naturopaths claim that a decoction of birthwort stimulates the production and increases the activity of white blood cells, or that pipevines contain a disinfectant which assists in wound healing.[citation needed] Also, Aristolochia bracteolata is colloquially known as "worm killer" due to supposed antihelminthic activity.[citation needed]

Aristolochia taxa have also been used as reptile repellents. A. serpentaria (Virginia snakeroot) is thus named because the root was used to treat snakebite, as "so offensive to these reptiles, that they not only avoid the places where it grows, but even flee from the traveler who carries a piece of it in his hand".[11] A. pfeiferi, A. rugosa, and A. trilobata are also used in folk medicine to treat snakebites.[citation needed]

Ornamental Aristolochia ringens

Toxicity and carcinogenicity[edit]

In 1993, a series of end-stage renal disease cases was reported[9][12] from Belgium associated with a weight loss treatment, where Stephania tetrandra in a herbal preparation was suspected of being substituted with Aristolochia fangchi.[13][14] More than 105 patients were identified with nephropathy following the ingestion of this preparation from the same clinic from 1990 to 1992. Many required renal transplantation or dialysis.[15]

Aristolochia has been shown to be both a potent carcinogen and kidney toxin. Herbal compounds containing Aristolochia are classified as a Group 1 carcinogen by the International Agency for Research on Cancer.[16] Epidemiological and laboratory studies have identified Aristolochia to be a dangerous kidney toxin; Aristolochia has been shown associated with more than 100 cases of kidney failure.[17] Furthermore, it appears as if contamination of grain with European birthwort (A. clematitis) is a cause of Balkan nephropathy, a severe renal disease occurring in parts of southeast Europe.[18]

Aristolochic acid was linked to aristolochic acid-associated urothelial cancer in a Taiwanese study in 2012.[19] In 2013, two studies reported that aristolochic acid is a strong carcinogen. Whole-genome and exome analysis of individuals with a known exposure to aristolochic acid revealed a higher rate of somatic mutation in DNA.[20][21] Metabolites of aristolochic acid enter the cell nucleus and form adducts on DNA. While adducts on the transcribed DNA strand within genes are detected and removed by transcription-coupled repair, the adducts on the non-transcribed strand remain and eventually cause DNA replication errors. These adducts have a preference for adenine bases, and cause A-to-T transversions. Furthermore, these metabolites appear to show a preference for CAG and TAG sequences.

Garden history[edit]

Due to their spectacular flowers, several species are used as ornamental plants, notably the hardy A. durior of eastern North America, which was one of John Bartram's many introductions to British gardens; in 1761 Bartram sent seeds he had collected in the Ohio River Valley to Peter Collinson in London, and Collinson gave them to the nurseryman James Gordon at Mile End to raise. The vine was soon adopted for creating for arbors "a canopy impenetrable to the rays of the sun, or moderate rain," as Dr John Sims noted in The Botanical Magazine, 1801.[22]

Rajah Brooke Birdwing: its caterpillars feed on Aristolochia foveolata

Swallowtail butterflies[edit]

Many species of Aristolochia are eaten by the caterpillar larvae of swallowtail butterflies, thus making themselves unpalatable to most predators. Lepidoptera feeding on pipevines include:

Choreutidae

Millieria leaf miner

Papilionidae

False Apollo (Archon apollinus) – known from numerous pipevine species

Bhutanitis

Bhutan Glory (B. lidderdalii) – known from A. griffithi, A. kaempferii, A. mandshuriensis and maybe others[verification needed]

Chinese Three-tailed Swallowtail (B. thaidina) – known from A. moupinensis

Troidini

Great Windmill (Atrophaneura dasarada) – only known from A. griffithi

Common Batwing (Atrophaneura varuna) – only known from A. kaempferi

Troides plateni – only known from Indian Birthwort (A. tagala)

Cairns Birdwing (Ornithoptera euphorion)

Richmond Birdwing (O. richmondia)

Paradise Birdwing (O. paradisea)

Rajah Brooke Birdwing (Trogonoptera brookiana) – only known from A. foveolata

Magellan Birdwing (T. magellanus) – known on A. cucurbitifolia, A. ovatifolia, A. zollingeriana and maybe others

Pipevine Swallowtail (Battus philenor) – known on A. macrophylla, Virginia Snakeroot (A. serpentaria) and others

In Australia the invasive Aristolochia littoralis is fatal to the caterpillars of Ornithoptera euphorion and O. richmondia and threatens to displace their proper host, A. tagala.

Selected species[edit]

Aristolochia acuminata Lam.

Aristolochia acuminata habitus drawing

Aristolochia acutifolia

Aristolochia allemanii

Aristolochia anguicida Jacq. – harlequin Dutchman's pipe

Aristolochia arborea

Aristolochia arborea flowers

Aristolochia arcuata Mast.

Aristolochia auricularia

Aristolochia baetica

Aristolochia bilabiata L. – West Indian Dutchman's pipe

Aristolochia billardieri

Aristolochia bilobata – two-lobed Dutchman's pipe

Aristolochia bodamae

Aristolochia bottae

Aristolochia bracteolata Lam. – worm killer

Aristolochia bridgesii – Chilean yellow fox's ears

Aristolochia burelae

Aristolochia californica Torr. – California pipevine, California Dutchman's pipe

Aristolochia cauliflora Ule

Aristolochia caudata

Aristolochia chachapoyensis

Aristolochia chapmaniana (= A. tonduzii)

Aristolochia chilensis Bridges ex Lindl. – Chilean fox's ears

Aristolochia chrismulleriana[23]

Aristolochia clematitis L. – European birthwort

Aristolochia colossifolia – giant-leaved aristolochia

Aristolochia constricta

Aristolochia cordiflora

Aristolochia cordigera

Aristolochia cornuta

Aristolochia coryi I.M.Johnst – Cory's Dutchman's pipe

Aristolochia cucurbitifolia Hayata

Aristolochia cucurbitoides C.F.Liang

Aristolochia eriantha

Aristolochia cymbifera Mart.

Aristolochia gibertii

Aristolochia daemoninoxia

Aristolochia pistolochia

Aristolochia maxima

Aristolochia dalyi

Aristolochia delavayi Franch.

Aristolochia deltantha

Aristolochia deltoidea

Aristolochia didyma – yawar panga

Aristolochia durior (= A. macrophylla) – common Dutchman's pipe, common pipevine

Aristolochia erecta – swanflower

Aristolochia eriantha

Aristolochia esperanzae Kuntze

Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang

Aristolochia filipendulina

Aristolochia fimbriata – white-veined Dutchman's pipe

Aristolochia foetida – Jalisco Dutchman's pipe

Aristolochia foveolata

Aristolochia galeata

Aristolochia gibertii

Aristolochia gigantea Mart. – giant pelican flower, Brazilian Dutchman's pipe

Aristolochia glandulosa J.Kickx f. – Cuban birthwort

Aristolochia gorgona

Aristolochia grandiflora Sw. – pelican flower

Aristolochia griffithi

Aristolochia guentheri

Aristolochia hainanensis Merr.

Aristolochia hians

Aristolochia hirta

Aristolochia holtzei

Aristolochia indica L.

Aristolochia inflata

Aristolochia iquitensis

Aristolochia islandica

Aristolochia kaempferi Willd.

Aristolochia kewensis

Aristolochia klugii – moth-winged birthwort

Aristolochia labiata Willd. – mottled Dutchman's pipe, rooster flower

Aristolochia leuconeura

Aristolochia lindneri

Aristolochia lindneri

Aristolochia lingulata

Aristolochia littoralis D.Parodi – elegant Dutchman's pipe, calico flower

Aristolochia longa – long aristolochia, sarrasine

Aristolochia macrophylla Lam.

Aristolochia macrophylla

Aristolochia macroura

Aristolochia manchuriensis

Aristolochia mathewsii

Aristolochia maurorum

Aristolochia pontica

Aristolochia sempervirens

Aristolochia maxima Jacq. – Florida Dutchman's pipe

Aristolochia moupinensis

Aristolochia nana – tiny pelican flower

Aristolochia obliqua S.M.Hwang

Aristolochia odoratissima L. – fragrant Dutchman's pipe

Aristolochia orbicularis

Aristolochia ornithocephala – bird's head pipevine

Aristolochia ovalifolia

Aristolochia pallida

Aristolochia parviflora

Aristolochia paulistana Hoehne

Aristolochia peltata L. – peltate Dutchman's pipe

Aristolochia pentandra Jacq. – Marsh's Dutchman's pipe

Aristolochia pfeiferi – dubsangid (Kuna language)

Aristolochia pilosa

Aristolochia pistolochia L.

Aristolochia poecilantha

Aristolochia pontica

Aristolochia prostrata

Aristolochia pubera

Aristolochia quangbinhensis

Aristolochia raja

Aristolochia reticulata Jacq. – Red River snakeroot, Texas Dutchman's pipe

Aristolochia ridicula N.E.Br.

Aristolochia ringens Vahl – gaping Dutchman's pipe

Aristolochia rotunda L. – smearwort, round birthwort, English mercury, mercury goosefoot, allgood, tola bona, fat hen – type species

Aristolochia rugosa Lam. – mat root (Trinidad and Tobago)

Aristolochia schippii

Aristolochia scytophylla S.M.Hwang & D.L.Chen

Aristolochia sempervirens L.

Aristolochia serpentaria L. – Virginia snakeroot

Aristolochia silvatica

Aristolochia sipho L'Hér.

Aristolochia socorroensis

Aristolochia sprucei – spruce-leaved aristolochia

Aristolochia stevensii Barringer

Aristolochia stomachoides

Aristolochia surinamensis Willd.

Aristolochia tagala – Indian birthwort

Aristolochia taliscana

Aristolochia tentaculata

Aristolochia thozetii

Aristolochia thwaitesii Hook

Aristolochia tomentosa Sims – woolly pipevine, woolly Dutchman's pipe

Aristolochia tricaudata

Aristolochia trilobata – bejuco de Santiago (Trinidad and Tobago)

Aristolochia tuberosa C.F.Liang & S.M.Hwang

Aristolochia urupaensis – heart-leaved aristolochia

Aristolochia utriformis S.M.Hwang

Aristolochia watsonii Woot. & Standl. – Watson's Dutchman's pipe

Aristolochia weddellii

Aristolochia westlandii Hemsl.

Aristolochia wrightii Seem.

Aristolochia yunnanensis Franch.[24][25]

Formerly placed here[edit]

Abuta amara (as Aristolochia amara)

Pararistolochia goldieana (Hook.f.) Hutch. & Dalziel (as A. goldieana Hook.f.)[24]

See also[edit]

Nepenthes aristolochioides, a carnivorous plant with pitchers resembling Aristolochia flowers

Opodeldoc

Footnotes[edit]

Jump up ^ "Genus: Aristolochia L.". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 2009-01-30. Retrieved 2011-01-08.

Jump up ^ "sometimes with a very disagreeable odour" remarks the Royal Horticultural Society, Dictionary of Gardening.

Jump up ^ "Jepson Manual: ''Aristolochia''". Ucjeps.berkeley.edu. Retrieved 2013-08-15.

Jump up ^ "Missouri Botanical Garden". Mobot.org. Retrieved 2013-08-15.

Jump up ^ Cicero, On Divination 1.10.16

Jump up ^ Grollman, A. P., et al. (2009) Aristolochic acid nephropathy: An environmental and iatrogenic disease. In: Fishbein, J. C. (ed.) Advances in Molecular Toxicology Vol. 3. Amsterdam: Elsevier. pp 211-22.

Jump up ^ Health Department and National Chinese Medicine Management Office (ed.). Zhong Hua Ben Cao, 3–460–509. Shanghai Science Technology Publication. 1999.

Jump up ^ Bensky, D., et al. Chinese Herbal Medicine: Materia Medica, Third Edition. 2004. pp 1054-55.

^ Jump up to: a b Vanherweghem, J.-L.; Tielemans, C.; Abramowicz, D.; Depierreux, M.; Vanhaelen-Fastre, R.; Vanhaelen, M.; Dratwa, M.; Richard, C.; Vandervelde, D.; Verbeelen, D.; Jadoul, M. (February 1993). "Rapidly progressive interstitial renal fibrosis in young women: association with slimming regimen including Chinese herbs". Lancet 341 (8842): 387–91. doi:10.1016/0140-6736(93)92984-2. ISSN 0140-6736. PMID 8094166.

Jump up ^ Vanhaelen, Maurice; Vanhaelen-Fastre, Renée; But, Paul; Vanherweghem, Jean-Louis (January 1994). "Identification of aristolochic acid in Chinese herbs". Lancet 343 (8890): 174. doi:10.1016/S0140-6736(94)90964-4. ISSN 0140-6736. PMID 7904018.

Jump up ^ Freeman-Mitford, A. B. The Bamboo Garden (1896) quoted in Alice M. Coats, Garden Shrubs and Their Histories (1964) 1992, s.v. "Aristolochia".

Jump up ^ Depierreux et al. (1994)

Jump up ^ The names han fang ji (漢防己, Chinese fang ji - S. tetrandra) and guan fang ji (廣防己, Broad fang ji - A. fanchi) had apparently been confused.

Jump up ^ Stiborova et al. (1999)

Jump up ^ Vergano, D. Herbal 'remedy' may trigger widespread kidney failure. USA Today April 16, 2012.

Jump up ^ ACS (2006)

Jump up ^ Cosyns, J. P. (2003). Aristolochic acid and 'Chinese herbs nephropathy': a review of the evidence to date. Drug Saf. 26(1):33-48.

Jump up ^ Grollman et al. (2007)

Jump up ^ Chen, C., et al. (2012) Aristolochic acid-associated urothelial cancer in Taiwan. Proceedings of the National Academy of Sciences 109(21) 8241-46.

Jump up ^ S. L. Poon, S.-T. Pang, J. R. McPherson, W. Yu, K. K. Huang, P. Guan, W.-H. Weng, E. Y. Siew, Y. Liu, H. L. Heng, S. C. Chong, A. Gan, S. T. Tay, W. K. Lim, I. Cutcutache, D. Huang, L. D. Ler, M.-L. Nairismägi, M. H. Lee, Y.-H. Chang, K.-J. Yu, W. Chan-on, B.-K. Li, Y.-F. Yuan, C.-N. Qian, K.-F. Ng, C.-F. Wu, C.-L. Hsu, R. M. Bunte, M. R. Stratton, P. A. Futreal, W.-K. Sung, C.-K. Chuang, C. K. Ong, S. G. Rozen, P. Tan, B. T. Teh, Genome-Wide Mutational Signatures of Aristolochic Acid and Its Application as a Screening Tool.Sci. Transl. Med. 5, 197ra101 (2013)

Jump up ^ M. L. Hoang, C.-H. Chen, V. S. Sidorenko, J. He, K. G. Dickman, B. H. Yun, M. Moriya, N. Niknafs, C. Douville, R. Karchin, R. J. Turesky, Y.-S. Pu, B. Vogelstein, N. Papadopoulos, A. P. Grollman, K. W. Kinzler, T. A. Rosenquist, Mutational Signature of Aristolochic Acid Exposure as Revealed by Whole-Exome Sequencing. Sci. Transl. Med. 5, 197ra102 (2013)

Jump up ^ Quoted in Coats (1964) 1992.

Jump up ^ Takeuchi, W. (2013). Floristic records from the upper Sepik of Papua New Guinea: Aristolochia chrismülleriana sp. nov. (Aristolochiaceae), Monanthocitrus paludosa (Rutaceae), and Secamone timorensis (Apocynaceae). Phytotaxa 114(1) 51-57.

^ Jump up to: a b "GRIN Species Records of Aristolochia". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. Retrieved 2011-01-08.

Jump up ^ "Aristolochia". Integrated Taxonomic Information System. Retrieved 2011-01-08.

References[edit]

American Cancer Society (ACS (2006): Known and Probable Carcinogens (Including Industrial Processes, Occupational Exposures, Infectious Agents, Chemicals, and Radiation). Version of 02/03/2006. Retrieved 2007-NOV-12.

Depierreux, M. et al. (August 1994). "Pathologic aspects of a newly described nephropathy related to the prolonged use of Chinese herbs". American Journal of Kidney Diseases 24 (2): 172–180. PMID 8048421.

Grollman, A. P., et al. (2007): Aristolochic acid and the etiology of endemic (Balkan) nephropathy. PNAS 104(20): 12129-12134. doi:10.1073/pnas.0701248104 PMID 17620607 PDf fulltext Supporting information

Heinrich, M., et al. 2009 Local uses of Aristolochia species and content of aristolochic acid 1 and 2 – a global assessment based on bibliographic sources. Journal of Ethnopharmacology 125: 108-44.

Stiborova, M. et al. (July 1999). "Aristolactam I a metabolite of aristolochic acid I upon activation forms an adduct found in DNA of patients with Chinese herbs nephropathy". Experimental Toxicological Pathology 51 (4-5): 421–427.

Calico Flower (A. littoralis): habit

Aristolochia

Scientific classification

Kingdom:           Plantae

(unranked):        Angiosperms

)unranked):        Magnoliids

Order:   Piperales

Family:   Aristolochiaceae

Subfamily:          Aristolochioideae

Genus:   Aristolochia

L.

Species

Over 500, see text

Synonyms

Hocquartia Dum.

Holostylis Duch., Ann. Sci. Nat., Bot. sér. 4, 2: 33, t. 5. 1854.

Isotrema Raf. (disputed)